Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) (uchylony)
2) bezpieczeństwie – należy przez to rozumieć zapobieganie wypadkom, a jeżeli
mają one miejsce – ograniczanie ich skutków;
3) dokumencie wewnątrzwspólnotowego przemieszczania materiałów
wybuchowych – należy przez to rozumieć dokument, o którym mowa
w decyzji Komisji Europejskiej 2004/388/WE z dnia 15 kwietnia 2004 r.
w sprawie dokumentu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia materiałów
wybuchowych (Dz. Urz. UE L 120 z 24.04.2004, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 135);
4) dystrybutorze – należy przez to rozumieć osobę fizyczną albo prawną albo
jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, działającą
w łańcuchu dostaw, niebędącą producentem ani importerem, która udostępnia
materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego, w tym wyroby
pirotechniczne, na rynku;
5) grupach zgodności – należy przez to rozumieć oznaczone literowo grupy
zgodności materiałów i przedmiotów wybuchowych, określone w załączniku
A;
6) importerze – należy przez to rozumieć:
a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania albo
b) osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości
prawnej, mającą siedzibę
– na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej, która wprowadza do obrotu materiał wybuchowy
przeznaczony do użytku cywilnego, w tym wyrób pirotechniczny,
pochodzący z państwa trzeciego;
7) jednostkach naukowych – należy przez to rozumieć podmioty, o których
mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo
o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.);
8) klasach materiałów niebezpiecznych – należy przez to rozumieć grupy
materiałów i przedmiotów niebezpiecznych wydzielone na podstawie
dominującego zagrożenia, określone w załączniku A;
9) kodzie klasyfikacyjnym – należy przez to rozumieć symbol cyfrowo-literowy
składający się z podklasy i litery grupy zgodności materiału i przedmiotu
wybuchowego;
10) Konwencji – należy przez to rozumieć Konwencję w sprawie znakowania
plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisaną
w Montrealu dnia 1 marca 1991 r. (Dz. U. z 2007 r. poz. 948);
11) materiałach wybuchowych – należy przez to rozumieć substancje chemiczne
stałe lub ciekłe albo mieszaniny substancji, zdolne do reakcji chemicznej
z wytwarzaniem gazu o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że
mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku, a także wyroby
wypełnione materiałem wybuchowym, zaliczane do klasy 1, o których mowa
w załączniku A;
12) normie zharmonizowanej – należy przez to rozumieć normę zharmonizowaną
w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie
normalizacji europejskiej, zmieniającego dyrektywy Rady 89/686/EWG
i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE,
94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE,
2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylającego decyzję Rady 87/95/EWG
i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz. Urz. UE L 316 z 14.11.2012, str. 12), której tytuł i numer zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
13) ocenie zgodności – należy przez to rozumieć proces wykazujący, że zostały
spełnione wymagania bezpieczeństwa dotyczące materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego albo wyrobów pirotechnicznych;
14) oczyszczaniu terenów – należy przez to rozumieć działalność gospodarczą
obejmującą poszukiwanie materiałów wybuchowych, wydobycie,
zabezpieczenie, zniszczenie albo unieszkodliwienie znalezionych materiałów
wybuchowych na lądzie lub wodach śródlądowych, lub obszarach morskich;
15) odbiorcy – należy przez to rozumieć:
a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania albo
b) osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości
prawnej, mającą siedzibę
– na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej, która odbiera materiały wybuchowe przeznaczone do użytku
cywilnego, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych;
16) odzyskaniu – należy przez to rozumieć doprowadzenie do zwrotu materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, w tym wyrobu
pirotechnicznego, który został udostępniony użytkownikowi końcowemu;
17) organach nadzoru rynku – należy przez to rozumieć organy nadzoru rynku
w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny
zgodności i nadzoru rynku;
18) osobie zagranicznej – należy przez to rozumieć osobę zagraniczną
w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1079, 1214, 1495 i 1655);
19) oznakowaniu CE – należy przez to rozumieć oznakowanie CE w rozumieniu
art. 2 pkt 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie
akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE)
nr 765/2008”;
20) plastycznych materiałach wybuchowych – należy przez to rozumieć materiały
wybuchowe w giętkiej lub elastycznej prasowanej postaci, których opis jest
przedstawiony w części 1 ust. 1 „Opis materiałów wybuchowych” załącznika
technicznego do Konwencji;
21) podklasach materiałów i przedmiotów niebezpiecznych – należy przez to
rozumieć wydzielone w klasie 1 materiałów niebezpiecznych podklasy
materiałów i przedmiotów wybuchowych o podobnym zachowaniu się przy
spalaniu, deflagracji lub detonacji, określone w załączniku A;
22) podmiotach gospodarczych – należy przez to rozumieć w przypadku:
a) materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego –
producenta, upoważnionego przedstawiciela, importera, dystrybutora
oraz osobę fizyczną albo prawną albo jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, która zajmuje się
