Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

art. 1. więcej Art. 1. 1. Tworzy się Centralne Biuro Antykorupcyjne, zwane dalej „CBA”, jako
służbę specjalną do spraw zwalczania korupcji w życiu publicznym i gospodarczym,
w szczególności w instytucjach państwowych i samorządowych, a także do
zwalczania działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.
2. Nazwa Centralne Biuro Antykorupcyjne i jej skrót „CBA” przysługuje
wyłącznie Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu.
3. (utracił moc)1)
3a. Korupcją, w rozumieniu ustawy, jest czyn:
1) polegający na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu przez jakąkolwiek
osobę, bezpośrednio lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści osobie
pełniącej funkcję publiczną dla niej samej lub dla jakiejkolwiek innej osoby,
w zamian za działanie lub zaniechanie działania w wykonywaniu jej funkcji;
2) polegający na żądaniu lub przyjmowaniu przez osobę pełniącą funkcję publiczną
bezpośrednio, lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej
samej lub dla jakiejkolwiek innej osoby, lub przyjmowaniu propozycji lub
obietnicy takich korzyści, w zamian za działanie lub zaniechanie działania
w wykonywaniu jej funkcji;
3) popełniany w toku działalności gospodarczej, obejmującej realizację zobowiązań
względem władzy (instytucji) pub-licznej, polegający na obiecywaniu,
proponowaniu lub wręczaniu, bezpośrednio lub pośrednio, osobie kierującej
jednostką niezaliczaną do sektora finansów publicznych lub pracującej w jakimkolwiek charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej samej lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby,
w zamian za działanie lub zaniechanie działania, które narusza jej obowiązki
i stanowi społecznie szkodliwe odwzajemnienie;
4) popełniany w toku działalności gospodarczej obejmującej realizację zobowiązań
względem władzy (instytucji) pub-licznej, polegający na żądaniu lub
przyjmowaniu bezpośrednio lub pośrednio przez osobę kierującą jednostką
niezaliczaną do sektora finansów publicznych lub pracującą w jakimkolwiek
charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek nienależnych korzyści lub
przyjmowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści dla niej samej lub dla
jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub zaniechanie działania, które
narusza jej obowiązki i stanowi społecznie szkodliwe odwzajemnienie.
4. Działalnością godzącą w interesy ekonomiczne państwa, w rozumieniu
ustawy, jest każde zachowanie mogące spowodować w mieniu:
1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach
publicznych,
2) jednostki niezaliczanej do sektora finansów publicznych otrzymującej środki
publiczne,
3) przedsiębiorcy z udziałem Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego
– znaczną szkodę w rozumieniu art. 115 § 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600, z późn. zm.).

art. 2. więcej Art. 2. 1. Do zadań CBA, w zakresie właściwości określonej w art. 1 ust. 1,
należy:
1) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw przeciwko:
a) działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego,
określonych w art. 228–231 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny, a także o którym mowa w art. 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące
funkcje publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1393 oraz z 2019 r. poz. 371 i 492),
b) wymiarowi sprawiedliwości, określonych w art. 232, art. 233, art. 234,
art. 235, art. 236 § 1 i art. 239 § 1, wyborom i referendum, określonych w art. 250a, porządkowi publicznemu, określonych w art. 258, wiarygodności dokumentów, określonych w art. 270–273 i art. 277a § 1,
mieniu, określonych w art. 286, obrotowi gospodarczemu, określonych
w art. 296–297, art. 299 i art. 305, obrotowi pieniędzmi i papierami
wartościowymi, określonych w art. 310 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny, a także o których mowa w art. 586–592 ustawy z dnia
15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 505, 1543 i 1655) oraz określonych w art. 179–183 ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r.
poz. 2286, 2243 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 730, 875 i 1655), jeżeli pozostają
w związku z korupcją lub działalnością godzącą w interesy ekonomiczne
państwa,
c) finansowaniu partii politycznych, określonych w art. 49d i 49f ustawy
z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 580), jeżeli pozostają w związku z korupcją,
d) obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji i subwencji,
określonych w rozdziale 6 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks
karny skarbowy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1958, z późn. zm.), jeżeli pozostają
w związku z korupcją lub działalnością godzącą w interesy ekonomiczne
państwa,
e) zasadom rywalizacji sportowej, określonych w art. 46–48 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468 i 1495),
f) obrotowi lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyrobami medycznymi określonymi w art. 54 ustawy
z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 784, 999, 1096 i 1590)
– oraz ściganie ich sprawców;
1a) ujawnianie mienia zagrożonego przepadkiem w związku z przestępstwami,
o których mowa w pkt 1;
2) ujawnianie i przeciwdziałanie przypadkom nieprzestrzegania przepisów ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej
przez osoby pełniące funkcje publiczne;
3) dokumentowanie podstaw i inicjowanie realizacji przepisów ustawy z dnia
21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie kosztem Skarbu
Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. poz. 255,
z późn. zm.);
4) ujawnianie przypadków nieprzestrzegania określonych przepisami prawa
procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji
i komercjalizacji, wsparcia finansowego, udzielania zamówień publicznych,
rozporządzania mieniem jednostek lub przedsiębiorców, o których mowa
w art. 1 ust. 4 oraz przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych
i przedmiotowych, ulg, preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń
i gwarancji kredytowych;
4a) kontrola prawidłowości realizacji umów dotyczących partnerstwa publiczno-
-prywatnego;
5) kontrola prawidłowości i prawdziwości oświadczeń majątkowych lub
oświadczeń o prowadzeniu działalności gospodarczej osób pełniących funkcje
publiczne, o których mowa w art. 115 § 19 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny, składanych na podstawie odrębnych przepisów;
6) prowadzenie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących
w obszarze właściwości CBA oraz przedstawianie w tym zakresie informacji
Prezesowi Rady Ministrów, Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi
oraz Senatowi;
7) podejmowanie innych działań określonych w odrębnych ustawach i umowach
międzynarodowych.
2. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego w celu realizacji zadań CBA może
podejmować współpracę z właściwymi organami i służbami innych państw oraz
z organizacjami międzynarodowymi.
2a. Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 2, może nastąpić po uzyskaniu
zgody Prezesa Rady Ministrów.
3. CBA może prowadzić postępowanie przygotowawcze obejmując wszystkie
czyny ujawnione w jego przebiegu, jeżeli pozostają w związku podmiotowym lub
przedmiotowym z czynem stanowiącym podstawę jego wszczęcia.
4. Działalność CBA poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej może być
prowadzona w związku z jego działalnością na terytorium państwa wyłącznie
w zakresie realizacji zadań określonych w ust. 1 pkt 1.

art. 3. więcej Art. 3. Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz
instytucje państwowe są obowiązane, w zakresie swojego działania, do współpracy
z CBA, a w szczególności udzielania pomocy w realizacji zadań CBA.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Działalność CBA jest finansowana z budżetu państwa.
2. Koszty realizacji zadań CBA, w zakresie których – ze względu na wyłączenie
ich jawności – nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych,
rachunkowości i zamówieniach publicznych, są finansowane z utworzonego na ten cel
funduszu operacyjnego.
3. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego określi, w drodze zarządzenia,
stanowiące informacje niejawne szczegółowe zasady tworzenia funduszu
operacyjnego, o którym mowa w ust. 2, oraz gospodarowania tym funduszem.

art. 5. więcej Art. 5. 1. CBA kieruje Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwany dalej
„Szefem CBA”.
2. Szef CBA jest centralnym organem administracji rządowej nadzorowanym
przez Prezesa Rady Ministrów, działającym przy pomocy CBA, które jest urzędem
administracji rządowej.
2a. Działalność Szefa CBA podlega kontroli Sejmu.
3. Prezes Rady Ministrów lub wyznaczony przez niego członek Rady Ministrów
koordynuje działalność CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Szefa CBA powołuje na czteroletnią kadencję i odwołuje Prezes Rady
Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kolegium do
Spraw Służb Specjalnych oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
2. Ponowne powołanie na Szefa CBA może nastąpić tylko raz. Szef CBA pełni
obowiązki do dnia powołania jego następcy.
3. Kadencja Szefa CBA wygasa w przypadku jego śmierci lub odwołania.
4. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa CBA, powołuje i odwołuje
zastępców Szefa CBA po zasięgnięciu opinii Sejmowej Komisji do Spraw Służb
Specjalnych.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Szefem CBA lub zastępcą Szefa CBA może być osoba, która:
1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) wykazuje nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;
4) nie była skazana za przestępstwo popełnione umyślnie ścigane z oskarżenia
publicznego lub przestępstwo skarbowe;
5) spełnia wymagania określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych
w zakresie dostępu do informacji niejawnych o klauzuli tajności „ściśle tajne”;
6) posiada wyższe wykształcenie;
7) nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem
organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia
18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2018 r. poz. 2032 i 2529 oraz z 2019 r.
poz. 131 i 992), ani też nie była sędzią, który orzekając uchybił godności urzędu,
sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej.
2. Funkcji Szefa CBA lub zastępcy Szefa CBA nie można łączyć z inną funkcją
publiczną.
3. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może pozostawać w stosunku pracy
z innym pracodawcą oraz podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.
4. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może być członkiem partii politycznej
ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz.

art. 8. więcej Art. 8. Odwołanie Szefa CBA z zajmowanego stanowiska następuje
w przypadku:
1) rezygnacji z zajmowanego stanowiska;
2) niespełniania któregokolwiek z warunków określonych w art. 7;
3) niewykonywania obowiązków z powodu choroby trwającej nieprzerwanie ponad
3 miesiące.

art. 9. więcej Art. 9. W przypadku zwolnienia stanowiska Szefa CBA lub czasowej
niemożności sprawowania przez niego funkcji, Prezes Rady Ministrów może powierzyć pełnienie obowiązków Szefa, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, jego zastępcy lub innej osobie, która spełnia warunki określone w art. 7.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Szef CBA kieruje CBA bezpośrednio lub przez swoich zastępców.
2. Szef CBA może upoważnić podległych funkcjonariuszy do załatwiania spraw
w jego imieniu w określonym zakresie, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 19
i art. 23, a także art. 17, z wyłączeniem upoważnienia dla zastępcy Szefa CBA
w zakresie określonym w art. 17 ust. 9a.
3. Szef CBA, w drodze zarządzenia, określa sposoby, metody i formy
wykonywania zadań przez CBA.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Prezes Rady Ministrów nadaje CBA, w drodze zarządzenia, statut,
który określa jego organizację wewnętrzną.
2. Szef CBA, w drodze zarządzeń, nadaje regulaminy organizacyjne jednostkom
organizacyjnym CBA, w których określa ich strukturę wewnętrzną i szczegółowe
zadania.
3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, formy i tryb szkolenia
funkcjonariuszy CBA.
4. Szef CBA może tworzyć zespoły o charakterze stałym lub doraźnym,
określając ich nazwę, skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Prezes Rady Ministrów określa kierunki działania CBA w drodze
wytycznych.
2. Szef CBA, najpóźniej na 2 miesiące przed końcem roku kalendarzowego,
przedstawia Prezesowi Rady Ministrów do zatwierdzenia roczny plan działania CBA
na rok następny.
3. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady Ministrów
oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych sprawozdanie z działalności
CBA za poprzedni rok kalendarzowy.
4. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Sejmowi oraz Senatowi
informację o wynikach działalności CBA, z wyjątkiem informacji, do których stosuje
się przepisy o ochronie informacji niejawnych.

art. 13. więcej Art. 13. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2, funkcjonariusze CBA
wykonują:
1) czynności operacyjno-rozpoznawcze w celu zapobiegania popełnieniu
przestępstw, ich rozpoznania i wykrywania oraz – jeżeli istnieje uzasadnione
podejrzenie popełnienia przestępstwa – czynności dochodzeniowo-śledcze
w celu ścigania sprawców przestępstw;
2) czynności kontrolne w celu ujawniania przypadków korupcji w instytucjach
państwowych i samorządzie terytorialnym oraz nadużyć osób pełniących funkcje
publiczne, a także działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa;
3) czynności operacyjno-rozpoznawcze i analityczno-informacyjne w celu
uzyskiwania i przetwarzania informacji istotnych dla zwalczania korupcji
w instytucjach państwowych i samorządzie terytorialnym oraz działalności
godzącej w interesy ekonomiczne państwa.
2. CBA wykonuje również czynności na polecenie sądu lub prokuratora
w zakresie określonym w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania
karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 150, 679, 1255 i 1694)
oraz ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2019 r.
poz. 676, 679 i 1694).
3. Funkcjonariusze CBA wykonują czynności tylko w zakresie właściwości
CBA i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe Policji, wynikające
z przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
4. Funkcjonariusze CBA podczas wykonywania czynności, o których mowa
w ust. 1 i 2, mają obowiązek poszanowania godności ludzkiej oraz przestrzegania
i ochrony praw człowieka niezależnie od jego narodowości, pochodzenia, sytuacji
społecznej, przekonań politycznych lub religijnych albo światopoglądowych.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Funkcjonariusze CBA, wykonując czynności służące realizacji zadań,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, mają prawo:
1) wydawania osobom poleceń określonego zachowania się w granicach
niezbędnych do wykonania czynności określonych w pkt 2–5a lub wykonywania
innych czynności służbowych podejmowanych w zakresie i w celu realizacji
ustawowych zadań CBA lub w celu uniknięcia bezpośredniego zagrożenia
bezpieczeństwa osób lub mienia, gdy jest to niezbędne do sprawnego i zgodnego
z prawem wykonywania tych czynności albo uniknięcia zatarcia śladów
przestępstwa;
2) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
3) zatrzymywania osób w trybie i w przypadkach określonych w przepisach
Kodeksu postępowania karnego;
4) przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i w przypadkach określonych
w przepisach Kodeksu postępowania karnego;
5) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży
i sprawdzania ładunków w portach i na dworcach lub innych miejscach odprawy
podróżnych lub bagażu oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego
i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu
zabronionego pod groźbą kary lub w związku z realizacją zadań określonych
w art. 2 ust. 1 pkt 1–2 i 7;
5a) dokonywania sprawdzenia prewencyjnego na zasadach i w sposób określony
w art. 30a;
6) obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu
zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom
w trakcie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych
podejmowanych na podstawie ustawy;
7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji
rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących
działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy
i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielenia
nieodpłatnie tej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa;
8) zwracania się o niezbędną pomoc do innych niż wymienieni
w pkt 7 przedsiębiorców, jednostek organizacyjnych i organizacji społecznych,
jak również zwracania się do każdej osoby o udzielenie pomocy, w ramach
obowiązujących przepisów prawa.
2. Osobie zatrzymanej lub wobec której dokonano przeszukania, przysługują
uprawnienia odpowiednio osoby zatrzymanej lub osoby, której prawa zostały
naruszone, przewidziane w przepisach Kodeksu postępowania karnego.
3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki
okazały się bezcelowe lub nieskuteczne.
4. Osoba zatrzymana może być okazywana, fotografowana lub
daktyloskopowana tylko wtedy, gdy jej tożsamości nie można ustalić w inny sposób.
5. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać, w przypadku uzasadnionej
potrzeby, badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej.
6. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, powinny być wykonywane
w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały
podjęte.
7. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1:
1) pkt 1, 2, 7 i 8, w terminie 7 dni od dnia dokonania czynności,
2) pkt 6, w terminie 7 dni od dnia, gdy podmiot dowiedział się o dokonanych wobec
niego czynnościach
– przysługuje zażalenie do prokuratora właściwego ze względu na miejsce
przeprowadzenia czynności. Do zażalenia stosuje się przepisy ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego w zakresie dotyczącym
postępowania odwoławczego.
8. Materiały z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, które nie stanowią
informacji potwierdzających popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego,
podlegają niezwłocznie protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie
materiałów zarządza Szef CBA.
9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 5, osób zatrzymanych
przez funkcjonariuszy CBA. Rozporządzenie powinno określać osoby
przeprowadzające badania oraz organizację i miejsce przeprowadzania badań, a także
przypadki uzasadniające potrzebę udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy
medycznej, z uwzględnieniem ochrony zdrowia osoby zatrzymanej.
10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6,
uwzględniając dostosowany do sytuacji sposób przeprowadzania przez
funkcjonariuszy CBA czynności podejmowanych w ramach ustawowych uprawnień
oraz obowiązki funkcjonariuszy podczas realizacji tych czynności.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób
przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, uwzględniając
obowiązki funkcjonariusza CBA występującego z żądaniem udzielenia pomocy lub
zwracającego się o tę pomoc.

Art. 14a. 1. Funkcjonariusze CBA mają prawo przeprowadzania
doprowadzenia, o którym mowa w art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1834 oraz
z 2019 r. poz. 15), lub konwoju, o którym mowa w art. 4 pkt 3 tej ustawy.
2. Funkcjonariusze CBA wykonujący zadania w zakresie przeprowadzania
doprowadzenia lub konwoju, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa
tego doprowadzenia lub konwoju, mają prawo wydawania poleceń określonego
zachowania się.
3. Do wykonywania zadań w zakresie przeprowadzania doprowadzenia lub
konwoju stosuje się przepisy art. 15.

Art. 14aa. 1. Kontrola osobista polega na sprawdzeniu:
1) zawartości odzieży i obuwia osoby poddawanej kontroli osobistej, zwanej dalej
„osobą kontrolowaną”, i przedmiotów, które znajdują się na jej ciele, bez
odsłaniania przykrytej odzieżą powierzchni ciała;
2) zawartości podręcznego bagażu oraz innych przedmiotów, które posiada przy
sobie osoba kontrolowana;
3) zawartości odzieży i obuwia osoby kontrolowanej i przedmiotów, które znajdują
się na jej ciele, z odsłonięciem przykrytych odzieżą powierzchni ciała w celu
oraz w zakresie niezbędnym do odebrania broni lub innych poszukiwanych
przedmiotów, w przypadku gdy ujawniono ich posiadanie przez osobę
kontrolowaną podczas sprawdzenia, o którym mowa w pkt 1 lub 2, i gdy do ich
odebrania nie jest wystarczające zastosowanie czynności określonych w pkt 1
i 2;
4) jamy ustnej, nosa, uszu oraz włosów osoby kontrolowanej;
5) miejsc intymnych osoby kontrolowanej, w szczególnie uzasadnionych
przypadkach.
2. Funkcjonariusz dokonuje kontroli osobistej w sposób możliwie najmniej
naruszający dobra osobiste osoby kontrolowanej oraz w zakresie niezbędnym
w danych okolicznościach do zrealizowania celu dokonywanej kontroli. Podczas
sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i 5, osoba kontrolowana powinna być
częściowo ubrana. Funkcjonariusz najpierw sprawdza część odzieży, a przed
sprawdzeniem kolejnej części umożliwia osobie kontrolowanej włożenie odzieży już
sprawdzonej.
3. Sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, można dokonać wzrokowo,
manualnie lub z wykorzystaniem psa służbowego lub środków technicznych
niezbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń, których posiadanie jest
zabronione, w szczególności broni, materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich prekursorów, a sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 – wzrokowo lub manualnie.
4. Funkcjonariusz dokonujący kontroli osobistej:
1) przystępując do czynności związanych z kontrolą osobistą podaje swoje imię
i nazwisko w sposób umożliwiający odnotowanie tych danych, a na żądanie
osoby kontrolowanej okazuje również legitymację służbową w taki sposób, aby
osoba kontrolowana miała możliwość odczytać i zanotować numer i organ, który
wydał legitymację oraz nazwisko funkcjonariusza;
2) podaje podstawę prawną i przyczynę podjęcia kontroli osobistej;
3) legitymuje osobę kontrolowaną oraz inne osoby, jeżeli uczestniczą w czynności;
4) może wezwać osobę kontrolowaną do dobrowolnego wydania przez nią broni lub
innych poszukiwanych przedmiotów oraz może żądać opróżnienia przez osobę
kontrolowaną kieszeni, innych części odzieży, przedmiotów znajdujących się na
ciele osoby kontrolowanej lub przez nią posiadanych, jak również może żądać
przyjęcia przez osobę kontrolowaną odpowiedniej pozycji ciała w sposób
umożliwiający sprawdzenie miejsc intymnych;
5) odbiera osobie kontrolowanej broń lub inne poszukiwane przedmioty;
6) sprawdza czy informacje o osobie kontrolowanej, przedmiotach lub
dokumentach posiadanych przez tę osobę są przetwarzane w dostępnych
krajowych i międzynarodowych systemach informacyjnych, w których
przetwarza się informacje, w tym dane osobowe, o osobach podejrzanych
o popełnienie przestępstw, osobach zaginionych lub osobach poszukiwanych
w związku z ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego lub w których
przetwarza się informacje o skradzionych lub utraconych dokumentach lub
przedmiotach w celu ich odnalezienia;
7) pobiera niezbędne dane osobowe osoby kontrolowanej lub innych osób, jeżeli
uczestniczą w czynności, oraz dane dotyczące posiadanych przez osobę
kontrolowaną dokumentów i podlegających sprawdzeniu przedmiotów, w tym
dane związane z tymi przedmiotami lub utrwalone na tych dokumentach;
8) może odstąpić od wykonywania czynności, o których mowa w pkt 1 i 3,
w przypadku gdy czynności te zostały wykonane przez funkcjonariusza
bezpośrednio przed przystąpieniem do dokonania kontroli osobistej w ramach
realizacji innych uprawnień CBA, w szczególności w związku
z legitymowaniem osoby.
5. Kontroli osobistej dokonuje funkcjonariusz tej samej płci, co osoba
kontrolowana, w miejscu niedostępnym w czasie wykonywania kontroli dla osób
postronnych.
6. W przypadku gdy kontrola osobista musi być dokonana niezwłocznie,
w szczególności ze względu na okoliczności mogące stanowić zagrożenie życia lub
zdrowia ludzkiego lub mienia, może jej dokonać funkcjonariusz płci odmiennej niż
osoba kontrolowana, także w miejscu niespełniającym warunku, o którym mowa
w ust. 5, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby
kontrolowanej.
7. Podczas kontroli osobistej może być obecna osoba przybrana przez
dokonującego czynności, a w przypadku gdy nie uniemożliwi to przeprowadzenia
kontroli osobistej albo nie utrudni jej przeprowadzenia w istotny sposób, podczas
kontroli osobistej może być obecna także osoba wskazana przez osobę kontrolowaną.
8. Osoba kontrolowana jest obowiązana umożliwić funkcjonariuszom dokonanie
czynności, o których mowa w ust. 1.
9. Po zakończeniu kontroli osobistej funkcjonariusz poucza osobę kontrolowaną
o prawie do złożenia zażalenia, o którym mowa w ust. 11, oraz o prawie do żądania
sporządzenia protokołu z kontroli osobistej.
10. Z kontroli osobistej sporządza się protokół w przypadku, gdy osoba
kontrolowana zgłosiła takie żądanie bezpośrednio po jej dokonaniu oraz w przypadku,
gdy w toku kontroli znaleziono broń lub inne poszukiwane przedmioty. Protokół
zawiera w szczególności:
1) oznaczenie czynności, podstawy prawnej i przyczyny jej podjęcia, jej miejsca
oraz danych osoby kontrolowanej i osób uczestniczących w kontroli osobistej,
obejmujących w szczególności imię, nazwisko, numer PESEL lub datę urodzenia
oraz rodzaj i cechy identyfikacyjne dokumentu, na podstawie którego ustalono
tożsamość osoby;
2) datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia czynności;
3) dane funkcjonariusza dokonującego czynności, obejmujące imię, nazwisko
i stanowisko służbowe;
4) miejsce dokonania czynności;
5) przebieg czynności, oświadczenia i wnioski jej uczestników;
6) spis znalezionych i odebranych przedmiotów oraz w miarę potrzeby ich opis;
7) pouczenie osoby kontrolowanej o jej prawach;
8) w miarę potrzeby stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu
czynności.
11. Osobie kontrolowanej przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego
ze względu na miejsce dokonania kontroli osobistej, w terminie 7 dni od dnia jej
dokonania, w celu zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości jej dokonania.
Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 50 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
12. W przypadku stwierdzenia bezzasadności, nielegalności lub
nieprawidłowości dokonania kontroli osobistej sąd zawiadamia o tym prokuratora
i Szefa CBA.
13. W przypadku gdy w toku kontroli osobistej nie znaleziono broni lub innych
poszukiwanych przedmiotów lub w przypadku gdy osoba kontrolowana nie zgłosiła
żądania sporządzenia protokołu z kontroli, kontrolę osobistą dokumentuje się
w dokumentacji służbowej, określając datę, czas, miejsce i przyczynę jej dokonania,
dane osób w niej uczestniczących oraz rodzaj i wynik czynności, a także informację
o pouczeniu osoby kontrolowanej, o którym mowa w ust. 9.
14. W przypadku gdy przedmioty ujawnione w wyniku czynności, o których
mowa w ust. 1, stwarzają niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia lub mienia,
funkcjonariusz, w granicach dostępnych środków, niezwłocznie podejmuje działania
zmierzające do usunięcia niebezpieczeństwa.
15. Zażalenie, o którym mowa w ust. 11, składa się za pośrednictwem jednostki
organizacyjnej CBA, której funkcjonariusz dokonał kontroli osobistej. Jednostka
organizacyjna, o której mowa w zdaniu pierwszym, niezwłocznie przekazuje
zażalenie do sądu rejonowego.

