Art. 21. 1. W zakresie, w którym finansowanie projektów w ramach programów
stanowi pomoc spełniającą przesłanki określone w art. 87 ust. 1 Traktatu
ustanawiającego Wspólnotę Europejską albo pomoc de minimis, do tego finansowania
mają zastosowanie szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy.
2. Podmiotami udzielającymi pomocy, o której mowa w ust. 1, są instytucje
zarządzające, instytucje pośredniczące, instytucje wdrażające lub beneficjenci, a także
inne podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r.
poz. 362 oraz z 2019 r. poz. 730).
3. Właściwy minister albo minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego –
w zakresie programów operacyjnych, w ramach których zarząd województwa pełni
funkcję instytucji zarządzającej lub instytucji pośredniczącej, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy,
o której mowa w ust. 1, mając w szczególności na uwadze konieczność zapewnienia
zgodności udzielanej pomocy z warunkami jej dopuszczalności, w przypadku gdy
odrębne przepisy nie określają szczegółowych warunków i trybu udzielania tej pomocy.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nieobjęta przepisami, o których mowa
w ust. 3, lub innymi przepisami wydanymi na podstawie odrębnych ustaw, stanowi
pomoc indywidualną, a jej przeznaczenie i szczegółowe warunki udzielania określa
decyzja, umowa o dofinansowanie projektu, umowa o udzielenie dotacji celowej albo
akt będący podstawą jej udzielenia.

Art. 21a. Polityka miejska stanowi zespół działań prawnych, finansowych
i planistycznych na rzecz zrównoważonego rozwoju miast i ich obszarów
funkcjonalnych, mających na celu wykorzystanie potencjału miast i ich obszarów
funkcjonalnych w procesach rozwoju kraju, wzmocnienie zdolności miast i ich
obszarów funkcjonalnych do pobudzania wzrostu gospodarczego i tworzenia trwałych
miejsc pracy oraz poprawy jakości życia mieszkańców.

Art. 21b. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego prowadzi politykę
miejską na podstawie krajowej polityki miejskiej.
2. Krajowa polityka miejska jest dokumentem określającym planowane działania
administracji rządowej, o których mowa w art. 21a, oraz uwzględniającym cele
i kierunki określone w średniookresowej strategii rozwoju kraju oraz krajowej
strategii rozwoju regionalnego.
3. Krajowa polityka miejska zawiera w szczególności:
1) diagnozę najważniejszych wyzwań rozwojowych skierowanych do miast;
2) podstawowe cele i kierunki działań administracji rządowej, o których mowa w art. 21a;
3) warunki i procedury jej realizacji.
Art. 21c. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego opracowuje, we
współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego, projekt krajowej polityki miejskiej.
2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego:
1) konsultuje z partnerami społecznymi i gospodarczymi;
2) uzgadnia z członkami Rady Ministrów.
3. Krajowa polityka miejska jest przyjmowana przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
4. Krajowa polityka miejska podlega aktualizacji nie rzadziej niż raz na 7 lat,
z uwzględnieniem okresu programowania Unii Europejskiej oraz strategii rozwoju
Unii Europejskiej, a także może podlegać aktualizacji w każdym czasie, jeżeli tego
wymaga sytuacja społeczno-gospodarcza kraju.

Art. 21d. 1. Polityka publiczna obejmuje okres niewykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju.
2. Polityka publiczna może obejmować okres wykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju w przypadku, gdy wynika to
ze zobowiązań międzynarodowych.
3. W przypadku gdy polityka publiczna obejmuje okres wykraczający poza okres
obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju, w polityce tej wydziela się
okres odpowiadający okresowi obowiązywania średniookresowej strategii rozwoju kraju.

Art. 21e. Polityka publiczna określa w szczególności:
1) wnioski z diagnozy, o której mowa w art. 10a ust. 1, przygotowanej na potrzeby
tej polityki, w odniesieniu do dziedziny lub obszaru, którego dotyczy ta polityka;
2) cele strategiczne w zakresie tej polityki, z uwzględnieniem średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz odpowiedniej strategii, o której mowa w art. 9 pkt 3;
3) kierunki interwencji w zakresie tej polityki, z uwzględnieniem średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz odpowiedniej strategii, o której mowa w art. 9 pkt 3;
4) zasady realizacji tej polityki.

Art. 21f. 1. Właściwy minister opracowuje politykę publiczną w uzgodnieniu
z członkami Rady Ministrów.
2. Projekt polityki publicznej podlega zaopiniowaniu przez ministra właściwego
do spraw rozwoju regionalnego w zakresie zgodności z celami średniookresowej
strategii rozwoju kraju oraz w zakresie spełnienia warunków określonych w art. 21e.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego wydaje opinię, o której
mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu polityki publicznej.
4. Polityka publiczna jest przyjmowana przez Radę Ministrów w drodze uchwały.
5. Polityka publiczna podlega aktualizacji, jeżeli jest to konieczne dla
zachowania jej spójności ze średniookresową strategią rozwoju kraju. Do aktualizacji
stosuje się ust. 1–4.

Ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju art. 21

DODAJ