Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa zasady wykonywania zawodu radcy prawnego oraz
zasady organizacji i działania samorządu radców prawnych.
2. Tytuł zawodowy „radca prawny” podlega ochronie prawnej.

art. 2. więcej Art. 2. Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę
prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Zawód radcy prawnego może wykonywać osoba, która spełnia
wymagania określone niniejszą ustawą.
2. Radca prawny wykonuje zawód ze starannością wynikającą z wiedzy
prawniczej oraz zasad etyki radcy prawnego.
3. Radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym
dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej.
4. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie.
5. Radca prawny nie może być zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy
zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub
prowadząc sprawę.
6. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji:
1) udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu,
2) przekazywanych na podstawie przepisów rozdziału 11a działu III ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.)
– w zakresie określonym tymi przepisami.

art. 4. więcej Art. 4. Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Radcowie prawni zorganizowani są na zasadach samorządu
zawodowego, zwanego dalej „samorządem”.
2. Jednostkami organizacyjnymi samorządu posiadającymi osobowość prawną
są okręgowe izby radców prawnych i Krajowa Izba Radców Prawnych.
3. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad działalnością samorządu
w zakresie i formach określonych ustawą.

Art. 5a. 1. Przepisy art. 15 ust. 1 i 3, art. 18 i art. 19 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony
osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne
rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn.
zm.) stosuje się w zakresie, w jakim nie naruszają obowiązku zachowania przez
radcę prawnego tajemnicy, o której mowa w art. 3.
2. Przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) w przypadku danych osobowych pozyskanych przez radcę prawnego
w związku z udzielaniem pomocy prawnej nie stosuje się.

Art. 5b. Obowiązek zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 3 ust. 4–6, nie
ustaje, w przypadku gdy z żądaniem ujawnienia informacji uzyskanych przez radcę prawnego w związku z udzielaniem pomocy prawnej występuje Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Art. 5c. 1. Okres przechowywania danych osobowych wynosi:
1) 5 lat od końca roku, w którym zakończyło się postępowanie, w którym dane
osobowe zostały zgromadzone – w przypadku danych osobowych
przetwarzanych przez organy samorządu radców prawnych w zakresie
niezbędnym do prawidłowej realizacji zadań publicznych określonych w ustawie
oraz danych osobowych przetwarzanych w ramach nadzoru nad działalnością
samorządu radców prawnych;
2) 10 lat od końca roku, w którym zakończyło się postępowanie, w którym dane
osobowe zostały zgromadzone – w przypadku danych osobowych
przetwarzanych:
a) w toku prowadzonych przez organy samorządu radców prawnych
postępowań:
– administracyjnych,
– w zakresie skarg i wniosków,
– innych przewidzianych przez ustawę lub wydane na podstawie ustawy
akty prawne organów samorządu radców prawnych dotyczących
radców prawnych, aplikantów radcowskich lub osób ubiegających się
o wpis na listę radców prawnych lub listę aplikantów radcowskich,
a także osób przystępujących do egzaminu wstępnego na aplikację
radcowską i egzaminu radcowskiego,
b) w ramach nadzoru nad tymi postępowaniami, o których mowa w lit. a,
c) przez radców prawnych w ramach wykonywania zawodu;
3) 15 lat od końca roku, w którym zakończyło się postępowanie, w którym dane
osobowe zostały zgromadzone – w przypadku danych osobowych
przetwarzanych w toku prowadzonych przez organy samorządu radców
prawnych postępowań dyscyplinarnych wobec radców prawnych i aplikantów
radcowskich oraz podczas wykonywania przewidzianych przez ustawę
kompetencji nadzorczych nad postępowaniami dyscyplinarnymi w sprawach
radców prawnych i aplikantów radcowskich.
2. Po upływie okresów, o których mowa w ust. 1, w przypadku danych
osobowych przetwarzanych przez radców prawnych w ramach wykonywania zawodu,
dane osobowe ulegają usunięciu.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Świadczenie pomocy prawnej przez radcę prawnego polega
w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii
prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed
urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.
2. (utracił moc)
3. Radca prawny ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za
zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami.
Poświadczenie powinno zawierać podpis radcy prawnego, datę i oznaczenie miejsca
jego sporządzenia, na żądanie – również godzinę dokonania czynności. Jeżeli
dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia) radca
prawny stwierdza to w poświadczeniu.

art. 7. więcej Art. 7. (uchylony).

art. 8. więcej Art. 8. 1. Radca prawny wykonuje zawód w ramach stosunku pracy, na
podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce:
1) cywilnej lub jawnej, w której wspólnikami są radcowie prawni, adwokaci,
rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący
stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o
świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej
w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1874 oraz z 2019 r. poz. 730);
2) partnerskiej, w której partnerami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy
patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą
praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu
przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, w której komplementariuszami są
radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub
prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy
z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy
prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wyłącznym przedmiotem działalności spółek, o których mowa w ust. 1, jest
świadczenie pomocy prawnej.
3. Radca prawny jest obowiązany zawiadomić radę właściwej okręgowej izby
radców prawnych o podjęciu wykonywania zawodu i formach jego wykonywania,
o adresie i nazwie kancelarii lub spółki oraz podać adres dla doręczeń. Radca prawny
ma obowiązek niezwłocznie zawiadamiać o każdej zmianie tych danych. Pisma
w postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy wysyła się, ze skutkiem
doręczenia, na adres dla doręczeń, o którym mowa w zdaniu pierwszym.
4. Zakres pomocy prawnej, terminy i warunki jej wykonywania oraz
wynagrodzenie określa umowa.
5. Ilekroć w ustawie jest mowa o „stosunku pracy”, „zatrudnieniu”,
„wynagrodzeniu”, rozumie się przez to również odpowiednio „stosunek służbowy”,
„pełnienie służby” i „uposażenie”.
6. Pomoc prawna polegająca na występowaniu przez radcę prawnego
w charakterze obrońcy w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe może być
świadczona w ramach wykonywania przez niego zawodu na podstawie umowy
cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce, o której mowa w ust. 1,
pod warunkiem że radca prawny nie pozostaje w stosunku pracy. Zakaz zatrudnienia
nie dotyczy pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy zajmuje
samodzielne stanowisko podległe bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej.
2. Jeżeli jednostka organizacyjna zatrudnia dwóch lub więcej radców prawnych,
jednemu z nich powierza się koordynację pomocy prawnej w tej jednostce.
3. W organie państwowym lub samorządowym radca prawny wykonuje pomoc
prawną w komórce lub w jednostce organizacyjnej, w biurze, w wydziale lub na
wyodrębnionym stanowisku do spraw prawnych podległym bezpośrednio
kierownikowi tego organu. W organie państwowym radca prawny może być
zatrudniony także w innej wyodrębnionej komórce lub jednostce organizacyjnej
i podlegać jej kierownikowi.
4. Radcy prawnemu nie można polecać wykonania czynności wykraczającej
poza zakres pomocy prawnej.

art. 10. więcej Art. 10. Jednostka organizacyjna zapewnia udział radcy prawnego w postępowaniu:
1) przed Sądem Najwyższym, Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz przed
naczelnym lub centralnym organem administracji państwowej;
2) przed sądem wojewódzkim, przed sądem apelacyjnym, przed wojewódzkim
sądem administracyjnym oraz przed organem drugiej instancji w postępowaniu
administracyjnym;
3) w którym bierze udział kontrahent zagraniczny.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Radca prawny przy wykonywaniu czynności zawodowych korzysta
z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą.
2. Nadużycie wolności, o której mowa w ust. 1, stanowiące ściganą z oskarżenia
prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony, jej pełnomocnika lub obrońcy,
kuratora, świadka, biegłego lub tłumacza, podlega ściganiu tylko w drodze dyscyplinarnej.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Radca prawny podczas i w związku z wykonywaniem czynności
zawodowych korzysta z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi.
2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi strój urzędowy
radców prawnych biorących udział w rozprawach sądowych, uwzględniając uroczysty
charakter stroju, odpowiedni do powagi sądu i utrwalonej tradycji.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Radca prawny nie jest związany poleceniem co do treści opinii prawnej.
2. (uchylony)

art. 14. więcej Art. 14. Radca prawny prowadzi samodzielnie sprawy przed organami
orzekającymi, dbając o należyte wykorzystanie przewidzianych przez prawo środków
dla ochrony uzasadnionych interesów jednostki organizacyjnej.

art. 15. więcej Art. 15. Radca prawny obowiązany jest wyłączyć się od wykonania czynności
zawodowych we własnej sprawie lub jeżeli przeciwnikiem jednostki organizacyjnej
udzielającej mu pełnomocnictwa jest inna zatrudniająca go jednostka organizacyjna
albo jeżeli sprawa dotyczy osoby, z którą pozostaje on w takim stosunku, że może to
oddziaływać na wynik sprawy.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Oceny pracy zawodowej radcy prawnego dokonuje kierownik
jednostki organizacyjnej, po zasięgnięciu opinii radcy prawnego wskazanego przez
radę okręgowej izby radców prawnych.
2. (uchylony)

art. 17. więcej Art. 17. Radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy może być
zatrudniony jednocześnie w więcej niż jednej jednostce organizacyjnej i w wymiarze
przekraczającym jeden etat.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Do czasu pracy radcy prawnego zalicza się także czas niezbędny do
załatwiania spraw poza lokalem jednostki organizacyjnej, w szczególności w sądach
i w innych organach, oraz czas przygotowania się do tych czynności.
2. Czas pracy radcy prawnego w lokalu jednostki organizacyjnej nie może być
krótszy niż dwie piąte czasu pracy ustalonego w zawartej z radcą prawnym umowie.
3. (uchylony)

art. 19. więcej Art. 19. 1. Rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem z radcą prawnym
przez jednostkę organizacyjną z powodu nienależytego wykonywania obowiązków
radcy prawnego wynikających z przepisów niniejszej ustawy może nastąpić po
uprzednim zasięgnięciu opinii rady okręgowej izby radców prawnych. Opinia ta
powinna być przesłana jednostce organizacyjnej w terminie 14 dni od dnia otrzymania
od tej jednostki zawiadomienia o zamiarze rozwiązania stosunku pracy.
2. (uchylony)

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Radca prawny może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji)
innemu radcy prawnemu, adwokatowi, prawnikowi zagranicznemu wykonującemu
stałą praktykę w zakresie wynikającym z ustawy o świadczeniu przez prawników
zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W razie potrzeby dziekan rady okręgowej izby radców prawnych wyznacza
z urzędu zastępcę radcy prawnego, który został skreślony z listy radców prawnych
albo nie może czasowo wykonywać czynności zawodowych. Decyzja dziekana
upoważnia wyznaczonego radcę prawnego do prowadzenia podejmowanych spraw
i jest równoznaczna z udzieleniem dalszego pełnomocnictwa procesowego.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Radca prawny może odmówić udzielenia pomocy prawnej tylko
z ważnych powodów.
2. Radca prawny, wypowiadając pełnomocnictwo, umowę zlecenia lub umowę
o pracę, obowiązany jest wykonać wszystkie niezbędne czynności, aby okoliczność ta
nie miała negatywnego wpływu na dalszy tok prowadzonych przez niego spraw.

Art. 22¹. Rada okręgowej izby radców prawnych jest uprawniona do kontroli
i oceny wykonywania zawodu przez radcę prawnego i prawnika zagranicznego
wpisanego na listę prawników zagranicznych, prowadzoną przez radę okręgowej izby
radców prawnych. Kontrolę przeprowadzają i oceny dokonują wizytatorzy powołani
przez radę spośród radców prawnych.

Art. 22². Rada okręgowej izby radców prawnych na podstawie orzeczenia
lekarskiego i po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania wyjaśniającego może
– na wniosek Prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych lub dziekana rady okręgowej
izby radców prawnych – podjąć uchwałę o trwałej niezdolności radcy prawnego do
wykonywania zawodu. W razie wszczęcia takiego postępowania rada może zawiesić
radcę prawnego w wykonywaniu czynności na czas trwania postępowania.

Art. 22³. 1. Koszty pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu
ponosi Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego, jeżeli przepis
szczególny tak stanowi.
2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ponoszenia
kosztów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu ustalania tych kosztów,
wydatków stanowiących podstawę ich ustalania oraz maksymalnej wysokości opłat za
udzieloną pomoc.

Art. 22⁴. 1. Radca prawny wykonujący zawód na podstawie stosunku pracy ma
prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń określonych w układzie zbiorowym
pracy lub w przepisach o wynagradzaniu pracowników, obowiązujących w jednostce
organizacyjnej zatrudniającej radcę prawnego. Wynagrodzenie to nie może być niższe
od wynagrodzenia przewidzianego dla stanowiska pracy głównego specjalisty lub
innego równorzędnego stanowiska pracy. Jeżeli prawo do dodatków uzależnione jest
od wymogu kierowania zespołem pracowników, wymogu tego nie stosuje się do radcy prawnego.
2. Radca prawny jest uprawniony do dodatkowego wynagrodzenia w wysokości
nie niższej niż 65% kosztów zastępstwa sądowego zasądzonych na rzecz strony przez
niego zastępowanej lub jej przyznanych w ugodzie, postępowaniu polubownym, arbitrażu zagranicznym lub w postępowaniu egzekucyjnym, jeżeli koszty te zostały ściągnięte od strony przeciwnej. W państwowych jednostkach sfery budżetowej
wysokość i termin wypłaty wynagrodzenia określa umowa cywilnoprawna.

Art. 22⁵. 1. Opłaty za czynności radców prawnych wykonujących zawód
w kancelariach radców prawnych lub w spółkach, o których mowa w art. 8 ust. 1, oraz
zatrudnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej ustala umowa z klientem.
2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych oraz Naczelnej Rady Adwokackiej, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość opłat za czynności radców prawnych przed organami wymiaru
sprawiedliwości, stanowiących podstawę do zasądzenia przez sądy kosztów
zastępstwa prawnego, mając na względzie, że ustalenie opłaty wyższej niż stawka
minimalna, o której mowa w ust. 3, lecz nieprzekraczającej sześciokrotności tej
stawki, może być uzasadnione rodzajem i zawiłością sprawy oraz niezbędnym
nakładem pracy radcy prawnego.
3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych oraz Naczelnej Rady Adwokackiej, określi, w drodze rozporządzenia,
stawki minimalne za czynności radców prawnych, o których mowa w ust. 1, mając na
względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy radcy prawnego.

Art. 22⁶. Składki na ubezpieczenie społeczne radcy prawnego opłacają jednostki
organizacyjne zatrudniające radcę prawnego, spółki, o których mowa w art. 8 ust. 1,
lub osobiście radcowie prawni wykonujący zawód w kancelarii radcy prawnego lub
w spółkach określonych w art. 8 ust. 1.

