Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa reguluje:
1) zadania oraz właściwość organów w zakresie oceny wniosków o rejestrację nazw
pochodzenia, oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych
specjalności produktów rolnych lub środków spożywczych, zwanych dalej
„wnioskami o rejestrację”, określone w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie
systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz.
UE L 343 z 14.12.2012, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1151/2012”,
oraz przepisach Unii Europejskiej wydanych w trybie tego rozporządzenia;
2) warunki tymczasowej ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nazw
pochodzenia oraz oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych;
3) zadania oraz właściwość organów i jednostek organizacyjnych w zakresie
kontroli i certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych posiadających
chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne albo
będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami;
4) zasady oraz tryb kontroli produktów rolnych i środków spożywczych
posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie
geograficzne albo będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami;
5) warunki prowadzenia listy produktów tradycyjnych.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) wnioskodawcy – należy przez to rozumieć wnioskodawcę, o którym mowa
w art. 49 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012;
2) rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności − należy przez to rozumieć
rejestr gwarantowanych tradycyjnych specjalności, o którym mowa
w art. 22 rozporządzenia nr 1151/2012;
3) rejestrze chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń
geograficznych − należy przez to rozumieć rejestr chronionych nazw
pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o którym mowa w art. 11
rozporządzenia nr 1151/2012;
4) specyfikacji – należy przez to rozumieć specyfikację produktu, o której mowa
w art. 7 lub art. 19 rozporządzenia nr 1151/2012.

art. 3. więcej Art. 3. Do postępowania w sprawie oceny wniosków o rejestrację oraz oceny
wniosków o wpis produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego
na listę produktów tradycyjnych w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.

art. 4. więcej Art. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym do:
1) przyjmowania i oceny wniosku o rejestrację oraz wniosku o zmianę wniosku o rejestrację;
2) przekazywania Komisji Europejskiej:
a) jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. c rozporządzenia
nr 1151/2012, zwanego dalej „jednolitym dokumentem”,
b) wniosku o rejestrację, o którym mowa w art. 20 rozporządzenia nr 1151/2012,
c) wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji, o którym mowa
w art. 53 rozporządzenia nr 1151/2012;
3) przyjmowania i rozpatrywania zastrzeżenia, o którym mowa w art. 17;
4) prowadzenia postępowania w przypadku złożenia sprzeciwu przez inne państwo
wobec wniosku o rejestrację zgłoszonego przez Rzeczpospolitą Polską;
5) przyjmowania i zgłaszania sprzeciwu oraz prowadzenia postępowania
w przypadku złożenia sprzeciwu przez Rzeczpospolitą Polską wobec wniosku
o rejestrację zgłoszonego przez inne państwo;
6) przekazywania do Komisji Europejskiej informacji o organach i jednostkach
organizacyjnych właściwych w sprawach kontroli i certyfikacji produktów
rolnych i środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia,
chronione oznaczenie geograficzne lub będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Tworzy się Radę do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw
Produktów Rolnych i Środków Spożywczych, zwaną dalej „Radą”, jako organ
opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
2. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych.
3. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu,
zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
4. W skład Rady wchodzą:
1) przewodniczący – przedstawiciel ministra właściwego do spraw rynków rolnych;
2) 6 członków powołanych spośród osób wyróżniających się wiedzą o sprawach
związanych z produktami regionalnymi i tradycyjnymi, w szczególności
w zakresie prawa własności przemysłowej, tradycji i kultury polskiej oraz etnografii.
5. Członkom Rady przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie za udział w posiedzeniu Rady.
6. Koszty obsługi administracyjno-biurowej Rady oraz koszty ryczałtowego
wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 5, są wypłacane z budżetu państwa, z części,
której dysponentem jest minister właściwy do spraw rynków rolnych.
7. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość ryczałtowego wynagrodzenia, jakie przysługuje członkom Rady za udział
w posiedzeniu Rady, mając na względzie zakres zadań wykonywanych przez Radę.

art. 6. więcej Art. 6. Rada opiniuje:
1) wnioski o rejestrację, w tym wnioski o rejestrację, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3;
2) wnioski o zmianę wniosku o rejestrację;
3) zastrzeżenia do wniosków o rejestrację;
4) uzasadnione oświadczenia o sprzeciwie wobec wniosków o rejestrację, o których
mowa w art. 28a ust. 2;
5) uzasadnione oświadczenia o sprzeciwie wobec wniosków o rejestrację, o których
mowa w art. 32 ust. 1.

art. 7. więcej Art. 7. Wniosek o rejestrację może dotyczyć tylko jednego produktu rolnego lub
środka spożywczego, z wyjątkiem art. 5 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE)
nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiającego zasady stosowania
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie
systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz.
UE L 179 z 19.06.2014, str. 36, z późn. zm.).

art. 8. więcej Art. 8. Wniosek o rejestrację poza elementami określonymi odpowiednio
w art. 8 albo art. 20 rozporządzenia nr 1151/2012 zawiera:
1) wskazanie:
a) osoby działającej w imieniu wnioskodawcy,
b) adresu do korespondencji wnioskodawcy;
2) wykaz dokumentów lub informacji dołączonych do wniosku o rejestrację.

art. 9. więcej Art. 9. Wniosek o rejestrację:
1) sporządza się w języku polskim, pismem drukowanym w czarnym kolorze;
2) składa się w postaci papierowej oraz na informatycznym nośniku danych.

art. 10. więcej Art. 10. Jeżeli dokumenty dołączone do wniosku o rejestrację zostały
sporządzone w języku obcym, do wniosku dołącza się także ich tłumaczenie na język
polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego oraz podpisane przez wnioskodawcę.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Jeżeli do wniosku o rejestrację dołączone są mapy, to powinny:
1) być sporządzone w formacie A4 (210 x 297 mm);
2) być przedstawione w formie umożliwiającej bezpośrednią reprodukcję;
3) zawierać oznaczenie skali, w jakiej zostały sporządzone.
2. (uchylony)

art. 12. więcej Art. 12. 1. Wniosek o rejestrację złożony do ministra właściwego do spraw
rynków rolnych sprawdza się pod względem spełnienia wymogów formalnych
w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia tego wniosku.
2. W przypadku stwierdzenia, że wniosek nie spełnia wymogów formalnych,
minister właściwy do spraw rynków rolnych wzywa wnioskodawcę do usunięcia
braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym jednak niż 14 dni od dnia otrzymania
wezwania.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wniosku o rejestrację po
uzupełnieniu braków.
4. W przypadku nieusunięcia braków minister właściwy do spraw rynków
rolnych pozostawia wniosek bez rozpoznania.

