Art. 4. 1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do
obywatela polskiego oraz cudzoziemca przyznaje okręgowa rada aptekarska
właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu farmaceuty,
a w odniesieniu do obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej –
Naczelna Rada Aptekarska, w przypadku gdy osoba ta:
1) posiada kwalifikacje określone w art. 2b;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu farmaceuty,
potwierdzony orzeczeniem lekarskim;
3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną i swym dotychczasowym
zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu
farmaceuty, w szczególności nie była prawomocnie skazana za umyślne
przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie
koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty – w przypadku obywatela
państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz cudzoziemca;
6) korzysta z pełni praw publicznych.
2. W przypadku cudzoziemca oraz obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się za spełniony, gdy
znajomość języka polskiego jest potwierdzona pozytywnym złożeniem egzaminu
zorganizowanego i przeprowadzonego przez Naczelną Radę Aptekarską. Wymóg
ten nie dotyczy cudzoziemca oraz obywatela państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którzy ukończyli studia na kierunku farmacja w języku polskim.
3. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 2, ponosi osoba zdająca,
a wpływy z tego tytułu stanowią przychód Naczelnej Izby Aptekarskiej.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie konieczny do
wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej,
2) sposób przeprowadzania i potwierdzania pozytywnego złożenia egzaminu,
o którym mowa w ust. 2, w tym wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu ze
znajomości języka polskiego,
3) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3
– uwzględniając w szczególności zakres uprawnień zawodowych określonych
w art. 2a oraz koszty przeprowadzenia egzaminu.

Art. 4a. (uchylony).

Art. 4b. 1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty w odniesieniu do
cudzoziemca posiadającego dyplom, o którym mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3,
przyznaje się pod warunkiem, że dany dyplom został uznany w Rzeczypospolitej
Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepisy art. 4c–4f stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli cudzoziemiec spełniający warunki, o których mowa w art. 4 oraz
w ust. 1, nie wykonywał zawodu farmaceuty przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie
ostatnich 6 lat, ma obowiązek odbyć przeszkolenie uzupełniające, o którym mowa
w art. 17.

Art. 4c. 1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty
obywatel polski przedstawia:
1) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
2) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego
na wykonywanie zawodu farmaceuty;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwo
umyślne przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych.
2. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu farmaceuty obywatel
państwa członkowskiego Unii Europejskiej przedstawia:
1) wniosek o uznanie kwalifikacji i uzyskanie prawa wykonywania zawodu
farmaceuty obejmujący: imiona i nazwisko farmaceuty, nazwisko rodowe,
obywatelstwo, adres do korespondencji, datę i miejsce urodzenia, posiadane
przez niego kwalifikacje oraz informacje odnoszące się do wykonywania
zawodu farmaceuty;
2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2b;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych;
4) dokument potwierdzający znajomość języka polskiego w mowie i w piśmie
w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty,
z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 zdanie drugie.
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw publicznych;
6) orzeczenie lekarskie potwierdzające posiadanie stanu zdrowia pozwalającego
na wykonywanie zawodu farmaceuty.
3. W stosunku do osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej za wystarczające w zakresie:
1) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, uznaje się
dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia, wymagane do wykonywania
zawodu farmaceuty w państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego
farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa; jeżeli w tym państwie
dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za wystarczające uważa się
dokumenty wydane w tym państwie, odpowiadające dokumentom
wydawanym w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) spełniania wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, uznaje się
dokumenty wydane przez właściwe organy państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którego farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa,
potwierdzające, że obowiązujące w tym państwie wymagania dotyczące
postawy etycznej do wykonywania zawodu farmaceuty zostały spełnione,
a w szczególności, że nie zostało zawieszone lub odebrane prawo
wykonywania zawodu farmaceuty oraz, że osoba ta nie była prawomocnie
skazana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu; jeżeli w tym
państwie nie wydaje się dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań,
o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, za wystarczające uznaje się złożenie
oświadczenia przed Prezesem Naczelnej Rady Aptekarskiej.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, są ważne trzy miesiące od dnia ich
wystawienia.
5. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności
dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie
kwalifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty, wydanych przez właściwe
organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub dokumentów, o których
mowa w art. 2b ust. 1 pkt 4, ust. 4 i 6, lub w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących spełnienia wymagań w zakresie kształcenia określonych w przepisach Unii Europejskiej, Naczelna Rada Aptekarska składa wniosek do właściwych
organów państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o potwierdzenie ich
autentyczności lub potwierdzenie spełnienia wymagań w zakresie kształcenia.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględniając w szczególności
dane, które mają być w nim zawarte, oraz konieczność dołączenia wymaganych
dokumentów.

Art. 4d. 1. Farmaceuta, w stosunku do którego podjęta została uchwała przez
Naczelną Radę Aptekarską albo okręgową radę aptekarską o przyznaniu prawa
wykonywania zawodu farmaceuty, składa ślubowanie.
2. O terminie ślubowania okręgowa rada aptekarska właściwa ze względu na
zamierzone miejsce wykonywania zawodu farmaceuty, a w przypadku obywatela
państwa członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska,
informuje farmaceutę. Ślubowanie powinno odbyć się bez zbędnej zwłoki.
3. Ślubowanie składane przez farmaceutę w brzmieniu: „Ślubuję uroczyście
w swej pracy farmaceuty sumiennie, gorliwie i z należytą starannością wykonywać
swoje obowiązki, mając zawsze na uwadze dobro pacjenta, wymogi etyki
zawodowej i obowiązujące prawo, a także zachować tajemnicę zawodową, zaś
w postępowaniu swoim kierować się zasadami godności, uczciwości i słuszności”
odbiera prezes właściwej okręgowej rady aptekarskiej albo Prezes Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
4. Jeżeli określona w ust. 3 formuła ślubowania nie może być wykorzystana
przez obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Naczelnej
Rady Aptekarskiej umożliwia skorzystanie z odpowiedniej, równoważnej formuły.