Art. 22⁷. 1. Radca prawny podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od
odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności,
o których mowa w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1.
2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów art. 120 Kodeksu pracy.
3. Obowiązek ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy radców
prawnych niewykonujących zawodu.
4. Rada okręgowej izby radców prawnych właściwa ze względu na miejsce
zamieszkania radcy prawnego jest obowiązana do przeprowadzania kontroli
spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1.
Spełnienie tego obowiązku ustala się na podstawie okazanej przez radcę prawnego polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego
ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń.
5. Minister Sprawiedliwości nadzoruje wykonywanie przez rady okręgowe izb
radców prawnych zadań określonych w ust. 4. Dziekani rad okręgowych izb radców
prawnych obowiązani są do składania Ministrowi Sprawiedliwości raz w roku,
w terminie do dnia 15 marca, sprawozdań z kontroli przeprowadzonych
w poprzednim roku kalendarzowym.

Art. 22⁸. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 22⁷,
termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc
w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres
realizowanych zadań.

Art. 22⁹. 1. Dane do składania podpisu elektronicznego na potrzeby
elektronicznego postępowania upominawczego są udzielane radcom prawnym po
złożeniu stosownego wniosku za pośrednictwem właściwej rady okręgowej izby
radców prawnych.
2. Dopuszcza się również komunikowanie się radcy prawnego z sądem
w elektronicznym postępowaniu upominawczym przy wykorzystaniu
kwalifikowanego podpisu elektronicznego.
3. Wnioski radców prawnych o udzielenie danych wskazanych w ust. 1 złożone
do właściwej rady okręgowej izby radców prawnych będą przesyłane właściwemu
sądowi wraz z potwierdzeniem udziału (zrzeszenia) radcy we właściwej okręgowej
izbie radców prawnych. Osoby zamierzające komunikować się z sądem w sposób
wskazany w ust. 2 zawiadamiają o tym sąd za pośrednictwem właściwej rady
okręgowej izby radców prawnych, podając dane do weryfikacji podpisu elektronicznego.
4. Informacje, o których mowa w ust. 3, właściwa rada okręgowej izby radców
prawnych przesyła sądowi w terminie 14 dni od daty złożenia wniosku.

art. 23. więcej Art. 23. Prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą
dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Na listę radców prawnych może być wpisany ten, kto:
1) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł
magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) (uchylony)
3) korzysta w pełni z praw publicznych;
4) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
5) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje
rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego;
6) odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację radcowską i złożył egzamin
radcowski, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 1 i 2.
2. Wpis osoby, która uzyskała pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego, lub
osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 2, następuje na ich wniosek. Uchwałę
w sprawie wpisu podejmuje rada okręgowej izby radców prawnych właściwa
odpowiednio ze względu na – miejsce odbycia aplikacji radcowskiej, miejsce złożenia
wniosku lub miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o wpis.
2a. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, osoba ubiegająca się o wpis
obowiązana jest dołączyć:
1) informację o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego opatrzoną datą nie
wcześniejszą niż miesiąc przed złożeniem wniosku;
2) oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października
2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa
państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 430,
399, 447, 534 i 1571), albo informację, o której mowa w art. 7 ust. 3a tej ustawy,
w przypadku osób urodzonych przed dniem 1 sierpnia 1972 r.;
3) umowy o pracę wraz z dokumentami określającymi zakres obowiązków lub
zaświadczeniami od pracodawcy określającymi zakres obowiązków, lub umowy
cywilnoprawne wraz z oświadczeniem o złożeniu deklaracji do właściwego
urzędu skarbowego oraz zapłaceniu podatku wynikającego z tytułu tych umów –
w przypadku osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 4 i 5;
4) dokument zaświadczający uzyskanie stopnia naukowego doktora nauk prawnych
– w przypadku osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 5;
5) zaświadczenie adwokata lub radcy prawnego, z którego wynikać będzie, iż osoba
ubiegająca się o wpis wykonywała wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub
radcę prawnego – w przypadku osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 4 lit. b
i pkt 5 lit. b;
6) dokumenty zaświadczające co najmniej 3-letni okres zatrudnienia w urzędach
organów władzy publicznej lub w państwowych jednostkach organizacyjnych
i wykonywania wymagających wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związanych z tworzeniem projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa
miejscowego – w przypadku osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 4 lit. c
i pkt 5 lit. c;
7) dokument zaświadczający uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu
sędziowskiego, prokuratorskiego lub notarialnego.
2b. (uchylony)
2c. Rada okręgowej izby radców prawnych może odmówić wpisu na listę radców
prawnych tylko wtedy, gdy wpis narusza przepisy ust. 1. Radzie okręgowej izby
radców prawnych przysługuje prawo wglądu do akt osobowych i dyscyplinarnych
ubiegającego się o wpis.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)

Art. 24¹. Uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu radcowskiego uprawnia
do złożenia wniosku o wpis na listę radców prawnych w terminie 10 lat od dnia
doręczenia uchwały o wyniku egzaminu radcowskiego.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Wymogu odbycia aplikacji radcowskiej i złożenia egzaminu
radcowskiego nie stosuje się do:
1) profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych;
2) osób, które przez okres co najmniej 3 lat zajmowały stanowisko Prezesa
Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, jej wiceprezesa lub radcy
albo wykonywały zawód komornika;
3) osób, które zajmowały stanowisko sędziego, prokuratora lub wykonywały zawód
adwokata albo notariusza;
3a) osób, które zajmowały stanowisko asesora sądowego przez okres co najmniej
2 lat;
4) osób, które zdały egzamin sędziowski lub prokuratorski po dniu 1 stycznia
1991 r. lub egzamin notarialny po dniu 22 kwietnia 1991 r. oraz w okresie 5 lat
przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez okres
co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko asesora prokuratorskiego, referendarza sądowego,
starszego referendarza sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta
prokuratorskiego, asystenta prokuratora, asystenta sędziego lub były
zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale Konstytucyjnym lub
w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności w Trybunale
Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale Praw
Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta
sędziego lub
b) wykonywały na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej
wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze
świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego
w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1513, 1673 i 2020) lub kancelarii radcy prawnego,
spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-
-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub
c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem
projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
5) osób, które posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych oraz w okresie
5 lat przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez
okres co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko referendarza sądowego, starszego referendarza
sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta prokuratorskiego, asystenta
sędziego, asystenta prokuratora lub
b) wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę
prawnego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej
w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze, lub
kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej,
komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub
c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem
projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego, lub
d) były zatrudnione w Trybunale Konstytucyjnym lub międzynarodowym
organie sądowym, w szczególności w Trybunale Sprawiedliwości Unii
Europejskiej lub Europejskim Trybunale Praw Człowieka, i wykonywały
zadania odpowiadające czynnościom asystenta sędziego.
2. Do egzaminu radcowskiego składanego przed komisją, o której mowa
w art. 36¹, bez odbycia aplikacji radcowskiej mogą przystąpić:
1) doktorzy nauk prawnych;
2) osoby, które przez okres co najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed
złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione na stanowisku
referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, asystenta prokuratora,
asystenta sędziego lub były zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale
Konstytucyjnym lub w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności
w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale
Praw Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta sędziego;
3) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co
najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku
o dopuszczenie do egzaminu wykonywały na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez radcę prawnego
lub adwokata w kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze;
4) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co
najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku
o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy
publicznej i wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz tych urzędów;
4a) osoby, które po ukończeniu aplikacji legislacyjnej przez okres co najmniej 4 lat
w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do
egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem projektów
ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
5) osoby, które zdały egzamin sędziowski, prokuratorski, notarialny lub komorniczy;
6) osoby, które zajmują stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej;
7) osoby, które w terminie określonym w art. 24¹ nie złożyły wniosku o wpis na listę radców prawnych;
8) osoby, o których mowa w art. 29² ust. 2.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2, muszą spełniać wymagania przewidziane
w art. 24 ust. 1 pkt 1, 3–5.
4. W przypadku wykonywania pracy w niepełnym wymiarze okresy, o których
mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2–4, podlegają proporcjonalnemu wydłużeniu.
5. Do okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, w przypadku aplikacji
sądowej pozaetatowej lub aplikacji prokuratorskiej pozaetatowej zalicza się
proporcjonalnie okres trwania tych aplikacji przyjmując, że za każdy miesiąc
odbywania aplikacji zalicza się 1/4 miesiąca.

art. 26. więcej Art. 26. Osoby, które wykonują zawód sędziego, asesora sądowego,
prokuratora, notariusza, komornika, asesora prokuratorskiego i notarialnego bądź odbywają aplikację sądową, prokuratorską lub notarialną, nie mogą jednocześnie zostać wpisane na listę radców prawnych ani wykonywać zawodu radcy prawnego.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Rota ślubowania składanego przez radcę prawnego ma następujące
brzmienie: „Ślubuję uroczyście w wykonywaniu zawodu radcy prawnego przyczyniać
się do ochrony i umacniania porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązki
zawodowe wypełniać sumiennie i zgodnie z przepisami prawa, zachować tajemnicę
zawodową, postępować godnie i uczciwie, kierując się zasadami etyki radcy prawnego i sprawiedliwości”.
2. Ślubowanie odbiera dziekan rady okręgowej izby radców prawnych
prowadzącej listę radców prawnych, na którą wpisany został radca prawny.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego
następuje w wypadku:
1) wykonywania zawodu adwokata;
2) podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub
kancelarii notarialnej;
3) podjęcia zatrudnienia na stanowisku Prezesa Prokuratorii Generalnej
Rzeczypospolitej Polskiej, jej wiceprezesa, radcy lub referendarza.
2. Zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego następuje także
z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego o zastosowaniu tej kary.
3. Zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego nie stosuje się
wobec zatrudnionych na stanowiskach radców prawnych w organach, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Rada okręgowej izby radców prawnych podejmuje uchwałę w sprawie
zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego w terminie 30 dni od
powzięcia wiadomości o zaistnieniu zdarzenia, o którym mowa w ust. 1.
5. Od uchwały, o której mowa w ust. 4, zainteresowanemu służy odwołanie do
Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w terminie 14 dni od dnia doręczenia
uchwały. Uchwała Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych powinna być podjęta
w terminie 30 dni od dnia doręczenia odwołania.
6. Od uchwały Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych zainteresowanemu
służy odwołanie do Ministra Sprawiedliwości, zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego.
7. Od ostatecznej decyzji Ministra Sprawiedliwości zainteresowanemu oraz
Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych służy skarga do sądu administracyjnego
w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.

art. 29. więcej Art. 29. Skreślenie z listy radców prawnych następuje w wypadku:
1) wniosku radcy prawnego;
2) (uchylony)
3) choćby częściowego ograniczenia zdolności do czynności prawnych;
4) utraty z mocy wyroku sądowego praw publicznych;
4a) nieuiszczania składek członkowskich za okres dłuższy niż jeden rok;
5) śmierci radcy prawnego;
5a) (utracił moc)
6) orzeczenia dyscyplinarnego lub wyroku sądowego o pozbawieniu prawa do
wykonywania zawodu radcy prawnego.

Art. 29¹. Rada okręgowej izby radców prawnych podejmuje uchwałę w sprawie
skreślenia z listy radców prawnych w terminie 30 dni od powzięcia wiadomości
o zaistnieniu zdarzenia, o którym mowa w art. 29 pkt 1 i 3–5. Przepis art. 28 ust. 5–
7 stosuje się odpowiednio.

Art. 29². 1. Osoba skreślona z listy radców prawnych z przyczyn, o których
mowa w art. 29 pkt 1, 3–4a i 6, podlega na swój wniosek ponownemu wpisowi na listę,
jeżeli spełnia wymagania określone w art. 24 ust. 1, z uwzględnieniem art. 65 ust. 2c.
2. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, przez co najmniej 10 lat nie wykonywała
zawodu podlega ponownemu wpisowi na listę radców prawnych po złożeniu
egzaminu radcowskiego. Obowiązku złożenia egzaminu nie stosuje się do osób,
o których mowa w art. 25 ust. 1.

Art. 29³. Rada okręgowej izby radców prawnych może skreślić radcę prawnego
z listy radców prawnych w związku z czynem popełnionym przed wpisem na listę,
jeżeli czyn ten nie był znany radzie w chwili wpisu, a stanowiłby przeszkodę do wpisu.

art. 30. więcej Art. 30. 1. W przypadku gdy przeciwko radcy prawnemu toczy się postępowanie
dyscyplinarne, do czasu zakończenia takiego postępowania można odmówić
skreślenia z listy radców prawnych pomimo wniosku radcy prawnego, o którym mowa
w art. 29 pkt 1.
2. (uchylony)

art. 31. więcej Art. 31. 1. Uchwała rady okręgowej izby radców prawnych w sprawie wpisu na
listę radców prawnych powinna być podjęta w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, służy odwołanie do Prezydium Krajowej
Rady Radców Prawnych w terminie 14 dni od daty doręczenia uchwały.
2a. Od uchwały Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych odmawiającej
wpisu na listę radców prawnych służy zainteresowanemu odwołanie do Ministra
Sprawiedliwości, zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego.
2b. Od ostatecznej decyzji Ministra Sprawiedliwości zainteresowanemu oraz
Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych służy skarga do sądu administracyjnego
w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.
3. W wypadku niepodjęcia uchwały przez radę okręgowej izby radców prawnych
w terminie 30 dni od złożenia wniosku o wpis, lub niepodjęcia uchwały przez
Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w terminie 30 dni od doręczenia
odwołania, zainteresowanemu służy skarga do sądu administracyjnego.

Art. 31¹. 1. Rada okręgowej izby radców prawnych przesyła wraz z aktami
osobowymi kandydata do Ministra Sprawiedliwości w terminie 7 dni każdą uchwałę
o wpisie na listę radców prawnych, a w terminie 30 dni każdą uchwałę o wpisie na
listę aplikantów radcowskich. Rada okręgowej izby radców prawnych w terminie
7 dni zawiadamia Ministra Sprawiedliwości o każdej uchwale o odmowie wpisu na
listę radców prawnych, a w terminie 30 dni o każdej uchwale o odmowie wpisu na
listę aplikantów radcowskich.
2. Jeżeli zawarty w aktach osobowych wniosek o wpis nie zawiera wszystkich
wymaganych informacji lub dokumentów, Minister Sprawiedliwości zwraca uchwałę
wraz z aktami osobowymi kandydata do właściwej rady okręgowej izby radców
prawnych w celu uzupełnienia.

