Art. 168. 1. W przypadku gdy bank powierniczy:
1) istotnie narusza przepisy prawa, w szczególności przepisy wydane na podstawie
art. 94 ust. 1 pkt 1 i 5,
2) nie przestrzega zasad uczciwego obrotu,
3) narusza interesy zleceniodawcy
– Komisja może, z zastrzeżeniem ust. 2, nałożyć na ten bank karę pieniężną do
wysokości 500 000 zł.
2. W przypadku gdy uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuścił się bank
powierniczy, Komisja może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności
powierniczej.
3. Przepisy art. 167 ust. 4, 5 i 9 stosuje się odpowiednio do banku powierniczego.

Art. 168a. 1. W przypadku stwierdzenia przez Komisję, że zagraniczna firma
inwestycyjna prowadząca działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez utworzenie oddziału lub bez otwierania oddziału narusza przepisy
prawa, których przestrzeganie pozostaje pod nadzorem właściwego organu nadzoru
innego państwa członkowskiego, który udzielił tej zagranicznej firmie inwestycyjnej
zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, lub że przepisy te narusza jej
agent, Komisja zawiadamia ten organ nadzoru. W zawiadomieniu Komisja
przedstawia opis naruszeń i zwraca się o podjęcie odpowiednich środków przez
właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego, a w przypadku gdy
zagraniczna firma inwestycyjna lub jej agent, naruszając te przepisy, działa na szkodę
interesów inwestorów lub prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego,
Komisja wyznacza również termin, w ciągu którego środki podjęte przez ten organ
powinny doprowadzić do zaprzestania naruszeń przez zagraniczną firmę
inwestycyjną.
2. W przypadku nieotrzymania przez Komisję od właściwego organu nadzoru
innego państwa członkowskiego, który udzielił zagranicznej firmie inwestycyjnej
zezwolenia, odpowiedzi na zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, lub niepodjęcia
przez ten organ odpowiednich środków, lub gdy pomimo ich podjęcia nie okażą się
one skuteczne, i zagraniczna firma inwestycyjna, naruszając przepisy, o których mowa w ust. 1, lub jej agent, nadal działa na szkodę interesów inwestorów lub prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego, Komisja, po poinformowaniu tego organu nadzoru, może, w drodze decyzji:
1) zakazać tej firmie, w całości albo w części, wykonywania działalności
maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
2) zawiesić, w całości albo w części, prawo wykonywania działalności maklerskiej
przez tę firmę do czasu zaprzestania działań skutkujących powstaniem naruszeń,
jednak nie dłużej niż na okres 6 miesięcy, albo
3) zakazać tej firmie prowadzenia działalności, o której mowa w art. 117a ust. 1,
albo
4) nałożyć na tę firmę karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł albo do
wysokości kwoty stanowiącej równowartość 10% całkowitego rocznego
przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok
obrotowy, a w przypadku braku takiego sprawozdania karę pieniężną do
wysokości 10% prognozowanego przychodu w pierwszym roku działalności,
określonego w przedłożonej właściwemu organowi nadzoru innego państwa
członkowskiego informacji, o której mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia
2017/1943 – jeżeli przekracza ona 20 750 000 zł, albo
5) nakazać naprawienie szkody wyrządzonej inwestorom wskutek działań
zagranicznej firmy inwestycyjnej lub jej agenta, o ile możliwe jest jej ustalenie, albo
6) nakazać osobom odpowiedzialnym za zaistniałe naruszenie zaprzestanie działań
skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań
w przyszłości, albo
7) zakazać osobom odpowiedzialnym za zaistniałe naruszenie udziału
w prowadzeniu działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo
8) nałożyć karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł na osoby odpowiedzialne za
zaistniałe naruszenia, albo
9) zastosować jedną lub kilka sankcji określonych w pkt 1–3 lub 5–7 oraz nałożyć
karę pieniężną, o której mowa w pkt 4 lub 8.
3. W przypadku gdy właściwy organ nadzoru innego państwa członkowskiego,
który udzielił zagranicznej firmie inwestycyjnej zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, nie zgadza się z oceną naruszeń, o których mowa w ust. 1, Komisja może, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 2, skierować sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie
z art. 19 rozporządzenia 1095/2010.
4. W przypadku gdy naruszenia dokonane przez zagraniczną firmę inwestycyjną
dotyczą przepisów działu IV rozdziału 1 oddziału 2a lub rozporządzenia 575/2013,
zastosowanie sankcji, o których mowa w ust. 2, następuje po poinformowaniu również
Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.
5. W przypadku gdy zagraniczna firma inwestycyjna jest podmiotem
dominującym, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub
podmiotem zależnym od podmiotu dominującego, który sporządza skonsolidowane
sprawozdanie finansowe, całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 2 pkt 4,
stanowi kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu
dominującego ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu
finansowym za rok obrotowy.
6. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu bilansowym, na
który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe za rok obrotowy,
o którym mowa w ust. 2 pkt 4 lub ust. 5.
7. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej przez
firmę inwestycyjną w wyniku naruszenia, o którym mowa w ust. 1, kara pieniężna,
o której mowa w ust. 2 pkt 4 albo 8, może zostać nałożona do wysokości dwukrotności
kwoty osiągniętej korzyści.
8. Komisja, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2 pkt 4 lub
8, uwzględnia w szczególności:
1) wagę naruszenia i czas jego trwania;
2) stopień przyczynienia się zagranicznej firmy inwestycyjnej lub jej agenta do
powstania naruszenia;
3) sytuację finansową zagranicznej firmy inwestycyjnej, na którą jest nakładana
kara, w szczególności wysokość jej całkowitych obrotów;
4) skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez zagraniczną firmę
inwestycyjną lub jej agenta, jeżeli można te korzyści lub straty ustalić;
5) straty poniesione przez podmioty trzecie w związku z naruszeniem, jeżeli można
je ustalić;
6) stopień naprawienia szkody wyrządzonej inwestorom wskutek działań
zagranicznej firmy inwestycyjnej lub jej agenta;
7) gotowość zagranicznej firmy inwestycyjnej do współpracy z Komisją podczas
wyjaśniania okoliczności naruszenia;
8) uprzednie, stwierdzone przez Komisję, naruszenia przepisów prawa
regulujących prowadzenie działalności przez zagraniczne firmy inwestycyjne,
popełnione odpowiednio przez zagraniczną firmę inwestycyjną, jej agenta lub
osoby, na które jest nakładana kara.
9. W przypadku zakazania zagranicznej firmie inwestycyjnej prowadzenia,
w całości albo w części, działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej firma ta nie może podjąć tej działalności przed upływem 5 lat od dnia,
w którym decyzja zakazująca prowadzenie takiej działalności stała się ostateczna,
chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego terminu.
10. W przypadku zakazania osobie odpowiedzialnej za zaistniałe naruszenie
udziału w prowadzeniu działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej osoba ta nie może wykonywać czynności związanych z działalnością
maklerską w ramach umowy o pracę, zlecenia lub innej umowy o podobnym
charakterze, zawartej z firmą inwestycyjną, ani pełnić funkcji w organach domu
maklerskiego, przez okres 5 lat od dnia, w którym decyzja o takim zakazie stała się
ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego okresu.
11. Komisja prowadzi jawny rejestr osób, którym wydano zakaz, o którym mowa
w ust. 2 pkt 7.
12. Komisja informuje Komisję Europejską oraz Europejski Urząd Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych o sankcjach zastosowanych zgodnie z ust. 2.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi art. 168

DODAJ