Art. 45. 1. O zaistnieniu wypadku przy pracy rolniczej poszkodowany, rolnik,
domownik lub inna osoba są zobowiązane zawiadomić Kasę bez zbędnej zwłoki,
jednak nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia jego zaistnienia.
2. Jeżeli zachodzi przypuszczenie, że poszkodowany w chwili wypadku był
w stanie nietrzeźwym lub pod wpływem środków odurzających, substancji
psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu, lekarz udzielający
pierwszej pomocy kieruje poszkodowanego na badania niezbędne do ustalenia ich
zawartości w organizmie. Poszkodowany jest obowiązany poddać się temu badaniu.
Odmowa poddania się badaniu lub inne zachowanie uniemożliwiające jego
przeprowadzenie powoduje pozbawienie prawa do świadczenia z tytułu wypadku przy
pracy rolniczej, chyba że poszkodowany udowodni, że miały miejsce przyczyny, które
uniemożliwiły poddanie się temu badaniu. Koszty tego badania pokrywa Kasa.
3. Niedopełnienie przez poszkodowanego lub rolnika obowiązku, o którym
mowa w ust. 1, ocenia się przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadku oraz prawa
do jednorazowego odszkodowania.
4. Kasa ustala okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy rolniczej. Osoba
upoważniona przez Prezesa Kasy ma prawo dokonać oględzin miejsca i przedmiotów
związanych z wypadkiem oraz przeprowadzić dowody z zeznań poszkodowanego i świadków.
5. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia,
sposób i tryb zgłaszania wypadku przy pracy rolniczej oraz ustalania jego okoliczności
i przyczyn, uwzględniając:
1) sposób dokumentowania wypadku przy pracy rolniczej,
2) zgłaszanie roszczenia o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej,
3) prowadzenie postępowania dowodowego w celu ustalenia okoliczności
i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej,
4) informacje, które powinny się znaleźć w protokole powypadkowym
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitości procedur przy ustalaniu
okoliczności i przyczyn tych wypadków.

Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników art. 45

DODAJ