Art. 31². 1. Wpis na listę radców prawnych lub aplikantów radcowskich uważa
się za dokonany, jeżeli Minister Sprawiedliwości nie podpisze sprzeciwu od wpisu
w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały wraz z aktami osobowymi kandydata.
W przypadku, o którym mowa w art. 311
ust. 2, bieg tego terminu liczy się wówczas
od dnia ponownego doręczenia uchwały wraz z aktami osobowymi. Minister
Sprawiedliwości wyraża sprzeciw w formie decyzji administracyjnej.
2. Decyzja Ministra Sprawiedliwości może być zaskarżona do sądu
administracyjnego przez zainteresowanego lub organ samorządu w terminie 30 dni od
dnia doręczenia tej decyzji.
3. Niezwłocznie po dokonaniu wpisu na listę aplikantów radcowskich rada
okręgowej izby radców prawnych wyznacza aplikantowi termin ślubowania. Przepisy
art. 27 stosuje się odpowiednio.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Celem aplikacji radcowskiej jest przygotowanie aplikanta do
należytego i samodzielnego wykonywania zawodu radcy prawnego, w szczególności
wykształcenie umiejętności z zakresu zastępstwa procesowego, sporządzania pism,
umów i opinii prawnych oraz przyswojenie zasad wykonywania zawodu.
2. Aplikacja radcowska rozpoczyna się 1 stycznia każdego roku i trwa trzy lata.
3. Aplikację radcowską odbywa się w kancelarii radcy prawnego, w spółce
radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów lub w jednostkach
organizacyjnych.
3a. Aplikanci odbywają w trakcie aplikacji szkolenie z zakresu działania
sądownictwa powszechnego i prokuratury. Prezes Krajowej Rady Radców Prawnych
zawiera z Ministrem Sprawiedliwości porozumienie w sprawie odbywania przez
aplikantów szkolenia z zakresu działania sądownictwa powszechnego i prokuratury.
W porozumieniu ustala się w szczególności ramowy program szkolenia
uwzględniający zajęcia teoretyczne i praktyczne, sposób ich odbywania i czas trwania,
a także wysokość wynagrodzenia za przeprowadzenie szkolenia.
4. Aplikantowi, który odbył aplikację radcowską, właściwa rada okręgowej izby
radców prawnych wydaje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od
dnia zakończenia aplikacji radcowskiej, zaświadczenie o jej odbyciu.

Art. 32¹. 1. Aplikacja radcowska jest odpłatna.
2. Szkolenie aplikantów radcowskich pokrywane jest z opłat wnoszonych przez
aplikantów do właściwej rady okręgowej izby radców prawnych.
3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty rocznej, kierując się
koniecznością zapewnienia aplikantom właściwego poziomu wykształcenia, przy czym wysokość opłaty nie może być wyższa niż sześciokrotność minimalnego wynagrodzenia.
4. Okręgowa rada radców prawnych może zwolnić aplikanta radcowskiego od
ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 3, w całości lub w części, a także odroczyć
jej płatność lub rozłożyć ją na raty.
5. W wypadku podjęcia uchwały o zwolnieniu aplikanta radcowskiego od
ponoszenia opłaty w całości lub w części, koszty szkolenia tego aplikanta pokrywane
są proporcjonalnie do wysokości zwolnienia, ze środków własnych właściwej rady
okręgowej izby radców prawnych.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Nabór na aplikację radcowską przeprowadza się w drodze egzaminu
wstępnego na aplikację radcowską, zwanego dalej „egzaminem wstępnym”.
2. Aplikantem radcowskim może być osoba, która spełnia warunki określone
w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 3–5 i uzyskała pozytywną ocenę z egzaminu wstępnego.
3. Wpis na listę aplikantów radcowskich następuje na podstawie uchwały rady
okręgowej izby radców prawnych właściwej ze względu na miejsce złożenia
zgłoszenia, o którym mowa w art. 33³ ust. 2. Uzyskanie przez kandydata pozytywnego
wyniku z egzaminu wstępnego uprawnia go do złożenia wniosku o wpis na listę
aplikantów radcowskich w ciągu 2 lat od dnia doręczenia uchwały o wyniku egzaminu wstępnego.
4. Nie można odmówić wpisu osobie spełniającej warunki, o których mowa w ust. 2 i 3.
5. Do aplikantów radcowskich oraz do postępowania o wpis na listę aplikantów
radcowskich przepisy art. 3 ust. 3–5, art. 11, art. 12 ust. 1, art. 23, art. 24 ust. 1 pkt 1,
3–5, ust. 2a pkt 1 i ust. 2c oraz art. 31¹ stosuje się odpowiednio.
6. Rada okręgowej izby radców prawnych podejmuje uchwałę w sprawie wpisu
na listę aplikantów radcowskich w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
7. Od uchwały, o której mowa w ust. 6, służy odwołanie do Prezydium Krajowej
Rady Radców Prawnych w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały.
8. Od ostatecznej uchwały odmawiającej wpisu na listę aplikantów radcowskich
zainteresowanemu służy skarga do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia
doręczenia uchwały.
9. W przypadku niepodjęcia uchwały przez radę okręgowej izby radców
prawnych w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o wpis na listę aplikantów
radcowskich lub niepodjęcia uchwały przez Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w terminie 30 dni od dnia doręczenia odwołania zainteresowanemu służy skarga na bezczynność do sądu administracyjnego.

Art. 33¹. 1. Egzamin wstępny przeprowadzają komisje egzaminacyjne do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości, powołane w drodze zarządzenia, zwane dalej „komisjami kwalifikacyjnymi”. Właściwość komisji kwalifikacyjnej obejmuje obszar właściwości jednej lub kilku okręgowych izb radców prawnych.
1a. Minister Sprawiedliwości, nie później niż 21 dni przed wyznaczonym
terminem egzaminu wstępnego, może powołać na obszarze właściwości okręgowej
izby radców prawnych więcej niż jedną komisję kwalifikacyjną do przeprowadzenia
egzaminu, jeżeli przemawiają za tym względy organizacyjne, a w szczególności duża
liczba kandydatów przystępujących do egzaminu. Przepisu art. 335
ust. 5 nie stosuje się.
2. Minister Sprawiedliwości jest organem wyższego stopnia w stosunku do
komisji kwalifikacyjnej.
3. Egzamin wstępny polega na sprawdzeniu wiedzy kandydata na aplikanta
radcowskiego, zwanego dalej „kandydatem”, z zakresu: materialnego i procesowego
prawa karnego, materialnego i procesowego prawa wykroczeń, prawa karnego
skarbowego, materialnego i procesowego prawa cywilnego, prawa rodzinnego
i opiekuńczego, prawa gospodarczego, spółek prawa handlowego, prawa pracy
i ubezpieczeń społecznych, materialnego i procesowego prawa administracyjnego,
postępowania sądowoadministracyjnego, prawa Unii Europejskiej, prawa
konstytucyjnego oraz prawa o ustroju sądów i prokuratur, samorządu adwokackiego,
radcowskiego i innych organów ochrony prawnej działających w Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Egzamin wstępny na aplikację radcowską i adwokacką przeprowadza się raz
w roku w terminie wskazanym przez Ministra Sprawiedliwości.
5. W przypadku zaistnienia przeszkody uniemożliwiającej przeprowadzenie
egzaminu wstępnego przez daną komisję kwalifikacyjną w terminie, o którym mowa
w ust. 4, Minister Sprawiedliwości wyznacza dodatkowy termin przeprowadzenia
egzaminu wstępnego przez tę komisję kwalifikacyjną, o którym przewodniczący
komisji kwalifikacyjnej zawiadamia kandydatów listem poleconym oraz obwieszcza
na tablicy ogłoszeń w siedzibie wyznaczonej okręgowej izby radców prawnych.
Przepis art. 75b ust. 5, 7–11 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze stosuje się odpowiednio, z wyłączeniem terminu, o którym mowa w art. 75b ust. 9 tej ustawy.

Art. 33². Do przygotowania pytań testowych na egzamin wstępny dla
kandydatów na aplikację radcowską oraz wydrukowania i doręczenia pytań testowych
poszczególnym komisjom kwalifikacyjnym stosuje się art. 75b ustawy z dnia 26 maja
1982 r. – Prawo o adwokaturze.

Art. 33³. 1. Minister Sprawiedliwości zamieszcza w Biuletynie Informacji
Publicznej w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku ogłoszenie o egzaminie
wstępnym, w którym podaje w szczególności:
1) termin złożenia zgłoszenia o przystąpieniu do egzaminu wstępnego na aplikację
radcowską, zwanego dalej „zgłoszeniem”;
2) właściwość miejscową każdej z komisji kwalifikacyjnych i adres jej siedziby;
3) termin przeprowadzenia egzaminu wstępnego;
4) wysokość opłaty za egzamin wstępny, o której mowa w art. 33⁴ ust. 1.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać:
1) wniosek o dopuszczenie do egzaminu wstępnego;
2) kwestionariusz osobowy;
3) życiorys;
4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych
w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych
studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie
o zdaniu egzaminu magisterskiego;
5) (uchylony)
6) oryginał dowodu uiszczenia opłaty za egzamin wstępny;
7) 3 zdjęcia zgodnie z wymaganiami obowiązującymi przy wydawaniu dowodów osobistych.
2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, można złożyć
zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył
praktyki przewidziane w planie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony
termin egzaminu magisterskiego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego
takiego kandydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyjnej nie
później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego dokumentów, o których mowa
w ust. 2 pkt 4.
3. Zgłoszenie powinno być złożone przez kandydata najpóźniej 45 dni przed
dniem rozpoczęcia egzaminu wstępnego do komisji kwalifikacyjnej. Termin do
złożenia zgłoszenia nie podlega przywróceniu.
4. Jeżeli zgłoszenie nie spełnia wymagań formalnych określonych w ust. 2,
przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wzywa kandydata listem poleconym do
usunięcia braków w trybie przepisu art. 64 § 2 Kodeksu postępowania
administracyjnego.
5. Jeżeli kandydat nie uzupełni braków formalnych zgłoszenia zgodnie z ust. 4
lub nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 2a, zgłoszenie pozostawia się bez
rozpoznania. O pozostawieniu zgłoszenia bez rozpoznania przewodniczący komisji
kwalifikacyjnej orzeka postanowieniem i zawiadamia kandydata listem poleconym za
poświadczeniem odbioru. Na postanowienie przysługuje zażalenie do Ministra
Sprawiedliwości. Jeżeli zażalenie jest uzasadnione, przewodniczący komisji
kwalifikacyjnej może, nie przesyłając akt Ministrowi Sprawiedliwości, uchylić
zaskarżone postanowienie i sprawę rozpoznać na nowo.
6. W wypadku nieuiszczenia przez kandydata opłaty za udział w egzaminie
wstępnym, przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wzywa go w trybie określonym
w ust. 4, do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni.
7. Jeżeli kandydat pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 6, nie uiścił opłaty
za udział w egzaminie wstępnym, przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wydaje
postanowienie o zwrocie zgłoszenia. Na postanowienie to przysługuje zażalenie do
Ministra Sprawiedliwości.
8. Jeżeli zgłoszenie zostało złożone po terminie, o którym mowa w ust. 3,
przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wydaje decyzję odmawiającą dopuszczenia
kandydata do udziału w egzaminie wstępnym. Od decyzji tej przysługuje odwołanie
do Ministra Sprawiedliwości.
9. O terminie i miejscu przeprowadzenia egzaminu wstępnego przewodniczący
komisji kwalifikacyjnej zawiadamia kandydata, który został zakwalifikowany do
udziału w egzaminie wstępnym, listem poleconym za poświadczeniem odbioru, co
najmniej 14 dni przed dniem rozpoczęcia egzaminu wstępnego.

Art. 33⁴. 1. Kandydat uiszcza opłatę za egzamin wstępny, która stanowi dochód
budżetu państwa.
1a. W przypadku wydania postanowienia o pozostawieniu zgłoszenia bez
rozpoznania, wydania decyzji odmawiającej dopuszczenia do udziału w egzaminie wstępnym albo złożenia nie później niż 14 dni przed terminem egzaminu wstępnego
pisemnego oświadczenia kandydata o odstąpieniu od udziału w egzaminie wstępnym,
dwie trzecie uiszczonej opłaty podlega zwrotowi na pisemny wniosek kandydata
złożony przewodniczącemu komisji kwalifikacyjnej w terminie 30 dni od dnia
złożenia tego wniosku.
2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty – nie wyższą niż
równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie
z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018
r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564), zwanego dalej „minimalnym wynagrodzeniem”
– uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia
egzaminu wstępnego.

Art. 33⁵. 1. Minister Sprawiedliwości powołuje komisje kwalifikacyjne spośród
osób, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowego
przebiegu egzaminu wstępnego.
2. Komisja kwalifikacyjna składa się z siedmiu członków. W skład komisji
kwalifikacyjnej wchodzą:
1) trzej przedstawiciele Ministra Sprawiedliwości; przedstawicielem Ministra
Sprawiedliwości może być także, po wyrażeniu zgody, sędzia albo sędzia
w stanie spoczynku;
2) dwaj przedstawiciele delegowani przez Krajową Radę Radców Prawnych;
3) jeden pracownik badawczy, badawczo-dydaktyczny lub dydaktyczny
prowadzący działalność naukową lub kształcenie w zakresie nauk prawnych w
szkole wyższej w Rzeczypospolitej Polskiej lub pracownik naukowy w instytucie
naukowym Polskiej Akademii Nauk i posiadający co najmniej stopień naukowy
doktora habilitowanego z zakresu nauk prawnych;
4) jeden prokurator będący prokuratorem powołanym co najmniej na stanowisko
prokuratora prokuratury okręgowej, również prokurator w stanie spoczynku.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, nie mogą być radcami prawnymi.
4. Minister Sprawiedliwości wyznacza przewodniczącego komisji
kwalifikacyjnej i jego zastępcę spośród swoich przedstawicieli. Podczas nieobecności
przewodniczącego zastępca przewodniczącego jest upoważniony do podejmowania jego czynności.
4a. Komisja kwalifikacyjna czuwa nad prawidłowym przebiegiem egzaminu
wstępnego. Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz.
5. Kadencja komisji kwalifikacyjnej trwa 2 lata.
6. Nieoddelegowanie przedstawicieli do pracy w komisji kwalifikacyjnej przez
obowiązane organy lub niestawiennictwo członka komisji kwalifikacyjnej nie
wstrzymuje prac komisji kwalifikacyjnej.
7. Przewodniczącemu i członkom komisji kwalifikacyjnej przysługuje zwrot
kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących
należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
8. Przewodniczącemu i członkowi komisji kwalifikacyjnej niebędącemu
pracownikiem administracji rządowej przysługuje wynagrodzenie za czynności
związane z udziałem w komisji kwalifikacyjnej.
9. Właściwa dla siedziby komisji kwalifikacyjnej rada okręgowej izby radców
prawnych zapewnia obsługę administracyjną i techniczną działalności komisji, w tym
przeprowadzanie egzaminu wstępnego jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej.
10. Ze środków przekazanych na zadanie zlecone, o którym mowa w ust. 9,
właściwe rady pokrywają koszty przeprowadzenia egzaminu wstępnego oraz wydatki
związane z działalnością komisji kwalifikacyjnej.
11. Wydatki związane z działalnością komisji kwalifikacyjnej, w tym
z przeprowadzaniem egzaminu wstępnego, oraz wynagrodzenie członków komisji
kwalifikacyjnej pokrywane są z części budżetu państwa, która pozostaje w dyspozycji
Ministra Sprawiedliwości.
12. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i termin zgłaszania kandydatów na członków komisji kwalifikacyjnej oraz
powoływania i odwoływania członków komisji kwalifikacyjnej,
2) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji
kwalifikacyjnej, uwzględniając liczbę osób, które złożyły zgłoszenie
o przystąpieniu do egzaminu wstępnego, zakres i nakład ich pracy w zorganizowaniu i w przebiegu egzaminu wstępnego oraz tryb wypłacania tego wynagrodzenia,
3) szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania egzaminu wstępnego,
w szczególności:
a) sposób działania komisji kwalifikacyjnej,
b) sposób zorganizowania obsługi administracyjnej i technicznej komisji
kwalifikacyjnej przez rady okręgowych izb radców prawnych, w tym
przekazywania środków, sprawowania nadzoru nad ich wydatkowaniem
i rozliczania wydatków związanych z tą obsługą
– uwzględniając konieczność prawidłowego, terminowego i efektywnego
przeprowadzenia naboru na aplikację i przebiegu egzaminu wstępnego oraz
zapewnienia zachowania bezstronności pracy komisji kwalifikacyjnej.

