Art. 36. 1. Minister Sprawiedliwości powołuje przed każdym egzaminem
radcowskim, w drodze zarządzenia, zespół do przygotowania zadań na egzamin
radcowski, zwany dalej „zespołem”.
2. W skład zespołu wchodzą:
1) czterej radcowie prawni delegowani przez Krajową Radę Radców Prawnych,
2) czterej przedstawiciele Ministra Sprawiedliwości
– których wiedza i doświadczenie dają rękojmię prawidłowego przygotowania
egzaminu radcowskiego.
3. Pracami zespołu kieruje przewodniczący lub w przypadku jego nieobecności
zastępca, powołani przez Ministra Sprawiedliwości spośród osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2.
4. Obsługę administracyjno-biurową zespołu zapewnia Minister
Sprawiedliwości. W ramach obsługi administracyjno-biurowej zespołu Minister
Sprawiedliwości uzgadnia z przewodniczącym zespołu lub jego zastępcą terminarz
pracy zespołu oraz zapewnia zespołowi miejsce i odpowiednie warunki pracy.
5. Przewodniczącemu i członkom zespołu przysługuje wynagrodzenie.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Na każdą z części egzaminu radcowskiego zespół sporządza zadania wraz
z opisami istotnych zagadnień z zakresu prawa karnego, cywilnego lub rodzinnego,
gospodarczego, administracyjnego i zasad wykonywania zawodu.
9. Rada okręgowej izby radców prawnych może zgłaszać zespołowi, za
pośrednictwem przewodniczącego zespołu, propozycje zadań wraz z opisami istotnych zagadnień.
10. Ostateczną treść zadań wraz z opisami istotnych zagadnień ustala zespół
większością głosów w obecności co najmniej 5 członków zespołu. W razie równej
liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego zespołu.
11. Do wydrukowania i doręczenia zadań wraz z opisami istotnych
zagadnień poszczególnym komisjom egzaminacyjnym, o których mowa w art. 361
ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019), jeżeli wartość zamówienia jest
mniejsza niż progi unijne, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.
12. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i sposób działania zespołu,
2) tryb i sposób zgłaszania propozycji zadań wraz z opisami istotnych zagadnień,
ich przygotowania, przechowywania oraz przekazywania komisjom
egzaminacyjnym, o których mowa w art. 36¹ ust. 2, zadań na egzamin radcowski
– uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia
egzaminu radcowskiego, w szczególności konieczność zabezpieczenia zadań przed
ich nieuprawnionym ujawnieniem;
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków zespołu, uwzględniając
nakład ich pracy i zakres obowiązków.
13. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób
udzielenia zamówienia, o którym mowa w ust. 11, mając na uwadze konieczność
zachowania zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców
i zabezpieczenia zadań oraz opisów istotnych zagadnień przed ich nieuprawnionym ujawnieniem.