Art. 14ab. 1. Przeglądanie zawartości bagaży lub sprawdzanie ładunków
w portach i na dworcach lub innych miejscach odprawy podróżnych lub bagażu oraz
w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego polega na:
1) wzrokowej i manualnej kontroli zawartości bagaży lub ładunków, w tym
manualnym sprawdzeniu ładunków, elementów konstrukcyjnych bagaży oraz
znajdujących się w nich przedmiotów;
2) sprawdzeniu bagaży i ładunków z wykorzystaniem psa służbowego lub
z wykorzystaniem środków technicznych niezbędnych do wykrywania
materiałów i urządzeń zabronionych, w szczególności broni, materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich prekursorów.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się w obecności posiadacza
bagaży lub ładunków, a w przypadku gdy nie można ustalić posiadacza bagaży lub
ładunków lub w przypadku jego nieobecności – w obecności przedstawiciela
przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego.
3. W przypadku bagaży lub ładunków przyjętych do przewozu, czynności,
o których mowa w ust. 1, wykonuje się wyłącznie w obecności przedstawiciela
przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego.
4. W przypadku braku możliwości zapewnienia natychmiastowej obecności
osób, o których mowa w ust. 2, funkcjonariusz może wykonać czynności określone
w ust. 1 bez ich obecności, jeżeli z posiadanych informacji wynika, że zwłoka może
spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego lub mienia, albo gdy istnieje
uzasadniona obawa zniszczenia bądź utracenia przedmiotów mogących stanowić
dowód w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 1–2 i 7.
5. Funkcjonariusz, w związku z realizacją czynności, o których mowa w ust. 1,
ma prawo żądania udostępnienia bagaży lub przewożonych ładunków, w tym otwarcia
bagażnika oraz udostępnienia przestrzeni bagażowej w środkach komunikacji do
przejrzenia, wyjęcia przewożonych bagaży lub ładunków oraz otwarcia i pokazania
ich zawartości.
6. Osoby, o których mowa w ust. 2, są obowiązane udostępnić
funkcjonariuszowi bagaż lub ładunek do przejrzenia lub sprawdzenia, w tym wykonać
czynności, o których mowa w ust. 5.
7. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się w miarę możliwości
w sposób niepowodujący uszkodzenia przeglądanych bagaży lub ładunków.
8. Przy dokonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 14aa
ust. 4 i 14 stosuje się odpowiednio.
9. Funkcjonariusz po zakończeniu wykonywania czynności, o których mowa
w ust. 1, poucza posiadacza bagaży lub ładunków lub przedstawiciela przewoźnika,
spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano tych czynności,
o prawie do złożenia zażalenia, o którym mowa w ust. 11, oraz o prawie do żądania
sporządzenia protokołu z dokonanych czynności.
10. Z dokonania czynności, o których mowa w ust. 1, sporządza się protokół
w przypadku, gdy posiadacz bagaży lub ładunków lub przedstawiciel przewoźnika,
spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano tych czynności,
zgłosił takie żądanie bezpośrednio po dokonaniu tych czynności oraz w przypadku,
gdy w toku czynności znaleziono broń lub inne poszukiwane przedmioty. Do
sporządzenia protokołu stosuje się odpowiednio przepis art. 14aa ust. 10 zdanie
drugie.
11. Posiadaczowi bagaży lub ładunków lub przedstawicielowi przewoźnika,
spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano czynności
określonych w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego ze
względu na miejsce dokonania czynności, w terminie 7 dni od dnia jej dokonania,
w celu zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości jej dokonania. Do
zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 50 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego. W przypadku stwierdzenia bezzasadności,
nielegalności lub nieprawidłowości dokonania czynności, przepis art. 14aa
ust. 12 stosuje się odpowiednio.
12. W przypadku gdy w toku czynności, o których mowa w ust. 1, nie znaleziono
broni lub poszukiwanych przedmiotów lub gdy posiadacz bagaży lub ładunków,
przedstawiciel przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego
dokonano tych czynności, nie zażądał sporządzenia protokołu, czynności dokumentuje
się w dokumentacji służbowej, określając datę, czas, miejsce i przyczynę ich
dokonania, dane osób w nich uczestniczących oraz rodzaj i wynik czynności, a także
informację o pouczeniu osoby, o którym mowa w ust. 9.
13. Zażalenie, o którym mowa w ust. 11, składa się za pośrednictwem jednostki
organizacyjnej CBA, której funkcjonariusz dokonał czynności, o której mowa
w ust. 1. Jednostka organizacyjna, o której mowa w zdaniu pierwszym, niezwłocznie
przekazuje zażalenie do sądu rejonowego.

Art. 14ac. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
sporządzania dokumentów, o których mowa w art. 14aa ust. 10 i 13 oraz art. 14ab
ust. 10 i 12, a także wzory protokołów, o których mowa w art. 14aa ust. 9 i art. 14ab
ust. 9, z uwzględnieniem informacji niezbędnych do udokumentowania podstaw
prawnych, celu i zakresu dokonanej kontroli osobistej, przeglądania zawartości
bagaży i sprawdzania ładunków w portach i na dworcach oraz w środkach transportu
lądowego, powietrznego i wodnego oraz z uwzględnieniem niezbędnych danych osobowych osób objętych tymi czynnościami, uczestniczących w tych czynnościach oraz dokonujących tych czynności, a także informacji niezbędnych do ustalenia
przebiegu i wyniku tych czynności.

Art. 14ad. 1. Funkcjonariusz, który w toku kontroli osobistej, sprawdzenia
prewencyjnego, przeglądania zawartości bagażu lub sprawdzania środków transportu
i ładunku lub sprawdzenia, o którym mowa w art. 30a ust. 4, ujawnił rzeczy mogące
stanowić dowód w sprawie o przestępstwo, którego ściganie należy do zadań CBA,
lub podlegające zajęciu w takim postępowaniu, jest obowiązany rzeczy te zatrzymać
za pokwitowaniem, a jeżeli ujawnił rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie
o przestępstwo lub podlegające zajęciu w postępowaniu, którego ściganie nie należy
do zadań CBA, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym Policję.
2. Od obowiązków, o których mowa w ust. 1, funkcjonariusz może odstąpić,
w przypadku wykonywania czynności określonych w art. 19 ust. 1 ustawy.

art. 15. więcej Art. 15. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–6 i 8–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej,
funkcjonariusz CBA może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa
w art. 12 ust. 1 pkt 1–5, 7, 11, pkt 12 lit. a i d, pkt 13, 18 i 20 tej ustawy, oraz środków
przeznaczonych do pokonywania zamknięć budowlanych i innych przeszkód,
z wyłączeniem materiałów wybuchowych, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2, 3 i 4 lit. a, b
i lit. c tiret drugie oraz w art. 47 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 5–7 ustawy z dnia 24 maja
2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz CBA
może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz
dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych
w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych,
podejmowanych przez CBA w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania
przestępstw, uzyskania i utrwalenia dowodów przestępstw, a także ujawnienia mienia
zagrożonego przepadkiem w związku z przestępstwami:
1) określonymi w art. 228–231, art. 250a, art. 258, art. 270a § 1 i 2, art. 271a § 1 i 2,
art. 277a § 1, art. 286, art. 296–297, art. 299, art. 305, art. 310 § 1, 2 i 4 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny,
2) skarbowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. d, jeżeli wartość
przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności publicznoprawnej przekraczają
pięćdziesięciokrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę
określonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r.
o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177),
3) określonymi w art. 232, art. 233 § 1, 1a, 4 i 6, art. 234, art. 235, art. 236 § 1
i art. 239 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, jeżeli dotyczą
przestępstw, o których mowa w pkt 1 i 2
– gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, sąd, na pisemny
wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego,
może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną.
1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami
uzasadniającymi potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Sąd Okręgowy
w Warszawie.
3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę
informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Szef CBA może
zarządzić, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, kontrolę operacyjną,
zwracając się jednocześnie z wnioskiem do sądu, o którym mowa w ust. 2, o wydanie
postanowienia w tej sprawie. Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie wniosku
w terminie 5 dni. W przypadku nieudzielenia przez sąd zgody, Szef CBA wstrzymuje
kontrolę operacyjną oraz poleca niezwłoczne, protokolarne, komisyjne zniszczenie
materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania.
4. W przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec podejrzanego
lub osoby będącej oskarżonym w innej sprawie, we wniosku Szefa CBA, o którym
mowa w ust. 1, zamieszcza się informację o toczącym się wobec podejrzanego lub tej
osoby postępowaniu.
5. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:
1) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści rozmów prowadzonych przy użyciu środków
technicznych, w tym za pomocą sieci telekomunikacyjnych;
2) uzyskiwaniu i utrwalaniu obrazu lub dźwięku osób z pomieszczeń, środków
transportu lub miejsc innych niż miejsca publiczne;
3) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści korespondencji, w tym korespondencji
prowadzonej za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
4) uzyskiwaniu i utrwalaniu danych zawartych w informatycznych nośnikach
danych, telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych, systemach
informatycznych i teleinformatycznych;
5) uzyskiwaniu dostępu i kontroli zawartości przesyłek.
6. Kontrola operacyjna dokumentowana jest w formie protokołu w zakresie
związanym ze sprawą.
7. Wniosek Szefa CBA, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym
stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków;
4) dane osoby lub inne dane pozwalające na jednoznaczne określenie podmiotu lub
przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze
wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania;
5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej.
8. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd,
o którym mowa w ust. 2, może, na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po
uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, wydać postanowienie
o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, na okres nie dłuższy niż kolejne
3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.
9. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej
pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa
albo ustalenia sprawcy i uzyskania dowodów przestępstwa, sąd, o którym mowa
w ust. 2, na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody
Prokuratora Generalnego, może wydawać, również po upływie okresów, o których
mowa w ust. 8, kolejne postanowienia o przedłużeniu kontroli operacyjnej na
następujące po sobie okresy, których łączna długość nie może przekraczać
12 miesięcy.
9a. Szef CBA może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków,
o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, lub do zarządzania kontroli operacyjnej w trybie
ust. 3.
10. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 8 i 9, stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 1a i 7. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3,
8 i 9, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi wniosek, w szczególności
zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie.
11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, sąd rozpoznaje jednoosobowo,
przy czym czynności sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być
realizowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania
i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów
wydanych na podstawie art. 181 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator
i wyznaczony przez Szefa CBA funkcjonariusz CBA.
12. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani do zapewnienia na własny koszt
warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez CBA
kontroli operacyjnej.
12a. Usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną będący
mikroprzedsiębiorcą lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495)
zapewnia warunki techniczne i organizacyjne umożliwiające prowadzenie przez CBA
kontroli operacyjnej stosownie do posiadanej infrastruktury.
13. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu
przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została
wprowadzona.
14. Szef CBA informuje Prokuratora Generalnego o wynikach kontroli
operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli,
przedstawiając zebrane w jej toku materiały.
15. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie
postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania
karnego Szef CBA przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały
zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
15a. (uchylony)
15b. (uchylony)
15c. (uchylony)
15d. (uchylony)
15e. (uchylony)
15f. W przypadku, gdy materiały, o których mowa w ust. 15:
1) zawierają informacje, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef CBA zarządza ich niezwłoczne,
komisyjne i protokolarne zniszczenie;
2) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, z wyłączeniem
informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, albo informacje stanowiące tajemnice
związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef CBA
przekazuje Prokuratorowi Generalnemu te materiały.
15g. W przypadku, o którym mowa w ust. 15f pkt 2, Prokurator Generalny
niezwłocznie po otrzymaniu materiałów, kieruje je do sądu, który zarządził kontrolę
operacyjną albo wyraził na nią zgodę w trybie określonym w ust. 3, wraz z wnioskiem
o:
1) stwierdzenie, które z przekazanych materiałów zawierają informacje, o których
mowa w ust. 15f pkt 2;
2) dopuszczenie do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów
zawierających informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem
zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, nieobjęte zakazami określonymi
w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których
mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
15h. Sąd, niezwłocznie po złożeniu wniosku przez Prokuratora Generalnego,
wydaje postanowienie o dopuszczeniu do wykorzystania w postępowaniu karnym
materiałów, o których mowa w ust. 15g pkt 2, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu, a także zarządza niezwłoczne zniszczenie materiałów, których wykorzystanie
w postępowaniu karnym jest niedopuszczalne.
15i. Na postanowienie sądu w przedmiocie dopuszczenia do wykorzystania
w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 15g pkt 2, Prokuratorowi
Generalnemu przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
15j. Szef CBA jest obowiązany do wykonania zarządzenia sądu o zniszczeniu
materiałów, o którym mowa w ust. 15h, oraz niezwłocznego, komisyjnego
i protokolarnego zniszczenia materiałów, których wykorzystanie w postępowaniu
karnym jest niedopuszczalne. Szef CBA niezwłocznie informuje Prokuratora
Generalnego o zniszczeniu tych materiałów.
16. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały, które nie
stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają
niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów
zarządza Szef CBA.
16a. O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia materiałów,
o których mowa w ust. 16, Szef CBA jest obowiązany do niezwłocznego
poinformowania Prokuratora Generalnego.
17. Na postanowienia sądu, o których mowa w:
1) ust. 1, 3, 8 i 9 – przysługuje zażalenie Szefowi CBA;
2) ust. 3 – przysługuje zażalenie Prokuratorowi Generalnemu.
Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks postępowania karnego.
17a. Sąd, Prokurator Generalny i Szef CBA prowadzą rejestry, odpowiednio
postanowień, pisemnych zgód, zarządzeń i wniosków dotyczących kontroli
operacyjnej. Rejestry prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych.
18. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania
wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania
i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzględniając
potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych
materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.

art. 18. więcej Art. 18. 1. CBA może uzyskiwać niezbędne do realizacji zadań, o których mowa
w art. 2, dane niestanowiące treści odpowiednio, przekazu telekomunikacyjnego,
przesyłki pocztowej albo przekazu w ramach usługi świadczonej drogą elektroniczną,
określone w:
1) art. 180c i art. 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, z późn zm.), zwane dalej „danymi
telekomunikacyjnymi”,
2) art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r. poz. 1051 i 1495), zwane dalej „danymi
pocztowymi”,
3) art. 18 ust. 1–5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą
elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730), zwane dalej „danymi
internetowymi”
– oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy lub usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa
w ust. 1:
1) na pisemny wniosek Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej;
2) na ustne żądanie funkcjonariusza CBA, posiadającego pisemne upoważnienie
Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej;
3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi CBA
posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych, o których
mowa w ust. 1, odbywa się bez udziału pracowników przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, operatora pocztowego lub usługodawcy świadczącego usługi
drogą elektroniczną lub przy niezbędnym ich współudziale, jeżeli możliwość taką
przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem CBA a tym podmiotem.
4. Udostępnienie CBA danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za
pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli:
1) sieć ta zapewnia:
a) możliwość ustalenia funkcjonariusza CBA uzyskującego te dane, ich
rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane,
b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie
nieuprawnionej dostęp do uzyskiwanych danych;
2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez
jednostki organizacyjne CBA albo prowadzonych przez nie czynności.
5. Szef CBA prowadzi rejestr wystąpień o uzyskanie danych
telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych zawierający informacje
identyfikujące jednostkę organizacyjną CBA i funkcjonariusza CBA uzyskującego te
dane, ich rodzaj, cel uzyskania oraz czas, w którym zostały uzyskane. Rejestr prowadzi
się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych.
6. Dane, o których mowa w ust. 1, które mają znaczenie dla postępowania
karnego, Szef CBA przekazuje Prokuratorowi Generalnemu. Prokurator Generalny
podejmuje decyzję o zakresie i sposobie wykorzystania przekazanych danych.
7. Dane, o których mowa w ust. 1, które nie mają znaczenia dla postępowania
karnego, podlegają niezwłocznemu, komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.

Art. 18a. 1. Kontrolę nad uzyskiwaniem przez CBA danych
telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych sprawuje Sąd Okręgowy
w Warszawie.
2. Szef CBA przekazuje, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych, sądowi, o którym mowa w ust. 1, w okresach półrocznych, sprawozdanie
obejmujące:
1) liczbę przypadków pozyskania w okresie sprawozdawczym danych
telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych oraz rodzaj tych danych;
2) kwalifikacje prawne czynów, w związku z zaistnieniem których wystąpiono
o dane telekomunikacyjne, pocztowe lub internetowe.
3. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, sąd może zapoznać się
z materiałami uzasadniającymi udostępnienie CBA danych telekomunikacyjnych,
pocztowych lub internetowych.
4. Sąd, o którym mowa w ust. 1, informuje Szefa CBA o wyniku kontroli
w terminie 30 dni od jej zakończenia.
5. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlega uzyskiwanie danych na
podstawie art. 18b ust. 1.

Art. 18b. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2, CBA może
uzyskiwać dane:
1) z wykazu, o którym mowa w art. 179 ust. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. –
Prawo telekomunikacyjne,
2) o których mowa w art. 161 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne,
3) w przypadku użytkownika, który nie jest osobą fizyczną numer zakończenia sieci
oraz siedzibę lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej, firmę lub
nazwę i formę organizacyjną tego użytkownika,
4) w przypadku stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej – także nazwę
miejscowości oraz ulicy, przy której znajduje się zakończenie sieci, udostępnione
użytkownikowi
– oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
2. Do udostępniania i przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1,
art. 18 ust. 2–7 stosuje się.

art. 19. więcej Art. 19. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 17 ust. 1, czynności
operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej
wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania
dowodów mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia
przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których
wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub obrót są zabronione, a także przyjęciu lub
wręczeniu korzyści majątkowej.
2. Szef CBA może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1,
po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, którego bieżąco informuje
o przebiegu tych czynności i ich wyniku.
2a. Przed wydaniem pisemnej zgody Prokurator Generalny zapoznaje się
z materiałami uzasadniającymi potrzebę przeprowadzenia czynności, o których mowa
w ust. 1.
3. Czynności określone w ust. 1 mogą polegać na złożeniu propozycji nabycia,
zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających
przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót
są zabronione, a także złożeniu propozycji przyjęcia lub wręczenia korzyści
majątkowej.
4. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami
wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary.
5. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym
w art. 2 ust. 1 pkt 1 Szef CBA przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie
materiały zgromadzone w wyniku wykonywania czynności. W postępowaniu przed
sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie
pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.
Rozporządzenie powinno, uwzględniając niejawny charakter czynności, określić
sposób przechowywania, przekazywania i niszczenia materiałów i dokumentów
uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją czynności, o których mowa
w ust. 1, a także określać wzory stosowanych druków i rejestrów.

art. 20. więcej Art. 20. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 19, może być
stosowana kontrola operacyjna na zasadach określonych w art. 17.

art. 21. więcej Art. 21. Nie popełnia przestępstwa, kto, będąc do tego uprawnionym, wykonuje
czynności określone w art. 19 ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone
w art. 19 ust. 3.

art. 22. więcej Art. 22. 1. W zakresie swojej właściwości CBA może uzyskiwać informacje,
w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać i przetwarzać.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (utracił moc)
9. (utracił moc)
10. (utracił moc)

Art. 22a. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, CBA może
przetwarzać dane osobowe, w tym dane wskazane w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia
14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku
z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), bez
wiedzy i zgody osoby, której te dane dotyczą.
2. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, CBA może nieodpłatnie uzyskiwać dane
ze zbiorów danych, w tym zbiorów danych osobowych, prowadzonych przez organy
władzy publicznej oraz państwowe lub samorządowe jednostki organizacyjne.
3. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, administratorzy
zbiorów danych, o których mowa w ust. 2, udostępniają CBA przetwarzane w nich
dane na podstawie pisemnego wniosku Szefa CBA lub osoby przez niego
upoważnionej.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) oznaczenie sprawy;
2) określenie zbioru danych, z którego te dane mają zostać udostępnione;
3) wskazanie danych podlegających udostępnieniu.
5. Administratorzy zbiorów danych, o których mowa w ust. 2, mogą zawierać
z Szefem CBA pisemną umowę o udostępnianiu jednostkom organizacyjnym CBA
informacji zgromadzonych w zbiorach w drodze teletransmisji bez konieczności
składania każdorazowo pisemnych wniosków o udostępnienie danych, jeżeli jednostki
te spełniają łącznie następujące warunki:
1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy,
w jakim celu oraz jakie dane uzyskał;
2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania;
3) specyfika lub zakres wykonywanych przez nie zadań uzasadnia takie
udostępnienie.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do danych osobowych i innych
informacji uzyskiwanych w wyniku wykonywania czynności operacyjno-
-rozpoznawczych przez uprawnione do tego organy, służby i instytucje państwowe.
7. Podmioty, o których mowa w ust. 6, mogą odmówić przekazania CBA
informacji lub ograniczyć ich zakres, jeżeli mogłoby to uniemożliwić wykonywanie
ich ustawowych zadań lub spowodować ujawnienie danych o osobie niebędącej ich
funkcjonariuszem i udzielającej pomocy tym podmiotom.
8. CBA przetwarza dane osobowe przez okres, w którym są one niezbędne do
realizacji jego ustawowych zadań. CBA dokonuje, nie rzadziej niż co 5 lat, weryfikacji
potrzeby dalszego przetwarzania tych danych, usuwając dane zbędne.
9. Po dokonaniu weryfikacji dane zbędne usuwa niezwłocznie komisja powołana
przez Szefa CBA. Z czynności komisji sporządza się protokół zawierający w szczególności wykaz zniszczonych dokumentów lub nośników informatycznych zawierających te dane oraz sposób ich zniszczenia.
10. Dane osobowe ujawniające pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy
polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową,
partyjną lub związkową oraz dane o stanie zdrowia, nałogach lub życiu seksualnym
osób podejrzanych o popełnienie przestępstw, które nie zostały skazane za te
przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po
uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia.
11. Szef CBA może tworzyć zbiory danych osobowych.

Art. 22b. 1. Nadzór nad zgodnością przetwarzania danych osobowych
gromadzonych przez CBA z przepisami ustawy oraz przepisami o ochronie danych
osobowych sprawuje pełnomocnik do spraw kontroli przetwarzania przez CBA
danych osobowych, zwany dalej „pełnomocnikiem”.
2. Pełnomocnikowi przysługują również uprawnienia i wykonuje obowiązki
administratora bezpieczeństwa informacji, o którym mowa w art. 36a ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.
3. Szef CBA powołuje pełnomocnika spośród funkcjonariuszy CBA. Zwolnienie
ze służby, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 4, 5 i 6,
lub odwołanie pełnomocnika z pełnionej funkcji następuje za zgodą Prezesa Rady
Ministrów po zasięgnięciu opinii Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
4. W ramach nadzoru pełnomocnik prowadzi rzetelną, obiektywną i niezależną
kontrolę prawidłowości przetwarzania przez CBA danych osobowych,
a w szczególności ich przechowywania, weryfikacji i usuwania.
5. Pełnomocnik ma prawo w szczególności do:
1) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z wykonywaną kontrolą;
2) swobodnego wstępu do pomieszczeń i obiektów kontrolowanej jednostki
organizacyjnej CBA;
3) żądania pisemnych wyjaśnień.
6. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, któremu pełnomocnik wydał
pisemne polecenie usunięcia stwierdzonych uchybień, informuje Szefa CBA
w terminie 7 dni od dnia wydania polecenia, o jego wykonaniu albo przyczynie jego
niewykonania.
7. W przypadku naruszenia przepisów ustawy oraz przepisów o ochronie danych
osobowych pełnomocnik podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia
okoliczności tego naruszenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie Prezesa Rady
Ministrów i Szefa CBA.
8. Pełnomocnik przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady
Ministrów, Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych oraz Generalnemu
Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych za pośrednictwem Szefa CBA sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy, w którym omawia stan ochrony danych osobowych w CBA oraz wszystkie przypadki naruszenia przepisów w tym zakresie.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom
określonym w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania
dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści
majątkowych pochodzących z tych przestępstw albo ich równowartości, oraz w celu
kontroli prawdziwości oświadczeń majątkowych, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 5, CBA może korzystać z przetwarzanych przez banki informacji
stanowiących tajemnicę bankową oraz informacji dotyczących umów o rachunek
papierów wartościowych, umów o rachunek pieniężny, umów ubezpieczenia lub
innych umów dotyczących obrotu instrumentami finansowymi, a w szczególności
z przetwarzanych przez uprawnione podmioty danych osób, które zawarły takie
umowy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
2) podmiotów wykonujących działalność na podstawie ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312);
3) podmiotów wykonujących działalność ubezpieczeniową;
4) funduszy inwestycyjnych oraz alternatywnych spółek inwestycyjnych;
5) podmiotów wykonujących działalność w zakresie obrotu papierami
wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi na podstawie ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
3. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz informacje związane
z przekazywaniem tych informacji i danych podlegają ochronie przewidzianej
w przepisach o ochronie informacji niejawnych i mogą być udostępniane jedynie
funkcjonariuszom prowadzącym czynności w danej sprawie i ich przełożonym,
uprawnionym do sprawowania nadzoru nad prowadzonymi przez nich w tej sprawie
czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane
udostępnia się ponadto wyłącznie sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu
ścigania karnego.
4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na podstawie
postanowienia wydanego na pisemny wniosek Szefa CBA przez Sąd Okręgowy
w Warszawie.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych;
4) wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą;
5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych;
6) rodzaj i zakres informacji i danych.
6. Po rozpatrzeniu wniosku Sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na
udostępnienie informacji i danych wskazanego podmiotu, określając ich rodzaj, zakres
oraz podmiot zobowiązany do ich udostępnienia albo odmawia udzielenia zgody na
udostępnienie informacji i danych. Przepis art. 17 ust. 11 stosuje się odpowiednio.
7. Szefowi CBA na postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 6, przysługuje
zażalenie.
8. W przypadku wyrażenia przez Sąd zgody na udostępnienie informacji Szef
CBA pisemnie informuje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych
o rodzaju i zakresie informacji i danych, które mają być udostępnione, podmiocie,
którego informacje i dane dotyczą, oraz o osobie funkcjonariusza CBA
upoważnionego do ich odbioru.
9. W terminie do 120 dni od dnia przekazania informacji i danych, o których
mowa w ust. 1, CBA, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11, informuje podmiot, o którym mowa
w ust. 5 pkt 4, o postanowieniu sądu wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji
i danych.
10. Sąd, na wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody
Prokuratora Generalnego, może odroczyć, w drodze postanowienia, na czas
oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa
w ust. 9, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym
mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno-
-rozpoznawczych. Przepis art. 17 ust. 11 stosuje się odpowiednio.
11. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 9 lub 10, zostało wszczęte
postępowanie przygotowawcze, podmiot wskazany w ust. 5 pkt 4 jest powiadamiany
o postanowieniu sądu o udostępnieniu informacji i danych przez prokuratora lub, na
jego polecenie, przez CBA przed zamknięciem postępowania przygotowawczego albo
niezwłocznie po jego umorzeniu.
12. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 1, nie dostarczyły podstaw
do wszczęcia postępowania przygotowawczego, organ wnioskujący o wydanie
postanowienia niezwłocznie pisemnie zawiadamia o tym podmiot, który informacje
i dane przekazał.
13. Materiały zgromadzone w trybie, o którym mowa w ust. 1–10, niestanowiące
informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu,
protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef
CBA.
14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem
przepisów ust. 3 na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495).
15. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby
przetwarzania danych i informacji, o których mowa w ust. 1, w zbiorach danych,
rodzaje jednostek organizacyjnych CBA uprawnionych do korzystania z tych zbiorów
oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przetwarzaniu danych, uwzględniając
potrzebę ochrony danych przed nieuprawnionym dostępem.

