Art. 107. 1. Ochrony czasowej udziela się na podstawie i w granicach
określonych w decyzji Rady Unii Europejskiej, przez okres określony każdorazowo
w tej decyzji.
2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może udzielić ochrony
czasowej cudzoziemcom nieobjętym decyzją Rady Unii Europejskiej, zmuszonym
do opuszczenia kraju lub obszaru geograficznego, którego ta decyzja dotyczy, z
powodu wystąpienia zdarzeń, o których mowa w art. 106 ust. 1.
3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się:
1) szczegółowe zasady finansowania ochrony czasowej, limit cudzoziemców,
którym można udzielić tej ochrony, okres jej trwania lub warunki zakończenia
jej udzielania, sposób udzielania pomocy, o której mowa w art. 112 ust. 1,
a także sposób realizacji zadań podejmowanych w ramach ochrony czasowej,
uwzględniając w szczególności rodzaj zagrożenia, na które narażeni byli
cudzoziemcy przed przybyciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
możliwości finansowania tej ochrony oraz zobowiązania wynikające
z postanowień umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską;
2) zakres, szczegółowe warunki i sposób wykonywania badań lekarskich
i zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemca, o których mowa
w art. 114 ust. 2, kierując się w szczególności potrzebą zapobiegania
rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 107

DODAJ