Art. 45. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadkach:
1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;
2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby
przygotowawczej;
3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;
4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane
z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne;
5) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa.
2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadkach:
1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby
stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co
najmniej 6 miesięcy;
2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe inne niż określone w ust. 1 pkt 4;
3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru
w organach samorządu terytorialnego;
4) nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej;
5) gdy wymaga tego ważny interes służby;
6) niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn
określonych w art. 42 ust. 2;
7) rozformowania jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę,
lub zmniejszenia jej stanu etatowego, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do
innej jednostki lub na niższe stanowisko nie jest możliwe;
8) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;
9) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badania, o których
mowa w art. 44 ust. 2, lub niepoddania się im, albo w przypadku dwukrotnego
nieusprawiedliwionego niestawienia się na obserwację w podmiocie leczniczym,
w przypadku wyrażenia zgody przez funkcjonariusza, chyba że skierowanie do
komisji lekarskiej nastąpiło na wniosek funkcjonariusza;
10) popełnienia czynu o znamionach przestępstwa albo przestępstwa skarbowego,
jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostawanie w służbie;
11) upływu 12 miesięcy zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli nie ustały
przyczyny będące podstawą zawieszenia;
12) osiągnięcia wieku:
a) w korpusie szeregowych, podoficerów i chorążych – 55 lat,
b) w korpusie oficerów:
– do stopnia pułkownika Straży Granicznej (komandora Straży
Granicznej) – 58 lat,
– w stopniu generała brygady Straży Granicznej i generała dywizji Straży
Granicznej (kontradmirała Straży Granicznej i wiceadmirała Straży
Granicznej) – 60 lat.
3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby.
3a. W przypadku wszczęcia lub prowadzenia postępowania dyscyplinarnego
wobec funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 3, zwolnienie ze służby następuje
w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby.
4. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 7 zwolnienie następuje po upływie
6 miesięcy, a w przypadku służby przygotowawczej – po upływie 3 miesięcy od dnia
podjęcia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej, jej rozformowania lub
zmniejszenia stanu etatowego.
5. Zwolnienie funkcjonariusza przeniesionego do dyspozycji, w przypadku
określonym w art. 42 ust. 2 pkt 5, w razie niewyrażenia przez funkcjonariusza zgody
na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe następuje po upływie 6 miesięcy.

Art. 45a. 1. Stosunek służbowy wygasa w przypadku:
1) śmierci funkcjonariusza;
2) stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza.
2. Rozkaz personalny o wygaśnięciu stosunku służbowego wydaje się na
podstawie skróconego aktu zgonu albo ostatecznej decyzji ministra właściwego do
spraw wewnętrznych o stwierdzeniu zaginięcia funkcjonariusza.

Art. 45b. Przepisów art. 45 ust. 3 i 3a nie stosuje się do funkcjonariusza
pełniącego służbę w czasie wojny.

Ustawa o Straży Granicznej art. 45