Art. 167. 1. Komisja może, z zastrzeżeniem ust. 2, cofnąć zezwolenie na
prowadzenie działalności maklerskiej albo ograniczyć zakres wykonywanej
działalności maklerskiej, w przypadku gdy firma inwestycyjna:
1) narusza przepisy ustawy lub innych ustaw mających zastosowanie do
działalności firmy inwestycyjnej, w tym zasad i trybu jej wykonywania, przepisy
wydane na ich podstawie lub przepisy rozporządzenia 575/2013, przepisy
rozporządzenia 596/2014, przepisy rozporządzenia 600/2014, przepisy rozporządzenia 1031/2010 lub inne bezpośrednio stosowane przepisy prawa Unii Europejskiej mające zastosowanie do działalności firmy inwestycyjnej;
2) nie przestrzega zasad uczciwego obrotu;
3) narusza interesy zleceniodawcy;
4) przez okres co najmniej 6 miesięcy nie prowadziła działalności objętej
zezwoleniem;
5) przestała spełniać warunki, które były podstawą udzielenia zezwolenia,
z zastrzeżeniem przepisu art. 95 ust. 10;
6) otrzymała zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów
zaświadczających nieprawdę.
1a. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Komisja ograniczy zakres
wykonywanej działalności maklerskiej, Komisja może również:
1) nakazać firmie inwestycyjnej zaprzestania działań skutkujących powstaniem
naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości lub
2) zakazać, na czas określony, zawierania na rynku regulowanym, w ASO lub na
OTF transakcji mających za przedmiot określony instrument finansowy.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 lub 6, Komisja może również:
1) nałożyć na firmę inwestycyjną karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł albo
do wysokości kwoty stanowiącej równowartość 10% całkowitego rocznego
przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok
obrotowy, a w przypadku braku takiego sprawozdania karę pieniężną w
wysokości do 10% prognozowanego przychodu w pierwszym roku działalności
określonego w przedłożonej Komisji informacji finansowej, o której mowa
w art. 5 lit. a rozporządzenia 2017/1943 – jeżeli przekracza ona 20 750 000 zł, albo
2) zastosować jedną z sankcji określonych w ust. 1 i jednocześnie nałożyć karę
pieniężną, o której mowa w pkt 1
– jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuściła się firma inwestycyjna.
2a. W przypadku gdy firma inwestycyjna jest podmiotem dominującym, który
sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub podmiotem zależnym od
podmiotu dominującego, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe,
całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, stanowi kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
2b. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według
średniego kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu
bilansowym, na który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe
za rok obrotowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub ust. 2a.
2c. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej przez
firmę inwestycyjną w wyniku naruszenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3 lub 6, kara
pieniężna, o której mowa w ust. 2 pkt 1 albo 2, może zostać nałożona do wysokości
dwukrotności kwoty osiągniętej korzyści.
2d. Komisja, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2,
uwzględnia w szczególności:
1) wagę naruszenia i czas jego trwania;
2) stopień przyczynienia się firmy inwestycyjnej do powstania naruszenia;
3) sytuację finansową firmy inwestycyjnej, na którą jest nakładana kara,
w szczególności wysokość jej całkowitych obrotów;
4) skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez firmę inwestycyjną, jeżeli
można te korzyści lub straty ustalić;
5) straty poniesione przez podmioty trzecie w związku z naruszeniem, jeżeli można
je ustalić;
6) stopień naprawienia szkody wyrządzonej inwestorom wskutek działań firmy inwestycyjnej;
7) gotowość firmy inwestycyjnej do współpracy z Komisją podczas wyjaśniania
okoliczności naruszenia;
8) uprzednie naruszenia przepisów prawa regulujących prowadzenie działalności
przez firmy inwestycyjne, popełnione przez firmę inwestycyjną, na którą jest nakładana kara.
3. Sankcje, o których mowa w ust. 1, 1a lub 2, Komisja może zastosować
również wobec firmy inwestycyjnej powierzającej do wykonywania czynności
wskazane w art. 79 ust. 2 lub 2c agentowi firmy inwestycyjnej, który w związku
z wykonywaniem czynności na rzecz tej firmy inwestycyjnej narusza przepisy prawa,
zasady uczciwego obrotu lub interesy zleceniodawców.
4. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej,
podmiot, który je utracił, nie może ponownie wystąpić z wnioskiem o udzielenie
zezwolenia na prowadzenie tej działalności przed upływem 5 lat od dnia, w którym
decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę
na skrócenie tego terminu.
5. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego, Komisja może, od
chwili wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zawiesić, na
okres nie dłuższy niż miesiąc, możliwość wykonywania, w całości lub w części,
działalności maklerskiej, informując o tym jednocześnie Komisję Europejską oraz
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
5a. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może
w decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej
wskazać termin, w którym następuje zakończenie jej prowadzenia.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio w przypadku powzięcia przez
Komisję informacji o naruszeniu przez dom maklerski prowadzący działalność
maklerską na terytorium innego państwa członkowskiego przepisów regulujących
prowadzenie działalności maklerskiej na terytorium tego państwa. W takim przypadku
o zastosowaniu sankcji Komisja informuje właściwy organ nadzoru tego państwa
członkowskiego.
10. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie
działalności maklerskiej.
11. Komisja może zastosować sankcje, o których mowa w ust. 1 i 2,
w przypadku gdy firma inwestycyjna nie przedstawi nowego planu naprawy, o którym
mowa w art. 110zk ust. 7, lub nie przedstawi nowego planu naprawy w terminie,
o którym mowa w art. 110zk ust. 8.
12. W przypadku naruszenia przez firmę inwestycyjną obowiązków, o których
mowa w art. 83b ust. 7–17, Komisja może zakazać tej firmie inwestycyjnej zawierania
określonych umów, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Art. 167a. 1. W przypadku gdy finansowa spółka holdingowa, finansowa spółka
holdingowa o działalności mieszanej lub spółka holdingowa o działalności mieszanej
naruszają przepisy ustawy, przepisy wydane na jej podstawie lub przepisy
rozporządzenia 575/2013, Komisja może nakazać tym podmiotom usunięcie
stwierdzonych naruszeń lub przyczyn tych naruszeń lub nałożyć na te podmioty karę
pieniężną w wysokości do 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym
skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, a jeżeli ostatnie
zbadane skonsolidowane sprawozdanie finansowe nie jest dostępne – do wysokości
20 000 000 zł, uwzględniając w szczególności wagę naruszenia, uprzednie naruszenia
przepisów oraz sytuację finansową tych podmiotów.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Komisja może również nałożyć karę
pieniężną do wysokości 20 000 000 zł na osoby odpowiedzialne za zaistniałe
naruszenie, uwzględniając w szczególności wagę naruszenia oraz czas jego trwania,
przyczyny naruszenia oraz sytuację finansową osoby, na którą nakładana jest kara.
2a. Kara, o której mowa w ust. 2, nie może być nałożona, jeżeli od uzyskania
przez Komisję wiadomości o czynie określonym w ust. 1 upłynęło więcej niż 2 lata
albo od popełnienia tego czynu upłynęło więcej niż 5 lat.
2b. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej lub
straty unikniętej przez finansową spółkę holdingową, finansową spółkę holdingową
o działalności mieszanej lub spółkę holdingową o działalności mieszanej w wyniku
naruszenia, o którym mowa w ust. 1, zamiast kary, o której mowa w ust. 1, Komisja
może nałożyć karę pieniężną w wysokości do dwukrotności kwoty osiągniętej
korzyści lub unikniętej straty. Do ustalenia wysokości kary pieniężnej przepis
ust. 1 stosuje się.
2c. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według
średniego kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu
bilansowym, na który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe
za rok obrotowy.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

Art. 167b. (uchylony).

Art. 167c. 1. Komisja może cofnąć zezwolenie na świadczenie usług w zakresie
udostępniania informacji o transakcjach, w przypadku gdy podmiot świadczący te
usługi:
1) nie rozpoczął prowadzenia działalności objętej zezwoleniem w terminie 12
miesięcy od wydania zezwolenia;
2) przez okres co najmniej 6 miesięcy nie prowadził działalności objętej
zezwoleniem;
3) otrzymał zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów
zaświadczających nieprawdę;
4) przestał spełniać warunki, które były podstawą udzielenia zezwolenia;
5) istotnie narusza przepisy prawa regulujące świadczenie usług w zakresie
udostępniania informacji o transakcjach, w szczególności rozporządzenia
600/2014.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, Komisja może również nałożyć
na podmiot świadczący usługi w zakresie udostępniania informacji o transakcjach
karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł albo do wysokości kwoty stanowiącej
równowartość 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim
zbadanym sprawozdaniu finansowym, jeżeli przekracza ona 20 750 000 zł.
