Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa zasady prowadzenia polityki rozwoju, podmioty
prowadzące tę politykę oraz tryb współpracy między nimi.
2. Ustawy nie stosuje się do programów realizowanych z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na
lata 2014–2020, dokumentów opracowanych w celu wdrożenia wsparcia
finansowanego z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego
Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, programów realizowanych
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz
środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie
deprywacji materialnej, z wyłączeniem przepisów rozdziałów 1, 2, 2b i 7 oraz
przepisów art. 14e, art. 14f, art. 14g ust. 1 i 2, art. 14h, art. 14j i art. 14l,
a w przypadku:
1) programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 – także
z wyłączeniem art. 14g ust. 4a, art. 14kc i art. 14kd;
2) programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Morskiego i Rybackiego – także z wyłączeniem art. 14g ust. 4, art. 14ke
i art. 14kf;
2a) programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej – także
z wyłączeniem art. 14g ust. 4b, art. 14kh i art. 14ki;
3) dokumentów opracowanych w celu wdrożenia wsparcia finansowanego
z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – także z wyłączeniem art. 14g ust. 4a.

art. 2. więcej Art. 2. Przez politykę rozwoju rozumie się zespół wzajemnie powiązanych
działań podejmowanych i realizowanych w celu zapewnienia trwałego
i zrównoważonego rozwoju kraju, spójności społeczno-gospodarczej, regionalnej i
przestrzennej, podnoszenia konkurencyjności gospodarki oraz tworzenia nowych
miejsc pracy w skali krajowej, regionalnej lub lokalnej.

art. 3. więcej Art. 3. Politykę rozwoju prowadzą:
1) Rada Ministrów;
2) samorząd województwa;
2a) związki metropolitalne;
3) samorząd powiatowy i gminny oraz ich związki.

Art. 3a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego koordynuje
przygotowanie oraz realizację strategii rozwoju współfinansowanych ze środków
budżetu państwa lub środków rozwojowych pochodzących z Unii Europejskiej lub
z innych źródeł zagranicznych przez:
1) koordynację oraz programowanie strategiczne, a także podejmowanie inicjatyw
w zakresie polityki rozwoju, obejmujących wymiar społeczny, gospodarczy
i przestrzenny;
1a) podejmowanie inicjatyw, opracowywanie lub koordynowanie opracowywania
i negocjowanie, o ile ustawa nie stanowi inaczej, dokumentów programowych
dotyczących okresów programowania Unii Europejskiej;
1aa) podejmowanie inicjatyw, opracowywanie lub koordynowanie opracowywania
i negocjowanie, o ile ustawa nie stanowi inaczej, planów rozwojowych;
1b) podejmowanie inicjatyw, opracowywanie, negocjowanie i podpisywanie
programów współfinansowanych z udziałem niepodlegających zwrotowi
środków z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
1c) wykonywanie, o ile ustawa nie stanowi inaczej, zadań państwa członkowskiego
Unii Europejskiej określonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących
funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oraz w umowie partnerstwa;
2) programowanie i realizację polityki regionalnej;
3) okresową ocenę realizacji strategii rozwoju, o której mowa w art. 9 pkt 2, oraz
przedstawianie opinii dotyczących zgodności strategii rozwoju, o których mowa
w art. 9 pkt 3 i 4, i programów przygotowywanych przez właściwych ministrów
ze średniookresową strategią rozwoju kraju;
3a) (uchylony)
3b) podejmowanie inicjatyw, programowanie i prowadzenie polityki miejskiej;
4) monitorowanie i ocenę rozwoju kraju w ujęciu regionalnym i przestrzennym
oraz przedstawianie Radzie Ministrów rekomendacji w tym zakresie;
4a) koordynowanie i realizację procesu ewaluacji polityki rozwoju;
4b) wydawanie rekomendacji w zakresie przygotowania projektów strategii rozwoju,
o których mowa w art. 9 pkt 3–6;
5) prowadzenie działalności analitycznej, prognostycznej i badawczej, dotyczącej
rozwoju społeczno-gospodarczego, regionalnego i przestrzennego kraju;
6) (uchylony)
7) inne instrumenty określone w odrębnych ustawach.

Art. 3aa. Na wniosek podmiotów przygotowujących diagnozę, o której mowa
w art. 10a ust. 1, organy administracji rządowej i samorządowej, państwowych
i samorządowych jednostek organizacyjnych oraz państwowych i samorządowych
osób prawnych udostępniają nieodpłatnie informacje zgromadzone w zbiorach
danych, ewidencjach i rejestrach, jeżeli nie powoduje to ich dodatkowego, innego niż
samo udostępnienie, obciążenia.

Art. 3b. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego koordynuje
wykorzystanie środków z:
1) instrumentów inżynierii finansowej, o których mowa w rozporządzeniu Rady
(WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne
dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego
Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.),
podlegających ponownemu wykorzystaniu,
2) instrumentów finansowych oraz środków pomocy zwrotnej, o których mowa w
rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17
grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego,
Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz
ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i
Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym
rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str.
320, z późn. zm.), podlegających ponownemu wykorzystaniu
– w szczególności przez podejmowanie inicjatyw w zakresie efektywnego
gospodarowania tymi środkami, monitorowanie ich wykorzystania oraz ocenę stopnia
ich wykorzystania w skali kraju.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Politykę rozwoju prowadzi się na podstawie strategii rozwoju,
programów i dokumentów programowych oraz polityk publicznych.
2. (uchylony)
3. Polityka rozwoju może być prowadzona również na podstawie instrumentów
prawnych i finansowych określonych w odrębnych przepisach.

art. 5. więcej Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) beneficjent – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną,
realizującą projekty finansowane z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych
na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie projektu;
1a) dokumenty programowe – umowę partnerstwa, programy służące jej realizacji
oraz dokumenty opracowane w celu wdrożenia wsparcia finansowanego
z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;
2) instytucja zarządzająca – właściwego ministra, ministra właściwego do spraw
rozwoju regionalnego lub, w przypadku regionalnego programu operacyjnego,
zarząd województwa, odpowiedzialnych za przygotowanie i realizację programu
operacyjnego;
3) instytucja pośrednicząca – organ administracji publicznej lub inną jednostkę
sektora finansów publicznych, której została powierzona, w drodze
porozumienia zawartego z instytucją zarządzającą, część zadań związanych
z realizacją programu operacyjnego; instytucja pośrednicząca pełni funkcje
instytucji pośredniczącej w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25–78);
4) instytucja wdrażająca – podmiot publiczny lub prywatny, któremu na podstawie
porozumienia lub umowy została powierzona, w ramach programu
operacyjnego, realizacja zadań odnoszących się bezpośrednio do beneficjentów;
instytucja wdrażająca (instytucja pośrednicząca II stopnia) pełni również funkcje
instytucji pośredniczącej w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999;
4a) instytucja audytowa – organ administracji publicznej funkcjonalnie niezależny
od instytucji zarządzającej oraz instytucji certyfikującej, wyznaczony dla
każdego programu operacyjnego i odpowiedzialny za weryfikację skutecznego
działania systemu zarządzania i kontroli; instytucja audytowa wykonuje zadania,
o których mowa w art. 62 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia
11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz
Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999;
4b) (uchylony)
4ba) koncepcja rozwoju kraju – dokument określający wyzwania rozwojowe kraju
w wymiarze społecznym, gospodarczym i przestrzennym na okres do 30 lat;
4c) kontrakt terytorialny – umowę określającą cele i przedsięwzięcia priorytetowe,
które mają istotne znaczenie dla rozwoju kraju oraz wskazanego w niej
województwa, oraz sposób ich koordynacji i warunki realizacji, a także
dofinansowanie opracowywanych przez zarząd województwa programów
służących realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności na lata
2014–2020;
4d) kontrakt programowy – umowę określającą kierunki i warunki dofinansowania
programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności,
opracowanego przez zarząd województwa, w tym przedsięwzięcia priorytetowe
realizowane w tym programie;
4e) kontrakt sektorowy – umowę określającą sposób realizacji, w tym finansowania,
programów rozwoju opracowanych przez właściwych ministrów w zakresie
interwencji ukierunkowanej terytorialnie;
4f) porozumienie terytorialne – umowę określającą w szczególności przedsięwzięcia
priorytetowe dla rozwoju danego obszaru objętego tym porozumieniem;
5) (uchylony)
6) kwalifikowalność wydatków – spełnienie przez wydatki poniesione w ramach
programów operacyjnych kryteriów:
a) spójności z postanowieniami przyjętego programu operacyjnego,
b) określonych szczegółowo przez instytucję zarządzającą zgodnie z art. 26
ust. 1 pkt 6,
c) dodatkowych, przewidzianych dla danego źródła finansowania,
w przypadku programów finansowanych ze źródeł zagranicznych;
6a) obszar funkcjonalny – obszar, na którym występuje względnie wyodrębniający
się, intensywny i otwarty system powiązań społecznych, gospodarczych lub
przyrodniczych, uwarunkowanych cechami środowiska geograficznego
(przyrodniczego i antropogenicznego); szczególnym typem obszaru
funkcjonalnego jest miejski obszar funkcjonalny;
6b) obszar strategicznej interwencji – określony w strategii rozwoju obszar
o zidentyfikowanych lub potencjalnych powiązaniach funkcjonalnych lub
o szczególnych warunkach społecznych, gospodarczych lub przestrzennych,
decydujących o występowaniu barier rozwoju lub trwałych, możliwych do
aktywowania, potencjałów rozwojowych, do którego jest kierowana interwencja
publiczna łącząca inwestycje, w szczególności gospodarcze, infrastrukturalne
lub w zasoby ludzkie, finansowane z różnych źródeł, lub rozwiązania
regulacyjne;
6c) (uchylony)
7) partnerzy społeczni i gospodarczy – organizacje pracodawców i organizacje
związkowe, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r.
o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2232), samorządy zawodowe, izby gospodarcze,
organizacje pozarządowe oraz podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2
i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
(Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), a także Rada Działalności Pożytku Publicznego;
7a) programy służące realizacji umowy partnerstwa – programy:
a) w zakresie polityki spójności – programy realizowane z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego
Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności, z wyłączeniem
programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej,
b) realizowane z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego
na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020, funduszy
wspierających sektory morski lub rybacki oraz funduszy wspierających
sprawy wewnętrzne;
7aa) plan rozwojowy – dokument określający reformy i inwestycje z udziałem
środków Unii Europejskiej mające na celu łagodzenie społecznych
i gospodarczych skutków kryzysu oraz wzmocnienie zrównoważonego rozwoju kraju;
7b) polityka publiczna – dokument określający podstawowe uwarunkowania, cele
i kierunki rozwoju kraju w wymiarze społecznym, gospodarczym
i przestrzennym w danej dziedzinie lub na danym obszarze, które wynikają
bezpośrednio ze strategii rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 3;
8) (uchylony)
9) projekt – przedsięwzięcie realizowane w ramach programu operacyjnego na
podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie, zawieranej między
beneficjentem a instytucją zarządzającą, instytucją pośredniczącą lub instytucją wdrażającą;
9a) umowa partnerstwa – umowę określającą uwarunkowania, cele i kierunki
wykorzystania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej,
przygotowaną z udziałem partnerów społecznych i gospodarczych oraz
zatwierdzoną przez Komisję Europejską;
10) (uchylony)
11) (uchylony)
12) wsparcie zwrotne – wsparcie finansowe niestanowiące dotacji, podlegające
całkowitemu albo częściowemu zwrotowi, przyznawane w szczególności w
formie pożyczek, poręczeń lub gwarancji.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Projekt koncepcji rozwoju kraju, projekty strategii rozwoju, o których
mowa w art. 9 pkt 2 i 3, oraz projekty polityk publicznych podlegają konsultacjom
w szczególności z: jednostkami samorządu terytorialnego i ich związkami, partnerami
społecznymi i gospodarczymi oraz z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu
Terytorialnego.
2. Projekt strategii rozwoju województwa podlega konsultacjom
w szczególności z: jednostkami samorządu terytorialnego z obszaru tego
województwa i ich związkami, partnerami społecznymi i gospodarczymi, właściwym
dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa
Wodnego Wody Polskie oraz z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
3. Projekt strategii rozwoju ponadlokalnego oraz strategii rozwoju gminy
podlega konsultacjom w szczególności z: sąsiednimi gminami i ich związkami,
lokalnymi partnerami społecznymi i gospodarczymi, mieszkańcami gmin –
w przypadku strategii rozwoju ponadlokalnego albo gminy – w przypadku strategii rozwoju gminy, oraz z właściwym dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki
wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
4. Podmiot opracowujący projekt koncepcji rozwoju kraju, projekt strategii
rozwoju oraz projekt polityki publicznej ogłasza na swojej stronie internetowej oraz
może ogłaszać w prasie odpowiednio o zasięgu krajowym, regionalnym lub lokalnym,
informację o konsultacjach, terminie i sposobie przekazywania uwag do projektu oraz
terminie i miejscu spotkań konsultacyjnych. Ogłoszenie w prasie zawiera dodatkowo
informację o adresie strony internetowej, na której zamieszczono projekt.
5. Opinię o projekcie przekazuje się podmiotowi opracowującemu projekt
w sposób określony w ogłoszeniu, w terminie określonym przez ten podmiot, nie
krótszym niż 35 dni od dnia ogłoszenia na stronie internetowej informacji, o której
mowa w ust. 4. Nieprzekazanie opinii w terminie oznacza rezygnację z jej
przedstawienia.
6. W terminie 30 dni od upływu terminu, o którym mowa w ust. 5, podmiot
opracowujący projekt przygotowuje sprawozdanie z przebiegu i wyników konsultacji,
zawierające w szczególności ustosunkowanie się do zgłoszonych uwag wraz
z uzasadnieniem, i zamieszcza je na swojej stronie internetowej.
7. Do aktualizacji koncepcji rozwoju kraju, strategii rozwoju oraz polityk
publicznych stosuje się ust. 1–6.

Art. 6a. Przy opracowywaniu projektu koncepcji rozwoju kraju oraz projektów
strategii rozwoju, programów, polityk publicznych i dokumentów programowych
stosuje się przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2020 r. poz. 283, 284, 322, 471 i
1378).

Art. 6b. 1. Koordynacja i realizacja procesu ewaluacji polityki rozwoju,
o których mowa w art. 3a pkt 4a, polegają w szczególności na:
1) prowadzeniu ewaluacji strategii rozwoju opracowywanych przez ministra
właściwego do spraw rozwoju regionalnego oraz instrumentów istotnych dla
realizacji polityki rozwoju i na tej podstawie formułowaniu wniosków
i rekomendacji w zakresie programowania i realizacji polityki rozwoju;
2) opracowywaniu standardów dla ewaluacji strategii rozwoju, dokumentów
programowych oraz innych dokumentów.
2. Standardy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego zamieszcza na swojej stronie internetowej.
3. W przypadku utworzenia przez ministra właściwego do spraw rozwoju
regionalnego, w urzędzie go obsługującym, krajowej jednostki ewaluacyjnej zadania,
o których mowa w ust. 1, wykonuje ta jednostka.

art. 7. więcej Art. 7. (uchylony).

art. 8. więcej Art. 8. (uchylony).

Art. 8a. Koncepcja rozwoju kraju zawiera w szczególności:
1) wnioski z analizy trendów rozwojowych zachodzących w kraju;
2) wnioski z analizy trendów rozwojowych zachodzących na świecie i ich
potencjalny wpływ na trendy rozwojowe w kraju;
3) scenariusze rozwoju i wyzwania rozwojowe kraju, w wymiarze społecznym,
gospodarczym i przestrzennym.

