Wejscie w życie: 27 grudnia 1997
Ostatnia Zmiana: 1 stycznia 2021
art. 1.
więcej
tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
2. Państwo sprawuje mecenat nad działalnością kulturalną polegający na
wspieraniu i promocji twórczości, edukacji i oświaty kulturalnej, działań i inicjatyw
kulturalnych, a także opieki nad zabytkami i ochrony dziedzictwa narodowego
w Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może
wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany
rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje
kultury i inne podmioty nienależące do sektora finansów publicznych.
4. Mecenat, o którym mowa w ust. 2 i 3, sprawują także organy jednostek
samorządu terytorialnego w zakresie ich właściwości.
art. 2.
więcej
teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea,
biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań
i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.
art. 3.
więcej
oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
2. Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności
gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.
3. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nieuregulowanym
przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.
art. 4.
więcej
osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie
działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie
klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.
2. Koszty prowadzenia działalności kulturalnej, o której mowa w ust. 1, w tym
wynagrodzenia dla pracowników, wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne, i inne
wydatki z tytułu zatrudniania pracowników obciążają koszty działalności
podstawowej.
art. 5.
więcej
w art. 3 mogą otrzymywać dotacje celowe na realizację zadań państwowych.
2. Organizacje pozarządowe prowadzące działalność kulturalną mogą
otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa z części, której dysponentem jest
minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, na zadania
objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub
dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.
3. Podmioty prowadzące działalność kulturalną składające wniosek o dotacje,
o których mowa w ust. 2, art. 9 ust. 3 i art. 28 ust. 1b, przedstawiają, w jaki sposób
wykorzystanie środków z dotacji będzie uwzględniało zapewnienie dostępności
osobom ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca
2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U.
poz. 1696 i 2473).
art. 6.
więcej
Art. 6a. 1. Osobom wyróżniającym się w tworzeniu, upowszechnianiu
i ochronie kultury nadaje się odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
2. Odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” nadaje minister
właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
2a. Okres przechowywania danych osób, o których mowa w ust. 1, wynosi
80 lat.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb nadawania odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej”,
2) warunki jakie musi spełniać wniosek o nadanie odznaki,
3) wzór i sposób noszenia odznaki
– biorąc pod uwagę wzornictwo stosowane w polskiej falerystyce.
art. 7.
więcej
działalności kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego minister
właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego nadaje Medal
„Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zwany dalej „Medalem”.
2. Medal posiada trzy stopnie:
1) I stopień – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
2) II stopień – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
3) III stopień – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
3. Medal nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego z własnej inicjatywy lub na wniosek:
1) ministrów lub kierowników urzędów centralnych;
2) rektorów szkół wyższych;
3) marszałków województw;
4) wojewodów;
5) władz statutowych ogólnopolskich organizacji społecznych lub stowarzyszeń
prowadzących statutową działalność kulturalną;
6) kierowników placówek dyplomatycznych lub konsularnych Rzeczypospolitej
Polskiej.
4. Medal stopnia wyższego można otrzymać po upływie 5 lat od nadania Medalu
stopnia bezpośrednio niższego. W przypadkach uzasadnionych wybitnymi
osiągnięciami kandydata można odstąpić od powyższego wymogu.
4a. Okres przechowywania danych osób, o których mowa w ust. 1, wynosi
80 lat.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór odznaki Medalu oraz miniatury Medalu,
2) wzór wniosku o nadanie Medalu oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie
Medalu,
3) tryb wydawania legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu i warunki
wydawania jej duplikatu,
4) sposób noszenia odznaki Medalu oraz miniatury Medalu
– z uwzględnieniem stopni Medalu oraz warunków, jakie powinny spełniać wnioski
o nadanie Medalu.
Art. 7a. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego oraz inni ministrowie, w odniesieniu do podległych im ośrodków
i instytucji kultury, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego, a także jednostki samorządu terytorialnego mogą
ustanawiać i przyznawać doroczne nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości
artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
2. Nagrody mogą być przyznawane osobom fizycznym lub prawnym, a także
innym podmiotom na podstawie oceny całokształtu działalności lub osiągnięć
o istotnym znaczeniu.
2a. W związku z przyznawaniem dorocznych nagród organy, o których mowa
w ust. 1, przetwarzają dane osób, o których mowa w ust. 2, przez okres niezbędny do
realizacji zadań, o których mowa w ust. 1. Organy, o których mowa w ust. 1, dokonują
przeglądu tych danych co 5 lat.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
w drodze rozporządzenia, a organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego,
w drodze uchwały, określą szczegółowe warunki i tryb przyznawania nagród,
o których mowa w ust. 1 i 2, biorąc pod uwagę charakter działalności osoby fizycznej
lub prawnej lub rangę osiągnięcia w zakresie twórczości artystycznej oraz
upowszechniania lub ochrony kultury.
Art. 7b. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, inni ministrowie i kierownicy urzędów centralnych w odniesieniu do
podległych im ośrodków i instytucji kultury, a także jednostki samorządu
terytorialnego, mogą przyznawać stypendia osobom zajmującym się twórczością
artystyczną, upowszechnianiem kultury oraz opieką nad zabytkami.
2. Stypendium, o którym mowa w ust. 1, polega na przyznaniu środków
finansowych osobom realizującym określone przedsięwzięcia w zakresie twórczości
artystycznej, opieki nad zabytkami lub upowszechniania kultury.
2a. W związku z przyznawaniem stypendiów organy, o których mowa w ust. 1,
przetwarzają dane osób, o których mowa w ust. 2, przez okres niezbędny do realizacji
zadań, o których mowa w ust. 1. Organy, o których mowa w ust. 1, dokonują
przeglądu tych danych co 5 lat.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
w drodze rozporządzenia, a organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego,
w drodze uchwały, określą szczegółowe warunki i tryb przyznawania stypendiów,
o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość, mając na uwadze wspieranie rozwoju
umiejętności artystycznych oraz upowszechnianie kultury i opieki nad zabytkami.
art. 8.
więcej
kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej
działalności jest podstawowym celem statutowym.
art. 9.
więcej
tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności
jest podstawowym celem statutowym.
2. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek
samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.
3. Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu
terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem
państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów
realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister
właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Art. 9a. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres zadań objętych mecenatem państwa;
2) szczegółowe warunki, sposób i tryb udzielania, przekazywania i rozliczania
dotacji, o których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 9 ust. 3, oraz dofinansowania, o
którym mowa w art. 28 ust. 1a;
3) dane i informacje zawarte we wniosku o udzielenie dotacji, o których mowa w
art. 5 ust. 2 i art. 9 ust. 3, oraz dofinansowania, o którym mowa w art. 28 ust. 1a,
oraz dokumenty dołączane do wniosku;
4) dokumenty niezbędne do zawarcia i rozliczenia umowy o udzielenie dotacji, o
których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 9 ust. 3, oraz dofinansowania, o którym mowa
w art. 28 ust. 1a;
5) elementy umowy o udzielenie dotacji, o których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 9 ust.
3, oraz dofinansowania, o którym mowa w art. 28 ust. 1a.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego uwzględni priorytetowy zakres zadań i cele
przeznaczania środków finansowych z budżetu państwa z części, której dysponentem
jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
określonych przez tego ministra na dany rok kalendarzowy i ogłaszanych w formie
programów w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego tego ministra, oraz środków współfinansowanych ze środków
europejskich i międzynarodowych, konieczność zapewnienia wszechstronnej oceny
zadań, na których wykonanie ma być udzielona dotacja albo dofinansowanie, a także
konieczność zapewnienia celowości i racjonalności wydatkowania środków
publicznych, w tym zgodnie z zasadami udzielania pomocy publicznej.
Art. 9b. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
wskazuje programy określające cele przeznaczenia środków finansowych z budżetu
państwa na priorytetowe zadania w danym roku kalendarzowym, w których wnioski
o udzielenie dotacji wymagają przedstawienia sposobu wykorzystania środków
z dotacji na zapewnienie dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, o których
mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze
szczególnymi potrzebami.
art. 10.
więcej
zwane są dalej organizatorami.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia –
należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.
art. 11.
więcej
określa jej przedmiot działania, nazwę i siedzibę, a także określa czy dana instytucja
kultury jest instytucją artystyczną w rozumieniu ust. 2. Może być utworzona instytucja
kultury prowadząca działalność kulturalną w więcej niż jednej formie organizacyjnej,
wymienionej w art. 2.
2. Instytucjami artystycznymi są instytucje kultury powołane do prowadzenia
działalności artystycznej w dziedzinie teatru, muzyki, tańca, z udziałem twórców
i wykonawców, w szczególności: teatry, filharmonie, opery, operetki, orkiestry
symfoniczne i kameralne, zespoły pieśni i tańca oraz zespoły chóralne.
Art. 11a. 1. Działalność kulturalna instytucji artystycznej organizowana jest
w oparciu o sezony artystyczne, na które ustala się plany repertuarowe.
2. Sezon artystyczny rozpoczyna się w dniu 1 września a kończy w dniu
31 sierpnia następnego roku.
art. 12.
więcej
rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu,
w którym ta działalność jest prowadzona.
art. 13.
więcej
statutu nadanego przez organizatora.
2. Statut zawiera:
1) nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury;
2) zakres działalności;
3) organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania;
4) określenie źródeł finansowania;
5) zasady dokonywania zmian statutowych;
6) postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli
instytucja zamierza działalność taką prowadzić.
3. Organizację wewnętrzną instytucji kultury określa regulamin organizacyjny
nadawany przez dyrektora tej instytucji, po zasięgnięciu opinii organizatora oraz opinii
działających w niej organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.
art. 14.
więcej
działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.
1a. W rejestrze, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są następujące dane:
1) oznaczenia instytucji kultury, w szczególności podmiotu, z którym organizator
wspólnie prowadzi instytucję kultury, oraz imię i nazwisko pełnomocnika
organizatora dokonującego wpisu;
2) organizacji instytucji kultury, w szczególności:
a) imię i nazwisko dyrektora instytucji kultury i jego zastępców albo
oznaczenie osoby fizycznej, której powierzono pełnienie obowiązków
dyrektora, albo której powierzono zarządzanie instytucją kultury,
b) imiona i nazwiska pełnomocników instytucji kultury uprawnionych do
dokonywania czynności prawnych w imieniu instytucji oraz zakres ich upoważnień,
c) imię i nazwisko pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu;
3) dotyczące mienia instytucji kultury, w szczególności imię i nazwisko
pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu;
4) połączenia, podziału i likwidacji instytucji kultury, w szczególności imię
i nazwisko likwidatora oraz imię i nazwisko pełnomocnika organizatora
dokonującego wpisu.
2. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury,
z zastrzeżeniem art. 24 i 25.
3. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i udostępniania rejestru
instytucji kultury, w tym zakres danych zamieszczanych w rejestrze, tryb
dokonywania wpisów, zmian i wykreśleń wpisów oraz wzór księgi rejestrowej, mając
na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa danych zamieszczanych w rejestrze
i bezpieczeństwa czynności prawnych dokonywanych przez te instytucje.
Art. 14a. 1. Tworzy się wykaz obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa
lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako
podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały
wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej
działalności podstawowej. Do wykazu wpisuje się obiekty stanowiące obiekty
budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, wykaz obiektów, o którym mowa w ust. 1, oraz tryb
zgłaszania obiektów w celu wpisania ich do wykazu, uwzględniając wartości
historyczne lub zabytkowe tych obiektów, a także ich pierwotne przeznaczenie na cele kulturalne.
art. 15.
więcej
z zastrzeżeniem ust. 3, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających
w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze
względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Odwołanie dyrektora
następuje w tym samym trybie. Zasięganie opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest konieczne w przypadku wyłonienia kandydata na dyrektora w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16.
2. Dyrektora instytucji artystycznej powołuje się na okres od trzech do pięciu
sezonów artystycznych, o których mowa w art. 11a ust. 2. Dyrektora instytucji kultury
innej niż instytucja artystyczna powołuje się na okres od trzech do siedmiu lat.
3. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora państwowej instytucji kultury po
uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego. W przypadku powoływania tej samej osoby na stanowisko dyrektora
państwowej instytucji kultury na kolejny okres, organizator zasięga opinii ministra
właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
4. Organizator odwołuje dyrektora samorządowej instytucji kultury, o której
mowa w art. 16 ust. 2, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury
i ochrony dziedzictwa narodowego.
5. Organizator przed powołaniem dyrektora zawiera z nim odrębną umowę
w formie pisemnej, w której strony określają warunki organizacyjno-finansowe
działalności instytucji kultury oraz program jej działania. Umowa wchodzi w życie
z dniem powołania dyrektora. Odmowa zawarcia umowy przez kandydata na
stanowisko dyrektora powoduje jego niepowołanie na to stanowisko.