Art. 4e. 1. Okręgowa rada aptekarska, a w przypadku obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada Aptekarska, niezwłocznie po
złożeniu ślubowania, o którym mowa w art. 4d, wydaje farmaceucie dokument
„Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, zawiera niezbędne dane osobowe
dotyczące farmaceuty, w szczególności: imię (imiona), nazwisko, datę i miejsce
urodzenia, posiadane przez niego kwalifikacje, numer prawa wykonywania zawodu oraz informacje odnoszące się do wykonywania zawodu i wpisu do rejestru farmaceutów.
3. Farmaceuta jest obowiązany informować właściwą okręgową radę
aptekarską o zmianie danych osobowych dotyczących farmaceuty,
w szczególności: imienia (imion), nazwiska, posiadanych przez niego kwalifikacji,
numeru prawa wykonywania zawodu, adresu do korespondencji, obywatelstwa
oraz informacji odnoszących się do wykonywania zawodu farmaceuty i wpisu do
rejestru farmaceutów, w terminie 30 dni od dnia zmiany danych osobowych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzór dokumentu „Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”, obejmujący dane,
o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności funkcjonalność i przejrzystość tego dokumentu oraz zabezpieczenie go przed podrobieniem lub przerobieniem.

Art. 4f. 1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty albo odmowa
przyznania tego prawa jest dokonywana w formie uchwały przez Naczelną Radę
Aptekarską albo okręgową radę aptekarską niezwłocznie, nie później jednak niż
w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia złożenia wszystkich wymaganych
dokumentów, o których mowa w art. 4c.
2. Naczelna Rada Aptekarska, nie później niż w terminie 30 dni od dnia
złożenia wniosku, o którym mowa w art. 4c ust. 2 pkt 1, przez obywatela państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdza otrzymanie wniosku oraz informuje
wnioskodawcę o ewentualnych brakach, wzywając go do ich uzupełnienia.
3. Jeżeli Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowa rada aptekarska posiadają
informacje dotyczące postępowań dyscyplinarnych lub nałożonych sankcji karnych
lub innych okoliczności, które mogą wpływać na wykonywanie zawodu
farmaceuty, informują o tym zdarzeniu właściwe organy państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, którego farmaceuta jest obywatelem lub z którego przybywa.
4. Naczelna Rada Aptekarska albo okręgowe rady aptekarskie mają
obowiązek:
1) dokonania weryfikacji informacji, o których mowa w ust. 3, o które wnoszą
właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
2) informowania o wynikach weryfikacji, o której mowa w pkt 1, właściwych
organów państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
5. Naczelna Rada Aptekarska oraz okręgowe rady aptekarskie zapewniają
poufność wymienianych informacji oraz stosują przepisy dotyczące ochrony
danych osobowych.
6. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 3 i 4, odbywa się za
pośrednictwem Systemu Wymiany Informacji na Rynku Wewnętrznym IMI,
zwanego dalej „systemem IMI”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie
współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na
rynku wewnętrznym i uchylającym decyzję Komisji 2008/49/WE
(„rozporządzeniu w sprawie IMI”) (Dz. Urz. UE L 316 z 14.11.2012, str. 1, z późn.
zm.).

Art. 4g. 1. Naczelna Rada Aptekarska na wniosek osoby, o której mowa
w art. 2b ust. 1, wydaje:
1) zaświadczenie potwierdzające, że farmaceuta posiada kwalifikacje zgodne
z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej oraz, że
posiadany dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiada dokumentom
potwierdzającym posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu
farmaceuty wynikających z przepisów prawa Unii Europejskiej;
2) zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej;
3) inne zaświadczenia wymagane przez właściwe organy państw członkowskich
Unii Europejskiej, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.
2. Za każde zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, pobiera się opłatę
w wysokości 3% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie
przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177), obowiązującego w roku wydania
zaświadczenia. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy Naczelnej Rady
Aptekarskiej.
3. W sprawach związanych z wydaniem europejskiej legitymacji zawodowej
dla farmaceutów organem właściwym jest Naczelna Rada Aptekarska. Do
postępowania w tych sprawach stosuje się przepisy o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii
Europejskiej.

Art. 4h. 1. Osoba, która posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty, ma
prawo posługiwać się tytułem „farmaceuta”.
2. Farmaceuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii
Europejskiej ma prawo posługiwać się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
oryginalnym tytułem określającym wykształcenie, uzyskanym w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub jego skrótem w języku tego państwa.
3. Naczelna Rada Aptekarska może wymagać, aby tytuł określający
wykształcenie był opatrzony informacją dotyczącą nazwy i siedziby instytucji albo
komisji egzaminacyjnej, która ten tytuł przyznała.
4. Jeżeli tytuł, o którym mowa w ust. 2, określający wykształcenie lub jego
skrót może być mylony z tytułem używanym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, dla którego uzyskania wymagane jest dodatkowe szkolenie lub
wykształcenie, którego farmaceuta nie posiada, może on posługiwać się tytułem
używanym w państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego jest obywatelem
lub z którego przybywa albo w którym uzyskał tytuł, w języku tego państwa,
w formie określonej przez Naczelną Radę Aptekarską.

Ustawa o izbach aptekarskich art. 4

DODAJ