Art. 397. 1. W przypadku zatrzymania małoletniego cudzoziemca
przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki:
1) Policja – niezwłocznie przekazuje małoletniego cudzoziemca do dyspozycji
właściwego ze względu na miejsce jego zatrzymania organu Straży Granicznej;
2) Straż Graniczna – występuje do sądu właściwego ze względu na miejsce
zatrzymania małoletniego cudzoziemca z wnioskiem o umieszczenie go
w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w strzeżonym ośrodku.
2. Sąd, rozpatrując wniosek o umieszczenie w strzeżonym ośrodku małoletniego
cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki,
kierując się jego dobrem, uwzględnia w szczególności:
1) stopień rozwoju fizycznego i psychicznego małoletniego cudzoziemca;
2) cechy osobowości małoletniego cudzoziemca;
3) okoliczności zatrzymania małoletniego cudzoziemca;
4) warunki osobiste przemawiające za umieszczeniem małoletniego cudzoziemca
w strzeżonym ośrodku.
3. W strzeżonym ośrodku może być umieszczony małoletni cudzoziemiec
przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki, który ukończył 15.
rok życia.
4. W przypadku wątpliwości dotyczących wieku cudzoziemca przyjmowanego
do strzeżonego ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców, który podaje się za
małoletniego, poddaje się go, za jego zgodą lub za zgodą jego przedstawiciela
ustawowego, badaniom lekarskim w celu ustalenia rzeczywistego wieku
cudzoziemca. Wyniki badań lekarskich powinny informować o granicy błędu.
5. W przypadku braku zgody na przeprowadzenie badań lekarskich cudzoziemca
podającego się za małoletniego uważa się za osobę pełnoletnią.
6. Koszty związane z umieszczeniem i pobytem małoletniego cudzoziemca
w placówce opiekuńczo-wychowawczej są pokrywane z budżetu państwa z części,
której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków
będących w dyspozycji Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Komendanta
Głównego Policji.

Ustawa o cudzoziemcach art. 397

DODAJ