Art. 8b. 1. Przygotowanie i uzgadnianie projektu koncepcji rozwoju kraju
koordynuje Prezes Rady Ministrów lub wyznaczony przez niego właściwy minister.
2. Koncepcja rozwoju kraju jest przyjmowana przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
3. Prezes Rady Ministrów informuje Sejm i Senat o przyjęciu przez Radę
Ministrów koncepcji rozwoju kraju.

Art. 8c. 1. Koncepcja rozwoju kraju jest aktualizowana, jeżeli taka konieczność
wynika ze zmian trendów rozwojowych zachodzących w kraju lub na świecie,
przynajmniej raz w okresie swojego obowiązywania.
2. Do aktualizacji koncepcji rozwoju kraju stosuje się art. 8a i art. 8b.

art. 9. więcej Art. 9. Strategiami rozwoju są:
1) (uchylony)
2) średniookresowa strategia rozwoju kraju – dokument określający podstawowe
uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju kraju w wymiarze społecznym,
gospodarczym i przestrzennym, na okres 10–15 lat, oraz szczegółowe działania
na okres 4 lat, realizowany przez strategie rozwoju, o których mowa w pkt 3 i 4,
oraz za pomocą programów, z uwzględnieniem okresu programowania Unii Europejskiej;
3) inne strategie rozwoju – dokumenty określające podstawowe uwarunkowania,
cele i kierunki rozwoju, odnoszące się do sektorów, dziedzin, regionów lub
rozwoju przestrzennego;
4) strategia rozwoju województwa – dokument, o którym mowa w art. 11 ust. 1
ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2019 r.
poz. 512, 1571 i 1815 oraz z 2020 r. poz. 1378);
5) strategia rozwoju gminy – dokument, o którym mowa w art. 10e ust. 1 ustawy
z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 i 1378);
6) strategia rozwoju ponadlokalnego – dokument, o którym mowa w art. 10g ust. 1
ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i w art. 12a ust. 1 ustawy
z dnia 9 marca 2017 r. o związku metropolitalnym w województwie śląskim
(Dz. U. poz. 730 oraz z 2020 r. poz. 1378).

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

Art. 10a. 1. Podmiot opracowujący projekt strategii rozwoju, projekt polityki
publicznej, projekt programu rozwoju lub projekt programu służącego realizacji
umowy partnerstwa przygotowuje diagnozę sytuacji społecznej, gospodarczej
i przestrzennej, z uwzględnieniem obszarów funkcjonalnych, w tym miejskich
obszarów funkcjonalnych.
2. Podmiot opracowujący projekt strategii rozwoju przeprowadza uprzednią
ewaluację trafności, przewidywanej skuteczności i efektywności realizacji strategii
rozwoju – przed jej przyjęciem.

art. 11. więcej Art. 11. (uchylony).

art. 12. więcej Art. 12. (uchylony).

Art. 12a. 1. Średniookresowa strategia rozwoju kraju określa w szczególności:
1) wnioski z diagnozy, o której mowa w art. 10a ust. 1, przygotowanej na potrzeby
tej strategii;
2) zidentyfikowane potencjały i problemy rozwoju, z uwzględnieniem zróżnicowań
przestrzennych;
3) strategiczne wyzwania rozwojowe;
4) cele strategiczne rozwoju w wymiarze społecznym, gospodarczym
i przestrzennym;
5) obszary strategicznej interwencji;
6) kierunki interwencji, w tym interwencji podmiotów prowadzących politykę
rozwoju, o których mowa w art. 3, oraz działania służące osiągnięciu celów
strategicznych rozwoju;
7) oczekiwane rezultaty planowanych interwencji, w tym w wymiarze
przestrzennym, oraz wskaźniki ich osiągnięcia;
8) system realizacji strategii;
9) założenia ram finansowych i potencjalne źródła finansowania.
2. Projekt średniookresowej strategii rozwoju kraju opracowuje minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego we współpracy z członkami Rady
Ministrów i przedkłada go Radzie Ministrów.
3. Średniookresowa strategia rozwoju kraju jest przyjmowana przez Radę
Ministrów w drodze uchwały.
4. Średniookresowa strategia rozwoju kraju jest aktualizowana, jeżeli taka
konieczność wynika ze zmian sytuacji społecznej lub gospodarczej kraju.
5. Do aktualizacji średniookresowej strategii rozwoju kraju stosuje się ust. 2 i 3.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Strategie rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, są spójne ze
średniookresową strategią rozwoju kraju.
1a. Strategie rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, określają w szczególności:
1) wnioski z diagnozy, o której mowa w art. 10a ust. 1, przygotowanej na potrzeby
danej strategii;
2) zidentyfikowane potencjały i problemy rozwoju, z uwzględnieniem zróżnicowań
przestrzennych;
3) strategiczne wyzwania rozwojowe;
4) cele strategiczne rozwoju w zakresie objętym strategią, z uwzględnieniem
zróżnicowań przestrzennych;
5) kierunki interwencji, w tym interwencji podmiotów prowadzących politykę
rozwoju, o których mowa w art. 3, oraz działania służące osiągnięciu celów
strategicznych rozwoju;
6) zakres interwencji na wybranych obszarach strategicznej interwencji;
7) oczekiwane rezultaty planowanych interwencji, w tym w wymiarze
przestrzennym, oraz wskaźniki ich osiągnięcia;
8) systemy realizacji strategii;
9) założenia ram finansowych i potencjalne źródła finansowania.
2. Strategie rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, mogą obejmować okres
wykraczający poza okres obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju,
jeżeli wynika to ze specyfiki rozwojowej w danym obszarze oraz mogą zawierać
elementy inne niż określone w ust. 1, jeżeli wynika to ze zobowiązań
międzynarodowych.
3. W przypadku gdy strategie rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, obejmują
okres wykraczający poza okres obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju
kraju, w strategiach tych wydziela się okres odpowiadający okresowi obowiązywania
średniookresowej strategii rozwoju kraju.

Art. 13a. System realizacji strategii rozwoju zawiera warunki i procedury
obowiązujące w realizacji strategii.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Projekt strategii rozwoju, o której mowa w art. 9 pkt 3, opracowuje
właściwy minister z własnej inicjatywy lub w wykonaniu zobowiązania nałożonego
przez Radę Ministrów oraz przedkłada go ministrowi właściwemu do spraw rozwoju
regionalnego w celu wydania opinii dotyczącej zgodności ze średniookresową
strategią rozwoju kraju oraz z wymogami określonymi w art. 13 ust. 1a.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego wydaje opinię, o której
mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu strategii rozwoju,
o której mowa w art. 9 pkt 3.
3. (uchylony)
4. Właściwy minister przedkła
da do rozpatrzenia przez Radę Ministrów projekt
strategii rozwoju, o której mowa w art. 9 pkt 3, wraz z opinią, o której mowa w ust. 1.
5. Strategia rozwoju, o której mowa w art. 9 pkt 3, jest przyjmowana przez Radę
Ministrów w drodze uchwały.
6. Strategia rozwoju, o której mowa w art. 9 pkt 3, podlega aktualizacji, jeżeli
jest to konieczne dla zachowania jej spójności ze średniookresową strategią rozwoju
kraju. Do aktualizacji stosuje się ust. 1–5.
7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do strategii ponadregionalnej.

Art. 14a. 1. Strategiami rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, odnoszącymi
się do regionów są w szczególności:
1) krajowa strategia rozwoju regionalnego;
2) strategia ponadregionalna;
3) (uchylony)
2. Projekt krajowej strategii rozwoju regionalnego opracowuje minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego w konsultacji z jednostkami samorządu
terytorialnego oraz partnerami społecznymi i gospodarczymi, na okres
niewykraczający poza okres obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju.
3. (uchylony)
4. Projekt strategii ponadregionalnej mogą opracować wspólnie samorządy
województw dla terytorium tych województw.
5. Strategia ponadregionalna jest przyjmowana przez sejmiki właściwych
województw w drodze uchwały.
6. Na wspólny wniosek samorządów województw, opracowany i zaakceptowany
przez sejmiki tych województw, projekt strategii ponadregionalnej może zostać
przekazany ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu jego
zaopiniowania i przekazania Radzie Ministrów. Do wydania opinii stosuje się
odpowiednio art. 14 ust. 1 i 2.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw rozwoju
regionalnego przedkłada Radzie Ministrów, wraz ze swoją opinią, projekt strategii
ponadregionalnej w celu jego przyjęcia.
8. Rada Ministrów przyjmuje strategię ponadregionalną, o której mowa w ust. 7,
w drodze uchwały.
9. Strategia ponadregionalna przyjęta przez Radę Ministrów podlega
aktualizacji, jeżeli jest to konieczne dla zachowania jej spójności ze średniookresową
strategią rozwoju kraju. Do aktualizacji tej strategii stosuje się odpowiednio ust. 4 i 6–8.

Art. 14b. (uchylony).

Art. 14ba. (uchylony).

Art. 14c. W celu zapewnienia realizacji europejskiej polityki spójności w Polsce
tworzy się dokument, o którym mowa w tytule II w rozdziale II rozporządzenia Rady
(WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999, zwany dalej „narodową strategią spójności”.
Art. 14d. Zasady wieloletniego finansowania realizacji polityki rozwoju
określają przepisy o finansach publicznych.

Art. 14e. 1. Projekt umowy partnerstwa opracowuje minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego we współpracy w szczególności z:
1) ministrami właściwymi ze względu na zakres objęty umową partnerstwa;
2) zarządami województw;
3) partnerami społecznymi i gospodarczymi.
2. Projekt umowy partnerstwa opiniuje Komisja Wspólna Rządu i Samorządu
Terytorialnego.
3. Przy opracowywaniu projektu umowy partnerstwa uwzględnia się strategie
rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 2–4.
4. Projekt umowy partnerstwa jest przyjmowany przez Radę Ministrów,
w drodze uchwały, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego.
5. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego negocjuje z Komisją
Europejską przyjęty przez Radę Ministrów projekt umowy partnerstwa.
6. Umowa partnerstwa zatwierdzona przez Komisję Europejską jest
przekazywana do wiadomości członkom Rady Ministrów.
7. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego ogłasza w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikat o:
1) podjęciu przez Komisję Europejską decyzji zatwierdzającej umowę partnerstwa;
2) adresie strony internetowej, na której zostanie zamieszczona treść umowy partnerstwa.
8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany umowy partnerstwa.

Art. 14f. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego sporządza
sprawozdanie roczne z realizacji umowy partnerstwa w terminie 8 miesięcy od
zakończenia każdego roku oraz przedkłada je Komitetowi do spraw Umowy
Partnerstwa i Radzie Ministrów do wiadomości.
2. Pierwsze sprawozdanie z realizacji umowy partnerstwa, obejmujące pierwsze
dwa lata jej realizacji, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego sporządza
w trzecim roku realizacji umowy partnerstwa. Końcowe sprawozdanie z realizacji
umowy partnerstwa minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego sporządza
w trzecim roku następującym po okresie realizacji umowy partnerstwa.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)

Art. 14g. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego:
1) koordynuje przygotowanie programów służących realizacji umowy partnerstwa;
2) może inicjować programy służące realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności i ich zmiany, opracowywane przez zarząd województwa;
3) opracowuje programy służące realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności;
4) opiniuje, co do zgodności z umową partnerstwa, projekty programów służących
realizacji umowy partnerstwa oraz ich zmiany.
2. Koordynacja przygotowania programów służących realizacji umowy
partnerstwa polega na:
1) monitorowaniu stanu przygotowania tych programów;
2) zapewnieniu spójnego i komplementarnego systemu informacji i promocji tych programów.
3. Koordynacja przygotowania programów służących realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności, o której mowa w ust. 1 pkt 1, polega
w szczególności na:
1) reprezentowaniu Rzeczypospolitej Polskiej w kontaktach z Komisją Europejską;
2) prowadzeniu, we współpracy z właściwymi ministrami i zarządami
województw, negocjacji z Komisją Europejską mających na celu uzgodnienie
treści tych programów oraz ich zmian;
3) proponowaniu podmiotów, które mają być odpowiedzialne za zarządzanie
i kontrolę tych programów.
4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych opracowują programy służące realizacji umowy partnerstwa
realizowane z wykorzystaniem odpowiednio środków funduszy wspierających
sektory morski lub rybacki oraz funduszy wspierających sprawy wewnętrzne, a także:
1) reprezentują Rzeczpospolitą Polską w kontaktach z Komisją Europejską;
2) prowadzą negocjacje z Komisją Europejską mające na celu uzgodnienie treści
tych programów;
3) proponują podmioty, które mają być odpowiedzialne za zarządzanie i kontrolę
tych programów.
4a. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi opracowuje program służący
realizacji umowy partnerstwa realizowany z wykorzystaniem środków Europejskiego
Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 oraz
dokumenty mające na celu wdrożenie wsparcia finansowanego z Europejskiego
Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz
Rozwoju Obszarów Wiejskich, a także:
1) reprezentuje Rzeczpospolitą Polską w kontaktach z Komisją Europejską;
2) prowadzi negocjacje z Komisją Europejską mające na celu uzgodnienie treści
programu i dokumentów;
3) proponuje podmioty, które mają być odpowiedzialne za zarządzanie i kontrolę
programu i dokumentów.
4b. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego opracowuje
program służący realizacji umowy partnerstwa realizowany z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie
deprywacji materialnej, a także:
1) reprezentuje Rzeczpospolitą Polską w kontaktach z Komisją Europejską;
2) prowadzi negocjacje z Komisją Europejską mające na celu uzgodnienie treści
tego programu;
3) proponuje podmioty, które mają być odpowiedzialne za zarządzanie i kontrolę
tego programu.
5. Zarząd województwa opracowuje dla danego województwa program służący
realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności.

Art. 14h. Właściwy organ przy opracowaniu programu służącego realizacji
umowy partnerstwa albo dokumentu, o których mowa w art. 14g ust. 4 i 4a,
uwzględnia ustalenia umowy partnerstwa.

Art. 14i. Program służący realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki
spójności określa w szczególności:
1) wybrane cele przewidziane do osiągnięcia zgodnie z umową partnerstwa oraz
uzasadnienie ich wyboru, z uwzględnieniem uwarunkowań krajowych lub
regionalnych oraz przewidywanej trafności, spójności, skuteczności
i efektywności realizacji programu, o ile taka ewaluacja była przygotowana;
2) oczekiwane rezultaty, które mają zostać osiągnięte przez realizację tego programu;
3) opis działań, które mogą uzyskać dofinansowanie w ramach tego programu;
4) plan finansowy;
5) system instytucjonalny określający instytucje i podmioty zaangażowane
w realizację programu oraz ich powiązania.

Art. 14j. 1. Projekt programu służącego realizacji umowy partnerstwa
opracowany przez:
1) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, ministra właściwego do
spraw rozwoju wsi, ministra właściwego do spraw rybołówstwa, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych oraz ministra właściwego do spraw
zabezpieczenia społecznego, jest przyjmowany przez Radę Ministrów,
2) zarząd województwa, jest przyjmowany przez zarząd województwa
– w drodze uchwały, po uzyskaniu opinii, o której mowa w art. 14g ust. 1 pkt 4, przed
skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską.
2. Programy służące realizacji umowy partnerstwa:
1) w zakresie polityki spójności, po przyjęciu przez Komisję Europejską, są
przekazywane przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
2) realizowane z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na
rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020, funduszy wspierających
sektory morski lub rybacki, funduszy wspierających sprawy wewnętrzne oraz
środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na
zwalczanie deprywacji materialnej, po przyjęciu przez Komisję Europejską, są
przekazywane odpowiednio przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi,
ministra właściwego do spraw rybołówstwa, ministra właściwego do spraw
wewnętrznych lub ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego
– do wiadomości członkom Rady Ministrów.