5a. Program, o którym mowa w ust. 5, podaje do publicznej wiadomości
w terminie 7 dni od dnia powołania dyrektora instytucji kultury:
1) organizator na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej lub
2) instytucja kultury na swojej stronie internetowej.
6. Dyrektor instytucji kultury powołany na czas określony może być odwołany
przed upływem tego okresu:
1) na własną prośbę;
2) z powodu choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków;
3) z powodu naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem;
4) w przypadku odstąpienia od realizacji umowy, o której mowa w ust. 5;
5) w przypadku przekazania państwowej instytucji kultury w trybie art. 21a ust. 2–6.
7. W sprawach dotyczących powoływania i odwoływania dyrektora instytucji
kultury w zakresie nieuregulowanym w ustawie mają zastosowanie przepisy art. 68–72 Kodeksu pracy.
8. Statut instytucji kultury może przewidywać utworzenie stanowiska zastępcy
dyrektora lub stanowisk zastępców dyrektora. W takim przypadku statut określa liczbę
stanowisk zastępców dyrektora oraz tryb ich powoływania i odwoływania.
Art. 15a. 1. Organizator może powierzyć zarządzanie instytucją kultury osobie
fizycznej lub prawnej. Do wyboru zarządcy stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019).
2. Powierzenie zarządzania następuje na podstawie umowy o zarządzaniu
instytucją kultury zawartej między organizatorem a zarządcą na czas określony, nie
krótszy niż trzy lata.
3. Umowa o zarządzaniu instytucją kultury określa:
1) warunki wynagradzania zarządcy, uwzględniające zasadę równowagi świadczeń;
2) sposób podziału zysku;
3) kryteria oceny pracy zarządcy;
4) tryb przeprowadzania kontroli;
5) kary umowne z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy;
6) przesłanki i tryb rozwiązywania umowy przed upływem terminu, na który została zawarta.
4. W przypadku gdy zarządcą jest osoba prawna, umowa powinna przewidywać,
kto w jej imieniu będzie wykonywał czynności zarządu.
art. 16.
więcej
w drodze konkursu, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W samorządowych instytucjach kultury, których wykaz określi, w drodze
rozporządzenia, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, biorąc pod uwagę ich znaczenie dla kultury narodowej, wyłonienie
kandydata na stanowisko dyrektora następuje w drodze konkursu, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może
wyrazić zgodę na powołanie na stanowisko dyrektora, bez przeprowadzania konkursu,
kandydata wskazanego przez organizatora. W przypadku powoływania tej samej
osoby na stanowisko dyrektora na następny okres, organizator zasięga opinii ministra
właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
3a. Organizator występując z wnioskiem do ministra właściwego do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o wyrażenie zgody na powołanie dyrektora
instytucji kultury bez przeprowadzania konkursu ma obowiązek uzasadnienia
wniosku, ze szczególnym uwzględnieniem przyczyn zastosowania takiego trybu oraz
podania informacji na temat wykształcenia, kompetencji i doświadczenia
zawodowego kandydata na stanowisko dyrektora.
3b. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
rozpatruje wniosek organizatora w terminie 30 dni od dnia jego wpłynięcia, kierując
się specyfiką instytucji oraz wykształceniem, kompetencjami i doświadczeniem
kandydata na stanowisko dyrektora instytucji.
3c. Brak pozytywnego rozpatrzenia wniosku przez ministra właściwego do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego skutkuje niepowołaniem kandydata
na stanowisko dyrektora instytucji.
3d. Organizator przed ogłoszeniem konkursu, o którym mowa w ust. 2, podaje
do publicznej wiadomości informację o zamiarze ogłoszenia konkursu, zawierającą
w szczególności termin rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia
postępowania konkursowego.
3e. Uwzględniając formę organizacyjno-prawną, zakres działalności oraz
aktualną sytuację instytucji kultury, której dotyczy konkurs, o którym mowa w ust. 2,
organizator określa w ogłoszeniu o konkursie co najmniej:
1) nazwę, siedzibę i adres instytucji kultury;
2) opis kwalifikacji wymaganych od kandydata na stanowisko dyrektora instytucji kultury;
3) określenie umiejętności i kompetencji, jakie ma posiadać kandydat na
stanowisko dyrektora instytucji kultury, oraz zadań, jakie ma realizować dyrektor
w zakresie bieżącego funkcjonowania i rozwoju instytucji kultury;
4) wymóg złożenia przez osoby przystępujące do konkursu programu realizacji
zadań w zakresie bieżącego funkcjonowania i rozwoju instytucji kultury;
5) wykaz dokumentów wymaganych od osób przystępujących do konkursu;
6) informację o sposobie udostępnienia przez organizatora dokumentów
i informacji, dotyczących warunków organizacyjno-finansowych
funkcjonowania instytucji kultury, w tym jej planów finansowych i rzeczowych
na okresy po rozstrzygnięciu konkursu, jeżeli w danej instytucji kultury plan rzeczowy jest opracowywany, oraz inne ogólne informacje na temat działalności instytucji kultury;
7) miejsce i termin złożenia ofert, nie krótszy niż 30 dni od dnia podania do
publicznej wiadomości ogłoszenia o konkursie;
8) termin rozpatrzenia złożonych ofert.
4. W celu przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 2, organizator
powołuje komisję konkursową w składzie:
1) trzech przedstawicieli organizatora;
2) dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
3) dwóch przedstawicieli zakładowych organizacji związkowych
reprezentatywnych w rozumieniu art. 253
ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991
r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 263), działających w tej
instytucji kultury;
4) dwóch przedstawicieli stowarzyszeń zawodowych lub twórczych właściwych ze
względu na zakres działania tej instytucji kultury.
5. Jeżeli w instytucji kultury nie działają zakładowe organizacje związkowe,
w miejsce osób, o których mowa w ust. 4 pkt 3, organizator powołuje do komisji
konkursowej dwóch przedstawicieli załogi tej instytucji.
5a. Komisja konkursowa, o której mowa w ust. 4:
1) ustala szczegółowe kryteria oceny uczestników konkursu, uwzględniając treść
ogłoszenia o konkursie;
2) przeprowadza postępowanie konkursowe na kandydata na stanowisko dyrektora
instytucji kultury, w tym:
a) ustala spełnienie warunków określonych w ogłoszeniu o konkursie przez
jego uczestników lub stwierdza uchybienia lub braki w złożonych ofertach,
b) przeprowadza rozmowy z uczestnikami konkursu, w tym dotyczące
złożonych przez nich programów realizacji zadań, o których mowa
w ust. 3e pkt 4;
3) rozstrzyga konkurs na kandydata na stanowisko dyrektora instytucji kultury,
sporządza z niego protokół końcowy i przekazuje organizatorowi wyniki
konkursu wraz z jego dokumentacją.