art. 13. więcej Art. 13. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu
z wnioskodawcą może wprowadzić poprawki do wniosku o rejestrację w celu
usunięcia oczywistych omyłek i błędów językowych. Poprawki te nie mogą mieć
wpływu na merytoryczną zawartość wniosku.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Dane i informacje dotyczące wniosku o rejestrację:
1) datę i godzinę wpływu wniosku spełniającego wymogi formalne do ministra
właściwego do spraw rynków rolnych,
2) zgłoszoną nazwę produktu rolnego lub środka spożywczego,
3) nazwę albo imię i nazwisko wnioskodawcy,
4) informacje, czy wnioskodawca ubiega się o rejestrację nazwy pochodzenia,
oznaczenia geograficznego albo gwarantowanej tradycyjnej specjalności
produktu rolnego lub środka spożywczego
– wpisuje się do rejestru wewnętrznego wniosków o rejestrację nazw pochodzenia,
oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów
rolnych i środków spożywczych, zwanego dalej „rejestrem wewnętrznym wniosków”.
2. Rejestr wewnętrzny wniosków prowadzi minister właściwy do spraw rynków rolnych.
3. Rejestr wewnętrzny wniosków jest jawny.

art. 15. więcej Art. 15. O kolejności rozpoczęcia opiniowania wniosków o rejestrację przez
Radę decydują data i godzina wpłynięcia wniosku o rejestrację, wpisane do rejestru
wewnętrznego wniosków.

art. 16. więcej Art. 16. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w terminie 14 dni od dnia
wpisania danych, o których mowa w art. 14 ust. 1, do rejestru wewnętrznego wniosków:
1) powiadamia o tym wnioskodawcę;
2) przekazuje wniosek Radzie;
3) ogłasza w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rynków rolnych
dane i informacje, o których mowa w art. 14 ust. 1;
4) zamieszcza na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego
do spraw rynków rolnych treść wniosku o rejestrację.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, mająca uzasadniony interes może złożyć do
ministra właściwego do spraw rynków rolnych zastrzeżenie do wniosku o rejestrację,
w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym ministra właściwego
do spraw rynków rolnych danych i informacji, o których mowa w art. 14 ust. 1.
2. Zastrzeżenie zawiera:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres
wnoszącego zastrzeżenie;
2) wskazanie uzasadnionego interesu wnoszącego zastrzeżenie.
3. Datę wpływu zastrzeżenia spełniającego wymogi formalne do ministra
właściwego do spraw rynków rolnych wpisuje się do rejestru wewnętrznego wniosków.
4. Zastrzeżenie może dotyczyć tylko jednego wniosku o rejestrację.
5. Do zastrzeżenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 pkt 1 i art. 10–13.

art. 18. więcej Art. 18. 1. W przypadku niewniesienia zastrzeżenia do wniosku o rejestrację
Rada, w terminie 30 dni od dnia upływu terminu na wniesienie zastrzeżenia, wydaje
opinię do tego wniosku o spełnianiu wymagań określonych w rozporządzeniu
nr 1151/2012.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może wystąpić do wnioskodawcy
o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, danych i informacji
zawartych we wniosku o rejestrację.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, termin wydania opinii przez Radę
liczy się od dnia otrzymania uzupełnienia lub wyjaśnienia.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po uzyskaniu opinii
Rady, o której mowa w art. 18 ust. 1:
1) wydaje decyzję o stwierdzeniu spełniania wymagań określonych
w rozporządzeniu nr 1151/2012, a następnie przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej:
a) wniosek o rejestrację, jeżeli wniosek dotyczy rejestracji gwarantowanej
tradycyjnej specjalności,
b) jednolity dokument oraz wpisuje nazwę na listę, o której mowa w art.
35 ust. 2, jeżeli wniosek dotyczy rejestracji nazwy pochodzenia lub
oznaczenia geograficznego albo
2) wydaje decyzję o odmowie przekazania wniosku o rejestrację gwarantowanej
tradycyjnej specjalności lub jednolitego dokumentu Komisji Europejskiej.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przepisu art. 127 §
3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

art. 20. więcej Art. 20. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w terminie 7 dni od dnia
wpisania zastrzeżenia do rejestru wewnętrznego wniosków:
1) powiadamia o tym wnioskodawcę i wnoszącego zastrzeżenie;
2) przekazuje zastrzeżenie Radzie.

art. 21. więcej Art. 21. 1. W przypadku wniesienia zastrzeżenia do wniosku o rejestrację Rada,
w terminie 30 dni od dnia otrzymania zastrzeżenia, wydaje opinię do tego wniosku
o zasadności wniesionego zastrzeżenia oraz spełnianiu przez wniosek o rejestrację
wymagań określonych w rozporządzeniu nr 1151/2012.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może wystąpić do wnioskodawcy
lub wnoszącego zastrzeżenie o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym
terminie, informacji zawartych we wniosku o rejestrację lub w zastrzeżeniu.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, termin wydania opinii przez Radę
liczy się od dnia otrzymania uzupełnienia lub wyjaśnienia.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po uzyskaniu opinii
Rady, o której mowa w art. 21 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia wydania opinii:
1) w przypadku gdy wniosek o rejestrację jest zasadny, a zastrzeżenie jest
niezasadne – wydaje decyzję o stwierdzeniu spełniania wymagań określonych
w rozporządzeniu nr 1151/2012 i oddaleniu zastrzeżenia, jeżeli zastrzeżenie nie
zostało oddalone na podstawie art. 22a, a następnie przekazuje niezwłocznie
Komisji Europejskiej:
a) wniosek o rejestrację, jeżeli wniosek dotyczy rejestracji gwarantowanej
tradycyjnej specjalności,
b) jednolity dokument oraz wpisuje nazwę na listę, o której mowa w art.
35 ust. 2, jeżeli wniosek dotyczy rejestracji nazwy pochodzenia lub
oznaczenia geograficznego;
2) w przypadku gdy wniosek o rejestrację jest niezasadny – wydaje decyzję
o odmowie przekazania wniosku o rejestrację lub jednolitego dokumentu
Komisji Europejskiej i umarza postępowanie w zakresie wniesionego zastrzeżenia;
3) w przypadku gdy wniosek i zastrzeżenie są zasadne – wzywa wnioskodawcę do
złożenia w wyznaczonym terminie, uzgodnionego z wnoszącym zastrzeżenie,
wniosku o rejestrację.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przepisu art. 127 §
3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 22a. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po uzyskaniu opinii
Rady, o której mowa w art. 21 ust. 1, w przypadku gdy wniosek o rejestrację
i zastrzeżenie do tego wniosku są zasadne, a z zastrzeżenia wynika, że wnoszący
zastrzeżenie wykorzystywał nazwę, która ma zostać zarejestrowana jako nazwa
pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, przez co najmniej 5 lat poprzedzających
dzień ogłoszenia w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rynków
rolnych danych i informacji, o których mowa w art. 14 ust. 1, może, w drodze decyzji,
zezwolić wnoszącemu zastrzeżenie na używanie nazwy w okresie przejściowym,
o którym mowa w art. 15 ust. 4 rozporządzenia nr 1151/2012, i oddalić zastrzeżenie.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w przypadku złożenia
wniosku o rejestrację, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, przekazuje ten wniosek Radzie.
2. Rada w terminie 30 dni od dnia przekazania wniosku o rejestrację przez
ministra właściwego do spraw rynków rolnych wydaje opinię do tego wniosku
o spełnianiu przez wniosek o rejestrację, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3,
wymagań określonych w rozporządzeniu nr 1151/2012.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może wystąpić do wnioskodawcy
o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, informacji zawartych we
wniosku o rejestrację.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po uzyskaniu opinii
Rady, o której mowa w art. 23 ust. 2, w terminie 14 dni od dnia wydania opinii:
1) wydaje decyzję o stwierdzeniu spełniania wymagań określonych
w rozporządzeniu nr 1151/2012, a następnie:
a) przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej wniosek o rejestrację, jeżeli
wniosek dotyczy rejestracji gwarantowanej tradycyjnej specjalności,
b) przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej jednolity dokument oraz
wpisuje nazwę na listę, o której mowa w art. 35 ust. 2, jeżeli wniosek
dotyczy rejestracji nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego
produktu rolnego lub środka spożywczego, albo
2) wydaje decyzję o odmowie przekazania wniosku o rejestrację lub jednolitego
dokumentu Komisji Europejskiej.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przepisu art. 127 §
3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

