Wejscie w życie: 27 maja 1991

Ostatnia Zmiana: 27 kwietnia 2019

Ustawa z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich

art. 1. więcej Art. 1. 1. Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie stanowią
samorząd zawodu aptekarskiego, jako reprezentację zawodowych, społecznych
i gospodarczych interesów tego zawodu.
2. Samorząd zawodu aptekarskiego jest niezależny i podlega tylko ustawom.
3. Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie mają osobowość
prawną.

Art. 1a. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) państwo członkowskie Unii Europejskiej – inne niż Rzeczpospolita Polska
państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub Konfederację Szwajcarską;
2) obywatele państwa członkowskiego Unii Europejskiej – obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej, a także:
a) obywateli polskich, którzy uzyskali kwalifikacje w państwie
członkowskim Unii Europejskiej,
b) członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca
2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 293),
c) obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i
2399 oraz z 2019 r. poz. 577 i 622),
d) obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt czasowy
udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 151 ust. 1,
art. 151b ust. 1, art. 157a ust. 1 lub art. 157g ust. 1 ustawy z dnia 12
grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
da) obywateli państw trzecich posiadających wizę krajową w celu odbycia
studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych
studiów magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej, z
adnotacją „student”, wizę krajową w celu prowadzenia badań
naukowych lub prac rozwojowych, wizę krajową w celu odbycia stażu
lub wizę krajową w celu udziału w programie wolontariatu
europejskiego,
db) obywateli państw trzecich przebywających na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności
krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust.
1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
dc) obywateli państw trzecich przebywających na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności
studenta na warunkach określonych w art. 149b ust. 1 ustawy z dnia 12
grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
e) cudzoziemców posiadających status uchodźcy lub objętych ochroną
uzupełniającą,
f) cudzoziemców, którzy przybywają na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub przebywają na tym terytorium w celu połączenia się
z rodziną i są członkami rodziny cudzoziemca zamieszkującego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z nadaniem mu statusu
uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony uzupełniającej,
g) obywateli państw trzecich, którzy ubiegają się o przyjęcie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji, w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
h) obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celach innych niż wykonywanie pracy
zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym i mają prawo
do wykonywania pracy oraz posiadają dokument pobytowy wydany
zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca
2002 r. ustanawiającym jednolity wzór dokumentów pobytowych dla
obywateli państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2002, str. 1,
z późn. zm.), oraz obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy
zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym;
3) cudzoziemiec – obywatela państwa innego niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o „tytule magistra farmacji” należy przez to
rozumieć również „tytuł magistra uzyskany na kierunku farmacja”.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Siedzibą Naczelnej Izby Aptekarskiej i jej organów jest miasto
stołeczne Warszawa.
2. Obszar działania poszczególnych okręgowych izb aptekarskich oraz ich
siedziby ustala Naczelna Rada Aptekarska, uwzględniając zasadniczy podział
terytorialny państwa.
3. (uchylony)

Art. 2a. 1. Wykonywanie zawodu farmaceuty ma na celu ochronę zdrowia
publicznego i obejmuje udzielanie usług farmaceutycznych polegających
w szczególności na:
1) sporządzaniu i wytwarzaniu produktów leczniczych;
2) ocenie jakości leków recepturowych, leków aptecznych i leków gotowych;
3) wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, wyrobów
medycznych do diagnostyki in vitro, wyposażenia wyrobów medycznych,
wyposażenia wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz aktywnych wyrobów medycznych do implantacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 175, 447 i
534), będących przedmiotem obrotu w aptekach, działach farmacji szpitalnej
i hurtowniach farmaceutycznych;
4) sporządzaniu leków recepturowych i leków aptecznych w aptekach;
5) sprawowaniu nadzoru nad wytwarzaniem, obrotem, przechowywaniem,
wykorzystaniem i utylizacją produktów leczniczych i wyrobów, o których
mowa w pkt 3, w tym rezerwami państwowymi;
6) udzielaniu informacji i porad dotyczących działania i stosowania produktów
leczniczych i wyrobów, o których mowa w pkt 3, będących przedmiotem
obrotu w aptekach i hurtowniach farmaceutycznych;
7) sprawowaniu opieki farmaceutycznej polegającej na dokumentowanym
procesie, w którym farmaceuta, współpracując z pacjentem i lekarzem,
a w razie potrzeby z przedstawicielami innych zawodów medycznych, czuwa
nad prawidłowym przebiegiem farmakoterapii w celu uzyskania określonych
jej efektów poprawiających jakość życia pacjenta;
8) kierowaniu apteką, punktem aptecznym, działem farmacji szpitalnej lub
hurtownią farmaceutyczną;
9) współuczestniczeniu w sprawowaniu nadzoru nad gospodarką produktami
leczniczymi, w szczególności w zakładach opieki zdrowotnej;
10) współudziale w badaniach klinicznych prowadzonych w szpitalu;
11) współudziale w badaniach nad lekiem;
12) przygotowywaniu roztworów do hemodializy i dializy otrzewnowej.
2. Wykonywanie zawodu farmaceuty obejmuje także prowadzenie:
działalności dydaktycznej w uczelniach medycznych, badań naukowych i prac
rozwojowych w dziedzinie farmacji.
2a. Usługi farmaceutyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, mogą być
udzielane przez farmaceutę za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub
systemów łączności.
3. Tytuł zawodowy „farmaceuta” podlega ochronie prawnej.
4. Farmaceuta wykonujący zawód w aptece, punkcie aptecznym lub hurtowni
farmaceutycznej jest aptekarzem.

Art. 2b. 1. Kwalifikacje do wykonywania zawodu farmaceuty posiada osoba,
która:
1) ukończyła w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej pięcioletnie studia na
kierunku farmacja w szkole wyższej, obejmujące co najmniej
sześciomiesięczną praktykę zawodową w aptece, i uzyskała tytuł magistra
farmacji albo
2) ukończyła w Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 maja 2004 r.
czteroletnie lub pięcioletnie studia na kierunku farmacja w szkole wyższej
i uzyskała tytuł magistra farmacji, albo
3) posiada dyplom wydany przez państwo inne niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej, potwierdzający ukończenie co najmniej pięcioletnich studiów
na kierunku farmacja w szkole wyższej, obejmujących co najmniej
sześciomiesięczną praktykę zawodową w aptece, uznany w Rzeczypospolitej
Polskiej, zgodnie z odrębnymi przepisami, za równoważny z dyplomem
i tytułem magistra farmacji uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, albo
4) posiada kwalifikacje uzyskane w państwie członkowskim Unii Europejskiej
potwierdzające ukończenie kształcenia spełniającego wymagania określone
w przepisach prawa Unii Europejskiej3)
oraz potwierdzone dokumentami,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2 albo w ust. 3,
uznane w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważne z dyplomem i tytułem
magistra farmacji uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wykaz
dyplomów, świadectw i innych dokumentów wydanych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej, potwierdzających posiadanie kwalifikacji do
wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu farmaceuty przez obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej, uwzględniając w szczególności nazwy
dyplomów, świadectw i innych dokumentów oraz oznaczenie podmiotów
wydających te dokumenty.
3. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem
potwierdzającym posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, o którym mowa w ust. 2, uważa się dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty wydane przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli kształcenie zostało
rozpoczęte przed dniem:
1) 1 października 1987 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Republice
Federalnej Niemiec, Republice Greckiej, Królestwie Hiszpanii, Republice
Francuskiej, Republice Irlandii, Wielkim Księstwie Luksemburga,
Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republice
Portugalii lub Królestwie Niderlandów,
2) 11 marca 1990 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
w przypadku Republiki Litewskiej,
3) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem, że dokument potwierdzający kwalifikacje farmaceuty uprawnia
do wykonywania zawodu farmaceuty na terytorium Republiki Federalnej
Niemiec na tych samych zasadach jak dokument potwierdzający tego rodzaju
kwalifikacje, wydany przez odpowiednie władze lub organizacje Republiki
Federalnej Niemiec,
4) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Słowenii,
5) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
w przypadku Republiki Estońskiej,
6) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
w przypadku Republiki Łotewskiej,
6a) 8 października 1991 r. w byłej Jugosławii w przypadku Republiki Chorwacji,
7) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji w przypadku Republiki Czeskiej
lub Republiki Słowackiej,
8) 1 listopada 1993 r. w Republice Włoskiej,
9) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie
Szwecji, Królestwie Norwegii lub Republice Islandii,
10) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
11) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
12) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice Słowackiej, Republice
Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estońskiej,
Republice Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej,
13) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii lub Rumunii,
14) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz do dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu dołączone zostało
zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, potwierdzające, że osoba posługująca się tymi dokumentami
wykonywała w tym państwie zawód farmaceuty przez okres co najmniej trzech
kolejnych lat w okresie pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie
zaświadczenia.
4. W przypadku farmaceuty będącego obywatelem państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, którego dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający
posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty nie odpowiadają
dokumentom, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2,
kwalifikacje są uznawane po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez
właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzającego, że
kwalifikacje zostały uzyskane po odbyciu kształcenia zgodnego z przepisami
prawa Unii Europejskiej.
5. W przypadku farmaceuty będącego obywatelem państwa członkowskiego
Unii Europejskiej:
1) który nie spełnia warunku dotyczącego wykonywania zawodu farmaceuty
przez okres co najmniej trzech kolejnych lat w okresie pięciu lat bezpośrednio
poprzedzających wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, lub
2) posiadającego dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający
posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, uzyskany
w państwach innych niż państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz
zaświadczenie, że posiada trzyletnie doświadczenie zawodowe w zawodzie
farmaceuty uzyskane na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, które uznało to potwierdzenie kwalifikacji zawodowych
farmaceuty zgodnie z wewnętrznymi przepisami tego państwa oraz
potwierdziło uzyskane doświadczenie zawodowe
– stosuje się przepisy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych uzyskanych
w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
6. Uznanie kwalifikacji zawodowych farmaceuty uzyskanych w państwach
innych niż państwo członkowskie Unii Europejskiej następuje, jeżeli zostały
spełnione minimalne wymagania w zakresie kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej, a Rzeczpospolita Polska jest pierwszym państwem Unii Europejskiej potwierdzającym te kwalifikacje, na podstawie odrębnych przepisów.
7. Nie przyznaje się częściowego dostępu do wykonywania zawodu
farmaceuty zarówno w zakresie czynności zawodowych farmaceuty bez
specjalizacji, jak i farmaceuty specjalisty.