Art. 33⁶. 1. Członkostwo w komisji kwalifikacyjnej wygasa w przypadku
śmierci członka komisji kwalifikacyjnej.
2. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka komisji kwalifikacyjnej w przypadku:
1) złożenia rezygnacji;
2) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie przez niego funkcji członka
komisji kwalifikacyjnej;
3) niespełnienia warunków, o których mowa w art. 33⁵ ust. 2;
4) niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków, z tym że
odwołanie członka komisji kwalifikacyjnej, o którym mowa w art. 33⁵ ust. 2
pkt 2, następuje za zgodą Krajowej Rady Radców Prawnych;
5) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane
z oskarżenia publicznego.
3. Minister Sprawiedliwości może odwołać członka komisji kwalifikacyjnej
w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w związku
z podejrzeniem o popełnienie przez niego przestępstwa umyślnego ściganego
z oskarżenia publicznego.
4. Wygaśnięcie członkostwa lub odwołanie członka ze składu komisji
kwalifikacyjnej w czasie trwania postępowania konkursowego nie wstrzymuje prac
komisji kwalifikacyjnej.
5. W wypadku wygaśnięcia członkostwa lub odwołania członka komisji
kwalifikacyjnej przed upływem kadencji Minister Sprawiedliwości powołuje
w terminie 7 dni nowego członka na okres do końca kadencji.
6. (uchylony)

Art. 33⁷. 1. Z prac komisji kwalifikacyjnej na czas przeprowadzenia egzaminu
wstępnego podlega wyłączeniu członek komisji kwalifikacyjnej, jeżeli kandydat
zakwalifikowany do egzaminu wstępnego jest:
1) jego małżonkiem;
2) osobą pozostającą z nim w stosunku:
a) pokrewieństwa albo powinowactwa do drugiego stopnia,
b) przysposobienia;
3) osobą pozostającą z nim we wspólnym pożyciu;
4) osobą pozostającą wobec niego w stosunku osobistym innego rodzaju, który
mógłby wywoływać wątpliwości co do bezstronności członka komisji
kwalifikacyjnej.
2. Powody wyłączenia trwają pomimo ustania małżeństwa lub przysposobienia.
3. Członkowie komisji kwalifikacyjnej przed rozpoczęciem egzaminu wstępnego
składają pisemne oświadczenia, iż nie pozostają z żadnym z kandydatów
zakwalifikowanych do egzaminu wstępnego w stosunku, o którym mowa w ust. 1.
4. Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu, o którym mowa
w ust. 3, powoduje odpowiedzialność na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu karnego.

Art. 33⁸. 1. Egzamin wstępny odbywa się w obecności co najmniej trzech
członków komisji kwalifikacyjnej.
2. Nieobecność kandydata podczas egzaminu wstępnego oraz stawienie się na
egzamin wstępny po jego rozpoczęciu, bez względu na przyczynę, uważa się za
odstąpienie od udziału w egzaminie wstępnym.
3. Kandydaci podczas egzaminu wstępnego nie mogą korzystać z tekstów aktów
prawnych, komentarzy, orzecznictwa oraz innej pomocy, a także nie mogą posiadać
urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji.
4. Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wyklucza z egzaminu wstępnego
kandydata, który podczas egzaminu wstępnego korzystał z pomocy innej osoby,
posługiwał się niedozwolonymi materiałami lub urządzeniami, pomagał pozostałym
kandydatom lub w inny sposób zakłócał przebieg egzaminu wstępnego.
5. Wykluczenie, o którym mowa w ust. 4, następuje w drodze postanowienia, na
które nie przysługuje zażalenie.
6. Postanowienie o wykluczeniu stanowi podstawę do wydania przez komisję
kwalifikacyjną uchwały o negatywnym wyniku z egzaminu wstępnego.

Art. 33⁹. 1. Egzamin wstępny polega na rozwiązaniu testu składającego się
z zestawu 150 pytań zawierających po trzy propozycje odpowiedzi, z których tylko
jedna jest prawidłowa, oraz z karty odpowiedzi. Kandydat może wybrać tylko jedną
odpowiedź, którą zaznacza na karcie odpowiedzi stanowiącej integralną część testu.
Za każdą prawidłową odpowiedź kandydat uzyskuje 1 punkt.
1a. Wybór odpowiedzi polega na zakreśleniu na karcie odpowiedzi jednej
z trzech propozycji odpowiedzi (A albo B, albo C).
1b. Zmiana zakreślonej odpowiedzi jest niedozwolona.
1c. Wyłączną podstawę ustalenia wyniku kandydata stanowią odpowiedzi
zakreślone na karcie odpowiedzi.
1d. Prawidłowość odpowiedzi ocenia się według stanu prawnego
obowiązującego w dniu egzaminu wstępnego.
2. Test sprawdza komisja kwalifikacyjna w składzie, który przeprowadza egzamin wstępny.
3. Pozytywny wynik z egzaminu wstępnego otrzymuje kandydat, który uzyskał
z testu co najmniej 100 punktów.
4. Z przebiegu egzaminu wstępnego sporządza się niezwłocznie protokół, który
podpisują członkowie komisji kwalifikacyjnej uczestniczący w egzaminie wstępnym.
Członkowie komisji kwalifikacyjnej mogą zgłaszać uwagi do protokołu.
5. Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej przesyła Ministrowi
Sprawiedliwości protokół w terminie 7 dni od dnia sporządzenia.
6. Dokumentację związaną z przeprowadzeniem egzaminu wstępnego, po jego
zakończeniu, przewodniczący komisji kwalifikacyjnej przekazuje właściwej radzie
okręgowej izby radców prawnych, z czego sporządza się protokół. Kopię protokołu
przewodniczący komisji kwalifikacyjnej przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości
w terminie 7 dni od dnia sporządzenia.

Art. 33¹⁰. 1. Po przeprowadzeniu egzaminu wstępnego komisja kwalifikacyjna
ustala wynik kandydata w drodze uchwały i doręcza odpis uchwały kandydatowi
i Ministrowi Sprawiedliwości.
2. Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej niezwłocznie ogłasza wyniki
egzaminu wstępnego.
3. W terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały komisji kwalifikacyjnej
ustalającej wynik egzaminu wstępnego, kandydatowi służy odwołanie do Ministra
Sprawiedliwości. Minister Sprawiedliwości rozstrzyga odwołanie w formie decyzji
administracyjnej.
4. Jeżeli w trakcie ponownego rozpoznania sprawy na skutek złożonego
odwołania od uchwały, o której mowa w ust. 1, zostanie stwierdzony błąd rachunkowy
lub inna oczywista omyłka pisarska zawarta w uchwale komisji kwalifikacyjnej,
Minister Sprawiedliwości uchyla uchwałę i przekazuje sprawę komisji
kwalifikacyjnej do ponownego rozpoznania. Przepis ten nie narusza
art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. Minister Sprawiedliwości zawiadamia o wynikach egzaminu wstępnego rady
okręgowe izb radców prawnych i publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej imiona
i nazwiska osób, które uzyskały pozytywny wynik z egzaminu oraz imiona ich rodziców.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Pracownikowi wpisanemu na listę aplikantów radcowskich, który
uzyskał zgodę pracodawcy na odbywanie aplikacji radcowskiej, przysługuje
zwolnienie od pracy w celu uczestniczenia w obowiązkowych zajęciach
szkoleniowych z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
2. Pracownikowi wpisanemu na listę aplikantów radcowskich, który nie uzyskał
zgody pracodawcy na odbywanie aplikacji radcowskiej, przysługuje zwolnienie od
pracy w celu uczestniczenia w obowiązkowych zajęciach szkoleniowych bez
zachowania prawa do wynagrodzenia.
3. Pracownikowi przysługuje prawo do urlopu płatnego w wysokości 80%
wynagrodzenia, w wymiarze 30 dni kalendarzowych, na przygotowanie się do
egzaminu radcowskiego. Z uprawnienia tego można skorzystać tylko raz.
4. Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia w celu uczestniczenia w egzaminie wstępnym i radcowskim.

art. 35. więcej Art. 35. Do obowiązków aplikanta radcowskiego należy:
1) uczestniczenie w przewidzianych programem zajęciach teoretycznych
i praktycznych;
2) samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej i praktycznych umiejętności zawodowych;
3) przestrzeganie dyscypliny szkolenia i pracy;
4) przystąpienie do egzaminu radcowskiego w wyznaczonym terminie.

Art. 35¹. 1. Po sześciu miesiącach aplikacji radcowskiej aplikant radcowski
może zastępować radcę prawnego przed sądami, organami ścigania, organami
państwowymi, samorządowymi i innymi instytucjami, z wyjątkiem Sądu
Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego
i Trybunału Stanu.
2. Przez okres roku od daty zakończenia aplikacji wskazanej w zaświadczeniu
o odbyciu aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego
w zakresie, o którym mowa w ust. 1. W przypadku podjęcia uchwały, o której mowa
w art. 37¹, wydłużającej okres, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 4, aplikant
radcowski może zastępować radcę prawnego przez okres dwóch lat od daty
zakończenia aplikacji wskazanej w zaświadczeniu o odbyciu aplikacji radcowskiej.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, dotyczą również spraw objętych
świadczeniem pomocy prawnej z urzędu.
4. Aplikant radcowski może sporządzać i podpisywać pisma procesowe
związane z występowaniem radcy prawnego przed sądami, organami ścigania
i organami państwowymi, samorządowymi i innymi instytucjami – z wyraźnego
upoważnienia radcy prawnego, z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej.
5. Aplikant adwokacki może zastępować radcę prawnego na takich samych
zasadach jak adwokata, jeżeli radca prawny jest wspólnikiem w spółce adwokacko-radcowskiej.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Minister Sprawiedliwości powołuje przed każdym egzaminem
radcowskim, w drodze zarządzenia, zespół do przygotowania zadań na egzamin
radcowski, zwany dalej „zespołem”.
2. W skład zespołu wchodzą:
1) czterej radcowie prawni delegowani przez Krajową Radę Radców Prawnych,
2) czterej przedstawiciele Ministra Sprawiedliwości
– których wiedza i doświadczenie dają rękojmię prawidłowego przygotowania
egzaminu radcowskiego.
3. Pracami zespołu kieruje przewodniczący lub w przypadku jego nieobecności
zastępca, powołani przez Ministra Sprawiedliwości spośród osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2.
4. Obsługę administracyjno-biurową zespołu zapewnia Minister
Sprawiedliwości. W ramach obsługi administracyjno-biurowej zespołu Minister
Sprawiedliwości uzgadnia z przewodniczącym zespołu lub jego zastępcą terminarz
pracy zespołu oraz zapewnia zespołowi miejsce i odpowiednie warunki pracy.
5. Przewodniczącemu i członkom zespołu przysługuje wynagrodzenie.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Na każdą z części egzaminu radcowskiego zespół sporządza zadania wraz
z opisami istotnych zagadnień z zakresu prawa karnego, cywilnego lub rodzinnego,
gospodarczego, administracyjnego i zasad wykonywania zawodu.
9. Rada okręgowej izby radców prawnych może zgłaszać zespołowi, za
pośrednictwem przewodniczącego zespołu, propozycje zadań wraz z opisami istotnych zagadnień.
10. Ostateczną treść zadań wraz z opisami istotnych zagadnień ustala zespół
większością głosów w obecności co najmniej 5 członków zespołu. W razie równej
liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego zespołu.
11. Do wydrukowania i doręczenia zadań wraz z opisami istotnych
zagadnień poszczególnym komisjom egzaminacyjnym, o których mowa w art. 361
ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019), jeżeli wartość zamówienia jest
mniejsza niż progi unijne, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.
12. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i sposób działania zespołu,
2) tryb i sposób zgłaszania propozycji zadań wraz z opisami istotnych zagadnień,
ich przygotowania, przechowywania oraz przekazywania komisjom
egzaminacyjnym, o których mowa w art. 36¹ ust. 2, zadań na egzamin radcowski
– uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia
egzaminu radcowskiego, w szczególności konieczność zabezpieczenia zadań przed
ich nieuprawnionym ujawnieniem;
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków zespołu, uwzględniając
nakład ich pracy i zakres obowiązków.
13. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób
udzielenia zamówienia, o którym mowa w ust. 11, mając na uwadze konieczność
zachowania zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców
i zabezpieczenia zadań oraz opisów istotnych zagadnień przed ich nieuprawnionym ujawnieniem.