Art. 14k. Do programów służących realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a i art. 20 ust. 2a i 3.

Art. 14ka. 1. Propozycje zmian programu służącego realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności opracowuje właściwa instytucja
zarządzająca tym programem oraz przedkłada je:
1) komitetowi monitorującemu odpowiedzialnemu za monitorowanie wdrażania
i realizacji programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki
spójności do zatwierdzenia oraz
2) ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu wyrażenia opinii.
2. Po zatwierdzeniu zmian oraz uzyskaniu opinii, o której mowa w art. 14g ust. 1
pkt 4, zmiany programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki
spójności, opracowanego przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
są przyjmowane przez Radę Ministrów, w drodze uchwały, przed skierowaniem do
przyjęcia przez Komisję Europejską.
3. Rada Ministrów może, w drodze uchwały, upoważnić ministra właściwego do
spraw rozwoju regionalnego do przyjmowania zmian programu służącego realizacji
umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności, opracowanego przez ministra
właściwego do spraw rozwoju regionalnego, w zakresie określonym w upoważnieniu.
4. Zmiany, o których mowa w ust. 3, mogą dotyczyć elementów nieobjętych
decyzją Komisji Europejskiej przyjmującą program.
5. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego informuje Radę Ministrów
o wszelkich zmianach, o których mowa w ust. 3, w terminie miesiąca od ich
zatwierdzenia przez komitet monitorujący odpowiedzialny za monitorowanie wdrażania i realizacji programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności.
6. Po zatwierdzeniu zmian oraz uzyskaniu opinii, o której mowa w art. 14g ust. 1
pkt 4, zmiany programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki
spójności, opracowanego przez zarząd województwa, są przyjmowane przez zarząd
województwa, w drodze uchwały, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję
Europejską.

Art. 14kb. Instytucja zarządzająca programem służącym realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności:
1) podaje do publicznej wiadomości, w szczególności na swojej stronie
internetowej oraz na portalu internetowym dostarczającym informacje na temat
wszystkich programów służących realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności, ten program oraz jego zmiany, a także termin, od którego
program lub jego zmiany są stosowane;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o adresie strony internetowej oraz portalu, o których mowa w pkt 1,
na których zostaną zamieszczone ten program oraz jego zmiany, a także
o terminie, od którego program lub jego zmiany są stosowane – w przypadku
programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności,
opracowanego przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
a w przypadku programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności, opracowanego przez zarząd województwa – w wojewódzkim
dzienniku urzędowym.

Art. 14kc. 1. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na
lata 2014–2020 opracowuje minister właściwy do spraw rozwoju wsi, po zasięgnięciu
opinii komitetu monitorującego, o którym mowa w art. 47 rozporządzenia nr 1303/2013.
2. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem środków
Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata
2014–2020, po uzyskaniu opinii, o której mowa w art. 14g ust. 1 pkt 4, jest
przyjmowany przez Radę Ministrów w drodze uchwały, a następnie jest
przekazywany przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi Komisji Europejskiej.
2a. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi współpracuje z Komisją Europejską
w zakresie oceny przekazanego jej projektu zmiany programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020.
3. Zmiana programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego
Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 po:
1) zatwierdzeniu przez Komisję Europejską tej zmiany – w przypadku, o którym
mowa w art. 11 lit. a i b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów
wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich (EFRROW) i uchylającego rozporządzenie Rady (WE)
nr 1698/2005 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 487, z późn. zm.),
2) poinformowaniu Komisji Europejskiej o tej zmianie – w przypadku, o którym
mowa w art. 11 lit. c rozporządzenia wymienionego w pkt 1
− jest przekazywana przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi do wiadomości
członkom Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów może, w drodze uchwały, upoważnić ministra właściwego do
spraw rozwoju wsi do przyjmowania projektów zmian programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 w zakresie, o którym mowa w art. 11 lit. c
rozporządzenia wymienionego w ust. 3 pkt 1.

Art. 14kd. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi:
1) podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej program realizowany z wykorzystaniem środków
z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na
lata 2014–2020 oraz jego zmiany;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o:
a) zatwierdzeniu przez Komisję Europejską programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz
Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 oraz jego zmian, jeżeli
wymagały zatwierdzenia przez Komisję Europejską,
b) adresie strony internetowej, na której został zamieszczony program
realizowany z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego
na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz jego zmiany.

Art. 14ke. 1. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego opracowuje minister
właściwy do spraw rybołówstwa, po zasięgnięciu opinii komitetu monitorującego
odpowiedzialnego za monitorowanie wdrażania i realizacji tego programu.
2. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem środków
Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, po uzyskaniu opinii, o której mowa
w art. 14g ust. 1 pkt 4, jest przyjmowany przez Radę Ministrów w drodze uchwały,
a następnie jest przekazywany przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa
Komisji Europejskiej.
3. Zmiana programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego
Funduszu Morskiego i Rybackiego po jej zatwierdzeniu przez Komisję Europejską
jest przekazywana przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa do wiadomości
członkom Rady Ministrów.

Art. 14kf. Minister właściwy do spraw rybołówstwa:
1) podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej program realizowany z wykorzystaniem środków
z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz jego zmiany;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o:
a) zatwierdzeniu przez Komisję Europejską programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Morskiego
i Rybackiego oraz jego zmian,
b) adresie strony internetowej, na której został zamieszczony program
realizowany z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Morskiego i Rybackiego oraz jego zmiany.

Art. 14kg. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem środków
funduszy wspierających sprawy wewnętrzne opracowuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii komitetu monitorującego odpowiedzialnego za
monitorowanie wdrażania i realizacji tego programu.

Art. 14kh. 1. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem
środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie
deprywacji materialnej opracowuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego, po zasięgnięciu opinii komitetu monitorującego odpowiedzialnego za
monitorowanie wdrażania i realizacji tego programu, o ile taki komitet został
powołany.
2. Projekt zmiany programu realizowanego z wykorzystaniem środków
Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie deprywacji
materialnej, po uzyskaniu opinii, o której mowa w art. 14g ust. 1 pkt 4, jest
przyjmowany przez Radę Ministrów w drodze uchwały, a następnie jest
przekazywany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego
Komisji Europejskiej.
3. Zmiana programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego
Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej,
odpowiednio po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską albo po poinformowaniu
Komisji Europejskiej, jest przekazywana przez ministra właściwego do spraw
zabezpieczenia społecznego do wiadomości członkom Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów może, w drodze uchwały, upoważnić ministra właściwego do
spraw zabezpieczenia społecznego do przyjmowania zmian programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus
przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej w zakresie zmian
o typograficznym lub redakcyjnym charakterze.

Art. 14ki. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego:
1) podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie
Informacji Publicznej program realizowany z wykorzystaniem środków
Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie
deprywacji materialnej oraz jego zmiany;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o:
a) zatwierdzeniu przez Komisję Europejską programu realizowanego
z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus
przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej oraz jego zmian,
jeżeli wymagały zatwierdzenia przez Komisję Europejską,
b) adresie strony internetowej, na której został zamieszczony program
realizowany z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej
oraz jego zmiany.

Art. 14l. 1. W celu zapewnienia koordynacji i monitorowania realizacji umowy
partnerstwa, w szczególności programów służących jej realizacji, w tym
współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich oraz z funduszy wspierających sektory morski lub rybacki, tworzy się
Komitet do spraw Umowy Partnerstwa.
<1. W celu zapewnienia koordynacji i monitorowania realizacji umowy
partnerstwa, w szczególności programów służących jej realizacji, tworzy się
Komitet do spraw Umowy Partnerstwa. (Nowe brzmienie ust.1 wchodzi w życie z dniem następującym po
dniu ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikatu ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego dotyczącego
umowy partnerstwa na lata 2021–2027, o którym mowa w art. 14e ust. 7 ustawy z dn.
6.12.2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.)>
2. Do zadań Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa należy w szczególności:
1) przegląd realizacji umowy partnerstwa i programów służących realizacji umowy
partnerstwa z punktu widzenia postępów w osiąganiu celów tej umowy;
2) formułowanie propozycji zmian umowy partnerstwa;
3) analizowanie sytuacji, które wpływają na realizację umowy partnerstwa, oraz
wskazywanie zagadnień o charakterze horyzontalnym związanych z jej
realizacją wymagających ewaluacji;
4) w przypadku stwierdzenia opóźnień lub problemów systemowych związanych
z realizacją umowy partnerstwa wydawanie dla instytucji zarządzających
programami służącymi realizacji umowy partnerstwa rekomendacji dotyczących
w szczególności poprawy efektywności tych programów w zakresie osiągania jej
celów, w tym działań naprawczych, związanych z wypełnieniem warunków
wynikających z członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej;
5) opiniowanie strategii komunikacji polityki spójności oraz jej zmian.
3. Komitetowi do spraw Umowy Partnerstwa przewodniczy minister właściwy
do spraw rozwoju regionalnego.
4. Zastępcami przewodniczącego Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa są:
1) przedstawiciel wyznaczony przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi;
2) przedstawiciel wyznaczony przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa;
3) przedstawiciel wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki.
(przepis uchylający ust. 4 w art. 14l wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikatu ministra
właściwego do spraw rozwoju regionalnego dotyczącego umowy partnerstwa na
lata 2021–2027, o którym mowa w art. 14e ust. 7 ustawy z dn. 6.12.2006 r. o
zasadach prowadzenia polityki rozwoju.)
5. Przewodniczący Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa może powoływać
podkomitety, określając zakres ich zadań.
6. W skład Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa wchodzą:
1) przedstawiciele instytucji zarządzających programami służącymi realizacji
umowy partnerstwa;
2) przedstawiciele ministrów właściwych ze względu na zakres objęty umową
partnerstwa;
3) przedstawiciel ministra właściwego do spraw finansów publicznych;
4) przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki;
5) przedstawiciel Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
6) 3 przedstawicieli strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu
Terytorialnego;
7) przedstawiciele partnerów społecznych i gospodarczych.
7. Przewodniczący Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa powołuje i odwołuje
jego członków zapewniając, przy uwzględnieniu zasady partnerstwa, aby
przedstawiciele:
1) strony samorządowej, z uwzględnieniem przedstawicieli strony samorządowej
Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego,
2) strony rządowej,
3) partnerów społecznych i gospodarczych
– stanowili po 1/3 składu Komitetu.
8. Komitet do spraw Umowy Partnerstwa jest powoływany na okres realizacji
umowy partnerstwa.
9. Tryb pracy Komitetu do spraw Umowy Partnerstwa określa regulamin,
przyjmowany, w drodze uchwały, przez Komitet zwykłą większością głosów.
10. Obsługę kancelaryjno-administracyjną Komitetu do spraw Umowy
Partnerstwa zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw rozwoju
regionalnego.

Art. 14la. 1. Projekt planu rozwojowego opracowuje minister właściwy do
spraw rozwoju regionalnego we współpracy z właściwymi ministrami, zarządami
województw oraz partnerami społecznymi i gospodarczymi. Projekt planu
rozwojowego jest przyjmowany przez Radę Ministrów, w drodze uchwały, na
wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego.
2. Przy opracowywaniu projektu planu rozwojowego uwzględnia się strategie
rozwoju, o których mowa w art. 9.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany planu
rozwojowego.

Art. 14lb. 1. W zakresie, w jakim w ramach planu rozwojowego jest udzielana
pomoc publiczna w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej lub pomoc de minimis, zastosowanie mają szczegółowe warunki i tryb
udzielania pomocy.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana z zachowaniem zasady
niedyskryminacji i przejrzystości, w zakresie niezbędnym do realizacji celów
określonych w planie rozwojowym.
3. Podmiotami udzielającymi pomocy, o której mowa w ust. 1, są podmioty,
o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu
w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708).
4. Podmiotami udzielającymi pomocy mogą być również inne podmioty
określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy,
o której mowa w ust. 1, a także podmioty udzielające tej pomocy, uwzględniając
konieczność zapewnienia zgodności tej pomocy z rynkiem wewnętrznym,
efektywnego i skutecznego jej wykorzystania oraz przejrzystości jej udzielania,
w przypadku gdy odrębne przepisy nie określają szczegółowego przeznaczenia,
warunków lub trybu udzielania tej pomocy.
6. Szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, o której mowa
w ust. 1, nieobjętej przepisami, o których mowa w ust. 5, lub innymi przepisami określa umowa o dofinansowanie projektu, decyzja o dofinansowaniu projektu lub akt
będący podstawą jej udzielenia.

Art. 14m. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego opracowuje we
współpracy z ministrami właściwymi ze względu na zakres objęty kontraktem
terytorialnym stanowisko dotyczące zakresu i treści kontraktu terytorialnego, w tym
celów mających istotne znaczenie dla rozwoju kraju oraz województwa objętego
kontraktem, a następnie przedstawia je do wiadomości Radzie Ministrów.

Art. 14n. 1. Zarząd województwa opracowuje projekt stanowiska dotyczącego
proponowanych zakresu i treści kontraktu terytorialnego, w tym celów
i przedsięwzięć priorytetowych mających istotne znaczenie dla rozwoju województwa
objętego kontraktem.
2. Projekt stanowiska, o którym mowa w ust. 1, zarząd województwa przekazuje
do zaopiniowania przez jednostki samorządu terytorialnego znajdujące się na terenie
województwa objętego kontraktem terytorialnym, właściwe ze względu na zakres
objęty kontraktem. Opinia jest wyrażana podczas konferencji, w której uczestniczą
przedstawiciele zarządu województwa oraz przedstawiciele właściwych jednostek
samorządu terytorialnego.
3. Zarząd województwa przyjmuje, w drodze uchwały, stanowisko dotyczące
proponowanych zakresu i treści kontraktu terytorialnego, w tym celów
i przedsięwzięć priorytetowych mających istotne znaczenie dla rozwoju województwa
objętego kontraktem.

Art. 14o. 1. Na podstawie stanowisk, o których mowa w art. 14m i art. 14n
ust. 3, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego oraz zarząd województwa
negocjują projekt kontraktu terytorialnego.
2. Rada Ministrów w drodze uchwały:
1) zatwierdza wynegocjowany kontrakt terytorialny;
2) określa zakres i warunki dofinansowania programu służącego realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności opracowanego przez zarząd
województwa środkami pochodzącymi z budżetu państwa lub ze źródeł
zagranicznych.
3. Zarząd województwa zatwierdza wynegocjowany kontrakt terytorialny
w drodze uchwały.
4. Zatwierdzony kontrakt terytorialny zawierają minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego oraz właściwy zarząd województwa.