5b. Obsługę komisji konkursowej, o której mowa w ust. 4, w tym niezbędne
warunki organizacyjne i środki finansowe związane z przeprowadzeniem postępowania konkursowego na kandydata na stanowisko dyrektora instytucji kultury oraz działalnością komisji konkursowej, zapewnia organizator.
5c. Członkowi komisji konkursowej, o której mowa w ust. 4, zamieszkałemu
poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie komisji konkursowej,
niebędącemu pracownikiem podmiotu, którego jest przedstawicielem w komisji
konkursowej, biorącemu udział w posiedzeniu komisji konkursowej organizator
zwraca koszty podróży w wysokości i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 775
§ 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495).
6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do konkursu, o którym mowa w ust. 2, sposób:
1) podania do publicznej wiadomości informacji o zamiarze ogłoszenia konkursu,
w tym terminu i miejsca podania tej informacji do publicznej wiadomości,
2) ogłoszenia konkursu, w tym terminu i miejsca publikacji tego ogłoszenia,
3) przeprowadzania konkursu
– uwzględniając przyczyny ogłoszenia konkursu, konieczność zapewnienia
powszechnego dostępu do informacji o zamiarze ogłoszenia konkursu, do ogłoszenia
konkursu oraz do jego warunków, zapewnienie sposobu rzetelnej oceny uczestników
konkursu oraz sprawnego przeprowadzenia procedury konkursowej.
7. Członkiem komisji konkursowej nie może być osoba:
1) przystępująca do konkursu;
2) w stosunku do której osoba przystępująca do konkursu jest małżonkiem,
krewnym lub powinowatym w linii prostej, krewnym lub powinowatym w linii
bocznej do drugiego stopnia włącznie lub pozostaje w takim stosunku prawnym
lub faktycznym, że może to powodować uzasadnione wątpliwości co do jej
obiektywizmu lub bezstronności.
8. Członek komisji konkursowej, po zapoznaniu się z ofertami, składa
organizatorowi oświadczenie, że nie zachodzą wobec niego okoliczności, o których mowa w ust. 7.
9. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 7, zostaną ujawnione po
rozpoczęciu pierwszego posiedzenia komisji konkursowej, organizator niezwłocznie
wyznacza inną osobę z zachowaniem trybu właściwego dla powołania członka komisji konkursowej.
10. Jeżeli w ofercie zawierającej wszystkie informacje i dokumenty określone
w ogłoszeniu o konkursie komisja konkursowa stwierdzi uchybienia lub braki,
w szczególności dotyczące braku podpisu lub braku oznaczenia stron dokumentów,
komisja wyznacza osobie, która złożyła ofertę, termin nie krótszy niż trzy dni robocze
na usunięcie uchybień lub uzupełnienie braków pod rygorem odrzucenia oferty.
11. Konkurs pozostaje nierozstrzygnięty w razie stwierdzenia przez komisję
konkursową, że żadna oferta nie spełnia warunków określonych w ogłoszeniu
o konkursie lub że żaden z uczestników dopuszczonych do udziału w konkursie nie
spełnia kryteriów oceny, o których mowa w ust. 5a pkt 1.
12. Organizator przedstawia kandydatowi wyłonionemu w konkursie, o którym
mowa w ust. 2, warunki organizacyjno-finansowe instytucji kultury, określone
z uwzględnieniem programu realizacji zadań, o którym mowa w ust. 3e pkt 4, oraz
warunków organizacyjno-finansowych funkcjonowania instytucji kultury, o których
mowa w ust. 3e pkt 6, w celu uzgodnienia treści umowy, o której mowa
w art. 15 ust. 5.
13. W przypadku nierozstrzygnięcia konkursu, o którym mowa w ust. 2, albo
jeżeli kandydat wyłoniony w tym konkursie nie zostanie powołany na stanowisko
dyrektora instytucji kultury, organizator niezwłocznie ogłasza kolejny konkurs, chyba
że wystąpi do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego o zgodę na powołanie dyrektora bez konkursu w trybie określonym
w ust. 3–3c.
Art. 16a. Do czasu powołania dyrektora wyłonionego w trybie przepisów art. 15
lub art. 16 albo do czasu powierzenia zarządzania instytucją kultury osobie fizycznej
lub prawnej w trybie przepisów art. 15a organizator może powierzyć pełnienie
obowiązków dyrektora wyznaczonej osobie na okres nie dłuższy niż do końca sezonu
artystycznego następującego po sezonie, w trakcie którego dyrektor został odwołany
albo akt jego powołania wygasł – w przypadku instytucji artystycznej oraz na okres
nie dłuższy niż rok – w przypadku instytucji kultury innej niż instytucja artystyczna.
art. 17.
więcej
zewnątrz.
art. 18.
więcej
instytucji kultury prowadzących działalność w różnych formach, lub podziału
instytucji kultury.
2. W przypadku połączenia instytucji artystycznej z instytucją kultury inną niż
instytucja artystyczna, instytucja kultury powstała w wyniku takiego połączenia ma
status instytucji artystycznej.
3. Organizator jest obowiązany na 3 miesiące przed wydaniem aktu o połączeniu
lub podziale instytucji kultury podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze
i przyczynach takiej decyzji.
art. 19.
więcej
w której skład wchodzą załogi i mienie należące do instytucji podlegających połączeniu.
1a. (uchylony)
2. Połączenie instytucji kultury następuje w drodze aktu wydanego przez
organizatora, a także w trybie określonym w art. 21.
3. Akt o połączeniu instytucji kultury zawiera:
1) nazwy łączonych instytucji kultury;
2) nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania instytucji kultury, powstałej
w wyniku połączenia;
3) określenie terminu połączenia instytucji kultury;
4) ustalenie zasad przejęcia zobowiązań i wierzytelności przez instytucję
powstającą w wyniku połączenia.
4. Statut nowej instytucji kultury powstałej w wyniku połączenia nadaje
organizator. Przepisy art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. Z dniem wpisu do rejestru nowo utworzonej instytucji kultury organizator
wykreśla z rejestru instytucje kultury, które uległy połączeniu.
art. 20.
więcej
instytucji kultury w oparciu o załogę i mienie należące do instytucji kultury ulegającej
podziałowi.
2. Podział instytucji kultury może również polegać na wyłączeniu z instytucji
kultury wyodrębnionej jednostki lub jednostek organizacyjnych w celu włączenia ich
do innej instytucji kultury lub utworzenia nowej instytucji kultury w oparciu
o pracowników i mienie tej jednostki lub jednostek. Zasady przekazania składników
majątkowych ujętych w bilansie wyłączonych jednostek określa organizator.
