Art. 205. 1. Do umowy przewozu lotniczego, w tym czarteru lotniczego oraz do
innych stosunków cywilnoprawnych związanych z przewozem lotniczym,
nieuregulowanych przepisami niniejszej ustawy i umowami międzynarodowymi,
stosuje się przepisy prawa cywilnego.
2. (uchylony)
2a. Kontrahentów przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz do, z lub na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązuje regulamin określający typowe
warunki przewozu lotniczego pasażerów i bagażu oraz towarów w polskiej wersji
językowej, o ile kontrahent nie wybierze związania się inną wersją językową.
3. Przewoźnik lotniczy wykonujący przewóz do, z lub na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany przedstawić na żądanie, do wiadomości
Prezesa Urzędu, regulamin, o którym mowa w ust. 2a.
4. Minister właściwy do spraw transportu może, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz organizacji przewoźników
i przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, wprowadzić do stosowania, w drodze
rozporządzenia, postanowienia umów międzynarodowych w odniesieniu do
przewozów lotniczych międzynarodowych niepodlegających tym umowom,
a rozpoczynających się lub kończących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
do przewozów lotniczych krajowych.

Art. 205a. 1. Przy Prezesie Urzędu działa Rzecznik Praw Pasażerów
prowadzący postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów
pasażerskich między pasażerem a:
1) przewoźnikiem lotniczym – w zakresie roszczeń majątkowych wynikających
z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE,
2) przewoźnikiem lotniczym, organizatorem turystyki albo sprzedawcą biletów –
w zakresie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia
nr 2111/2005/WE
– w przypadku lotów wykonywanych z lotnisk znajdujących się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz lotów z krajów trzecich na te lotniska, obsługiwanych
przez wspólnotowych przewoźników lotniczych.
2. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, Rzecznik Praw Pasażerów jest
podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego
rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu ustawy z dnia 23 września
2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823)
oraz osobą prowadzącą to postępowanie w rozumieniu tej ustawy.
3. Rzecznika Praw Pasażera wyznacza Prezes Urzędu na okres 5 lat spośród
pracowników Urzędu, którzy:
1) są członkami korpusu służby cywilnej;
2) posiadają wyższe wykształcenie;
3) posiadają wiedzę w zakresie praw pasażerów w transporcie lotniczym;
4) posiadają co najmniej roczne doświadczenie zawodowe związane z ochroną
praw pasażera lub konsumenta.
4. Rzecznik Praw Pasażera wykonuje swoje zadania przy pomocy zespołu,
którego członkowie są pracownikami Urzędu i spełniają wymagania określone
w ust. 3.
5. Rzecznik Praw Pasażera pisemnie upoważnia członka zespołu do prowadzenia
postępowań w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów pasażerskich.
Upoważniony członek zespołu jest osobą prowadzącą postępowanie w rozumieniu
ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów
konsumenckich. Upoważnienie jest udzielane na okres 3 lat.
6. Prezes Urzędu cofa wyznaczenie Rzecznika Praw Pasażera przed upływem
okresu, o którym mowa w ust. 3, w przypadku:
1) rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu funkcji;
2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
3) stwierdzenia niespełnienia wymagań określonych w ust. 3;
4) złożenia rezygnacji.
7. Rzecznik Praw Pasażera cofa upoważnienie, o którym mowa w ust. 5, przed
upływem okresu, na jaki zostało udzielone, w przypadku:
1) rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu funkcji;
2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
3) stwierdzenia niespełnienia wymagań określonych w ust. 3;
4) złożenia rezygnacji.
8. Datą wszczęcia postępowania, o którym mowa w ust. 1, jest dzień doręczenia
Rzecznikowi Praw Pasażera skargi pasażera, obejmującej co najmniej elementy
określone w art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym
rozwiązywaniu sporów konsumenckich, wniesionej nie wcześniej niż po upływie
30 dni od dnia złożenia reklamacji u:
1) przewoźnika lotniczego – w przypadku rozporządzenia nr 261/2004/WE;
2) przewoźnika lotniczego, organizatora turystyki albo sprzedawcy biletów –
w przypadku rozporządzenia nr 2111/2005/WE.
9. Skargę wnosi się w postaci papierowej na adres Urzędu albo w postaci
elektronicznej za pośrednictwem elektronicznej platformy usług administracji
publicznej (ePUAP) albo zamieszczonego na stronie podmiotowej Biuletynu
Informacji Publicznej Urzędu formularza kontaktowego dedykowanego do składania
skarg pasażera.
10. Skarga pasażera zawiera:
1) imię i nazwisko lub nazwę stron sporu;
2) miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz adres korespondencyjny stron sporu;
3) datę urodzenia pasażera;
4) wskazanie, czy lot był bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą lub
zawodową pasażera;
5) opis okoliczności uzasadniających żądanie.
11. Skarga pasażera może być wniesiona w języku polskim lub angielskim. Do
skargi pasażera należy dołączyć co najmniej:
1) kopię reklamacji złożonej u przewoźnika lotniczego, organizatora turystyki albo
sprzedawcy biletów;
2) kopię odpowiedzi na reklamację, o której mowa w pkt 1, albo oświadczenie, że
nie została ona udzielona w terminie 30 dni od dnia złożenia reklamacji;
3) kopię potwierdzonej rezerwacji w rozumieniu art. 2 lit. g rozporządzenia
nr 261/2004/WE, na dany lot.
12. Rzecznik Praw Pasażera może wezwać do uzupełnienia skargi pasażera
o dane lub dokumenty niezbędne do rozpatrzenia sporu, potwierdzające informacje
w zakresie, o którym mowa w ust. 8 i 10, wyznaczając w tym celu odpowiedni termin.
Jeżeli skarga pasażera nie została uzupełniona w wyznaczonym terminie, pozostawia
się ją bez rozpoznania. W wezwaniu zawiera się pouczenie o skutkach niezachowania
terminu.
13. W przypadku gdy skarga pasażera dotyczy lotów innych niż określone
w ust. 1, Rzecznik Praw Pasażera pozostawia skargę bez rozpoznania i niezwłocznie
informuje pasażera o organie lub podmiocie właściwym do rozpatrzenia skargi.
14. Zadaniem Rzecznika Praw Pasażera jest umożliwienie zbliżenia stanowisk
stron postępowania, o którym mowa w ust. 1, w celu rozwiązania przez nie sporu
w terminie nie dłuższym niż 90 dni kalendarzowych od dnia otrzymania przez
Rzecznika Praw Pasażera kompletnej skargi pasażera. Termin ten może zostać
przedłużony na zgodny wniosek stron postępowania.
15. Skargę pasażera pozostawia się bez rozpoznania, w przypadku gdy upłynął
rok od dnia, w którym lot będący przedmiotem skargi został wykonany albo miał być
wykonany. O pozostawieniu skargi pasażera bez rozpoznania informuje się
skarżącego.
16. Rzecznik Praw Pasażera kończy postępowanie, o którym mowa w ust. 1,
w przypadku gdy:
1) przewoźnik lotniczy lub organizator turystyki nie wyrazi zgody na udział w tym
postępowaniu albo nie udzieli odpowiedzi w terminie 21 dni od dnia otrzymania
pisma Rzecznika Praw Pasażerów informującego o wszczęciu postępowania,
2) nie dojdzie do rozwiązania sporu w terminie, o którym mowa w ust. 14
– o czym informuje strony sporu.
17. Rzecznik Praw Pasażera odmawia prowadzenia postępowania, o którym
mowa w ust. 1, w przypadku gdy:
1) skarga pasażera została ponownie złożona w tej samej sprawie do Rzecznika
Praw Pasażera;
2) sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami jest w toku albo
została już rozpatrzona przez podmiot uprawniony, o którym mowa w ustawie
z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów
konsumenckich, inny właściwy podmiot albo sąd;
3) skarga pasażera służy spowodowaniu uciążliwości dla przewoźnika lotniczego
lub organizatora turystyki.
18. W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia
23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich, z tym że
spór może być prowadzony pomiędzy przedsiębiorcami.

Art. 205b. 1. Prezes Urzędu sprawuje nadzór nad przestrzeganiem:
1) rozporządzenia nr 261/2004/WE – przez przewoźników lotniczych,
2) rozporządzenia nr 2111/2005/WE – przez przewoźników lotniczych,
organizatorów turystyki i sprzedawców biletów,
3) rozporządzenia nr 1107/2006/WE – przez przewoźników lotniczych,
zarządzających lotniskami i organizatorów turystyki
– zwanych dalej „podmiotami nadzorowanymi”.
2. Prezes Urzędu przeprowadza postępowanie nadzorcze w zakresie, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, także na pisemny wniosek Rzecznika Praw Pasażera
wskazujący zaistnienie uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
3. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu prowadzi
kontrole, o których mowa w dziale II rozdziale 3, oraz może żądać udzielenia
informacji dla wyjaśnienia przestrzegania przepisów, o których mowa w ust. 1.
4. Informacje mogą być przekazywane w języku polskim lub angielskim.
Informacje przekazywane w innym języku powinny zostać przetłumaczone przez
podmiot nadzorowany na język polski albo angielski, na wniosek Prezesa Urzędu.
5. W przypadku nieprzedstawienia żądanych informacji we wskazanym przez
Prezesa Urzędu terminie przyjmuje się, że doszło do naruszenia przepisów, o których
mowa w ust. 1.
6. Prezes Urzędu powiadamia na piśmie podmiot nadzorowany o wynikach
nadzoru, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości:
1) wskazuje ich zakres i wyznacza termin do ich usunięcia – w przypadku
naruszenia przepisów rozporządzenia nr 1107/2006/WE;
2) wskazuje ich zakres i poucza o treści art. 209uf – w przypadku naruszenia
przepisów rozporządzenia nr 261/2006/WE lub rozporządzenia
nr 2111/2005/WE.
7. Podmiot nadzorowany, w terminie 14 dni od dnia powiadomienia o wynikach
nadzoru, może zgłosić Prezesowi Urzędu pisemnie zastrzeżenia w tym zakresie wraz
z uzasadnieniem.
8. W przypadku uchybienia terminu, o którym mowa w ust. 7, Prezes Urzędu
przywraca termin na wniosek podmiotu nadzorowanego złożony w terminie 7 dni od
dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, jeżeli podmiot ten uprawdopodobni, że
uchybienie nastąpiło bez jego winy. Jednocześnie ze złożeniem wniosku należy
zgłosić zastrzeżenia, o których mowa w ust. 7.
9. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń Prezes Urzędu dokonuje ich analizy
i, jeżeli jest to uzasadnione wynikami dokonanej analizy, podejmuje dodatkowe
czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienia lub
uzupełnia pisemną informację o wynikach nadzoru.
10. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń, w całości lub w części, Prezes Urzędu
informuje o tym podmiot nadzorowany na piśmie.
11. W terminie 3 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego do usunięcia
nieprawidłowości podmiot nadzorowany informuje pisemnie Prezesa Urzędu
o sposobie usunięcia nieprawidłowości.
12. W przypadku nieprzedstawienia informacji o sposobie usunięcia
nieprawidłowości w terminie, o którym mowa w ust. 11, przyjmuje się, że
nieprawidłowości nie zostały usunięte.

Art. 205c. 1. Dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów:
1) rozporządzenia nr 261/2004/WE,
2) rozporządzenia nr 2111/2005/WE
– przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego.
2. Postępowanie reklamacyjne uważa się za wyczerpane w przypadku, gdy
przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów rozpatrzył
reklamację albo upłynął termin do jej rozpatrzenia. Reklamacja powinna być rozpatrzona w terminie 30 dni od dnia jej złożenia.
3. Reklamację składa się w formie pisemnej albo elektronicznej w rozumieniu
przepisów Kodeksu cywilnego.
4. Jeżeli przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów
zapewnia możliwość złożenia reklamacji drogą elektroniczną, pasażer może także
złożyć reklamację w formie dokumentowej w rozumieniu przepisów Kodeksu
cywilnego za pośrednictwem poczty elektronicznej lub formularza elektronicznego
zamieszczonego na stronie internetowej tego przewoźnika lotniczego, organizatora
turystyki albo sprzedawcy biletów.
5. Przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów ma
obowiązek niezwłocznie przesłać pasażerowi na trwałym nośniku informacji
potwierdzenie otrzymania reklamacji złożonej w sposób, o którym mowa w ust. 4.
6. Przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów
przekazuje pasażerowi odpowiedź na reklamację w formie, w jakiej reklamacja
została złożona. Jeżeli przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca
biletów nie udzielił odpowiedzi na reklamację w terminie, o którym mowa w ust. 2,
uważa się, że uznał reklamację.
7. Roszczenia majątkowe pasażerów wynikające z przepisów, o których mowa
w ust. 1, przedawniają się z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu, a w przypadku gdy przewóz nie został wykonany – od dnia, w którym miał być wykonany.
8. Bieg przedawnienia roszczeń majątkowych zawiesza się na okres od dnia
złożenia reklamacji do dnia udzielenia na nią odpowiedzi albo do dnia, w którym
upłynął termin na jej rozpatrzenie.

Prawo lotnicze art. 205

DODAJ