Art. 14p. 1. Kontrakt terytorialny określa co najmniej:
1) województwo, którego dotyczy;
2) cele przewidziane do realizacji na terenie danego województwa;
3) przedsięwzięcia priorytetowe zgodne z celami wynikającymi odpowiednio ze
strategii rozwoju, o których mowa w art. 9;
4) warunki realizacji przedsięwzięć priorytetowych, w tym potencjalne źródła ich
finansowania;
5) oczekiwane rezultaty przedsięwzięć priorytetowych;
6) wykaz projektów współfinansowanych w ramach programów służących
realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności lub projektów
finansowanych ze środków budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu
terytorialnego, umożliwiających realizację danego przedsięwzięcia
priorytetowego, których identyfikację minister właściwy do spraw rozwoju
regionalnego i zarząd województwa uznają za zasadną;
7) zakres i tryb sprawozdawczości z jego realizacji;
8) sposób wykonywania przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
kontroli i monitoringu nad jego realizacją;
9) sposób i warunki weryfikacji realizacji przedsięwzięć priorytetowych;
10) warunki jego zmian;
11) warunki i sposób jego rozwiązania.
2. Kontrakt terytorialny określa ponadto wysokość, sposób i warunki
dofinansowania programów służących realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności, opracowywanych przez zarząd województwa, oraz zobowiązanie
do stosowania wytycznych, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r.
o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych
w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 1431 i 1544 oraz z 2019
r. poz. 60 i 730).
3. Do zmiany kontraktu terytorialnego przepisy art. 14m–14o stosuje się
odpowiednio.
4. Zmiany kontraktu terytorialnego w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, 6
i 7–9, oraz dotyczące sposobu i warunków dofinansowania programów służących
realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności, opracowywanych przez
zarząd województwa, nie wymagają przyjęcia w drodze uchwały Rady Ministrów.

Art. 14q. 1. Realizację kontraktu terytorialnego koordynuje minister właściwy
do spraw rozwoju regionalnego, a ze strony samorządowej właściwy zarząd
województwa.
2. W celu realizacji zobowiązań wynikających z kontraktu terytorialnego zarząd
województwa może zawierać porozumienia z jednostkami samorządu terytorialnego
zaangażowanymi w realizację jego postanowień, znajdującymi się na terenie
województwa objętego kontraktem.
3. Realizacja celów i przedsięwzięć priorytetowych mających istotne znaczenie
dla rozwoju kraju i województwa, określonych w kontrakcie terytorialnym jest
finansowana w szczególności ze środków programów oraz programów służących
realizacji umowy partnerstwa lub z budżetów jednostek samorządu terytorialnego
znajdujących się na terenie województwa objętego kontraktem terytorialnym.

Art. 14r. 1. Podmioty zaangażowane w realizację kontraktu terytorialnego
przekazują, do dnia 31 marca każdego roku, ministrowi właściwemu ze względu na
zakres objęty kontraktem terytorialnym, w zakresie jego właściwości, w odniesieniu
do przedsięwzięć, o których mowa w art. 14p ust. 1 pkt 3, nieobjętych programami
służącymi realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności, informacje o
realizacji kontraktu w roku poprzednim.
2. Minister właściwy ze względu na zakres objęty kontraktem terytorialnym
przekazuje, do dnia 30 kwietnia każdego roku, ministrowi właściwemu do spraw
rozwoju regionalnego, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w ust. 1,
informację o realizacji kontraktu w roku poprzednim.
3. Instytucja zarządzająca programem służącym realizacji umowy partnerstwa w
zakresie polityki spójności, w zakresie swojej właściwości, w odniesieniu do
przedsięwzięć, o których mowa w art. 14p ust. 1 pkt 3, objętych programami służącymi
realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności, przekazuje, do dnia 30
kwietnia każdego roku, ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego
informację o realizacji kontraktu terytorialnego w roku poprzednim.
4. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego przygotowuje,
z uwzględnieniem informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, w porozumieniu
z właściwym zarządem województwa informację o realizacji kontraktu terytorialnego
w roku poprzednim.
5. Informację o realizacji kontraktu terytorialnego w roku poprzednim:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego przekazuje, do dnia 30
czerwca każdego roku, Radzie Ministrów oraz zarządowi województwa;
2) zarząd województwa przekazuje, do dnia 30 lipca każdego roku, sejmikowi
województwa.

Art. 14ra. 1. Kontrakt programowy określa w szczególności:
1) maksymalną kwotę dofinansowania programu służącego realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności, opracowanego przez zarząd
województwa, środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych lub z budżetu
państwa;
2) minimalną kwotę dofinansowania ze źródeł krajowych niezbędną do realizacji
programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności,
opracowanego przez zarząd województwa, którą zapewnia samorząd
województwa ze środków własnych lub środków beneficjentów tego programu;
3) kierunki i warunki wsparcia realizowanego w ramach programu służącego
realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności, opracowanego przez
zarząd województwa, oraz przedsięwzięcia priorytetowe;
4) warunki przekazywania i rozliczania środków, o których mowa w pkt 1;
5) sposób wykonywania przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
kontroli i monitoringu kontraktu programowego;
6) zakres odpowiedzialności finansowej stron kontraktu programowego;
7) warunki jego zmiany i rozwiązania.
2. Projekt kontraktu programowego przygotowuje minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego.
3. Projekt kontraktu programowego minister właściwy do spraw rozwoju
regionalnego negocjuje z zarządem województwa.
4. Kontrakt programowy jest zawierany między ministrem właściwym do spraw
rozwoju regionalnego oraz zarządem województwa.
5. Kontrakt programowy stanowi podstawę do negocjacji z Komisją Europejską
programu służącego realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności,
opracowanego przez zarząd województwa.
6. Po zakończeniu negocjacji, o których mowa w ust. 5, kontrakt programowy
może zostać zmieniony tylko w zakresie wynikającym z tych negocjacji.
7. Realizację kontraktu programowego koordynuje minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego, a ze strony samorządowej – właściwy zarząd województwa.

Art. 14rb. 1. Porozumienie terytorialne może być zawierane przez:
1) zarząd województwa z jednostkami samorządu terytorialnego z obszaru tego
województwa lub ich związkami, porozumieniami lub stowarzyszeniami,
realizującymi zadania w zakresie polityki rozwoju wynikające ze strategii
rozwoju województwa;
2) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, a także właściwego
ministra, jeżeli zakres porozumienia terytorialnego tego wymaga, z gminą lub
powiatem, lub ich związkami, porozumieniami lub stowarzyszeniami,
w przypadku gdy jego zasadność wynika z krajowej strategii rozwoju
regionalnego;
3) jednostki samorządu terytorialnego realizujące zadania w zakresie polityki
rozwoju wynikające ze strategii rozwoju ponadlokalnego albo strategii rozwoju
gmin objętych tym porozumieniem.
2. Porozumienie terytorialne określa w szczególności przedsięwzięcia
priorytetowe dla rozwoju danego obszaru zgodne z celami wynikającymi ze strategii
rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3–6, w tym przewidywane źródła ich
finansowania.
3. Projekt porozumienia terytorialnego przygotowuje odpowiednio:
1) zarząd województwa;
2) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego samodzielnie albo we
współpracy z właściwym ministrem, jeżeli zakres porozumienia terytorialnego
tego wymaga;
3) wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu albo organ wykonawczy
związku, porozumienia międzygminnego albo stowarzyszenia, który jest
inicjatorem porozumienia terytorialnego.
4. Podmioty wskazane w ust. 3 pkt 2 i 3 zasięgają opinii zarządu województwa
co do spójności przygotowanego projektu porozumienia terytorialnego z odpowiednią
strategią rozwoju województwa.
5. Projekt porozumienia terytorialnego negocjują podmioty wskazane
w projekcie jako strony porozumienia.
6. W negocjacjach, na wniosek którejkolwiek ze stron porozumienia
terytorialnego, może uczestniczyć przedstawiciel zarządu województwa.
7. O zawartym porozumieniu terytorialnym inicjator tego porozumienia
informuje właściwy zarząd województwa lub zarząd powiatu, o ile nie są one stroną
porozumienia.

Art. 14s. 1. Projekt programu Europejskiej Współpracy Terytorialnej, o którym
mowa w art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013
z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia
z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska
współpraca terytorialna” (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 259, z późn. zm.),
oraz projekt programu realizowanego w ramach celu „Europejska współpraca
terytorialna” na lata 2021–2027, zwanych dalej „programami EWT”, minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego:
1) udostępnia na stronie internetowej oraz portalu internetowym dostarczającym
informacje na temat wszystkich programów służących realizacji umowy
partnerstwa w zakresie polityki spójności, w celu wyrażenia opinii o projekcie
programu przez partnerów społecznych i gospodarczych, których zakresu
działania dotyczy ten projekt;
2) przekazuje do zaopiniowania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu
Terytorialnego.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, wyrażają opinię w terminie
wyznaczonym przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, nie
krótszym niż 14 dni od dnia odpowiednio udostępnienia albo przekazania projektu
programu EWT do zaopiniowania. Niewyrażenie opinii w terminie oznacza
rezygnację z prawa jej wyrażenia.
3. Rada Ministrów wyraża zgodę na przystąpienie do programu EWT, w drodze
uchwały, przed skierowaniem go do przyjęcia przez Komisję Europejską.
4. Po przyjęciu programu EWT przez Komisję Europejską minister właściwy do
spraw rozwoju regionalnego:
1) przekazuje program EWT Radzie Ministrów do wiadomości;
2) podaje do publicznej wiadomości, w szczególności na swojej stronie
internetowej oraz na portalu internetowym dostarczającym informacje na temat
wszystkich programów służących realizacji umowy partnerstwa w zakresie
polityki spójności, program EWT oraz termin, od którego ten program jest
stosowany;
3) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o adresie strony internetowej oraz portalu, na których zostanie
zamieszczony program EWT, a także o terminie, od którego ten program jest
stosowany.
5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany programu EWT.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Programy są dokumentami o charakterze operacyjno-wdrożeniowym
ustanawianymi w celu realizacji strategii rozwoju, określającymi działania
przewidziane do realizacji zgodnie z ustalonym systemem realizacji programu
i planem finansowym, stanowiącymi element programu. Programy przyjmuje się
w drodze uchwały lub decyzji odpowiedniego organu.
2. Średniookresowa strategia rozwoju kraju oraz strategie rozwoju, o których
mowa w art. 9 pkt 3, mogą być realizowane również na podstawie umów lub
porozumień międzynarodowych, odrębnych programów, w tym programów
operacyjnych oraz programów realizowanych w ramach celu Europejska Współpraca
Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylenia rozporządzenia (WE)
nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1) i programów, o których mowa
w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24
października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia
Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310
z 09.01.2006, str. 1), oraz instrumentów prawnych i finansowych, o których mowa
w przepisach Unii Europejskiej.
3. Realizacja średniookresowej strategii rozwoju kraju w zakresie, o którym
mowa w ust. 2, odbywa się na zasadach określonych w umowach lub porozumieniach
międzynarodowych, a także w odrębnych programach, w tym operacyjnych oraz
instrumentach finansowych, o których mowa w ust. 2, realizowanych na podstawie
przepisów Unii Europejskiej tam wskazanych, dotyczących tych programów oraz na
podstawie właściwych decyzji Komisji Europejskiej.
4. Programami są:
1) programy operacyjne – dokumenty, o których mowa w art. 37 rozporządzenia
Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy
ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, realizujące cele zawarte w narodowej
strategii spójności i strategiach rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3;
programami operacyjnymi są krajowe programy operacyjne i regionalne
programy operacyjne;
2) programy rozwoju – dokumenty realizujące cele zawarte w strategiach rozwoju,
o których mowa w art. 9 pkt 3–6, oraz programy wieloletnie, o których mowa
w przepisach o finansach publicznych.
5. Funkcję instytucji zarządzającej dla programów, o których mowa w ust. 2, dla
których instytucja zarządzająca została umiejscowiona w Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie decyzji Komisji Europejskiej, pełni minister właściwy do spraw rozwoju
regionalnego. W przypadku gdy w programach, zgodnie z odpowiednią decyzją
Komisji Europejskiej, instytucja zarządzająca znajduje się poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego pełni
rolę koordynatora krajowego.
6. Instytucja opracowująca program rozwoju o wartości powyżej 300 mln zł
przygotowuje dla tego programu raport ewaluacyjny podsumowujący efekty realizacji
programu. Przepisu nie stosuje się do programów wieloletnich, o których mowa
w przepisach o finansach publicznych.
7. (uchylony)
8. (uchylony)

art. 16. więcej Art. 16. Program obejmuje okres niewykraczający poza okres obowiązywania
strategii rozwoju, którą realizuje.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Program określa w szczególności:
1) w przypadku programów rozwoju wnioski z diagnozy, o której mowa w art. 10a
ust. 1, przygotowanej na potrzeby tego programu;
2) w przypadku programów operacyjnych wyniki uprzedniej ewaluacji programu,
jeżeli jest wymagana odrębnymi przepisami;
3) cel główny i cele szczegółowe w nawiązaniu do średniookresowej strategii
rozwoju kraju lub strategii rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3–6;
4) priorytety oraz kierunki interwencji;
5) oczekiwane rezultaty planowanej interwencji wraz ze wskaźnikami
w nawiązaniu do średniookresowej strategii rozwoju kraju lub strategii rozwoju,
o których mowa w art. 9 pkt 3–6;
6) system realizacji programu, w tym plan finansowy zawierający w szczególności:
a) źródła finansowania realizacji programu,
b) kwotę środków przeznaczonych na finansowanie realizacji programu i jej
podział między poszczególne priorytety, a w przypadku programu rozwoju,
o którym mowa w art. 15 ust. 6, także kwotę środków przeznaczonych na
przygotowanie raportu ewaluacyjnego podsumowującego efekty realizacji
programu,
c) informację o wysokości współfinansowania programu i poszczególnych
priorytetów;
7) w przypadku programów rozwoju zakres planowanej interwencji, który będzie
realizowany w ujęciu terytorialnym, możliwy do objęcia kontraktem
sektorowym;
8) sposób monitorowania i oceny stopnia osiągania celu głównego i celów
szczegółowych.
1a. System realizacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, zawiera warunki
i procedury obowiązujące instytucje uczestniczące w realizacji programu, obejmujące
zarządzanie, monitoring, ewaluację, kontrolę i sprawozdawczość oraz sposób
koordynacji działań tych instytucji.
2. W przypadku programów operacyjnych uwzględnia się wymagania określone
w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym
przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającym
rozporządzenie (WE) nr 1260/1999.
3. Sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze
środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają
przepisy o finansach publicznych.
4. W przypadku gdy źródłem dofinansowania w ramach programu operacyjnego
są środki pochodzące z funduszy celowych, dofinansowanie w tym zakresie odbywa
się na podstawie przepisów dotyczących tych funduszy.