art. 24. więcej Art. 24. 1. W związku z wykonywaniem swoich zadań CBA zapewnia ochronę
środków, form i metod realizacji zadań, zgromadzonych informacji oraz własnych
obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy CBA.
2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze
CBA mogą posługiwać się dokumentami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia
22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 53, 1091
i 1716) lub innymi dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych
identyfikujących funkcjonariusza oraz środków, którymi posługuje się przy
wykonywaniu zadań służbowych.
2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze
CBA mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane
inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza CBA.
3. Osoby udzielające CBA pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-
-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz
odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.
4. Nie popełnia przestępstwa:
1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których
mowa w ust. 2;
2) kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 2;
3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2;
4) funkcjonariusz CBA lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy
wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których
mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa
w ust. 2a;
5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a,
funkcjonariuszowi CBA albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza
do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji
elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb
wydawania i przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz
posługiwania się tymi dokumentami, z uwzględnieniem wymogów dotyczących
ochrony informacji niejawnych.

art. 25. więcej Art. 25. 1. CBA przy wykonywaniu swoich zadań może korzystać z pomocy
osób niebędących funkcjonariuszami CBA. Zabronione jest, z zastrzeżeniem ust. 2,
ujawnianie danych o osobie udzielającej CBA pomocy przy wykonywaniu czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie
w przypadkach określonych w art. 28.
3. Osobom, o których mowa w ust. 1, za udzielenie pomocy może być przyznane
wynagrodzenie wypłacane z funduszu operacyjnego.
4. Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez CBA
z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły
uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub ich spadkobiercom przysługuje
odszkodowanie.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przyznawania odszkodowań w sprawach, o których mowa w ust. 4, a także rodzaje
i wysokość świadczeń odszkodowawczych przysługujących w przypadku utraty życia
lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo szkody w mieniu podczas udzielania lub
w związku z udzielaniem pomocy CBA, biorąc pod uwagę specyfikę wykonywanej
pomocy oraz zakres zadań realizowanych w jej ramach.

art. 26. więcej Art. 26. 1. CBA nie może przy wykonywaniu swoich zadań korzystać z tajnej
współpracy:
1) posłów i senatorów;
2) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, o których mowa w art. 2
ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze
stanowiska państwowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 152);
3) dyrektorów generalnych w ministerstwach, urzędach centralnych lub urzędach
wojewódzkich;
4) sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych;
5) członków rady nadzorczej, członków zarządu oraz dyrektorów programów
„Telewizji Polskiej – Spółka Akcyjna” i „Polskiego Radia – Spółka Akcyjna”,
a także dyrektorów terenowych oddziałów „Telewizji Polskiej – Spółka
Akcyjna”;
6) dyrektora generalnego, dyrektorów biur oraz kierowników oddziałów
regionalnych „Polskiej Agencji Prasowej – Spółka Akcyjna”;
7) nadawców w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r.
o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2019 r. poz. 361, 643, 1495 i 1655);
8) redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób prowadzących działalność
wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo
prasowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 1914);
9) rektorów;
10) członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji
Akredytacyjnej i Rady Doskonałości Naukowej.
2. Szef CBA w celu realizacji zadań CBA może wydać zgodę na korzystanie
z tajnej współpracy z osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, jeżeli jest to
uzasadnione względami bezpieczeństwa państwa, po uzyskaniu zgody Prezesa Rady
Ministrów.
3. W przypadku powołania ministra w celu koordynowania działalności służb
specjalnych Szef CBA wyraża zgodę, o której mowa w ust. 2, po uzyskaniu zgody
tego ministra.

art. 27. więcej Art. 27. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, obieg informacji, w tym
niejawnych, w CBA.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Szef CBA może zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom CBA
oraz byłym funkcjonariuszom i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub
stosunku pracy w CBA, a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu
czynności operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej
osobie lub instytucji.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć udzielenia
informacji o:
1) osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez CBA albo inne
organy, służby lub instytucje państwowe czynności operacyjno-
-rozpoznawczych;
2) szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności operacyjno-
-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich prowadzeniem środkach
i metodach;
3) osobie udzielającej pomocy CBA, o której mowa w art. 25.
3. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się w przypadku żądania prokuratora
lub sądu, zgłoszonego w celu ścigania karnego za przestępstwo, którego skutkiem jest
śmierć człowieka, uszczerbek na zdrowiu lub szkoda w mieniu.
4. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się również w przypadku żądania
prokuratora lub sądu uzasadnionego podejrzeniem popełnienia przestępstwa
ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
5. W przypadku odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby
udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od
obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne”
lub „ściśle tajne” albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów stanowiących
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie
przeciwko pokojowi, ludzkości i przestępstw wojennych oraz godzących w życie
ludzkie albo o występek przeciwko życiu lub zdrowiu, gdy jego następstwem była
śmierć człowieka, Szef CBA przedstawia żądane materiały oraz wyjaśnienie
Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do
prawidłowości postępowania karnego, Szef CBA jest obowiązany zwolnić od
zachowania tajemnicy lub udostępnić materiały objęte tajemnicą.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Szefowie: CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego oraz Komendant Główny Policji, Komendant Główny
Straży Granicznej, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej i Szef Krajowej
Administracji Skarbowej są obowiązani do współdziałania, w ramach swoich
kompetencji, w zakresie zwalczania korupcji w instytucjach państwowych
i samorządzie terytorialnym oraz życiu publicznym i gospodarczym, a także
działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.
2. Szef CBA koordynuje działania o charakterze operacyjno-rozpoznawczym
i informacyjno-analitycznym podejmowane przez organy, o których mowa w ust. 1,
mogące mieć wpływ na realizację zadań CBA określonych w art. 2 ust. 1 i 2.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, warunki, zakres i tryb:
1) współdziałania w zakresie, o którym mowa w ust. 1,
2) koordynacji, o której mowa w ust. 2
– mając na uwadze zapewnienie sprawności i skuteczności postępowań, a także
uwzględniając wymogi dotyczące ochrony informacji niejawnych.

art. 30. więcej Art. 30. 1. CBA zapewnia ochronę własnych urządzeń oraz obszarów
i obiektów, a także przebywających w nich osób, przez wewnętrzną służbę ochrony.
2. Funkcjonariusze CBA wykonujący zadania w zakresie ochrony, w granicach
chronionych obszarów i obiektów, mają prawo do:
1) ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych
oraz legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości;
2) wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia
braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu
albo stwierdzenia zakłócania porządku;
2a) użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej;
3) ujęcia osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla
życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu
niezwłocznego oddania tych osób Policji;
4) zniszczenia, unieruchomienia lub przejęcia kontroli lotu bezzałogowego statku
powietrznego, w tym modelu latającego;
5) dokonywania sprawdzenia prewencyjnego, a także sprawdzania bagaży,
środków transportu i ładunków.
2a. Do użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej, o których mowa w ust. 2 pkt 2a, stosuje się przepisy art. 15.
2b. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2a–5, mogą być wykonywane
również w miejscu bezpośrednio sąsiadującym z chronionymi urządzeniami,
obszarami lub obiektami, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpieczeństwa
lub bezpieczeństwa przebywających w nich osób.
3. Szef CBA może powierzyć wykonywanie ochrony, o której mowa w ust. 1,
specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej.

Art. 30a. 1. Sprawdzenie prewencyjne, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5,
polega na manualnym sprawdzeniu osoby, zawartości jej odzieży oraz przedmiotów
znajdujących się na jej ciele lub przez nią posiadanych, sprawdzeniu za pomocą
środków technicznych niezbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń
niebezpiecznych lub których posiadanie jest zabronione, w szczególności broni,
materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich
prekursorów, sprawdzeniu biochemicznym lub z wykorzystaniem psa służbowego
w zakresie niezbędnym do realizacji celu podejmowanych czynności w danych
okolicznościach oraz w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby,
wobec której czynności są wykonywane.
2. W stosunku do osób zatrzymanych, doprowadzonych lub konwojowanych,
sprawdzenie prewencyjne, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, może polegać na:
1) żądaniu zdjęcia przez osobę poddaną sprawdzeniu prewencyjnemu odzieży
i obuwia,
2) zdjęciu osobie poddanej sprawdzeniu prewencyjnemu odzieży i obuwia
w przypadku niewykonania żądania, o którym mowa w pkt 1,
3) dokonaniu oględzin ciała osoby poddanej sprawdzeniu prewencyjnemu oraz
sprawdzeniu zdjętej odzieży i obuwia, w tym z wykorzystaniem środków,
o których mowa w ust. 1,
4) żądaniu wydania oraz oddania do depozytu, lub w celu zajęcia lub
zabezpieczenia:
a) środków płatniczych i przedmiotów wartościowych, dokumentów
tożsamości, środków łączności oraz urządzeń technicznych służących do
rejestrowania i odtwarzania informacji,
b) przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie życia lub zdrowia lub
bezpieczeństwa osoby poddanej sprawdzeniu prewencyjnemu lub innych
osób albo bezpieczeństwa przeprowadzanych czynności, w tym broni lub
przedmiotów, których posiadanie jest zabronione, lub innych
niebezpiecznych przedmiotów mogących służyć do popełnienia
przestępstwa lub wykroczenia lub przedmiotów mogących stanowić dowód
w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których
mowa w art. 2 ust. 1, lub podlegających przepadkowi,
5) odebraniu przedmiotów, o których mowa w pkt 4, oraz odpowiednio ich
przyjęciu do depozytu, zabezpieczeniu lub zajęciu
– w szczególności gdy czynności te przeprowadza się w przypadku zatrzymywania
osoby zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 3, lub innej czynności związanej z osobą
zatrzymaną, konwojowaną lub doprowadzoną z innymi osobami lub po każdorazowej
utracie kontaktu wzrokowego z osobą konwojowaną lub doprowadzaną.
3. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, wykonuje się w sposób
umożliwiający osobie pozostawanie części odzieży na ciele, a po sprawdzeniu zdjętej
odzieży – jej włożenie przed zdjęciem pozostałej niesprawdzonej części odzieży oraz
w warunkach zapewniających poszanowanie jej intymności.
4. Sprawdzanie bagaży, środków transportu i ładunków polega na sprawdzeniu
zawartości bagaży i sprawdzeniu ładunku poprzez manualne sprawdzenie ładunków
i elementów konstrukcyjnych bagaży oraz znajdujących się w nich przedmiotów lub
sprawdzenie bagaży i ładunków z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu
specjalistycznego lub psa służbowego lub sprawdzeniu środków transportu z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu specjalistycznego lub psa służbowego, jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa ochranianych obiektów.
5. Do sprawdzenia prewencyjnego, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5,
przepisy art. 14aa ust. 5, 6 i 14 stosuje się odpowiednio.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Czynności kontrolne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, polegają
na sprawdzaniu przestrzegania, przez osoby pełniące funkcje publiczne, przepisów:
1) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności
gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
2) innych ustaw wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu
działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
2. Czynności kontrolne polegają również na badaniu i kontroli określonych
przepisami prawa procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie:
prywatyzacji i komercjalizacji, wsparcia finansowego, udzielania zamówień
publicznych, rozporządzania mieniem państwowym lub komunalnym oraz
przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i przedmiotowych, ulg,
preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredytowych, a także na
badaniu prawidłowości realizacji umów o partnerstwie publiczno-prywatnym.
3. Kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 2, podlegają osoby pełniące
funkcje publiczne, jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów
o finansach publicznych, jednostki niezaliczane do sektora finansów publicznych
otrzymujące środki publiczne, a także przedsiębiorcy.

art. 32. więcej Art. 32. 1. CBA prowadzi działalność kontrolną na podstawie rocznych planów
kontroli zatwierdzanych przez Szefa CBA.
2. CBA może prowadzić działania kontrolne także doraźnie, na podstawie
zarządzeń Szefa CBA.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z programem kontroli
zatwierdzonym przez Szefa CBA lub osobę upoważnioną do działania w jego imieniu.
2. Kontrolę przeprowadzają funkcjonariusze CBA na podstawie legitymacji
służbowej oraz imiennego upoważnienia, wydanego przez Szefa CBA lub osobę
upoważnioną do działania w jego imieniu.
3. Kontrola powinna być ukończona w terminie 3 miesięcy.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres kontroli może być
przedłużony na dalszy czas oznaczony przez Szefa CBA, nie dłuższy jednak niż
o 6 miesięcy.
5. W przypadku gdy okoliczności uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli,
w szczególności gdy istnieje ryzyko utraty materiału dowodowego, kontrola może być
wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej funkcjonariusza kontrolowanemu lub
osobie przez niego upoważnionej lub osobie pełniącej funkcję publiczną.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, kontrolowanemu lub osobie przez
niego upoważnionej oraz osobie pełniącej funkcję publiczną należy niezwłocznie,
jednak nie później niż w terminie 3 dni od dnia wszczęcia kontroli, doręczyć
upoważnienie do wszczęcia kontroli. Dokumenty z czynności kontrolnych
dokonanych z naruszeniem tego obowiązku nie stanowią dowodu w postępowaniu
kontrolnym.
7. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
1) imię i nazwisko oraz numer legitymacji służbowej funkcjonariusza
przeprowadzającego kontrolę;
2) wskazanie podmiotu kontrolowanego i termin zakończenia kontroli;
3) szczegółowy zakres kontroli;
4) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.
8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia
do przeprowadzenia kontroli, organ wydający upoważnienie oraz zakres
przedmiotowy upoważnienia mając na względzie ujednolicenie informacji zawartych
w upoważnieniu.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Funkcjonariusz kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału
w kontroli, na wniosek lub z urzędu, jeżeli wyniki kontroli mogą dotyczyć jego praw
lub obowiązków albo praw lub obowiązków jego małżonka lub osoby pozostającej
z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego
stopnia albo osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
Powody wyłączenia kontrolującego trwają mimo ustania małżeństwa, wspólnego
pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.
2. Funkcjonariusz kontrolujący podlega wyłączeniu również w przypadku
zaistnienia w toku kontroli okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości
co do jego bezstronności.
3. O wyłączeniu postanawia Szef CBA; postanowienie to jest ostateczne.
4. Szef CBA może, na wniosek lub z urzędu, wyłączyć z postępowania
kontrolnego wszystkich funkcjonariuszy jednostki organizacyjnej CBA, jeżeli wyniki
kontroli mogłyby oddziaływać na prawa lub obowiązki kierownika albo zastępcy
kierownika tej jednostki lub osób im bliskich, określonych w ust. 1; w przypadku
wyłączenia Szef CBA wyznacza do postępowania kontrolnego funkcjonariuszy spoza
tej jednostki organizacyjnej.
5. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz
wykonuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie kontrolowanego organu
lub jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, w czasie wykonywania ich
zadań, a także poza godzinami pracy i w dniach wolnych od pracy za zgodą
kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej.
2. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być przeprowadzane również
w jednostce organizacyjnej CBA.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Funkcjonariusz kontrolujący, z zachowaniem przepisów o ochronie
informacji niejawnych, może swobodnie poruszać się na terenie jednostki
kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz zwolniony jest od kontroli
osobistej i sprawdzenia prewencyjnego, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, jeżeli
przewiduje je wewnętrzny regulamin jednostki kontrolowanej.
2. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych, zapewnia kontrolującemu warunki i środki
niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności przez
niezwłoczne przedstawianie do kontroli żądanych dokumentów i materiałów oraz
udzielanie ustnych i pisemnych wyjaśnień przez pracowników jednostki.
3. Kontrola lub poszczególne jej czynności przeprowadzane w obiektach
pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu mogą być
przeprowadzane w uzgodnieniu odpowiednio z Marszałkiem Sejmu Rzeczypospolitej
Polskiej lub Marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Uzgodnienia dokonuje
Prezes Rady Ministrów, a w przypadku braku uzgodnienia czynność nie może być
wykonana.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na
podstawie zebranych w toku kontroli dowodów.
2. Dowodami są w szczególności: dokumenty, rzeczy, wyniki oględzin, opinie
biegłych oraz wyjaśnienia i oświadczenia.
3. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona udostępnia dokumenty
w celu dokonania odpisów, kserokopii lub wyciągów oraz zestawień i obliczeń
opartych na dokumentach.
4. Zgodność z oryginałem odpisów, kserokopii i wyciągów oraz zestawień
i obliczeń potwierdza kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona.
5. Zebrane w toku czynności kontrolnych materiały dowodowe funkcjonariusz
kontrolujący odpowiednio zabezpiecza, w miarę potrzeby przez:
1) oddanie na przechowanie kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej
za pokwitowaniem;
2) przechowanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym
i opieczętowanym pomieszczeniu;
3) pobranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem.
6. O zwolnieniu materiałów dowodowych spod zabezpieczenia decyduje
funkcjonariusz kontrolujący, a w przypadku jego odmowy – kierownik właściwej
jednostki organizacyjnej CBA.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje pobrania rzeczy w obecności
kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, a w przypadku ich nieobecności
– pracownika wyznaczonego przez kontrolowanego lub osobę przez niego
upoważnioną. Pobraną rzecz oznacza się w sposób uniemożliwiający jej zamianę.
2. Z pobrania rzeczy sporządza się protokół, który podpisuje funkcjonariusz
kontrolujący i osoba uczestnicząca w pobraniu.

art. 39. więcej Art. 39. 1. W przypadku potrzeby ustalenia stanu obiektów lub innych
składników majątkowych funkcjonariusz kontrolujący może przeprowadzić
oględziny.
1a. Kontrolowanego, u którego mają nastąpić oględziny, należy przed
rozpoczęciem czynności zawiadomić o ich celu i wezwać do okazania wskazanych
przedmiotów.
2. Oględziny przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby przez
niego upoważnionej, a w przypadku ich nieobecności – pracownika wyznaczonego
przez kontrolowanego lub osobę przez niego upoważnioną.
2a. Oględziny powinny być dokonane zgodnie z celem tej czynności,
z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy,
oraz bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości.
3. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się niezwłocznie protokół, który
podpisuje funkcjonariusz kontrolujący i osoba wymieniona w ust. 2.
3a. Protokół oględzin powinien zawierać oznaczenie sprawy, z którą czynność ta
ma związek, miejsca, daty oraz godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, osób
w niej uczestniczących, przedmiotów poddanych oględzinom wraz z ich opisem,
przytoczenie oświadczeń i wniosków uczestników czynności. Przepisy art. 148 § 2
zdanie drugie oraz § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania
karnego stosuje się.
4. Przebieg i wyniki oględzin mogą być ponadto utrwalone:
1) przez sporządzenie stenogramu; stenogram przekłada się na pismo zwykłe
z zaznaczeniem zastosowanego systemu stenografii, dołączając pierwopis
stenogramu do protokołu;
2) za pomocą urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk; utrwalony obraz lub
dźwięk stanowi załącznik do protokołu.
5. Dane uzyskane w wyniku oględzin stanowią tajemnicę prawnie chronioną
i podlegają ochronie przewidzianej dla informacji niejawnych o klauzuli tajności
„zastrzeżone”, określonej w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
6. W przypadku stwierdzenia zbędności posiadanych danych dla potrzeb
postępowania, które stanowiło podstawę ich uzyskania, Szef CBA lub osoba przez
niego upoważniona niezwłocznie zarządza ich komisyjne i protokolarne zniszczenie.
7. Przepis art. 207 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania
karnego stosuje się odpowiednio.

art. 40. więcej Art. 40. (uchylony).

art. 41. więcej Art. 41. 1. Funkcjonariusz kontrolujący może żądać od pracowników jednostki
kontrolowanej lub osoby pełniącej funkcję publiczną udzielenia mu, w terminie
i w miejscu przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach
dotyczących przedmiotu kontroli. Z przebiegu ustnych wyjaśnień sporządza się
protokół, który podpisuje funkcjonariusz kontrolujący i osoba składająca wyjaśnienia.
2. Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić jedynie w przypadkach, gdy
wyjaśnienia mają dotyczyć:
1) tajemnicy ustawowo chronionej;
2) faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność
karną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka
albo osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych
i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu
przysposobienia, opieki lub kurateli.
3. Prawo odmowy udzielenia wyjaśnień w przypadkach, o których mowa
w ust. 2 pkt 2, trwa mimo ustania małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia,
opieki lub kurateli.
4. Udzielający wyjaśnień może uchylić się od odpowiedzi na pytania, jeżeli
zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 i 3.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Każdy może złożyć funkcjonariuszowi kontrolującemu ustne lub
pisemne oświadczenie dotyczące przedmiotu kontroli.
2. Funkcjonariusz kontrolujący nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli
ma ono związek z przedmiotem kontroli.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych zagadnień
wymagających wiadomości specjalnych, kierownik właściwej jednostki
organizacyjnej CBA, z własnej inicjatywy lub na wniosek funkcjonariusza
kontrolującego, powołuje biegłego.
2. W postanowieniu o powołaniu biegłego określa się przedmiot i zakres badań
oraz termin wydania opinii.
3. W wyniku przeprowadzonych badań biegły sporządza szczegółowe
sprawozdanie zawierające opis przeprowadzonych badań wraz z wydaną na ich
podstawie opinią.
4. Jeżeli w toku kontroli ujawni się potrzeba dokonania przez funkcjonariusza
kontrolującego określonych czynności badawczych z udziałem specjalisty w danej
dziedzinie wiedzy lub praktyki, funkcjonariusz kontrolujący może, w drodze
postanowienia, powołać specjalistę do udziału w tych czynnościach, określając
przedmiot i czas jego działania.
5. Biegły i specjalista działają na podstawie postanowienia o ich powołaniu.
6. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba pełniąca funkcję
publiczną może wystąpić za pośrednictwem funkcjonariusza kontrolującego do
kierownika właściwej jednostki organizacyjnej CBA z wnioskiem o wyłączenie
z postępowania kontrolnego powołanego biegłego lub specjalisty z przyczyn
określonych w art. 34 ust. 1 i 2.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli funkcjonariusz kontrolujący
przedstawia w protokole kontroli.
2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku
kontroli oraz ocenę ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn
powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie
odpowiedzialnych.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Protokół kontroli podpisują funkcjonariusz kontrolujący
i kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, protokół kontroli
podpisują funkcjonariusz kontrolujący i osoba pełniąca funkcję publiczną.
3. Kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej lub osobie, o której
mowa w ust. 2, przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli,
umotywowanych zastrzeżeń dotyczących ustaleń zawartych w protokole.
4. Zastrzeżenia zgłasza się na piśmie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia
otrzymania protokołu kontroli.
5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3 i 4, Szef CBA
jest obowiązany dokonać ich analizy i w miarę potrzeby zarządzić dodatkowe
czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń polecić
zmianę lub uzupełnienie odpowiedniej części protokołu kontroli.
6. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części Szef CBA
przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.
7. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba, o której mowa
w ust. 2, może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od
dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy.
8. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń termin do złożenia wyjaśnienia
o odmowie podpisania protokołu liczy się od dnia otrzymania pisemnego stanowiska
Szefa CBA w sprawie rozpatrzenia tych zastrzeżeń.
9. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia
funkcjonariusz kontrolujący czyni wzmiankę w protokole.
10. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1
i 2 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez funkcjonariusza
kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Po sporządzeniu protokołu kontroli, z uwzględnieniem terminów,
o których mowa w art. 45 ust. 4 i 7, kierownik właściwej jednostki organizacyjnej
CBA może skierować:
1) wniosek:
a) o odwołanie ze stanowiska lub rozwiązanie stosunku pracy bez
wypowiedzenia z winy pracownika z powodu nieprzestrzegania przepisów
ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby
pełniące funkcje publiczne oraz innych ustaw wprowadzających
ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej
przez osoby pełniące funkcje publiczne,
b) o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w sytuacjach, o których mowa
w lit. a;
2) wystąpienie do kontrolowanego lub organu nadzorującego jego działalność
w sprawie stwierdzenia w kontrolowanej jednostce organizacyjnej naruszeń:
a) przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej
przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz innych ustaw
wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu
działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne,
b) przepisów prawa dotyczących procedur podejmowania i realizacji decyzji
w przedmiocie, o którym mowa w art. 31 ust. 2;
3) informację do Najwyższej Izby Kontroli lub innych właściwych organów
kontrolnych w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia kontroli
w szerszym zakresie.
2. Na podstawie protokołu kontroli, w przypadku uzasadnionego podejrzenia
popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, CBA wszczyna
i prowadzi postępowanie przygotowawcze.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 309 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, jeżeli zaistniały okoliczności określone
w ust. 2, materiały postępowania kontrolnego wraz z wnioskiem o wszczęcie
postępowania przygotowawczego Szef CBA przekazuje Prokuratorowi Generalnemu.
4. W przypadku ujawnienia innych czynów niż określone w ust. 2, za które
ustawowo przewidziana jest odpowiedzialność dyscyplinarna lub karna, CBA
zawiadamia o tym właściwe organy.
5. Organy i kierownicy jednostek organizacyjnych, do których skierowano
wnioski, wystąpienia, informacje i zawiadomienia, informują CBA o sposobie
i zakresie ich wykorzystania.