Art. 36¹. 1. Do egzaminu radcowskiego może przystąpić osoba, która odbyła
aplikację radcowską i otrzymała zaświadczenie o jej odbyciu oraz osoba, o której
mowa w art. 25 ust. 2.
2. Egzamin radcowski przeprowadzają komisje egzaminacyjne do
przeprowadzenia egzaminu radcowskiego, zwane dalej „komisjami
egzaminacyjnymi”, w składzie 8 członków, powoływane na obszarze właściwości
jednej lub kilku okręgowych izb radców prawnych. Przepisy art. 331
ust. 1a oraz art. 33⁵ ust. 5 stosuje się odpowiednio.
3. Członków komisji egzaminacyjnych powołuje się spośród specjalistów
z dziedzin prawa objętych egzaminem, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię
prawidłowego przebiegu egzaminu.
4. W skład komisji egzaminacyjnych wchodzą 4 osoby wskazane przez Ministra
Sprawiedliwości i 4 osoby wskazane przez Krajową Radę Radców Prawnych spośród
radców prawnych.
5. Minister Sprawiedliwości powołuje, w drodze zarządzenia, komisje
egzaminacyjne na obszarze właściwości jednej lub kilku okręgowych izb radców
prawnych oraz wyznacza, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych,
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i jego zastępcę.
6. Komisja egzaminacyjna czuwa nad prawidłowym przebiegiem egzaminu
radcowskiego. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami
i reprezentuje ją na zewnątrz.
7. Do wygaśnięcia członkostwa lub odwołania członka komisji egzaminacyjnej
przepisy art. 33⁶ stosuje się odpowiednio.
8. Członkowie komisji egzaminacyjnych składają oświadczenia, o których mowa
w art. 33⁷ ust. 3, w terminie 7 dni od dnia upływu terminu do złożenia wniosku
o dopuszczenie do egzaminu radcowskiego. W przypadku wystąpienia okoliczności,
o których mowa w art. 33⁷ ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej
zawiadamia o tym niezwłocznie Ministra Sprawiedliwości. Minister Sprawiedliwości
odwołuje członka komisji egzaminacyjnej z przyczyn określonych w art. 33⁷ ust. 1.
Przepis art. 33⁷ ust. 2 stosuje się.
9. Egzamin radcowski przeprowadza się raz w roku w terminie wyznaczonym
przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Krajową Radą Radców Prawnych.
10. W przypadku zaistnienia przeszkody uniemożliwiającej przeprowadzenie
egzaminu przez komisję egzaminacyjną w terminie, o którym mowa w ust. 9, Minister
Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych wyznacza
dodatkowy termin przeprowadzenia egzaminu przez tę komisję egzaminacyjną.
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej zawiadamia zdających o dodatkowym
terminie egzaminu listem poleconym za poświadczeniem odbioru oraz obwieszcza na
tablicy ogłoszeń w siedzibie wyznaczonej okręgowej izby radców prawnych. Przepisy
art. 36 ust. 5 i 8–11 stosuje się odpowiednio.
11. Przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej przysługuje zwrot
kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących
należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
12. Przewodniczącemu i członkowi komisji egzaminacyjnej niebędącemu
pracownikiem administracji rządowej przysługuje wynagrodzenie za czynności
związane z udziałem w komisji egzaminacyjnej.
13. Właściwa dla siedziby komisji egzaminacyjnej rada okręgowej izby radców
prawnych zapewnia obsługę administracyjną i techniczną działalności komisji
egzaminacyjnej, w tym przeprowadzanie egzaminu radcowskiego jako zadanie
zlecone z zakresu administracji rządowej.
14. Ze środków przekazanych na zadanie zlecone, o którym mowa w ust. 13,
właściwe rady pokrywają koszty przeprowadzenia egzaminu radcowskiego oraz
wydatki związane z działalnością komisji egzaminacyjnej.
15. Wydatki związane z działalnością komisji egzaminacyjnej, w tym
z przeprowadzaniem egzaminu radcowskiego, oraz wynagrodzenie przewodniczącego i członków komisji egzaminacyjnej pokrywane są z części budżetu państwa, która pozostaje w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.
16. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi w drodze rozporządzenia:
1) tryb i termin zgłaszania kandydatów na członków komisji egzaminacyjnej oraz
powoływania i odwoływania członków komisji egzaminacyjnej,
2) rodzaj dokumentów, o których mowa w art. 36² ust. 4 pkt 3 i 5–9,
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji
egzaminacyjnej, uwzględniając liczbę osób przystępujących do egzaminu, zakres
i nakład ich pracy w zorganizowaniu i w przebiegu egzaminu radcowskiego oraz
tryb wypłacania tego wynagrodzenia,
4) szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania egzaminu radcowskiego, w szczególności:
a) sposób działania komisji egzaminacyjnej,
b) czas trwania poszczególnych części egzaminu radcowskiego,
c) sposób zorganizowania obsługi administracyjnej i technicznej komisji
egzaminacyjnej przez okręgowe izby radców prawnych, w tym
przekazywania środków, sprawowania nadzoru nad ich wydatkowaniem
i rozliczania wydatków związanych z tą obsługą
– uwzględniając konieczność prawidłowego, terminowego i efektywnego
przeprowadzenia egzaminu, zapewnienia zachowania bezstronności pracy komisji
egzaminacyjnej oraz konieczność uzyskania informacji niezbędnych do prawidłowego
przeprowadzenia egzaminu radcowskiego.

Art. 36². 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Krajową Radą Radców
Prawnych zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej, nie później niż na 90 dni
przed terminem egzaminu radcowskiego, ogłoszenie o egzaminie radcowskim,
w którym podaje w szczególności:
1) termin złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu radcowskiego, zwanego dalej „wnioskiem”;
2) właściwość miejscową każdej z komisji egzaminacyjnych i adres jej siedziby,
termin przeprowadzenia każdej części egzaminu radcowskiego;
3) wysokość opłaty za egzamin radcowski.
2. Aplikanci radcowscy składają wniosek do komisji egzaminacyjnej na obszarze
właściwości rady okręgowej izby radców prawnych, w której odbyli aplikację
radcowską. Osoby uprawnione do przystąpienia do egzaminu radcowskiego bez
odbycia aplikacji składają wniosek do komisji egzaminacyjnej na obszarze
właściwości rady okręgowej izby radców prawnych właściwej ze względu na ich
miejsce zamieszkania, a w przypadku braku miejsca zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej do wybranej komisji egzaminacyjnej. Rady okręgowych izb
radców prawnych, każdego roku, w terminie 7 dni od dnia zakończenia aplikacji
radcowskiej, przekazują właściwej terytorialnie komisji egzaminacyjnej oraz
Ministrowi Sprawiedliwości listę osób, które odbyły aplikację radcowską.
3. Osoby, które odbyły aplikację radcowską, dołączają do wniosku
zaświadczenie o odbyciu aplikacji radcowskiej oraz oryginał dowodu uiszczenia
opłaty za egzamin radcowski.
4. Osoby uprawnione do przystąpienia do egzaminu radcowskiego bez odbycia
aplikacji dołączają do wniosku odpowiednio:
1) kwestionariusz osobowy;
2) życiorys;
3) dokument zaświadczający uzyskanie stopnia naukowego doktora nauk prawnych;
4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych
w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych
studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej;
5) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia, o którym
mowa w art. 25 ust. 2 pkt 2, na stanowiskach referendarza sądowego, starszego
referendarza sądowego, asystenta prokuratora lub asystenta sędziego,
a w przypadku osób, które były zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale
Konstytucyjnym lub w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności
w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale
Praw Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta
sędziego – również dokumenty określające zakres ich obowiązków;
6) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres wykonywania na podstawie
umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych wymagających wiedzy prawniczej
czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej przez
radcę prawnego lub adwokata w kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej,
jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których
mowa w art. 8 ust. 1, lub kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze;
7) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia w urzędach
organów władzy publicznej i wykonywania wymagających wiedzy prawniczej
czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz
tych urzędów;
7a) dokument zaświadczający o ukończeniu aplikacji legislacyjnej oraz dokumenty
zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia w urzędach organów
władzy publicznej lub w państwowych jednostkach organizacyjnych
i wykonywania wymagających wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związanych z tworzeniem projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
8) dokument zaświadczający uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu
sędziowskiego, prokuratorskiego, notarialnego lub komorniczego;
9) dokumenty potwierdzające zatrudnienie na stanowisku radcy Prokuratorii
Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej;
10) (uchylony)
11) oryginał dowodu uiszczenia opłaty za egzamin radcowski;
12) 3 zdjęcia zgodnie z wymaganiami obowiązującymi przy wydawaniu dowodów osobistych.
5. Osoby, o których mowa w:
1) ust. 3 – składają wniosek najpóźniej w terminie 21 dni,
2) ust. 4 – składają wniosek najpóźniej w terminie 45 dni
– przed dniem rozpoczęcia egzaminu radcowskiego. Przepisy art. 33³ ust. 4–9 stosuje się odpowiednio.

Art. 36³. 1. Kandydat uiszcza opłatę za egzamin radcowski, która stanowi
dochód budżetu państwa.
1a. W przypadku wydania postanowienia o pozostawieniu zgłoszenia bez
rozpoznania, wydania decyzji odmawiającej dopuszczenia do udziału w egzaminie
radcowskim albo złożenia nie później niż 14 dni przed terminem egzaminu
radcowskiego pisemnego oświadczenia kandydata o odstąpieniu od udziału
w egzaminie radcowskim, dwie trzecie uiszczonej opłaty podlega zwrotowi na pisemny wniosek kandydata złożony przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej w terminie 30 dni od dnia złożenia tego wniosku.
2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty egzaminacyjnej – nie
wyższą niż równowartość minimalnego wynagrodzenia – uwzględniając konieczność
prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu radcowskiego.

Art. 36⁴. 1. Egzamin radcowski polega na sprawdzeniu przygotowania
prawniczego osoby przystępującej do egzaminu radcowskiego, zwanej dalej
„zdającym”, do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.
2. Egzamin radcowski składa się z pięciu części pisemnych.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Pierwsza część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa karnego, polegającego na przygotowaniu aktu oskarżenia albo
apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia, na
sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
6. Druga część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania z zakresu
prawa cywilnego lub rodzinnego, polegającego na przygotowaniu pozwu lub wniosku
albo apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia, na
sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
7. Trzecia część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa gospodarczego, polegającego na przygotowaniu umowy albo
sporządzeniu pozwu, wniosku lub apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak
podstaw do ich wniesienia, na sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub
przedstawiony stan faktyczny opracowane na potrzeby egzaminu.
8. Czwarta część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa administracyjnego, polegającego na przygotowaniu skargi do
wojewódzkiego sądu administracyjnego lub skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu
Administracyjnego, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia,
na sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
8a. Piąta część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania z zakresu
zasad wykonywania zawodu lub zasad etyki polegającego na przygotowaniu opinii
prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny opracowane na potrzeby
egzaminu.
9. (uchylony)
10. Egzaminatorzy dokonują oceny każdej z części egzaminu radcowskiego
z zastosowaniem następującej skali ocen:
1) oceny pozytywne:
a) celująca (6),
b) bardzo dobra (5),
c) dobra (4),
d) dostateczna (3);
2) ocena negatywna – niedostateczna (2).
11. Podczas egzaminu radcowskiego zdający nie może posiadać urządzeń
służących do przekazu lub odbioru informacji.
12. W trakcie egzaminu radcowskiego zdający może korzystać z tekstów aktów
prawnych i komentarzy oraz orzecznictwa.
13. Przepisy art. 33⁸
ust. 1, 2 i 4–6 stosuje się odpowiednio.

Art. 36⁵. 1. (uchylony)
2. Oceny rozwiązania każdego z zadań z części od pierwszej do czwartej
egzaminu radcowskiego dokonują niezależnie od siebie dwaj egzaminatorzy
z dziedzin prawa, których dotyczy praca pisemna, jeden spośród wskazanych przez
Ministra Sprawiedliwości, drugi spośród wskazanych przez Krajową Radę Radców
Prawnych, biorąc pod uwagę w szczególności zachowanie wymogów formalnych,
zastosowanie właściwych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji,
poprawność zaproponowanego przez zdającego sposobu rozstrzygnięcia problemu
z uwzględnieniem interesu strony, którą zgodnie z zadaniem reprezentuje. Oceny
rozwiązania zadania z części piątej egzaminu radcowskiego dokonują niezależnie od
siebie dwaj egzaminatorzy wyznaczeni przez przewodniczącego komisji
egzaminacyjnej, jeden spośród wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, drugi
spośród wskazanych przez Krajową Radę Radców Prawnych, biorąc pod uwagę
w szczególności zachowanie wymogów formalnych, zastosowanie właściwych
przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji, poprawność zaproponowanego przez
zdającego sposobu rozstrzygnięcia problemu z uwzględnieniem interesu publicznego.
3. Każdy z egzaminatorów sprawdzających pracę pisemną wystawia ocenę
cząstkową i sporządza pisemne uzasadnienie wystawionej oceny cząstkowej
i przekazuje je niezwłocznie przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej, który
załącza wszystkie uzasadnienia ocen cząstkowych dotyczące prac zdającego do
protokołu z przebiegu egzaminu radcowskiego.
4. Ostateczną ocenę z pracy pisemnej dotyczącej danego zadania z części
egzaminu radcowskiego stanowi średnia ocen cząstkowych przyznanych przez
każdego z egzaminatorów, przy czym:
1) oceny pozytywne to:
a) celująca – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 6,00,
b) bardzo dobra – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 5,00 lub 5,50,
c) dobra – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 4,00 lub 4,50,
d) dostateczna – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 3,00 lub 3,50;
2) ocena negatywna – niedostateczna – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych
ocen wynosi 2,00 lub 2,50.
5. W przypadku gdy przynajmniej dwie oceny cząstkowe z prac pisemnych
zdającego dotyczących zadań z różnych części egzaminu radcowskiego są negatywne,
a średnia arytmetyczna, o której mowa w ust. 4, wskazuje na pozytywną ostateczną
ocenę tych prac, komisja egzaminacyjna:
1) odstępuje od wystawienia ostatecznych ocen z tych prac oraz
2) przekazuje komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości,
o której mowa w art. 36⁸, prace pisemne zdającego oraz ich oceny cząstkowe
wraz z uzasadnieniami, w celu ustalenia ostatecznych ocen tych prac.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, komisja egzaminacyjna II stopnia
przy Ministrze Sprawiedliwości stosuje odpowiednio przepisy art. 36⁶
ust. 1 i 2 oraz art. 36⁸ ust. 11.

Art. 36⁶. 1. Pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego otrzymuje zdający,
który z każdej części egzaminu radcowskiego otrzymał ocenę pozytywną.
2. Komisja egzaminacyjna podejmuje uchwałę o wyniku egzaminu
radcowskiego większością głosów w obecności wszystkich członków komisji
egzaminacyjnej. Komisja egzaminacyjna doręcza zdającemu uchwałę o wyniku egzaminu radcowskiego, a jej odpis przesyła Ministrowi Sprawiedliwości, Prezesowi Krajowej Rady Radców Prawnych, właściwej radzie okręgowej izby radców
prawnych oraz dołącza do akt osobowych zdającego.
3. Minister Sprawiedliwości publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej
imiona i nazwiska osób, które uzyskały pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego
oraz imiona ich rodziców.

Art. 36⁷. 1. Z przebiegu egzaminu radcowskiego sporządza się niezwłocznie
protokół, który podpisują członkowie komisji egzaminacyjnej uczestniczący
w egzaminie radcowskim. Członkowie komisji egzaminacyjnej mogą zgłaszać uwagi do protokołu.
2. Dokumentację związaną z przeprowadzeniem egzaminu radcowskiego, po
jego zakończeniu przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje właściwej
radzie okręgowej izby radców prawnych, z czego sporządza się protokół. Kopię
protokołu z przebiegu egzaminu oraz kopię protokołu z przekazania dokumentacji
przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości
w terminie 7 dni od dnia sporządzenia.