art. 25. więcej Art. 25. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w przypadku niezłożenia
wniosku o rejestrację, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, wydaje decyzję
o odmowie przekazania wniosku o rejestrację do Komisji Europejskiej, w terminie
14 dni od dnia upływu wyznaczonego terminu do złożenia tego wniosku.

art. 26. więcej Art. 26. Przepisy art. 7–25 stosuje się odpowiednio do wniosku o zatwierdzenie
zmiany w specyfikacji, z tym że dokumenty, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1,
art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz art. 24 ust. 1 pkt 1, przekazuje się Komisji Europejskiej, jeżeli z przepisów rozporządzenia nr 1151/2012 wynika obowiązek przekazywania Komisji Europejskiej informacji zmienianych we wniosku o rejestrację.

art. 27. więcej Art. 27. (uchylony).

art. 28. więcej Art. 28. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, mająca uzasadniony interes, w postępowaniu
w sprawie rejestracji nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficznego lub
gwarantowanej tradycyjnej specjalności produktów rolnych lub środków
spożywczych, może złożyć do ministra właściwego do spraw rynków rolnych
zawiadomienie o sprzeciwie, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia
nr 1151/2012, wobec wniosku o rejestrację, w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej:
1) wniosku o rejestrację lub wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji
produktu rolnego lub środka spożywczego będącego gwarantowaną tradycyjną
specjalnością,
2) jednolitego dokumentu – w przypadku wniosku o rejestrację lub wniosku
o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu rolnego lub środka
spożywczego posiadającego chronioną nazwę pochodzenia lub chronione
oznaczenie geograficzne
− złożonego przez wnioskodawcę, którego siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje
się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 28a. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych niezwłocznie
przekazuje Komisji Europejskiej zawiadomienie o sprzeciwie wobec wniosku o rejestrację.
2. W przypadku złożenia zawiadomienia o sprzeciwie wobec wniosku
o rejestrację podmiot, o którym mowa w art. 28, składa do ministra właściwego do
spraw rynków rolnych uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie, o którym mowa
w art. 51 ust. 2 rozporządzenia nr 1151/2012, w terminie 30 dni od dnia złożenia
zawiadomienia o sprzeciwie wobec wniosku o rejestrację.
3. Do uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie, o którym mowa
w art. 51 ust. 2 rozporządzenia nr 1151/2012, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 9 pkt 1, art. 10–13, art. 17 ust. 2 i 3 oraz art. 18 ust. 2.

art. 29. więcej Art. 29. Minister właściwy do spraw rynków rolnych niezwłocznie przekazuje
Radzie uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie, o którym mowa
w art. 51 ust. 2 rozporządzenia nr 1151/2012.

art. 30. więcej Art. 30. Rada, w terminie 14 dni od dnia przekazania uzasadnionego
oświadczenia o sprzeciwie, o którym mowa w art. 51 ust. 2 rozporządzenia
nr 1151/2012, wydaje opinię o spełnianiu przez uzasadnione oświadczenie
o sprzeciwie wymagań określonych w art. 10 albo art. 21 rozporządzenia nr 1151/2012.

art. 31. więcej Art. 31. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, biorąc pod uwagę opinię
Rady, o której mowa w art. 30, niezwłocznie po jej otrzymaniu:
1) przekazuje uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie Komisji Europejskiej –
w przypadku gdy uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie spełnia wymagania
określone w art. 10 albo art. 21 rozporządzenia nr 1151/2012;
2) wydaje decyzję o odmowie przekazania uzasadnionego oświadczenia
o sprzeciwie Komisji Europejskiej – w przypadku gdy uzasadnione oświadczenie
o sprzeciwie nie spełnia wymagań określonych w art. 10 albo art. 21
rozporządzenia nr 1151/2012.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych niezwłocznie
powiadamia wnioskodawcę o otrzymaniu:
1) zawiadomienia o sprzeciwie,
2) uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie
− wobec wniosku o rejestrację, ze strony innego państwa.
2. Wnioskodawca, w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, może przedstawić na piśmie ministrowi właściwemu do
spraw rynków rolnych stanowisko do złożonego zawiadomienia o sprzeciwie lub
uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie wobec wniosku o rejestrację.
3. Do uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie złożonego przez inne państwo
stosuje się odpowiednio art. 29 i art. 30.

art. 33. więcej Art. 33. (uchylony).