Art. 46a. <1.> Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy nie stosuje
się przepisów rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
2. Do kontroli udzielania zamówień publicznych nie stosuje się przepisów
działu XI rozdziału 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. poz. 2019).

art. 47. więcej Art. 47. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki i tryb przygotowywania i prowadzenia czynności kontrolnych,
dokumentowania poszczególnych czynności kontrolnych, sporządzania protokołu
kontroli oraz wniosków i wystąpień pokontrolnych przez funkcjonariuszy CBA,
uwzględniając możliwości składania zastrzeżeń i odmowy podpisania protokołu oraz
wzory dokumentów obowiązujących przy przeprowadzaniu czynności kontrolnych.

art. 48. więcej Art. 48. Służbę w CBA może pełnić osoba:
1) posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie;
2) korzystająca z pełni praw publicznych;
3) wykazująca nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;
4) która nie była skazana za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia
publicznego lub przestępstwo skarbowe;
5) dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych
w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
6) posiadająca co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe i wymagane
kwalifikacje zawodowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby;
7) która nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem
organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia
18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Zdolność fizyczną i psychiczną kandydatów do służby oraz
funkcjonariuszy CBA ustalają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do
spraw wewnętrznych.
2. (uchylony)

art. 50. więcej Art. 50. 1. Przyjęcie kandydata do służby w CBA następuje po przeprowadzeniu
postępowania kwalifikacyjnego, na które składają się:
1) złożenie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także
dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje
zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;
3) postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji
niejawnych;
4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w CBA.
2. W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBA na
stanowisko wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji, postępowanie
kwalifikacyjne może być rozszerzone o czynności mające na celu sprawdzenie
przydatności kandydata do służby na takim stanowisku, w tym o przeprowadzenie
badania poligraficznego.
3. Postępowanie kwalifikacyjne w stosunku do funkcjonariuszy lub byłych
funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży Granicznej
można ograniczyć do przeprowadzenia czynności określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór
kwestionariusza osobowego oraz szczegółowy tryb przeprowadzania postępowania
kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby w CBA, uwzględniając czynności
niezbędne do podjęcia decyzji dotyczącej osoby ubiegającej się o przyjęcie do służby
w CBA.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz CBA, zwany dalej
„funkcjonariuszem”, składa przysięgę według następującej roty:
„Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej przysięgam: służyć wiernie
Narodowi, pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym
organom Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i bezstronnie wykonywać
obowiązki funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, nawet
z narażeniem życia, a także strzec honoru, godności i dobrego imienia
służby oraz przestrzegać dyscypliny służbowej i zasad etyki zawodowej.”.
Przysięga może być złożona z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg”.
2. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, ceremoniał składania przysięgi.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze powołania,
o którym mowa w art. 6 ust. 1 lub 4, w drodze powierzenia obowiązków w trybie
art. 9 albo mianowania na podstawie zgłoszenia do służby.
2. Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w akcie
powołania, akcie powierzenia obowiązków albo decyzji o przyjęciu do służby
i mianowaniu na stanowisko służbowe w CBA.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji
służbowej i innych dokumentów funkcjonariuszy, organy właściwe do ich wydawania,
wymiany i unieważniania oraz dokonywania w nich wpisów, przypadki, w których
legitymacja służbowa lub inne dokumenty podlegają zwrotowi, wymianie lub
unieważnieniu, a także tryb postępowania w przypadku ich utraty, jak również sposób
posługiwania się legitymacją służbową oraz innymi dokumentami, uwzględniając
wymogi określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
4. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wzory znaków i innych dokumentów
identyfikacyjnych funkcjonariuszy.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Osobę przyjętą do służby w CBA mianuje się funkcjonariuszem
w służbie przygotowawczej na okres 3 lat.
1a. Osobę, którą powołano na stanowisko Szefa CBA, albo której powierzono
obowiązki Szefa CBA, mianuje się funkcjonariuszem w służbie stałej.
2. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz CBA podlega szkoleniu.
3. Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej oceny
ogólnej w opinii służbowej funkcjonariusz zostaje mianowany funkcjonariuszem
w służbie stałej.
4. W przypadku przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków
służbowych trwającej łącznie dłużej niż 30 dni Szef CBA może przedłużyć okres jego
służby przygotowawczej.
5. W uzasadnionych przypadkach Szef CBA może skrócić okres służby
przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Szef CBA jest właściwy do przyjmowania do służby w CBA,
mianowania funkcjonariuszy na stanowiska służbowe oraz ich przenoszenia,
delegowania, oddelegowania, zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych,
zawieszania i uchylania zawieszenia w czynnościach służbowych, zwalniania ze
służby oraz stwierdzania wygaśnięcia stosunku służbowego.
2. W sprawach osobowych funkcjonariuszy innych, niż wymienione w ust. 1, są
właściwi przełożeni, upoważnieni przez Szefa CBA.
3. Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, są załatwiane w drodze decyzji.
4. Mianowanie na stanowisko służbowe odbywa się z uwzględnieniem
wykształcenia i kwalifikacji zawodowych funkcjonariusza.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska
służbowe w CBA oraz wymagania, co do wykształcenia i kwalifikacji zawodowych,
jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze na poszczególnych stanowiskach służby,
mając na względzie zapewnienie realizacji przez funkcjonariuszy ustawowych zadań
CBA.

Art. 54a. W sprawach wynikających ze stosunku służbowego Szefa CBA jest
właściwy Prezes Rady Ministrów lub upoważniony przez niego minister powołany
w celu koordynowania działalności służb specjalnych. Upoważnienie nie może
obejmować spraw, o których mowa w art. 6.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem jego
obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu
służby, z uwzględnieniem czasu na wypoczynek oraz przypadków przedłużenia czasu
służby funkcjonariuszy, uzasadnionych potrzebą zapewnienia niezakłóconego toku
służby.

art. 56. więcej Art. 56. (uchylony).

Art. 56a. 1. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się
odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks
pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), zwanej dalej „Kodeksem pracy”,
a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów
art. 207 § 2 pkt 7, art. 209¹ § 4, art. 228, art. 229 § 1–1², art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1–3¹, art. 235–235², art. 237–237², art. 237⁷, art. 237⁸i art. 237⁹ § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 237⁹ § 3, art. 237¹¹ § 4, art. 237^11a § 1 i 3–6 oraz art. 237¹²–237¹⁴.
2. W zakresie określonym w ust. 1:
1) Szef CBA wykonuje obowiązki pracodawcy;
2) przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami;
3) funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika, uwzględniając
zalecenia wydawane przez służbę bezpieczeństwa i higieny służby.
3. Przepisy art. 209², art. 209³, art. 210 § 1–5 oraz przepisy wykonawcze wydane
na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowej
realizacji czynności podejmowanych w celu realizacji zadań, o których mowa
w art. 2 ust. 1 lub art. 30.
4. Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat
od dnia przyjęcia do służby.
5. W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych
stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad
bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach
zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania
czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego,
w szczególności gdy:
1) z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu
zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;
2) fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość
użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;
3) funkcjonariusz wykona czynność dobrowolnie.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu, nie rzadziej niż
raz na 2 lata.
2. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej podlega opiniowaniu
służbowemu, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.
3. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w terminie 7 dni od dnia jej
sporządzenia; może on w terminie 7 dni od dnia zapoznania się z opinią służbową
wnieść odwołanie do wyższego przełożonego.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza
opinii służbowej, szczegółowe warunki i tryb opiniowania funkcjonariuszy,
uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę
przy opiniowaniu i skalę ocen, właściwość przełożonych w zakresie wydawania
opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia
i rozpatrywania odwołań od opinii.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Funkcjonariusza można odwołać z zajmowanego stanowiska
i przenieść do dyspozycji Szefa CBA.
2. Funkcjonariusz może pozostawać w dyspozycji Szefa CBA nieprzerwanie nie
dłużej niż 4 miesiące.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusza przenosi się na
określone stanowisko służbowe, a w przypadku niewyrażenia przez niego pisemnej
zgody na przeniesienie na to stanowisko, funkcjonariusza zwalnia się ze służby
z zachowaniem uprawnień przewidzianych dla funkcjonariuszy zwalnianych na
podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4, chyba że spełnia warunki do zwolnienia ze służby na
korzystniejszych zasadach.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
przenoszenia funkcjonariuszy do dyspozycji Szefa CBA, z uwzględnieniem sposobu
pełnienia służby w okresie pozostawania w tej dyspozycji.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Funkcjonariusz z urzędu lub na własną prośbę może być przeniesiony
do pełnienia służby albo delegowany na okres do 6 miesięcy do czasowego pełnienia
służby w innej miejscowości.
2. Szef CBA w uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres
delegowania, o którym mowa w ust. 1, do 12 miesięcy.

art. 60. więcej Art. 60. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć, na okres do 6 miesięcy,
pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku
uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone.
2. Funkcjonariusza, gdy jest to uzasadnione realizacją zadań CBA, za jego zgodą,
można oddelegować do wykonywania zadań służbowych poza CBA, po przeniesieniu
go do dyspozycji Szefa CBA. Przepisów art. 58 nie stosuje się.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania,
wysokość i sposób wypłacania uposażenia i innych świadczeń pieniężnych
przysługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi, uwzględniając miejsce oraz
charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań służbowych poza CBA, a także
ustali, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, szczególne
uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza pełniącego służbę poza granicami kraju.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe
w przypadku wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko
służbowe.
2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe
w przypadku:
1) orzeczenia przez właściwą komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia
służby na zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli nie ma możliwości
mianowania go na stanowisko równorzędne;
2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii
służbowej w okresie służby przygotowawczej;
3) niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku
służbowym, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach
służbowych;
4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, gdy nie ma możliwości
mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe.
3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na
jego pisemną prośbę.
4. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko
służbowe z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych, na czas
nie dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania
karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub
przestępstwa skarbowe.
2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie
dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania
karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego,
postępowania w sprawie o wykroczenie lub wykroczenie skarbowe oraz postępowania
dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia
w czynnościach służbowych można przedłużyć na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy
niż do dnia uprawomocnienia się orzeczenia wydanego w postępowaniu karnym,
karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawie o wykroczenie lub wykroczenie
skarbowe, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy.
4. Zawieszenie w czynnościach służbowych polega na odsunięciu
funkcjonariusza od wykonywania obowiązków służbowych.
5. Od decyzji o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych,
funkcjonariusz może zwrócić się do Szefa CBA z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie
sprawy.
6. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany:
1) niezwłocznie zdać broń i legitymację służbową oraz przedmioty związane
z wykonywanymi przez niego zadaniami, a w szczególności akta i dokumenty
prowadzonych przez niego spraw;
2) informować kierownika jednostki organizacyjnej o zamiarze opuszczenia
miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej, o której
mowa w art. 49:
1) z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia
zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku
poszczególnych chorób ze służbą;
2) z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności
do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego.
1a. Funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom zleconym przez
komisję lekarską, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym
i dodatkowym.
1b. W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie
pozwalają na wydanie orzeczenia, funkcjonariusz może zostać skierowany na
obserwację w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.
2. Funkcjonariusz może być również poddany badaniom poligraficznym.
O skierowaniu funkcjonariusza na te badania decyduje Szef CBA. Decyzja Szefa CBA
nie wymaga uzasadnienia.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku:
1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;
2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby
przygotowawczej;
3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;
4) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa;
5) podania nieprawdy w oświadczeniu składanym na podstawie art. 10 ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, stwierdzonego w drodze postępowania dyscyplinarnego;
6) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo
ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
7) objęcia kierowniczego stanowiska państwowego albo objęcia funkcji z wyboru
w organach samorządu terytorialnego.
2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku:
1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby
stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach;
2) tymczasowego aresztowania;
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone
w ust. 1 pkt 6;
4) nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach
odrębnych;
5) wniesienia aktu oskarżenia w przypadku umyślnego przestępstwa ściganego
z oskarżenia publicznego;
6) niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez
osoby pełniące funkcje publiczne;
6a) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badania, o których
mowa w art. 63 ust. 1a, lub niepoddania się im, albo w przypadku dwukrotnego
nieusprawiedliwionego niestawienia się na obserwację w podmiocie leczniczym,
w przypadku wyrażenia zgody przez funkcjonariusza, chyba że skierowanie do
komisji lekarskiej nastąpiło na wniosek funkcjonariusza;
7) odmowy poddania się badaniu, o którym mowa w art. 63 ust. 2;
7a) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;
8) popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, w sytuacji gdy
okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości.
3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby.

art. 65. więcej Art. 65. Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku:
1) śmierci funkcjonariusza lub stwierdzenia zaginięcia, o którym mowa
w art. 98 ust. 4;
2) nieobecności funkcjonariusza w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy
z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że wcześniej nastąpiło zwolnienie
funkcjonariusza ze służby.

art. 66. więcej Art. 66. 1. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub
prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego
i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w przypadku uchylenia
kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia
ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku
z wyznaczeniem na niższe stanowisko służbowe. O uchyleniu innych skutków
decyduje Szef CBA.
2. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub
prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego
i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie
skutki, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego
przeprowadzonego w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa
stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu.
3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary
dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie
przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku
postępowania dyscyplinarnego, decyduje Szef CBA. Przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio.

art. 67. więcej Art. 67. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2
i ust. 2 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby
z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Funkcjonariusza nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży,
w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,
urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego, z wyjątkiem
przypadków określonych w art. 64 ust. 1 pkt 3, 4, 6 i 7 oraz ust. 2 pkt 2–5.
2. W przypadku zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie
art. 64 ust. 2 pkt 4 w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na
warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego
przysługuje mu uposażenie do końca okresu ciąży oraz trwania wymienionego urlopu.
3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 58 ust. 3 lub
art. 64 ust. 2 pkt 4 w czasie urlopu wychowawczego, przysługują do końca okresu, na
który ten urlop został udzielony:
1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu
zasiłku wychowawczego;
2) inne uprawnienia przewidziane dla zwalnianych z pracy w czasie urlopu
wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie
świadectwo służby.
2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie 7 dni
od dnia jego otrzymania.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dane, które należy
podać w świadectwie służby, a także tryb wydawania i sprostowania świadectwa
służby oraz formularz świadectwa służby, uwzględniając właściwość przełożonych
w tych sprawach oraz specyfikę służby.

art. 70. więcej Art. 70. 1. W CBA mogą być zatrudniani pracownicy.
2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 72.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków
wynikających z roty złożonej przysięgi.
2. Funkcjonariusz jest obowiązany odmówić wykonania polecenia przełożonego,
jeżeli wykonanie polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa.
3. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz
informuje Szefa CBA, z pominięciem drogi służbowej.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Funkcjonariuszowi nie wolno pozostawać w stosunku pracy oraz
podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.
2. W stosunku do funkcjonariuszy mają zastosowanie ograniczenia
w prowadzeniu działalności gospodarczej wynikające z ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące
funkcje publiczne. Funkcjonariusze obowiązani są do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym na zasadach, w trybie i w terminach określonych w przepisach tej ustawy.
3. Funkcjonariusze CBA składają oświadczenia, o których mowa w ust. 2,
Szefowi CBA. Szef CBA i jego zastępcy składają oświadczenia Prezesowi Rady
Ministrów, który dokonuje analizy zawartych w nich danych.
3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, Szefa CBA i jego zastępców są
zamieszczane bez ich zgody, w terminie 7 dni od dnia złożenia oświadczenia, na
stronach podmiotowych Biuletynu Informacji Publicznej CBA, z wyłączeniem danych
dotyczących daty i miejsca urodzenia, numeru PESEL, miejsca zamieszkania
i położenia wskazanych w oświadczeniu nieruchomości.
4. Szef CBA może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonywanie poza służbą
zajęcia zarobkowego o charakterze naukowym, dydaktycznym, badawczo-
-dydaktycznym lub badawczym, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem przez niego
zadań służbowych i nie godzi w dobro służby.
5. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować Szefa CBA o zaciąganych
zobowiązaniach finansowych, a także zobowiązaniach małżonka lub osoby
pozostającej z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli wysokość
zobowiązania łącznie przekracza pięciokrotność miesięcznego uposażenia
funkcjonariusza.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych
przekazywanych przez funkcjonariusza w przypadkach, o których mowa w ust. 4 i 5,
uwzględniając wymagania określone w przepisach o ochronie danych osobowych.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznej ani
uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz.
2. Funkcjonariusz nie może pełnić funkcji publicznej.
3. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych.
4. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na
przynależność do organizacji lub stowarzyszeń krajowych, zagranicznych albo
międzynarodowych.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na
wyjazd za granicę poza obszar Unii Europejskiej.
2. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o wyjeździe za
granicę do państw członkowskich Unii Europejskiej.
3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, przypadki, w których uzyskanie
zezwolenia lub wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie jest
wymagane, a także obowiązki funkcjonariusza wyjeżdżającego za granicę i powracającego z zagranicy.

art. 75. więcej Art. 75. Funkcjonariusz w związku z wykonywaniem zadań służbowych
korzysta z ochrony przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariuszy
publicznych.

art. 76. więcej Art. 76. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na
ochronę prawną, jeżeli postępowanie karne wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo
popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych zostanie zakończone
prawomocnym orzeczeniem o umorzeniu wobec braku ustawowych znamion czynu
zabronionego lub niepopełnienia przestępstwa albo wyrokiem uniewinniającym.
2. Koszty w wysokości odpowiadającej określonemu w odrębnych przepisach
wynagrodzeniu jednego obrońcy zwraca się ze środków CBA.

art. 77. więcej Art. 77. (uchylony).

art. 78. więcej Art. 78. 1. Funkcjonariusze otrzymują nieodpłatnie uzbrojenie i wyposażenie
niezbędne do wykonywania czynności służbowych.
2. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, normy wyposażenia i uzbrojenia
oraz szczegółowe zasady dostępu do wyposażenia i uzbrojenia, jego przyznawania
i użytkowania.

art. 79. więcej Art. 79. (uchylony).

art. 80. więcej Art. 80. 1. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków do
nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od
uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia
zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za
ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm.).
2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz nagrody roczne i uznaniowe, odpowiednio przeliczone zgodnie z art. 110 ustawy, o której mowa w ust. 1.
3. Składki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia
jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie
składek następuje na wniosek funkcjonariusza.
4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym
na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39,
730, 752 i 1622).
5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie
ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy,
o której mowa w ust. 1.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do funkcjonariusza, jeżeli po zwolnieniu
ze służby, pomimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej,
zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom
społecznym.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 i 6, kwotę należnych,
zwaloryzowanych składek przekazuje się niezwłocznie na podstawie zawiadomienia
przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o nabyciu przez funkcjonariusza prawa do
emerytury lub renty przewidzianej w przepisach, o których mowa w ust. 4.
8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych.
9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy
przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa
w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność
zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czynności związanych
z przekazywaniem tych składek.

art. 81. więcej Art. 81. 1. Okres służby funkcjonariusza traktuje się jako pracę w szczególnych
warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
2. Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby w CBA podjął pracę, okres
tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień
wynikających z prawa pracy.

art. 82. więcej Art. 82. Funkcjonariuszowi przysługują uprawnienia pracownika związane
z rodzicielstwem określone w Kodeksie pracy, z wyjątkiem art. 186⁷, jeżeli przepisy
niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. Przepis art. 189¹ stosuje się odpowiednio.

art. 83. więcej Art. 83. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przebieg
służby funkcjonariuszy. Rozporządzenie powinno określać:
1) szczegółowe warunki i tryb załatwiania spraw, w tym spraw osobowych
funkcjonariuszy, nawiązania, rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku
służbowego, mianowania, przenoszenia, odwoływania i zwalniania ze stanowisk
służbowych;
2) sposób usprawiedliwiania nieobecności w służbie;
3) rodzaje informacji, których ze względu na przebieg służby funkcjonariusza jest
on obowiązany udzielić.

art. 84. więcej Art. 84. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu
wypoczynkowego w wymiarze 28 dni roboczych.
2. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego
z upływem 6 miesięcy służby, w wymiarze połowy urlopu przysługującego mu po
roku służby.
3. Prawo do urlopu wypoczynkowego w pełnym wymiarze funkcjonariusz
nabywa z upływem roku służby. Do urlopu tego wlicza się urlop, o którym mowa
w ust. 2.
4. Prawo do kolejnych urlopów funkcjonariusz nabywa w każdym następnym
roku kalendarzowym.
5. Do okresu służby, od którego zależy prawo do urlopu, wlicza się okresy
poprzedniego zatrudnienia i służby, bez względu na przerwy w zatrudnieniu i służbie
oraz sposób rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego.
6. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem
dni ustawowo wolnych od pracy.

art. 85. więcej Art. 85. 1. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w warunkach szczególnie
uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi
właściwościami służby, może być przyznany płatny urlop dodatkowy w wymiarze do
7 dni roboczych rocznie.
2. Funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki lub
odbywanie studiów i naukę tę pobiera lub odbywa studia, jak również uzyskał zezwolenie na złożenie wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora lub stopnia doktora habilitowanego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej, udziela się płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze:
1) na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie – 7 dni;
2) w szkołach wyższych, w każdym roku studiów – 21 dni;
3) dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na
studiach podyplomowych – 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu
końcowego;
4) w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich i obrony rozprawy
doktorskiej lub dla przygotowania się do kolokwium habilitacyjnego – 28 dni;
5) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego – 30 dni;
6) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji
legislacyjnej – 14 dni.
3. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, na pisemny wniosek uzasadniony
ważnymi względami osobistymi, można udzielić urlopu bezpłatnego w wymiarze do
6 miesięcy.
4. Funkcjonariuszowi udziela się płatnego urlopu okolicznościowego w celu
zawarcia związku małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka
własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie
i utrzymanie, w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu śmierci małżonka,
dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby
pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką. Urlopu
okolicznościowego można także udzielić funkcjonariuszowi w celu załatwienia
ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne
uwzględnienie. Urlopu okolicznościowego udziela się w wymiarze do 5 dni.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje stanowisk,
na których występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia,
a także rodzaje innych stanowisk, na których przysługuje prawo do urlopu
dodatkowego, o których mowa w ust. 1, albo, gdy jest to uzasadnione szczególnym
charakterem zadań, uwzględniając specyfikę służby.

art. 86. więcej Art. 86. 1. Funkcjonariusz oddelegowany do pełnienia służby poza CBA ma
prawo tylko do jednego urlopu wypoczynkowego, w wymiarze korzystniejszym.
2. Niewykorzystanej w okresie oddelegowania części urlopu wypoczynkowego,
wynikającej z różnicy w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszowi po
powrocie z oddelegowania.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki
i tryb udzielania funkcjonariuszom urlopów, o których mowa w art. 84 i art. 85 ust. 1–
4, mając na uwadze:
1) przełożonych właściwych w sprawach urlopów;
2) warunki udzielania płatnych urlopów szkoleniowych i okolicznościowych;
3) warunki udzielenia funkcjonariuszowi urlopu bezpłatnego;
4) (uchylony)
2. Rozporządzenie powinno uwzględniać prawo funkcjonariusza do odpoczynku
oraz zapewnienie ciągłości i skuteczności realizacji zadań.

art. 88. więcej Art. 88. Funkcjonariuszowi, który osiąga znaczące wyniki w służbie, Szef CBA
może udzielić następujących wyróżnień:
1) krótkoterminowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 7 dni roboczych;
2) nagrody pieniężnej lub rzeczowej;
3) mianowania na wyższe stanowisko służbowe;
4) przedstawienia do orderu lub odznaczenia.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem powołania, powierzenia
obowiązków albo mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe.
2. Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia
pieniężne.
3. Uposażenie składa się z uposażenia zasadniczego i premii oraz z dodatku
specjalnego, w przypadku jego przyznania.
4. Funkcjonariusz otrzymuje premię, której wysokość kształtuje się do 30%
uposażenia zasadniczego, jednak nie mniej niż 1%.
4a. Szef CBA ustala wysokość premii funkcjonariusza na wniosek kierownika
jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom
Szefa CBA oraz kierownikom jednostek organizacyjnych CBA i ich zastępcom,
bezpośrednio.
4b. Szef CBA ustala wysokość premii, na okres 6 miesięcy, w terminach:
1) od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku;
2) od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia danego roku.
4c. Szef CBA ustala wysokość premii w drodze decyzji. Wydanie decyzji nie jest
wymagane w sytuacji, gdy wysokość premii nie ulega zmianie.
4d. Wysokość premii jest uzależniona od:
1) stopnia trudności, złożoności i sposobu realizacji zadań wykonywanych przez
funkcjonariusza;
2) kwalifikacji zawodowych funkcjonariusza;
3) efektów pracy funkcjonariusza;
4) opinii służbowej poprzedzającej ustalenie wysokości premii.
4e. Szef CBA, w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w przypadku:
1) popełnienia przez funkcjonariusza przestępstwa, przestępstwa skarbowego lub
przewinienia dyscyplinarnego,
2) niewywiązywania się przez funkcjonariusza z realizacji zadań służbowych,
3) znacznego obniżenia efektywności pracy funkcjonariusza
– może obniżyć wysokość premii przed upływem sześciomiesięcznego okresu, na
który została ustalona.
4f. Szef CBA może ustalić wyższą wysokość premii, przed upływem
sześciomiesięcznego okresu, na który została ustalona, jeżeli jest to uzasadnione
charakterem i efektami bieżąco realizowanych zadań lub wykonywaniem przez
funkcjonariusza czynności wykraczających poza zakres jego obowiązków
służbowych.
4g. Szef CBA może, w drodze decyzji, przyznać dodatek specjalny, jeżeli
funkcjonariusz:
1) realizuje zadania w szczególnie trudnych warunkach lub wymagające znacznego
nakładu pracy, zaangażowania i odpowiedzialności, co w istotny sposób wpływa
na efekty działalności CBA;
2) wykonuje obowiązki służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby w okresie
dłuższym niż 3 miesiące;
3) posiada wiedzę lub umiejętności specjalistyczne, szczególnie przydatne
w realizacji złożonych przedsięwzięć lub działań CBA.
4h. Szef CBA ustala wysokość dodatku specjalnego na wniosek kierownika
jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom
Szefa CBA oraz kierownikom jednostek organizacyjnych CBA i ich zastępcom,
bezpośrednio.
4i. Szef CBA, przyznając dodatek specjalny, określa okres jego otrzymywania.
4j. Wysokość dodatku specjalnego nie może być wyższa niż 30% uposażenia
zasadniczego funkcjonariusza.
5. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej,
której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.
6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty
bazowej, o której mowa w ust. 5, jednak nie może ona być niższa niż 3,5-krotność
kwoty bazowej, uwzględniając specyfikę i warunki pełnionej służby.
7. Uposażenie jest płatne miesięcznie z góry.

art. 90. więcej Art. 90. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stawki
uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy na poszczególnych stanowiskach
służbowych oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, z uwzględnieniem trybu i terminów ich wypłacania.
2. (uchylony)
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
zaliczania okresów służby i pracy, uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia,
uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w CBA,
okresy zatrudnienia i inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają
wliczeniu do okresu pracy.

art. 91. więcej Art. 91. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia, świadczeń i innych
należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym
roszczenie stało się wymagalne.
2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić
przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione
wyjątkowymi okolicznościami.
3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz
należności pieniężnych przerywa:
1) każda czynność przed Szefem CBA lub kierownikiem jednostki organizacyjnej
CBA, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia
roszczenia;
2) uznanie roszczenia.

art. 92. więcej Art. 92. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne:
1) należności za podróże służbowe i świadczenia przysługujące z tytułu
przeniesienia lub delegowania do czasowego pełnienia służby w innej
miejscowości;
2) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby.
3) (uchylony)
4) (uchylony)
2. W przypadku śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługują:
1) zasiłek pogrzebowy;
2) odprawa pośmiertna.

art. 93. więcej Art. 93. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne,
uznaniowe, zapomogi oraz dodatek mieszkaniowy.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wysokość funduszu na nagrody,
zapomogi i dodatki mieszkaniowe, ustalając jednocześnie wysokość środków
finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe, zapomogi i dodatki
mieszkaniowe oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe,
zapomogi i dodatki mieszkaniowe.