Art. 36⁸. 1. Od uchwały o wyniku egzaminu radcowskiego zdającemu
przysługuje odwołanie do komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze
Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia otrzymania uchwały, o której mowa
w art. 36⁶ ust. 2.
2. Minister Sprawiedliwości powołuje, w drodze zarządzenia, komisję
egzaminacyjną II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości, zwaną dalej „komisją
odwoławczą”, w składzie 9 członków.
2a. W przypadku, kiedy przemawiają za tym względy organizacyjne,
a w szczególności duża liczba odwołań od uchwał o wynikach egzaminu
radcowskiego, Minister Sprawiedliwości może powołać więcej niż jedną komisję
odwoławczą do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach danego egzaminu
radcowskiego, wskazując ich właściwość terytorialną. Przepisu art. 33⁵ ust. 5 nie stosuje się.
3. Do składu komisji odwoławczej kandydatów na członków wskazują:
1) Minister Sprawiedliwości – 5 członków, spośród których wyznacza przewodniczącego,
2) Krajowa Rada Radców Prawnych – 4 członków
– spośród osób, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię rzetelnego rozpoznania odwołań.
4. Przewodniczącemu i członkom komisji odwoławczej za udział w jej pracach
przysługuje wynagrodzenie.
5. Przepisy art. 33⁵ ust. 5, 7 i 11, art. 33⁶ ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2, 4, 5, ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
6. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w komisji odwoławczej lub
odwołania członka z komisji odwoławczej, Minister Sprawiedliwości niezwłocznie
powołuje nowego członka komisji odwoławczej. W przypadku członka, o którym
mowa w ust. 3 pkt 2, Krajowa Rada Radców Prawnych w terminie określonym przez
Ministra Sprawiedliwości wskazuje nowego kandydata na członka komisji odwoławczej.
7. Członek komisji odwoławczej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu
w sprawie z przyczyn wskazanych w art. 33⁷ ust. 1. Przepis art. 33⁷ ust. 2 stosuje się.
8. Członkowie komisji odwoławczej przed przystąpieniem do rozpatrywania
sprawy składają pisemne oświadczenia, iż nie pozostają z osobą, której dotyczy
sprawa, w stosunku, o którym mowa w art. 33⁷ ust. 1.
9. Do zadań komisji odwoławczej należy rozpatrywanie odwołań od wyników
egzaminu radcowskiego.
10. Uchwały są podejmowane większością 2/3 głosów w obecności co najmniej
połowy członków komisji odwoławczej.
11. Od uchwały komisji odwoławczej służy skarga do sądu administracyjnego.
12. Do postępowania przed komisją odwoławczą stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
13. Obsługę administracyjno-biurową komisji odwoławczej zapewnia Minister Sprawiedliwości.
14. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i termin zgłaszania kandydatów na członków komisji odwoławczej,
2) termin powołania komisji odwoławczej,
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji odwoławczej,
uwzględniając zakres i nakład ich pracy oraz tryb jego wypłacania,
4) tryb i sposób działania komisji odwoławczej,
5) sposób zapewnienia obsługi administracyjno-biurowej komisji odwoławczej
– uwzględniając konieczność prawidłowego i terminowego rozpoznawania odwołań
oraz zapewnienia zachowania bezstronności pracy członków komisji odwoławczej.

Art. 36⁹. W przypadku nieuzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu
radcowskiego, zdający może przystępować do kolejnych egzaminów radcowskich,
z tym że egzamin ten zdaje w całości.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Aplikanta radcowskiego skreśla się z listy aplikantów radcowskich
w wypadku:
1) o którym mowa w art. 29 pkt 1 lub 3–5 albo art. 29³, stosowanych odpowiednio;
1a) o którym mowa w art. 29 pkt 6, stosowanym odpowiednio;
2) niezakończenia przez niego bez usprawiedliwionej przyczyny aplikacji
radcowskiej w terminie, o którym mowa w art. 32 ust. 2;
3) wpisu na listę radców prawnych;
4) upływu roku od daty zakończenia aplikacji wskazanej w zaświadczeniu
o odbyciu aplikacji radcowskiej;
5) podjęcia uchwały, o której mowa w art. 37¹, wydłużającej okres, o którym mowa
w pkt 4, po upływie dwóch lat od daty zakończenia aplikacji wskazanej w
zaświadczeniu o odbyciu aplikacji radcowskiej.
2. Rada okręgowej izby radców prawnych może skreślić aplikanta radcowskiego
z listy aplikantów radcowskich, jeżeli stwierdzi jego nieprzydatność do wykonywania
zawodu radcy prawnego.
3. Do skreślenia aplikanta radcowskiego z listy aplikantów radcowskich z
przyczyn wskazanych w ust. 1 pkt 1 i 2–5 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio przepisy
art. 31 ust. 1, 2 i 3.
4. Od uchwały Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w sprawie
skreślenia z listy aplikantów radcowskich służy skarga do sądu administracyjnego
w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały.

Art. 37¹. Rada okręgowej izby radców prawnych może, w drodze uchwały, na
wniosek aplikanta radcowskiego złożony przed upływem roku od daty zakończenia
aplikacji radcowskiej i na podstawie przedstawionych dokumentów, wydłużyć okres,
o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 4, o rok w przypadku wystąpienia następujących
okoliczności uniemożliwiających przystąpienie do egzaminu radcowskiego w
najbliższym terminie po zakończeniu aplikacji radcowskiej:
1) wystąpienia u tej aplikantki powikłań związanych z przebiegiem ciąży,
trwających co najmniej 30 dni, w okresie ostatnich 6 miesięcy trwania aplikacji
radcowskiej lub w okresie od jej zakończenia do dnia zakończenia egzaminu
radcowskiego;
2) choroby tego aplikanta powodującej niezdolność do pracy przez okres co
najmniej 90 dni albo wymagającej hospitalizacji przez okres co najmniej 21 dni
– w okresie ostatnich 6 miesięcy trwania aplikacji radcowskiej lub w okresie od
jej zakończenia do dnia zakończenia egzaminu radcowskiego;
3) urodzenia przez tę aplikantkę dziecka w ostatnim roku aplikacji radcowskiej lub
w okresie od jej zakończenia do dnia zakończenia egzaminu radcowskiego albo
gdy termin porodu został ustalony na dzień przypadający nie później niż 3
miesiące od dnia zakończenia egzaminu radcowskiego.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Aplikację radcowską organizują i prowadzą okręgowe izby radców prawnych.
2. Organy samorządu radców prawnych współdziałają w sprawach związanych
z organizowaniem i prowadzeniem aplikacji radcowskiej z organami administracji
państwowej, sądami, kancelariami notarialnymi, prokuraturą oraz jednostkami
organizacyjnymi.
3. Szkolenie aplikantów radcowskich może być organizowane wspólnie
z aplikantami adwokackimi.
4. Aplikant radcowski odbywa aplikację radcowską pod kierunkiem patrona
wyznaczonego przez radę okręgowej izby radców prawnych.
5. Zadaniem patrona jest przygotowanie aplikanta radcowskiego do
wykonywania zawodu radcy prawnego w rozumieniu niniejszej ustawy.

art. 39. więcej Art. 39. (uchylony).

art. 40. więcej Art. 40. 1. Samorząd jest niezależny w wykonywaniu swych zadań i podlega
tylko przepisom prawa.
2. Przynależność radców prawnych i aplikantów radcowskich do samorządu jest obowiązkowa.

art. 41. więcej Art. 41. Do zadań samorządu należy w szczególności:
1) udział w zapewnianiu warunków do wykonywania ustawowych zadań radców prawnych;
2) reprezentowanie radców prawnych i aplikantów radcowskich oraz ochrona ich
interesów zawodowych;
3) współdziałanie w kształtowaniu i stosowaniu prawa;
4) przygotowywanie aplikantów radcowskich do należytego wykonywania zawodu
radcy prawnego oraz doskonalenie zawodowe radców prawnych;
5) nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych
i aplikantów radcowskich;
5a) współdziałanie z jednostkami samorządu terytorialnego w zapewnianiu
udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej, o której mowa w ustawie z dnia 5
sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie
obywatelskim oraz edukacji prawnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 294);
6) prowadzenie badań w zakresie funkcjonowania pomocy prawnej.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Organami samorządu są: Krajowy Zjazd Radców Prawnych, Krajowa
Rada Radców Prawnych, Wyższa Komisja Rewizyjna, Wyższy Sąd Dyscyplinarny,
Główny Rzecznik Dyscyplinarny, zgromadzenie okręgowej izby radców prawnych,
rada okręgowej izby radców prawnych, okręgowa komisja rewizyjna, okręgowy sąd
dyscyplinarny oraz rzecznik dyscyplinarny.
2. Członkami organów samorządu mogą być tylko radcowie prawni.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Kadencja organów samorządu trwa cztery lata, jednakże organy są
obowiązane działać do czasu ukonstytuowania się nowo wybranych organów.
2. Członkowie organów mogą być odwołani przez organ, który ich wybrał.
3. Tej samej funkcji w organach samorządu nie można sprawować dłużej niż
przez dwie następujące po sobie kadencje; nie dotyczy to sprawowania funkcji członka
Wyższego Sądu Dyscyplinarnego lub okręgowego sądu dyscyplinarnego, Głównego
Rzecznika Dyscyplinarnego i rzecznika dyscyplinarnego.

art. 44. więcej Art. 44. Wybory do organów samorządu odbywają się w głosowaniu tajnym
przy nieograniczonej liczbie kandydatów.

art. 45. więcej Art. 45. Organy samorządu podejmują uchwały w obecności co najmniej
połowy członków danego organu.

art. 46. więcej Art. 46. Krajowa Rada Radców Prawnych przedstawia corocznie informację
o funkcjonowaniu samorządu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Organy samorządu przesyłają Ministrowi Sprawiedliwości odpis
każdej uchwały w terminie 21 dni od daty jej podjęcia.
2. Minister Sprawiedliwości zwraca się do Sądu Najwyższego o uchylenie
sprzecznych z prawem uchwał organów samorządu w terminie 3 miesięcy od dnia ich
doręczenia. Jeżeli zaskarżona uchwała rażąco narusza prawo, termin ten wynosi
6 miesięcy. Sąd utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy bądź uchyla ją i przekazuje
sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi samorządu, ustalając
wytyczne co do sposobu jej załatwienia. Skargę spóźnioną Sąd Najwyższy pozostawia
bez rozpoznania.

art. 48. więcej Art. 48. Minister Sprawiedliwości może zwrócić się do Krajowego Zjazdu
Radców Prawnych lub Krajowej Rady Radców Prawnych o podjęcie uchwały
w określonej sprawie należącej do właściwości samorządu. Uchwała Krajowej Rady
Radców Prawnych powinna być podjęta w terminie dwóch miesięcy, a uchwała
Krajowego Zjazdu Radców Prawnych na najbliższym Zjeździe.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Radcowie prawni i aplikanci radcowscy zamieszkali na terenie
danego okręgu tworzą okręgową izbę radców prawnych.
2. (uchylony)
3. Uchwałę o utworzeniu i terenie działania okręgowej izby radców prawnych
podejmuje Krajowa Rada Radców Prawnych, biorąc pod uwagę zasadniczy podział
terytorialny państwa.

art. 50. więcej Art. 50. 1. W zgromadzeniu okręgowej izby radców prawnych uczestniczą
wszyscy radcowie prawni należący do danej izby oraz, bez prawa głosu, aplikanci
radcowscy tej izby.
2. Jeżeli liczba członków okręgowej izby radców prawnych przekracza 300 osób,
zgromadzenie okręgowej izby radców prawnych stanowią delegaci wybrani na
zebraniach zwołanych dla poszczególnych rejonów, objętych działalnością danej izby.
3. Zgromadzenie okręgowej izby radców prawnych zwołuje rada okręgowej izby raz do roku.
4. Do uprawnień zgromadzenia okręgowej izby radców prawnych należy:
1) ustalanie liczby członków rady okręgowej izby radców prawnych;
2) wybór dziekana rady okręgowej izby radców prawnych oraz pozostałych członków rady;
3) ustalanie liczby członków okręgowej komisji rewizyjnej i okręgowego sądu
dyscyplinarnego oraz ich wybór;
4) wybór rzecznika dyscyplinarnego;
5) uchwalanie budżetu okręgowej izby radców prawnych i zatwierdzanie
sprawozdań rady okręgowej izby radców prawnych z jego wykonania oraz
rocznych lub okresowych planów pracy rady okręgowej izby;
6) dokonywanie podziału terenu działania okręgowej izby radców prawnych na
rejony, o których mowa w ust. 2, i ustalenie liczby delegatów na zgromadzenie
okręgowej izby radców prawnych z poszczególnych rejonów;
7) odwoływanie organów okręgowej izby radców prawnych lub poszczególnych
członków tych organów;
8) ocena działalności organów okręgowej izby radców prawnych;
9) wybór delegatów na Krajowy Zjazd Radców Prawnych;
10) wybór członka Krajowej Rady Radców Prawnych, o którym mowa w art. 59 ust. 1.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Nadzwyczajne zgromadzenie okręgowej izby radców prawnych
zwołuje rada okręgowej izby radców prawnych:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek Krajowej Rady Radców Prawnych;
3) na wniosek swego prezydium lub okręgowej komisji rewizyjnej;
4) na wniosek jednej trzeciej członków okręgowej izby radców prawnych.
2. Nadzwyczajne zgromadzenie okręgowej izby powinno być zwołane w ciągu
3 tygodni od dnia wpływu wniosku w sprawie zwołania tego zgromadzenia.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Działalnością okręgowej izby radców prawnych kieruje rada
okręgowej izby radców prawnych.
2. Organem wykonawczym rady okręgowej izby radców prawnych jest jej
prezydium, które stanowią dziekan oraz wybrani przez radę wicedziekani, sekretarz,
skarbnik i członkowie.
3. Do zakresu działania rady okręgowej izby radców prawnych należy w szczególności:
1) reprezentowanie interesów zawodowych członków okręgowej izby radców prawnych;
2) doskonalenie zawodowe radców prawnych;
3) nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych
i aplikantów radcowskich;
4) występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem
o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji podmiotu
prowadzącego działalność w zakresie pomocy prawnej niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy.
5) (uchylony)
4. Rada okręgowej izby radców prawnych prowadzi listy radców prawnych
i aplikantów radcowskich. Rada okręgowej izby radców prawnych udostępnia na
swojej stronie internetowej informacje o wpisanych na prowadzone przez nią listy
radcach prawnych i aplikantach radcowskich, obejmujące imię i nazwisko oraz numer wpisu na listę.
5. Rada okręgowej izby radców prawnych prowadzi listę prawników
zagranicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 lipca 2002 r.
o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Rada okręgowej izby radców prawnych prowadzi w systemie
teleinformatycznym udostępnianym przez Krajową Radę Radców Prawnych listy,
o których mowa w ust. 4 i 5. Rada okręgowej izby radców prawnych umożliwia
Krajowej Radzie Radców Prawnych dostęp do tych list.

art. 53. więcej Art. 53. Do zakresu działania okręgowej komisji rewizyjnej należy kontrola
działalności finansowej rady okręgowej izby radców prawnych.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Okręgowy sąd dyscyplinarny rozpatruje sprawy dyscyplinarne
członków okręgowej izby radców prawnych wniesione przez rzecznika
dyscyplinarnego oraz odwołania, o których mowa w art. 66 ust. 3.
2. Od orzeczenia okręgowego sądu dyscyplinarnego służy odwołanie do
Wyższego Sądu Dyscyplinarnego.