Art. 36¹. 1. Do egzaminu radcowskiego może przystąpić osoba, która odbyła
aplikację radcowską i otrzymała zaświadczenie o jej odbyciu oraz osoba, o której
mowa w art. 25 ust. 2.
2. Egzamin radcowski przeprowadzają komisje egzaminacyjne do
przeprowadzenia egzaminu radcowskiego, zwane dalej „komisjami
egzaminacyjnymi”, w składzie 8 członków, powoływane na obszarze właściwości
jednej lub kilku okręgowych izb radców prawnych. Przepisy art. 331
ust. 1a oraz art. 33⁵ ust. 5 stosuje się odpowiednio.
3. Członków komisji egzaminacyjnych powołuje się spośród specjalistów
z dziedzin prawa objętych egzaminem, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię
prawidłowego przebiegu egzaminu.
4. W skład komisji egzaminacyjnych wchodzą 4 osoby wskazane przez Ministra
Sprawiedliwości i 4 osoby wskazane przez Krajową Radę Radców Prawnych spośród
radców prawnych.
5. Minister Sprawiedliwości powołuje, w drodze zarządzenia, komisje
egzaminacyjne na obszarze właściwości jednej lub kilku okręgowych izb radców
prawnych oraz wyznacza, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych,
przewodniczącego komisji egzaminacyjnej i jego zastępcę.
6. Komisja egzaminacyjna czuwa nad prawidłowym przebiegiem egzaminu
radcowskiego. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami
i reprezentuje ją na zewnątrz.
7. Do wygaśnięcia członkostwa lub odwołania członka komisji egzaminacyjnej
przepisy art. 33⁶ stosuje się odpowiednio.
8. Członkowie komisji egzaminacyjnych składają oświadczenia, o których mowa
w art. 33⁷ ust. 3, w terminie 7 dni od dnia upływu terminu do złożenia wniosku
o dopuszczenie do egzaminu radcowskiego. W przypadku wystąpienia okoliczności,
o których mowa w art. 33⁷ ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej
zawiadamia o tym niezwłocznie Ministra Sprawiedliwości. Minister Sprawiedliwości
odwołuje członka komisji egzaminacyjnej z przyczyn określonych w art. 33⁷ ust. 1.
Przepis art. 33⁷ ust. 2 stosuje się.
9. Egzamin radcowski przeprowadza się raz w roku w terminie wyznaczonym
przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Krajową Radą Radców Prawnych.
10. W przypadku zaistnienia przeszkody uniemożliwiającej przeprowadzenie
egzaminu przez komisję egzaminacyjną w terminie, o którym mowa w ust. 9, Minister
Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych wyznacza
dodatkowy termin przeprowadzenia egzaminu przez tę komisję egzaminacyjną.
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej zawiadamia zdających o dodatkowym
terminie egzaminu listem poleconym za poświadczeniem odbioru oraz obwieszcza na
tablicy ogłoszeń w siedzibie wyznaczonej okręgowej izby radców prawnych. Przepisy
art. 36 ust. 5 i 8–11 stosuje się odpowiednio.
11. Przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej przysługuje zwrot
kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących
należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
12. Przewodniczącemu i członkowi komisji egzaminacyjnej niebędącemu
pracownikiem administracji rządowej przysługuje wynagrodzenie za czynności
związane z udziałem w komisji egzaminacyjnej.
13. Właściwa dla siedziby komisji egzaminacyjnej rada okręgowej izby radców
prawnych zapewnia obsługę administracyjną i techniczną działalności komisji
egzaminacyjnej, w tym przeprowadzanie egzaminu radcowskiego jako zadanie
zlecone z zakresu administracji rządowej.
14. Ze środków przekazanych na zadanie zlecone, o którym mowa w ust. 13,
właściwe rady pokrywają koszty przeprowadzenia egzaminu radcowskiego oraz
wydatki związane z działalnością komisji egzaminacyjnej.
15. Wydatki związane z działalnością komisji egzaminacyjnej, w tym
z przeprowadzaniem egzaminu radcowskiego, oraz wynagrodzenie przewodniczącego i członków komisji egzaminacyjnej pokrywane są z części budżetu państwa, która pozostaje w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.
16. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych, określi w drodze rozporządzenia:
1) tryb i termin zgłaszania kandydatów na członków komisji egzaminacyjnej oraz
powoływania i odwoływania członków komisji egzaminacyjnej,
2) rodzaj dokumentów, o których mowa w art. 36² ust. 4 pkt 3 i 5–9,
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji
egzaminacyjnej, uwzględniając liczbę osób przystępujących do egzaminu, zakres
i nakład ich pracy w zorganizowaniu i w przebiegu egzaminu radcowskiego oraz
tryb wypłacania tego wynagrodzenia,
4) szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania egzaminu radcowskiego, w szczególności:
a) sposób działania komisji egzaminacyjnej,
b) czas trwania poszczególnych części egzaminu radcowskiego,
c) sposób zorganizowania obsługi administracyjnej i technicznej komisji
egzaminacyjnej przez okręgowe izby radców prawnych, w tym
przekazywania środków, sprawowania nadzoru nad ich wydatkowaniem
i rozliczania wydatków związanych z tą obsługą
– uwzględniając konieczność prawidłowego, terminowego i efektywnego
przeprowadzenia egzaminu, zapewnienia zachowania bezstronności pracy komisji
egzaminacyjnej oraz konieczność uzyskania informacji niezbędnych do prawidłowego
przeprowadzenia egzaminu radcowskiego.