3. Akt o podziale instytucji kultury zawiera:
1) nazwę dzielonej instytucji kultury;
2) nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania instytucji kultury powstałych
w wyniku podziału;
3) określenie jednostek organizacyjnych wyłączonych w celu utworzenia nowej
instytucji kultury lub włączenia do instytucji tworzonych w wyniku podziału;
4) ustalenie zasad przejęcia zobowiązań i wierzytelności przez instytucje
powstające w wyniku podziału.
4. Przepisy art. 19 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
art. 21.
więcej
podstawie umowy zawartej między sobą:
1) tworzyć lub łączyć prowadzone przez nich instytucje kultury;
2) prowadzić jako wspólną instytucję kultury prowadzoną przez jednego
z organizatorów instytucji kultury.
1a. Instytucja kultury utworzona na zasadach określonych w ust. 1 pkt 1 jest
wspólną instytucją kultury organizatorów, którzy ją utworzyli, chyba że umowa
stanowi inaczej.
2. Organizatorzy, o których mowa w ust. 1, mogą na podstawie umowy zawartej
z osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej tworzyć instytucje kultury.
2a. Organizatorzy, o których mowa w ust. 1, mogą na podstawie umowy zawartej
z podmiotem prowadzącym działalność w zakresie ochrony dziedzictwa narodowego
utworzonym na podstawie prawa obcego tworzyć instytucje kultury z siedzibą na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2b. Stroną umowy, o której mowa w ust. 2a, oprócz podmiotu, o którym mowa
w ust. 2a, może być także osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej.
3. W umowach, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a, strony określają wielkość
środków wnoszonych przez każdą z nich, niezbędnych do prowadzenia działalności
przez instytucję kultury. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, strony określają
ponadto okres, na który umowa została zawarta.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, strony w umowie określają swoje
uprawnienia odnośnie do treści statutu, powołania dyrektora, likwidacji instytucji,
a także wskazują organizatora prowadzącego rejestr tej instytucji.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 i 2a, strony określają w umowie
uprawnienia podmiotu zawierającego umowę z organizatorem odnośnie do treści
statutu, powołania dyrektora oraz likwidacji instytucji kultury.
Art. 21a. 1. Minister lub kierownik urzędu centralnego administracji rządowej
może powierzyć jednostce samorządu terytorialnego, za jej zgodą, prowadzenie
instytucji kultury. Instytucja taka pozostaje państwową instytucją kultury i otrzymuje
konieczne do wykonania zadań środki finansowe.
2. Minister lub kierownik urzędu centralnego administracji rządowej może
przekazać jednostce samorządu terytorialnego, na jej wniosek, państwową instytucję
kultury w celu wykonywania zadań własnych tej jednostki samorządu terytorialnego
w zakresie działalności kulturalnej. Przekazanie następuje w drodze umowy.
2a. Jednostka samorządu terytorialnego, będąca organizatorem instytucji kultury,
może przekazać tę instytucję innej jednostce samorządu terytorialnego, na jej wniosek,
w celu wykonywania zadań własnych w zakresie działalności kulturalnej. Przekazanie
następuje w drodze umowy.
2b. Przepisy ust. 2a nie dotyczą tych instytucji kultury, które jednostka
samorządu terytorialnego jest obowiązana tworzyć i prowadzić na podstawie
odrębnych ustaw.
3. Warunkiem niezbędnym przekazania jest wykazanie przez jednostkę
samorządu terytorialnego, że posiada program działania oraz środki na prowadzenie
instytucji kultury, którą przejmuje w trybie określonym w ust. 2 lub 2a.
4. Umowa, o której mowa w ust. 2 i 2a, stanowi podstawę do wykreślenia
instytucji kultury z rejestru prowadzonego przez organizatora przekazującego
instytucję kultury i wpisania do rejestru prowadzonego przez organizatora, któremu
instytucja kultury została przekazana. Pracownicy przekazanej instytucji kultury stają
się pracownikami samorządowej instytucji kultury tej jednostki samorządu
terytorialnego, której instytucja ta została przekazana, z zachowaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy.
5. Mienie przekazywanej instytucji kultury nabywa nieodpłatnie właściwa
jednostka samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 21b.
6. Koszty związane z uregulowaniem stanu prawnego mienia, o którym mowa
w ust. 5, obciążają budżet przekazywanej instytucji.
7. (uchylony)
Art. 21b. 1. W przypadku likwidacji samorządowej instytucji kultury,
przekazanej w trybie art. 21a ust. 2–6, jednostka samorządu terytorialnego jest
obowiązana zwrócić właściwemu organowi administracji rządowej lub właściwej
jednostce samorządu terytorialnego mienie otrzymane na podstawie art. 21a ust. 5 i 6.
2. Na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, organ administracji rządowej
lub właściwa jednostka samorządu terytorialnego, w drodze decyzji administracyjnej,
może zwolnić jednostkę samorządu terytorialnego od tego obowiązku w części lub
w całości; zwolnienie nie dotyczy obiektów wpisanych do rejestru, o którym mowa
w art. 14 ust. 4.
Art. 21c. (uchylony).
art. 22.
więcej
zlikwidować instytucję kultury.
2. Organizator jest obowiązany na 6 miesięcy przed wydaniem aktu o likwidacji
instytucji kultury podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze
i przyczynach likwidacji.
3. W przypadku likwidacji instytucji kultury z powodu braku środków
finansowych, celem informacji, o której mowa w ust. 2, powinno być, między innymi,
stworzenie możliwości podjęcia działań do zgromadzenia tych środków, które
umożliwią dalsze funkcjonowanie instytucji.
art. 23.
więcej
art. 24.
więcej
przejmuje organizator.
art. 25.
więcej
ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 2a, podmioty, które ją utworzyły, przejmują zobowiązania
i wierzytelności, przy czym odpowiedzialność za zobowiązania jest solidarna.
2. W przypadku likwidacji instytucji kultury prowadzonej jako wspólna w trybie
art. 21 ust. 1 pkt 2, podmioty, które ją prowadziły jako wspólną, przejmują
zobowiązania i wierzytelności na zasadach określonych w umowie o wspólnym
prowadzeniu instytucji kultury.
Art. 25a. 1. Instytucja kultury utworzona w trybie określonym w art. 18 ust. 1
albo art. 20 ust. 1 albo przekazana w trybie art. 21a ust. 2 albo ust. 2a, wstępuje we
wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była łączona, dzielona albo przekazywana instytucja, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały
przyznane tej instytucji przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja
o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.