2a. W przypadku naruszenia przez podmiot świadczący usługi w zakresie
udostępniania informacji o transakcjach przepisów regulujących świadczenie tych
usług Komisja może również nakazać temu podmiotowi zaprzestanie działań
skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości.
3. Komisja, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2,
uwzględnia w szczególności:
1)wagę naruszenia i czas jego trwania;
2) stopień przyczynienia się podmiotu świadczącego usługi w zakresie
udostępniania informacji o transakcjach do powstania naruszenia;
3) sytuację finansową podmiotu świadczącego usługi w zakresie udostępniania
informacji o transakcjach, na który jest nakładana kara, w szczególności
wysokość jego całkowitych obrotów;
4) kwoty korzyści osiągniętych lub strat unikniętych przez podmiot świadczący
usługi w zakresie udostępniania informacji o transakcjach, jeżeli można te
korzyści lub straty ustalić;
5) straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem, jeżeli można je
ustalić;
6) gotowość podmiotu świadczącego usługi w zakresie udostępniania informacji o
transakcjach do współpracy z Komisją podczas wyjaśniania okoliczności
naruszenia;
7) stopień naprawienia szkody wyrządzonej inwestorom wskutek działań podmiotu
świadczącego usługi w zakresie udostępniania informacji o transakcjach;
8) uprzednie naruszenia przepisów prawa regulujących świadczenie usług w
zakresie udostępniania informacji o transakcjach popełnione przez podmiot, na
który jest nakładana kara.
4. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej przez
podmiot świadczący usługi w zakresie udostępniania informacji o transakcjach
w wyniku naruszenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, kara pieniężna, o której mowa
w ust. 2, może zostać nałożona do wysokości dwukrotności kwoty osiągniętej
korzyści.
5. W przypadku gdy podmiot świadczący usługi w zakresie udostępniania
informacji o transakcjach jest podmiotem dominującym, który sporządza
skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub podmiotem zależnym od podmiotu
dominującego, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, całkowity
roczny przychód, o którym mowa w ust. 2, stanowi kwota całkowitego
skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego ujawniona
w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
6. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu bilansowym, na
który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe za rok obrotowy,
o którym mowa w ust. 2 lub 5.

Art. 167d. 1. W przypadku gdy firma inwestycyjna, świadcząc usługę
pośrednictwa w zawieraniu umowy lokaty strukturyzowanej lub wykonując czynności
odpowiadające działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 5, w odniesieniu do
lokat strukturyzowanych, narusza przepisy, o których mowa w art. 69h ust. 2, Komisja może:
1) nakazać firmie inwestycyjnej zaprzestanie działań skutkujących powstaniem
naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości lub nałożyć na firmę inwestycyjną karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł albo do wysokości kwoty stanowiącej równowartość 10% całkowitego rocznego przychodu
wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, jeżeli przekracza
ona 20 750 000 zł, albo – gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej
w wyniku naruszenia – nałożyć na firmę inwestycyjną karę pieniężną do
wysokości dwukrotności kwoty osiągniętej korzyści;
2) nakazać osobom odpowiedzialnym za zaistniałe naruszenie zaprzestanie działań
skutkujących powstaniem naruszeń lub nałożyć na te osoby, w drodze decyzji,
karę pieniężną do wysokości 20 750 000 zł;
3) zawiesić w czynnościach członka zarządu firmy inwestycyjnej
odpowiedzialnego za stwierdzone naruszenie na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy;
4) nakazać odwołanie członka zarządu firmy inwestycyjnej odpowiedzialnego za
stwierdzone naruszenie – w przypadku rażących i uporczywych naruszeń
przepisów, o których mowa w art. 69h ust. 2.
2. W przypadku gdy firma inwestycyjna jest podmiotem dominującym, który
sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub podmiotem zależnym od
podmiotu dominującego, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe,
całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi kwota
całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego
ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
3. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu bilansowym, na
który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe za rok obrotowy,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 2.
4. Komisja, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lub
2, uwzględnia w szczególności okoliczności określone w art. 167 ust. 2d.

Art. 167e. W przypadku gdy pośrednik, o którym mowa w art. 68i
ust. 1 pkt 1, lub podmiot mający siedzibę na terytorium państwa innego niż
państwo członkowskie, o którym mowa w art. 68i ust. 2, narusza przepisy działu
IIIA, Komisja może nakazać, odpowiednio temu pośrednikowi albo temu
podmiotowi, zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości albo nałożyć na tego pośrednika albo na ten podmiot karę pieniężną do wysokości 500 000 zł.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi art. 167