Art. 36². 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Krajową Radą Radców
Prawnych zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej, nie później niż na 90 dni
przed terminem egzaminu radcowskiego, ogłoszenie o egzaminie radcowskim,
w którym podaje w szczególności:
1) termin złożenia wniosku o dopuszczenie do egzaminu radcowskiego, zwanego dalej „wnioskiem”;
2) właściwość miejscową każdej z komisji egzaminacyjnych i adres jej siedziby,
termin przeprowadzenia każdej części egzaminu radcowskiego;
3) wysokość opłaty za egzamin radcowski.
2. Aplikanci radcowscy składają wniosek do komisji egzaminacyjnej na obszarze
właściwości rady okręgowej izby radców prawnych, w której odbyli aplikację
radcowską. Osoby uprawnione do przystąpienia do egzaminu radcowskiego bez
odbycia aplikacji składają wniosek do komisji egzaminacyjnej na obszarze
właściwości rady okręgowej izby radców prawnych właściwej ze względu na ich
miejsce zamieszkania, a w przypadku braku miejsca zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej do wybranej komisji egzaminacyjnej. Rady okręgowych izb
radców prawnych, każdego roku, w terminie 7 dni od dnia zakończenia aplikacji
radcowskiej, przekazują właściwej terytorialnie komisji egzaminacyjnej oraz
Ministrowi Sprawiedliwości listę osób, które odbyły aplikację radcowską.
3. Osoby, które odbyły aplikację radcowską, dołączają do wniosku
zaświadczenie o odbyciu aplikacji radcowskiej oraz oryginał dowodu uiszczenia
opłaty za egzamin radcowski.
4. Osoby uprawnione do przystąpienia do egzaminu radcowskiego bez odbycia
aplikacji dołączają do wniosku odpowiednio:
1) kwestionariusz osobowy;
2) życiorys;
3) dokument zaświadczający uzyskanie stopnia naukowego doktora nauk prawnych;
4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych
w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych
studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej;
5) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia, o którym
mowa w art. 25 ust. 2 pkt 2, na stanowiskach referendarza sądowego, starszego
referendarza sądowego, asystenta prokuratora lub asystenta sędziego,
a w przypadku osób, które były zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale
Konstytucyjnym lub w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności
w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale
Praw Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta
sędziego – również dokumenty określające zakres ich obowiązków;
6) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres wykonywania na podstawie
umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych wymagających wiedzy prawniczej
czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej przez
radcę prawnego lub adwokata w kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej,
jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których
mowa w art. 8 ust. 1, lub kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze;
7) dokumenty zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia w urzędach
organów władzy publicznej i wykonywania wymagających wiedzy prawniczej
czynności bezpośrednio związanych ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz
tych urzędów;
7a) dokument zaświadczający o ukończeniu aplikacji legislacyjnej oraz dokumenty
zaświadczające co najmniej 4-letni okres zatrudnienia w urzędach organów
władzy publicznej lub w państwowych jednostkach organizacyjnych
i wykonywania wymagających wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związanych z tworzeniem projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
8) dokument zaświadczający uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu
sędziowskiego, prokuratorskiego, notarialnego lub komorniczego;
9) dokumenty potwierdzające zatrudnienie na stanowisku radcy Prokuratorii
Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej;
10) (uchylony)
11) oryginał dowodu uiszczenia opłaty za egzamin radcowski;
12) 3 zdjęcia zgodnie z wymaganiami obowiązującymi przy wydawaniu dowodów osobistych.
5. Osoby, o których mowa w:
1) ust. 3 – składają wniosek najpóźniej w terminie 21 dni,
2) ust. 4 – składają wniosek najpóźniej w terminie 45 dni
– przed dniem rozpoczęcia egzaminu radcowskiego. Przepisy art. 33³ ust. 4–9 stosuje się odpowiednio.