Art. 93a. 1. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym
nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku
kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi wypłaca się
uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej członkom rodziny funkcjonariusza.
5. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia
otrzymanego w okresie zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego
aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania
umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony.
6. Nagrodę roczną obniża się, nie więcej niż o 50% jej wysokości określonej
w ust. 1, w przypadkach:
1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi
postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;
2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany;
3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione
nieumyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo
skarbowe.
7. W przypadkach, o których mowa w ust. 6, przy ustalaniu wysokości nagrody
rocznej kierownik jednostki organizacyjnej uwzględnia charakter popełnionego czynu
lub przewinienia, jego skutki i rodzaj oraz dotychczasowe wyniki w służbie.
8. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:
1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie
przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej:
a) wydalenia ze służby,
b) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe,
c) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
3) zwolnienia ze służby na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2, 4 lub 5 albo
art. 64 ust. 2 pkt 1.
9. Obniżenie lub pozbawienie prawa do nagrody rocznej następuje za rok
kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem
postępowania karnego, karnego skarbowego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda
została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało
zakończone prawomocnym orzeczeniem.
10. Nagrodę roczną wypłaca się w ciągu pierwszych trzech miesięcy
kalendarzowych następujących po roku, za który przysługuje nagroda roczna,
z wyjątkiem nagrody rocznej przysługującej funkcjonariuszowi zwalnianemu ze
służby oraz nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, które
wypłaca się niezwłocznie, po stwierdzeniu wygaśnięcia stosunku służbowego.

Art. 93b. 1. Funkcjonariuszowi można przyznać nagrodę uznaniową za
uzyskiwanie znaczących wyników w służbie, wykonywanie zadań służbowych
w szczególnie trudnych warunkach lub wymagających znacznego nakładu pracy,
zaangażowania i odpowiedzialności, a także w razie dokonania czynu świadczącego
o odwadze funkcjonariusza.
2. Wysokość nagrody uznaniowej powinna być adekwatna do warunków,
uzasadniających jej przyznanie.
3. Nagrodę uznaniową przyznaje Szef CBA.

Art. 93c. 1. Funkcjonariuszowi, w przypadku zdarzenia losowego,
powodującego pogorszenie sytuacji materialnej jego i jego rodziny, można przyznać
zapomogę. Przy określaniu wysokości zapomogi uwzględnia się wszystkie
okoliczności mające wpływ na sytuację materialną.
2. W związku ze śmiercią funkcjonariusza zapomogę można przyznać również
członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.
3. Zapomogę przyznaje Szef CBA.

Art. 93d. 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się, w drodze decyzji, dodatek
mieszkaniowy, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami CBA oraz jeżeli:
1) on sam, małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym nie posiadają lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego
w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej;
2) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości, w której on sam,
współmałżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym nie posiadają lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego;
3) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i nie został
zakwaterowany na koszt CBA.
2. Miejscowością pobliską jest miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi
środkami transportu zbiorowego przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie
z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji
(przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej
miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku)
w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości,
w której pełni służbę.
3. Funkcjonariuszowi nie przyznaje się dodatku mieszkaniowego, jeżeli:
1) jego małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym, pełniący służbę w CBA, uzyskują dodatek mieszkaniowy na lokal
lub dom jednorodzinny w tej samej miejscowości;
2) on sam lub osoby, o których mowa w pkt 1, posiadają, w tym również
w miejscowości innej niż określona w ust. 1 pkt 1, lokal mieszkalny lub dom
jednorodzinny z którego wynajmowania uzyskują dochód;
3) otrzymując dodatek mieszkaniowy w okresie poprzedzającym złożenie wniosku,
w przypadku zmiany stanu faktycznego mającego wpływ na uprawnienie do otrzymywania przysługującego świadczenia lub na jego wysokość, nie dopełnił obowiązku powiadomienia o tym Szefa CBA.
4. Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na podstawie wniosku funkcjonariusza,
zawierającego:
1) uzasadnienie;
2) dokumenty, potwierdzające tytuł prawny do lokalu lub domu jednorodzinnego;
3) oświadczenie, że nie zachodzą warunki, o których mowa w ust. 3;
4) zobowiązanie do niezwłocznego pisemnego zawiadomienia Szefa CBA o każdej
zmianie, mającej wpływ na uprawnienie do otrzymywania dodatku
mieszkaniowego lub na jego wysokość.
5. Szef CBA przyznaje dodatek mieszkaniowy na okres najmu, nie dłuższy
jednak niż na okres roku i pod warunkiem spełniania przez cały ten okres przesłanek,
uzasadniających jego przyznanie.
6. Dodatek mieszkaniowy można przyznać do wysokości wynikającej
z przedstawionych dokumentów, przy uwzględnieniu sytuacji rodzinnej i majątkowej
funkcjonariusza oraz średnich cen rynkowych najmu w miejscu pełnienia służby
w dniu przyznania dodatku mieszkaniowego.
7. Wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się w przypadku niespełniania
przesłanek, uzasadniających jego przyznanie.

art. 94. więcej Art. 94. 1. Świadczeniami, o których mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1, są:
1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie kosztów wyżywienia
w czasie podróży służbowej;
2) zwrot kosztów przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do
miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem oraz noclegów
bądź ryczałt za nocleg;
3) diety za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowej miejscowości pełnienia
służby;
4) zwrot kosztów przejazdu do miejscowości przeniesienia lub delegowania;
5) zasiłek osiedleniowy z tytułu przeniesienia do pełnienia służby w innej
miejscowości.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i tryb
przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1, a także sposób ich wypłaty,
uwzględniając charakter zadań funkcjonariusza odbywającego podróż służbową lub przeniesionego lub delegowanego do pełnienia służby w innej miejscowości oraz zróżnicowanie kosztów utrzymania.

art. 95. więcej Art. 95. 1. Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane potrącenia na
podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie
przepisów szczególnych – na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej
lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach
szczególnych.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy płatności
uposażenia i innych świadczeń pieniężnych, a także właściwość i tryb postępowania
w sprawach wypłacania świadczeń pieniężnych oraz dokonywania potrąceń z tych
należności, uwzględniając formy wypłaty świadczeń pieniężnych oraz maksymalny
dopuszczalny okres opóźnienia w ich wypłacie.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 58 ust. 3,
art. 61 ust. 4 i art. 64 ust. 1 pkt 1 i 7, ust. 2 pkt 1 i 4 oraz ust. 3 otrzymuje:
1) odprawę;
2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku
zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe.
1a. Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu
wypoczynkowego lub dodatkowego ustala się w wysokości 1/21 miesięcznego
uposażenia, należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku
służbowym.
2. Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2–6 oraz
ust. 2 pkt 2, 3 i 5–8 otrzymuje ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

art. 97. więcej Art. 97. 1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się
wysokości sześciomiesięcznego uposażenia, należnego na ostatnio zajmowanym
stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA.
Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia za każdy dalszy pełny rok wysługi
ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości ośmiomiesięcznego uposażenia.
Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.
2. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się
wysokości jednomiesięcznego uposażenia, należnego na ostatnio zajmowanym
stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA.

art. 98. więcej Art. 98. 1. W przypadku śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie
przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu
funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, a także ekwiwalent
pieniężny, o którym mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2.
2. W przypadku śmierci funkcjonariusza, pozostającej w związku z jego służbą,
pozostałej po nim rodzinie przysługuje świadczenie pieniężne w podwójnej wysokości
renty rodzinnej, wypłacane miesięcznie z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest CBA, a także ekwiwalent pieniężny, o którym mowa
w art. 96 ust. 1 pkt 2.
3. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują małżonkowi
funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej
kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali
warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby
Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy.
Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza Szef
CBA.

art. 99. więcej Art. 99. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na
podstawie art. 64 ust. 1 pkt 1, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu
ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu należnemu
na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania
w dyspozycji Szefa CBA.
2. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który
nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych
świadczeń.
3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4,
który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co
miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej
jednak niż przez 3 miesiące, chyba że wcześniej właściwa komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.

art. 100. więcej Art. 100. 1. W przypadku śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy
pośmiertnej, o której mowa w art. 98 ust. 1, przysługuje zasiłek pogrzebowy
w wysokości:
1) 4000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub
rodzice;
2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej
w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego
w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków CBA. Szef CBA może
wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek
choroby pozostającej w związku ze służbą.

art. 101. więcej Art. 101. 1. W przypadku śmierci członka rodziny funkcjonariuszowi
przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
1) 4000 zł – jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz;
2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej
w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w przypadku
śmierci członków rodziny funkcjonariusza:
1) małżonka;
2) dzieci własnych lub małżonka oraz dzieci przysposobionych;
3) dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej;
4) dzieci przyjętych na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności, jeżeli
rodzice ich nie żyją albo nie mogą zapewnić im utrzymania bądź zostali
pozbawieni lub ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej;
5) rodziców funkcjonariusza, a także ich ojczyma, macochy oraz osób ich
przysposabiających;
6) osób, których opiekunem prawnym został ustanowiony funkcjonariusz lub jego
małżonek.
3. (uchylony)

art. 102. więcej Art. 102. W przypadku urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie
pozostawania w dyspozycji Szefa CBA funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do
uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość.

Art. 102a. 1. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony
przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na
warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu ojcowskiego wynosi 100% uposażenia, o którym mowa w art. 102.
2. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony przepisami Kodeksu
pracy jako okres urlopu rodzicielskiego wynosi:
1) 100% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za okres do:
a) 6 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa w art. 182^1a
§ 1 pkt 1 i art. 183 § 4 pkt 1 Kodeksu pracy,
b) 8 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadkach, o których mowa
w art. 182^1a § 1 pkt 2 i art. 183 § 4 pkt 2 Kodeksu pracy,
c) 3 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa
w art. 183 § 4 pkt 3 Kodeksu pracy;
2) 60% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za okres urlopu
rodzicielskiego przypadający po okresach, o których mowa w pkt 1.
3. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza-kobiety, która we wniosku, złożonym
nie później niż 21 dni po porodzie, wystąpi o udzielenie jej, bezpośrednio po urlopie
macierzyńskim, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, wynosi 80%
miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za cały okres odpowiadający
okresowi tych urlopów.
3a. W przypadku gdy wysokość uposażenia funkcjonariusza pomniejszonego
o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, obliczonego zgodnie z ust. 1–
3, jest niższa niż kwota świadczenia rodzicielskiego, określonego w ustawie z dnia
28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm.), kwotę uposażenia funkcjonariusza pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych podwyższa się do wysokości świadczenia
rodzicielskiego.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do funkcjonariusza, który we wniosku,
złożonym nie później niż 21 dni po przyjęciu dziecka na wychowanie i wystąpieniu do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub po przyjęciu dziecka na wychowanie jako rodzina
zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, wystąpi o udzielenie mu,
bezpośrednio po urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu
rodzicielskiego w pełnym wymiarze.
5. Funkcjonariuszowi, który z uwagi na wniosek złożony w trybie ust. 3 albo
4 otrzymał 80% uposażenia, o którym mowa w ust. 3, w przypadku rezygnacji
z urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze albo rezygnacji z urlopu rodzicielskiego
w wymiarze, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przysługuje jednorazowe wyrównanie
otrzymywanego uposażenia, o którym mowa w ust. 3, do wysokości 100%, pod
warunkiem niepobrania uposażenia za okres odpowiadający okresom tych urlopów.

Art. 102b. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz
otrzymuje 80% uposażenia.
2. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony
od zajęć służbowych z powodu:
1) choroby funkcjonariusza, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych
z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645 i 1590);
2) oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;
3) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym
lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem
przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;
4) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za
członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka
funkcjonariusza, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz
dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie
domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania nad nimi opieki;
5) konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub
małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym
na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia,
w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub
szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani,
z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której mowa
w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do
lat 3 (Dz. U. z 2019 r. poz. 409 i 730), lub dziennego opiekuna,
sprawujących opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka
funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba
uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad
dzieckiem,
c) pobytu małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale
opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym
podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
3. Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego
sprawowania opieki, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, przysługuje przez okres nie
dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa
w ust. 2 pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym
okresy te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.
4. Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków
rodziny wymagających opieki.
5. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest
zwolniony od zajęć służbowych z powodu:
1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,
2) choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby,
3) wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze
służby,
4) choroby przypadającej w czasie ciąży,
5) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów
na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania
komórek, tkanek i narządów,
6) oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi,
7) przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania
przez komisję lekarską
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia.
6. Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy funkcjonariusz
został zwolniony od zajęć służbowych:
1) w wyniku popełnienia przez inną osobę umyślnego czynu zabronionego
w związku z wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności służbowych,
stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;
2) na skutek czynów o charakterze bohaterskim dokonanych w szczególnie
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem
życia lub zdrowia, w obronie prawa, nienaruszalności granic państwowych,
życia, mienia lub bezpieczeństwa obywateli.
7. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa
w ust. 6 pkt 2, stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie
do wyższego przełożonego.

Art. 102c. 1. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza
zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, z tym że:
1) w przypadku, o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 2 – zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 5 lit. a – oświadczenie
funkcjonariusza;
3) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo
uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
2. W przypadkach uzasadnionych charakterem, miejscem, sposobem lub
rodzajem zadań służbowych wykonywanych przez funkcjonariusza okres jego
przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza się w inny sposób niż określony
w ust. 1.
3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych, sposób stwierdzania nieobecności w służbie
funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 2.

Art. 102d. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dostarczyć przełożonemu
właściwemu do spraw osobowych zaświadczenie lekarskie, zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję, o której mowa w art. 102c
ust. 1 pkt 3, w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
2. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 102b
ust. 2 pkt 5 lit. a, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć przełożonemu właściwemu
do spraw osobowych w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2,
nieobecność w służbie w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim uznaje się za
nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia albo
oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od funkcjonariusza.

Art. 102e. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie funkcjonariusza,
o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, może podlegać kontroli.
2. Kontrolę przeprowadzają:
1) komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych –
w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
2) przełożony funkcjonariusza właściwy w sprawach osobowych – w zakresie
prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego i spełnienia wymogów
formalnych zaświadczeń lekarskich oraz w zakresie oświadczenia
funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie
zwolnienia lekarskiego, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres
zwolnienia.
4. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że oświadczenie funkcjonariusza,
o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, zostało złożone niezgodnie z prawdą,
funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
5. Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności do
służby wcześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, funkcjonariusz
traci prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
6. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało
sfałszowane, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
7. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na
ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym
sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie
wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem,
a w szczególności czy nie wykonuje pracy zarobkowej.
8. Kontrola oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c
ust. 1 pkt 2, polega na ustaleniu, czy nastąpiło nieprzewidziane zamknięcie żłobka,
klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko
funkcjonariusza, lub na ustaleniu, czy niania lub dzienny opiekun dziecka przebywali
na zwolnieniu lekarskim.
9. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz
oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, przeprowadza
osoba upoważniona przez przełożonego funkcjonariusza.
10. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że funkcjonariusz wykonuje pracę
zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w inny sposób niezgodny z jego
celem, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało
nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
11. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczenie funkcjonariusza,
o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, nie jest zgodne z prawdą, osoba kontrolująca
sporządza protokół.
12. Protokół przedstawia się funkcjonariuszowi w celu wniesienia do niego
ewentualnych uwag. Wniesienie uwag funkcjonariusz potwierdza własnoręcznym
podpisem.
13. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole przełożony stwierdza utratę
prawa do uposażenia za okres, o którym mowa w ust. 3 lub 4. Przepis stosuje się
odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez komisję lekarską podległą ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych w wyniku przeprowadzenia przez tę komisję
kontroli o nieprawidłowościach w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.
14. Od decyzji, o której mowa w ust. 13, funkcjonariuszowi przysługuje
odwołanie do wyższego przełożonego.
15. Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1) nie zostało sfałszowane;
2) zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń lekarskich.
16. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 15 pkt 1, zachodzi
podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, przełożony występuje do
lekarza, który wystawił zaświadczenie lekarskie, o wyjaśnienie sprawy.
17. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie
z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, przełożony
występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 102f. 1. Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 102b, stanowi
uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku
służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na
prawo do uposażenia i innych należności lub ich wysokość.
2. Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim
przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim
stanowi 1/30 uposażenia, o którym mowa w art. 102b.
3. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym
przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia
przy najbliższej wypłacie.
4. Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim
miesiącu pełnienia służby, potrąca się odpowiednią część uposażenia z należności
przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten zwraca
odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.

Art. 102g. 1. Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń
funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się
w całości na nagrody za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie
funkcjonariuszy przebywających na zwolnieniach lekarskich.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz na nagrody
w ramach funduszu na nagrody, zapomogi i dodatki mieszkaniowe.
3. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po
zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego nie krócej niż miesiąc kalendarzowy
i nie dłużej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego
uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia
uposażeń funkcjonariuszy.

Art. 102h. Zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia
się przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 98 ust. 1 oraz
art. 99.

art. 103. więcej Art. 103. 1. Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych
zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.
2. W przypadku uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych
funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki
tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze
służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą
dyscyplinarną wydalenia ze służby.

art. 104. więcej Art. 104. 1. Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od
najbliższego terminu płatności 70% ostatnio należnego uposażenia.
2. W przypadku umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia
prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część
uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie
zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu
funkcjonariusza ze służby.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne
umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w przypadku warunkowego
umorzenia postępowania karnego.

art. 105. więcej Art. 105. 1. Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia
służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od
najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas
nieusprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część
uposażenia przy najbliższej wypłacie.
2. W przypadku uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się
funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności
nieusprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część
uposażenia miesięcznego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zawinionej
niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.
4. Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca
kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego
za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli
funkcjonariusz pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąca mu się
odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

art. 106. więcej Art. 106. Funkcjonariusz, niezależnie od odpowiedzialności karnej, ponosi
odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia.

art. 107. więcej Art. 107. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za
naruszenia dyscypliny służbowej oraz w innych przypadkach określonych w ustawie.
2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest:
1) odmowa wykonania albo niewykonanie polecenia przełożonego, względnie
organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń
funkcjonariuszom CBA, z wyłączeniem poleceń, o których mowa
w art. 71 ust. 2;
2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;
3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień
określonych w przepisach prawa;
4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli
spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub
innej osobie;
5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia
dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce
organizacyjnej CBA;
6) stawienie się do służby w stanie po spożyciu alkoholu lub po użyciu podobnie
działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub używanie podobnie
działającego środka w czasie służby albo w obiektach lub na terenach
zajmowanych przez CBA;
7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;
8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie
przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło
zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;
9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne;
10) ujawnianie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności
służbowych.

art. 108. więcej Art. 108. Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy funkcjonariusz:
1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość
jego popełnienia, na to się godzi;
2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania
ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką
przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć.

art. 109. więcej Art. 109. 1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia
przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą,
a także w przypadku, gdy kieruje popełnieniem przez innego funkcjonariusza
przewinienia dyscyplinarnego.
2. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie także w przypadku, gdy nakłania
innego funkcjonariusza do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego albo ułatwia
jego popełnienie.
3. Każdy z funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiada
w granicach swojej winy, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych osób.

art. 110. więcej Art. 110. 1. Szef CBA posiada władzę dyscyplinarną wobec wszystkich
funkcjonariuszy.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, zwany dalej „przełożonym
dyscyplinarnym”, posiada władzę dyscyplinarną wobec funkcjonariuszy pełniących
służbę w podległej jednostce organizacyjnej.

art. 111. więcej Art. 111. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie
90 dni od dnia otrzymania przez przełożonego, o którym mowa w art. 110 ust. 2,
wiadomości o popełnieniu przewinienia lub naruszeniu dyscypliny służbowej.
2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie
1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadku, gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie
przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem
okresu przedawnienia karalności przestępstwa.

art. 112. więcej Art. 112. O popełnieniu przez funkcjonariusza wykroczenia, w tym także
o odmowie przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny
nałożonej w drodze mandatu zaocznego, właściwy organ zawiadamia Szefa CBA.

art. 113. więcej Art. 113. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne:
1) nagana;
2) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
3) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;
4) wydalenie ze służby.
2. Funkcjonariuszowi może być również wymierzona kara dodatkowa w postaci
okresowego pozbawienia premii.

art. 114. więcej Art. 114. Kara nagany polega na wytknięciu ukaranemu niewłaściwego
postępowania.

art. 115. więcej Art. 115. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku
polega na wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu go, że
jeżeli ponownie popełni przewinienie dyscyplinarne, może zostać wyznaczony na
niższe stanowisko służbowe w trybie dyscyplinarnym lub ukarany surowszą karą
dyscyplinarną.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe polega na
odwołaniu z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu na
stanowisko służbowe niższe od dotychczas zajmowanego.
2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe
funkcjonariusza nie można mianować na wyższe stanowisko służbowe.

art. 117. więcej Art. 117. Kara wydalenia ze służby polega na zwolnieniu ze służby w CBA.

art. 118. więcej Art. 118. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko
jedną karę dyscyplinarną.
2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną
karę dyscyplinarną, odpowiednio surowszą.

art. 119. więcej Art. 119. 1. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego
przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem
przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg
służby.
2. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
1) działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w stanie po
spożyciu alkoholu lub użyciu innego podobnie działającego środka;
2) popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed
zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;
3) poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie
realizacji zadań CBA lub naruszenie dobrego imienia CBA;
4) działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.
3. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
1) nieumyślność jego popełnienia;
2) podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie jego skutków;
3) brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności
zawodowych;
4) dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu
przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego.
4. Przy wymierzeniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności, o których
mowa w ust. 1–3, wyłącznie w stosunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą.

art. 120. więcej Art. 120. 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione
przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego:
1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne:
a) z własnej inicjatywy,
b) na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza,
c) na żądanie sądu lub prokuratora;
2) może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2, zawiadamia się
odpowiednio sąd lub prokuratora albo pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania
dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania, przesyłając odpis wydanego orzeczenia lub postanowienia. Materiały przekazane przez sąd, prokuratora albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
3. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego,
jego kwalifikacji prawnej albo tożsamości sprawcy, przed wszczęciem postępowania
dyscyplinarnego przełożony dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czynności
wyjaśniających. Czynności te należy ukończyć w terminie 30 dni.
4. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia
o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Funkcjonariusza, co do którego wydano
postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, uważa się za
obwinionego.
5. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
2) datę wydania postanowienia;
3) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego
kwalifikacją prawną;
5) uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego;
6) oznaczenie rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie;
7) podpis z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego;
8) pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku postępowania
dyscyplinarnego.

art. 121. więcej Art. 121. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte
umarza:
1) jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia
dyscyplinarnego;
2) po upływie terminów określonych w art. 111 ust. 2 i 3;
3) w przypadku śmierci funkcjonariusza;
4) jeżeli w tej samej sprawie zapadło prawomocne orzeczenie dyscyplinarne lub
toczy się postępowanie dyscyplinarne.
2. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz
orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się pokrzywdzonemu,
jeżeli złożył on wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz na orzeczenie o umorzeniu tego postępowania pokrzywdzony może wnieść odpowiednio zażalenie lub odwołanie do Szefa CBA, w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia.

