Art. 394. § 1. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia
sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na
postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których
przedmiotem jest:
1) zwrot pisma wniesionego jako pozew, z którego nie wynika żądanie rozpoznania
sprawy;
2) zwrot pozwu;
3) odmowa odrzucenia pozwu;
4) przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie
postępowania w innym trybie;
5) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;
6) zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, zwrot
opłaty lub obciążenie kosztami sądowymi – jeżeli strona nie składa środka
zaskarżenia co do istoty sprawy.
§ 2. Termin do wniesienia zażalenia wynosi tydzień od dnia doręczenia
postanowienia z uzasadnieniem. Jeżeli przy wydaniu postanowienia sąd odstąpił od
jego uzasadnienia, termin liczy się od dnia ogłoszenia postanowienia, a jeżeli
podlegało ono doręczeniu – od dnia jego doręczenia.
§ 3. Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma
procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego
zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem
w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów.

Art. 394¹.§ 1. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie
sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz na postanowienie sądu
drugiej lub pierwszej instancji odrzucające skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia.
§ 1¹. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także w razie uchylenia przez
sąd drugiej instancji wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy do
ponownego rozpoznania.
§ 2. (uchylony)
§ 3. Do postępowania przed Sądem Najwyższym toczącego się na skutek
zażalenia stosuje się odpowiednio art. 394 § 2 i 3, art. 395, art. 397 § 1, art. 398⁶ § 3, art. 398¹⁴, art. 398¹⁵ § 1 zdanie pierwsze, art. 398¹⁶, art. 398¹⁷ i art. 398²¹

Art. 394^1a. § 1. Zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji przysługuje
na postanowienia tego sądu, których przedmiotem jest:
1) odmowa zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz
odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie;
2) oddalenie opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz
niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia
opozycji;
3) rygor natychmiastowej wykonalności;
4) wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia
skargi o wznowienie postępowania;
5) stwierdzenie prawomocności orzeczenia;
6) skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na
grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz
odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego
sprowadzenia;
7) odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia;
8) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
9) zwrot zaliczki, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
oraz wynagrodzenie biegłego, mediatora i należności świadka, a także koszty
przyznane w nakazie zapłaty, jeżeli nie wniesiono środka zaskarżenia od nakazu;
10) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
11) zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem;
12) odrzucenie zażalenia;
13) odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego;
14) zatwierdzenie ugody w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji
i konsumentów;
15) wstrzymanie wykonania decyzji, w przypadku zawieszenia postępowania, na
zgodny wniosek stron zamierzających zawrzeć ugodę w sprawie odwołania do
sądu ochrony konkurencji i konsumentów.
§ 2. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia, o którym mowa w § 1,
przepisy art. 394 § 2 i 3 oraz art. 395–397 stosuje się odpowiednio.
§ 3. Jeżeli w sądzie pierwszej instancji nie można utworzyć składu do
rozpoznania zażalenia, zażalenie rozpoznaje sąd drugiej instancji.

Art. 394^1b. Jeżeli zaskarżono postanowienie, o którym mowa w art. 394 § 1
i zarazem w art. 394^1a § 1, zażalenie rozpoznaje sąd drugiej instancji.

Art. 394². § 1. Zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji przysługuje na
postanowienie tego sądu o odrzuceniu apelacji.
§ 1¹. Zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji przysługuje także na
postanowienia tego sądu, których przedmiotem jest:
1) odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie,
2) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego,
3) zwrot kosztów procesu, o ile nie wniesiono skargi kasacyjnej,
4) zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
5) skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na
grzywnę,
6) zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka,
7) odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego
sprowadzenia
– z wyjątkiem postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na
postanowienie sądu pierwszej instancji.
§ 2. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia, o którym mowa w § 1
i 1¹, przepisy art. 394 § 2 i 3 oraz art. 395–397 stosuje się odpowiednio.

Art. 394³. § 1. Niedopuszczalne jest zażalenie wniesione jedynie dla zwłoki
w postępowaniu.
§ 2. Za zażalenie wniesione jedynie dla zwłoki w postępowaniu uważa się:
1) drugie i dalsze zażalenie wniesione przez tę samą stronę na to samo
postanowienie,
2) zażalenie na postanowienie wydane w wyniku czynności wywołanych
wniesieniem przez tę samą stronę wcześniejszego zażalenia
– chyba że okoliczności sprawy wykluczają tę ocenę.
§ 3. Zażalenie, o którym mowa w § 1, pozostawia się w aktach sprawy bez
żadnych dalszych czynności, w szczególności nie przedstawia się go do rozpoznania
sądowi właściwemu. To samo dotyczy pism związanych z jego wniesieniem.
§ 4. O pozostawieniu zażalenia i pism związanych z jego wniesieniem
zawiadamia się stronę wnoszącą tylko raz – przy wniesieniu zażalenia.
§ 5. Przepis art. 380 stosuje się odpowiednio.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 394