Art. 36³. 1. Kandydat uiszcza opłatę za egzamin radcowski, która stanowi
dochód budżetu państwa.
1a. W przypadku wydania postanowienia o pozostawieniu zgłoszenia bez
rozpoznania, wydania decyzji odmawiającej dopuszczenia do udziału w egzaminie
radcowskim albo złożenia nie później niż 14 dni przed terminem egzaminu
radcowskiego pisemnego oświadczenia kandydata o odstąpieniu od udziału
w egzaminie radcowskim, dwie trzecie uiszczonej opłaty podlega zwrotowi na pisemny wniosek kandydata złożony przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej w terminie 30 dni od dnia złożenia tego wniosku.
2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców
Prawnych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty egzaminacyjnej – nie
wyższą niż równowartość minimalnego wynagrodzenia – uwzględniając konieczność
prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu radcowskiego.

Art. 36⁴. 1. Egzamin radcowski polega na sprawdzeniu przygotowania
prawniczego osoby przystępującej do egzaminu radcowskiego, zwanej dalej
„zdającym”, do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.
2. Egzamin radcowski składa się z pięciu części pisemnych.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Pierwsza część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa karnego, polegającego na przygotowaniu aktu oskarżenia albo
apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia, na
sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
6. Druga część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania z zakresu
prawa cywilnego lub rodzinnego, polegającego na przygotowaniu pozwu lub wniosku
albo apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia, na
sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
7. Trzecia część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa gospodarczego, polegającego na przygotowaniu umowy albo
sporządzeniu pozwu, wniosku lub apelacji, a w przypadku uznania, że jest brak
podstaw do ich wniesienia, na sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub
przedstawiony stan faktyczny opracowane na potrzeby egzaminu.
8. Czwarta część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania
z zakresu prawa administracyjnego, polegającego na przygotowaniu skargi do
wojewódzkiego sądu administracyjnego lub skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu
Administracyjnego, a w przypadku uznania, że jest brak podstaw do ich wniesienia,
na sporządzeniu opinii prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny
opracowane na potrzeby egzaminu.
8a. Piąta część egzaminu radcowskiego obejmuje rozwiązanie zadania z zakresu
zasad wykonywania zawodu lub zasad etyki polegającego na przygotowaniu opinii
prawnej w oparciu o akta lub przedstawiony stan faktyczny opracowane na potrzeby
egzaminu.
9. (uchylony)
10. Egzaminatorzy dokonują oceny każdej z części egzaminu radcowskiego
z zastosowaniem następującej skali ocen:
1) oceny pozytywne:
a) celująca (6),
b) bardzo dobra (5),
c) dobra (4),
d) dostateczna (3);
2) ocena negatywna – niedostateczna (2).
11. Podczas egzaminu radcowskiego zdający nie może posiadać urządzeń
służących do przekazu lub odbioru informacji.
12. W trakcie egzaminu radcowskiego zdający może korzystać z tekstów aktów
prawnych i komentarzy oraz orzecznictwa.
13. Przepisy art. 33⁸
ust. 1, 2 i 4–6 stosuje się odpowiednio.