2. Organizator likwidowanej instytucji kultury, wstępuje we wszystkie stosunki
prawne, których podmiotem była likwidowana instytucja, bez względu na charakter
prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji
oraz ulg, które zostały przyznane likwidowanej instytucji przed jej likwidacją, chyba
że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.
art. 26.
więcej
przypadkach nieodpłatnie składniki mienia zlikwidowanej instytucji kultury osobie
prawnej lub fizycznej w celu prowadzenia działalności kulturalnej na zasadach
określonych w art. 3 ust. 3, chyba że umowa, o której mowa w art. 21 ust. 1, 2 i 2a,
stanowi inaczej.
2. Organizator obowiązany jest do zabezpieczenia mienia likwidowanej instytucji.
Art. 26a. 1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do pracowników
instytucji kultury stosuje się przepisy Kodeksu pracy.
2. Osoba zatrudniona w instytucji kultury do wykonywania pracy polegającej na
tworzeniu, opracowywaniu lub artystycznym wykonywaniu utworów w dziedzinie
teatru, muzyki, tańca, filmu lub innych sztuk audiowizualnych jest pracownikiem
artystycznym.
Art. 26b. 1. Okres rozliczeniowy czasu pracy w instytucji kultury może,
z uzasadnionych przyczyn dotyczących organizacji pracy oraz pod warunkiem
przestrzegania ogólnych zasad dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
pracowników, zostać przedłużony do 12 miesięcy.
2. Ustalenie przedłużonego okresu rozliczeniowego w zakresie i w granicach
określonych w ust. 1 następuje na podstawie:
1) układu zbiorowego pracy, jeżeli został zawarty w danej instytucji kultury, albo
2) porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą i pracownikami, w trybie
przyjętym u danego pracodawcy, po uprzednim zawiadomieniu właściwego
inspektora pracy.
3. Rozkłady czasu pracy pracowników są ustalane na okresy nie krótsze niż
2 tygodnie.
Art. 26c. 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, do
pracowników instytucji kultury może być stosowany przerywany czas pracy, według
z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy
w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin.
2. Przerwa, o której mowa w ust. 1, nie jest wliczana do czasu pracy.
3. W uzasadnionych przypadkach do pracowników, o których mowa w ust. 1,
można stosować równocześnie system organizacji czasu pracy określony w art. 135 §
1 Kodeksu pracy.
Art. 26d. Pracownikom instytucji kultury mogą być udzielane dni wolne od
pracy, wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, łącznie
z urlopem wypoczynkowym.
Art. 26e. Do pracowników instytucji kultury nie stosuje się przepisu art. 15112
zdanie pierwsze Kodeksu pracy.
Art. 26f. Pracownicy instytucji kultury, o których mowa w art. 21 ust. 2a, mogą
być zatrudniani na podstawie przepisów państwa, w którym wykonują pracę.
art. 27.
więcej
częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych
środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.
2. Instytucja kultury może zbywać środki trwałe. Przy zbywaniu środków
trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych.
3. Podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy
ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora.
4. Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622,
1649, 2020 i 2473).
art. 28.
więcej
i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.
1a. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz
za jego zgodą państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest ten minister,
mogą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych i bieżących,
podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego, w tym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
1b. Państwowe instytucje kultury mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetów
jednostek samorządu terytorialnego na zadania ważne z punktu widzenia regionalnej
polityki rozwoju w zakresie rozwoju kultury, w tym dotacje celowe na finansowanie
lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.
1c. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania dotacji,
o których mowa w ust. 1b, mając w szczególności na względzie konieczność
zapewnienia zgodności udzielanej pomocy z zasadami wydatkowania środków publicznych.
2. Przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności,
w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy
składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub
jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych
oraz z innych źródeł.
3. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:
1) podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych
zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
2) celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
3) celowej na realizację wskazanych zadań i programów.
Art. 28a. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego może udzielać pomocy publicznej na działalność kulturalną jako podmiot
udzielający pomocy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o
postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362
oraz z 2019 r. poz. 730 i 1063) w związku z realizacją umowy zawartej między Unią
Europejską a państwem lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA).
2. W przypadku gdy udzielenie przez ministra właściwego do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego pomocy publicznej następuje w związku z realizacją
umowy zawartej między Unią Europejską a państwem lub państwami członkowskimi
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), minister właściwy do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może określić, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb udzielania pomocy publicznej,
2) szczegółowe przeznaczenie pomocy publicznej, jeżeli wynika to z umowy, na
podstawie której pomoc jest udzielana
– uwzględniając wszystkie źródła pochodzenia środków niepodlegających zwrotowi
przekazywanych jako pomoc publiczna w związku z realizacją umowy, konieczność
zapewnienia przejrzystości udzielania tej pomocy oraz zgodność udzielanej pomocy
publicznej z warunkami jej dopuszczalności.
art. 29.
więcej
1) fundusz instytucji kultury;
2) fundusz rezerwowy.
2. Fundusz instytucji kultury odzwierciedla wartość mienia wydzielonego dla
instytucji kultury w momencie jej utworzenia i ulega zwiększeniu o wartość
niepodlegających amortyzacji aktywów trwałych sfinansowanych z dotacji lub
otrzymanych nieodpłatnie oraz zmniejszeniu o wartość niepokrytej straty netto,
o której mowa w ust. 3.
3. Fundusz rezerwowy tworzy się z zysku netto za poprzedni rok obrotowy
i przeznacza się na pokrycie strat instytucji kultury.
4. W przypadku gdy strata netto jest wyższa niż fundusz rezerwowy, pozostałą
jej część pokrywa się z funduszu instytucji kultury.
5. Roczne sprawozdanie finansowe instytucji kultury zatwierdza organizator.
W przypadku samorządowej instytucji kultury roczne sprawozdanie finansowe
zatwierdza organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 29a. Nie ujawnia się:
1) wysokości wynagrodzenia podmiotu świadczącego usługi lub realizującego
dostawy z zakresu działalności artystycznej lub twórczej,
2) danych osobowych podmiotu świadczącego usługi lub realizującego dostawy
z zakresu działalności kulturalnej, związanych z posiadanymi prawami wyłącznymi
– jeżeli do tych usług lub dostaw nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, a podmiot ten zastrzegł, że
powyższe informacje nie mogą być udostępniane.
art. 30.
więcej
art. 31.
więcej
wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla danego stanowiska pracy oraz
dodatku za wieloletnią pracę. Pracownik pełniący funkcje kierownicze otrzymuje
dodatek funkcyjny.
