Art. 25. 1. Wymogu odbycia aplikacji radcowskiej i złożenia egzaminu
radcowskiego nie stosuje się do:
1) profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych;
2) osób, które przez okres co najmniej 3 lat zajmowały stanowisko Prezesa
Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, jej wiceprezesa lub radcy
albo wykonywały zawód komornika;
3) osób, które zajmowały stanowisko sędziego, prokuratora lub wykonywały zawód
adwokata albo notariusza;
3a) osób, które zajmowały stanowisko asesora sądowego przez okres co najmniej
2 lat;
4) osób, które zdały egzamin sędziowski lub prokuratorski po dniu 1 stycznia
1991 r. lub egzamin notarialny po dniu 22 kwietnia 1991 r. oraz w okresie 5 lat
przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez okres
co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko asesora prokuratorskiego, referendarza sądowego,
starszego referendarza sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta
prokuratorskiego, asystenta prokuratora, asystenta sędziego lub były
zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale Konstytucyjnym lub
w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności w Trybunale
Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale Praw
Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta
sędziego lub
b) wykonywały na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej
wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze
świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego
w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1513, 1673 i 2020) lub kancelarii radcy prawnego,
spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-
-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub
c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem
projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
5) osób, które posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych oraz w okresie
5 lat przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez
okres co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko referendarza sądowego, starszego referendarza
sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta prokuratorskiego, asystenta
sędziego, asystenta prokuratora lub
b) wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę
prawnego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej
w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze, lub
kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej,
komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub
c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem
projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego, lub
d) były zatrudnione w Trybunale Konstytucyjnym lub międzynarodowym
organie sądowym, w szczególności w Trybunale Sprawiedliwości Unii
Europejskiej lub Europejskim Trybunale Praw Człowieka, i wykonywały
zadania odpowiadające czynnościom asystenta sędziego.
2. Do egzaminu radcowskiego składanego przed komisją, o której mowa
w art. 36¹, bez odbycia aplikacji radcowskiej mogą przystąpić:
1) doktorzy nauk prawnych;
2) osoby, które przez okres co najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed
złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione na stanowisku
referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, asystenta prokuratora,
asystenta sędziego lub były zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale
Konstytucyjnym lub w międzynarodowym organie sądowym, w szczególności
w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale
Praw Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające czynnościom asystenta sędziego;
3) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co
najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku
o dopuszczenie do egzaminu wykonywały na podstawie umowy o pracę lub
umowy cywilnoprawnej wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez radcę prawnego
lub adwokata w kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej,
partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których mowa
w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze;
4) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co
najmniej 4 lat w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku
o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy
publicznej i wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz tych urzędów;
4a) osoby, które po ukończeniu aplikacji legislacyjnej przez okres co najmniej 4 lat
w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do
egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały wymagające
wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z tworzeniem projektów
ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;
5) osoby, które zdały egzamin sędziowski, prokuratorski, notarialny lub komorniczy;
6) osoby, które zajmują stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej;
7) osoby, które w terminie określonym w art. 24¹ nie złożyły wniosku o wpis na listę radców prawnych;
8) osoby, o których mowa w art. 29² ust. 2.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2, muszą spełniać wymagania przewidziane
w art. 24 ust. 1 pkt 1, 3–5.
4. W przypadku wykonywania pracy w niepełnym wymiarze okresy, o których
mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2–4, podlegają proporcjonalnemu wydłużeniu.
5. Do okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, w przypadku aplikacji
sądowej pozaetatowej lub aplikacji prokuratorskiej pozaetatowej zalicza się
proporcjonalnie okres trwania tych aplikacji przyjmując, że za każdy miesiąc
odbywania aplikacji zalicza się 1/4 miesiąca.

Ustawa o radcach prawnych art. 25

DODAJ