Art. 188. 1. Zadania ochrony są realizowane zgodnie z programami ochrony
poszczególnych lotnisk, przewoźników lotniczych, instytucji zapewniających służby
żeglugi powietrznej, zarejestrowanego agenta oraz innych podmiotów prowadzących
działalność lotniczą.
1a. Wymogi dotyczące programów ochrony lotniska mogą być zróżnicowane
w zależności od rodzaju lotniska, rodzaju i częstotliwości wykonywanych na nim
operacji lotniczych oraz wyników analizy ryzyka związanego z funkcjonowaniem tego
lotniska.
1b. W portach lotniczych zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane przy
pomocy zespołów ochrony lotniska oraz sztabu kryzysowego powołanych przez
zarządzającego lotniskiem.
1c. Jeżeli ruch lotniczy w danym porcie lotniczym lub wyznaczonych strefach
portów lotniczych ogranicza się do jednej lub większej liczby kategorii wymienionych
w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1254/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r.
ustanawiającym kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od
wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie
alternatywnych środków w zakresie ochrony (Dz. Urz. UE L 338 z 19.12.2009,
str. 17), Prezes Urzędu, działając w zakresie określonym w przepisach prawa Unii
Europejskiej, na wniosek zarządzającego lotniskiem wyraża, w drodze decyzji
administracyjnej, zgodę na zastosowanie określonych przez zarządzającego
lotniskiem działań zastępczych, jeżeli przeprowadzona dla tego portu lotniczego
analiza ryzyka wykaże, że nie spowoduje to zmniejszenia poziomu ochrony przed
aktami bezprawnej ingerencji.
1d. Operacje lotnicze realizowane z lotnisk, o których mowa w ust. 1c, nie mogą
w szczególności prowadzić do zaistnienia sytuacji polegających na:
1) braku możliwości skutecznej ochrony realizowanych w tym samym czasie kilku
operacji lotniczych;
2) braku możliwości skutecznej realizacji kontroli bezpieczeństwa pasażerów,
bagażu, ładunku, przesyłek kurierskich i ekspresowych oraz poczty;
3) mieszaniu się pasażerów przylatujących i odlatujących w tym samym czasie;
4) mieszaniu się osób postronnych z osobami poddanymi kontroli bezpieczeństwa;
5) nieupoważnionym dostępie osób nieskontrolowanych do bagażu rejestrowanego
i podręcznego odlatujących i przylatujących pasażerów oraz ładunku, przesyłek
kurierskich i ekspresowych oraz poczty.
1e. Decyzji, o której mowa w ust. 1c, może być nadany rygor natychmiastowej
wykonalności.
2. Koszty związane z realizacją zadań ochrony lotnictwa cywilnego ponoszone
przez zarządzających lotniskami mogą być wliczone do opłat lotniskowych,
a ponoszone przez organy zarządzania ruchem lotniczym – do opłat pobieranych przez
te organy.
3. Instytucja zapewniająca służby ruchu lotniczego jest obowiązana zapewnić
ochronę lotniczych urządzeń naziemnych zgodnie z jej programem ochrony.

