Art. 37. 1. Zasiłek stały przysługuje:
1) pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu
wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od
kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
2) pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku
lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na
osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
2. Zasiłek stały ustala się w wysokości:
1) w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium
dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że
kwota zasiłku nie może być wyższa niż 4181)
zł miesięcznie;
2) w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na
osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie.
3. Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.
4. W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej,
świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, dodatku z tytułu
samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na
skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna, zasiłek
stały nie przysługuje.
5. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającą się
o przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed
przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem oczekiwania na miejsce
w takim domu była uprawniona do zasiłku stałego.
6. Przy ustalaniu uprawnienia oraz wysokości zasiłku stałego do dochodu nie
wlicza się kwoty zasiłku okresowego.

Ustawa o pomocy społecznej art. 37

DODAJ