Art. 36⁵. 1. (uchylony)
2. Oceny rozwiązania każdego z zadań z części od pierwszej do czwartej
egzaminu radcowskiego dokonują niezależnie od siebie dwaj egzaminatorzy
z dziedzin prawa, których dotyczy praca pisemna, jeden spośród wskazanych przez
Ministra Sprawiedliwości, drugi spośród wskazanych przez Krajową Radę Radców
Prawnych, biorąc pod uwagę w szczególności zachowanie wymogów formalnych,
zastosowanie właściwych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji,
poprawność zaproponowanego przez zdającego sposobu rozstrzygnięcia problemu
z uwzględnieniem interesu strony, którą zgodnie z zadaniem reprezentuje. Oceny
rozwiązania zadania z części piątej egzaminu radcowskiego dokonują niezależnie od
siebie dwaj egzaminatorzy wyznaczeni przez przewodniczącego komisji
egzaminacyjnej, jeden spośród wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, drugi
spośród wskazanych przez Krajową Radę Radców Prawnych, biorąc pod uwagę
w szczególności zachowanie wymogów formalnych, zastosowanie właściwych
przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji, poprawność zaproponowanego przez
zdającego sposobu rozstrzygnięcia problemu z uwzględnieniem interesu publicznego.
3. Każdy z egzaminatorów sprawdzających pracę pisemną wystawia ocenę
cząstkową i sporządza pisemne uzasadnienie wystawionej oceny cząstkowej
i przekazuje je niezwłocznie przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej, który
załącza wszystkie uzasadnienia ocen cząstkowych dotyczące prac zdającego do
protokołu z przebiegu egzaminu radcowskiego.
4. Ostateczną ocenę z pracy pisemnej dotyczącej danego zadania z części
egzaminu radcowskiego stanowi średnia ocen cząstkowych przyznanych przez
każdego z egzaminatorów, przy czym:
1) oceny pozytywne to:
a) celująca – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 6,00,
b) bardzo dobra – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 5,00 lub 5,50,
c) dobra – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 4,00 lub 4,50,
d) dostateczna – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych ocen wynosi 3,00 lub 3,50;
2) ocena negatywna – niedostateczna – jeżeli średnia arytmetyczna wystawionych
ocen wynosi 2,00 lub 2,50.
5. W przypadku gdy przynajmniej dwie oceny cząstkowe z prac pisemnych
zdającego dotyczących zadań z różnych części egzaminu radcowskiego są negatywne,
a średnia arytmetyczna, o której mowa w ust. 4, wskazuje na pozytywną ostateczną
ocenę tych prac, komisja egzaminacyjna:
1) odstępuje od wystawienia ostatecznych ocen z tych prac oraz
2) przekazuje komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości,
o której mowa w art. 36⁸, prace pisemne zdającego oraz ich oceny cząstkowe
wraz z uzasadnieniami, w celu ustalenia ostatecznych ocen tych prac.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, komisja egzaminacyjna II stopnia
przy Ministrze Sprawiedliwości stosuje odpowiednio przepisy art. 36⁶
ust. 1 i 2 oraz art. 36⁸ ust. 11.

Art. 36⁶. 1. Pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego otrzymuje zdający,
który z każdej części egzaminu radcowskiego otrzymał ocenę pozytywną.
2. Komisja egzaminacyjna podejmuje uchwałę o wyniku egzaminu
radcowskiego większością głosów w obecności wszystkich członków komisji
egzaminacyjnej. Komisja egzaminacyjna doręcza zdającemu uchwałę o wyniku egzaminu radcowskiego, a jej odpis przesyła Ministrowi Sprawiedliwości, Prezesowi Krajowej Rady Radców Prawnych, właściwej radzie okręgowej izby radców
prawnych oraz dołącza do akt osobowych zdającego.
3. Minister Sprawiedliwości publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej
imiona i nazwiska osób, które uzyskały pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego
oraz imiona ich rodziców.