art. 122. więcej Art. 122. 1. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których
mowa w art. 120 ust. 3, prowadzi rzecznik dyscyplinarny.
2. Szef CBA wyznacza w każdej jednostce organizacyjnej CBA, na wniosek
przełożonych dyscyplinarnych, rzeczników dyscyplinarnych na okres 4 lat spośród
funkcjonariuszy w służbie stałej.
3. Rzecznika dyscyplinarnego odwołuje się w przypadkach:
1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia go ze służby
w CBA;
2) prawomocnego ukarania go karą dyscyplinarną.
4. Rzecznik dyscyplinarny, za zgodą Szefa CBA, może skorzystać z pomocy
innego rzecznika dyscyplinarnego przy przeprowadzaniu czynności dowodowych.
5. Rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny podlega wyłączeniu od
udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli:
1) sprawa dotyczy go bezpośrednio;
2) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez
niego pokrzywdzonej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego;
3) był świadkiem czynu;
4) między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego
zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do jego
bezstronności.
6. Rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego można
wyłączyć od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym także z innych uzasadnionych
przyczyn.
7. O okolicznościach uzasadniających wyłączenie od udziału w postępowaniu
dyscyplinarnym rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny zawiadamiają
niezwłocznie Szefa CBA.
8. Wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od
udziału w postępowaniu dyscyplinarnym może nastąpić również na wniosek
obwinionego lub jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony.
9. Szef CBA wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia
rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od udziału
w postępowaniu dyscyplinarnym.

art. 123. więcej Art. 123. 1. W przypadku wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udziału
w postępowaniu dyscyplinarnym, na podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie
dyscyplinarne przejmuje Szef CBA.
2. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 122 ust. 5
i 6 wobec Szefa CBA, postępowanie dyscyplinarne przejmuje jeden z jego zastępców.
3. W przypadku wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału
w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie
dyscyplinarne przejmuje do prowadzenia inny wyznaczony rzecznik dyscyplinarny.
4. Do czasu wydania przez Szefa CBA postanowienia o wyłączeniu rzecznik
dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki.

art. 124. więcej Art. 124. 1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera materiał dowodowy i podejmuje
czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje
świadków, obwinionego, przyjmuje od niego wyjaśnienia, dokonuje oględzin.
Z czynności tych sporządza protokoły. Rzecznik dyscyplinarny może także zlecić
przeprowadzenie odpowiednich badań.
2. Z czynności innych niż wymienione w ust. 1 sporządza się protokół, jeżeli
przepis szczególny tego wymaga albo przełożony dyscyplinarny lub rzecznik
dyscyplinarny uzna to za potrzebne. W pozostałych przypadkach można ograniczyć
się do sporządzenia notatki urzędowej.
3. Protokół zawiera:
1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca, osób w niej uczestniczących lub
obecnych oraz charakteru ich uczestnictwa;
2) opis przebiegu czynności;
3) w miarę potrzeby:
a) stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności,
b) oświadczenia i wnioski uczestników czynności,
c) pouczenie o uprawnieniach i obowiązkach.
4. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych
okoliczności przez rzecznika dyscyplinarnego lub kierownika jednostki
organizacyjnej CBA, o którym mowa w ust. 8, zapisuje się w protokole z możliwą
dokładnością, a osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zapisania
w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów.
5. Osoby biorące udział w czynności, z której jest sporządzany protokół, a także
osoby obecne, po zapoznaniu się z treścią protokołu, podpisują każdą jego stronę.
Odmowę zapoznania się z treścią protokołu, a także odmowę lub brak podpisu
którejkolwiek osoby należy omówić w protokole.
6. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli
ich wydanie nie jest zastrzeżone do właściwości przełożonego dyscyplinarnego.
7. Postanowienie wydane w toku postępowania, z wyjątkiem postanowienia
o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, powinno zawierać:
1) oznaczenie wydającego postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub
przełożonego dyscyplinarnego;
2) datę wydania postanowienia;
3) podstawę prawną wydania postanowienia;
4) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
5) rozstrzygnięcie;
6) uzasadnienie faktyczne i prawne;
7) pouczenie, czy i w jakim trybie przysługuje prawo złożenia zażalenia;
8) podpis z podaniem imienia i nazwiska wydającego postanowienie.
8. W przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością,
w której toczy się postępowanie dyscyplinarne, przełożony dyscyplinarny może
zwrócić się o ich przeprowadzenie do kierownika jednostki organizacyjnej CBA
właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana.
9. Jeżeli czyn będący przedmiotem postępowania dyscyplinarnego jest lub był
przedmiotem innego postępowania, w tym postępowania przygotowawczego,
przełożony dyscyplinarny może zwrócić się do właściwego organu o udostępnienie
akt tego postępowania w całości lub w części. Za zgodą tego organu, potrzebne odpisy
lub wyciągi z udostępnionych akt włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
10. Jeżeli zebrany materiał dowodowy to uzasadnia, przełożony dyscyplinarny
wydaje postanowienie o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów.

art. 125. więcej Art. 125. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
1) składania wyjaśnień;
2) odmowy składania wyjaśnień;
3) zgłaszania wniosków dowodowych;
4) przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich
notatek;
5) ustanowienia obrońcy, także spośród funkcjonariuszy;
6) wnoszenia do przełożonego dyscyplinarnego zażaleń na postanowienia wydane
w toku postępowania przez rzecznika dyscyplinarnego, w terminie 3 dni od dnia
doręczenia i w przypadkach wskazanych w ustawie; od postanowień wydanych
przez przełożonego dyscyplinarnego zażalenie przysługuje do Szefa CBA.
2. Rzecznik dyscyplinarny może, w drodze postanowienia, odmówić
udostępnienia akt, jeżeli sprzeciwia się temu dobro postępowania dyscyplinarnego. Na
postanowienie przysługuje zażalenie.
3. Ustanowienie obrońcy, jeżeli nie zawiera ograniczeń, uprawnia go do
działania w całym postępowaniu dyscyplinarnym, nie wyłączając czynności po
uprawomocnieniu się orzeczenia. O zmianie zakresu pełnomocnictwa uprawniającego
do działania w postępowaniu dyscyplinarnym lub o jego cofnięciu obwiniony
niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego.
4. Obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego. Może
on zrezygnować z reprezentowania obwinionego w toku postępowania
dyscyplinarnego, zawiadamiając o tym obwinionego oraz rzecznika dyscyplinarnego.
Do czasu ustanowienia nowego obrońcy, jednak nie dłużej niż 14 dni od dnia
zawiadomienia obwinionego, obrońca jest obowiązany podejmować niezbędne
czynności.
5. Udział obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym nie wyłącza osobistego
działania w nim obwinionego.
6. Orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku
postępowania dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został
ustanowiony. W przypadku doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach
pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania
lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej.
7. Wniosek dowodowy obwiniony zgłasza na piśmie rzecznikowi
dyscyplinarnemu, który rozstrzyga o uwzględnieniu wniosku albo odmawia, w drodze
postanowienia, uwzględnienia wniosku, jeżeli:
1) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia
sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
2) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da się
przeprowadzić;
3) przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem.
8. Na postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego
przysługuje zażalenie.
9. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie, zwolnienie
obwinionego od zajęć służbowych z powodu choroby oraz nieusprawiedliwione
niestawiennictwo na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu
postępowania dyscyplinarnego, a czynności, w których jest przewidziany udział
obwinionego, nie przeprowadza się albo przeprowadza się w miejscu jego pobytu.
10. Udział w czynnościach dowodowych oraz zapoznanie z aktami
postępowania dyscyplinarnego obwinionego zwolnionego od zajęć służbowych
z powodu choroby wymaga zgody lekarza, który orzekł czasową niezdolność
obwinionego do służby. W przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu
z lekarzem lub zmiany lekarza zgody takiej może udzielić lekarz, który obecnie leczy
obwinionego, a w dalszej kolejności lekarz o takiej samej specjalności.

art. 126. więcej Art. 126. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny są obowiązani
badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na
niekorzyść obwinionego.
2. Obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie
udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem. Niedające się usunąć
wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego.

art. 127. więcej Art. 127. 1. Czynności dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym powinny
być zakończone w terminie miesiąca od dnia wszczęcia tego postępowania.
Przełożony dyscyplinarny, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin
prowadzenia czynności dowodowych do 2 miesięcy.
2. Szef CBA, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia
czynności dowodowych na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy.
3. Przełożony dyscyplinarny może zawiesić postępowanie dyscyplinarne
z powodu zaistnienia długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie
postępowania. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego
przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Jeżeli
postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte z inicjatywy pokrzywdzonego,
zażalenie to może również złożyć pokrzywdzony.
4. Przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego
postępowania dyscyplinarnego po ustaniu przeszkody, o której mowa w ust. 3.

art. 128. więcej Art. 128. 1. Rzecznik dyscyplinarny, po przeprowadzeniu czynności
dowodowych i uznaniu, że zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy,
zapoznaje obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego.
2. Obrońca może zapoznać się z aktami postępowania dyscyplinarnego,
o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia zapoznania obwinionego z tymi
aktami.
3. Z czynności zapoznania z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się
protokół.
4. Odmowa zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu
stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik
dyscyplinarny dokonuje wzmianki o odmowie w aktach postępowania.
5. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z aktami
postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie. Na wydane przez
rzecznika dyscyplinarnego postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania
dyscyplinarnego obwinionemu służy prawo złożenia zażalenia.
6. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się
z uzupełnionymi aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich
uzupełnienie w zakresie wynikającym z przeprowadzonych czynności dowodowych
uzupełniających akta tego postępowania.
7. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania
dyscyplinarnego, wydaje postanowienie o zakończeniu czynności dowodowych oraz
sporządza sprawozdanie, które:
1) wskazuje prowadzącego postępowanie i przełożonego dyscyplinarnego, który
wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego;
2) wskazuje obwinionego oraz określa zarzucane mu przewinienie dyscyplinarne,
z opisem stanu faktycznego ustalonym na podstawie zebranych dowodów;
3) przedstawia wnioski dotyczące uniewinnienia, odstąpienia od ukarania lub
wymierzenia kary albo umorzenia postępowania.

art. 129. więcej Art. 129. 1. Na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym
materiału dowodowego przełożony dyscyplinarny wydaje orzeczenie o:
1) uniewinnieniu albo
2) odstąpieniu od ukarania, albo
3) ukaraniu, albo
4) umorzeniu postępowania.
2. Orzeczenie powinno zawierać:
1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
2) datę wydania orzeczenia;
3) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz
z kwalifikacją prawną;
5) rozstrzygnięcie o uniewinnieniu, stwierdzeniu winy i odstąpieniu od ukarania lub
wymierzeniu kary dyscyplinarnej albo umorzeniu postępowania
dyscyplinarnego;
6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia;
7) pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania;
8) podpis, z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego, oraz
pieczęć jednostki organizacyjnej CBA.
3. Przełożony dyscyplinarny uchyla postanowienie, o którym mowa
w art. 128 ust. 7, oraz przekazuje akta sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu do
uzupełnienia, w przypadku stwierdzenia, że nie zostały wyjaśnione wszystkie
okoliczności sprawy.
4. Przełożony dyscyplinarny umarza postępowanie dyscyplinarne
w przypadkach, o których mowa w art. 121 ust. 1, albo gdy stało się ono
bezprzedmiotowe z innej przyczyny.
5. Przełożony dyscyplinarny może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy lub
stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby nie jest znaczny,
a właściwości i warunki osobiste funkcjonariusza oraz dotychczasowy przebieg
służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od ukarania będzie on
przestrzegał dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej.
6. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem sporządza się na
piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia
o zakończeniu czynności dowodowych.
7. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie obwinionemu.
8. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę
dyscyplinarną, do której wymierzenia nie jest uprawniony, wniosek w tej sprawie wraz
z aktami postępowania dyscyplinarnego przesyła Szefowi CBA.
9. W przypadku zamiaru wymierzenia kary wydalenia ze służby w CBA, Szef
CBA, przed wydaniem orzeczenia dyscyplinarnego, wzywa obwinionego w celu wysłuchania go. W wysłuchaniu uczestniczy rzecznik dyscyplinarny. Obwinionemu doręcza się sprawozdanie w terminie umożliwiającym zapoznanie się z nim przed
wysłuchaniem.
10. Przepisu ust. 9 nie stosuje się w przypadku:
1) tymczasowego aresztowania obwinionego;
2) odmowy obwinionego stawienia się lub nieusprawiedliwionej nieobecności;
3) zaistnienia innej przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie się
w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia o zakończeniu czynności
dowodowych.

art. 130. więcej Art. 130. 1. Postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia
wydanego w pierwszej instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie
7 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
2. Odwołanie składa się do Szefa CBA za pośrednictwem przełożonego
dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.
3. Szef CBA odmawia przyjęcia odwołania, w drodze postanowienia, jeżeli
zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest
niedopuszczalne. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne.
4. Jeżeli orzeczenie lub postanowienie w pierwszej instancji wydał Szef CBA,
odwołanie lub zażalenie nie przysługuje. Obwiniony może jednak w terminie,
o którym mowa w ust. 1, zwrócić się do Szefa CBA z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
odwołań od orzeczeń.

art. 131. więcej Art. 131. 1. W postępowaniu odwoławczym rozpoznanie sprawy następuje na
podstawie stanu faktycznego ustalonego w postępowaniu dyscyplinarnym. Jeżeli jest
to potrzebne do prawidłowego wydania orzeczenia, Szef CBA może uzupełnić
materiał dowodowy, zlecając rzecznikowi dyscyplinarnemu prowadzącemu
postępowanie dyscyplinarne wykonanie czynności dowodowych, określając ich
zakres.
2. Z materiałami uzyskanymi w wyniku czynności dowodowych, o których
mowa w ust. 1, rzecznik dyscyplinarny zapoznaje obwinionego. W terminie 3 dni od
dnia zapoznania obwiniony ma prawo zgłoszenia Szefowi CBA uwag dotyczących
przeprowadzonych czynności dowodowych.

art. 132. więcej Art. 132. 1. Szef CBA, w terminie 7 dni od dnia wniesienia odwołania może
powołać komisję do zbadania zaskarżonego orzeczenia, zwaną dalej „komisją”.
2. Komisja składa się z trzech funkcjonariuszy w służbie stałej.
3. Przepisy art. 122 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio do członków komisji.
4. Komisja może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego
obrońcę.
5. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych: rzecznika dyscyplinarnego,
obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznawania sprawy.
6. Komisja może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego
o uzupełnienie materiału dowodowego w trybie art. 131 ust. 1.

art. 133. więcej Art. 133. 1. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza sprawozdanie
wraz z wnioskiem dotyczącym sposobu załatwienia odwołania.
2. Komisja przedstawia Szefowi CBA sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1,
w terminie 21 dni od dnia jej powołania.
3. Rozpatrzenie odwołania przez Szefa CBA powinno nastąpić w terminie 14 dni
od dnia wpływu odwołania, a w przypadku powołania komisji – w terminie 7 dni od
dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.
4. Szef CBA może zaskarżone orzeczenie:
1) utrzymać w mocy albo
2) uchylić w całości albo w części i w tym zakresie uniewinnić obwinionego,
odstąpić od ukarania, względnie wymierzyć inną karę, bądź uchylając to
orzeczenie – umorzyć postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji, albo
3) uchylić w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez
przełożonego dyscyplinarnego, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga
przeprowadzenia czynności dowodowych w całości lub w znacznej części.
5. Postępowanie odwoławcze umarza się w przypadku cofnięcia odwołania.
6. W postępowaniu odwoławczym Szef CBA nie może wymierzyć surowszej
kary dyscyplinarnej, chyba że zaskarżone orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes
służby.

art. 134. więcej Art. 134. 1. Orzeczenie lub postanowienie staje się prawomocne:
1) z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżeli go nie
wniesiono;
2) w dniu wydania przez organ odwoławczy orzeczenia lub postanowienia
kończącego postępowanie.
2. Przełożony dyscyplinarny, po uprawomocnieniu się orzeczenia lub
postanowienia, niezwłocznie wykonuje orzeczoną karę.
3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych po uprawomocnieniu się
orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do
służby na zajmowanym stanowisku.
4. Przełożony, o którym mowa w ust. 3, po uprawomocnieniu się orzeczenia
niezwłocznie wykonuje karę: wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wydalenia
ze służby przez wydanie decyzji odpowiednio o: zwolnieniu lub odwołaniu ukaranego
z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu go na niższe
stanowisko służbowe albo zwolnieniu ukaranego funkcjonariusza ze służby.
5. Prawomocne orzeczenie o odstąpieniu od ukarania albo o ukaraniu oraz
prawomocne postanowienie o odstąpieniu od wszczęcia postępowania
dyscyplinarnego włącza się do akt osobowych funkcjonariusza.

art. 135. więcej Art. 135. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do postępowania
dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks postępowania karnego, dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świadków,
z wyłączeniem możliwości nakładania kar porządkowych oraz zatrzymania
i doprowadzenia świadków. W postępowaniu dyscyplinarnym do świadków nie
stosuje się art. 184 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
2. O zwolnieniu od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osoby
pozostającej z obwinionym w szczególnie bliskim stosunku osobistym rozstrzyga
rzecznik dyscyplinarny. Na odmowę zwolnienia od złożenia zeznania lub odpowiedzi
na pytania służy zażalenie w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia.

art. 136. więcej Art. 136. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą.
2. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie:
1) 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany;
2) 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia
o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
3) 18 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary wyznaczenia na
niższe stanowisko służbowe.
3. W przypadku nienagannej służby, stwierdzonej w opinii służbowej,
przełożony dyscyplinarny może zatrzeć karę dyscyplinarną przed upływem terminu
określonego w ust. 2, jednak nie wcześniej niż przed upływem:
1) 3 miesięcy od dnia orzeczenia kary nagany;
2) 6 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do
służby na zajmowanym stanowisku;
3) 12 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko
służbowe.
4. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz znaczące wyniki w służbie przełożony
dyscyplinarny może w każdym czasie zatrzeć karę dyscyplinarną.
5. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary
dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia nieodbytej kary biegnie na nowo od dnia
orzeczenia nowej kary.
6. W przypadku jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej kary
dyscyplinarnej zatarcie kar następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary
surowszej.
7. Zatarcie kary dyscyplinarnej powoduje usunięcie z akt osobowych
funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu. Orzeczenie o odstąpieniu od ukarania usuwa
się z akt osobowych po upływie 6 miesięcy od dnia jego uprawomocnienia się,
przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

art. 137. więcej Art. 137. 1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym
orzeczeniem wznawia się, jeżeli:
1) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały
się fałszywe;
2) zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku
postępowania dyscyplinarnego;
3) orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło to
mieć wpływ na treść orzeczenia;
4) orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które
zostały następnie uchylone lub zmienione;
5) prowadzone o ten sam czyn postępowanie karne, karne skarbowe lub w sprawach
o wykroczenia zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym
albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania ze względu na okoliczności
określone w art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego albo w art. 5 § 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 24 sierpnia
2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1120, 1123, 1556 i 1694).
2. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się na wniosek ukaranego lub
obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek jego małżonka, krewnych
w linii prostej, rodzeństwa, przysposabiającego lub przysposobionego oraz rzecznika
dyscyplinarnego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc
lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą wydania orzeczenia
dyscyplinarnego.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wniosek o wznowienie składa się
w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
4. Postępowania dyscyplinarnego, w przypadku śmierci obwinionego lub
ukaranego, nie wznawia się na niekorzyść ukaranego po ustaniu karalności
przewinienia dyscyplinarnego.
5. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się po upływie 10 lat od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.
6. Przełożony dyscyplinarny, który wydał prawomocne orzeczenie
dyscyplinarne, wznawia postępowanie dyscyplinarne z urzędu albo na wniosek
ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek jego
małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, przysposabiającego lub
przysposobionego. O wznowieniu postępowania dyscyplinarnego z urzędu
zawiadamia się ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, jego
małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwo, przysposabiającego lub
przysposobionego.
7. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego wnosi się do
przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji,
w terminie 30 dni od dnia, w którym obwiniony lub ukarany dowiedział się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.
8. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego
dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 6, o wznowieniu rozstrzyga wyższy
przełożony dyscyplinarny.
9. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego
ukaranemu oraz osobom, o których mowa w ust. 6, służy zażalenie do Szefa CBA
w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na postanowienie wydane przez Szefa
CBA przysługuje jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie
sprawy.

art. 138. więcej Art. 138. 1. Po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeprowadza się
czynności dowodowe ograniczone do przyczyn wznowienia, a po ich zakończeniu,
stosownie do poczynionych ustaleń, wydaje się orzeczenie:
1) uchylające dotychczasowe orzeczenie i stwierdzające uniewinnienie ukaranego
lub umorzenie postępowania dyscyplinarnego albo
2) zmieniające dotychczasowe orzeczenie i wymierzające inną karę dyscyplinarną,
albo
3) odmawiające uchylenia dotychczasowego orzeczenia.
2. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary dyscyplinarnej
nie może nastąpić po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego.
3. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możliwe tylko wtedy, gdy
wznowienie następuje z urzędu i orzeczona kara jest rażąco niewspółmierna do
popełnionego przewinienia dyscyplinarnego.
4. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę
łagodniejszą, ulegają uchyleniu skutki kary dotychczasowej, a w przypadku
wymierzenia kary surowszej, jej wykonanie rozpoczyna się od dnia wymierzenia.
5. Na orzeczenie i postanowienie wydane w trybie wznowienia postępowania
dyscyplinarnego służy ukaranemu lub obwinionemu, a w przypadku jego śmierci, jego
małżonkowi, krewnym w linii prostej, rodzeństwu, przysposabiającemu lub
przysposobionemu, odwołanie lub zażalenie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia
doręczenia, z tym że na orzeczenia i postanowienia wydane przez Szefa CBA
przysługuje jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie
sprawy.
6. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania
liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na
poczet okresu zatarcia nowej kary zalicza się okres zatarcia, który upłynął od
uprawomocnienia się orzeczenia kary dotychczasowej.

art. 139. więcej Art. 139. Od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie
dyscyplinarne funkcjonariuszowi przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu
administracyjnego.

art. 140. więcej Art. 140. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb wykonywania czynności związanych z postępowaniem
dyscyplinarnym w stosunku do funkcjonariuszy, w tym obieg dokumentów
związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, prostowanie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek, oraz określi wzory postanowień i innych dokumentów sporządzanych w postępowaniu dyscyplinarnym, mając na
względzie sprawność prowadzonego postępowania.

art. 141. więcej Art. 141. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28,
poz. 353, z późn. zm.) w art. 17a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W sprawach należących do właściwości wojewody i Prezesa Urzędu do
Spraw Repatriacji i Cudzoziemców organy te mogą zwracać się do komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych,
a w razie potrzeby do innych organów, o przekazanie informacji niezbędnych dla prowadzonych postępowań.”.

art. 142. więcej Art. 142. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr
43, poz. 296, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 163 § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„§ 3. O przymusowe sprowadzenie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd
zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, lub
do Żandarmerii Wojskowej, a o przymusowe sprowadzenie funkcjonariusza
Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej – do jego przełożonego.
§ 4. O ukaranie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, a o ukaranie funkcjonariusza Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub
Straży Granicznej – do jego przełożonego.”;
2) w art. 477⁸ w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej, wypadku lub choroby zawodowej pozostającej w
związku z czynną służbą wojskową albo służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie
Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Służbie Celnej,”;
3) w art. 811:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, Straż
Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu
lub Centralne Biuro Antykorupcyjne oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego komendanta lub kierownika jednostki
i w asyście wyznaczonego organu wojskowego, organu Policji lub
przedstawiciela Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”,
b) w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) Prezes Rady Ministrów w przypadku wykonywania asysty przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu lub Centralne
Biuro Antykorupcyjne.”;
4) w art. 814 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Przeszukanie odzieży może być dokonane tylko przez osobę tej samej płci,
co dłużnik. Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej
albo funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej przeprowadza w obecności komornika odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.” ;
5) w art. 1057 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. O wykonanie aresztu w stosunku do dłużnika będącego żołnierzem w
czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszem Policji, Biura Ochrony
Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej sąd zwraca się do
dowódcy jednostki wojskowej albo odpowiednio właściwego komendanta
lub kierownika jednostki organizacyjnej Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu Centralnego Biura Antykorupcyjnego
lub Straży Granicznej, w której pełni on służbę, przesyłając w tym celu nakaz.”.

art. 143. więcej Art. 143. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 i Nr 172, poz. 1438) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 48 § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo
funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego
lub Straży Granicznej przeprowadza w obecności egzekutora odpowiednio
żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.”;
2) w art. 50:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję,
Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne
Biuro Antykorupcyjne lub Straż Graniczną oraz na okrętach wojennych
można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego komendanta lub kierownika
jednostki i w asyście wyznaczonego organu wojskowego lub organu Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej.”,
b) w § 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) Prezes Rady Ministrów - w przypadku wykonywania asysty przez
Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu lub Centralne Biuro Antykorupcyjne.”;
3) art. 153 otrzymuje brzmienie:
„Art. 153. § 1. Przymus bezpośredni w stosunku do żołnierza w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariusza Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej może być zastosowany tylko
przez odpowiednio Żandarmerię Wojskową lub wojskowy organ
porządkowy albo organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy ze względów sanitarnych lub innych społecznych zachodzi potrzeba natychmiastowego wykonania egzekwowanego obowiązku, a Żandarmerii Wojskowej lub
wojskowego organu porządkowego albo właściwego organu Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej nie
ma na miejscu.”.

