Art. 30. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 6, 8, 9, 12 i 13
ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej,
funkcjonariusz SKW może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa
w art. 12 ust. 1 pkt 1, 2, 7, 9, 11, pkt 12 lit. a i d, pkt 13 i 18 tej ustawy, lub
wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2 i pkt 4 lit. c
tiret trzecie oraz w art. 47 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 5–7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz SKW może użyć
broni palnej lub ją wykorzystać.

Art. 30a. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 5, 6, 8–10, 12
i 13 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni
palnej, funkcjonariusz SWW może użyć środków przymusu bezpośredniego,
o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a i b, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a, pkt 13
i 18 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2 i pkt 3
lit. a oraz w art. 47 pkt 1, 6 i 7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz SWW może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.

Art. 30b. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej przez funkcjonariuszy SKW i SWW oraz dokumentowanie tego użycia
i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

Ustawa o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego art. 30

DODAJ