Art. 46. 1. W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia
pieniężne, świadczenia należne jej do dnia śmierci przysługują, z zastrzeżeniem ust. 2
i 3, małżonkowi i dzieciom, a w razie ich braku – kolejno: wnukom, rodzicom,
dziadkom i rodzeństwu. Osoby te mają prawo do udziału w nieukończonym
postępowaniu prowadzonym dalej w sprawie tych świadczeń.
2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca się:
1) małżonkowi lub dzieciom osoby, która zgłosiła wniosek, zamieszkałym z nią
w dniu jej śmierci;
2) małżonkowi lub dzieciom niespełniającym warunku określonego w pkt 1 albo
innym członkom rodziny, o których mowa w ust. 1, jeżeli pozostawali na
utrzymaniu osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia, lub osoba ta
pozostawała na ich utrzymaniu.
3. Prawo do świadczeń określonych w ust. 1 ustaje w ciągu 12 miesięcy od dnia
śmierci osoby, której świadczenia te przysługiwały, chyba że osoba, o której mowa
w ust. 1, wystąpi z wnioskiem o dalsze prowadzenie postępowania.

Ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin art. 46

DODAJ