2. Pracownikowi instytucji kultury przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w
wysokości wynoszącej po pięciu latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia
zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia
20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
3. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się
wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy,
jeżeli na podstawie przepisów odrębnych podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od
którego zależą uprawnienia pracownicze.
4. Pracownik instytucji kultury może otrzymać dodatek specjalny za
wykonywanie dodatkowych, powierzonych przez pracodawcę zadań, na okres
wykonywania tych zadań albo za pracę w szczególnych warunkach lub
w szczególnym charakterze.
5. Pracownik instytucji kultury może otrzymywać nagrody za szczególne
osiągnięcia w pracy.
Art. 31a. 1. Pracownik artystyczny może otrzymywać dodatkowe
wynagrodzenie, w szczególności za udział w określonej roli w przedstawieniu lub
koncercie, za reżyserię, scenografię, choreografię lub kierownictwo muzyczne
przedstawienia lub współtworzenie utworu audiowizualnego w rozumieniu przepisu
art. 69 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1231).
2. Pracownikowi artystycznemu, który używa w pracy, za zgodą pracodawcy,
własnego instrumentu lub własnych akcesoriów do instrumentu, ubioru scenicznego,
rekwizytu lub narzędzi, przysługuje ekwiwalent pieniężny za ich używanie.
3. Do pracowników zatrudnionych na stanowisku dyrektora lub zastępcy
dyrektora instytucji kultury, wykonujących zadania określone w ust. 1, nie stosuje się
przepisów art. 5 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób
kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2136).
4. Podjęcie przez pracownika artystycznego dodatkowego zatrudnienia lub zajęć
na rzecz innego podmiotu wymaga uzyskania zgody pracodawcy, o ile dodatkowe
zatrudnienie lub zajęcia mogłyby kolidować z wykonywaniem przez pracownika
obowiązków wynikających ze stosunku pracy.
5. Pracodawca może uzależnić udzielenie zgody na podjęcie przez pracownika
artystycznego dodatkowego zatrudnienia lub zajęć na rzecz innego podmiotu od
uzyskania zobowiązania tego podmiotu do pokrycia kosztów, które pracodawca
poniesie w związku z wykonywaniem przez pracownika dodatkowego zatrudnienia
lub zajęć, w szczególności z tytułu odwołania spektaklu lub koncertu, zaangażowania
nowego wykonawcy lub przeprowadzenia dodatkowych prób.
6. Wykonywanie dodatkowego zatrudnienia lub innych zajęć bez uzyskania
zgody, o której mowa w ust. 4, może stanowić podstawę do rozwiązania stosunku
pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Art. 31b. 1. Za wieloletnią pracę artystyczną pracownik artystyczny otrzymuje
nagrodę jubileuszową w wysokości:
1) w przypadku pracy w balecie:
a) po 10 latach pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego,
b) po 15 latach pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego,
c) po 20 latach pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego;
2) w przypadku pracy w charakterze solisty wokalisty, muzyka grającego na
instrumentach dętych oraz artysty chóru:
a) po 15 latach pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego,
b) po 20 latach pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego,
c) po 25 latach pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego.
2. Za lata pracy powyżej okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit.
c, wysokość nagrody jubileuszowej wynosi 300% wynagrodzenia miesięcznego i jest
wypłacana po zakończeniu kolejnych pięcioletnich okresów pracy artystycznej.
3. Za wieloletnią pracę pozostali pracownicy instytucji kultury otrzymują
nagrodę jubileuszową w wysokości:
1) po 20 latach pracy – 75% wynagrodzenia miesięcznego;
2) po 25 latach pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego;
3) po 30 latach pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego;
4) po 35 latach pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego;
5) po 40 latach pracy – 300% wynagrodzenia miesięcznego.
4. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1–3, wlicza się wszystkie
poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli na
podstawie przepisów odrębnych podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego
zależą uprawnienia pracownicze.
5. W przypadku ustania stosunku pracy pracownika instytucji kultury w związku
z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy pracownikowi,
któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy,
licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę jubileuszową wypłaca się w dniu
rozwiązania stosunku pracy.
6. Nagrodę jubileuszową oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
Art. 31c. 1. Pracownikowi instytucji kultury, którego stosunek pracy ustał
w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy
przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż
15 lat;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony co
najmniej 15 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej
20 lat.
2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie
zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli na podstawie
odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą
uprawnienia pracownicze.
3. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za
urlop wypoczynkowy.
Art. 31d. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa
narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi,
w drodze rozporządzenia, warunki ustalania:
1) prawa do dodatku za wieloletnią pracę i jego wypłacania,
2) wysokości dodatku funkcyjnego i jego wypłacania,
3) wysokości dodatku specjalnego i jego wypłacania,
4) prawa do ekwiwalentu pieniężnego i jego wysokości,
5) prawa do nagrody jubileuszowej i jej wypłacania,
6) prawa do jednorazowej odprawy pieniężnej przysługującej w związku
z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz jej
wypłacania
– mając na uwadze charakter pracy wykonywanej przez pracowników instytucji
kultury, warunki w jakich jest ona wykonywana, zakres, złożoność zadań oraz
odpowiedzialność tych pracowników, możliwość pozostawania przez pracowników
równocześnie w więcej niż jednym stosunku pracy, określenie wysokości dodatku
w odniesieniu do wysokości wynagrodzenia zasadniczego, określenie terminu
wypłacania dodatku, nagrody oraz odprawy, koszty ponoszone przez pracownika
związane z zakupem lub utrzymaniem w należytym stanie rzeczy, o których mowa
w art. 31a ust. 2.
2. W przypadku gdy w instytucji kultury nie jest zawarty układ zbiorowy pracy,
warunki wynagradzania za pracę oraz stanowiska pracy w tej instytucji określa jej
dyrektor w regulaminie wynagradzania.
3. Zasady wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w instytucjach
kultury i przyznawania im innych świadczeń związanych z pracą określone w ustawie
obowiązują do czasu objęcia ich układem zbiorowym pracy lub regulaminem wynagradzania.
art. 32.
więcej
art. 33.
więcej
art. 34.
więcej
działalności kulturalnej przez podmioty, o których mowa w art. 3, odbywające się poza stałą siedzibą albo w sposób objazdowy, wymagają zawiadomienia organu gminy właściwej ze względu na miejsce imprezy.