art. 34. więcej Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje państwu,
które złożyło sprzeciw wobec wniosku o rejestrację, uzgodnione z wnioskodawcą
stanowisko w sprawie sprzeciwu oraz proponuje środki zmierzające do osiągnięcia porozumienia.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych po przekazaniu stanowiska,
o którym mowa w ust. 1, podejmuje działania zmierzające do osiągnięcia porozumienia.
3. Po osiągnięciu porozumienia minister właściwy do spraw rynków rolnych
przekazuje Komisji Europejskiej informację o osiągniętym porozumieniu.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Nazwy produktów rolnych i środków spożywczych od dnia wydania
decyzji, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 22 ust. 1 pkt 1 lub art. 24 ust. 1 pkt
1, podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tymczasowej ochronie, zwanej
dalej „tymczasową ochroną krajową”.
2. Listę produktów rolnych i środków spożywczych podlegających tymczasowej
ochronie krajowej prowadzi minister właściwy do spraw rynków rolnych.
3. Lista, o której mowa w ust. 2, jest jawna.
4. Lista, o której mowa w ust. 2, jest umieszczana na stronach internetowych
urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Tymczasowa ochrona krajowa wygasa:
1) z dniem dokonania wpisu nazwy produktu rolnego lub środka spożywczego do
rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych;
2) z dniem odmowy – w przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru, o którym mowa w pkt 1.
2. Po dokonaniu wpisu nazwy produktu rolnego lub środka spożywczego do
rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz w przypadku odmowy dokonania wpisu,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, nazwę produktu rolnego lub środka spożywczego skreśla
się z listy, o której mowa w art. 35 ust. 2.

art. 37. więcej Art. 37. Podmiot wytwarzający zgodnie z wymaganiami zawartymi
w specyfikacji produkt rolny lub środek spożywczy, którego nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne została wpisana na listę, o której mowa w art. 35 ust. 2, ma prawo do używania w obrocie nazwy wpisanej na tę listę.

art. 38. więcej Art. 38. Nazwy wpisane na listę, o której mowa w art. 35 ust. 2, nie mogą być
używane w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli produkty rolne lub
środki spożywcze, których one dotyczą, nie spełniają warunków będących podstawą
wpisu nazwy na tę listę:
1) nawet wtedy, gdy takie użycie nie ma na celu wskazywania pochodzenia
geograficznego produktów rolnych i środków spożywczych oraz wtedy, gdy
rzeczywiste miejsce wytworzenia produktów rolnych i środków spożywczych jest wskazane;
2) nawet przy użyciu wyrażeń „w stylu”, „rodzaju”, „przy użyciu metody”, „tak jak
produkowane w”, „imitacja” lub „podobne”;
3) w oryginalnym brzmieniu albo w tłumaczeniu;
4) z innym mylącym lub fałszywym odniesieniem do miejsca pochodzenia,
właściwości lub podstawowych cech produktu na opakowaniu wewnętrznym lub
zewnętrznym, w materiale reklamowym lub dokumentach odnoszących się do danego produktu;
5) w zakresie innych praktyk mogących wprowadzić w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