Art. 17a. 1. W celu realizacji planowanej interwencji, o której mowa
w art. 17 ust. 1 pkt 7, może zostać zawarty kontrakt sektorowy między ministrem
właściwym ze względu na zakres objęty kontraktem sektorowym, ministrem
właściwym do spraw rozwoju regionalnego oraz zarządem województwa albo
zarządami województw.
2. Kontrakt sektorowy określa sposób realizacji programów rozwoju
opracowanych przez właściwych ministrów w zakresie interwencji ukierunkowanej
terytorialnie, w szczególności:
1) przedsięwzięcia priorytetowe zgodne z celami wynikającymi odpowiednio ze
strategii rozwoju, o których mowa w art. 9, lub kryteria wyboru projektów do
dofinansowania w programie;
2) wkład własny samorządu albo samorządów województw;
3) sposób i warunki realizacji przedsięwzięć priorytetowych;
4) warunki jego zmiany i rozwiązania.
3. Wkład własny samorządu albo samorządów województw, o którym mowa
w ust. 2 pkt 2, odpowiada co najmniej 10% wysokości wkładu budżetu państwa na interwencje ukierunkowane terytorialnie w programie rozwoju alokowanego
odpowiednio na dane województwo albo województwa. Wkład ten może zostać
pomniejszony, o ile dochód ogółem per capita danego samorządu województwa
w roku poprzedzającym przygotowanie kontraktu sektorowego jest niższy od
dochodów ogółem per capita wszystkich samorządów województw w roku
poprzedzającym przygotowanie kontraktu sektorowego.
4. Projekt kontraktu sektorowego przygotowuje minister właściwy ze względu
na zakres objęty kontraktem sektorowym we współpracy z ministrem właściwym do
spraw rozwoju regionalnego.
5. Minister właściwy ze względu na zakres objęty kontraktem sektorowym,
minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego oraz właściwy zarząd
województwa albo zarządy województw negocjują projekt kontraktu sektorowego.

art. 18. więcej Art. 18. Projekt programu opracowuje oraz uzgadnia:
1) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, we współpracy z właściwymi
ministrami – w przypadku krajowego programu operacyjnego;
2) zarząd województwa we współpracy z ministrem właściwym do spraw rozwoju
regionalnego – w przypadku regionalnego programu operacyjnego;
3) właściwy minister, zarząd województwa, zarząd powiatu lub wójt (burmistrz,
prezydent miasta) – w przypadku programu rozwoju.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Projekt programu rozwoju opracowany przez właściwego ministra
jest przedkładany ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu
wydania opinii dotyczącej zgodności ze średniookresową strategią rozwoju kraju oraz
z zakresem określonym w art. 17 ust. 1.
1a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego wydaje opinię, o której
mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu programu rozwoju.
1b. (uchylony)
1c. Po uzyskaniu pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 1, właściwy minister
przedkłada projekt programu rozwoju do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.
2. Program rozwoju opracowany przez właściwego ministra jest przyjmowany
przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
3. Program rozwoju opracowany przez właściwy zarząd województwa jest
przyjmowany przez zarząd województwa w drodze uchwały.
3a. Program rozwoju opracowany przez właściwy zarząd powiatu jest
przyjmowany przez radę powiatu w drodze uchwały.
3b. Program rozwoju opracowany przez właściwego wójta (burmistrza,
prezydenta miasta) jest przyjmowany przez radę gminy w drodze uchwały.
4. Projekt krajowego programu operacyjnego jest przyjmowany przez Radę
Ministrów, w drodze uchwały, przed skierowaniem do Komisji Europejskiej.
5. Krajowy program operacyjny po przyjęciu przez Komisję Europejską,
w drodze decyzji, jest przekazywany do wiadomości członkom Rady Ministrów.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany programów
rozwoju lub krajowych programów operacyjnych.
7. Właściwy minister opracowujący program rozwoju lub minister właściwy do
spraw rozwoju regionalnego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski” komunikat o:
1) w przypadku programów rozwoju opracowywanych przez właściwego ministra:
a) podjęciu przez Radę Ministrów uchwały o przyjęciu programu rozwoju lub
jego zmian,
b) adresie strony internetowej, na której właściwy minister opracowujący
program rozwoju zamieści treść programu rozwoju oraz zmian do tego programu,
c) terminie, od którego program rozwoju opracowany przez właściwego
ministra lub jego zmiany będą stosowane;
2) w przypadku krajowych programów operacyjnych:
a) podjęciu przez Komisję Europejską decyzji zatwierdzającej krajowy
program operacyjny lub jego zmiany,
b) adresie strony internetowej, na której instytucja zarządzająca zamieści treść
krajowego programu operacyjnego oraz zmian do tego programu,
c) terminie, od którego krajowy program operacyjny lub jego zmiany będą stosowane.
8. Zarząd województwa, zarząd powiatu lub wójt (burmistrz, prezydent miasta)
ogłaszają w wojewódzkim dzienniku urzędowym komunikat o:
1) podjęciu uchwały o przyjęciu programu rozwoju, opracowanego przez zarząd
województwa, zarząd powiatu lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub jego zmian;
2) adresie strony internetowej, na której zostanie zamieszczona treść programu
rozwoju oraz zmian do tego programu;
3) terminie, od którego program rozwoju lub jego zmiany będą stosowane.

Art. 19a. 1. Projekty programów podlegają konsultacjom z jednostkami
samorządu terytorialnego oraz partnerami społecznymi i gospodarczymi,
a w przypadku programów opracowanych przez ministra właściwego do spraw
rozwoju regionalnego, właściwych ministrów i zarządy województw – również
z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
2. Przepisy art. 6 ust. 4–6 stosuje się odpowiednio.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Projekt regionalnego programu operacyjnego, przewidującego
dofinansowanie pochodzące z budżetu państwa przygotowuje oraz uzgadnia zarząd
województwa we współpracy z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego.
2. Zarząd województwa przyjmuje projekt regionalnego programu operacyjnego
w drodze uchwały, przed skierowaniem do przyjęcia przez Komisję Europejską.
2a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, wykonując zadania
państwa członkowskiego, prowadzi negocjacje regionalnych programów
operacyjnych z Komisją Europejską, w uzgodnieniu oraz przy udziale przedstawiciela
instytucji zarządzającej regionalnym programem operacyjnym.
2b. Regionalny program operacyjny, po przyjęciu przez Komisję Europejską,
w drodze decyzji, jest przekazywany przez ministra właściwego do spraw rozwoju
regionalnego do wiadomości członkom Rady Ministrów.
3. Instytucja zarządzająca ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym
regionalny program operacyjny.
3a. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany regionalnych
programów operacyjnych.
3b. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego ogłasza w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikat o:
1) podjęciu przez Komisję Europejską decyzji zatwierdzającej regionalny program
operacyjny lub jego zmiany;
2) terminie, od którego regionalny program operacyjny lub jego zmiany będą stosowane.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
5a. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Zarząd województwa przekazuje sejmikowi województwa, do dnia
30 czerwca każdego roku, informację o realizacji regionalnego programu
operacyjnego w roku poprzednim.

Art. 20a. 1. Działania z zakresu polityki rozwoju, stanowiące zadania własne
jednostek samorządu terytorialnego, nieujęte w regionalnym programie operacyjnym
lub programie służącym realizacji umowy partnerstwa w zakresie polityki spójności,
opracowanym przez zarząd województwa, mogą być finansowane z dotacji celowych
budżetu państwa w przypadku, jeżeli działania te:
1) trwale przyczynią się do podniesienia rozwoju oraz konkurencyjności regionu, lub
2) pozostają w związku z działaniami realizowanymi w ramach regionalnego
programu operacyjnego lub programu służącego realizacji umowy partnerstwa
w zakresie polityki spójności, opracowanego przez zarząd województwa.
2. Przekazanie dotacji celowej, o której mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie
umowy zawartej przez:
1) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, lub
2) właściwego ministra lub właściwego miejscowo wojewodę, po uzyskaniu
pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
– z jednostkami samorządu terytorialnego, na zasadach określonych w przepisach
o finansach publicznych.

Art. 20b. 1. Jednostki sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9
pkt 2, 5, 10–14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 869) mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na:
1) przedsięwzięcia priorytetowe, o których mowa w art. 14p ust. 1 pkt 3;
2) wydatki wynikające lub związane z realizacją programów operacyjnych oraz
programów służących realizacji umowy partnerstwa.
2. Przekazanie dotacji celowej, o której mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie
umowy zawartej przez:
1) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, lub
2) właściwego ministra lub właściwego miejscowo wojewodę, po uzyskaniu
pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
– z jednostkami sektora finansów publicznych, o których mowa w ust. 1, na zasadach
określonych w przepisach o finansach publicznych.

art. 21. więcej Art. 21. 1. W zakresie, w którym finansowanie projektów w ramach programów
stanowi pomoc spełniającą przesłanki określone w art. 87 ust. 1 Traktatu
ustanawiającego Wspólnotę Europejską albo pomoc de minimis, do tego finansowania
mają zastosowanie szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy.
2. Podmiotami udzielającymi pomocy, o której mowa w ust. 1, są instytucje
zarządzające, instytucje pośredniczące, instytucje wdrażające lub beneficjenci, a także
inne podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r.
poz. 362 oraz z 2019 r. poz. 730).
3. Właściwy minister albo minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego –
w zakresie programów operacyjnych, w ramach których zarząd województwa pełni
funkcję instytucji zarządzającej lub instytucji pośredniczącej, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy,
o której mowa w ust. 1, mając w szczególności na uwadze konieczność zapewnienia
zgodności udzielanej pomocy z warunkami jej dopuszczalności, w przypadku gdy
odrębne przepisy nie określają szczegółowych warunków i trybu udzielania tej pomocy.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nieobjęta przepisami, o których mowa
w ust. 3, lub innymi przepisami wydanymi na podstawie odrębnych ustaw, stanowi
pomoc indywidualną, a jej przeznaczenie i szczegółowe warunki udzielania określa
decyzja, umowa o dofinansowanie projektu, umowa o udzielenie dotacji celowej albo
akt będący podstawą jej udzielenia.

Art. 21a. Polityka miejska stanowi zespół działań prawnych, finansowych
i planistycznych na rzecz zrównoważonego rozwoju miast i ich obszarów
funkcjonalnych, mających na celu wykorzystanie potencjału miast i ich obszarów
funkcjonalnych w procesach rozwoju kraju, wzmocnienie zdolności miast i ich
obszarów funkcjonalnych do pobudzania wzrostu gospodarczego i tworzenia trwałych
miejsc pracy oraz poprawy jakości życia mieszkańców.

Art. 21b. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego prowadzi politykę
miejską na podstawie krajowej polityki miejskiej.
2. Krajowa polityka miejska jest dokumentem określającym planowane działania
administracji rządowej, o których mowa w art. 21a, oraz uwzględniającym cele
i kierunki określone w średniookresowej strategii rozwoju kraju oraz krajowej
strategii rozwoju regionalnego.
3. Krajowa polityka miejska zawiera w szczególności:
1) diagnozę najważniejszych wyzwań rozwojowych skierowanych do miast;
2) podstawowe cele i kierunki działań administracji rządowej, o których mowa w art. 21a;
3) warunki i procedury jej realizacji.
Art. 21c. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego opracowuje, we
współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego, projekt krajowej polityki miejskiej.
2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego:
1) konsultuje z partnerami społecznymi i gospodarczymi;
2) uzgadnia z członkami Rady Ministrów.
3. Krajowa polityka miejska jest przyjmowana przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
4. Krajowa polityka miejska podlega aktualizacji nie rzadziej niż raz na 7 lat,
z uwzględnieniem okresu programowania Unii Europejskiej oraz strategii rozwoju
Unii Europejskiej, a także może podlegać aktualizacji w każdym czasie, jeżeli tego
wymaga sytuacja społeczno-gospodarcza kraju.

Art. 21d. 1. Polityka publiczna obejmuje okres niewykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju.
2. Polityka publiczna może obejmować okres wykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju w przypadku, gdy wynika to
ze zobowiązań międzynarodowych.
3. W przypadku gdy polityka publiczna obejmuje okres wykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju, w polityce tej wydziela się
okres odpowiadający okresowi obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju.

Art. 21e. Polityka publiczna określa w szczególności:
1) wnioski z diagnozy, o której mowa w art. 10a ust. 1, przygotowanej na potrzeby
tej polityki, w odniesieniu do dziedziny lub obszaru, którego dotyczy ta polityka;
2) cele strategiczne w zakresie tej polityki, z uwzględnieniem średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz odpowiedniej strategii, o której mowa w art. 9 pkt 3;
3) kierunki interwencji w zakresie tej polityki, z uwzględnieniem średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz odpowiedniej strategii, o której mowa w art. 9 pkt 3;
4) zasady realizacji tej polityki.

Art. 21f. 1. Właściwy minister opracowuje politykę publiczną w uzgodnieniu
z członkami Rady Ministrów.
2. Projekt polityki publicznej podlega zaopiniowaniu przez ministra właściwego
do spraw rozwoju regionalnego w zakresie zgodności z celami średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz w zakresie spełnienia warunków określonych w art. 21e.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego wydaje opinię, o której
mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu polityki publicznej.
4. Polityka publiczna jest przyjmowana przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
5. Polityka publiczna podlega aktualizacji, jeżeli jest to konieczne dla
zachowania jej spójności ze średniookresową strategią rozwoju kraju. Do aktualizacji
stosuje się ust. 1–4.

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. (uchylony).

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. Za prawidłową realizację programu odpowiada:
1) w przypadku programu operacyjnego – instytucja zarządzająca, którą jest
odpowiednio minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego lub zarząd
województwa;
2) w przypadku programu rozwoju – odpowiednio właściwy minister, zarząd
województwa, zarząd powiatu albo wójt (burmistrz, prezydent miasta).

art. 26. więcej Art. 26. 1. Do zadań instytucji zarządzającej należy w szczególności:
1) wypełnianie obowiązków wynikających z art. 60 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999;
2) przygotowanie szczegółowego opisu priorytetów programu operacyjnego oraz
jego zmian, z uwzględnieniem wytycznych ministra właściwego do spraw
rozwoju regionalnego, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 1;
3) przygotowanie i przekazanie Komitetowi Monitorującemu do zatwierdzenia
propozycji kryteriów wyboru projektów, spełniających warunki
niedyskryminacji i przejrzystości, z uwzględnieniem w szczególności art. 16
i art. 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r.
ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności
i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999;
4) wybór, w oparciu o kryteria, o których mowa w pkt 3, projektów, które będą
dofinansowane w ramach programu operacyjnego;
5) zawieranie z beneficjentami umów o dofinansowanie projektu lub
podejmowanie decyzji, o której mowa w art. 28 ust. 2;
6) określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem
w ramach programu operacyjnego;
7) określenie poziomu dofinansowania projektu, jako procentu wydatków objętych
dofinansowaniem;
8) określenie systemu realizacji programu operacyjnego;
9) (uchylony)
10) zarządzanie środkami finansowymi przeznaczonymi na realizację programu
operacyjnego, pochodzącymi z budżetu państwa, budżetu województwa lub ze
źródeł zagranicznych;
11) dokonywanie płatności ze środków programu operacyjnego na rzecz
beneficjentów;
12) monitorowanie postępów w realizacji, ewaluacja programu operacyjnego oraz
stopnia osiągania jego celów;
13) opracowywanie, w razie potrzeby, propozycji zmian w programie operacyjnym;
14) prowadzenie kontroli realizacji programu operacyjnego, w tym kontroli
realizacji poszczególnych dofinansowanych projektów;
15) odzyskiwanie kwot podlegających zwrotowi, w tym wydawanie decyzji
o zwrocie środków przekazanych na realizację programów, projektów lub zadań,
o której mowa w przepisach o finansach publicznych;
15a) ustalanie i nakładanie korekt finansowych, o których mowa
w art. 98 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r.
ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności
i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999;
16) zapewnienie właściwej informacji i promocji programu operacyjnego.
2. Instytucja zarządzająca, wykonując zadania, o których mowa w ust. 1,
powinna uwzględniać zasadę równego dostępu do pomocy wszystkich kategorii
beneficjentów w ramach programu oraz zapewniać przejrzystość reguł stosowanych
przy ocenie projektów.
3. Instytucja zarządzająca ogłasza komunikat:
1) w przypadku krajowego programu operacyjnego – w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” o:
a) adresie strony internetowej, na której instytucja zarządzająca zamieści treść
szczegółowego opisu priorytetów krajowego programu operacyjnego lub
jego zmian,
b) terminie, od którego szczegółowy opis priorytetów programu operacyjnego
lub jego zmiany będą stosowane;
c) (uchylona)
2) w przypadku regionalnego programu operacyjnego – w wojewódzkim dzienniku
urzędowym o:
a) adresie strony internetowej, na której instytucja zarządzająca zamieści treść
szczegółowego opisu priorytetów regionalnego programu operacyjnego lub
jego zmian,
b) terminie, od którego szczegółowy opis priorytetów regionalnego programu
operacyjnego lub jego zmiany będą stosowane.
c) (uchylona)