2. Zawiadomienie powinno zawierać następujące dane:
1) imię, nazwisko lub nazwę podmiotu organizującego imprezę artystyczną lub
rozrywkową, siedzibę i adres do korespondencji;
2) rodzaj i charakter imprezy;
3) miejsce, datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną
liczbę uczestników;
4) określenie planowanych środków służących zapewnieniu bezpieczeństwa uczestników;
5) określenie planowanych działań w zakresie dostosowania imprezy dla osób ze
szczególnymi potrzebami, z uwzględnieniem, w razie potrzeby, racjonalnych
usprawnień, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.
o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami.
3. Pomieszczenia, obiekty lub miejsca, w których odbywają się imprezy
artystyczne i rozrywkowe, a także urządzenia techniczne używane przy ich
organizowaniu lub w trakcie ich odbywania, powinny odpowiadać wymaganiom
przewidzianym prawem.
4. Organ samorządu terytorialnego może zażądać załączenia do zawiadomienia
zaświadczenia właściwego organu o spełnieniu wymagań, o których mowa w ust. 3.
5. Zawiadomienie o imprezie powinno być złożone nie później niż 30 dni przed
planowanym terminem jej rozpoczęcia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, termin określony w ust. 5 liczy się od
dnia doręczenia zaświadczenia.
7. Imprezy artystyczne i rozrywkowe organizowane cyklicznie nie rzadziej niż
2 razy w roku przez te same podmioty w tych samych pomieszczeniach, obiektach
i miejscach do tego dostosowanych wymagają jednorazowego zawiadomienia organu
gminy właściwej ze względu na miejsce imprezy.
8. Obowiązki organizatora imprezy masowej w zakresie bezpieczeństwa tej
imprezy reguluje ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2171).
art. 35.
więcej
lub rozrywkowej, jeżeli zagraża ona życiu lub zdrowiu ludzi, moralności publicznej albo mieniu w znacznych rozmiarach lub nie zostały spełnione wymagania, o których mowa w art. 34 ust. 3.
art. 36.
więcej
powinna być doręczona podmiotowi, który ją organizuje, w terminie 14 dni od dnia
złożenia zawiadomienia, nie później jednak niż 10 dni przed planowanym terminem
rozpoczęcia imprezy.
2. Odwołanie od decyzji wnosi się w terminie 3 dni od dnia jej doręczenia.
3. Odwołanie od decyzji podlega rozpoznaniu w terminie 7 dni od dnia
wniesienia odwołania. Niewydanie decyzji w tym terminie oznacza zgodę na odbycie imprezy.
4. Decyzję wydaną w wyniku wniesienia odwołania doręcza się w terminie 3 dni.
art. 37.
więcej
na czas jej trwania, zawieszenie organizowania imprez artystycznych i rozrywkowych.
2. Wojewoda może z powodu klęski żywiołowej lub w celu zapobieżenia
epidemii albo ze względu na żałobę, na czas niezbędny, zarządzić zawieszenie
organizowania imprez określonych w ust. 1 na terenie województwa lub jego części.
Art. 37a. Podmiot prowadzący działalność kulturalną, udzielając
zamówienia, o którym mowa w art. 11 ust. 5 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 września
2019 r. – Prawo zamówień publicznych, którego wartość jest równa lub
przekracza kwotę 130 000 złotych, zamieszcza ogłoszenie o udzielanym
zamówieniu na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej.
Art. 37b. Zamówienie, o którym mowa w art. 37a, jest udzielane w sposób
zapewniający przejrzystość, równe traktowanie podmiotów zainteresowanych
wykonaniem zamówienia oraz z uwzględnieniem okoliczności mogących mieć wpływ
na jego udzielenie.
Art. 37c. Podmiot prowadzący działalność kulturalną nie udostępnia informacji
związanych z zamówieniem, o którym mowa w art. 37a, stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
jeżeli podmiot zainteresowany wykonaniem zamówienia, nie później niż przed
zawarciem umowy o wykonanie tego zamówienia, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane.
Art. 37d. Podmiot prowadzący działalność kulturalną zamieszcza niezwłocznie
na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej informację
o udzieleniu zamówienia, o którym mowa w art. 37a, podając nazwę (firmę) albo imię
i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę o wykonanie zamówienia, albo
informację o nieudzieleniu tego zamówienia.
art. 38.
więcej
osoby prawne regulują odrębne przepisy.
art. 39.
więcej
prowadzonej przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości i ministra
właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Ministrowie, o których mowa w ust. 1, w drodze rozporządzenia, mogą
rozciągnąć stosowanie przepisów ustawy w całości lub części na działalność
kulturalną prowadzoną przez podległe im lub nadzorowane przez nich jednostki
organizacyjne, biorąc pod uwagę zakres działalności kulturalnej prowadzonej przez te
jednostki.
Art. 39a. Do dnia 31 grudnia 2002 r. termin na podanie informacji o zamiarze
i przyczynach likwidacji wszystkich instytucji kultury, określony w art. 22 ust. 2, nie
może być krótszy niż 12 miesięcy.
art. 40.
więcej
o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2067 i 2245 oraz
z 2019 r. poz. 730 i 1696), ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1479) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U.
z 2019 r. poz. 917 i 1726) w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej w formach
określonych w tych ustawach.
art. 41.
więcej
art. 42.
więcej
art. 43.
więcej
art. 44.
więcej
Art. 44a. 1. Wierzytelności Skarbu Państwa wobec instytucji kultury z tytułu
odpłatnego nabycia, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r.
o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. poz.
464, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. poz. 2603 i 2782 oraz z 2005 r. poz. 1087),
własności budynków i innych urządzeń oraz lokali, stwierdzone decyzjami wydanymi
na podstawie tych ustaw, wygasają z dniem 1 lipca 2005 r.
2. Wykreślenie hipotek zabezpieczających wierzytelności Skarbu Państwa,
o których mowa w ust. 1, następuje na wniosek organizatora i podlega opłacie stałej
w kwocie 30 zł.
art. 45.
więcej
1) ustawa z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność
artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz. U. poz. 64) – w zakresie dotyczącym
imprez artystycznych i rozrywkowych;
2) ustawa z dnia 26 kwietnia 1984 r. o upowszechnianiu kultury oraz o prawach
i obowiązkach pracowników upowszechniania kultury (Dz. U. poz. 129,
z 1988 r. poz. 132, z 1989 r. poz. 24 i 192 oraz z 1990 r. poz. 198);
3) ustawa z dnia 28 grudnia 1984 r. o instytucjach artystycznych (Dz. U. poz. 304
oraz z 1989 r. poz. 192).
art. 46.
więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców