Art. 21. W czasie stanu wyjątkowego mogą być wprowadzone ograniczenia
wolności i praw człowieka i obywatela w zakresie:
1) dostępu do towarów konsumpcyjnych, poprzez całkowitą lub częściową
reglamentację zaopatrzenia ludności;
1a) swobody uzgadniania cen przez strony umowy, poprzez zakazanie okresowego
podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju albo nakazanie
stosowania cen ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie
dla kosztów utrzymania konsumentów;
2) wolności działalności gospodarczej, poprzez nakazanie okresowego zaniechania
prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju albo ustanowienie
obowiązku uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie działalności gospodarczej
określonego rodzaju;
3) działalności edukacyjnej, poprzez okresowe zawieszenie zajęć dydaktycznych
w szkołach włącznie ze szkołami wyższymi, z wyjątkiem szkół duchownych
i seminariów duchownych;
4) obrotu krajowymi środkami płatniczymi, obrotu dewizowego oraz działalności kantorowej;
5) transportu drogowego, kolejowego i lotniczego oraz w ruchu jednostek
pływających na morskich wodach wewnętrznych i na morzu terytorialnym,
a także na śródlądowych drogach wodnych;
6) funkcjonowania systemów łączności oraz działalności telekomunikacyjnej
i pocztowej, poprzez nakazanie wyłączenia urządzeń łączności lub zawieszenia
świadczenia usług, na czas określony, a także poprzez nakazanie niezwłocznego
złożenia do depozytu właściwego organu administracji rządowej radiowych
i telewizyjnych urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych lub ustalenie
innego sposobu ich zabezpieczenia przed wykorzystaniem w sposób zagrażający
konstytucyjnemu ustrojowi państwa, bezpieczeństwu obywateli albo porządkowi publicznemu;
7) prawa posiadania broni palnej, amunicji i materiałów wybuchowych oraz innych
rodzajów broni lub określonych przedmiotów, poprzez nakazanie niezwłocznego
złożenia do depozytu właściwego organu administracji rządowej albo zakazanie noszenia;
8) dostępu do informacji publicznej.

Ustawa o stanie wyjątkowym art. 21

DODAJ