Art. 54¹. 1. Do zakresu działania rzecznika dyscyplinarnego należą czynności
w postępowaniu dyscyplinarnym, określone w ustawie i przepisach wydanych na jej podstawie.
2. Rzecznik dyscyplinarny może wykonywać czynności przy pomocy swoich zastępców.

art. 55. więcej Art. 55. Radcowie prawni i aplikanci radcowscy zamieszkali na terenie kraju
tworzą Krajową Izbę Radców Prawnych.

art. 56. więcej Art. 56. 1. W Krajowym Zjeździe Radców Prawnych udział biorą delegaci
wybrani przez zgromadzenia okręgowych izb radców prawnych oraz, z głosem
doradczym, niebędący delegatami: członkowie ustępującej Krajowej Rady Radców
Prawnych, Przewodniczący Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, Główny Rzecznik
Dyscyplinarny i Przewodniczący Wyższej Komisji Rewizyjnej.
2. Zasady przeprowadzania wyborów delegatów na Krajowy Zjazd Radców
Prawnych oraz liczbę tych delegatów z poszczególnych okręgowych izb radców
prawnych określa Krajowa Rada Radców Prawnych.
3. Krajowy Zjazd Radców Prawnych zwołuje Krajowa Rada Radców Prawnych.

art. 57. więcej Art. 57. Do Krajowego Zjazdu Radców Prawnych należy:
1) wybór prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych;
2) wybór Krajowej Rady Radców Prawnych, Wyższej Komisji Rewizyjnej,
Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego;
3) uchwalanie wytycznych działania samorządu i jego organów;
4) określanie zasad przeprowadzania wyborów do organów samorządu, liczby
członków tych organów oraz trybu ich odwoływania, a także zasad
podejmowania uchwał przez organy samorządu;
5) (uchylony)
6) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Krajowej Rady Radców Prawnych,
Wyższej Komisji Rewizyjnej, Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i Głównego
Rzecznika Dyscyplinarnego;
7) uchwalanie zasad etyki radców prawnych;
8) ustalanie podstawowych zasad gospodarki finansowej samorządu.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Radców Prawnych zwołuje Krajowa
Rada Radców Prawnych:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek swego prezydium lub Wyższej Komisji Rewizyjnej;
3) na wniosek co najmniej jednej trzeciej rad okręgowych izb radców prawnych.
2. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd powinien być zwołany w ciągu dwóch
miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwołanie Zjazdu.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Krajową Radę Radców Prawnych stanowią prezes i członkowie
wybrani przez Krajowy Zjazd Radców Prawnych oraz członkowie wybrani
bezpośrednio przez zgromadzenia okręgowych izb, po jednym z każdej izby.
2. Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych stanowią prezes i wybrani przez
Krajową Radę wiceprezesi, sekretarz, skarbnik i członkowie.
3. Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych jest organem wykonawczym tej
Rady i zdaje jej sprawę ze swej działalności.
4. Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych sprawuje czynności należące do
zakresu działania Krajowej Rady Radców Prawnych, z wyjątkiem wymienionych
w art. 60 pkt 4–5a oraz 8–11a.

art. 60. więcej Art. 60. Do zakresu działania Krajowej Rady Radców Prawnych należy:
1) reprezentowanie samorządu wobec sądów, organów państwowych
i samorządowych, instytucji i organizacji;
2) udzielanie opinii o projektach aktów prawnych oraz przedstawianie wniosków
dotyczących unormowań prawnych;
3) koordynowanie działalności okręgowych izb radców prawnych i sprawowanie
nadzoru nad ich działalnością;
4) uchwalanie budżetu Krajowej Rady Radców Prawnych i zatwierdzanie
sprawozdań z jego wykonania oraz rozpatrywanie wniosków Wyższej Komisji Rewizyjnej;
5) wybór Prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych oraz Głównego Rzecznika
Dyscyplinarnego, jeżeli jego mandat wygasł w okresie pomiędzy Krajowymi
Zjazdami Radców Prawnych;
5a) wybór przewodniczącego Krajowego Zespołu Wizytatorów, jego zastępcy i członków;
6) rozpatrywanie odwołań od uchwał rad okręgowych izb radców prawnych;
7) koordynowanie doskonalenia zawodowego radców prawnych;
8) uchwalanie regulaminów:
a) działalności samorządu i jego organów,
b) zakresu, trybu działania oraz zasad wynagradzania wizytatorów,
c) odbywania aplikacji radcowskiej,
d) prowadzenia list radców prawnych i aplikantów radcowskich,
e) dotyczących zasad współdziałania radcy prawnego z prawnikiem
zagranicznym reprezentującym klienta w postępowaniu, w którym zgodnie z obowiązującymi przepisami wymagane jest, aby strona była reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego,
f) dotyczących szczegółowych zasad wykonywania zawodu radcy prawnego,
g) dotyczących zasad wyznaczania radców prawnych do udzielania
nieodpłatnej pomocy prawnej, o której mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia
2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie
obywatelskim oraz edukacji prawnej, i dokumentowania udzielonej
nieodpłatnej pomocy prawnej,
h) dotyczących dopełnienia obowiązku zawodowego radców prawnych
w zakresie doskonalenia zawodowego i uprawnień organów samorządu
służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku przez radców prawnych;
8a) uchylanie sprzecznych z prawem uchwał zgromadzenia okręgowej izby radców prawnych;
8b) (utracił moc)
9) tworzenie okręgowych izb radców prawnych, określanie ich liczby oraz
terytorialnego zasięgu;
9a) określanie zasad działania zastępców Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego
i zastępców rzeczników dyscyplinarnych oraz trybu i sposobu ich wyboru;
9b) określanie wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego;
10) ustalanie zasad gospodarki finansowej samorządu;
11) określanie wysokości składki członkowskiej i zasad jej podziału oraz wysokości
opłat związanych z decyzją w sprawie wpisu na listę radców prawnych
i aplikantów radcowskich oraz opłat manipulacyjnych;
11a) uchwalanie zasad zwalniania aplikantów od ponoszenia w całości lub w części
opłaty rocznej, a także odraczania jej płatności lub rozkładania jej na raty;
12) wykonywanie zadań określonych w ustawie o świadczeniu przez prawników
zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej;
13) współdziałanie z Ministrem Sprawiedliwości w zakresie określonym w ustawie.

Art. 60¹. 1. Krajowa Rada Radców Prawnych zapewnia sądom, Ministrowi
Sprawiedliwości, Prokuratorowi Generalnemu, prokuratorom powszechnych
i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz prokuratorom Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu dostęp do list, o których mowa w art. 52 ust. 4 i 5, za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego, w zakresie imienia i nazwiska radcy prawnego, aplikanta
radcowskiego lub prawnika zagranicznego, numeru PESEL o ile radca prawny,
aplikant radcowski lub prawnik zagraniczny go posiada, daty uchwały o wpisie na listę
i numer wpisu na listę, daty uchwały o skreśleniu z listy, w przypadku radców
prawnych i prawników zagranicznych – informacji o zawieszeniu prawa do
wykonywania zawodu radcy prawnego, formy wykonywania zawodu i adresu do
doręczeń, a w przypadku aplikantów radcowskich – informacji o zawieszeniu
w prawach aplikanta radcowskiego oraz informacji o prawie określonym w art. 35¹ ust. 1 i 2.
2. Krajowa Rada Radców Prawnych udostępnia na stronie internetowej Krajowej
Izby Radców Prawnych informacje o radcach prawnych, aplikantach radcowskich
i prawnikach zagranicznych obejmujące imię i nazwisko radcy prawnego, aplikanta
radcowskiego lub prawnika zagranicznego oraz numer wpisu na listę.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, minimalną
funkcjonalność oraz warunki organizacyjno-techniczne funkcjonowania systemu
teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając zgodność z
minimalnymi wymaganiami i sposobem stwierdzania zgodności oprogramowania
określonymi na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700,
730, 848, 1590 i 2294) oraz zapewnienie bezpieczeństwa danych, w tym ochronę
przed nieuprawnionym ujawnieniem i dostępem.

art. 61. więcej Art. 61. Do zakresu działania Wyższej Komisji Rewizyjnej należy kontrola
działalności finansowej Krajowej Rady Radców Prawnych.

Art. 61¹. 1. Do zakresu działania Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego należą
czynności w postępowaniu dyscyplinarnym, określone w ustawie i przepisach
wydanych na jej podstawie.
2. Główny Rzecznik Dyscyplinarny może wykonywać czynności przy pomocy
swoich zastępców.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Wyższy Sąd Dyscyplinarny rozpatruje odwołania od orzeczeń
okręgowych sądów dyscyplinarnych.
2. Wyższy Sąd Dyscyplinarny rozpatruje, jako sąd pierwszej instancji, sprawy
dyscyplinarne członków Krajowej Rady Radców Prawnych i rad okręgowych izb
radców prawnych. Odwołania od orzeczeń wydanych w tym trybie rozpatruje ten sam
sąd w innym, pięcioosobowym składzie.

Art. 62¹. Orzeczenie z uzasadnieniem, wydane przez Wyższy Sąd
Dyscyplinarny w drugiej instancji, doręcza się stronom, Ministrowi Sprawiedliwości
oraz Krajowej Radzie Radców Prawnych.

Art. 62². 1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny
w drugiej instancji przysługuje stronom, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi
Praw Obywatelskich oraz Prezesowi Krajowej Rady Radców Prawnych kasacja do
Sądu Najwyższego.
2. Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom wymienionym w ust. 1, nie
podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu
do jej wniesienia.

Art. 62³. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak
również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej.

Art. 62⁴. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego, za pośrednictwem Wyższego
Sądu Dyscyplinarnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia
z uzasadnieniem.

Art. 62⁵. 1. Od kasacji, o której mowa w art. 62²
ust. 1, nie uiszcza się opłaty sądowej.
2. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu
rozpoznania kasacji.
3. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów.

Art. 62⁶. (uchylony).

art. 63. więcej Art. 63. Działalność samorządu jest finansowana:
1) ze składek radców prawnych i aplikantów radcowskich, opłat związanych
z postępowaniem w sprawie wpisu na listę radców prawnych i aplikantów
radcowskich oraz kar pieniężnych;
2) z dochodów z innych źródeł, a w szczególności z dotacji i subwencji oraz
darowizn i spadków.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności
dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością
zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
1a. Radcowie prawni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej również za
niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 22⁷
ust. 1, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22⁸.
2. Od odpowiedzialności dyscyplinarnej wyłączone są czyny naruszające
przepisy dotyczące porządku i dyscypliny pracy, określone w Kodeksie pracy.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) kara pieniężna;
4) zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas od trzech
miesięcy do pięciu lat, a w stosunku do aplikantów radcowskich – zawieszenie
w prawach aplikanta na czas od jednego roku do trzech lat;
5) pozbawienie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego, a w stosunku do
aplikantów radcowskich – wydalenie z aplikacji.
2. Kary określonej w ust. 1 pkt 3 nie stosuje się wobec aplikanta radcowskiego.
2a. Obok kary nagany i kary pieniężnej można orzec dodatkowo zakaz
wykonywania patronatu na czas od roku do pięciu lat.
2b. Obok kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego
orzeka się dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od lat dwóch do lat dziesięciu.
2ba. Karę pieniężną wymierza się w granicach od półtorakrotności do
dwunastokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dacie
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego.
2c. Kara pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego pociąga
za sobą skreślenie z listy radców prawnych bez prawa ubiegania się o ponowny wpis
na listę radców prawnych przez okres 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia
kary pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego.
2d. Kara wydalenia z aplikacji pociąga za sobą skreślenie z listy aplikantów bez
prawa ubiegania się o ponowny wpis na listę aplikantów radcowskich lub o wpis na
listę radców prawnych przez okres 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary
wydalenia z aplikacji.
2e. Obok kary dyscyplinarnej można orzec dodatkowo obowiązek przeproszenia
pokrzywdzonego. Orzekając ten obowiązek, sąd dyscyplinarny określa sposób jego
wykonania, odpowiedni ze względu na okoliczności sprawy.
2f. Sąd dyscyplinarny może orzec podanie treści orzeczenia do publicznej
wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe ze względu na okoliczności
sprawy, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego.
2g. Kara nagany oraz kara pieniężna pociągają za sobą utratę biernego prawa
wyborczego do organu samorządu radców prawnych na czas trzech lat od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia.
2h. Kara zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego pociąga
za sobą utratę biernego i czynnego prawa wyborczego do organu samorządu radców
prawnych na czas sześciu lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
3. (uchylony)

Art. 65¹. 1. W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień
dyscyplinarnych sąd dyscyplinarny wymierza karę za poszczególne przewinienia,
a następnie karę łączną.
2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady:
1) w razie orzeczenia kary upomnienia i nagany wymierza się łączną karę nagany;
2) kary upomnienia i nagany nie podlegają łączeniu z karą pieniężną;
3) przy karach pieniężnych łączna kara pieniężna nie może przekraczać sumy tych
kar ani nie może być niższa od najwyższej z orzeczonych kar pieniężnych;
4) kara zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego ani kara
zawieszenia w prawach aplikanta nie podlegają łączeniu z karami upomnienia,
nagany ani karą pieniężną;
5) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i karze
pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego lub wydalenia
z aplikacji wymierza się karę łączną pozbawienia prawa do wykonywania
zawodu radcy prawnego lub wydalenia z aplikacji, a w przypadku orzeczonych
równocześnie kar pieniężnych karę tę orzeka się na zasadach przewidzianych w pkt 3.
3. W przypadku, gdy obwiniony popełnił dwa lub więcej przewinień
dyscyplinarnych, zanim zapadło pierwsze, choćby nieprawomocne, orzeczenie co do
któregokolwiek z nich, wydaje się orzeczenie łączne, o ile orzeczone kary podlegają
łączeniu według zasad przewidzianych w ust. 2.