magazynowaniem, używaniem, przemieszczaniem, przywozem,
wywozem lub handlem takimi materiałami lub wyrobami zawierającymi
takie materiały,
b) wyrobów pirotechnicznych – producenta, importera oraz dystrybutora;
23) producencie – należy przez to rozumieć osobę fizyczną albo prawną albo
jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która wytwarza
materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego, w tym wyroby
pirotechniczne, albo dla której te materiały lub wyroby zaprojektowano lub
wytworzono i która oferuje je pod własną nazwą lub znakiem towarowym
albo która wykorzystuje wytworzone materiały wybuchowe metodą in situ;
24) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z
2019 r. poz. 1292 i 1495);
25) przedsiębiorcy zagranicznym – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę
zagranicznego w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach
uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych
w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
26) przemieszczaniu – należy przez to rozumieć każde rzeczywiste przekazanie
materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego,
z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych, w ramach państw członkowskich
Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym i Konfederacji Szwajcarskiej, z wyjątkiem przekazania
w obrębie jednej i tej samej lokalizacji;
27) udostępnieniu na rynku – należy przez to rozumieć dostarczenie w ramach
działalności gospodarczej, odpłatnie lub nieodpłatnie, materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, w tym wyrobu
pirotechnicznego, w celu dystrybucji lub używania na terytorium państw
członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej;
28) umowie ADR – należy przez to rozumieć Umowę europejską dotyczącą
międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR),
sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 769);
29) unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym – należy przez to rozumieć
prawodawstwo, o którym mowa w art. 2 pkt 21 rozporządzenia (WE) nr
765/2008;
30) upoważnionym przedstawicielu – należy przez to rozumieć:
a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania albo
b) osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości
prawnej, mającą siedzibę
– na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej, posiadającą pisemne pełnomocnictwo od producenta
materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego do działania
w jego imieniu w określonym zakresie;
31) używaniu – należy przez to rozumieć prowadzenie przez przedsiębiorców
i jednostki naukowe wszelkich prac związanych ze stosowaniem materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, w tym wyrobów pirotechnicznych;
32) wprowadzeniu do obrotu – należy przez to rozumieć udostępnienie materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego lub wyrobu
pirotechnicznego po raz pierwszy na terytorium państw członkowskich Unii
Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
Konfederacji Szwajcarskiej;
33) wycofaniu z obrotu – należy przez to rozumieć działanie, którego celem jest
zapobieżenie udostępnieniu materiału wybuchowego przeznaczonego do
użytku cywilnego, w tym wyrobu pirotechnicznego, na rynku w danym
łańcuchu dostaw;
34) wymaganiach bezpieczeństwa – należy przez to rozumieć wymagania
w zakresie cech materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego oraz wyrobów pirotechnicznych, zasad ich projektowania
i wytwarzania, a także właściwości użytkowych;
35) wyrobach pirotechnicznych – należy przez to rozumieć każdy wyrób
zawierający materiały pirotechniczne, które są jedną z odmian materiałów
wybuchowych, będące materiałem lub mieszaniną materiałów
przewidzianych do wytwarzania ciepła, światła, dźwięku, gazu, dymu lub
kombinacji tych efektów w wyniku samopodtrzymującej, egzotermicznej
reakcji chemicznej;
36) wyrobach pirotechnicznych do pojazdów – należy przez to rozumieć wyroby
pirotechniczne będące elementami urządzeń bezpieczeństwa stosowanych
w pojazdach, zawierających wyroby pirotechniczne wykorzystywane do
uruchamiania tych lub innych urządzeń bezpieczeństwa;
37) wyrobach pirotechnicznych przeznaczonych do użytku teatralnego – należy
przez to rozumieć wyroby pirotechniczne przeznaczone do wykorzystania na
scenie wewnątrz lub na zewnątrz budynków, w tym w produkcji filmowej
i telewizyjnej lub do podobnego użytku;
38) wyrobach pirotechnicznych widowiskowych – należy przez to rozumieć
wyroby pirotechniczne przeznaczone do celów rozrywkowych;
39) wytwarzaniu materiałów wybuchowych metodą in situ – należy przez to
rozumieć wytwarzanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego przez przedsiębiorców na potrzeby własne dokonywane w miejscu
użycia tych materiałów z przeznaczeniem do użycia bezpośrednio po
wytworzeniu;
40) zabezpieczeniu – należy przez to rozumieć użycie środków zapobiegających
wykorzystaniu materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku
cywilnego niezgodnie z prawem lub w sposób zagrażający porządkowi
publicznemu;
41) załączniku A – należy przez to rozumieć załącznik A do umowy ADR;
42) znakowaniu plastycznych materiałów wybuchowych – należy przez to
rozumieć równomierne rozmieszczenie w plastycznym materiale
wybuchowym materiału znakującego rozumianego jako jedna z substancji
wymienionych w części 2 „Materiały znakujące” załącznika technicznego do
Konwencji i dodanego w ilości wskazanej w tej części załącznika
technicznego.

Ustawa o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego art. 3

DODAJ