Art. 465. 1. Kto:
1) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiadając do tego tytułu
prawnego,
2) na żądanie uprawnionych organów nie okazuje dokumentów uprawniających go
do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są wymagane,
3) na żądanie uprawnionych organów nie okazuje środków finansowych albo
dokumentu potwierdzającego możliwość uzyskania zgodnie z prawem takich
środków, przeznaczonych na pokrycie kosztów:
a) utrzymania w trakcie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) powrotu do państwa pochodzenia lub zamieszkania,
c) tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa trzeciego,
które udzieli pozwolenia na wjazd,
4) uchyla się od obowiązku wymiany lub zwrotu karty pobytu, polskiego
dokumentu podróży dla cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości
cudzoziemca lub dokumentu „zgoda na pobyt tolerowany”,
5) nie zawiadamia o utracie karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla
cudzoziemca, polskiego dokumentu tożsamości cudzoziemca lub dokumentu
„zgoda na pobyt tolerowany” w terminie 3 dni od dnia ich utraty,
6) nie wykonuje obowiązku opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w terminie wyznaczonym w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu
lub w decyzji o przedłużeniu terminu dobrowolnego powrotu,
7) nie wykonuje obowiązku zgłaszania się w określonych odstępach czasu do
organu wskazanego w decyzji o przedłużeniu terminu dobrowolnego powrotu,
8) opuszcza miejsce zamieszkania wyznaczone mu w decyzji o przedłużeniu
terminu dobrowolnego powrotu,
9) wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na
przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego i:
a) przebywa poza strefą przygraniczną, w ramach której posiadacz zezwolenia
jest uprawniony do przemieszczania się, albo
b) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po upływie okresu
pobytu określonego w tym zezwoleniu
– podlega karze grzywny.
1a. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 157a ust. 2, podlega
karze grzywny od 200 zł do 2000 zł.
2. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1 i 1a, następuje
w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania
w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1120, 1123, 1556 i 1694).
3. Wyrok nakazowy wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast
wykonalny.

Art. 465a. 1. W przypadku orzeczenia przez sąd zastępczej kary aresztu za
wykroczenia, o których mowa w art. 465 ust. 1 pkt 1 lub 6–9, dyrektor zakładu
karnego informuje organ Straży Granicznej, który wydał decyzję o zobowiązaniu
cudzoziemca do powrotu, o orzeczonym wymiarze zastępczej kary aresztu oraz o dniu
rozpoczęcia jej wykonywania.
2. Organ Straży Granicznej, który wydał decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca
do powrotu, po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, przekazuje tę decyzję
sądowi, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.
3. Sąd, po otrzymaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, umarza postępowanie
wykonawcze i wydaje nakaz zwolnienia cudzoziemca z zakładu karnego. Pozostałą do
odbycia karę zastępczą uznaje się za wykonaną.

Ustawa o cudzoziemcach art. 465

DODAJ