art. 27. więcej Art. 27. 1. Instytucja zarządzająca może, w drodze porozumienia, powierzyć
instytucji pośredniczącej część zadań związanych z realizacją programu operacyjnego,
a w szczególności:
1) przygotowanie i przekazanie instytucji zarządzającej propozycji szczegółowego
opisu priorytetów programu operacyjnego w oparciu o wytyczne ministra
właściwego do spraw rozwoju regionalnego, o których mowa w art. 35 ust. 3
pkt 1;
2) przygotowanie i przekazanie Komitetowi Monitorującemu propozycji kryteriów
wyboru projektu;
3) dokonywanie, w oparciu o określone kryteria, wyboru projektów, które będą
dofinansowane w ramach programu operacyjnego;
4) zawieranie umów z beneficjentami o dofinansowanie projektu;
5) kontrolę realizacji dofinansowanych projektów;
6) dokonywanie płatności ze środków programu operacyjnego na rzecz
beneficjentów;
6a) wydawanie decyzji o zwrocie środków przekazanych na realizację programów,
projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa
w przepisach o finansach publicznych, a także rozpatrywanie odwołań od tych
decyzji, wydawanych w pierwszej instancji przez inną instytucję;
7) odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych beneficjentom;
8) prowadzenie działań informacyjnych i promocyjnych.
2. Instytucja zarządzająca ponosi odpowiedzialność za prawidłowość realizacji
zadań powierzonych instytucji pośredniczącej.
3. Instytucja zarządzająca zatwierdza procedury dokonywania czynności
w ramach powierzonych zadań, opracowane przez instytucję pośredniczącą.
4. Instytucja zarządzająca lub, za jej zgodą instytucja pośrednicząca lub
instytucja wdrażająca może powierzyć realizację czynności technicznych związanych
z obsługą swoich zadań innym podmiotom na podstawie odpowiednio porozumienia
lub umowy.
5. Do realizacji czynności technicznych, o których mowa w ust. 4, powierzanych
jednostce sektora finansów publicznych lub fundacjom, których jedynym fundatorem
jest Skarb Państwa, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019). W takim przypadku instytucja
zarządzająca lub instytucja pośrednicząca pokrywa poniesione przez te jednostki lub
fundacje niezbędne koszty wykonania tych czynności.

art. 28. więcej Art. 28. 1. W ramach programu operacyjnego mogą być dofinansowane projekty:
1) indywidualne – o strategicznym znaczeniu dla realizacji programu, wskazywane
przez instytucję zarządzającą,
2) systemowe, w tym również projekty pomocy technicznej – polegające na
realizacji zadań publicznych przez podmioty działające na podstawie odrębnych
przepisów, w zakresie określonym przepisami prawa i dokumentami
strategiczno-programowymi przyjętymi przez Radę Ministrów,
3) wyłonione w trybie konkursu
– zgodnie z kryteriami zatwierdzonymi przez Komitet Monitorujący, spełniającymi
warunki niedyskryminacji i przejrzystości, z uwzględnieniem w szczególności art. 16
i art. 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r.
ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności
i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999.
1a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w przypadku krajowych
programów operacyjnych:
1) zamieszcza na swojej stronie internetowej listę projektów, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, oraz jej zmiany;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o adresie strony internetowej, na której instytucja zarządzająca
zamieści listę projektów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lub jej zmiany.
1b. Zarząd województwa w przypadku regionalnych programów operacyjnych:
1) zamieszcza na swojej stronie internetowej listę projektów, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, oraz jej zmiany;
2) ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym komunikat o adresie strony
internetowej, na której instytucja zarządzająca zamieści listę projektów,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, lub jej zmiany.
2. Jeżeli instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca jest jednocześnie
beneficjentem, podstawę dofinansowania projektu stanowi umowa o dofinansowanie
projektu lub decyzja podjęta przez instytucję zarządzającą lub instytucję
pośredniczącą, zgodnie z przyjętym systemem realizacji dla danego programu
operacyjnego. W przypadku gdy instytucją zarządzającą lub pośredniczącą jest
samorząd województwa decyzja podejmowana jest w formie uchwały zarządu
województwa.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Dokumenty stanowiące system realizacji programu operacyjnego, a także ich
zmiany podlegają publikacji na stronach internetowych właściwej instytucji
zarządzającej.
6. Dokumenty, o których mowa w ust. 5, nie mogą być zmieniane na niekorzyść
wnioskodawcy w trakcie trwania określonej tury konkursu, w zakresie w jakim
dotyczą tego konkursu, a w przypadku konkursów otwartych – ich zmiana nie może
mieć negatywnego wpływu na rozpatrzenie złożonego przed dokonaniem tej zmiany
wniosku o dofinansowanie.
7. Przepis ust. 6 nie ma zastosowania do przypadków, gdy konieczność
dokonania zmiany wynika ze zobowiązań międzynarodowych lub przepisów
odrębnych ustaw. W takim przypadku, dokonując zmiany w systemie realizacji, właściwa instytucja zarządzająca wraz z publikacją tych zmian podaje informację zawierającą ich uzasadnienie oraz termin, od którego zmiany te będą stosowane.
8. Wszelkie dokumenty i informacje przedstawiane przez wnioskodawców,
oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu w przypadku konkursu otwartego, a także wszelkie dokumenty wytworzone lub przygotowane w związku
z oceną dokumentów i informacji przedstawianych przez wnioskodawców, do czasu
zawarcia wszystkich umów o dofinansowanie w ramach konkursu nie stanowią
informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do
informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1330 i 1669).
9. W ramach programu operacyjnego dofinansowane mogą być także projekty,
o których mowa w ust. 1, realizowane w formie partnerstwa publiczno-prywatnego,
na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym
(Dz. U. z 2017 r. poz. 1834 oraz z 2018 r. poz. 1693).

Art. 28a. 1. W celu wspólnej realizacji projektów, o których mowa w art. 28
ust. 1, w zakresie określonym przez instytucję zarządzającą, mogą być tworzone
partnerstwa, przez podmioty wnoszące do projektu zasoby ludzkie, organizacyjne,
techniczne lub finansowe, realizujące wspólnie projekt, zwany dalej „projektem
partnerskim”, na warunkach określonych w porozumieniu lub umowie partnerskiej lub
na podstawie odrębnych przepisów.
2. Projekt partnerski jest realizowany na podstawie decyzji lub umowy
o dofinansowanie zawartej z beneficjentem działającym w imieniu i na rzecz
partnerów w zakresie określonym porozumieniem lub umową partnerską.
3. W przypadku projektów partnerskich, porozumienie lub umowa partnerska
określa w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem
oraz sposób przekazywania przez beneficjenta środków finansowych na pokrycie
niezbędnych kosztów ponoszonych przez partnerów na realizację zadań w ramach
projektu.
4. W przypadku projektów partnerskich realizowanych na podstawie umowy
partnerskiej, podmiot o którym mowa w art. 4, art. 5 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia
11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, ubiegający się o dofinansowanie,
dokonuje wyboru partnerów spoza sektora finansów publicznych z zachowaniem
zasady przejrzystości i równego traktowania podmiotów, w szczególności jest
zobowiązany do:
1) ogłoszenia otwartego naboru partnerów w dzienniku ogólnopolskim lub
lokalnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej; w ogłoszeniu powinien być
wskazany termin co najmniej 21 dni na zgłoszenie partnerów;
2) uwzględnienia przy wyborze partnerów: zgodności działania potencjalnego
partnera z celami partnerstwa, oferowanego wkładu potencjalnego partnera
w realizację celu partnerstwa, doświadczenie w realizacji projektów o podobnym
charakterze, współpracę z beneficjentem w trakcie przygotowania projektu;
3) podania do publicznej wiadomości informacji o stronach umowy o partnerstwie
oraz zakresu zadań partnerów.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca lub instytucja
wdrażająca, w celu wyłonienia projektów do dofinansowania w trybie, o którym
mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3, ogłasza konkurs na swojej stronie internetowej.
2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje obejmujące:
1) rodzaj projektów podlegających dofinansowaniu;
2) rodzaj podmiotów, które mogą ubiegać się o dofinansowanie;
3) kwotę środków przeznaczonych na dofinansowanie projektów;
4) poziom dofinansowania projektów, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7;
5) maksymalną kwotę dofinansowania projektu, o ile kwota taka została ustalona;
6) kryteria wyboru projektów;
7) termin rozstrzygnięcia konkursu;
8) wzór wniosku o dofinansowanie projektu;
9) termin, miejsce i sposób składania wniosków o dofinansowanie projektu;
10) wzór umowy o dofinansowanie projektu;
11) informację o środkach odwoławczych przysługujących wnioskodawcy
i warunkach, na jakich są wnoszone, zgodnie z art. 30a ust. 3 i art. 30b.
3. Instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca
w dniu ogłoszenia konkursu zamieszcza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim lub
regionalnym informację o konkursie, zawierającą co najmniej elementy określone
w ust. 2 pkt 1–3 oraz wskazanie adresu strony internetowej, na której zamieszczono
ogłoszenie o konkursie.
4. Do czasu zawarcia wszystkich umów o dofinansowanie projektu
z beneficjentami wyłonionymi w konkursie lub w wyniku rozpatrzenia środków
odwoławczych przewidzianych w ustawie, instytucja ogłaszająca konkurs nie może
spowodować pogorszenia zasad konkursu, warunków realizacji projektu oraz nakładać
na podmioty ubiegające się o dofinansowanie dodatkowych obowiązków.
4a. Przepis ust. 4 nie ma zastosowania do przypadków, gdy konieczność zmiany
wynika ze zobowiązań międzynarodowych lub przepisów innych ustaw.
5. (uchylony)

art. 30. więcej Art. 30. 1. Podstawę dofinansowania projektu stanowi umowa o dofinansowanie
projektu zawarta z beneficjentem przez instytucję zarządzającą albo działającą w jej
imieniu instytucję pośredniczącą lub instytucję wdrażającą albo decyzja, o której
mowa w art. 28 ust. 2.
2. Umowa albo decyzja, o których mowa w ust. 1, określają warunki
dofinansowania projektu, a także prawa i obowiązki beneficjenta z tym związane.

Art. 30a. 1. Umowa o dofinansowanie projektu jest zawierana zgodnie
z systemem realizacji programu operacyjnego, w odniesieniu do projektu:
1) który pozytywnie przeszedł wszystkie etapy jego oceny i został zakwalifikowany
do dofinansowania, oraz
2) którego dofinansowanie jest możliwe w ramach dostępnej alokacji na realizację
poszczególnych działań i priorytetów w ramach programu operacyjnego.
2. Instytucja zarządzająca, pośrednicząca lub instytucja wdrażająca, zgodnie
z systemem realizacji programu operacyjnego, ogłasza na swojej stronie internetowej
listę projektów, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3, które zostały zakwalifikowane
do dofinansowania.
3. Właściwa instytucja, o której mowa w ust. 2, pisemnie informuje
wnioskodawcę o wynikach poszczególnych etapów oceny jego projektu wraz
z podaniem otrzymanej punktacji lub informacji o spełnieniu bądź niespełnieniu
kryteriów wyboru projektów. Informacja ta zawiera uzasadnienie oceny,
a w przypadku gdy ocena jest negatywna – także pouczenie o możliwości wniesienia
protestu, w trybie i na zasadach określonych w art. 30b, zawierające wskazanie:
1) właściwej instytucji zarządzającej, do której należy wnieść protest;
2) terminu wniesienia protestu;
3) formy i trybu wniesienia protestu;
4) konieczności spełnienia wymogów formalnych, o których mowa w art. 30b ust. 6.

Art. 30b. 1. Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej oceny jego projektu,
przysługuje środek odwoławczy w postaci protestu. Protest jest wnoszony do
właściwej instytucji zarządzającej.
2. Negatywną oceną jest ocena w zakresie spełniania przez projekt kryteriów
zatwierdzonych przez Komitet Monitorujący, w ramach której:
1) projekt nie uzyskał minimum punktowego lub nie spełnił kryteriów wyboru
projektów, na skutek czego nie może być zakwalifikowany do dofinansowania
lub skierowany do kolejnego etapu oceny;
2) projekt uzyskał minimum punktowe lub spełnił kryteria wyboru projektów,
umożliwiające zakwalifikowanie go do dofinansowania, jednak dofinansowanie
nie jest możliwe z uwagi na wyczerpanie w ramach konkursu przeznaczonych na
ten cel środków, o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt 3.
3. Wyczerpanie w ramach konkursu środków, o których mowa w art. 29 ust. 2
pkt 3, nie może stanowić wyłącznej przesłanki wniesienia protestu.
4. Protest może być wniesiony przez wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia
doręczenia mu informacji, o której mowa w art. 30a ust. 3.
5. Protest jest wnoszony bezpośrednio albo za pośrednictwem instytucji, która
dokonała oceny projektu, do właściwej instytucji zarządzającej, zgodnie
z pouczeniem, o którym mowa w art. 30a ust. 3.
6. Protest jest wnoszony w formie pisemnej i zawiera:
1) oznaczenie właściwej instytucji zarządzającej, do której jest wnoszony;
2) dane wnioskodawcy;
3) numer wniosku o dofinansowanie;
4) wskazanie wszystkich kryteriów wyboru projektu, z których oceną
wnioskodawca się nie zgadza, wraz z uzasadnieniem;
5) wskazanie wszystkich zarzutów o charakterze proceduralnym w zakresie
przeprowadzonej oceny wraz z uzasadnieniem;
6) podpis wnioskodawcy lub osoby upoważnionej do jego reprezentowania,
z załączeniem oryginału lub uwierzytelnionej kopii dokumentu
poświadczającego umocowanie takiej osoby do działania w imieniu wnioskodawcy.
7. Z zastrzeżeniem art. 30i pkt 1, właściwa instytucja zarządzająca rozpatruje
protest w terminie nie dłuższym niż 70 dni od dnia jego otrzymania. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy w trakcie rozpatrywania protestu konieczne jest
skorzystanie z pomocy ekspertów, termin rozpatrzenia protestu może być
przedłużony, o czym właściwa instytucja zarządzająca informuje na piśmie
wnioskodawcę. Termin rozpatrzenia protestu nie może przekroczyć łącznie 90 dni.
8. Właściwa instytucja zarządzająca rozpatruje protest z uwzględnieniem art. 60
lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego
przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1260/1999.
9. Właściwa instytucja zarządzająca informuje wnioskodawcę na piśmie
o wyniku rozpatrzenia jego protestu. Informacja ta zawiera w szczególności:
1) treść rozstrzygnięcia polegającego na uwzględnieniu albo nieuwzględnieniu
protestu wraz z uzasadnieniem;
2) w przypadku nieuwzględnienia protestu – pouczenie o możliwości i terminie
wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego, na zasadach
określonych w art. 30c.
10. W rozpatrywaniu protestu nie mogą brać udziału osoby, które były
zaangażowane w przygotowanie projektu lub w jego ocenę.
11. Protest nie podlega rozpatrzeniu, jeżeli mimo prawidłowego pouczenia,
o którym mowa w art. 30a ust. 3, został wniesiony:
1) po terminie,
2) do niewłaściwej instytucji,
3) przez podmiot inny niż wskazany w art. 29 ust. 2 pkt 2,
4) bez spełnienia wymogów określonych w ust. 6
– o czym właściwa instytucja informuje wnioskodawcę na piśmie.