Art. 36⁷. 1. Z przebiegu egzaminu radcowskiego sporządza się niezwłocznie
protokół, który podpisują członkowie komisji egzaminacyjnej uczestniczący
w egzaminie radcowskim. Członkowie komisji egzaminacyjnej mogą zgłaszać uwagi do protokołu.
2. Dokumentację związaną z przeprowadzeniem egzaminu radcowskiego, po
jego zakończeniu przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje właściwej
radzie okręgowej izby radców prawnych, z czego sporządza się protokół. Kopię
protokołu z przebiegu egzaminu oraz kopię protokołu z przekazania dokumentacji
przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości
w terminie 7 dni od dnia sporządzenia.

Art. 36⁸. 1. Od uchwały o wyniku egzaminu radcowskiego zdającemu
przysługuje odwołanie do komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze
Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia otrzymania uchwały, o której mowa
w art. 36⁶ ust. 2.
2. Minister Sprawiedliwości powołuje, w drodze zarządzenia, komisję
egzaminacyjną II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości, zwaną dalej „komisją
odwoławczą”, w składzie 9 członków.
2a. W przypadku, kiedy przemawiają za tym względy organizacyjne,
a w szczególności duża liczba odwołań od uchwał o wynikach egzaminu
radcowskiego, Minister Sprawiedliwości może powołać więcej niż jedną komisję
odwoławczą do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach danego egzaminu
radcowskiego, wskazując ich właściwość terytorialną. Przepisu art. 33⁵ ust. 5 nie stosuje się.
3. Do składu komisji odwoławczej kandydatów na członków wskazują:
1) Minister Sprawiedliwości – 5 członków, spośród których wyznacza przewodniczącego,
2) Krajowa Rada Radców Prawnych – 4 członków
– spośród osób, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię rzetelnego rozpoznania odwołań.
4. Przewodniczącemu i członkom komisji odwoławczej za udział w jej pracach
przysługuje wynagrodzenie.
5. Przepisy art. 33⁵ ust. 5, 7 i 11, art. 33⁶ ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2, 4, 5, ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
6. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w komisji odwoławczej lub
odwołania członka z komisji odwoławczej, Minister Sprawiedliwości niezwłocznie
powołuje nowego członka komisji odwoławczej. W przypadku członka, o którym
mowa w ust. 3 pkt 2, Krajowa Rada Radców Prawnych w terminie określonym przez
Ministra Sprawiedliwości wskazuje nowego kandydata na członka komisji odwoławczej.
7. Członek komisji odwoławczej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu
w sprawie z przyczyn wskazanych w art. 33⁷ ust. 1. Przepis art. 33⁷ ust. 2 stosuje się.
8. Członkowie komisji odwoławczej przed przystąpieniem do rozpatrywania
sprawy składają pisemne oświadczenia, iż nie pozostają z osobą, której dotyczy
sprawa, w stosunku, o którym mowa w art. 33⁷ ust. 1.
9. Do zadań komisji odwoławczej należy rozpatrywanie odwołań od wyników
egzaminu radcowskiego.
10. Uchwały są podejmowane większością 2/3 głosów w obecności co najmniej
połowy członków komisji odwoławczej.
11. Od uchwały komisji odwoławczej służy skarga do sądu administracyjnego.
12. Do postępowania przed komisją odwoławczą stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
13. Obsługę administracyjno-biurową komisji odwoławczej zapewnia Minister Sprawiedliwości.
14. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i termin zgłaszania kandydatów na członków komisji odwoławczej,
2) termin powołania komisji odwoławczej,
3) wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członków komisji odwoławczej,
uwzględniając zakres i nakład ich pracy oraz tryb jego wypłacania,
4) tryb i sposób działania komisji odwoławczej,
5) sposób zapewnienia obsługi administracyjno-biurowej komisji odwoławczej
– uwzględniając konieczność prawidłowego i terminowego rozpoznawania odwołań
oraz zapewnienia zachowania bezstronności pracy członków komisji odwoławczej.

Art. 36⁹. W przypadku nieuzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu
radcowskiego, zdający może przystępować do kolejnych egzaminów radcowskich,
z tym że egzamin ten zdaje w całości.

Ustawa o radcach prawnych art. 36

DODAJ