Art. 38a. Przepisów art. 38 nie stosuje się:
1) jeżeli nazwa podlegająca tymczasowej ochronie krajowej jest wykorzystywana
do produktów, które nie mogą być porównywane do produktów
zarejestrowanych pod tą nazwą, i stosowanie tej nazwy nie doprowadzi do
czerpania korzyści z renomy nazwy podlegającej tymczasowej ochronie krajowej lub
2) w przypadku, o którym mowa w art. 22a.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Organami i jednostkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach
kontroli i certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych posiadających
chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub będących
gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami są:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych − upoważniający jednostki
certyfikujące, spełniające wymagania określone w art. 37 ust. 1 lit. b
rozporządzenia nr 1151/2012 i akredytowane zgodnie z art. 39 rozporządzenia
nr 1151/2012, do przeprowadzania kontroli, wydawania i cofania certyfikatów
potwierdzających zgodność procesu produkcji produktów rolnych i środków
spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione
oznaczenie geograficzne lub będących gwarantowanymi tradycyjnymi
specjalnościami ze specyfikacją, zwanych dalej „certyfikatami zgodności”;
2) Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwany
dalej „Głównym Inspektorem”, sprawujący nadzór nad upoważnionymi przez
ministra właściwego do spraw rynków rolnych jednostkami certyfikującymi,
zwanymi dalej „upoważnionymi jednostkami certyfikującymi”;
3) upoważnione jednostki certyfikujące przeprowadzające kontrole oraz wydające
i cofające certyfikaty zgodności;
4) wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwany
dalej „wojewódzkim inspektorem”, przeprowadzający kontrolę zgodności
procesu produkcji produktów rolnych i środków spożywczych posiadających
chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub będących
gwarantowaną tradycyjną specjalnością ze specyfikacją;
5) Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwana dalej
„Inspekcją”, sprawująca nadzór nad produkcją produktów rolnych lub środków
spożywczych posiadających chronione nazwy pochodzenia, chronione
oznaczenia geograficzne lub będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przeprowadzana zgodnie
z zasadami oceny jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, o której mowa
w przepisach o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, jest sprawowany na podstawie
przepisów o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych dotyczących
postępowania kontrolnego.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Główny Inspektor w ramach nadzoru, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2:
1) przeprowadza audyty i inspekcje upoważnionych jednostek certyfikujących
w zakresie:
a) stosowania przez nie procedur kontrolnych,
b) posiadanych środków technicznych,
c) posiadanych przez pracowników kwalifikacji;
2) dokonuje sprawdzenia dokumentów dotyczących kontroli producentów
produktów rolnych lub środków spożywczych posiadających chronioną nazwę
pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub będących gwarantowanymi
tradycyjnymi specjalnościami, zwanych dalej „producentami”;
3) przeprowadza analizy danych dostarczanych przez upoważnione jednostki
certyfikujące, dotyczących kontroli zgodności procesu produkcji produktów
rolnych i środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia,
chronione oznaczenie geograficzne lub będących gwarantowanymi tradycyjnymi
specjalnościami ze specyfikacją;
4) przekazuje upoważnionym jednostkom certyfikującym wnioski wynikające
z ustaleń audytu lub inspekcji;
5) nakłada na upoważnione jednostki certyfikujące obowiązek wykonania
w wyznaczonym terminie odpowiednich działań naprawczych związanych
z funkcjonowaniem tych jednostek;
6) zatwierdza plan kontroli zgodności procesu produkcji produktów rolnych lub
środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione
oznaczenie geograficzne lub będących gwarantowanymi tradycyjnymi
specjalnościami ze specyfikacją.
1a. Jeżeli na podstawie wniosków wynikających z ustaleń audytu lub inspekcji,
o których mowa w ust. 1 pkt 4, Główny Inspektor stwierdzi, że jednostka
certyfikująca nie realizuje odpowiednio zadań, powierzonych jej na podstawie
art. 41 ust. 3, lub jeżeli jednostka certyfikująca nie wykona działań naprawczych,
o których mowa w ust. 1 pkt 5, kierując się stopniem zagrożenia interesów
producentów kontrolowanych przez tę jednostkę, może, w drodze decyzji, zakazać
jednostce certyfikującej przyjmowania nowych wniosków o przeprowadzenie kontroli
zgodności, o której mowa w art. 42 ust. 1, oraz nałożyć obowiązek wykonania
w wyznaczonym terminie przez tę jednostkę odpowiednich działań naprawczych.
2. Organy Inspekcji mogą:
1) żądać od upoważnionych jednostek certyfikujących wszelkich dodatkowych
informacji związanych ze sprawowanym nadzorem;
2) dokonać sprawdzenia prawidłowości kontroli dokonanych przez upoważnione
jednostki certyfikujące u producentów.
3. Do przeprowadzanych audytów i inspekcji w ramach nadzoru, o którym
mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy o jakości handlowej artykułów
rolno-spożywczych.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Jednostka certyfikująca ubiegająca się o uzyskanie upoważnienia do
przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności występuje
do ministra właściwego do spraw rynków rolnych z wnioskiem w tym zakresie.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) certyfikat akredytacji w zakresie, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1;
2) dokumenty lub informacje niezbędne do stwierdzenia spełniania wymagań
określonych w art. 36 ust. 2 rozporządzenia nr 1151/2012.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych wydaje decyzję upoważniającą
jednostkę certyfikującą do przeprowadzania kontroli oraz do wydawania i cofania
certyfikatów zgodności, jeżeli jednostka ta spełnia wymagania określone
w przepisach, o których mowa w ust. 2 pkt 2.
4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w decyzji, o której mowa w ust.
3, nadaje upoważnionej jednostce certyfikującej numer identyfikacyjny.
5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych na wniosek Głównego Inspektora
wydaje decyzję o cofnięciu upoważnionej jednostce certyfikującej upoważnienia do
przeprowadzania kontroli oraz do wydawania i cofania certyfikatów zgodności
w przypadku stwierdzenia, że jednostka certyfikująca nie wykonała odpowiednich
działań naprawczych w terminie określonym w decyzji, o której mowa
w art. 40 ust. 1a, lub w przypadku gdy jednostka certyfikująca nie spełnia wymagań
określonych w art. 36 ust. 2 rozporządzenia nr 1151/2012.
6. W przypadku cofnięcia upoważnienia jednostce certyfikującej, o którym
mowa w ust. 5, certyfikaty zgodności wydane przez tę jednostkę zachowują ważność
przez okres nie dłuższy niż 90 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu
upoważnienia jednostce certyfikującej stała się ostateczna.
7. Od dnia, w którym decyzja o cofnięciu upoważnienia jednostce certyfikującej
stała się ostateczna, do dnia wyboru przez producenta, o którym mowa w art. 42 ust. 2, innego podmiotu kontrolującego, uprawnienia jednostki certyfikującej w zakresie
nadzoru wydanych certyfikatów zgodności wykonuje Inspekcja.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Kontrola zgodności procesu produkcji produktów rolnych i środków
spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie
geograficzne lub będących gwarantowaną tradycyjną specjalnością ze specyfikacją
jest dokonywana na wniosek producenta przez wojewódzkiego inspektora lub
upoważnioną jednostkę certyfikującą.
2. Wyboru podmiotu kontrolującego, o którym mowa w ust. 1, dokonuje producent.
2a. Wniosek o dokonanie kontroli, o której mowa w ust. 1, przez wojewódzkiego
inspektora składa się na formularzu udostępnionym przez wojewódzkiego inspektora.
3. Koszty kontroli, o której mowa w ust. 1, ponosi producent.
4. Po dokonaniu kontroli, o której mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor wydaje
świadectwo jakości potwierdzające zgodność procesu produkcji produktu rolnego lub
środka spożywczego ze specyfikacją. W świadectwie jakości określa się termin jego ważności.
5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór świadectwa jakości potwierdzającego zgodność procesu
produkcji produktu rolnego lub środka spożywczego ze specyfikacją, mając na
względzie prawidłowe oznaczanie produktów rolnych i środków spożywczych oraz ich rodzaj.

Art. 42a. 1. Upoważniona jednostka certyfikująca prowadzi wykaz
producentów, którym wydano lub cofnięto certyfikat zgodności, zawierający co najmniej:
1) nazwę albo imię i nazwisko producenta;
2) siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres producenta;
3) nazwę wytwarzanego produktu rolnego lub środka spożywczego;
4) datę wydania lub cofnięcia certyfikatu zgodności.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, upoważniona jednostka certyfikująca
przekazuje Głównemu Inspektorowi w terminie do 10. dnia każdego miesiąca, według
stanu za poprzedni miesiąc.
3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, sporządza się na formularzach
opracowanych i udostępnionych przez Głównego Inspektora i przekazuje się za
pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
4. Główny Inspektor prowadzi wykaz producentów, posiadających ważny
certyfikat zgodności lub ważne świadectwo jakości, o którym mowa w art. 42 ust. 4.
5. Główny Inspektor zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej Inspekcji wykaz producentów, o którym mowa w ust. 4.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Upoważniona jednostka certyfikująca przekazuje Głównemu
Inspektorowi, do dnia 31 stycznia każdego roku:
1) sprawozdanie z kontroli przeprowadzonych w poprzednim roku;
2) wykaz kontrolowanych producentów zawierający:
a) nazwę albo imię i nazwisko producenta,
b) siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres producenta,
c) rodzaj wytwarzanego produktu rolnego lub środka spożywczego,
d) wielkość produkcji uzyskanej przez producenta w roku poprzedzającym
złożenie sprawozdania;
3) informacje o stosowanych procedurach kontrolnych.
2. Sprawozdanie, wykaz oraz informacje, o których mowa w ust. 1, sporządza się
na formularzach opracowanych i udostępnionych przez Głównego Inspektora
i przekazuje się w postaci papierowej oraz za pośrednictwem środków komunikacji
elektronicznej.
3. Główny Inspektor przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rynków
rolnych, do dnia 31 marca każdego roku, zestawienie zbiorcze sporządzone na
podstawie sprawozdań, wykazów oraz informacji, o których mowa w ust. 1,
sporządzonych przez poszczególne upoważnione jednostki certyfikujące.
4. Upoważniona jednostka certyfikująca informuje ministra właściwego do
spraw rynków rolnych o zmianie danych i informacji zawartych we wniosku, o którym
mowa w art. 41 ust. 1, oraz w dokumentach dołączonych do wniosku.