Art. 65². 1. Radca prawny lub aplikant radcowski, przeciwko któremu toczy się
postępowanie dyscyplinarne lub karne, może być tymczasowo zawieszony
w czynnościach zawodowych przez sąd dyscyplinarny w szczególnie uzasadnionych
okolicznościach sprawy. Postanowienie o tym zawieszeniu wydaje sąd dyscyplinarny
z urzędu bądź na wniosek stron.
2. Sąd dyscyplinarny orzeka o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach
zawodowych radcy prawnego lub aplikanta radcowskiego, w stosunku do którego
w prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu karnym zastosowano tymczasowe
aresztowanie, w terminie 14 dni od daty powzięcia wiadomości o tymczasowym
aresztowaniu. Jeżeli w stosunku do tymczasowo aresztowanego radcy prawnego lub
aplikanta radcowskiego nie wszczęto w chwili orzekania o tymczasowym
aresztowaniu postępowania dyscyplinarnego albo brak jest wniosku o tymczasowe
zawieszenie, sąd dyscyplinarny ogranicza tymczasowe zawieszenie do czasu trwania
tymczasowego aresztowania.
3. Postanowienie sądu dyscyplinarnego o tymczasowym zawieszeniu jest
natychmiast wykonalne. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.
4. Tymczasowo zawieszony może w każdym czasie składać wniosek o uchylenie
postanowienia o tymczasowym zawieszeniu. Na postanowienie w przedmiocie
wniosku zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie
co najmniej trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie
tymczasowego zawieszenia.
5. Tymczasowe zawieszenie uchyla się niezwłocznie, jeżeli ustaną przyczyny,
wskutek których zostało ono zastosowane, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne jest mniejszej wagi albo w świetle
okoliczności sprawy będzie to wystarczającym środkiem dyscyplinującym radcę
prawnego lub aplikanta radcowskiego bez potrzeby wymierzenia kary dyscyplinarnej,
dziekan rady okręgowej izby radców prawnych, na wniosek rzecznika
dyscyplinarnego, może poprzestać na udzieleniu ostrzeżenia radcy prawnemu lub
aplikantowi radcowskiemu. Rzecznik dyscyplinarny może wystąpić z wnioskiem po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego albo o umorzeniu tego postępowania.
2. Udzielając ostrzeżenia, dziekan może jednocześnie zobowiązać radcę
prawnego lub aplikanta radcowskiego do przeproszenia pokrzywdzonego lub do
innego stosownego postępowania.
3. Radcy prawnemu lub aplikantowi radcowskiemu służy prawo odwołania od
ostrzeżenia do właściwego sądu dyscyplinarnego w terminie 7 dni od udzielenia ostrzeżenia.
4. Od postanowienia sądu dyscyplinarnego w sprawie odwołania, o którym
mowa w ust. 3, nie przysługuje środek zaskarżenia.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od
postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego wszczętego w jednostce
organizacyjnej, w której przepisy szczególne przewidują takie postępowanie.
Postępowanie dyscyplinarne może być jednak zawieszone do czasu ukończenia
postępowania karnego.
2. (uchylony)

Art. 67¹. 1. Rzecznik dyscyplinarny prowadzi postępowanie z urzędu.
2. Rozstrzygnięcia organów prowadzących postępowanie dyscyplinarne opierają
się na ustaleniach faktycznych. Dowody przeprowadza się na wniosek stron albo z urzędu.

Art. 67². Postępowanie dyscyplinarne obejmuje:
1) dochodzenie;
2) postępowanie przed sądem dyscyplinarnym;
3) postępowanie wykonawcze.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Stronami w dochodzeniu są obwiniony i pokrzywdzony,
a w postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym – oskarżyciel, obwiniony i pokrzywdzony.
2. Oskarżycielami w postępowaniu przed okręgowym sądem dyscyplinarnym są
rzecznik dyscyplinarny, a przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym – Główny
Rzecznik Dyscyplinarny, a także ich zastępcy, wykonujący czynności zlecone przez rzeczników.
3. Obwinionym jest radca prawny lub aplikant radcowski, co do którego wydano
postanowienie o przedstawieniu zarzutów.
4. Obwiniony może mieć obrońcę. Obrońcą może być wyłącznie radca prawny lub adwokat.
5. Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio
naruszone postępowaniem radcy prawnego lub aplikanta radcowskiego określonym w art. 64.

Art. 68¹. 1. Postępowanie przed sądem dyscyplinarnym wszczyna wniosek
o ukaranie złożony odpowiednio przez Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego,
rzecznika dyscyplinarnego lub ich zastępców.
1a. Minister Sprawiedliwości może polecić wszczęcie dochodzenia przeciwko
radcy prawnemu lub aplikantowi radcowskiemu.
1b. W wypadku określonym w ust. 1a Ministrowi Sprawiedliwości przysługują
prawa strony.
2. Jeżeli radca prawny świadczy w państwie członkowskim Unii Europejskiej
lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)
– stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym pomoc prawną na podstawie
obowiązujących tam przepisów o świadczeniu pomocy prawnej przez prawników
z Unii Europejskiej, sąd dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne,
niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ w tym państwie, przesyłając temu
organowi odpis wniosku, o którym mowa w ust. 1.

Art. 68². Rzecznik dyscyplinarny doręcza Ministrowi Sprawiedliwości odpisy
postanowień o wszczęciu dochodzenia oraz informuje Ministra Sprawiedliwości
o wniesieniu do sądu dyscyplinarnego wniosku o ukaranie lub o skierowaniu wniosku
do dziekana rady okręgowej izby radców prawnych w trybie art. 66.

Art. 68³. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego, za zgodą radcy prawnego
lub aplikanta radcowskiego, pisma mogą być doręczane także za pośrednictwem
telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim przypadku dowodem doręczenia jest
potwierdzenie transmisji danych.
2. Niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy na rozprawę, posiedzenie
lub na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego nie wstrzymuje rozpoznania sprawy lub
przeprowadzenia czynności, chyba że należycie usprawiedliwią oni swoją
nieobecność, jednocześnie wnosząc o odroczenie lub przerwanie rozprawy lub
posiedzenia lub o nieprzeprowadzanie czynności przed rzecznikiem, albo sąd dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny z ważnych przyczyn uzna ich obecność za konieczną.
3. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego odpis
postanowienia o przedstawieniu zarzutów rzecznik dyscyplinarny doręcza mu na
piśmie, co zastępuje ogłoszenie.
4. Orzeczenia wydanego pod nieobecność obwinionego lub jego obrońcy nie
uważa się za zaoczne.
5. Należyte usprawiedliwienie niestawiennictwa obwinionego lub jego obrońcy
na rozprawie lub na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego wymaga wskazania
i uprawdopodobnienia wyjątkowych przyczyn, zaś w przypadku choroby –
przedstawienia zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego niemożność stawienia się
na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie.

Art. 68⁴. 1. Karę za nieusprawiedliwione niestawiennictwo lub odmowę złożenia
zeznań lub przyrzeczenia nakłada na świadka lub biegłego, na wniosek sądu
dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego, sąd rejonowy właściwy według
miejsca zamieszkania świadka lub biegłego. Świadek lub biegły nie podlega karze,
jeżeli nie był uprzedzony o skutkach niestawiennictwa, odmowy złożenia zeznań lub przyrzeczenia.
2. Przymusowe sprowadzenie świadka zarządza, na wniosek sądu
dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego, właściwy sąd rejonowy.

art. 69. więcej Art. 69. (uchylony).

art. 70. więcej Art. 70. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od czasu
popełnienia przewinienia upłynęły trzy lata, a w przypadkach przewidzianych
w art. 11 ust. 2 – rok.
2. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przed upływem terminu,
o którym mowa w ust. 1, karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od
czasu jego popełnienia upłynęło pięć lat, a w przypadkach przewidzianych w art. 11
ust. 2 – trzy lata.
3. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne
następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa.

Art. 70¹. 1. Sąd dyscyplinarny orzeka w składzie trzyosobowym.
2. Sędziów powołanych do orzekania w sprawie wyznacza przewodniczący sądu
dyscyplinarnego, mając na uwadze zapewnienie rozpoznania sprawy bez zbędnej
zwłoki oraz równomierne obciążenie sprawami składów sądu.

Art. 70². 1. Właściwy do rozpoznania sprawy jest okręgowy sąd dyscyplinarny
okręgowej izby radców prawnych, której obwiniony jest członkiem w chwili
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
1a. Okręgowy sąd dyscyplinarny rozpoznaje wszystkie sprawy jako sąd
pierwszej instancji, z wyjątkiem spraw określonych w art. 66 ust. 3 oraz
rozpoznawania odwołania od postanowienia rzecznika dyscyplinarnego o odmowie
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub o umorzeniu postępowania
dyscyplinarnego.
2. Jeżeli przewinienie objęte jedną sprawą popełniło dwóch lub więcej
obwinionych wpisanych na listę radców prawnych lub aplikantów radcowskich
w różnych izbach, właściwy jest sąd dyscyplinarny, w okręgu którego popełniono
przewinienie, a w razie gdy tego miejsca nie można ustalić – okręgowy sąd
dyscyplinarny, w którego okręgu wszczęto najpierw postępowanie dyscyplinarne.
3. Spory o właściwość rozstrzyga Wyższy Sąd Dyscyplinarny.

Art. 70³. Rozstrzygnięcia sądu dyscyplinarnego zapadają w formie orzeczeń
albo postanowień. Orzeczenie może być wydane jedynie na rozprawie.

Art. 70⁴. 1. Orzeczenia i postanowienia kończące postępowanie dyscyplinarne
z urzędu doręcza się wraz z uzasadnieniem stronom oraz Ministrowi Sprawiedliwości.
2. Uzasadnienia nie sporządza się z urzędu w sprawach, w których
uwzględniono wniosek rzecznika dyscyplinarnego o wydanie orzeczenia
i wymierzenie uzgodnionej z obwinionym kary dyscyplinarnej bez przeprowadzenia
rozprawy oraz wniosek obwinionego o wydanie orzeczenia i wymierzenie mu
określonej kary dyscyplinarnej, ani w sprawach, w których wymierzono karę
upomnienia. Orzeczenie doręcza się z urzędu stronom oraz Ministrowi Sprawiedliwości.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, uzasadnienie sporządza i doręcza
się na wniosek strony lub Ministra Sprawiedliwości, złożony w terminie 14 dni od
dnia doręczenia orzeczenia.
4. Od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie dyscyplinarne
odwołanie przysługuje stronom oraz Ministrowi Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia albo postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia odwołania.

Art. 70⁵. Ministrowi Sprawiedliwości oraz osobom przez niego upoważnionym
przysługuje w każdym stadium postępowania prawo wglądu do akt i żądania
informacji o wynikach postępowania dyscyplinarnego, jak również prawo żądania
prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych bądź postanowień wraz z aktami sprawy.

Art. 70⁶. 1. Koszty postępowania dyscyplinarnego mają charakter
zryczałtowany.
2. W razie ukarania koszty postępowania ponosi obwiniony. W pozostałych
przypadkach koszty dochodzenia i postępowania przed okręgowym sądem
dyscyplinarnym pokrywa właściwa okręgowa izba radców prawnych, a koszty
postępowania przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym – Krajowa Izba Radców
Prawnych.
3. Wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego określa,
w drodze uchwały, Krajowa Rada Radców Prawnych, mając na względzie przeciętne
koszty postępowania.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Sąd dyscyplinarny niezwłocznie przesyła odpis prawomocnego
orzeczenia właściwej radzie okręgowej izby radców prawnych, Ministrowi
Sprawiedliwości i Krajowej Radzie Radców Prawnych.
2. Wykonanie kar dyscyplinarnych należy do dziekana rady okręgowej izby
radców prawnych.
2a. Prawomocne orzeczenie w zakresie kary pieniężnej oraz kosztów
postępowania stanowi tytuł egzekucyjny w rozumieniu art. 777 Kodeksu
postępowania cywilnego i po nadaniu mu klauzuli wykonalności przez sąd rejonowy
właściwy ze względu na siedzibę sądu dyscyplinarnego, który wydał to orzeczenie,
podlega wykonaniu w drodze egzekucji prowadzonej w trybie tej ustawy.
2b. W postępowaniu egzekucyjnym, o którym mowa w ust. 2a, czynności
przewidziane dla wierzyciela podejmuje dziekan rady okręgowej izby radców
prawnych tej izby, której ukarany był członkiem w dacie uprawomocnienia się
rozstrzygnięcia w zakresie kary pieniężnej oraz kosztów postępowania dyscyplinarnego.
3. Odpis prawomocnego orzeczenia o ukaraniu dyscyplinarnym dołącza się do akt osobowych.
4. O karach, o których mowa w art. 65 ust. 1 pkt 4 i 5, zawiadamia się:
1) sądy,
2) prokuratury,
3) pracodawców oraz inne podmioty, na rzecz których dany radca prawny świadczy
pomoc prawną,
4) właściwe ze względu na charakter prowadzonych przez danego radcę prawnego
spraw organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego
– w okręgu okręgowej izby radców prawnych, w której radca prawny albo aplikant
radcowski jest wpisany na listę, a w sprawie radcy prawnego wykonującego zawód
adwokata – okręgową radę adwokacką.
5. Usunięcie wzmianki o ukaraniu dyscyplinarnym następuje z urzędu po upływie:
1) trzech lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę
upomnienia, karę nagany lub karę pieniężną,
2) 5 lat od upływu okresu zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego,
3) 15 lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę
pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego albo 7 lat
i 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego
karę wydalenia z aplikacji radcowskiej
– jeżeli radca prawny lub aplikant radcowski nie zostanie w tym czasie ukarany lub
nie zostanie wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne.
6. (uchylony)
7. Z chwilą zatarcia kary dyscyplinarnej dziekan rady okręgowej izby radców
prawnych zarządza wykreślenie wzmianki o ukaraniu dyscyplinarnym oraz usunięcie
z akt osobowych dokumentów dotyczących ukarania.

art. 72. więcej Art. 72. (uchylony).

art. 73. więcej Art. 73. Członkowie sądów dyscyplinarnych, w zakresie orzekania w sprawach
dyscyplinarnych, podlegają tylko przepisom prawa.

art. 74. więcej Art. 74. (uchylony).

Art. 74¹. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania
dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy:
1) Kodeksu postępowania karnego;
2) rozdziałów I–III Kodeksu karnego.

art. 75. więcej Art. 75. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki radców
prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie
wojskowej, funkcjonariuszami Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej w zakresie
nieokreślonym niniejszą ustawą określają przepisy odrębnych ustaw.

art. 76. więcej Art. 76. W Prawie o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40, z 1967 r.
Nr 13, poz. 55, z 1969 r. Nr 13, poz. 98, z 1974 r. Nr 50, poz. 316, z 1975 r. Nr 16,
poz. 91 i Nr 34, poz. 183 oraz z 1982 r. Nr 16, poz. 125) w art. 51 § 1 dodaje się lit.
h) w brzmieniu:
„h) osoby, które co najmniej przez trzy lata wykonywały zawód rady prawnego”.

art. 77. więcej Art. 77. Radców prawnych, wpisanych na listę radców prawnych w dniu wejścia
w życie ustawy, wpisuje się z urzędu na listę radców prawnych przewidzianą niniejszą ustawą.

art. 78. więcej Art. 78. (uchylony).

art. 79. więcej Art. 79. (uchylony).

art. 80. więcej Art. 80. (uchylony).

art. 81. więcej Art. 81. (uchylony).

art. 82. więcej Art. 82. (uchylony).

art. 83. więcej Art. 83. (uchylony).

art. 84. więcej Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1982 r.