art. 144. więcej Art. 144. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 i Nr 277, poz. 2742 oraz z 2005 r. Nr 180, poz. 1496) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 44 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w
brzmieniu:
„3) absolwentów szkół wyższych, którzy bezpośrednio po zakończeniu
studiów podjęli służbę w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.”;
2) w art. 46 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Poborowych, wobec których przeprowadzone postępowanie kwalifikacyjne
do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu albo Centralnym Biurze Antykorupcyjnym zakończyło się pozytywną oceną
predyspozycji do służby i których zamierza się przyjąć do służby w Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu albo Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym, wojskowy komendant uzupełnień, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu albo Centralnego Biura Antykorupcyjnego właściwej w sprawach kadr, przenosi do rezerwy.”;
3) w art. 49 w ust. 1d pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) sądom powszechnym, powszechnym jednostkom organizacyjnym prokuratury, Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu
i Biuru Ochrony Rządu - jeżeli wymagają tego ich zadania i jest to niezbędne do prowadzonego przez nie postępowania;”;
4) w art. 59a w ust. 3 pkt 6 otrzymuje:
„6) są funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży
Pożarnej, Straży Ochrony Kolei lub pracownikami specjalistycznych
uzbrojonych formacji ochronnych w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministrów, kierowników urzędów centralnych, wojewodów, Prezesa Narodowego
Banku Polskiego oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji;”;
5) w art. 169 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) żołnierze w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariusze Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej.”;
6) w art. 175 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) są funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Straży Ochrony Kolei i Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli osoby te na mocy odrębnych
przepisów mogą pełnić służbę w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie
wojny i są przeznaczone do pełnienia tej służby;”;
7) w art. 206a w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) sędziowie, prokuratorzy, funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej,
Państwowej Straży Pożarnej, Straży Ochrony Kolei oraz pracownicy
specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych
przez ministrów, kierowników urzędów centralnych, wojewodów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji;”;
8) w art. 208:
a) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na potrzeby
obrony państwa są jednostki organizacyjne Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej, Służby Więziennej, jednostki organizacyjne podległe i
nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, nie wchodzące w
skład Sił Zbrojnych, a także państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 221 ust. 1 i 2.”,
b) w ust. 4 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra
Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz
Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego,”.

art. 145. więcej Art. 145. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych
(Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960, z późn. zm.) w art. 44h w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Wojskowym
Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i strażom gminnym (miejskim),”.

art. 146. więcej Art. 146. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz.
94, z późn. zm.) art. 302 otrzymuje brzmienie:
„Art. 302. Do okresu zatrudnienia wlicza się okres służby w Policji, Urzędzie
Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Służbie Więziennej, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej w zakresie
i na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami.”.

art. 147. więcej Art. 147. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz.
1059, z poźn. zm.) art. 75 otrzymuje brzmienie:
„Art. 75. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki
radców prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszami Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Państwowej
Straży Pożarnej lub Służby Więziennej w zakresie nieokreślonym
niniejszą ustawą określają przepisy odrębnych ustaw.”.

art. 148. więcej Art. 148. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach
(Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 w ust. 3 po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu:
„6b) Centralnego Biura Antykorupcyjnego – Prezes Rady Ministrów na
wniosek Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”;
2) w art. 17 w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych, podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Szefowi
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Prezesowi Instytutu Pamięci
Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
Szefowi Kancelarii Sejmu, Szefowi Kancelarii Senatu i Szefowi Kancelarii
Prezydenta, uwzględniając:”;
3) w art. 19 w ust. 1 po pkt 1a dodaje się pkt 1b w brzmieniu:
„1b) Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”;
4) w art. 21 w ust. 4 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”;
5) w art. 29:
a) w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) archiwum Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”,
b) w ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw zagranicznych, minister właściwy do
spraw finansów publicznych, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii
Senatu, Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
określą, w drodze zarządzeń, organizację podległych im archiwów wyodrębnionych, uwzględniając w szczególności zakres ich działania.”;
6) w art. 31 w ust. 1:
a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Zasób archiwalny archiwów wyodrębnionych, o których mowa w art.
29 ust. 1 pkt 3-4a, stanowią odpowiednio materiały archiwalne powstałe i powstające w toku działalności:”,
b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra
Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”.

art. 149. więcej Art. 149. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998
r. Nr 90, poz. 575, z późn. zm.) w art. 20:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Biurze
Ochrony Rządu, jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zakładach
opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych, urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw
wewnętrznych oraz w jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonuje Państwowa Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, finansowana z budżetu państwa.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, określi, w drodze rozporządzenia,
organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Państwową
Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji
na terenie obiektów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz w stosunku do
funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

art. 150. więcej Art. 150. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204,
poz. 2086, z późn. zm.) w art. 13 w ust. 3 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Państwowej Straży Pożarnej, jednostek ochrony przeciwpożarowej, Straży Granicznej, pogotowia ratunkowego, Służby Więziennej, Służby Celnej,”.

art. 151. więcej Art. 151. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z
2001 r. Nr 33, poz. 388, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Państwowej Straży Pożarnej,
powołanych na podstawie odrębnych przepisów na stanowiska naukowe i
badawczo-techniczne w państwowych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych oraz w spółkach handlowych.”;
2) art. 67 otrzymuje brzmienie:
„Art. 67. 1. Stosunek służbowy, wynikające z niego prawa i obowiązki oraz
odpowiedzialność dyscyplinarną żołnierzy w czynnej służbie
wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Państwowej Straży Pożarnej, wykonujących obowiązki w jednostkach badawczo-rozwojowych nadzorowanych
przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do
spraw wewnętrznych, określają odrębne przepisy.
2. Warunkiem powołania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej
oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i
Państwowej Straży Pożarnej na stanowiska przewidziane dla pracowników naukowych i badawczo-technicznych jest posiadanie
kwalifikacji określonych w niniejszej ustawie i odrębnych przepisach.”.

art. 152. więcej Art. 152. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn.
zm.) w art. 69 ust. 4 i w art. 98 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje
się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin”.

art. 153. więcej Art. 153. W ustawie z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie
kosztem Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. Nr 44,
poz. 255, z późn. zm.) w art. 2 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego,”.

art. 154. więcej Art. 154. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr
234, poz. 1997) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 74 w ust. 5 i w art. 102 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin”;
2) art. 106 otrzymuje brzmienie:
„Art. 106. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do
wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy służby w Straży Granicznej,
Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym,
Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Siłach
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, okresy traktowane jako
równorzędne ze służbą w Straży Granicznej, okresy zakończonego zatrudnienia, a także inne okresy wliczane na mocy odrębnych
przepisów do okresu pracy, jak również okoliczności wyłączające
zaliczenie okresu służby lub pracy do wysługi lat, podmioty właściwe do ich zaliczania oraz sposób dokumentowania tych okresów.”.

art. 155. więcej Art. 155. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr
55, poz. 236, z późn. zm.) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Niedopuszczalne jest organizowanie strajku w Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym,
w jednostkach Policji i Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Służby
Więziennej, Straży Granicznej, służby Celnej oraz jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej.”.

art. 156. więcej Art. 156. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.28)) w art. 30 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, organom Inspekcji Celnej, Straży Granicznej, Wojskowym
Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, wypłacanych z funduszu operacyjnego – w wysokości 20% wynagrodzenia,”.

art. 157. więcej Art. 157. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r.
Nr 96, poz. 667) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 23 w ust. 11 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) komórki lub jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowane, Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Straż Graniczna,
2) w art. 60 w ust. 1 i 4, w art. 66 w ust. 2, w art. 84 oraz w art. 100 w ust. 2 wyrazy
„o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin”;
3) w art. 61 w ust. 8, w art. 83 ust. 1 pkt 7 i w art. 88 ust. 4 pkt 2 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin”;
4) w art. 88 ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie
„1) okresy służby w: Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu lub Służbie Więziennej,”.

art. 158. więcej Art. 158. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8,
poz. 65, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Nie podlega kontroli skarbowej celowość i sposób wykorzystywania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele specjalne w jednostkach organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych
przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej,
Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu oraz w jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”;
2) w art. 34b w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Policji, Straży Granicznej, Wojskowym Służbom Informacyjnym i Żandarmerii Wojskowej;”.

art. 159. więcej Art. 159. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128, z późn. zm.) w art. 36 w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) Centralnego Biura Antykorupcyjnego – wymaga zgody Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

art. 160. więcej Art. 160. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 1992
r. Nr 90, poz. 450, z późn. zm.) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustanowiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzeniem z
dnia 7 marca 1928 r. Krzyż Zasługi Za Dzielność nadaje się policjantom,
funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Pożarnej oraz żołnierzom za czyny spełnione w specjalnie ciężkich warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w
obronie prawa, nietykalności granic państwowych oraz życia, mienia i bezpieczeństwa obywateli.”.

art. 161. więcej Art. 161. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z poźn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 15 ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. Jeżeli w wysłudze emerytalnej są uwzględniane okresy służby, o których
mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, emeryturę podwyższa się na zasadach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej.”;
2) art. 32a otrzymuje brzmienie:
„Art. 32a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę wojskową, emeryt
ponownie został powołany do zawodowej służby wojskowej albo
został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej, wysokość emerytury zostaje
ponownie ustalona w sposób określony w art. 32b i 32c.”;
3) art. 32c otrzymuje brzmienie:
„Art. 32c. Ponowne ustalenie wysokości emerytury przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów
zawodowej służby wojskowej lub służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i Służbie Więziennej następuje na
wniosek emeryta zgłoszony po zakończeniu tej służby. Przepisy
art. 15 i 15a stosuje się odpowiednio.”;
4) art. 39 a otrzymuje brzmienie:
„Art. 39a. Prawo do emerytury ulega zawieszeniu w razie ponownego powołania emeryta do zawodowej służby wojskowej albo przyjęcia do
służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub
Służbie Więziennej.”.

art. 162. więcej Art. 162. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954 oraz z
2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085) wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:
„o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin”;
2) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Funkcjonariuszom Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej, zwanym dalej „funkcjonariuszami”, zwolnionym ze służby, przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub
w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin –
w razie śmierci żywiciela.”;
3) w art. 3:
a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) wysługa emerytalna – okresy służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży
Pożarnej lub Służbie Więziennej i im równorzędne, łącznie z okresami,
o których mowa w art. 14 i 16;”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Emerytem policyjnym jest funkcjonariusz zwolniony ze służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży
Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w
Służbie Więziennej, który ma ustalone prawo do emerytury policyjnej.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Rencistą policyjnym jest funkcjonariusz zwolniony ze służby w Policji,
Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w
Służbie Więziennej, który ma ustalone prawo do policyjnej renty inwalidzkiej.”;
4) art. 12 otrzymuje brzmienie:
„Art. 12. Emerytura policyjna przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu
ze służby, który w dniu zwolnienia posiada 15 lat służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej, z wyjątkiem funkcjonariusza, który ma ustalone prawo
do emerytury określonej w ustawie o emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obliczonej z uwzględnieniem okresów służby i okresów z nią równorzędnych.”;
5) w art. 13 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Jako równorzędne ze służbą w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i w
Służbie Więziennej traktuje się:”;
6) w art. 20 po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu:
„4b. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz schorzeń i
chorób, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, a także właściwość i warunki
służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym powodujące ich ujawnienie
lub pogorszenie stanu zdrowia, z uwzględnieniem tych chorób i schorzeń,
które powstały w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, oraz tych, które istniały
przed przyjęciem do służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, lecz
uległy nasileniu lub ujawniły się w czasie trwania służby w tej formacji.”;
7) w art. 21:
a) po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu:
„1c. W stosunku do funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego
właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 1, są komisje lekarskie
podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych”,
b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady
orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy, emerytów i rencistów Centralnego Biura Antykorupcyjnego, tryb postępowania i właściwość komisji lekarskich w tych sprawach, a także sposób przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania,
uwzględniając w orzeczeniu grupę inwalidztwa, do której funkcjonariusz został zaliczony, związek inwalidztwa ze służbą, datę lub okres
powstania inwalidztwa oraz ustalenia, co do samodzielnej egzystencji.”;
8) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału
środków funduszu socjalnego pomiędzy jego dysponentów oraz zakres
i sposoby korzystania ze świadczeń z tego funduszu w odniesieniu do emerytów i rencistów Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz
członków ich rodzin, uwzględniając rodzaje świadczeń, dysponentów środków funduszu oraz tryb przyznawania świadczeń.”;
9) w art. 32 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i
Państwowej Straży Pożarnej oraz członków ich rodzin – organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;”;
10) w art. 33a otrzymuje brzmienie:
„Art. 33a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art.
12, emeryt ponownie został przyjęty do służby w Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym
Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej albo
został powołany do zawodowej służby wojskowej, wysokość emerytury zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 33b i 33c.”;
11) w art. 33b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej i pełnienia tej służby nieprzerwanie
przez okres co najmniej 12 miesięcy, na wniosek emeryta ustala się nową
podstawę wymiaru emerytury, w sposób określony w art. 5 ust. 1.”;
12) w art. 38 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu i Szefa
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, oraz Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze rozporządzenia:”;
13) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków nie wypłaca się za okres, za
który funkcjonariusz otrzymał uposażenie lub świadczenie pieniężne przysługujące po zwolnieniu ze służby, określone odpowiednio w przepisach o
uposażeniu funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby
Więziennej, chyba że emerytura lub renta inwalidzka byłaby korzystniejsza.
W tym przypadku organ emerytalny potrąca z należnej emerytury lub renty
inwalidzkiej oraz dodatków kwoty wypłacone z tytułu uposażenia lub
świadczenia pieniężnego przysługującego po zwolnieniu ze służby.”.

art. 163. więcej Art. 163. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 i Nr 132, poz. 1110) w art. 64 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Policji, odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej,
Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Więziennej;”.

art. 164. więcej Art. 164. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 oraz z 2005 r. Nr 14, poz. 113) w art. 15 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) sądom, prokuratorom, organom podatkowym, organom celnym, przedstawicielom Najwyższej Izby Kontroli, Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Żandarmerii
Wojskowej i Wojskowym Służbom Informacyjnym - w związku z prowadzonym postępowaniem;”.

art. 165. więcej Art. 165. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207,
poz. 1761, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 68 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-3 normują przepisy o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin.”;
2) w art. 112 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólnym pożyciu, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom funkcjonariusza, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”.

art. 166. więcej Art. 166. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z
2003 r. Nr 221, poz. 2199, z późn. zm.34)) w art. 35 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Kontroli rzetelności i prawdziwości oświadczeń o stanie majątkowym, o
których mowa w ust. 1, dokonuje Centralne Biuro Antykorupcyjne w trybie
i na zasadach określonych w rozdz. 4 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r.
o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708).”.

art. 167. więcej Art. 167. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89,
poz. 625) w art. 21a pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego są inspekcje
gospodarki energetycznej powoływane przez Szefów tych Agencji w
uzgodnieniu z Prezesem URE.”.

art. 168. więcej Art. 168. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach
bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących
funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, z późn. zm.) w art. 17 w ust. 3
pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) nie jest tajnym współpracownikiem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego
lub Wojskowych Służb Informacyjnych.”.

art. 169. więcej Art. 169. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz.
557, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej oraz innych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy
spraw, które zgodnie z przepisami prawa należą do ich właściwości.”;
2) w art. 253 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Tymczasowo aresztowany lub skazany, konwojowany przez funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego albo
żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, może być umieszczony w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych, na czas trwania przeszkody uniemożliwiającej konwojowanie. Decyzję w tym przedmiocie
podejmuje dowódca konwoju. W czasie tym nie mogą być dokonywane
czynności procesowe z udziałem konwojowanego w sprawie, w związku
z którą jest on konwojowany.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie przeszkody uniemożliwiającej
doprowadzenie lub przyjęcie tymczasowo aresztowanego albo skazanego
do aresztu śledczego lub zakładu karnego oraz z razie nieprzewidzianego
lądowania podczas przewozu drogą powietrzną lub nieprzewidzianej przerwy w przewodzie inną drogą osoby przekazywanej na zasadach i w warunkach określonych w Rzymskim Statucie Międzynarodowego Trybunału
Karnego, sporządzonym w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r. (Dz. U. z 2003 r.
Nr 78, poz. 708). Decyzję w tym przedmiocie podejmuje odpowiednio
komendant lub kierownik jednostki Policji, Straży Granicznej, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub
Żandarmerii Wojskowej.”.

art. 170. więcej Art. 170. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89,
poz. 555, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 134 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Pisma adresowane do żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej i Służby Więziennej można doręczyć
adresatom za pośrednictwem ich przełożonych, przy czym wezwania
przeznaczone dla żołnierzy pełniących zasadniczą służbę wojskową
przesyła się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni
służbę, w celu doręczenia i zarządzenia stawienia się stosownie do wezwania.”;
2) w art. 309 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) o występki – gdy osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego,”;
3) w art. 312 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) organom Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w zakresie ich właściwości,”.

art. 171. więcej Art. 171. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 37 otrzymuje brzmienie:
„37) pojazd używany do celów specjalnych – pojazd samochodowy przystosowany w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków, używany przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Policję, Agencję
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro
Antykorupcyjne, Straż Graniczną, kontrolę skarbową, Służbę Celną,
jednostki ochrony przeciwpożarowej, Inspekcję Transportu Drogowego
i Służbę Więzienną;”;
2) w art. 39 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) policjanta, funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, inspektora kontroli skarbowej, funkcjonariusza celnego i Służby Więziennej, żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej –
podczas przewożenia osoby (osób) zatrzymanej;”;
3) w art. 53 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”;
4) w art. 66:
a) w ust. 1b pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej i jednostek ochrony przeciwpożarowej;”,
b) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) wyposażania pojazdu w urządzenie informujące o działaniu sprzętu
kontrolno-pomiarowego używanego przez organy kontroli ruchu drogowego lub działanie to zakłócające albo przewożenia w pojeździe takiego urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użycia; nie
dotyczy to pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Straży Granicznej;”,
c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz Minister
Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
transportu określą, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby Więziennej i straży pożarnej.”;
5) w art. 72 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) pojazdu zakupionego od Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej
lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – w zakresie ust. 1 pkt 5;”;
6) w art. 73 ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie:
„3. Rejestracji pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli
skarbowej i Służby Celnej dokonują właściwe organy tych jednostek. Organy te wydają dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, chyba że dla danego pojazdu tablice (tablica)
rejestracyjne lub nalepka kontrolna nie są wymagane, a numer rejestracyjny
umieszcza się bezpośrednio na pojeździe.
3a. Starostowie przekazują odpłatnie wojewodzie mazowieckiemu zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne niezbędne do rejestracji, o której mowa
w art. 76 ust. 4. Informacje dotyczące przekazanych zalegalizowanych tablic (tablicy) rejestracyjnych są informacjami niejawnymi stanowiącymi tajemnicę państwową, podlegającymi ochronie na podstawie przepisów o
ochronie informacji niejawnych.”;
7) w art. 76:
a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb rejestracji
oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów
Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Straży Granicznej, a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw transportu, Szefowie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz wojewoda mazowiecki ustalą, w drodze porozumienia, szczególny tryb dystrybucji zalegalizowanych tablic (tablicy) rejestracyjnych, o których mowa w art. 73 ust. 3a, zasady rozliczeń pomiędzy stronami porozumienia oraz tryb rejestracji niektórych pojazdów
resortu spraw wewnętrznych, obrony narodowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”,
b) w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) sposób wykorzystania pojazdów, o których mowa w ust. 2 i 3, przy
wykonywaniu zadań określonych w przepisach dotyczących Biura
Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Straży Granicznej.”;
8) w art. 80c w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu,”;
9) w art. 80e ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, określi, w
drodze zarządzenia, sposób wyodrębnienia w ewidencji zbioru danych i informacji o pojazdach, o których mowa w art. 73 ust. 3.”;
10) w art. 86:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego i Straży Granicznej, których dotyczą warunki i tryb
rejestracji określone w art. 73 ust. 3, a także do pojazdów Państwowej
Straży Pożarnej, mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2.”,
b) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz
po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i
Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego
uwzględniając specyfikę wynikającą z przeznaczenia pojazdów Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji i innych pojazdów użytkowanych w sposób szczególny, określą, w drodze rozporządzenia:”;
11) w art. 100c w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu,”.

art. 172. więcej Art. 172. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z późn. zm.) w art. 10 dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. Kontroli rzetelności i prawdziwości oświadczeń, o których mowa w art. 8
ust. 1 oraz w ust. 1, 2, 5 i 6, dokonuje Centralne Biuro Antykorupcyjne w
trybie i na zasadach określonych w rozdziale 4 ustawy z dnia 9 czerwca
2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708).”.

art. 173. więcej Art. 173. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004
r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) w art. 46 ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się
przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) Centralnego Biura Antykorupcyjnego - wymaga zgody wojewody, wydanej
w porozumieniu z Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

art. 174. więcej Art. 174. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr
145, poz. 1221) w art. 4 w ust. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego”.

art. 175. więcej Art. 175. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1202 i Nr 183, poz. 1538) w art. 111a w ust. 1 w pkt 2 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin”.

art. 176. więcej Art. 176. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8,
poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66,
poz. 470) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 297 w § 1:
a) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupycjnemu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej,
Służbie Więziennej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia
postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych;”,
b) dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia czynności kontrolnych, określonych w rozdziale 4
ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708).”;
2) w art. 298 po pkt 5a dodaje się pkt 5b w brzmieniu:
„5b) Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, jeżeli jest to konieczne
dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub ich wykrycia albo
ustalenia sprawców i uzyskania dowodów,”.

art. 177. więcej Art. 177. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz.
665, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2:
a) lit. e otrzymuje brzmienie:
„e) Szefa Służby Celnej i Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w
związku z toczącą się:
- sprawą karną lub karną skarbową przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy zawartej z bankiem,
- sprawą karną lub karną skarbową o przestępstwo popełnione w zakresie działalności osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, która jest posiadaczem rachunku,”,
b) lit. k otrzymuje brzmienie:
„k) służb ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służby
Więziennej i ich posiadających pisemne upoważnienie funkcjonariuszy
lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,”;
c) dodaje się lit. p w brzmieniu:
„p) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w trybie i na zasadach
określonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym
Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U. Nr 104, poz. 708).”;
2) w art. 110 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) służb ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej i Służby Więziennej w związku z postępowaniami sprawdzającymi prowadzonymi na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.”.

art. 178. więcej Art. 178. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r.
Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz.
285) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W odniesieniu do zbiorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, oraz zbiorów,
o których mowa w ust. 1 pkt 1a, przetwarzanych przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne
oraz Wojskowe Służby Informacyjne, Generalnemu Inspektorowi nie przysługują uprawnienia określone w art. 12 pkt 2, art. 14 pkt 1, 3-5 oraz w art.
15-18.”.

art. 179. więcej Art. 179. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z
2003 r. Nr 159, poz. 1548, z późn. zm.) w art. 33a w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt
7a w brzmieniu:
„7a) Centralne Biuro Antykorupcyjne,”.

art. 180. więcej Art. 180. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla
pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn. zm.)
w art. 1 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celnej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej
oraz Biura Ochrony Rządu.”.

art. 181. więcej Art. 181. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 w ust. 15 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) Centralnego Biura Antykorupcyjnego,”;
2) w art. 22 w ust. 3a w pkt 2 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”;
3) w art. 40 ust. 8a otrzymuje brzmienie:
„8a. Na podstawie zawiadomienia przez właściwy organ emerytalny o ustaleniu
prawa ubezpieczonego do emerytury na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub przepisów o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin Zakład usuwa z ewidencji informacje o
należnych i zwaloryzowanych składkach na ubezpieczenie emerytalne za
okresy służby uwzględnione w wymiarze emerytury wojskowej lub policyjnej.”.

art. 182. więcej Art. 182. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) ubezpieczonym - w razie spełnienia warunków do nabycia prawa do
świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy
mają ustalone prawo do emerytury określonej w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, obliczonej z
uwzględnieniem okresów składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 1
pkt 1-3, 5 i 7-10 oraz w ust. 2;”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują również żołnierzom zawodowym oraz funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej, jeżeli nie spełniają oni warunków do nabycia prawa do
świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych
osób, oraz członkom rodzin pozostałym po tych osobach.”;
2) w art. 6 w ust. 1 w pkt 6 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) w Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
i Agencji Wywiadu oraz Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (w organach bezpieczeństwa publicznego),”;
3) w art. 32 w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby
Celnej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej;”;
4) w art. 45 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu oraz Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (w organach bezpieczeństwa publicznego),”;
5) w art. 85 w ust. 6 i w art. 95 w ust. 2 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”;
6) w art. 173 ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Kapitał początkowy ustala się także dla zwolnionych ze służby: żołnierzy
zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej
Straży Pożarnej oraz Służby Więziennej, urodzonych po dniu 31 grudnia
1948 r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 1999 r. pozostawali oni w służbie i
nie mają ustalonego prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób.”.

art. 183. więcej Art. 183. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016, z późn. zm.) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Funkcjonariusze i żołnierze służb specjalnych upoważnieni odpowiednio
przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Szefa Wojskowych
Służb Informacyjnych działając w zakresie zadań ustawowych, po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do danych zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci, w granicach upoważnienia.”.

art. 184. więcej Art. 184. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z
2005 r. Nr 196, poz. 1631) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 14:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania
swoich zadań, w celu ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z
informacji uzyskanych przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję,
Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.”,
b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zakres, warunki i tryb udzielania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w
ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.”;
2) w art. 25 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Wojskowych Służb Informacyjnych oraz byłego Urzędu
Ochrony Państwa, wykonujących czynności operacyjnorozpoznawcze;”;
3) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Wojskowe Służby Informacyjne
oraz Policja, Żandarmeria Wojskowa, Straż Graniczna i Służba
Więzienna przeprowadzają samodzielne postępowania sprawdzające wobec osób ubiegających się o przyjęcie do służby lub pracy w tych organach, stosując odpowiednio przepisy ustawy. Przepis stosuje się także w stosunku do osób pełniących służbę lub zatrudnionych w tych organach i służbach.”;
4) w art. 42:
a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia odwołania;”,
b) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia odwołania;”,
c) w ust. 7 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia odwołania;”;
5) w art. 48m pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Wojskowych
Służb Informacyjnych stosuje się do Szefa Agencji Wywiadu, Szefa
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendanta Głównego Policji,
Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.”;
6) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, administracji publicznej, zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych, Minister Sprawiedliwości, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny Policji, Komendant Główny
Straży Granicznej, Szef Biura Ochrony Rządu, a także Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określą, w drodze zarządzenia, każdy w zakresie swojego działania,
szczególny sposób organizacji kancelarii tajnych, stosowania środków
ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych.”;
7) w załączniku nr 1 w części I:
a) pkt 16 otrzymuje brzmienie:
„16. Szczegółowe informacje dotyczące organizacji, form i metod pracy
operacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Wojskowych Służb Informacyjnych oraz byłego Urzędu Ochrony Państwa, a także ich kierunki
pracy operacyjnej i zainteresowań.”,
b) pkt 24 otrzymuje brzmienie:
„24. Informacje dotyczące prowadzonych przez Agencję Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Wojskowe Służby
Informacyjne oraz były Urząd Ochrony Państwa kontroli operacyjnej,
niejawnego nabycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęcia lub
wręczenia korzyści majątkowej oraz niejawnego nadzorowania, wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa.”.