art. 44. więcej Art. 44. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku przeprowadzonej kontroli,
o której mowa w art. 42 ust. 1, że produkt rolny lub środek spożywczy nie spełnia
wymagań określonych w specyfikacji, przeprowadzający kontrolę wzywa producenta
do usunięcia uchybień w wyznaczonym terminie.
2. W przypadku nieusunięcia uchybień w terminie, o którym mowa w ust. 1,
upoważniona jednostka certyfikująca odmawia wydania producentowi certyfikatu
zgodności albo cofa certyfikat zgodności oraz niezwłocznie informuje o tym
Głównego Inspektora, ministra właściwego do spraw rynków rolnych oraz inne
upoważnione jednostki certyfikujące.
3. W przypadku nieusunięcia uchybień, o których mowa w ust. 1, wojewódzki
inspektor wydaje decyzję:
1) zakazującą używania chronionej nazwy pochodzenia, chronionego oznaczenia
geograficznego lub gwarantowanej tradycyjnej specjalności, używania symbolu
chronionej nazwy pochodzenia, chronionego oznaczenia geograficznego lub
gwarantowanej tradycyjnej specjalności, zwrotów: „chroniona nazwa
pochodzenia”, „chronione oznaczenie geograficzne” lub „gwarantowana
tradycyjna specjalność” oraz odpowiadających im skrótów „ChNP”, „ChOG” lub „GTS”;
2) zakazującą wprowadzania produktu rolnego lub środka spożywczego do obrotu lub
3) nakazującą wycofanie produktu rolnego lub środka spożywczego z obrotu.

Art. 44a. (uchylony).

art. 45. więcej Art. 45. 1. Opłatę pobiera się za dokonanie oceny:
1) wniosku o rejestrację, z wyłączeniem wniosków, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3;
2) zastrzeżenia do wniosku o rejestrację;
3) wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji;
4) sprzeciwu, o którym mowa w art. 28.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
3. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw rynków rolnych.
4. Dowód wniesienia opłaty dołącza się do wniosku o rejestrację, zastrzeżenia do
wniosku o rejestrację, wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji oraz sprzeciwu,
o którym mowa w art. 28.

art. 46. więcej Art. 46. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze
rozporządzenia, stawki opłat za czynności, o których mowa w art. 45 ust. 1, mając na
względzie zakres czynności podejmowanych przy ocenie wniosków o rejestrację,
zastrzeżeń do wniosków o rejestrację, wniosków o zatwierdzenie zmiany
w specyfikacji oraz sprzeciwów, o których mowa w art. 28.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Produkty rolne i środki spożywcze przeznaczone do spożycia przez
ludzi, o których mowa w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej, w załączniku I do rozporządzenia nr 1151/2012, oraz napoje
spirytusowe, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji,
etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz
uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz. Urz.
UE L 39 z 13.02.2008, str. 16, z późn. zm.), których jakość lub wyjątkowe cechy
i właściwości wynikają ze stosowania tradycyjnych metod produkcji, stanowiące
element dziedzictwa kulturowego regionu, w którym są wytwarzane, oraz będące
elementem tożsamości społeczności lokalnej, zwane dalej „produktami
tradycyjnymi”, mogą być wpisane na listę produktów tradycyjnych.
1a. Za tradycyjne metody produkcji uważa się metody wykorzystywane co
najmniej od 25 lat.
2. Listę produktów tradycyjnych prowadzi minister właściwy do spraw rynków rolnych.
3. Lista produktów tradycyjnych zawiera informacje, o których mowa w art.
50 ust. 1 pkt 3.
4. Lista produktów tradycyjnych jest umieszczana na stronach internetowych
urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

art. 48. więcej Art. 48. Nazwa produktu tradycyjnego umieszczona na liście produktów
tradycyjnych nie podlega ochronie wynikającej z niniejszej ustawy, a użycie nazwy
produktu tradycyjnego odnoszącej się do obszaru geograficznego nie stanowi uznania
pochodzenia tego produktu z obszaru, do którego nawiązuje ta nazwa.

art. 49. więcej Art. 49. Z wnioskiem o wpis produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju
spirytusowego na listę produktów tradycyjnych, zwanym dalej „wnioskiem o wpis na
listę produktów tradycyjnych”, mogą wystąpić osoby fizyczne, osoby prawne oraz
jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej wytwarzające dany
produkt rolny, środek spożywczy lub napój spirytusowy.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Wniosek o wpis na listę produktów tradycyjnych zawiera:
1) nazwę oraz siedzibę i adres albo imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania
i adres wnioskodawcy;
2) wskazanie adresu do korespondencji;
3) opis produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego zawierający:
a) nazwę produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego,
b) rodzaj produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego,
c) charakterystykę produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju
spirytusowego,
d) surowce wykorzystywane do produkcji produktu rolnego, środka
spożywczego lub napoju spirytusowego,
e) informacje dotyczące tradycji, pochodzenia oraz historii produktu rolnego,
środka spożywczego lub napoju spirytusowego, potwierdzające spełnienie
wymagań określonych w art. 47 ust. 1,
f) metodę produkcji,
g) streszczenie informacji, o których mowa w lit. a–c i e, zawierające nie
więcej niż 3000 znaków drukarskich łącznie ze spacjami.
2. Wniosek o wpis na listę produktów tradycyjnych jest składany do właściwego
miejscowo marszałka województwa.
3. Wniosek o wpis na listę produktów tradycyjnych jest składany w formie
papierowej oraz na informatycznym nośniku danych.
4. Streszczenie informacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. g, jest umieszczane
na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Marszałek województwa sprawdza wniosek o wpis na listę
produktów tradycyjnych pod względem spełniania wymogów formalnych oraz dokonuje oceny w zakresie spełniania przez produkt rolny, środek spożywczy lub
napój spirytusowy, którego dotyczy wniosek o wpis na listę produktów tradycyjnych,
wymagań określonych w art. 47 ust. 1.
2. Marszałek województwa przed dokonaniem oceny, o której mowa w ust. 1,
zwraca się do izby gospodarczej zrzeszającej podmioty wytwarzające produkty
tradycyjne o wyrażenie, w terminie 30 dni, opinii w zakresie spełniania przez produkt
rolny, środek spożywczy lub napój spirytusowy, którego dotyczy wniosek o wpis na
listę produktów tradycyjnych, wymagań określonych w art. 47 ust. 1. W przypadku
niewydania opinii w terminie 30 dni wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
3. Marszałek województwa może wystąpić do wnioskodawcy o uzupełnienie lub
wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, informacji zawartych we wniosku o wpis na
listę produktów tradycyjnych.