Art. 188a. 1. Zarządzający lotniskiem wyznacza strefy zastrzeżone lotniska oraz
części krytyczne tych stref w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 300/2008/WE,
a także przejścia do tych stref.
2. Strefy i przejścia, o których mowa w ust. 1, wyznacza się w uzgodnieniu z:
1) Policją;
2) Strażą Graniczną;
3) Służbą Celno-Skarbową;
4) Prezesem Urzędu.
3. Strefy i przejścia, o których mowa w ust. 1, zarządzający lotniskiem określa
w programie ochrony lotniska.
4. W celu umożliwienia dostępu osób, o których mowa w pkt 1.2.4 załącznika do
rozporządzenia nr 300/2008/WE, do strefy zastrzeżonej lotniska zarządzający
lotniskiem lub przewoźnik lotniczy w ramach sprawdzenia przeszłości tych osób,
zgodnie z art. 3 pkt 15 tego rozporządzenia, występuje do komendanta oddziału Straży
Granicznej o udzielenie informacji o braku negatywnych przesłanek do uzyskania
takiego dostępu.
4a. Wystąpienia, o którym mowa w ust. 4, nie dokonuje się wobec żołnierzy,
funkcjonariuszy i pracowników służb państwowych, w stosunku do których
przełożony potwierdził spełnienie wymogu, o którym mowa w pkt 11.1.3 załącznika
do rozporządzenia nr 2015/1998/UE, wykonujących lub mających wykonywać
zadania w ramach strefy zastrzeżonej lotniska.
5. Przesłanki, o których mowa w ust. 4, polegają w szczególności na:
1) (uchylony)
2) zaistnieniu zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, lub
bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3) (uchylony)
4) powzięciu wiadomości o wszczęciu postępowania karnego przeciwko osobie
lub skazania prawomocnym wyrokiem w związku z przestępstwem
o charakterze terrorystycznym, przestępstwem przeciwko Rzeczypospolitej
Polskiej, przestępstwem przeciwko obronności, umyślnym przestępstwem
przeciwko życiu i zdrowiu, umyślnym przestępstwem przeciwko
bezpieczeństwu powszechnemu, umyślnym przestępstwem przeciwko
bezpieczeństwu w komunikacji w ruchu powietrznym, umyślnym przestępstwem
przeciwko wolności, umyślnym przestępstwem przeciwko porządkowi
publicznemu, umyślnym przestępstwem przeciwko ochronie informacji,
umyślnym przestępstwem przeciwko wiarygodności dokumentów, umyślnym
przestępstwem przeciwko mieniu lub umyślnym przestępstwem określonym
w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U.
z 2019 r. poz. 852).
6. Komendant oddziału Straży Granicznej dokonuje ustaleń w zakresie istnienia
negatywnych przesłanek, o których mowa w ust. 4 i 5, i udziela informacji w terminie
30 dni od dnia wystąpienia o udzielenie informacji przez zarządzającego lotniskiem
lub przewoźnika lotniczego.
7. Organy władzy publicznej, administracji publicznej oraz służby
odpowiedzialne za bezpieczeństwo publiczne są obowiązane do udzielenia, na
wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej, informacji o istnieniu negatywnych
przesłanek, o których mowa w ust. 4 i 5, albo ich braku, w terminie 10 dni od dnia
otrzymania wniosku.
8. W programach ochrony podmiotów, o których mowa w art. 188 ust. 1, określa
się wyznaczone przez ich właścicieli i chronione zgodnie z tymi programami miejsca
lokalizacji następujących obiektów i urządzeń położonych poza strefą zastrzeżoną
lotniska:
1) radaru;
2) lotniczych urządzeń naziemnych, w tym w szczególności systemu lądowania
według wskazań przyrządów (ILS), radiolatarni ogólnokierunkowej VHF
(VOR), radiolatarni bezkierunkowej (NDB);
3) anteny radiowej wysokiej częstotliwości;
4) generatorów prądu;
5) stacji meteorologicznej;
6) magazynów paliw;
7) pomieszczeń producentów zaopatrzenia pokładowego;
8) magazynów ładunków przeznaczonych do przewozu lotniczego;
9) baz technicznych przewoźników lotniczych prowadzących działalność z terenu
danego lotniska.
9. Właściciel obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 8, wyznacza miejsca
ich lokalizacji po zawarciu umowy z właścicielem lub innym posiadaczem terenu, na
którym znajdują się te urządzenia lub obiekty.
10. Środki ochrony w strefach, o których mowa w ust. 8, określa program
ochrony podmiotu będącego właścicielem urządzeń lub obiektów wymienionych
w ust. 8.

Art. 188b. 1. Prezes Urzędu wydaje, na wniosek polskiego przewoźnika
lotniczego, certyfikat członka załogi statku powietrznego, zwany dalej „CMC”,
osobie:
1) wykonującej zadania na rzecz polskiego przewoźnika lotniczego na podstawie
umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej;
2) posiadającej kwalifikacje konieczne do wykonywania obowiązków członka
załogi statku powietrznego;
3) co do której komendant oddziału Straży Granicznej udzielił, na wniosek Prezesa
Urzędu, informacji o braku negatywnych przesłanek, o których mowa
w art. 188a ust. 4 i 5.
2. CMC uprawnia do przekraczania granicy państwowej w obszarze lotniczego
przejścia granicznego w ramach wykonywania obowiązków służbowych członka
załogi statku powietrznego oraz potwierdza tożsamość osoby w nim wskazanej
w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera.
3. Przy ustalaniu negatywnych przesłanek, o których mowa w ust. 1 pkt 3,
stosuje się art. 188a ust. 6 i 7.
4. CMC wydaje się na czas określony.
5. Prezes Urzędu cofa CMC w razie ustania okoliczności uzasadniających jego
wydanie.
6. Wydanie CMC, odmowa jego wydania oraz jego cofnięcie następuje w drodze
decyzji administracyjnej.
7. Prezes Urzędu prowadzi rejestr osób posiadających CMC. Rejestr ten zawiera
następujące dane: imię, nazwisko, narodowość, datę urodzenia, nazwę przewoźnika,
funkcję pełnioną w załodze, numer i datę ważności CMC.