Art. 2c. 1. Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 2b ust. 1 pkt 1, jest
odbywana w aptece, która uzyskała pozytywne opinie:
1) wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego,
2) okręgowej rady aptekarskiej właściwej ze względu na siedzibę apteki
– wydane na wniosek rektora uczelni prowadzącej działalność naukową i
kształcenie w zakresie nauk medycznych, w której prowadzone są studia na
kierunku farmacja.
2. Opinia, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia spełnianie podstawowych
warunków do prowadzenia apteki pod kątem prowadzonego procesu
dydaktycznego. Opinia, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczy oceny osób
nadzorujących odbywanie praktyki zawodowej w aptece pod kątem prowadzonego
procesu dydaktycznego.
3. Praktyka zawodowa jest odbywana na podstawie skierowania przez rektora,
o którym mowa w ust. 1, w ramach ustalonego przez niego harmonogramu i czasu
jej odbywania w wymiarze maksymalnym 40 godzin tygodniowo, zgodnie
z programem praktyki zawodowej.
4. Osoba odbywająca praktykę zawodową wykonuje czynności fachowe
wynikające z programu praktyki zawodowej pod bezpośrednim nadzorem
opiekuna. Opiekunem może być kierownik apteki lub wyznaczony przez niego
farmaceuta. Opiekun musi posiadać co najmniej 5-letni staż pracy w aptece lub
specjalizację z farmacji aptecznej lub szpitalnej.
5. Osoba odbywająca praktykę zawodową prowadzi dziennik praktyki
zawodowej.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
ramowy program praktyki zawodowej w aptece oraz sposób jej odbywania,
dokumentowania i zaliczania, w tym wzór dziennika praktyki zawodowej,
uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia wiedzy i umiejętności
niezbędnych do samodzielnego wykonywania zawodu farmaceuty w aptece.

art. 3. więcej Art. 3. (uchylony).

art. 4. więcej Art. 4. 1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do
obywatela polskiego oraz cudzoziemca przyznaje okręgowa rada aptekarska
właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu farmaceuty,
a w odniesieniu do obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej –
Naczelna Rada Aptekarska, w przypadku gdy osoba ta:
1) posiada kwalifikacje określone w art. 2b;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu farmaceuty,
potwierdzony orzeczeniem lekarskim;
3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną i swym dotychczasowym
zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu
farmaceuty, w szczególności nie była prawomocnie skazana za umyślne
przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie
koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty – w przypadku obywatela
państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz cudzoziemca;
6) korzysta z pełni praw publicznych.
2. W przypadku cudzoziemca oraz obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się za spełniony, gdy
znajomość języka polskiego jest potwierdzona pozytywnym złożeniem egzaminu
zorganizowanego i przeprowadzonego przez Naczelną Radę Aptekarską. Wymóg
ten nie dotyczy cudzoziemca oraz obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którzy ukończyli studia na kierunku farmacja w języku polskim.
3. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 2, ponosi osoba zdająca,
a wpływy z tego tytułu stanowią przychód Naczelnej Izby Aptekarskiej.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie konieczny do
wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej,
2) sposób przeprowadzania i potwierdzania pozytywnego złożenia egzaminu,
o którym mowa w ust. 2, w tym wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu ze
znajomości języka polskiego,
3) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3
– uwzględniając w szczególności zakres uprawnień zawodowych określonych
w art. 2a oraz koszty przeprowadzenia egzaminu.

Art. 4a. (uchylony).

Art. 4b. 1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do
cudzoziemca posiadającego dyplom, o którym mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3,
przyznaje się pod warunkiem, że dany dyplom został uznany w Rzeczypospolitej
Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepisy art. 4c–4f stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli cudzoziemiec spełniający warunki, o których mowa w art. 4 oraz
w ust. 1, nie wykonywał zawodu farmaceuty przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie
ostatnich 6 lat, ma obowiązek odbyć przeszkolenie uzupełniające, o którym mowa
w art. 17.

Art. 4c. 1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty
obywatel polski przedstawia:
1) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
2) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego
na wykonywanie zawodu farmaceuty;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwo
umyślne przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych.
2. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty obywatel
państwa członkowskiego Unii Europejskiej przedstawia:
1) wniosek o uznanie kwalifikacji i uzyskanie prawa wykonywania zawodu
farmaceuty obejmujący: imiona i nazwisko farmaceuty, nazwisko rodowe,
obywatelstwo, adres do korespondencji, datę i miejsce urodzenia, posiadane
przez niego kwalifikacje oraz informacje odnoszące się do wykonywania
zawodu farmaceuty;
2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) dokument potwierdzający znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie
w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty,
z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 zdanie drugie.
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych;
6) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego
na wykonywanie zawodu farmaceuty.
3. W stosunku do osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej za wystarczające w zakresie:
1) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, uznaje się
dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia, wymagane do wykonywania
zawodu farmaceuty w państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego
farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa; jeżeli w tym państwie
dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za wystarczające uważa się
dokumenty wydane w tym państwie, odpowiadające dokumentom
wydawanym w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, uznaje się
dokumenty wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którego farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa,
potwierdzające, że obowiązujące w tym państwie wymagania dotyczące
postawy etycznej do wykonywania zawodu farmaceuty zostały spełnione,
a w szczególności, że nie zostało zawieszone lub odebrane prawo
wykonywania zawodu farmaceuty oraz, że osoba ta nie była prawomocnie
skazana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu; jeżeli w tym
państwie nie wydaje się dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań,
o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, za wystarczające uznaje się złożenie
oświadczenia przed Prezesem Naczelnej Rady Aptekarskiej.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, są ważne trzy miesiące od dnia ich
wystawienia.
5. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności
dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie
kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, wydanych przez właściwe
organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub dokumentów, o których
mowa w art. 2b ust. 1 pkt 4, ust. 4 i 6, lub w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących spełnienia wymagań w zakresie kształcenia określonych w przepisach Unii Europejskiej, Naczelna Rada Aptekarska składa wniosek do właściwych
organów państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o potwierdzenie ich
autentyczności lub potwierdzenie spełnienia wymagań w zakresie kształcenia.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględniając w szczególności
dane, które mają być w nim zawarte, oraz konieczność dołączenia wymaganych
dokumentów.

Art. 4d. 1. Farmaceuta, w stosunku do którego podjęta została uchwała przez
Naczelną Radę Aptekarską albo okręgową radę aptekarską o przyznaniu prawa
wykonywania zawodu farmaceuty, składa ślubowanie.
2. O terminie ślubowania okręgowa rada aptekarska właściwa ze względu na
zamierzone miejsce wykonywania zawodu farmaceuty, a w przypadku obywatela
państwa członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska,
informuje farmaceutę. Ślubowanie powinno odbyć się bez zbędnej zwłoki.
3. Ślubowanie składane przez farmaceutę w brzmieniu: „Ślubuję uroczyście
w swej pracy farmaceuty sumiennie, gorliwie i z należytą starannością wykonywać
swoje obowiązki, mając zawsze na uwadze dobro pacjenta, wymogi etyki
zawodowej i obowiązujące prawo, a także zachować tajemnicę zawodową, zaś
w postępowaniu swoim kierować się zasadami godności, uczciwości i słuszności”
odbiera prezes właściwej okręgowej rady aptekarskiej albo Prezes Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
4. Jeżeli określona w ust. 3 formuła ślubowania nie może być wykorzystana
przez obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Naczelnej
Rady Aptekarskiej umożliwia skorzystanie z odpowiedniej, równoważnej formuły.

Art. 4e. 1. Okręgowa rada aptekarska, a w przypadku obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska, niezwłocznie po
złożeniu ślubowania, o którym mowa w art. 4d, wydaje farmaceucie dokument
„Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, zawiera niezbędne dane osobowe
dotyczące farmaceuty, w szczególności: imię (imiona), nazwisko, datę i miejsce
urodzenia, posiadane przez niego kwalifikacje, numer prawa wykonywania zawodu oraz informacje odnoszące się do wykonywania zawodu i wpisu do rejestru farmaceutów.
3. Farmaceuta jest obowiązany informować właściwą okręgową radę
aptekarską o zmianie danych osobowych dotyczących farmaceuty,
w szczególności: imienia (imion), nazwiska, posiadanych przez niego kwalifikacji,
numeru prawa wykonywania zawodu, adresu do korespondencji, obywatelstwa
oraz informacji odnoszących się do wykonywania zawodu farmaceuty i wpisu do
rejestru farmaceutów, w terminie 30 dni od dnia zmiany danych osobowych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzór dokumentu „Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”, obejmujący dane,
o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności funkcjonalność i przejrzystość tego dokumentu oraz zabezpieczenie go przed podrobieniem lub przerobieniem.

