Art. 113. 1. Kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub
których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu
kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy,
przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów
procesu.
2. Koszty nieobciążające przeciwnika sąd w orzeczeniu kończącym sprawę
w instancji nakazuje ściągnąć z roszczenia zasądzonego na rzecz:
1) strony, której czynność spowodowała ich powstanie;
2) strony zastąpionej przez kuratora lub
3) osoby, na której rzecz prokurator wytoczył powództwo lub zgłosił wniosek
o wszczęcie postępowania.
3. Koszty sądowe, których nie miał obowiązku uiścić kurator, sąd może nakazać
ściągnąć z innego majątku strony zastąpionej przez kuratora.
3a. Koszty sądowe, których nie miał obowiązku uiścić wnioskodawca lub
uczestnik w sprawie o zabezpieczenie spadku lub sporządzenie spisu inwentarza, sąd
może nakazać ściągnąć także ze spadku.
4. W przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może odstąpić od
przewidzianego w ust. 2–3a obciążenia kosztami.
5. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do opłat, których nie miał obowiązku uiścić
Skarb Państwa.

Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych art. 113