art. 185. więcej Art. 185. W ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy
Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Więziennej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. Nr 53, poz. 548, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676)
wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:
„o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu”;
2) w art. 1:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustawa normuje odpowiedzialność majątkową funkcjonariuszy Policji,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Więziennej, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu za szkody wyrządzone przez nich, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania
obowiązków służbowych, w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w
dyspozycji organu lub jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych albo nadzorowanych przez ministrów właściwych do
spraw wewnętrznych, sprawiedliwości, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefa Agencji Wywiadu.”,
b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) funkcjonariuszu - należy przez to rozumieć: policjanta, funkcjonariusza
Straży Granicznej, funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu, strażaka
Państwowej Straży Pożarnej, funkcjonariusza Służby Więziennej, funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz funkcjonariusza
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu,”.

art. 186. więcej Art. 186. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz.
525 i Nr 96, poz. 959) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby
Więziennej oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, w
odniesieniu do których dostęp do broni i amunicji regulują odrębne
przepisy;”; 2) w art. 15 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz
funkcjonariuszy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową.”;
3) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Od egzaminu, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są funkcjonariusze Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby
Więziennej, funkcjonariusze lub pracownicy innych państwowych formacji
uzbrojonych i żołnierze zawodowi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
członkowie Polskiego Związku Łowieckiego - w zakresie broni myśliwskiej, oraz członkowie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego posiadający licencję zezwalającą na uprawianie strzelectwa sportowego - w zakresie broni sportowej, jeżeli zdali taki egzamin na podstawie odrębnych przepisów.”;
4) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. Przepisów rozdziału nie stosuje się do strzelnic Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz Biura Ochrony Rządu.”.

art. 187. więcej Art. 187. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 156, poz.
1641 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1399) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Czynności związane z realizacją zadań określonych w art. 1 ust. 2 wykonuje się, podejmując czynności kontrolne i prowadząc postępowanie przygotowawcze zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego i Kodeksu karnego skarbowego.”;
2) uchyla się rozdział 1c.

art. 188. więcej Art. 188. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 83, poz.
930, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 53 w § 38 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) Centralne Biuro Antykorupcyjne.”;
2) w art. 118 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Organem postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa
skarbowe jest także Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Centralne
Biuro Antykorupcyjne.”;
3) w art. 134 w § 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) Centralne Biuro Antykorupcyjne – w sprawach o przestępstwa skarbowe ujawnione w zakresie swojej właściwości.”;
4) w art. 150 § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„§ 3. Czynności, o których mowa w art. 75 § 2 oraz art. 285 § 2 Kodeksu postępowania karnego, są dokonywane przez Policję, Straż Graniczną, Agencję
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Żandarmerię Wojskową, a gdy postępowanie przygotowawcze prowadzone jest
przez finansowy organ postępowania przygotowawczego - przez Policję na
żądanie tego organu.
§ 4. Oprócz Policji czynność, o której mowa w art. 244 § 1 Kodeksu postępowania karnego, może być dokonana także przez Straż Graniczną, Agencję
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Żandarmerię Wojskową.”;
5) w art. 151a w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) jeżeli osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Centralnego
Biura Antykorupcyjnego,”.

art. 189. więcej Art. 189. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej
sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) pracownicy - rozumie się osoby zatrudnione w jednostkach, o których
mowa w pkt 1, oraz żołnierzy zawodowych, żołnierzy odbywających
nadterminową zasadniczą służbę wojskową, żołnierzy odbywających
okresową służbę wojskową, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej,
Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej - z wyjątkiem pełniących służbę kandydacką - oraz funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Więziennej i Służby Celnej,”;
2) art. 10a otrzymuje brzmienie:
„Art. 10a. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień kwoty środków na uposażenia, nagrody roczne i pozostałe należności żołnierzy i funkcjonariuszy - między częściami i działami - odpowiednio na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw
wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Szefa Agencji Wywiadu oraz Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

art. 190. więcej Art. 190. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. Nr 50, poz.
580, z późn. zm.) w art. 6 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu i Wojskowym Służbom Informacyjnym, w zakresie, w jakim jest to
konieczne dla wykonania nałożonych na nie zadań określonych w ustawie,”.

art. 191. więcej Art. 191. W ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych
innych aktów prawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 190, poz. 1606 i Nr 267, poz. 2253 oraz
z 2006 r. Nr 73, poz. 501) w art. 22 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych,
minister właściwy do spraw zagranicznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu lub Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego wydają, w razie potrzeby, wyodrębnioną edycję dziennika urzędowego z aktami prawnymi zawierającymi informacje niejawne.”.

art. 192. więcej Art. 192. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu
finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203 oraz z
2005 r. Nr 183, poz. 1538) w art. 33 wprowadza się następujące zmiany:
1) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) Szefów: Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb Informacyjnych lub osób przez nich upoważnionych - w zakresie ich kompetencji
ustawowych.”;
2) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Informacje, o których mowa w art. 8 ust. 1, Generalny Inspektor przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Szefom: Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb Informacyjnych, na pisemny i uzasadniony wniosek, złożony za zgodą Prokuratora Generalnego.”;
3) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, dyrektorów izb skarbowych oraz dyrektorów urzędów kontroli skarbowej – wyłącznie
w zakresie ich zadań ustawowych;”.

art. 193. więcej Art. 193. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz.U. z 2004 r. Nr 161,
poz. 1689 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 52, poz.
378) w art. 63 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób sprawowania nadzoru i przeprowadzania kontroli w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnym Biurze Antykorupcyjnym
przez organy dozoru jądrowego, z uwzględnieniem trybu przygotowania
kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania protokołu
kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli.”.

art. 194. więcej Art. 194. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 122 poz.
1321, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) w art. 24 ust. 2
otrzymuje brzmienie:
„2. Czynności dozoru technicznego w jednostkach organizacyjnych Policji,
Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego wykonują inspektorzy, którzy na podstawie odrębnych przepisów są
uprawnieni do dostępu do informacji niejawnych.”.

art. 195. więcej Art. 195. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr
163, poz. 1712, Nr 210, poz. 2135) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 62 w ust. 4 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz
ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”;
2) w art. 107 w ust. 2 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się
wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej
i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”.

art. 196. więcej Art. 196. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym (Dz. U. Nr 110, poz. 1189, z późn. zm.) w art. 19 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) Centralne Biuro Antykorupcyjne,”.

art. 197. więcej Art. 197. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz
Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. c;
2) art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Art. 11. Przy Radzie Ministrów działa Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, zwane dalej „Kolegium”, jako organ opiniodawczodoradczy w sprawach programowania, nadzorowania i koordynowania działalności ABW, AW, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb Informacyjnych, zwanych dalej „służbami specjalnymi”, oraz podejmowanych dla ochrony bezpieczeństwa państwa i zwalczania korupcji działań Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, Biura
Ochrony Rządu, organów celnych, urzędów skarbowych, izb skarbowych, organów kontroli skarbowej, organów informacji finansowej oraz służb rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.”;
3) w art. 12:
a) w ust. 1:
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) powoływania i odwoływania Szefa ABW, Szefa AW i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefa Wojskowych Służb
Informacyjnych,”,
- pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) koordynowania działalności ABW, AW, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Wojskowych Służb Informacyjnych, a także
działalności służb specjalnych z Policją, Strażą Graniczną, Żandarmerią Wojskową, Biurem Ochrony Rządu, Inspekcją Celną,
organami celnymi, urzędami skarbowymi, izbami skarbowymi,
organami kontroli skarbowej, organami informacji finansowej i
służbami rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa,”,
b) w ust. 2 w pkt 3 w lit. e kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4
w brzmieniu:
„4) minister-członek Rady Ministrów właściwy do spraw koordynowania
działalności służb specjalnych, jeżeli został wyznaczony przez Prezesa
Rady Ministrów.”,
c) w ust. 3 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) Szef Centralnego Biura Antykorpcyjnego,”;
4) art. 13 otrzymuje brzmienie:
„Art. 13. Prezes Rady Ministrów w celu zapewnienia wymaganego współdziałania służb specjalnych może, po zasięgnięciu opinii Kolegium,
udzielać w tym zakresie wiążących wytycznych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - w odniesieniu do działalności Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Ministrowi Sprawiedliwości - w odniesieniu do działalności Służby Więziennej, Ministrowi Obrony Narodowej - w odniesieniu do działalności Wojskowych Służb Informacyjnych i Żandarmerii Wojskowej, Szefowi
Centralnego Biura Antykorupcyjnego – w odniesieniu do działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefom Agencji - w
odniesieniu do działalności tych Agencji.”;
5) w art. 21 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Funkcjonariusze ABW wykonują czynności tylko w zakresie właściwości
tej Agencji i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe Policji,
wynikające z przepisów Kodeksu postępowania karnego.”;
6) art. 42 otrzymuje brzmienie:
„Art. 42. 1. Szefowie ABW i AW, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego
oraz Szef Wojskowych Służb Informacyjnych są zobowiązani do
współdziałania w ramach realizacji swoich zadań.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, zasady,
zakres i tryb współdziałania oraz szczegółowy rozdział kompetencji pomiędzy ABW, AW, Centralne Biuro Antykorupcyjne i
Wojskowe Służby Informacyjne.”;
7) art. 113 otrzymuje brzmienie:
„Art. 113. Funkcjonariusz Agencji zwolniony ze służby, który nie posiada
prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w
przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej
oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu
mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub
może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego.”;
8) w art. 131 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza
spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej oraz ich rodzin.”.

art. 198. więcej Art. 198. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych
do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2004 r. Nr
222, poz. 2249) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów ustawy nie stosuje się do materiałów wybuchowych nabywanych,
przechowywanych, przemieszczanych i używanych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję
Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Biuro Ochrony Rządu, Policję,
Służbę Więzienną, Straż Graniczną oraz przez armie obcych państw przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.

art. 199. więcej Art. 199. W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz.
696) w art. 116 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do uprawnień żołnierzy Wojskowych
Służb Informacyjnych i funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej oraz Biura Ochrony Rządu podczas wykonywania
czynności służbowych.”.

art. 200. więcej Art. 200. W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188, z
2004 r. Nr 69, poz. 627, Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 267,
poz. 2258) w art. 41:
1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje nieodpłatne zapewnienie
przez operatora, w ramach wykonywanej przez siebie działalności pocztowej, technicznych i organizacyjnych możliwości wykonywania przez prokuraturę, sądy, a także uprawnione jednostki podległe Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szefowi
Centralnego Biura Antykorupcyjnego ich zadań określonych odrębnymi
przepisami, począwszy od dnia rozpoczęcia działalności pocztowej. Na
wniosek zainteresowanego operatora Prezes UKE może odroczyć termin
rozpoczęcia wykonywania powyższego obowiązku.”;
2) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, określi, w
drodze rozporządzenia:”.

art. 201. więcej Art. 201. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175, z
2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 179, poz. 1842 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757, Nr 94,
poz. 788, Nr 132, poz. 1105 i Nr 163, poz. 1362) w art. 133 w ust. 1 po pkt 4 dodaje
się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego,”.

art. 202. więcej Art. 202. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228,
poz. 2255, z późn. zm.) w art. 3 w pkt 5 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”.

art. 203. więcej Art. 203. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 71 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, Nr 121, poz. 1264 i
Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz.
1085 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708);”
2) w art. 104 w ust. 1 w pkt 1 lit. g otrzymuje brzmienie:
„g) za żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy niespełniających warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych
oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, za
których, po zwolnieniu ze służby lub rozwiązaniu stosunku pracy, odprowadzono składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od uposażenia lub wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby lub stosunku
pracy na podstawie przepisów odrębnych,”.

art. 204. więcej Art. 204. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz.
1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258 oraz z
2006 r. Nr 12, poz. 66) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego – dla własnych potrzeb;”;
2) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady wykonywania działalności telekomunikacyjnej,
a także używania urządzeń radiowych przez jednostki organizacyjne
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te jednostki.”;
3) w art. 171 ust. 12 otrzymuje brzmienie:
„12. Prezes UKE na uzasadniony wniosek operatora może, w drodze decyzji,
ustalić okres przejściowy na wprowadzenie usługi blokady połączeń przychodzących od abonenta lub użytkownika, stosującego eliminację prezentacji identyfikacji linii wywołującej, o której mowa w ust. 2 pkt 3. O wprowadzeniu okresu przejściowego Prezes UKE powiadamia Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”;
4) w art. 179:
a) w ust. 3 w pkt 1 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie:
„- przez uprawnione jednostki organizacyjne podległe Ministrowi
Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane, uprawnione organy i
jednostki organizacyjne nadzorowane lub podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu i Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego;”;
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Dostęp, o którym mowa w ust. 3, może być realizowany także za pomocą interfejsów, na zasadach określonych w porozumieniach zawartych przez uprawnione podmioty z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi za zgodą: Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej,
ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do
spraw finansów publicznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zgodnie z ich właściwością. Porozumienie może określać
także współudział stron w kosztach zastosowania interfejsów.”,
c) ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Prezes UKE przekazuje niezwłocznie informacje, o których mowa w
ust. 8, Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Obrony Narodowej,
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Agencji Wywiadu i Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”.

art. 205. więcej Art. 205. W ustawie dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego
wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 187, poz. 1925) wprowadza się
następujące zmiany:
1) dodaje się art. 3a w brzmieniu:
„Art. 3a. 1. Posłowie do Parlamentu Europejskiego są obowiązani do złożenia
oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie
majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to zawiera w szczególności informacje o:
1) zasobach pieniężnych, nieruchomościach, uczestnictwie w
spółkach cywilnych lub w osobowych spółkach handlowych,
udziałach i akcjach w spółkach handlowych, o nabytym od
Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek
samorządu terytorialnego, ich związków lub komunalnej
osoby prawnej, mieniu, które podlegało zbyciu w drodze
przetargu, a także o prowadzonej działalności gospodarczej i
stanowiskach zajmowanych w spółkach handlowych;
2) dochodach osiąganych z tytułu zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej lub zajęć, z podaniem kwot uzyskiwanych
z każdego tytułu;
3) mieniu ruchomym o wartości powyżej 10 000 złotych;
4) zobowiązaniach pieniężnych o wartości powyżej 10 000 złotych, w tym zaciągniętych kredytach i pożyczkach oraz warunkach, na jakich zostały udzielone.
2. Wzór oświadczenia o stanie majątkowym stanowi załącznik do
ustawy.
3. Oświadczenie o stanie majątkowym składa się w dwóch egzemplarzach Marszałkowi Sejmu w następujących terminach:
1) do dnia pierwszego posiedzenia Parlamentu Europejskiego, w
którym bierze udział poseł do Parlamentu Europejskiego,
wraz z informacją o sposobie i terminach zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego w związku z wyborem na posła do Parlamentu Europejskiego oraz z
informacją o posiadaniu majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego;
2) do dnia 30 kwietnia każdego roku, według stanu na dzień 31
grudnia roku poprzedniego, dołączając kopię rocznego zeznania podatkowego (PIT);
3) w terminie miesiąca od dnia zarządzenia nowych wyborów
do Parlamentu Europejskiego.
4. Jeden egzemplarz oświadczenia o stanie majątkowym Marszałek
Sejmu przekazuje do urzędu skarbowego właściwego ze względu
na miejsce zamieszkania posła do Parlamentu Europejskiego.
5. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym są jawne, z wyłączeniem informacji o adresie zamieszkania posła do
Parlamentu Europejskiego oraz o miejscu położenia nieruchomości. Jawne informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym są podawane do wiadomości publicznej przez Marszałka
Sejmu w formie zapisu elektronicznego.
6. Analizy danych zawartych w oświadczeniach o stanie majątkowym dokonują właściwe urzędy skarbowe. Są one uprawnione do
porównania treści analizowanego oświadczenia z treścią uprzednio złożonych oświadczeń oraz z dołączoną kopią rocznego zeznania podatkowego (PIT). Wyniki analizy przedstawia się Marszałkowi Sejmu, który podaje je do wiadomości publicznej w
formie zapisu elektronicznego.
7. Oświadczenie o stanie majątkowym przechowuje się przez 6 lat.
8. Niezłożenie oświadczenia o stanie majątkowym powoduje utratę
do czasu złożenia oświadczenia, prawa do uposażenia.
9. Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu o stanie
majątkowym powoduje odpowiedzialność na podstawie art. 233 §
1 Kodeksu karnego.”;
2) dodać załącznik w brzmieniu:

Uwaga!
1. Osoba składająca oświadczenie o stanie majątkowym obowiązana jest do zgodnego z
prawdą, starannego i zupełnego wypełnienia każdej z rubryk.
2. Jeżeli poszczególne rubryki nie znajdują w konkretnym przypadku zastosowania, należy wpisać „nie dotyczy”.
3. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku w kraju i za granicą.
4. Oświadczenie o stanie majątkowym obejmuje również wierzytelności pieniężne.

Oświadczenie o stanie majątkowym

Ja, niżej podpisany(a), ................................
(imiona i nazwisko; w przypadku kobiet należy podać również nazwisko
panieńskie)
urodzony(a) ................................................ w ........................................................
.................................................................................................
(miejsce zatrudnienia, stanowisko lub funkcja)
zamieszkały(a)

po zapoznaniu się z przepisami ustawy z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów
do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 187, poz.
1925), zgodnie z art. 3a tej ustawy oświadczam, że posiadam wchodzące w skład
małżeńskiej wspólności majątkowej lub stanowiące mój majątek odrębny:

I.
Zasoby pieniężne:
– środki pieniężne zgromadzone w walucie polskiej: ........................................................

– środki pieniężne zgromadzone w walucie obcej: ........................................................

– papiery wartościowe: ........................................................

na kwotę: .................................................

II.
1. Dom o powierzchni: ....................... m², adres: ........................................................
.......................................................... o wartości: ..........................................................
tytuł prawny:
2. Mieszkanie o powierzchni: ................. m², adres: ........................................................
............................................................ o wartości: ........................................................
tytuł prawny:
3. Gospodarstwo rolne:
rodzaj gospodarstwa: powierzchnia: .......................................
adres:
o wartości:
rodzaj zabudowy:
tytuł prawny:
Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości:
.............................................................................................................................
.............................................................................................................................
4. Inne nieruchomości:
powierzchnia:
..................................................................................................................
adres: .............................................................

o wartości:
....................................................................................................................

tytuł prawny:
.................................................................................................................

III.
Uczestniczę w spółce cywilnej lub w osobowej spółce handlowej (jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej) – należy podać wysokość
wniesionych wkładów:
.................................................................................................

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości:
..................................................................................................................................

IV.
1. Posiadam udziały w spółce handlowej z udziałem państwowych lub komunalnych osób prawnych lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby – należy podać liczbę i emitenta udziałów:
-
-
-
-



Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

2. Posiadam udziały w innych spółkach handlowych – należy podać liczbę i
emitenta udziałów:

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

V.
1. Posiadam akcje w spółkach handlowych z udziałem państwowych lub komunalnych osób prawnych lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby – należy podać liczbę i emitenta akcji:
-
-
-
-



Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

2. Posiadam akcje w innych spółkach handlowych – należy podać liczbę i emitenta
akcji:


Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

VI.
Nabyłem(am) (nabył mój małżonek) od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub komunalnej osoby prawnej następujące mienie, które podlegało zbyciu w drodze przetargu – należy podać opis mienia i datę nabycia, od kogo:






VII.
1. Prowadzę działalność gospodarczą (należy podać formę prawną i przedmiot działalności):


– osobiście

– wspólnie z innymi osobami ...............................

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości:

2. Zarządzam działalnością gospodarczą lub jestem przedstawicielem, pełnomocnikiem takiej działalności (należy podać formę prawną i przedmiot działalności):

....................................................................................................................................................

– osobiście

– wspólnie z innymi osobami

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

VIII.
1. W spółce handlowej (nazwa, siedziba spółki):

– jestem członkiem zarządu (od kiedy):
– jestem członkiem rady nadzorczej (od kiedy):

– jestem członkiem komisji rewizyjnej (od kiedy):

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

2. W fundacjach i stowarzyszeniach prowadzących działalność gospodarczą:

– jestem członkiem zarządu (od kiedy):
........................................................

– jestem członkiem rady nadzorczej (od kiedy):

– jestem członkiem komisji rewizyjnej (od kiedy):

Z tego tytułu osiągnąłem(ęłam) w roku ubiegłym dochód w wysokości:

IX.
Inne dochody osiągane z tytułu zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej
lub zajęć, z podaniem kwot uzyskiwanych z każdego tytułu:







X.
Składniki mienia ruchomego o wartości powyżej 10 000 złotych (w przypadku
pojazdów mechanicznych należy podać markę, model i rok produkcji):

XI.
Zobowiązania pieniężne o wartości powyżej 10 000 złotych, w tym zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz warunki, na jakich zostały udzielone (wobec kogo, w związku z jakim zdarzeniem, w jakiej wysokości):








Powyższe oświadczenie składam świadomy(a), iż na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu
karnego za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy grozi kara pozbawienia wolności.
.......................................................... ...........................................
(miejscowość, data) (podpis)”.

art. 206. więcej Art. 206. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.) w art. 66 w ust. 1 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego; ”.

art. 207. więcej Art. 207. W ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów,
rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny (Dz. U. Nr 102, poz. 852) w art. 2 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.”.

art. 208. więcej Art. 208. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz.
2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319) w art. 28 zdanie końcowe
otrzymuje brzmienie:
„- z uwzględnieniem specyfiki działalności jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, jednostek
więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości oraz jednostek organizacyjnych działających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a także specyfiki finansowania szkoleń, które na mocy odrębnych ustaw są prowadzone i rozliczane w semestrach nie pokrywających się z rokiem budżetowym oraz specyfiki organizacji i obsługi postępowań odwoławczych.”.

art. 209. więcej Art. 209. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164,
poz. 1365 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328) w art. 137 w ust. 3 wyrazy „o zaopatrzeniu
emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin” zastępuje się wyrazami „o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin”.

art. 210. więcej Art. 210. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr
183, poz. 1538) w art. 149 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) Centralnego Biura Antykorupcyjnego, jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo
ustalenia sprawcy i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708);”.

art. 211. więcej Art. 211. Postępowania przygotowawcze oraz inne postępowania wszczęte
i niezakończone przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego do dnia wejścia
w życie art. 197 pkt 1, które związane są z realizacją zadań określonych
w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, toczą się nadal, na podstawie
dotychczasowych przepisów.

art. 212. więcej Art. 212. 1. W okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy
funkcjonariusze pełniący służbę w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji
i Straży Granicznej mogą zgłosić zamiar wstąpienia do służby w CBA.
2. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży
Granicznej zgłaszają pisemnie zamiar wstąpienia do służby w CBA do Szefa CBA lub
Pełnomocnika, o którym mowa w art. 214 ust. 1.
3. Przepis art. 50 stosuje się odpowiednio.
4. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego zawiadamia pisemnie,
odpowiednio Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego
Policji lub Komendanta Głównego Straży Granicznej, o zakwalifikowaniu
funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej
do służby w CBA.
5. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 4, zwalnia się ze służby w Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej w terminie nie dłuższym
niż 3 miesiące od dnia zawiadomienia. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Komendant Główny Policji lub Komendant Główny Straży Granicznej informują
pisemnie Szefa CBA o przewidywanym terminie zwolnienia funkcjonariusza ze
służby.
6. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży
Granicznej, zakwalifikowani do służby, stają się funkcjonariuszami CBA z dniem
mianowania ich do służby przez Szefa CBA, zachowując ciągłość służby.

art. 213. więcej Art. 213. 1. Funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
zwolnionemu w trybie, o którym mowa w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do
świadczeń pieniężnych związanych ze zwolnieniem ze służby, określonych
w art. 128 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
2. Funkcjonariuszowi Policji zwolnionemu w trybie, o którym mowa
w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze
zwolnieniem ze służby, określonych w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia
1990 r. o Policji.
3. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej zwolnionemu w trybie, o którym mowa
w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze
zwolnieniem ze służby, określonych w art. 118 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
12 października 1990 r. o Straży Granicznej.

art. 214. więcej Art. 214. 1. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, powoła, w terminie 7 dni od dnia
wejścia w życie niniejszego artykułu, Pełnomocnika do spraw organizacji CBA,
zwanego dalej „Pełnomocnikiem”, określając zakres jego zadań i środki niezbędne do ich realizacji. Pełnomocnikiem może zostać osoba spełniająca wymogi przewidziane w art. 7. Celem działania Pełnomocnika jest zorganizowanie
CBA, w tym przyjmowanie do służby funkcjonariuszy i zatrudnianie pracowników oraz podjęcie innych czynności niezbędnych do rozpoczęcia pracy CBA. Z chwilą powołania Szefa CBA Pełnomocnik kończy swoją działalność.
2. Pełnomocnik w okresie sprawowania swojej funkcji korzysta z uprawnień Szefa
CBA określonych w art. 53, art. 54 i art. 212.
3. Nadzór nad działalnością Pełnomocnika sprawuje Prezes Rady Ministrów.
4. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa w przypadkach przejmowania przez CBA zadań realizowanych dotychczas przez inne organy.
5. Państwowe jednostki budżetowe mogą przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszego przepisu, nieodpłatnie przekazywać na potrzeby CBA mienie pozostające w ich władaniu.

art. 215. więcej Art. 215. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1) art. 17 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 148,
2) art. 106 ustawy, o której mowa w art. 154,
3) art. 5 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 158,
4) art. 66 ust. 7 i art. 76 ust. 3-5 ustawy, o której mowa w art. 171,
5) art. 14 ust. 4 i 5 ustawy, o której mowa w art. 184
- zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych,
nie dłużej niż 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 216. więcej Art. 216. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 197 pkt 1, który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia
ogłoszenia, oraz art. 214, który wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.