Art. 4f. 1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty albo odmowa
przyznania tego prawa jest dokonywana w formie uchwały przez Naczelną Radę
Aptekarską albo okręgową radę aptekarską niezwłocznie, nie później jednak niż
w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia złożenia wszystkich wymaganych
dokumentów, o których mowa w art. 4c.
2. Naczelna Rada Aptekarska, nie później niż w terminie 30 dni od dnia
złożenia wniosku, o którym mowa w art. 4c ust. 2 pkt 1, przez obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdza otrzymanie wniosku oraz informuje
wnioskodawcę o ewentualnych brakach, wzywając go do ich uzupełnienia.
3. Jeżeli Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowa rada aptekarska posiadają
informacje dotyczące postępowań dyscyplinarnych lub nałożonych sankcji karnych
lub innych okoliczności, które mogą wpływać na wykonywanie zawodu
farmaceuty, informują o tym zdarzeniu właściwe organy państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, którego farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa.
4. Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowe rady aptekarskie mają
obowiązek:
1) dokonania weryfikacji informacji, o których mowa w ust. 3, o które wnoszą
właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
2) informowania o wynikach weryfikacji, o której mowa w pkt 1, właściwych
organów państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
5. Naczelna Rada Aptekarska oraz okręgowe rady aptekarskie zapewniają
poufność wymienianych informacji oraz stosują przepisy dotyczące ochrony
danych osobowych.
6. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 3 i 4, odbywa się za
pośrednictwem Systemu Wymiany Informacji na Rynku Wewnętrznym IMI,
zwanego dalej „systemem IMI”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie
współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na
rynku wewnętrznym i uchylającym decyzję Komisji 2008/49/WE
(„rozporządzeniu w sprawie IMI”) (Dz. Urz. UE L 316 z 14.11.2012, str. 1, z późn.
zm.).

Art. 4g. 1. Naczelna Rada Aptekarska na wniosek osoby, o której mowa
w art. 2b ust. 1, wydaje:
1) zaświadczenie potwierdzające, że farmaceuta posiada kwalifikacje zgodne
z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej oraz, że
posiadany dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiada dokumentom
potwierdzającym posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu
farmaceuty wynikających z przepisów prawa Unii Europejskiej;
2) zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej;
3) inne zaświadczenia wymagane przez właściwe organy państw członkowskich
Unii Europejskiej, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.
2. Za każde zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, pobiera się opłatę
w wysokości 3% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie
przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177), obowiązującego w roku wydania
zaświadczenia. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
3. W sprawach związanych z wydaniem europejskiej legitymacji zawodowej
dla farmaceutów organem właściwym jest Naczelna Rada Aptekarska. Do
postępowania w tych sprawach stosuje się przepisy o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii
Europejskiej.

Art. 4h. 1. Osoba, która posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty, ma
prawo posługiwać się tytułem „farmaceuta”.
2. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej ma prawo posługiwać się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
oryginalnym tytułem określającym wykształcenie, uzyskanym w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub jego skrótem w języku tego państwa.
3. Naczelna Rada Aptekarska może wymagać, aby tytuł określający
wykształcenie był opatrzony informacją dotyczącą nazwy i siedziby instytucji albo
komisji egzaminacyjnej, która ten tytuł przyznała.
4. Jeżeli tytuł, o którym mowa w ust. 2, określający wykształcenie lub jego
skrót może być mylony z tytułem używanym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, dla którego uzyskania wymagane jest dodatkowe szkolenie lub
wykształcenie, którego farmaceuta nie posiada, może on posługiwać się tytułem
używanym w państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego jest obywatelem
lub z którego przybywa albo w którym uzyskał tytuł, w języku tego państwa,
w formie określonej przez Naczelną Radę Aptekarską.

art. 5. więcej Art. 5. Osoba wykonująca zawód aptekarza nie może jednocześnie
wykonywać praktyki lekarskiej, lekarsko-dentystycznej ani weterynaryjnej.

Art. 5a. (uchylony).

Art. 5b. 1. Farmaceuta jest obowiązany zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub
podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu
działanie niepożądane produktu leczniczego.
2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, farmaceuta dokonuje zgodnie
z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r.
poz. 499, 399 i 959).

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

Art. 6a. 1. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, przenoszący się po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w celu tymczasowego i okazjonalnego wykonywania czynności
zawodowych farmaceuty jest obowiązany poinformować o tym właściwą ze względu na miejsce zamierzonego wykonywania czynności okręgową radę aptekarską w pisemnym oświadczeniu.
2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje informacje o rodzaju
czynności zawodowych, jakie farmaceuta zamierza wykonywać, oraz o miejscu
i przybliżonym terminie ich rozpoczęcia.
3. Przy uznaniu wykonywania czynności zawodowych farmaceuty za
tymczasowe i okazjonalne bierze się pod uwagę ich długość trwania, częstotliwość,
regularność i ciągłość.
4. Okręgowa rada aptekarska każdorazowo może ocenić czasowy
i okazjonalny charakter wykonywania czynności zawodowych farmaceuty,
uwzględniając okoliczności, o których mowa w ust. 3.
5. W każdym kolejnym roku kalendarzowym farmaceuta wykonujący
tymczasowo i okazjonalnie czynności zawodowe farmaceuty na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany składać oświadczenie zawierające
informacje, o których mowa w ust. 2.
6. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy farmaceuta
przenosi się po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu
tymczasowego i okazjonalnego wykonywania czynności zawodowych farmaceuty,
dołącza się:
1) dokument potwierdzający obywatelstwo farmaceuty;
2) zaświadczenie wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, potwierdzające że farmaceuta wykonuje czynności zawodowe
farmaceuty w tym państwie oraz że nie obowiązuje go zakaz, nawet
tymczasowy, wykonywania tych czynności;
3) dokumenty potwierdzające kwalifikacje do wykonywania zawodu
farmaceuty.
7. W przypadku istotnej zmiany okoliczności potwierdzonych dokumentami
farmaceuta jest obowiązany przekazać niezwłocznie właściwej okręgowej radzie
aptekarskiej aktualne dokumenty, o których mowa w ust. 6.
8. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, przenoszący się po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w celu tymczasowego i okazjonalnego wykonywania czynności
zawodowych farmaceuty, jest zwolniony z obowiązku rejestracji w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w celu dokonywania rozliczeń związanych z tymczasowym i okazjonalnym wykonywaniem czynności zawodowych
farmaceuty. W takim przypadku farmaceuta informuje o tymczasowym
i okazjonalnym wykonywaniu tych czynności na piśmie właściwy ze względu na
miejsce ich wykonywania oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo przed
rozpoczęciem wykonywania czynności zawodowych, albo, w nagłych wypadkach,
po ich wykonaniu.

Art. 6b. 1. Farmaceuta, o którym mowa w art. 6a ust. 1, podlega
obowiązkowemu wpisowi do rejestru uproszczonego, o którym mowa w art. 8a
ust. 1, prowadzonego przez okręgową radę aptekarską właściwą ze względu na
zamierzone miejsce wykonywania czynności zawodowych farmaceuty, na czas ich
wykonywania.
2. Okręgowa rada aptekarska może zwrócić się do właściwego organu
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym farmaceuta posiada prawo
do wykonywania zawodu, o przedstawienie informacji potwierdzających, że
farmaceuta prowadzi działalność zgodnie z prawem, wykonuje zawód w sposób
należyty, jak również, że nie zostały na niego nałożone kary dyscyplinarne lub
sankcje karne związane z wykonywaniem zawodu.
3. Okręgowa rada aptekarska, na wniosek właściwego organu państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, wymienia informacje pomocne przy
rozpatrywaniu skarg składanych przez usługobiorców na farmaceutów tymczasowo
i okazjonalnie wykonujących zawód. Usługobiorca, który złożył skargę, jest
informowany o sposobie rozpatrzenia skargi.

Art. 6c. Farmaceuta wykonujący tymczasowo i okazjonalnie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej czynności zawodowe farmaceuty podlega przepisom
prawnym dotyczącym wykonywania zawodu farmaceuty i zasadom etyki i deontologii zawodowej oraz podlega odpowiedzialności zawodowej przed sądami aptekarskimi za postępowanie sprzeczne z tymi przepisami lub zasadami.