Art. 51a. Do wniosku o wpis na listę produktów tradycyjnych stosuje się
odpowiednio art. 13.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Jeżeli produkt rolny, środek spożywczy lub napój spirytusowy spełnia
wymagania określone w art. 47 ust. 1, marszałek województwa przesyła ministrowi
właściwemu do spraw rynków rolnych potwierdzoną przez siebie kopię wniosku
o wpis na listę produktów tradycyjnych wraz z kopią opinii, o której mowa w art. 51 ust. 2.
2. (uchylony)
3. W przypadku niewydania przez izbę gospodarczą opinii, o której mowa w art.
51 ust. 2, w terminie 30 dni, marszałek województwa przesyła ministrowi
właściwemu do spraw rynków rolnych wyłącznie kopię wniosku o wpis na listę
produktów tradycyjnych.
4. Marszałek województwa wydaje decyzję o odmowie przekazania ministrowi
właściwemu do spraw rynków rolnych dokumentów, o których mowa w ust. 1,
w przypadku, gdy produkt rolny, środek spożywczy lub napój spirytusowy nie spełnia
wymagań określonych w art. 47 ust. 1.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych po otrzymaniu
dokumentów, o których mowa w art. 52 ust. 1, dokonuje wpisu produktu tradycyjnego
na listę produktów tradycyjnych.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może wystąpić do marszałka
województwa o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, informacji
zawartych we wniosku o wpis na listę produktów tradycyjnych.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych wydaje decyzję o odmowie
dokonania wpisu produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego na
listę produktów tradycyjnych, w przypadku gdy dany produkt rolny, środek
spożywczy lub napój spirytusowy nie spełnia wymagań określonych w art. 47 ust. 1.

Art. 53a. 1. Podmioty, o których mowa w art. 49, mogą wystąpić z wnioskiem
o zmianę opisu produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego
wpisanego na listę produktów tradycyjnych.
2. Do wniosku o zmianę opisu produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju
spirytusowego wpisanego na listę produktów tradycyjnych stosuje się odpowiednio art. 50–53.

art. 54. więcej Art. 54. Minister właściwy do spraw rynków rolnych skreśla, w drodze decyzji,
produkt tradycyjny z listy produktów tradycyjnych, w przypadku gdy nie ma
możliwości wytworzenia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju
spirytusowego o cechach i właściwościach, które były podstawą do umieszczenia tego
produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego na liście produktów tradycyjnych.

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o wpis na listę produktów tradycyjnych, mając na
względzie ujednolicenie zakresu informacji dotyczących wytwarzanego produktu
rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego.

art. 57. więcej Art. 57. (uchylony).

art. 58. więcej Art. 58. (uchylony).

Art. 58a. 1. Jednostka certyfikująca, która:
1) nie przekazuje Głównemu Inspektorowi w terminie do 10. dnia każdego miesiąca
wykazu, o którym mowa w art. 42a ust. 1, lub przekazuje wykaz niezgodnie z art. 42a ust. 3, lub przekazuje wykaz zawierający niekompletne lub nieprawdziwe informacje,
2) nie przekazuje Głównemu Inspektorowi sprawozdania, wykazu oraz informacji,
o których mowa w art. 43 ust. 1, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku
lub przekazuje sprawozdanie, wykaz oraz informacje zawierające niekompletne
lub nieprawdziwe dane,
3) nie informuje Głównego Inspektora, ministra właściwego do spraw rynków
rolnych lub innych upoważnionych jednostek certyfikujących o odmowie
wydania producentowi certyfikatu zgodności lub cofnięciu certyfikatu zgodności
– podlega karze pieniężnej w wysokości do dziesięciokrotności przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający rok
nałożenia tej kary, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie
przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego
dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”.
2. Jednostka certyfikująca, która:
1) wydaje certyfikaty zgodności niezgodnie ze specyfikacją,
2) nie wykonuje działań naprawczych, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 5,
3) nie udzieli informacji, o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 1,
4) działa niezgodnie z zakresem udzielonego upoważnienia, o którym mowa w art. 41 ust. 3,
5) prowadzi kontrolę, o której mowa w art. 42 ust. 1, niezgodnie z zasadami
określonymi na podstawie art. 37 lub art. 39 rozporządzenia nr 1151/2012
– podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
3. Kto działa jako upoważniona jednostka certyfikująca bez upoważnienia,
o którym mowa w art. 41 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości do
dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia.

Art. 58b. 1. Kto używa nazwy zarejestrowanej jako chroniona nazwa
pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowana tradycyjna
specjalność do produktu rolnego lub środka spożywczego niezgodnego ze
specyfikacją lub narusza zakres jej ochrony określony w art. 13 ust. 1 lub art. 24 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do dziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
2. Kto używa oznaczenia, jego skrótu lub symbolu z naruszeniem
art. 44 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do
200% korzyści majątkowej uzyskanej lub korzyści majątkowej, którą można uzyskać
za wprowadzony do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy.
3. Kto wprowadza do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy posiadający
chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub będący
gwarantowaną tradycyjną specjalnością, który wbrew obowiązkowi wynikającemu
z art. 12 ust. 3 lub art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1151/2012 nie został oznakowany
albo został oznakowany z naruszeniem tych przepisów, podlega karze pieniężnej
w wysokości do trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia.
4. Kto ponownie wprowadza do obrotu produkt rolny lub środek spożywczy,
o którym mowa w ust. 3, który wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 12 ust. 3 lub
art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1151/2012 nie został oznakowany albo został
oznakowany z naruszeniem tych przepisów, podlega karze pieniężnej w wysokości do
dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia, nie niższej od wysokości kary
pieniężnej nałożonej poprzednio za takie naruszenie.
5. Kto ponownie używa nazwy zarejestrowanej jako chroniona nazwa
pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowana tradycyjna
specjalność do produktu rolnego lub środka spożywczego niezgodnego ze
specyfikacją lub narusza zakres jej ochrony określony w art. 13 ust. 1 lub
art. 24 ust. 1 rozporządzenia nr 1151/2012, podlega karze pieniężnej w wysokości do
dwudziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia, nie niższej od wysokości kary
pieniężnej nałożonej poprzednio za takie naruszenie.