Art. 188c. 1. Prezes Urzędu, na wniosek zarządzającego lotniskiem, w drodze
decyzji administracyjnej, wprowadza odstępstwa od wymagań w zakresie ochrony
lotnictwa cywilnego, o których mowa w rozporządzeniu nr 300/2008/WE.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu wyraża zgodę na
zastosowanie określonych przez zarządzającego lotniskiem działań zastępczych
(alternatywne środki ochrony), jeżeli przeprowadzona dla tego lotniska lub jego części
lokalna analiza ryzyka wykaże, że nie spowoduje to zmniejszenia poziomu ochrony
przed aktami bezprawnej ingerencji.

Art. 188d. 1. Czynności kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa
cywilnego w imieniu Prezesa Urzędu wykonuje audytor krajowy kontroli jakości
w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, zwany dalej „audytorem krajowym”,
posiadający certyfikat audytora krajowego i wpisany na prowadzoną przez Prezesa
Urzędu listę audytorów krajowych.
2. Czynności kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
w podmiocie prowadzącym działalność lotniczą wykonuje audytor wewnętrzny
kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, zwany dalej „audytorem
wewnętrznym”, posiadający certyfikat audytora wewnętrznego i wpisany na
prowadzoną przez Prezesa Urzędu listę audytorów wewnętrznych.
3. Certyfikat audytora krajowego może otrzymać osoba, która spełnia
wymagania, o których mowa w pkt 15.2 załącznika II do rozporządzenia
nr 300/2008/WE, a także dodatkowe wymagania określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 189 ust. 2, w tym dotyczące wiedzy i umiejętności przeprowadzania
audytu, i nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe popełnione umyślnie oraz zdała egzamin certyfikujący przeprowadzony
przez Prezesa Urzędu.
4. Certyfikat audytora wewnętrznego może otrzymać osoba, która nie była
skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe
popełnione umyślnie, spełnia dodatkowe wymagania określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 189 ust. 2, w tym dotyczące wiedzy i umiejętności
przeprowadzania audytu, oraz zdała egzamin certyfikujący przeprowadzony przez
Prezesa Urzędu.
5. Prezes Urzędu wydaje albo odmawia wydania certyfikatu audytora krajowego
oraz certyfikatu audytora wewnętrznego w drodze decyzji administracyjnej.
6. Warunkiem dokonania przez Prezesa Urzędu wpisu osoby na listę audytorów
krajowych jest uzyskanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 3, oraz spełnianie
warunków wymaganych do uzyskania tego certyfikatu w momencie wpisu na listę.
7. Warunkiem dokonania przez Prezesa Urzędu wpisu osoby na listę audytorów
wewnętrznych jest uzyskanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 4, oraz spełnianie
warunków wymaganych do uzyskania tego certyfikatu w momencie wpisu na listę.
8. Prezes Urzędu skreśla audytora krajowego z listy audytorów krajowych oraz
audytora wewnętrznego z listy audytorów wewnętrznych, w przypadku gdy przestał
on spełniać warunki, o których mowa odpowiednio w ust. 6 lub 7.

Art. 188e. 1. Podmiot prowadzący działalność lotniczą prowadzi wewnętrzną
kontrolę jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego przez:
1) sporządzenie rocznego harmonogramu wewnętrznej kontroli jakości w zakresie
ochrony lotnictwa cywilnego;
2) zapewnianie realizacji oraz monitorowanie w sposób udokumentowany
czynności kontroli jakości uwzględnionych w rocznym harmonogramie
wewnętrznej kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego;
3) przekazywanie Prezesowi Urzędu rocznego sprawozdania z wykonanych
czynności wewnętrznej kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego.
2. Audytor wewnętrzny realizuje czynności wewnętrznej kontroli jakości
w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego na rzecz podmiotu, o którym mowa w ust. 1,
zgodnie z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie
art. 189 ust. 2.

Art. 188f. Kontrolę jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
w odniesieniu do zespołu składającego się z psa do wykrywania materiałów
wybuchowych i jego przewodnika prowadzi się w sposób określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 189 ust. 2.

Prawo lotnicze art. 188

DODAJ