Art. 6d. Przepisów art. 6a–6c nie stosuje się do cudzoziemca lub
bezpaństwowca:
1) posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku
z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
2) któremu w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status uchodźcy lub udzielono
ochrony uzupełniającej.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Zadaniem samorządu aptekarskiego jest w szczególności:
1) reprezentowanie zawodu aptekarza i obrona jego interesów;
2) troska o zachowanie godności i niezależności zawodu;
3) kodyfikowanie, krzewienie i strzeżenie zasad etyki i deontologii zawodowej;
4) integracja środowiska zawodowego;
5) sprawowanie pieczy i nadzoru nad wykonywaniem zawodu;
6) współdziałanie z organami administracji publicznej, związkami zawodowymi
i samorządami zawodowymi oraz innymi organizacjami społecznymi
w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu i innych dotyczących
farmacji, a mających wpływ na ochronę zdrowia publicznego;
7) współpraca z towarzystwami naukowymi, szkołami wyższymi i jednostkami
badawczo-rozwojowymi w kraju i za granicą;
8) prowadzenie działalności samopomocowej oraz innych form pomocy
materialnej dla członków samorządu i ich rodzin;
9) zajmowanie stanowiska w sprawach organizacji ochrony zdrowia
i gospodarki produktami leczniczymi;
9a) udzielanie informacji dotyczących zasad wykonywania zawodu, zasad etyki
zawodowej, przepisów dotyczących ochrony zdrowia i ubezpieczeń
społecznych;
10) wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami.
2. Zadania określone w ust. 1 samorząd aptekarski wykonuje w szczególności
przez:
1) stwierdzenie prawa wykonywania zawodu aptekarza;
2) prowadzenie rejestru farmaceutów;
3) (uchylony)
4) współdziałanie w sprawach specjalizacji zawodowej;
5) udział w komisjach konkursowych na stanowiska określone w odrębnych
przepisach;
6) opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących produktów
leczniczych, aptek i wykonywania zawodu aptekarza oraz występowanie
z wnioskiem o podjęcie inicjatywy ustawodawczej;
7) wydawanie opinii w sprawach udzielania lub cofania zezwoleń na
prowadzenie aptek lub hurtowni;
8) (uchylony)
9) opiniowanie i wnioskowanie w sprawach kształcenia
przed- i podyplomowego farmaceutów i techników farmaceutycznych;
10) prowadzenie badań dotyczących służb farmaceutycznych i wykonywania
zawodu aptekarza;
11) występowanie w obronie interesów indywidualnych i zbiorowych członków
izb aptekarskich;
12) sprawowanie sądownictwa dyscyplinarnego w zakresie odpowiedzialności
zawodowej aptekarzy oraz sądownictwa polubownego;
13) prowadzenie działalności gospodarczej, wydawniczej i zarządzanie
majątkiem izby.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Osoba, która uzyska prawo wykonywania zawodu farmaceuty,
podlega wpisowi do rejestru farmaceutów prowadzonego przez właściwą okręgową
radę aptekarską.
2. Rejestr farmaceutów zawiera następujące dane:
1) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, obywatelstwo
oraz miejsce zamieszkania;
2) dane dotyczące wykształcenia, w tym:
a) numer dyplomu ukończenia studiów,
b) nazwę szkoły wyższej i jej siedzibę,
c) rok ukończenia studiów,
d) datę i miejsce ukończenia rocznej praktyki w aptece,
e) rodzaj i stopień posiadanej specjalizacji, datę jej uzyskania oraz nazwę
jednostki szkolącej,
f) rodzaj i datę uzyskania stopnia i tytułu naukowego oraz nazwę jednostki
nadającej ten stopień i tytuł,
g) informacje dotyczące dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji
zawodowych wynikającego z art. 107zf ust. 1 ustawy z dnia 6 września
2001 r. – Prawo farmaceutyczne;
3) dane dotyczące prawa wykonywania zawodu, w tym:
a) numer prawa wykonywania zawodu,
b) numer uchwały rady aptekarskiej przyznającej prawo wykonywania
zawodu,
c) informację o posiadaniu prawa wykonywania zawodu w innym
państwie,
d) informację o ograniczeniach w wykonywaniu zawodu;
4) numer PESEL;
5) datę zgonu.
3. Farmaceuta ma obowiązek informować niezwłocznie okręgową izbę
aptekarską, o której mowa w ust. 1, o danych objętych rejestrem farmaceutów
i każdej zmianie tych danych.
4. Okręgowa rada aptekarska, za pośrednictwem Naczelnej Rady
Aptekarskiej, jest obowiązana na żądanie ministra właściwego do spraw zdrowia
przekazywać informacje objęte rejestrem farmaceutów.
4a. Okręgowa rada aptekarska za pośrednictwem Naczelnej Rady
Aptekarskiej udostępnia systemowi informacji w ochronie zdrowia, o którym
mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie
zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408 i 730), dane objęte rejestrem farmaceutów.
4b. Rejestr farmaceutów jest prowadzony w postaci elektronicznej.
4c. Dane zawarte w rejestrze farmaceutów mogą zostać udostępnione
podmiotom biorącym udział w procesie kształcenia podyplomowego farmaceuty:
1) uczelniom wyższym,
2) Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego,
3) Centrum Egzaminów Medycznych,
4) szkołom wyższym prowadzącym studia na kierunku farmacja, które uzyskały
akredytację określoną w art. 107a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. –
Prawo farmaceutyczne,
5) wojewodom,
6) konsultantom krajowym w ochronie zdrowia
– w związku z wykonywanymi przez nich zadaniami.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób prowadzenia rejestru farmaceutów, uwzględniając w szczególności tryb
dokonywania wpisów i zmian w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru.

Art. 8a. 1. Okręgowa rada aptekarska prowadzi rejestr uproszczony obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej wykonujących na terenie tej izby
tymczasowo i okazjonalnie czynności zawodowe farmaceuty.
2. Rejestr uproszczony, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) obywatelstwo (obywatelstwa);
3) miejsce i datę urodzenia;
4) nazwę i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
5) adres miejsca zamieszkania w państwie, w którym na stałe wykonuje zawód
farmaceuty;
6) adres pobytu farmaceuty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wydanego przez właściwe organy
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzającego wykonywanie
czynności zawodowych farmaceuty w tym państwie oraz spełnienie wymagań
dotyczących postawy etycznej do wykonywania zawodu farmaceuty;
8) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wydanego przez właściwe organy
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego dokumentu
potwierdzającego posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu
farmaceuty;
9) czas, o ile jest to możliwe, miejsce i charakter zamierzonego tymczasowego
i okazjonalnego wykonywania czynności zawodowych farmaceuty.
3. Wpis do rejestru uproszczonego, o którym mowa w ust. 1, jest bezpłatny
i nie może powodować opóźnień i utrudnień w tymczasowym i okazjonalnym
wykonywaniu czynności zawodowych farmaceuty.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób prowadzenia rejestru uproszczonego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności tryb dokonywania wpisów i zmian w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru.

Art. 8b. 1. Okręgowa rada aptekarska informuje, w trybie ostrzeżenia
w systemie IMI, właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej
o farmaceucie, wobec którego:
1) rada aptekarska podjęła uchwałę o:
a) zawieszeniu w prawie wykonywania zawodu,
b) ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności,
2) sąd aptekarski wydał orzeczenie o:
a) zawieszeniu prawa wykonywania zawodu,
b) pozbawieniu prawa wykonywania zawodu,
c) tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych,
3) sąd powszechny orzekł zakaz wykonywania zawodu,
4) sąd powszechny albo prokurator tytułem środka zapobiegawczego zastosował
zawieszenie w wykonywaniu zawodu
– w terminie 3 dni od dnia uprawomocnienia się albo wykonalności uchwały,
orzeczenia albo postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego.
2. Ostrzeżenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:
1) imię (imiona) i nazwisko farmaceuty oraz datę jego urodzenia;
2) tytuł zawodowy;
3) informację o organie, który nałożył sankcję, o której mowa w ust. 1;
4) zakres oraz okres obowiązywania ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1
lit. b;
5) okres obowiązywania zawieszenia albo zakazu, o których mowa w ust. 1;
6) informację o pozbawieniu prawa wykonywania zawodu.
3. Okręgowa rada aptekarska informuje właściwe organy państw
członkowskich Unii Europejskiej, w trybie ostrzeżenia w systemie IMI,
o tożsamości farmaceuty, który w postępowaniu o uznanie kwalifikacji
zawodowych posłużył się podrobionym lub przerobionym dokumentem
potwierdzającym posiadanie kwalifikacji zawodowych, w terminie 3 dni od dnia
uprawomocnienia się wyroku sądu w tej sprawie.
4. Okręgowa rada aptekarska niezwłocznie informuje właściwe organy
państw członkowskich Unii Europejskiej, za pośrednictwem systemu IMI, o wygaśnięciu sankcji, o których mowa w ust. 1, oraz o wszelkich decyzjach wpływających na zmianę terminu ich wygaśnięcia.
5. Okręgowa rada aptekarska niezwłocznie zawiadamia na piśmie farmaceutę,
którego dotyczy ostrzeżenie, o którym mowa w ust. 1 lub 3, o jego przekazaniu, za
pośrednictwem systemu IMI, właściwym organom państw członkowskich Unii
Europejskiej oraz o możliwości złożenia wniosku o jego sprostowanie albo
usunięcie.
6. W wyniku rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 5, okręgowa rada
aptekarska:
1) dokonuje sprostowania w systemie IMI informacji objętej wnioskiem
i zawiadamia farmaceutę o sposobie jej sprostowania albo
2) usuwa informację objętą wnioskiem z systemu IMI i zawiadamia o tym
farmaceutę, albo
3) odmawia sprostowania albo usunięcia z systemu IMI informacji objętej
wnioskiem i zawiadamia o tym farmaceutę.
7. Informacje przekazane w trybie ostrzeżenia, o którym mowa w ust. 1, mogą
być przetwarzane w systemie IMI wyłącznie przez okres obowiązywania sankcji,
o których mowa w ust. 1. Ostrzeżenia usuwa się z systemu IMI w terminie 3 dni od
dnia wykonania albo uchylenia uchwały, orzeczenia albo postanowienia
o zastosowaniu środka zapobiegawczego, o których mowa w ust. 1.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Kadencja organów izb aptekarskich trwa 4 lata.
2. Tę samą funkcję w organach izb aptekarskich można pełnić nie dłużej niż
przez dwie kolejne kadencje.
3. Wybory do organów izb aptekarskich odbywają się w głosowaniu tajnym,
przy nieograniczonej liczbie kandydatów.
4. Czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb
aptekarskich, z wyłączeniem aptekarzy zawieszonych w prawie wykonywania
zawodu.
5. Bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb aptekarskich,
z wyłączeniem aptekarzy ukaranych karą wymienioną w art. 46 ust. 1 pkt 1–3.
6. Na członków sądów aptekarskich mogą kandydować aptekarze mający co
najmniej siedmioletni staż pracy w zawodzie.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Członkowie organów izb aptekarskich pełnią swoje obowiązki
bezpłatnie.
2. Krajowy Zjazd Aptekarzy może ustalić wykaz stanowisk w organach izb
aptekarskich, do których nie stosuje się przepisu ust. 1.
3. Na wniosek okręgowej lub Naczelnej Rady Aptekarskiej pracodawca
obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika pełniącego określoną funkcję
z wyboru w organach izb lub wykonującego czynności na rzecz izby, bez prawa do
wynagrodzenia.
4. Izby aptekarskie określają zasady i tryb zwrotu kosztów podróży,
utraconych zarobków oraz innych uzasadnionych wydatków poniesionych przez
członków samorządu w związku z wykonywaniem czynności na rzecz izby.

art. 11. więcej Art. 11. Mandat członka organu izby aptekarskiej wygasa wskutek:
1) śmierci;
2) zrzeczenia się mandatu;
3) skreślenia z listy członków izby aptekarskiej;
4) odwołania przez organ, który dokonał wyboru;
5) ukarania prawomocnym orzeczeniem sądu aptekarskiego na kary określone
w art. 46 ust. 1 pkt 3 i 4;
6) skazania prawomocnym wyrokiem na karę dodatkową pozbawienia praw
publicznych lub zakazu wykonywania zawodu aptekarza.

art. 12. więcej Art. 12. Uchwały organów samorządu aptekarskiego podejmowane są
zwykłą większością głosów, przy obecności co najmniej połowy członków danego
organu.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do Sądu
Najwyższego uchwałę organu okręgowej izby aptekarskiej lub Naczelnej Izby
Aptekarskiej pod zarzutem niezgodności z prawem w terminie trzech miesięcy od
dnia powzięcia wiadomości o uchwale. Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną
uchwałę w mocy lub ją uchyla.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do Krajowego
Zjazdu Aptekarzy lub do Naczelnej Rady Aptekarskiej o podjęcie uchwały
w sprawie należącej do właściwości samorządu aptekarskiego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien rozpatrzyć najbliższy
Krajowy Zjazd Aptekarzy, Naczelna Rada Aptekarska zaś w terminie miesiąca od
dnia jego wpływu.

art. 14. więcej Art. 14. Naczelna Izba Aptekarska i okręgowe izby aptekarskie mają prawo
używania pieczęci urzędowej.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Okręgową izbę aptekarską stanowią osoby wpisane na listę jej
członków.
2. Wpisowi na listę członków okręgowej izby aptekarskiej podlegają
wszystkie osoby wykonujące zawód farmaceuty na terenie danej izby.
3. Osoba, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie apteki lub hurtowni, lub
kierownik państwowej jednostki organizacyjnej prowadzącej aptekę lub hurtownię
są obowiązani zawiadomić właściwą okręgową izbę aptekarską, najpóźniej w ciągu
7 dni, o rozpoczęciu i zaprzestaniu pracy przez osobę wymienioną w ust. 2.
4. Osobę wykonującą zawód farmaceuty na terenie więcej niż jednej izby
wpisuje się na listę członków tej izby, na której terenie ma stałe miejsce
zamieszkania. Osoba, która nie posiada stałego miejsca zamieszkania, wpisywana
jest na listę członków izby wskazanej przez siebie.
4a. Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej wykonujący na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej zawód farmaceuty jest wpisywany do rejestru
farmaceutów oraz na listę członków wskazanej przez siebie okręgowej izby
aptekarskiej, na podstawie przekazanej przez Naczelną Radę Aptekarską uchwały
o przyznaniu prawa wykonywania zawodu farmaceuty oraz dokumentów,
o których mowa w art. 4c ust. 2, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie
7 dni od dnia otrzymania wszystkich niezbędnych dokumentów.
5. Osoby posiadające prawo wykonywania zawodu aptekarza, a z prawa
tego niekorzystające, mogą być na swoją prośbę wpisane przez okręgową radę
aptekarską na listę jej członków.

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. 1. Farmaceuta, który nie wykonuje zawodu farmaceuty w aptece
przez okres dłuższy niż 5 lat w ciągu ostatnich 6 lat, a zamierza podjąć jego
wykonywanie w aptece, ma obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową radę
aptekarską i odbyć przeszkolenie uzupełniające trwające nie dłużej niż 6 miesięcy.
2. Nie stanowi przerwy w wykonywaniu zawodu farmaceuty wykonywanie:
1) funkcji z wyboru w organach izb aptekarskich, z wyłączeniem organów,
o których mowa w art. 24 pkt 1 i art. 34 pkt 1;
2) pracy w charakterze nauczyciela akademickiego w szkołach wyższych, które
prowadzą studia na kierunku farmacja;
3) pracy w inspekcji farmaceutycznej;
3a) zatrudnienia w podmiotach zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki
zdrowotnej ze środków publicznych, o których mowa w przepisach ustawy z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.), lub urzędach
te podmioty obsługujących, w ramach którego wykonuje się czynności
związane z przygotowywaniem, organizowaniem lub nadzorem nad
udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej lub realizacją recept i zleceń na
zaopatrzenie w wyroby medyczne;
4) pracy w ramach merytorycznej działalności redakcyjnej
naukowo-zawodowych czasopism farmaceutycznych.
3. Program, czas trwania oraz sposób przeszkolenia uzupełniającego ustala
Naczelna Rada Aptekarska, uwzględniając okres niewykonywania zawodu
w aptece.
4. Koszt przeszkolenia uzupełniającego ponosi farmaceuta odbywający to
przeszkolenie.
5. Szczegółowe warunki odbywania przeszkolenia uzupełniającego określa
umowa zawarta przez farmaceutę z podmiotem prowadzącym przeszkolenie
uzupełniające, wskazanym przez okręgową radę aptekarską, której członkiem jest
farmaceuta zamierzający podjąć wykonywanie zawodu w aptece.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do obywateli innych niż Rzeczpospolita
Polska państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy zamierzają podjąć
wykonywanie zawodu farmaceuty w Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Jeżeli okręgowa rada aptekarska stwierdzi, że istnieje uzasadnione
podejrzenie niezdolności farmaceuty do wykonywania zawodu farmaceuty lub
wykonywania ściśle określonych czynności ze względu na stan zdrowia, powołuje
komisję złożoną z lekarzy specjalistów z odpowiednich dziedzin medycyny, która
wydaje orzeczenie o stanie zdrowia farmaceuty.
2. Farmaceuta ma obowiązek stawienia się przed komisją, o której mowa
w ust. 1, i poddania się niezbędnym badaniom.
3. W przypadku:
1) odmowy przez farmaceutę stawienia się przed komisją,
2) uchylania się przez farmaceutę od wykonywania niezbędnych badań,
o których mowa w ust. 2,
3) uznania przez okręgową radę aptekarską na podstawie orzeczenia wydanego
przez komisję, o której mowa w ust. 1, że dalsze wykonywanie zawodu
farmaceuty lub ściśle określonych czynności przez farmaceutę grozi
niebezpieczeństwem dla osób, którym udziela on usług farmaceutycznych
– okręgowa rada aptekarska podejmuje uchwałę o zawieszeniu farmaceuty
w prawie wykonywania zawodu albo o ograniczeniu w wykonywaniu określonych
czynności do czasu zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1.
4. Farmaceuta, którego dotyczy postępowanie, o którym mowa w ust. 1, jest
uprawniony do uczestnictwa w posiedzeniu okręgowej rady aptekarskiej w czasie
rozpatrywania sprawy.
5. Farmaceuta, w stosunku do którego podjęto uchwałę o zawieszeniu prawa
wykonywania zawodu farmaceuty albo o ograniczeniu w wykonywaniu ściśle
określonych czynności, może wystąpić do okręgowej rady aptekarskiej o uchylenie
uchwały, jeżeli ustaną przyczyny zawieszenia lub ograniczenia.
6. Koszt postępowania związany z działalnością komisji i wykonaniem badań
ponosi właściwa okręgowa rada aptekarska.
7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do obywateli innych niż Rzeczpospolita
Polska państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy zamierzają podjąć
wykonywanie zawodu farmaceuty w Rzeczypospolitej Polskiej po raz pierwszy.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, jest poufne.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
skład komisji, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej działania, uwzględniając
w szczególności tryb kierowania na badania, o których mowa w ust. 2, sposób
postępowania przed komisją oraz tryb wydawania orzeczeń o stanie zdrowia.

Art. 18a. Farmaceuta traci prawo wykonywania zawodu w razie:
1) ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego;
2) utraty praw publicznych;
3) pozbawienia prawa wykonywania zawodu.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Od uchwał okręgowych rad aptekarskich w sprawach, o których
mowa w art. 4, art. 18 ust. 3 i art. 18a, przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady
Aptekarskiej, która podejmuje w tej sprawie uchwałę.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do sądu
administracyjnego prawomocną uchwałę samorządu aptekarskiego w sprawach,
o których mowa w ust. 1.
3. Na uchwały Naczelnej Rady Aptekarskiej, o których mowa w ust. 1 oraz
art. 4f ust. 1, służy zainteresowanemu skarga do sądu administracyjnego.

art. 20. więcej Art. 20. Skreślenie z listy członków okręgowej izby aptekarskiej następuje
wskutek:
1) śmierci;
2) pozbawienia prawa wykonywania zawodu z mocy orzeczenia sądu
aptekarskiego lub wyroku sądowego;
3) zrzeczenia się prawa wykonywania zawodu;
4) przeniesienia się na teren innej izby.

Art. 20a. Farmaceuta, który utracił prawo wykonywania zawodu, oraz
farmaceuta, który zrzekł się prawa wykonywania zawodu, mogą ponownie złożyć
wniosek o przyznanie prawa wykonywania zawodu, jeżeli spełniają wymagania,
o których mowa w art. 4 ust. 1, z uwzględnieniem art. 51 ust. 3.

art. 21. więcej Art. 21. Członkowie samorządu aptekarskiego są obowiązani:
1) przestrzegać zasad etyki i deontologii zawodowej, godnie zachowywać się
i sumiennie wykonywać swoje obowiązki zawodowe;
2) zachować w tajemnicy wiadomości dotyczące zdrowia pacjenta, uzyskane
w związku z wykonywaniem zawodu.

art. 22. więcej Art. 22. Członkowie samorządu aptekarskiego mają prawo:
1) wybierać i być wybierani do organów samorządu aptekarskiego,
z zastrzeżeniem art. 9 ust. 4 i 5;
2) korzystać z pomocy izb aptekarskich w zakresie rozwijania kwalifikacji
zawodowych oraz zapewniania właściwych warunków wykonywania
zawodu;
3) korzystać z ochrony i pomocy prawnej organów izb aptekarskich;
4) korzystać ze świadczeń instytucji izb aptekarskich i działalności
samopomocowej.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę aptekarzowi2)
pełniącemu funkcję z wyboru w organach izb aptekarskich w czasie jej pełnienia
bez uzyskania zgody właściwej rady aptekarskiej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 40
i 411 Kodeksu pracy.
3. Pracodawca nie może wypowiedzieć aptekarzowi, o którym mowa
w ust. 1, warunków pracy i płacy na jego niekorzyść, chyba że zachodzą przyczyny
określone w art. 43 Kodeksu pracy.

art. 24. więcej Art. 24. Organami okręgowej izby aptekarskiej są:
1) okręgowy zjazd aptekarzy;
2) okręgowa rada aptekarska;
3) okręgowa komisja rewizyjna;
4) okręgowy sąd aptekarski;
5) okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Najwyższą władzą okręgowej izby aptekarskiej jest okręgowy
zjazd aptekarzy. W okręgowym zjeździe uczestniczą członkowie okręgowych izb
aptekarskich osobiście lub przez swoich delegatów.
2. W okręgowym zjeździe sprawozdawczo-wyborczym uczestniczą także,
z głosem doradczym, niebędący delegatami członkowie ustępujących organów
izby.
3. Delegatów wybiera się i odwołuje na zebraniach zwoływanych
w poszczególnych rejonach, obejmujących część obszaru działania izby. Zasady
podziału izby na rejony ustala okręgowa rada aptekarska.
4. Mandat delegata trwa 4 lata.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Okręgowa rada aptekarska zwołuje corocznie okręgowy zjazd
aptekarzy, a co 4 lata zjazd sprawozdawczo-wyborczy.
2. Nadzwyczajny okręgowy zjazd aptekarzy zwołuje okręgowa rada
aptekarska:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek Naczelnej Rady Aptekarskiej;
3) na wniosek okręgowej komisji rewizyjnej;
4) na wniosek co najmniej 1/5 członków okręgowej izby aptekarskiej.
3. Nadzwyczajny okręgowy zjazd aptekarzy powinien być zwołany w ciągu
miesiąca od dnia wpływu wniosku w sprawie jego zwołania.

art. 27. więcej Art. 27. Okręgowy zjazd aptekarzy w szczególności:
1) podejmuje uchwały w sprawach objętych zakresem działania izby;
2) uchwala budżet i ustala zasady gospodarki finansowej izby;
3) rozpatruje i zatwierdza roczne i kadencyjne sprawozdania okręgowej rady
aptekarskiej, okręgowej komisji rewizyjnej, okręgowego sądu aptekarskiego
i okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej;
4) uchwala regulaminy organów izby, z wyłączeniem okręgowego sądu
aptekarskiego;
5) ustala liczbę członków organów izby i zastępców rzecznika
odpowiedzialności zawodowej;
6) dokonuje wyboru prezesa i członków okręgowej rady aptekarskiej, członków
okręgowej komisji rewizyjnej, członków okręgowego sądu aptekarskiego oraz
okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej i jego zastępców;
7) dokonuje wyboru delegatów na Krajowy Zjazd Aptekarzy.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Okręgowa rada aptekarska wybiera spośród swoich członków
prezydium. Prezydium okręgowej rady aptekarskiej stanowią: prezes oraz wybrani
przez radę jego zastępcy, sekretarz, skarbnik i członkowie.
2. Prezydium okręgowej rady aptekarskiej działa w imieniu rady w sprawach
określonych jej uchwałą.

art. 29. więcej Art. 29. Okręgowa rada aptekarska kieruje działalnością izby w okresie
między okręgowymi zjazdami aptekarzy, a w szczególności:
1) wykonuje zadania i czynności określone w art. 7 ust. 2 pkt 1, 2, 4–11 i 13;
2) wykonuje uchwały okręgowego zjazdu aptekarzy;
3) określa wysokość składki członkowskiej;
4) składa przed okręgowym zjazdem aptekarzy sprawozdanie z działalności
i wykonania budżetu;
5) wydaje opinię w sprawach udzielania lub cofania koncesji na prowadzenie
aptek lub hurtowni;
6) współdziała z samorządem terytorialnym w sprawie rozmieszczenia aptek;
7) prowadzi bieżące sprawy izby;
8) wykonuje zadania zlecone przez Naczelną Radę Aptekarską.

art. 30. więcej Art. 30. Przewodniczącemu okręgowej komisji rewizyjnej,
przewodniczącemu okręgowego sądu aptekarskiego oraz okręgowemu rzecznikowi
odpowiedzialności zawodowej służy prawo do udziału w posiedzeniach okręgowej
rady aptekarskiej i jej prezydium.

art. 31. więcej Art. 31. Okręgowa komisja rewizyjna:
1) kontroluje działalność finansową i gospodarczą izby;
2) przedstawia sprawozdania z działalności kontrolnej okręgowemu zjazdowi
aptekarzy;
3) występuje z wnioskiem o udzielenie absolutorium okręgowej radzie
aptekarskiej.

art. 32. więcej Art. 32. Okręgowy sąd aptekarski:
1) rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków
okręgowych izb aptekarskich oraz sprawuje sądownictwo polubowne;
2) składa roczne i kadencyjne sprawozdania okręgowemu zjazdowi aptekarzy.

art. 33. więcej Art. 33. Okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej prowadzi
postępowanie w sprawach odpowiedzialności zawodowej aptekarzy.

art. 34. więcej Art. 34. Organami Naczelnej Izby Aptekarskiej są:
1) Krajowy Zjazd Aptekarzy;
2) Naczelna Rada Aptekarska;
3) Naczelna Komisja Rewizyjna;
4) Naczelny Sąd Aptekarski;
5) Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej.

art. 35. więcej Art. 35. Najwyższą władzą samorządu aptekarskiego jest Krajowy Zjazd
Aptekarzy.

art. 36. więcej Art. 36. 1. W Krajowym Zjeździe Aptekarzy biorą udział delegaci wybrani
przez okręgowe zjazdy aptekarzy oraz, z głosem doradczym, niebędący delegatami
członkowie ustępujących organów Izby.
2. Liczbę delegatów z poszczególnych izb aptekarskich określa Naczelna
Rada Aptekarska zgodnie z regulaminem, o którym mowa w art. 37 pkt 3.
3. Krajowy Zjazd Aptekarzy zwołuje Naczelna Rada Aptekarska co 4 lata.
4. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Aptekarzy zwołuje Naczelna Rada
Aptekarska:
1) z własnej inicjatywy;
2) na wniosek Naczelnej Komisji Rewizyjnej;
3) na wniosek co najmniej 1/3 okręgowych rad aptekarskich.
5. Nadzwyczajny Zjazd powinien być zwołany w ciągu 3 miesięcy od dnia
wpływu wniosku o zwołanie Zjazdu.

art. 37. więcej Art. 37. Krajowy Zjazd Aptekarzy w szczególności:
1) opracowuje zasady etyki i deontologii zawodowej;
2) uchwala program działalności samorządu aptekarskiego;
3) zatwierdza regulaminy wyborów do organów samorządu;
4) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania Naczelnej Rady Aptekarskiej,
Naczelnej Komisji Rewizyjnej, Naczelnego Sądu Aptekarskiego
i Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej;
5) zatwierdza zasady gospodarki finansowej samorządu;
6) uchwala regulaminy naczelnych organów Izby i ogólne wytyczne do
regulaminu sądów aptekarskich;
7) ustala liczbę członków organów Izby i zastępców Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej;
8) wybiera Prezesa i członków Naczelnej Rady Aptekarskiej, członków
Naczelnej Komisji Rewizyjnej, członków Naczelnego Sądu Aptekarskiego
oraz Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i jego zastępców;
9) ustala zasady podziału składki członkowskiej.

art. 38. więcej Art. 38. 1. W skład Naczelnej Rady Aptekarskiej wchodzą: Prezes Naczelnej
Rady Aptekarskiej, prezesi okręgowych rad aptekarskich oraz członkowie wybrani
przez Krajowy Zjazd Aptekarzy.
2. Naczelna Rada Aptekarska wybiera spośród swoich członków Prezydium.
Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej stanowią: Prezes oraz wybrani przez Radę
wiceprezesi, sekretarz, skarbnik i członkowie.
3. Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej działa w imieniu Rady
w sprawach określonych jej uchwałą.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Naczelna Rada Aptekarska kieruje działalnością samorządu
aptekarskiego w okresie między Krajowymi Zjazdami Aptekarzy,
a w szczególności:
1) realizuje uchwały Krajowego Zjazdu Aptekarzy;
2) czuwa nad prawidłową realizacją zadań samorządu aptekarskiego;
3) koordynuje i nadzoruje działalność okręgowych rad aptekarskich;
4) reprezentuje zawód aptekarza;
5) opracowuje ramowe regulaminy organizacji i trybu działania organów
okręgowych izb aptekarskich, z wyłączeniem okręgowych sądów
aptekarskich;
6) przedstawia do zatwierdzenia Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy regulaminy
wyborów do organów samorządu aptekarskiego oraz tryb odwoływania tych
organów i ich członków;
7) określa zasady podejmowania uchwał przez organy samorządu aptekarskiego;
8) przedstawia do zatwierdzenia Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy zasady
gospodarki finansowej samorządu aptekarskiego;
9) wybiera Prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Naczelnego Rzecznika
Odpowiedzialności Zawodowej, jeśli ich mandat wygasł w czasie kadencji;
10) rozpatruje odwołania od uchwał okręgowych rad aptekarskich;
11) analizuje i opiniuje działalność w zakresie asortymentu, jakości, produkcji
i dystrybucji produktów leczniczych;
12) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczące farmacji;
13) negocjuje warunki pracy i płacy pracowników aptek lub hurtowni;
14) uchwala budżet Naczelnej Izby Aptekarskiej oraz rozpatruje sprawozdanie
z jego wykonania;
15) prowadzi Centralny Rejestr Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Naczelna Rada Aptekarska uchyla uchwały okręgowych rad aptekarskich
sprzeczne z prawem lub z uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie
ustawy.
3. Naczelna Rada Aptekarska może zwrócić się do okręgowej rady
aptekarskiej o podjęcie uchwały w określonej sprawie należącej do zakresu
działania rady. Uchwała rady powinna być podjęta w ciągu miesiąca od dnia
doręczenia wniosku Naczelnej Rady Aptekarskiej.
4. Naczelna Rada Aptekarska wydaje Biuletyn Aptekarski oraz może
prowadzić inną działalność wydawniczą.

Art. 39a. 1. Centralny Rejestr Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej
obejmuje dane uzyskiwane od okręgowych rad aptekarskich, o których mowa
w art. 8 ust. 2 i art. 8a ust. 2.
2. Naczelna Rada Aptekarska jest obowiązana, na żądanie ministra
właściwego do spraw zdrowia, przekazywać informacje objęte Centralnym
Rejestrem Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej.
2a. Naczelna Rada Aptekarska udziela organowi innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, na jego wniosek, informacji na temat prawa wykonywania zawodu farmaceuty osoby wskazanej we wniosku, do celów świadczenia transgranicznej opieki zdrowotnej. Informacji udziela się za
pośrednictwem systemu IMI.
3. Sposób przekazywania danych przez okręgową radę aptekarską do
Centralnego Rejestru Farmaceutów Rzeczypospolitej Polskiej określa w formie
uchwały Naczelna Rada Aptekarska.

art. 40. więcej Art. 40. Naczelna Rada Aptekarska przedstawia ministrowi właściwemu do
spraw zdrowia coroczne informacje o działalności samorządu aptekarskiego.

art. 41. więcej Art. 41. Przewodniczącemu Naczelnej Komisji Rewizyjnej,
Przewodniczącemu Naczelnego Sądu Aptekarskiego oraz Naczelnemu
Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej służy prawo udziału w posiedzeniach
Naczelnej Rady Aptekarskiej i jej Prezydium.

art. 42. więcej Art. 42. Naczelna Komisja Rewizyjna:
1) kontroluje finansową i gospodarczą działalność Naczelnej Izby Aptekarskiej;
2) przedstawia sprawozdania z działalności kontrolnej Krajowemu Zjazdowi
Aptekarzy;
3) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych komisji rewizyjnych;
4) zgłasza wniosek o udzielenie absolutorium Naczelnej Radzie Aptekarskiej.

art. 43. więcej Art. 43. Naczelny Sąd Aptekarski:
1) uchwala regulamin sądów aptekarskich;
2) rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej aptekarzy;
3) sprawuje pieczę nad działalnością okręgowych sądów aptekarskich;
4) składa Naczelnej Radzie Aptekarskiej okresowe informacje o stanie spraw
z zakresu odpowiedzialności zawodowej;
5) składa sprawozdania z działalności Krajowemu Zjazdowi Aptekarzy.

art. 44. więcej Art. 44. Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej prowadzi
postępowanie w sprawach odpowiedzialności zawodowej aptekarzy oraz
sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych rzeczników odpowiedzialności
zawodowej.

art. 45. więcej Art. 45. Członkowie samorządu aptekarskiego podlegają odpowiedzialności
zawodowej przed sądami aptekarskimi za postępowanie sprzeczne z zasadami etyki
i deontologii zawodowej oraz przepisami prawnymi dotyczącymi wykonywania
zawodu aptekarza.

Art. 45a. Za obwinionego uważa się farmaceutę, wobec którego w toku
postępowania wyjaśniającego rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydał
postanowienie o przedstawieniu zarzutów lub przeciwko któremu skierował do
sądu aptekarskiego wniosek o ukaranie.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Sąd aptekarski może orzekać kary:
1) upomnienia;
2) nagany;
3) zawieszenia prawa wykonywania zawodu aptekarza na okres od trzech
miesięcy do trzech lat;
4) pozbawienia prawa wykonywania zawodu aptekarza.
2. (uchylony)
3. (uchylony)

Art. 46a. 1. Orzeczenia wydane przez Naczelny Sąd Aptekarski w drugiej
instancji, kończące postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, są
prawomocne z chwilą ogłoszenia.
2. Orzeczenie Naczelnego Sądu Aptekarskiego doręcza się podmiotom,
o których mowa w art. 46b ust. 1, w terminie 2 miesięcy od dnia jego ogłoszenia.

Art. 46b. 1. Od prawomocnego orzeczenia wydanego przez Naczelny Sąd
Aptekarski w drugiej instancji, kończącego postępowanie w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej:
1) osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej
osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub
zagrożone działaniem lub zaniechaniem farmaceuty i która wniosła skargę do
rzecznika odpowiedzialności zawodowej,
2) obwinionemu farmaceucie,
3) Naczelnemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej,
4) ministrowi właściwemu do spraw zdrowia,
5) Prezesowi Naczelnej Rady Aptekarskiej
– przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego w terminie 2 miesięcy od dnia
doręczenia orzeczenia.
2. Kasację w stosunku do tego samego obwinionego i od tego samego
orzeczenia każdy uprawniony może wnieść tylko raz.

Art. 46c. 1. Kasacja może być wniesiona z powodu uchybień wymienionych
w art. 439 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1987 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 150 i 679) lub innego rażącego
naruszenia prawa. Kasacja może być wniesiona również z powodu
niewspółmierności kary.
2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść obwinionego
wniesionej po upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

Art. 46d. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem
Naczelnego Sądu Aptekarskiego.

Art. 46e. 1. W kasacji należy podać, na czym polega zarzucane uchybienie.
2. Kasacja wnoszona przez podmioty, o których mowa w art. 46b ust. 1 pkt 1–
3 powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę będącego adwokatem albo
radcą prawnym albo pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Aptekarz, wobec którego sąd aptekarski orzekł w I instancji karę
wymienioną w art. 46 ust. 1 pkt 3 i 4, może być przez ten sąd tymczasowo
zawieszony w czynnościach zawodowych. Postanowienie o zawieszeniu wydaje
sąd aptekarski z urzędu lub na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
2. Postanowienie sądu aptekarskiego o tymczasowym zawieszeniu jest
natychmiast wykonalne. Jeżeli okres tymczasowego zawieszenia trwa dłużej niż
trzy miesiące, Naczelny Sąd Aptekarski bada z urzędu zasadność zawieszenia.

art. 48. więcej Art. 48. 1. W razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania w drodze
rewizji nadzwyczajnej lub w wyniku wznowienia postępowania, aptekarzowi przysługuje w stosunku do okręgowej izby aptekarskiej roszczenie o odszkodowanie.
2. Roszczenie wygasa w razie niezłożenia wniosku w terminie rocznym od
daty uprawomocnienia się orzeczenia.
3. W sprawach roszczeń o odszkodowanie orzekają sądy powszechne.

art. 49. więcej Art. 49. Na wniosek zainteresowanego aptekarza orzeczenie
o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania w sprawie z zakresu
odpowiedzialności zawodowej podlega opublikowaniu w organie prasowym
samorządu aptekarskiego.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Sprawy odpowiedzialności zawodowej aptekarzy rozpatrują
okręgowe sądy aptekarskie i Naczelny Sąd Aptekarski.
2. Okręgowe sądy aptekarskie orzekają we wszystkich sprawach jako
I instancja, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 2, z tym że w sprawach odpowiedzialności
zawodowej członków okręgowej rady aptekarskiej i okręgowej komisji rewizyjnej
orzeka okręgowy sąd aptekarski wyznaczony przez Naczelny Sąd Aptekarski.
3. Naczelny Sąd Aptekarski:
1) rozpatruje odwołania od orzeczeń okręgowych sądów aptekarskich;
2) orzeka jako I instancja w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków:
Naczelnej Rady Aptekarskiej, Naczelnej Komisji Rewizyjnej, Naczelnego
Sądu Aptekarskiego, Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej
i jego zastępców, a także członków okręgowych sądów aptekarskich oraz
okręgowych rzeczników odpowiedzialności zawodowej i ich zastępców;
3) rozpatruje w innym składzie odwołania od orzeczeń wydanych w trybie
określonym w pkt 2.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Kary: upomnienia, nagany i zawieszenia prawa wykonywania
zawodu pociągają za sobą utratę prawa wybieralności do organów izb aptekarskich
do czasu usunięcia z rejestru wzmianki o ukaraniu.
2. W razie prawomocnego ukarania karą wymienioną w art. 46 ust. 1 pkt 3 i 4,
stosunek pracy aptekarza wygasa z mocy prawa. Wygaśnięcie to pociąga za sobą
skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę bez
wypowiedzenia z winy pracownika.
3. Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu farmaceuty powoduje
skreślenie z listy członków okręgowej izby aptekarskiej bez prawa ubiegania się
o ponowne uzyskanie prawa wykonywania zawodu przez okres dziesięciu lat od
daty uprawomocnienia się orzeczenia o karze pozbawienia prawa wykonywania
zawodu.

art. 52. więcej Art. 52. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej o ten
sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania
dyscyplinarnego wszczętego w jednostce organizacyjnej, w której przepisy
szczególne przewidują takie postępowanie. Może jednak być ono zawieszone do
czasu ukończenia postępowania karnego.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności
zawodowej świadek lub biegły nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia
albo bezpodstawnie odmawia zeznań, sąd aptekarski może zwrócić się do sądu
rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej
o przesłuchanie jej w charakterze świadka lub biegłego na okoliczności wskazane
przez sąd aptekarski. O terminie przesłuchania sąd rejonowy zawiadamia strony,
a protokół przesłuchania przesyła sądowi aptekarskiemu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli świadek lub biegły nie stawił
się bez usprawiedliwienia na wezwanie rzecznika odpowiedzialności zawodowej
albo bezpodstawnie odmawia złożenia przed nim zeznań.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej nie
wszczyna się, a wszczęte umarza, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu
postępowania karnego wyłącza ściganie.
2. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania, toczy się
ono nadal, jeżeli zażąda tego – w terminie dwumiesięcznym od dnia zgonu
obwinionego – jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. 1. Nie można wszcząć postępowania w przedmiocie
odpowiedzialności zawodowej, jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły trzy
lata.
2. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie
odpowiedzialności zawodowej następuje nie wcześniej niż przedawnienie karne.
3. Karalność przewinienia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło
pięć lat.

art. 57. więcej Art. 57. Oskarżycielem w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności
zawodowej jest rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

art. 58. więcej Art. 58. Farmaceuta, którego dotyczy postępowanie oraz obwiniony
farmaceuta może przybrać w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności
zawodowej nie więcej niż dwóch obrońców spośród członków izby aptekarskiej,
adwokatów lub radców prawnych.

Art. 58a. 1. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio
naruszone lub zagrożone działaniem lub zaniechaniem farmaceuty i która wniosła
skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej, może ustanowić nie więcej niż
dwóch pełnomocników spośród farmaceutów, adwokatów lub radców prawnych.
2. W razie śmierci osoby, o której mowa w ust. 1, jej prawa w postępowaniu
w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, w tym prawo dostępu do informacji
medycznej oraz dokumentacji medycznej, może wykonywać małżonek, wstępny,
zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca
w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we
wspólnym pożyciu.
3. W przypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje
informacjami o osobach, o których mowa w ust. 2, powinien pouczyć
o przysługujących uprawnieniach co najmniej jedną z nich.
4. Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności
zawodowej może ograniczyć osobie, o której mowa w ust. 1, dostęp do akt sprawy
w zakresie przewidzianym w ustawach.

art. 59. więcej Art. 59. Członkowie sądów aptekarskich w zakresie orzekania są niezawiśli
i podlegają tylko ustawom oraz zasadom etyki i deontologii zawodowej.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Naczelna Rada Aptekarska prowadzi rejestr ukaranych.
2. Informacji o ukaraniu udziela się organom izb aptekarskich oraz osobom
i instytucjom posiadającym lub mogącym wykazać interes prawny w uzyskaniu
takich informacji.
2a. Informacji o ukaraniu okręgowa rada aptekarska jest obowiązana udzielić
na wniosek odpowiednich władz lub organizacji innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
3. Usunięcie z rejestru wzmianki o ukaraniu następuje z urzędu po upływie:
1) roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą upomnienia,
2) dwóch lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą nagany,
3) pięciu lat od odbycia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
4) piętnastu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą
pozbawienia prawa wykonywania zawodu farmaceuty,
jeżeli aptekarz nie zostanie w tym czasie ukarany lub nie zostanie wszczęte
przeciwko niemu postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej.
4. (uchylony)

art. 61. więcej Art. 61. (uchylony).

art. 62. więcej Art. 62. 1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania
w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy:
1) ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego; nie stosuje
się przepisów o oskarżycielu prywatnym, powodzie cywilnym,
przedstawicielu społecznym, o postępowaniu przygotowawczym oraz
środkach przymusu, z wyjątkiem przepisów o karze pieniężnej;
2) rozdziałów I–III i art. 53 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077 oraz z 2019 r. poz. 730, 858 i 870).
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi,
w drodze rozporządzenia, postępowanie w sprawach odpowiedzialności
zawodowej farmaceutów, uwzględniając właściwość i skład sądów aptekarskich,
a także sposób postępowania wyjaśniającego, postępowania w I i II instancji,
koszty postępowania oraz sposób wykonywania prawomocnych orzeczeń sądów
aptekarskich.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Okręgowe sądy aptekarskie, za pisemną zgodą stron, mogą
rozpatrywać – jako sąd polubowny – spory między aptekarzami oraz między aptekarzami a innymi pracownikami służby zdrowia, a także między aptekarzami a innymi osobami lub instytucjami, jeżeli spory te dotyczą
wykonywania zawodu aptekarza.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sądy aptekarskie stosują
odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądach polubownych.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Dochodami izby aptekarskiej są:
1) składki członkowskie;
2) zapisy, darowizny, dotacje;
3) wpływy z działalności gospodarczej;
4) inne wpływy.
2. Majątkiem i dochodami izby zarządza właściwa rada aptekarska.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Izby aptekarskie mogą otrzymywać z budżetu państwa dotacje na
pokrycie kosztów czynności:
1) stwierdzania prawa wykonywania zawodu i wydawania dokumentu „Prawo
wykonywania zawodu farmaceuty”;
2) prowadzenia rejestru farmaceutów oraz Centralnego Rejestru Farmaceutów
Rzeczypospolitej Polskiej;
3) prowadzenia spraw związanych z odpowiedzialnością zawodową,
wykonywania czynności rzeczników odpowiedzialności zawodowej;
4) wykonywania czynności sądu aptekarskiego.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są także na
pokrycie kosztów czynności samorządu zawodowego w odniesieniu do obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób naliczania wysokości dotacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając
w szczególności kryteria naliczania wysokości dotacji oraz tryb przekazywania
dotacji.

art. 66. więcej Art. 66. Nieopłacone w terminie składki członkowskie i koszty postępowania
w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej podlegają ściągnięciu w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

art. 67. więcej Art. 67. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504 oraz z 1991 r. Nr 31, poz. 128) w art. 11 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) obrotu hurtowego lekami gotowymi i surowcami farmaceutycznymi przeznaczonymi do produkcji lub sporządzania leków w aptekach oraz artykułami sanitarnymi,”.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Stosunek służbowy i wynikające z niego prawa i obowiązki
członków izb aptekarskich pełniących zawodową lub okresową służbę wojskową,
a także ich odpowiedzialność za przewinienia dyscyplinarne, określają odrębne
przepisy.
2. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, nie mogą być pociągnięci do
odpowiedzialności zawodowej przed sądami aptekarskimi za swoje czynności
służbowe bez zgody Ministra Obrony Narodowej.
3. (pominięty)

art. 69. więcej Art. 69. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia, o których
mowa w art. 13 ust. 1 i 2 i art. 19 ust. 2, przysługują odpowiednio Ministrowi
Obrony Narodowej.

art. 70. więcej Art. 70. Do czasu opracowania zasad etyki i deontologii zawodowej,
o których mowa w art. 37 pkt 1, sądy aptekarskie stosują „Zbiór zasad
etyczno-deontologicznych polskiego farmaceuty”.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Czyny aptekarzy popełnione przed wejściem w życie ustawy, a stanowiące w myśl przepisów dotychczasowych wykroczenie zawodowe, uważa się za przewinienie w zakresie odpowiedzialności zawodowej w rozumieniu ustawy.
2. Sprawy wszczęte przez komisje kontroli zawodowej, a niezakończone prawomocnie, są prowadzone dalej po ich przekazaniu sądom aptekarskim według zasad ustawy.
3. Sprawy wszczęte przez rzeczników dobra służby zdrowia bądź prowadzone przed komisjami kontroli zawodowej ulegają przekazaniu właściwym rzecznikom odpowiedzialności zawodowej lub sądom aptekarskim w ciągu roku od dnia wejścia w życie ustawy i są prowadzone dalej według zasad w niej określonych.

art. 72. więcej Art. 72. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego i związków zawodowych powoła, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Zadaniem Komitetu, o którym mowa w art. 72, jest:
1) opracowanie regulaminów: wyboru delegatów na Krajowy Zjazd Aptekarzy i wyboru organów okręgowych izb aptekarskich oraz projektu regulaminu pierwszego Krajowego Zjazdu Aptekarzy,
2) ustalenie liczby, obszaru i siedzib tymczasowych okręgowych izb aptekarskich,
3) zwołanie, zgodnie z przepisami ustawy, pierwszych zjazdów tymczasowych okręgowych izb aptekarskich oraz Krajowego Zjazdu Aptekarzy.
2. Do czasu wyboru krajowych organów samorządu aptekarskiego Komitet ma uprawnienia Naczelnej Rady Aptekarskiej.
3. Do członków Komitetu, delegatów na pierwszy Krajowy Zjazd Aptekarzy oraz osób wykonujących czynności związane z organizacją izb aptekarskich stosuje się odpowiednio przepis art. 10, ust. 3.
4. Prezydenci i burmistrzowie miast, na których terenie ustalono siedziby Naczelnej i okręgowych izb aptekarskich, zapewnią warunki lokalowe i techniczne niezbędne dla działalności izb.
5. Koszty działania Komitetu pokrywa budżet państwa.

art. 74. więcej Art. 74. Farmaceutów, którzy w dniu wejścia w życie ustawy posiadali prawo wykonywania zawodu na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów i zawód ten wykonywali w aptece lub hurtowni, wpisuje się na listę członków tymczasowej okręgowej izby aptekarskiej, na której obszarze wykonują zawód. Przepis art. 15 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

art. 75. więcej Art. 75. Osoby posiadające koncesje na prowadzenie apteki oraz kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących apteki lub hurtownie są obowiązani zawiadomić, w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, komisję organizacyjną tymczasowej okręgowej izby aptekarskiej o osobach wykonujących zawód aptekarza w prowadzonych przez siebie aptekach lub hurtowniach.

art. 76. więcej Art. 76. Przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie obrotu hurtowego lekami gotowymi i surowcami farmaceutycznymi przeznaczonymi do produkcji lub sporządzania leków w aptekach oraz artykułami sanitarnymi mogą prowadzić ją nadal pod warunkiem uzyskania koncesji na prowadzenie tej działalności w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

art. 77. więcej Art. 77. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia ustawy w życie.

art. 78. więcej Art. 78. Do członków samorządu aptekarskiego nie mają zastosowania
przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. o odpowiedzialności zawodowej
fachowych pracowników służby zdrowia (Dz. U. poz. 332 oraz z 2001 r.
poz. 1207).

art. 79. więcej Art. 79. Tracą moc art. 4 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o aptekach
(Dz. U. poz. 2, z 1987 r. poz. 19 oraz z 1989 r. poz. 192).

art. 80. więcej Art. 80. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem przepisów art. 15–18, art. 45–63, art. 67, art. 78 i art. 79, które
wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Wyszukiwarka