Art. 157. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 1:
a) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4) karta płatnicza — kartę płatniczą w rozumieniu ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U. Nr 169, poz. 1385, z późn. zm.),
5) pieniądz elektroniczny — pieniądz elektroniczny w rozumieniu ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych,”,
b) w pkt 7 lit. e i f otrzymują brzmienie:
„e) świadczenia usług płatniczych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. Nr 199, poz. 1175),
f) emitowania instrumentów płatniczych i administrowania nimi w zakresie nieuregulowanym w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,”;
2) w art. 52 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W przypadku umowy rachunku bankowego
pełniącego funkcję rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia
19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się.”;
3) art. 63c otrzymuje brzmienie:
„Art. 63c. Polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia
jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank
wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego.”;
4) w art. 63d dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. Przepisów ust. 1—8 nie stosuje się do transakcji polecenia zapłaty, do których stosuje się
ustawę z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.”;
5) uchyla się art. 63g;
6) w art. 64 dotychczasową treść oznacza się jako
ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług płatniczych uregulowanych w ustawie z dnia
19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.”;
7) w art. 111 w ust. 1 uchyla się pkt 7;
8) uchyla się art. 112a;
9) w art. 141a:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W przypadku gdy instytucja kredytowa prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział nie przestrzega przepisów działów II lub III
ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, Komisja Nadzoru Finansowego:
1) wzywa, w formie pisemnej, tę instytucję do przestrzegania tych przepisów i wyznacza jej odpowiedni termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości;
2) po bezskutecznym upływie terminu,
o którym mowa w pkt 1, może odpowiednio zastosować środki, o których
mowa w art. 138 ust. 3 pkt 1, 3 i 3a, zawiadamiając właściwe dla tej instytucji
władze nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych
nieprawidłowościach i podjętych środkach.”,
b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego wydanych w trybie ust. 2, 2a i 3 przepisu
art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.
5. Od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego,
o których mowa w ust. 2, 2a i 3, instytucja
kredytowa może wnieść skargę do sądu administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.”;
10) w art. 159 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) nie reguluje swoich zobowiązań, z wyjątkiem związanych z ponoszeniem uzasadnionych
kosztów bieżącej działalności, i nie prowadzi działalności bankowej poza windykacją należności oraz wykonaniem poleceń przelewu na rachunki organów podatkowych z tytułu należności, o których mowa w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,”.

Ustawa o usługach płatniczych art. 157

DODAJ