Art. 20. 1. W czasie stanu wyjątkowego może być wprowadzona:
1) cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu obejmująca materiały
prasowe w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe
(Dz. U. poz. 24, z późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 7;
2) kontrola zawartości przesyłek, listów, paczek i przekazów przekazywanych
w ramach usług pocztowych o charakterze powszechnym lub usług kurierskich;
3) kontrola treści korespondencji telekomunikacyjnej i rozmów telefonicznych lub
sygnałów przesyłanych w sieciach telekomunikacyjnych;
4) emisja sygnałów uniemożliwiających nadawanie lub odbiór przekazów
radiowych, telewizyjnych lub dokonywanych poprzez urządzenia i sieci
telekomunikacyjne, których treść może zwiększyć zagrożenie konstytucyjnego
ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego.
2. Funkcję organów cenzury i kontroli pełnią właściwi wojewodowie, którzy
mogą nakazać organom administracji publicznej działającym na obszarze
województwa wykonywanie czynności technicznych, niezbędnych do prowadzenia
cenzury lub kontroli.
3. Organy cenzury i kontroli są uprawnione do zatrzymywania w całości lub
w części publikacji, przesyłek pocztowych i kurierskich oraz korespondencji
telekomunikacyjnej, a także do przerywania rozmów telefonicznych i transmisji
sygnałów przesyłanych w sieciach telekomunikacyjnych, jeżeli ich zawartość lub treść
może zwiększyć zagrożenie konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa
obywateli lub porządku publicznego.
4. Zatrzymane publikacje, przesyłki lub korespondencję telekomunikacyjną
doręcza się adresatom po zniesieniu stanu wyjątkowego, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Zatrzymane publikacje, przesyłki pocztowe i kurierskie oraz korespondencję
telekomunikacyjną, których treść lub zawartość pochodzi z przestępstwa, była
przeznaczona do popełnienia przestępstwa albo została objęta zakazem posiadania,
organ cenzury i kontroli przekazuje, niezwłocznie a najpóźniej bezpośrednio po
zniesieniu stanu wyjątkowego, organom właściwym do prowadzenia postępowania
karnego lub orzeczenia przepadku rzeczy.
6. Decyzje organów cenzury i kontroli są ostateczne i mogą być zaskarżone
bezpośrednio do sądu administracyjnego. Przepisu art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie stosuje się.
7. Cenzura prewencyjna nie obejmuje należących do kościołów i innych
związków wyznaniowych środków społecznego przekazu, stanowiących źródła
informacji na temat religii i służących wypełnianiu funkcji religijnych.
8. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi:
1) tryb postępowania organów cenzury i kontroli, uwzględniając potrzebę
zapewnienia sprawności i szybkości działania;
2) organy właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 4, oraz tryb
postępowania tych organów, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawności
stosowanych metod i technik działania.

Ustawa o stanie wyjątkowym art. 20

DODAJ