Art. 58c. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a, nakłada Główny
Inspektor w drodze decyzji.
2. Kary pieniężne, o których mowa w art. 58b, nakłada w drodze decyzji
wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli.
3. Kary pieniężne, o których mowa w art. 58a i art. 58b, nakłada się przy
uwzględnieniu stopnia szkodliwości czynu, zakresu naruszenia, dotychczasowej
działalności podmiotu dokonującego naruszenia i wielkości jego obrotów.
4. Termin zapłaty kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a i art. 58b, wynosi
30 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary stała się ostateczna.
5. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 58a
i art. 58b, są wnoszone na rachunek bieżący dochodów państwowej jednostki
budżetowej obsługującej odpowiednio Głównego Inspektora albo wojewódzkiego
inspektora, który wydał decyzję o nałożeniu kary.
6. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w Kodeksie
postępowania administracyjnego do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy
działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r.
poz. 900, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
Głównemu Inspektorowi albo wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu
na miejsce przeprowadzenia kontroli.

Art. 58d. 1. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu
upłynęło 5 lat.
2. Kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej
decyzji o nałożeniu kary.
3. Egzekucja nałożonych kar pieniężnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje
w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o nałożeniu
kary pieniężnej albo uwzględnienia skargi na decyzję o nałożeniu kary pieniężnej
przez organ, który wydał decyzję, albo przez sąd administracyjny, uiszczona kara
pieniężna podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia, w którym wydana decyzja lub
orzeczenie o zwrocie tej kary stały się ostateczne.
5. W przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu
naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności
podmiotu dokonującego naruszenia, można odstąpić od nałożenia kar pieniężnych,
o których mowa w art. 58a i art. 58b.

Art. 58e. Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 58b, wyczerpuje jednocześnie
znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub 4 lub ust. 3 ustawy
z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2164 i 2354) lub art. 25 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 lub ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1054 oraz z 2018 r. poz. 1616 i 1633), karę pieniężną wymierza się na podstawie przepisów ustawy
z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Art. 58f. Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 58b, dotyczy świeżych
owoców i warzyw, których jakość handlowa jest objęta zakresem regulacji przepisów
Unii Europejskiej, i naruszenie to wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o
którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o
organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131
i 1633) lub art. 25 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 lub ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o
rolnictwie ekologicznym, karę pieniężną wymierza się na podstawie przepisów ustawy
z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu.

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z
2003 r. Nr 153, poz. 1503 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1693 i Nr 172,
poz. 1804) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Jeżeli towar lub usługa w miejscu pochodzenia korzysta z ochrony,
a z pochodzeniem z określonego regionu lub miejscowości są
związane ich szczególne cechy lub właściwości, czynem nieuczciwej konkurencji jest fałszywe lub oszukańcze używanie takich
chronionych oznaczeń geograficznych i chronionych nazw pochodzenia.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także używanie oznaczeń i
nazw, o których mowa w ust. 1, nawet z dodatkiem „rodzaj”,
„typ”, „metoda” albo równoznacznym.”;
2) w art. 16 w ust. 3 pkt 6-8 otrzymują brzmienie:
„6) w odniesieniu do towarów z chronionym oznaczeniem geograficznym lub
chronioną nazwą pochodzenia odnosi się zawsze do towarów z takim samym oznaczeniem;
7) nie wykorzystuje w nieuczciwy sposób renomy znaku towarowego, oznaczenia przedsiębiorstwa lub innego oznaczenia odróżniającego konkurenta
ani też chronionego oznaczenia geograficznego lub chronionej nazwy pochodzenia produktów konkurencyjnych;
8) nie przedstawia towaru lub usługi jako imitacji czy naśladownictwa towaru
lub usługi opatrzonych chronionym znakiem towarowym, chronionym
oznaczeniem geograficznym lub chronioną nazwą pochodzenia albo innym
oznaczeniem odróżniającym.”.

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003
r. Nr 119, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 33, poz. 286) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 132 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1¹ w brzmieniu:
„1¹) zarejestrowanego oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia produktu rolnego lub środka spożywczego, o których mowa w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.Urz. WE L 208 z 24.07.1992 r., z późn. zm.);”;
2) w art. 174 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Ilekroć w przepisach niniejszego działu jest mowa o towarach, nie dotyczy to
usług, produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz produktów rolnych i środków spożywczych wymienionych w załącznikach do rozporządzenia Rady (EWG)
nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.
Urz. WE L 208 z 24.07.1992 r., z późn. zm.).”;
3) uchyla się art. 179¹.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 44, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13 uchyla się ust. 5-11;
2) w art. 17 w ust. 1 pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie:
„e) kontrola artykułów rolno-spożywczych posiadających zarejestrowane, na
podstawie odrębnych przepisów, chronione nazwy pochodzenia, chronione
oznaczenia geograficzne albo nazwy specyficznego charakteru oraz współpraca z jednostkami sprawującymi taką kontrolę w innych państwach,”;
3) w art. 30a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. e),
wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może zakazać wprowadzenia do
obrotu artykułu niespełniającego wymagań w zakresie chronionych nazw
pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych albo nazw specyficznego charakteru.”.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. Nr 33, poz. 288) w art. 2 pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) produkty pochodzenia zwierzęcego o tradycyjnym charakterze - produkty
rolne i środki spożywcze, o których mowa w przepisach krajowych i w
przepisach Unii Europejskiej dotyczących oznaczeń geograficznych, nazw
pochodzenia i świadectw specyficznego charakteru produktów rolnych i
środków spożywczych oraz produkty rolne i środki spożywcze umieszczone
na liście produktów tradycyjnych, prowadzonej przez ministra właściwego
do spraw rynków rolnych;”.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Zgłoszenia oznaczeń i nazw, o których mowa w art. 1791 ustawy - Prawo własności przemysłowej, dokonane, a nieprzekazane do Komisji Europejskiej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zwane dalej „zgłoszeniami”, rozpatruje się zgodnie z przepisami niniejszej ustawy.
2. Zgłoszenia wraz z aktami Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej przekaże
ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych w terminie 30 dni od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej o przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych zgłoszeń poinformuje niezwłocznie podmioty, które ich dokonały.
4. Termin, w którym dokonuje się oceny wniosków o rejestrację, stosuje się odpowiednio do zgłoszeń, z tym że liczy się go od dnia otrzymania zgłoszenia przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
5. Od zgłoszeń nie pobiera się opłaty za dokonanie oceny wniosku o rejestrację

art. 64. więcej Art. 64. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.