zakup laptopa z 2 ręki

Art. 291. § 1. Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Mocne jednakże taka podstawa prawna.
Jeśli zakupiony towar pochodził z kradzieży, w przypadku ewentualnego śledztwa, będzie badane czy kupujący miał powód sądzić że, zakupiony towar mógł być kradziony.

właśnie stąd to pytanie. Tylko czy umowa kupna sprzedaży + oświadczenie sprzedającego że towar pochodzi z legalnego źródła uchroni przed problemami w razie W czy nie

w tej kwestii nie uchroni - choć orzeczenie w tej sprawie wyda sąd, na podstawie dowodów w sprawie.

jest jeszcze art. 292 k.k. (paserstwo nieumyślne)

Nie, samo posiadanie umowy kupna-sprzedaży oraz oświadczenia sprzedającego o legalnym pochodzeniu laptopa nie jest w pełni wystarczające, aby uchronić Cię przed odpowiedzialnością karną w przypadku, gdy laptop okazałby się przedmiotem kradzieży.

Odpowiedzialność za paserstwo oparta jest na artykule 291 k.k., który został przytoczony w dyskusji. Kluczowe jest tu stwierdzenie: "Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa". Jednakże, aby oskarżyć kogoś o paserstwo, konieczne jest wykazanie, że nabywca miał świadomość lub powinien miał świadomość, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego.

Dlatego też, w przypadku śledztwa, istotne będzie ustalenie, czy kupujący miał podstawy, by sądzić, że zakupiony towar mógł być kradziony. Przy czym warto podkreślić, że sama umowa kupna-sprzedaży oraz oświadczenie o legalnym pochodzeniu niekoniecznie wykluczą podejrzenie o paserstwo, jeżeli będą istnieć inne okoliczności świadczące o potencjalnej niewłaściwości zakupu.

Ponadto, warto zwrócić uwagę na artykuł 292 k.k., który mówi o paserstwie nieumyślnym. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli nabywca nie miał świadomości, że rzecz była wynikiem czynu zabronionego, ale powinien był to rozpoznać, to może podlegać odpowiedzialności karnej za paserstwo nieumyślne.

Reasumując, choć umowa oraz oświadczenie mogą stanowić pewien dowód dobrej woli nabywcy, to nie są one gwarantem uniknięcia odpowiedzialności karności, jeśli inne okoliczności będą wskazywały na potencjalne paserstwo.