Art. 30c. 1. Po wyczerpaniu postępowania odwoławczego przed właściwą
instytucją oraz w przypadku, o którym mowa w art. 30i pkt 1, wnioskodawca może
w tym zakresie wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, zgodnie
z art. 3 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).
2. Skarga, o której mowa w ust. 1, jest wnoszona przez wnioskodawcę
w terminie 14 dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w art. 30b ust. 9 albo
art. 30i pkt 1, bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego
wraz z kompletną dokumentacją w sprawie. Skarga podlega wpisowi stałemu.
2a. Kompletna dokumentacja, o której mowa w ust. 2, obejmuje:
1) wniosek o dofinansowanie,
2) informację o wynikach oceny projektu, o której mowa w art. 30a ust. 3,
3) wniesiony protest,
4) informację, o której mowa w art. 30b ust. 9 albo art. 30i pkt 1
– wraz z ewentualnymi załącznikami.
2b. Kompletna dokumentacja jest wnoszona w oryginale lub w uwierzytelnionej kopii.
3. W wyniku rozpatrzenia skargi, o której mowa w ust. 1, sąd może:
1) uwzględnić skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona
w sposób naruszający prawo, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego
rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą;
2) oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia;
3) umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli z jakichkolwiek względów jest ono bezprzedmiotowe.
4. Sąd rozstrzyga sprawę w zakresie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni
od dnia wniesienia skargi.
5. Wniesienie skargi:
1) po terminie, o którym mowa w ust. 2,
2) bez kompletnej dokumentacji,
3) bez uiszczenia wpisu stałego w terminie, o którym mowa w ust. 2
– powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia.
6. W przypadku wniesienia skargi bez kompletnej dokumentacji lub bez
uiszczenia wpisu stałego, sąd wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia.

Art. 30d. 1. Wnioskodawca lub właściwa instytucja pośrednicząca lub
zarządzająca może wnieść skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia wojewódzkiego sądu
administracyjnego. Przepis art. 30c ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Skarga, o której mowa w ust. 1, jest rozpatrywana w terminie 30 dni od dnia
jej wniesienia. Przepisy art. 30c ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
3. Na prawo wnioskodawcy do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie
wpływa negatywnie błędne pouczenie lub brak pouczenia, o którym mowa w art. 30a
ust. 3, art. 30b ust. 9 pkt 2 i art. 30i pkt 1.

Art. 30e. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed
sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określone dla aktów
lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 z wyłączeniem art. 52–55,
art. 61 § 3–6, art. 115–122, 146, 150 i 152 tej ustawy.

Art. 30f. Procedura odwoławcza, o której mowa w art. 30a–30e, nie wstrzymuje
zawierania umów z wnioskodawcami, których projekty zostały zakwalifikowane do
dofinansowania.

Art. 30g. Informacje otrzymywane przez wnioskodawcę dotyczące oceny jego
wniosku, a także w trakcie trwania procedury odwoławczej, nie stanowią decyzji
administracyjnej.

Art. 30h. Prawomocne rozstrzygnięcie sądu administracyjnego, polegające na
oddaleniu skargi, odrzuceniu skargi lub pozostawieniu skargi bez rozpatrzenia, kończy
procedurę odwoławczą oraz procedurę wyboru projektu.

Art. 30i. W przypadku gdy na jakimkolwiek etapie postępowania w zakresie
procedury odwoławczej, alokacja na realizację działania lub priorytetu, o której mowa
w art. 30a ust. 1 pkt 2, zostanie wyczerpana:
1) właściwa instytucja zarządzająca pozostawia protest bez rozpatrzenia,
informując o tym na piśmie wnioskodawcę, pouczając jednocześnie
o możliwości wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego na
zasadach określonych w art. 30c;
2) sąd, uwzględniając skargę stwierdza tylko, że ocena projektu została
przeprowadzona w sposób naruszający prawo i nie przekazuje sprawy do
ponownego rozpatrzenia.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W celu zapewnienia rzetelnej i bezstronnej oceny projektów
w procesie wyboru projektów do dofinansowania mogą uczestniczyć eksperci
posiadający specjalistyczną wiedzę lub umiejętności z poszczególnych dziedzin
objętych programem operacyjnym.
2. Ekspertem może zostać osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
3) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub za
umyślne przestępstwo skarbowe;
4) spełnia inne wymogi określone w systemie realizacji programu operacyjnego.
3. Przy korzystaniu z usług świadczonych przez ekspertów stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60 i 730) dotyczące
wyłączenia pracownika oraz organu.
4. Ekspert, przed przystąpieniem do oceny projektu, składa instytucji
korzystającej z jego usługi oświadczenie, że nie zachodzi żadna z okoliczności
powodujących wyłączenie go z udziału w ocenie projektu na podstawie ustawy,
o której mowa w ust. 3, oraz że nie zachodzą żadne okoliczności mogące budzić
uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności względem podmiotu ubiegającego
się o dofinansowanie lub podmiotu, który złożył wniosek będący przedmiotem oceny.
Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań, o czym należy składającego pouczyć przed złożeniem oświadczenia.
5. Instytucja zarządzająca może tworzyć i prowadzić bazę ekspertów.
6. Instytucja zarządzająca udostępnia utworzoną bazę ekspertów na swojej
stronie internetowej oraz przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rozwoju
regionalnego dane w niej zawarte.
7. W przypadku dokonania jakiejkolwiek zmiany w bazie ekspertów
ust. 6 stosuje się odpowiednio.
8. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego tworzy i prowadzi
centralną bazę ekspertów, na podstawie danych przekazanych przez instytucje
zarządzające oraz udostępnia ją na swoich stronach internetowych.
9. Baza ekspertów oraz centralna baza ekspertów, zawierają następujące dane:
1) imię i nazwisko eksperta;
2) dziedzinę objętą programem operacyjnym, w której specjalizuje się ekspert;
3) adres poczty elektronicznej eksperta.
10. Instytucja zarządzająca może przekazać kompetencje w zakresie tworzenia
i prowadzenia bazy ekspertów instytucjom uczestniczącym we wdrażaniu programu operacyjnego.
11. Umieszczenie danych eksperta w bazie ekspertów i w centralnej bazie
ekspertów wymaga jego uprzedniej zgody wyrażonej na piśmie, która zawiera również
zgodę na przetwarzanie jego danych osobowych.
12. Instytucja zarządzająca, przekazując ministrowi właściwemu do spraw
rozwoju regionalnego dane, o których mowa w ust. 8, dołącza do nich zgodę na
umieszczenie danych eksperta w centralnej bazie ekspertów, o której mowa w ust. 11.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca mogą zawrzeć
z instytucją wdrażającą porozumienie lub umowę o realizacji powierzonych jej zadań,
w tym o wydawaniu decyzji o zwrocie środków przekazanych na realizację
programów, projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa
w przepisach o finansach publicznych.
2. Do porozumień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o finansach
publicznych dotyczące środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej i innych
środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi.
3. (uchylony)
4. Porozumienie lub umowa, o których mowa w ust. 1, zawierają elementy
określone w przepisach o finansach publicznych dotyczących umowy
o dofinansowanie projektu oraz określają w szczególności:
1) zadania instytucji wdrażającej objęte dofinansowaniem środkami programu
operacyjnego;
2) kwotę dofinansowania;
3) warunki przekazania środków;
4) sposób wykonywania przez instytucję zarządzającą lub instytucję pośredniczącą
nadzoru nad prawidłowością wykorzystania przekazanych środków.
5. Instytucja wdrażająca realizuje zadania dofinansowane w ramach programu
operacyjnego w sposób określony w odrębnych przepisach dotyczących jej
działalności.

art. 33. więcej Art. 33. (uchylony).

art. 34. więcej Art. 34. (uchylony).

art. 35. więcej Art. 35. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego odpowiada za
koordynację wykorzystania środków zagranicznych, w tym z budżetu Unii
Europejskiej, przeznaczonych na dofinansowanie programów operacyjnych,
z wyjątkiem programów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Rolnego na
rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz
programu realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu
Społecznego Plus przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w szczególności:
1) (uchylony)
2) opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia, po zasięgnięciu
opinii właściwego ministra albo zarządu województwa, propozycję podziału
środków budżetu państwa i środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej
między poszczególne programy operacyjne;
3) zapewnia zgodność programów operacyjnych z przepisami Unii Europejskiej;
4) prowadzi, we współpracy z właściwymi ministrami i zarządami województw,
negocjacje z Komisją Europejską mające na celu uzgodnienie treści programów operacyjnych;
5) współpracuje w zakresie przygotowywania regionalnych programów
operacyjnych, monitoruje i kontroluje przebieg ich realizacji oraz zwraca się do
zarządów województw z wnioskami dotyczącymi usprawnienia sposobu ich realizacji;
6) występuje do Komisji Europejskiej z wnioskiem o dokonanie przesunięć
środków między programami operacyjnymi lub – na wniosek właściwej
instytucji zarządzającej – między priorytetami;
7) certyfikuje Komisji Europejskiej prawidłowość poniesienia wydatków w ramach
programów operacyjnych oraz przeprowadza kontrole w celu zapewnienia
prawidłowej realizacji tego procesu;
8) (uchylony)
9) opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia projekt narodowej
strategii spójności;
10) prowadzi negocjacje z Komisją Europejską mające na celu uzgodnienie treści
planów, o których mowa w pkt 9;
11) opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia raporty
o postępach w realizacji planów, o których mowa w pkt 9, kierowane do Komisji
Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, w celu zapewnienia
zgodności sposobu wdrażania programów operacyjnych z prawem Unii Europejskiej
oraz spełniania wymagań określanych przez Komisję Europejską, a także w celu
zapewnienia jednolitości zasad wdrażania programów operacyjnych, może,
z uwzględnieniem art. 26, wydać wytyczne dotyczące programów operacyjnych
w zakresie:
1) szczegółowego opisu priorytetów programu operacyjnego;
1a) prowadzenia negocjacji z Komisją Europejską programów operacyjnych i ich
zmian;
2) trybu dokonywania wyboru projektów;
3) kwalifikacji osób uczestniczących w wyborze projektów;
4) trybu dokonywania płatności i rozliczeń;
4a) kwalifikowania wydatków w ramach programów operacyjnych;
4b) spraw związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w tym
projektów generujących dochód;
4c) wdrażania projektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowej w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego;
5) trybu monitorowania postępów realizacji programów operacyjnych;
5a) programowania działań dotyczących mieszkalnictwa;
5b) postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć
współfinansowanych z krajowych lub regionalnych programów operacyjnych;
6) trybu i zakresu sprawozdawczości z realizacji programów operacyjnych;
6a) jednolitego systemu zarządzania i monitorowania projektów indywidualnych,
zgodnych z art. 28 ust. 1;
6b) informacji i promocji;
7) sposobu oceny programów operacyjnych;
8) warunków technicznych gromadzenia i przekazywania danych w formie
elektronicznej;
9) kontroli realizacji programów operacyjnych;
9a) warunków certyfikacji oraz przygotowania prognoz wniosków o płatność do
Komisji Europejskiej w Programach Operacyjnych w ramach Narodowych
Strategicznych Ram Odniesienia 2007–2013;
9b) korekt finansowych w ramach programów operacyjnych;
10) sposobu postępowania w razie wykrycia nieprawidłowości;
11) innych kwestii związanych z przygotowaniem, realizacją i zamknięciem
programów operacyjnych.
3a. Wytyczne w zakresie trybu dokonywania wyboru projektów nie mogą być
zmieniane na niekorzyść wnioskodawców w trakcie trwania konkursu, a w przypadku
konkursów otwartych – zmiany nie mogą wpływać negatywnie na rozpatrywanie
wniosków złożonych przed dniem dokonania zmiany.
3b. Przepis ust. 3a nie ma zastosowania do przypadków, gdy konieczność
wprowadzenia zmian wynika ze zobowiązań międzynarodowych lub przepisów
odrębnych ustaw. W takim przypadku, dokonując zmiany wytycznych minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego wraz z publikacją zmian podaje informację
zawierającą ich uzasadnienie oraz termin, od którego zmiany będą stosowane.
4. Wytyczne dotyczące spraw, o których mowa w ust. 3 pkt 1–4, minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego przygotowuje po zasięgnięciu opinii
instytucji pośredniczących.
5. W przypadku regionalnych programów operacyjnych wytyczne dotyczące
spraw, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego
przygotowuje po zasięgnięciu opinii właściwej instytucji zarządzającej.
6. Wytyczne dotyczące spraw, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 10, minister
rozwoju regionalnego przygotowuje we współpracy z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych.
7. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego:
1) podaje do publicznej wiadomości, w szczególności na swojej stronie
internetowej oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, treść wytycznych,
o których mowa w ust. 3, a także ich zmian;
2) ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
komunikat o miejscu publikacji wytycznych oraz ich zmian, a także o terminie,
od którego wytyczne lub ich zmiany będą stosowane.
8. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju
regionalnego zapewnia kontrolę wykorzystania środków pochodzących ze źródeł
zagranicznych, w tym z budżetu Unii Europejskiej.
9. Zadania ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego wynikające
z ust. 2 pkt 7 mogą zostać przekazane wojewodzie, w zakresie i na zasadach
określonych w odrębnym porozumieniu.

Art. 35a. 1. W celu zapewnienia efektywnej koordynacji programowania
i wdrażania polityki rozwoju, a także strategicznego monitorowania i oceny
instrumentów jej realizacji tworzy się Komitet Koordynacyjny do spraw Polityki
Rozwoju, zwany dalej „Komitetem Koordynacyjnym”, jako organ opiniodawczo-
-doradczy Prezesa Rady Ministrów.
2. Do zadań Komitetu Koordynacyjnego należy w szczególności:
1) określanie potrzeb i inicjowanie działań w zakresie programowania i realizacji
polityki rozwoju;
2) ocena realizacji średniookresowej strategii rozwoju kraju;
3) ocena spójności realizacji polityki rozwoju, z uwzględnieniem polityk unijnych;
4) ocena uwarunkowań, wyzwań wewnętrznych i zewnętrznych rozwoju kraju;
5) ocena skuteczności przyjętych rozwiązań kształtowania i realizacji polityki
rozwoju;
6) monitorowanie realizacji strategii i programów, w tym poszczególnych
instrumentów dla prowadzenia polityki rozwoju;
7) inicjowanie opracowywania prognoz i raportów o rozwoju społeczno-
-gospodarczym i terytorialnym;
8) ocena potencjału administracyjnego instytucji uczestniczących w zarządzaniu
procesami rozwoju kraju;
9) formułowanie opinii i rekomendacji dotyczących kształtowania oraz realizacji
polityki rozwoju;
10) opiniowanie projektów dokumentów strategicznych w zakresie polityki rozwoju,
w szczególności strategii rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 3, a także
dokumentów służących ich realizacji.
3. Komitetowi Koordynacyjnemu przewodniczy Prezes Rady Ministrów lub
wyznaczony przez niego przedstawiciel.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, skład Komitetu
Koordynacyjnego oraz regulamin jego pracy.
5. Przewodniczący Komitetu Koordynacyjnego może zapraszać do udziału
w pracach Komitetu osoby niebędące jego członkami, w szczególności
przedstawicieli strony samorządowej i partnerów społeczno-gospodarczych, jeżeli
wymaga tego zakres spraw będących przedmiotem prac Komitetu.

Art. 35b. (uchylony).

Art. 35c. 1. Tworzy się Komitet do spraw Kontroli i Audytu Funduszy
Strukturalnych i Funduszu Spójności, zwany dalej „Komitetem”, jako organ
opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
w zakresie realizacji zadania, o którym mowa w art. 35 ust. 8.
2. Do zadań Komitetu należy w szczególności:
1) wymiana informacji i doświadczeń między instytucją audytową, instytucją
zarządzającą, instytucją certyfikującą oraz organami kontroli państwowej
w zakresie przeprowadzonych kontroli;
2) opiniowanie planów kontroli instytucji zarządzających programami
operacyjnymi;
3) opiniowanie zasad kontroli w zakresie weryfikacji równoległego finansowania
wydatków ponoszonych w ramach różnych programów wspólnotowych oraz
w ramach różnych okresów programowania;
4) proponowanie działań na rzecz zwiększenia efektywności kontroli
przeprowadzanych w ramach poszczególnych programów operacyjnych;
5) analiza sprawozdań i raportów z kontroli w obszarze funduszy strukturalnych
i Funduszu Spójności, przekazywanych do Komisji Europejskiej.
3. W skład Komitetu wchodzą:
1) dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
w zakresie koordynowania wdrażania funduszy strukturalnych oraz w zakresie
koordynowania regionalnych programów operacyjnych;
2) przedstawiciele instytucji zarządzających;
3) przedstawiciele instytucji audytowej;
4) przedstawiciele instytucji certyfikującej.
4. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może powołać w skład
Komitetu przedstawicieli innych instytucji niż wymienione w ust. 3.
5. Komitetowi przewodniczy minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego
lub wyznaczony przez niego przedstawiciel.
6. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego określi, w drodze
zarządzenia, skład Komitetu oraz regulamin jego prac.
7. Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu
osoby niebędące jego członkami, w tym w szczególności przedstawicieli Najwyższej
Izby Kontroli oraz innych państwowych organów kontroli, jeżeli wymaga tego zakres
spraw będących przedmiotem prac Komitetu.

Art. 35d. Funkcję instytucji audytowej pełni Szef Krajowej Administracji
Skarbowej.

Art. 35e. 1. Beneficjent jest obowiązany poddać się kontroli w zakresie
prawidłowości realizacji projektu, przeprowadzanej przez instytucję zarządzającą,
instytucję pośredniczącą, instytucję wdrażającą, instytucję certyfikującą, instytucję
audytową, przedstawicieli Komisji Europejskiej oraz inne instytucje uprawnione do
przeprowadzenia kontroli na podstawie odrębnych przepisów.
2. Kontrole mogą być przeprowadzane w każdym czasie od dnia otrzymania
informacji o wyłonieniu projektu do dofinansowania do dnia upływu 3 lat od
zamknięcia programu operacyjnego lub do dnia upływu 3 lat następujących po roku,
w którym dokonano częściowego zamknięcia programu operacyjnego.
3. Kontrole mogą być przeprowadzane w siedzibie kontrolującego, na podstawie
dostarczonych dokumentów oraz w każdym miejscu bezpośrednio związanym
z realizacją projektu.
4. Beneficjent jest obowiązany udostępnić podmiotom, o których mowa w ust. 1,
dokumenty związane z realizacją projektu, zapewnić dostęp do pomieszczeń
i terenów, na których jest lub był realizowany projekt, dostęp do systemu
teleinformatycznego i wszystkich dokumentów informatycznych związanych
z zarządzaniem projektem oraz udzielać wszelkich wyjaśnień dotyczących realizacji projektu.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Realizacja programów operacyjnych podlega monitorowaniu przez
Komitet Monitorujący.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego pełniący funkcję instytucji
zarządzającej programem operacyjnym, w drodze zarządzenia, a w przypadku
regionalnego programu operacyjnego zarząd województwa w drodze uchwały,
powołuje Komitet Monitorujący zgodnie z art. 63 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu
Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego oraz marszałek
województwa uczestniczą, poprzez swoich przedstawicieli, w pracach Komitetu
Monitorującego powołanego dla regionalnego programu operacyjnego, o którym
mowa w ust. 2.
4. W pracach Komitetu Monitorującego powołanego dla regionalnego programu
operacyjnego, o którym mowa w ust. 2, uczestniczą także przedstawiciele Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.

art. 37. więcej Art. 37. Do postępowania w zakresie ubiegania się o dofinansowanie oraz
udzielania dofinansowania na podstawie niniejszej ustawy ze środków pochodzących
z budżetu państwa lub ze środków zagranicznych oraz do ustalania i nakładania korekt
finansowych, o których mowa w art. 98 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006
z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz
Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, nie stosuje się
przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.

Art. 37a. 1. W celu zapewnienia efektywnego i przejrzystego wykorzystania
wsparcia zwrotnego dysponent środków, o których mowa w art. 3b, monitoruje
wykorzystanie tych środków w odniesieniu do:
1) kwoty tych środków, w tym kwot przeznaczanych na koszty zarządzania tymi
środkami i opłaty za zarządzanie nimi;
2) celów, na jakie przeznaczono te środki;
3) podmiotów, którym udzielono wsparcia z tych środków, z uwzględnieniem ich
formy prawnej i wielkości;
4) wielkości i form wsparcia udzielonego podmiotom, o których mowa w pkt 3.
2. Dysponent środków, o których mowa w art. 3b, w terminie do dnia 31 marca
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego sprawozdanie z
wykorzystania tych środków, za poprzedni rok, obejmujące informacje w zakresie, o
którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres sprawozdań, o których mowa w ust. 2, i tryb ich
przekazywania, mając na uwadze konieczność zapewnienia przejrzystego
wykorzystania środków publicznych.

art. 38. więcej Art. 38. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 2003 r.
Nr 178, poz. 1749 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1206) w art. 3 ust. 5 otrzymuje
brzmienie:
„5. W finansowanie prac, o których mowa w ust. 4, oraz w finansowanie zagospodarowania poscaleniowego mogą być włączone środki zagraniczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie
Rozwoju (Dz.U. Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267,
poz. 2251 oraz z 2006 r. Nr 149, poz. 1074) oraz ustawy z dnia 6 grudnia
2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658).”.

art. 39. więcej Art. 39. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.) w art. 90u ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Na współfinansowanie programów, o których mowa w ust. 1, mogą być
przeznaczane środki zagraniczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia
2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz.U. Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz 2006 r. Nr 149, poz. 1074) oraz ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki
rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658).”.

art. 40. więcej Art. 40. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z
późn. zm.) w art. 54 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) pełnienie zadań związanych z realizacją programów współfinansowanych
ze źródeł zagranicznych.”.

art. 41. więcej Art. 41. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.) w art. 28 ust. 1b
i 1c otrzymują brzmienie:
„1b. Państwowe instytucje kultury mogą otrzymywać dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego na zadania ważne z punktu widzenia regionalnej polityki rozwoju w zakresie rozwoju kultury, w tym dotacje na
wydatki inwestycyjne.
1c. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania
dotacji, o których mowa w ust. 1b, mając w szczególności na względzie
konieczność zapewnienia zgodności udzielanej pomocy z zasadami wydatkowania środków publicznych.”.

art. 42. więcej Art. 42. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1711, z późn. zm.) w art. 7 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. W zakresie właściwości Ministra Obrony Narodowej Agencja może realizować zadania związane z wdrażaniem programów operacyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia
polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658).”.

art. 43. więcej Art. 43. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r.
Nr 142, poz. 1590, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 11:
a) uchyla się ust. 1a,
b) dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu:
„1b. W strategii rozwoju województwa wydziela się okres niewykraczający poza okres objęty aktualnie obowiązującą strategią rozwoju kraju.
1c. Strategia rozwoju województwa zawiera:
1) diagnozę sytuacji społeczno-gospodarczej województwa,
2) określenie celów strategicznych polityki rozwoju województwa,
3) określenie kierunków działań podejmowanych przez samorząd
województwa dla osiągnięcia celów strategicznych polityki rozwoju województwa,
4) listę projektów infrastrukturalnych o szczególnym znaczeniu
dla osiągnięcia celów strategicznych rozwoju województwa,
5) prognozę wysokości środków publicznych służących realizacji
projektów, o której mowa w pkt 4.”,
c) w ust. 2 dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) wspieranie i prowadzenie działań na rzecz integracji społecznej i
przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu.”,
d) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Strategia rozwoju województwa jest realizowana przez regionalne
programy operacyjne, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia
2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz.
1658), oraz przez inne instrumenty prawne i finansowe.
4. Samorząd województwa może występować o dofinansowanie realizacji regionalnego programu operacyjnego środkami budżetu państwa i środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz innymi środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych, w trybie
określonym w odrębnej ustawie.”;
2) w art. 12a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Sejmik województwa określa zasady, tryb i harmonogram opracowania
strategii rozwoju województwa, uwzględniając w szczególności:
1) zadania organów samorządu województwa przy określaniu strategii
rozwoju województwa,
2) tryb i zasady współpracy z podmiotami wymienionymi w art. 12.”;
3) w art. 18 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) uchwalanie strategii rozwoju województwa,”;
4) użyte w art. 41 w ust. 2 w pkt 4 wyrazy „programów wojewódzkich” zastępuje się wyrazami „regionalnych programów operacyjnych”;
5) użyte w art. 50 w ust. 1 wyrazy „wojewódzkich programów” zastępuje się wyrazami „regionalnych programów operacyjnych”.

art. 44. więcej Art. 44. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) w art. 4 w pkt 2 lit. za otrzymuje brzmienie:
„za) inne niż powiatowe urzędy pracy podmioty kierujące – w stosunku do
osób pobierających stypendium w okresie stażu lub przygotowania zawodowego – którymi są:
– jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne – z
wyjątkiem wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy,
– Ochotnicze Hufce Pracy,
– agencje zatrudnienia,
– instytucje szkoleniowe,
– instytucje dialogu społecznego,
– instytucje partnerstwa lokalnego,
– organizacje pozarządowe działające na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania bezrobociu,
– jednostki naukowe,
– organizacje pracodawców,
– związki zawodowe,
– ośrodki doradztwa rolniczego,
– ośrodki poradnictwa zawodowego i psychologicznego
– korzystające z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub
ze źródeł zagranicznych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 20
kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz.
1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz z 2006 r. Nr
149, poz. 1074) albo ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658),”.

art. 45. więcej Art. 45. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju
Przedsiębiorczości (Dz. U. Nr 109, poz. 1158, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 1a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Agencja uczestniczy w realizacji programów operacyjnych, których mowa w
ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr
116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz z 2006 r.
Nr 149, poz. 1074) oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658):”;
2) w art. 6b ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Właściwy minister pełniący funkcję instytucji zarządzającej programem
operacyjnym, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o Narodowym Planie Rozwoju oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r.
o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Agencję pomocy finansowej w ramach tego programu, uwzględniając konieczność
realizacji celów w nim określonych, efektywnego i skutecznego wykorzystania tej pomocy oraz zapewnienia przejrzystości jej udzielania.”.

art. 46. więcej Art. 46. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz.
2019 i Nr 267, poz. 2255 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) w art. 72 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Urządzenia melioracji wodnych podstawowych mogą być wykonywane na
koszt innych osób prawnych lub osób fizycznych, a także współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U.
Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz z
2006 r. Nr 149, poz. 1074) oraz na zasadach określonych w ustawie z
dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U.
Nr 227, poz. 1658).”.

art. 47. więcej Art. 47. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz.
789, z późn. zm.) tytuł rozdziału 2a otrzymuje brzmienie:
„Budowa i przebudowa linii kolejowych określonych w Narodowym Planie
Rozwoju oraz w programach operacyjnych realizowanych na podstawie przepisów o zasadach prowadzenia polityki rozwoju ”.

art. 48. więcej Art. 48. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z
2006 r. Nr 164, poz. 1163 i Nr 170, poz. 1217) w art. 161 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Prezes Urzędu przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1, także na
wniosek instytucji zarządzającej, o której mowa w przepisach o Narodowym Planie Rozwoju oraz w przepisach o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.”.

art. 49. więcej Art. 49. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.) w art. 75 ust. 9a otrzymuje brzmienie:
„9a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot kierujący (beneficjent) na staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy, którym jest:
1) jednostka samorządu terytorialnego i jej jednostka organizacyjna – z
wyjątkiem wojewódzkiego i powiatowego urzędu pracy,
2) Ochotniczy Hufiec Pracy,
3) agencja zatrudnienia,
4) instytucja szkoleniowa,
5) instytucja dialogu społecznego,
6) instytucja partnerstwa lokalnego,
7) organizacja pozarządowa działająca na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania bezrobociu,
8) jednostka naukowa,
9) organizacja pracodawców,
10) związek zawodowy,
11) ośrodek doradztwa rolniczego,
12) ośrodek poradnictwa zawodowego i psychologicznego
– korzystający z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub
ze źródeł zagranicznych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu
albo decyzji, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz z 2006 r. Nr 149, poz. 1074) albo na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia
polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227, poz. 1658).”.

art. 50. więcej Art. 50. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr
164, poz. 1365, z późn. zm.) w art. 94 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, w tym
realizowanych z udziałem z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub ze źródeł zagranicznych w ramach kontraktów wojewódzkich, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz. 2251 oraz z 2006 r. Nr 149, poz. 1074) oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. Nr 227,
poz. 1658);”.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007–2013,
przyjęte przez Radę Ministrów w dniu 29 listopada 2006 r., z dniem wejścia w życie
ustawy stają się planem wykonawczym w rozumieniu art. 5 pkt 8.
2. Trybu i terminów uzgodnień, o których mowa w art. 11, nie stosuje się do
Strategii Rozwoju Kraju 2007–2015, przyjętej przez Radę Ministrów w dniu
29 listopada 2006 r.
3. Programy operacyjne obejmujące okres programowania na lata 2007–2013,
przyjęte przed dniem wejścia w życie ustawy, stają się programami operacyjnymi
w rozumieniu niniejszej ustawy.
4. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, w terminie 3 miesięcy od
dnia wejścia w życie ustawy, przedstawi Radzie Ministrów informację o niezbędnym
zakresie zmian w dokumentach, o których mowa w ust. 1–3.

art. 52. więcej Art. 52. Do Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia nie stosuje się art. 24.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Właściwi ministrowie, w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy,
przedstawią ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego aktualne
strategie sektorowe, przyjęte przez Radę Ministrów przed dniem przyjęcia
strategii rozwoju kraju, o której mowa w art. 51 ust. 2.
2. Właściwi ministrowie w terminie 3 miesięcy od dnia upływu terminu określonego w ust. 1, doprowadzą strategie sektorowe, o których mowa w ust. 1, do
zgodności ze strategią rozwoju kraju, o której mowa w art. 51 ust. 2.

art. 54. więcej Art. 54. Z dniem wejścia w życie ustawy programy wojewódzkie, o których mowa w art.
12 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 43, stają się regionalnymi programami operacyjnymi w rozumieniu niniejszej ustawy.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Traci moc ustawa z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. Nr 41, poz. 363, Nr 141, poz. 1177, z 2003 r. Nr 159, poz. 1537, z 2004 r. Nr 123, poz. 1291, Nr 173, poz. 1808, Nr 273, poz. 2701, z 2005 r. Nr 179, poz. 1484 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 472).
2. Do spraw wszczętych i niezakończonych na podstawie ustawy, o której mowa
w ust. 1, w tym do umów i postępowań sądowych, stosuje się przepisy dotychczasowe.

art. 56. więcej Art. 56. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art.
38, 39 i 44-50, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.