Wejscie w życie: 1 października 2006
Ostatnia Zmiana: 6 luty 2019
art. 1.
więcej
jako służbę specjalną, właściwą w sprawach ochrony przed zagrożeniami
wewnętrznymi dla obronności Państwa, bezpieczeństwa i zdolności bojowej Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „SZ RP”, oraz innych jednostek
organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej.
art. 2.
więcej
służbę specjalną, właściwą w sprawach ochrony przed zagrożeniami zewnętrznymi
dla obronności Państwa, bezpieczeństwa i zdolności bojowej SZ RP oraz innych
jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony
Narodowej.
art. 3.
więcej
SKW”, i Szef Służby Wywiadu Wojskowego, zwany dalej „Szefem SWW”, są
centralnymi organami administracji rządowej, działającymi odpowiednio przy
pomocy SKW i SWW, będącymi urzędami administracji rządowej.
2. Szef SKW oraz Szef SWW podlegają Ministrowi Obrony Narodowej,
z zastrzeżeniem określonych w ustawie uprawnień Prezesa Rady Ministrów lub
Ministra Koordynatora Służb Specjalnych, w przypadku jego powołania.
3. Działalność Szefa SKW oraz Szefa SWW podlega kontroli Sejmu.
art. 4.
więcej
Wojskowego oraz ich skróty: „SKW” i „SWW” przysługują wyłącznie Służbom,
o których mowa w art. 1 i 2.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) „jednostkach organizacyjnych MON” – należy przez to rozumieć inne, niż SZ
RP jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej;
2) „Kolegium do Spraw Służb Specjalnych” – należy przez to rozumieć organ
działający przy Radzie Ministrów, o którym mowa w ustawie z dnia 24 maja
2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2387, 2245 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 53 i 125);
3) „Ministrze Koordynatorze Służb Specjalnych” – należy rozumieć Ministra –
członka Rady Ministrów, którego zakres działania, wyznaczony na podstawie
art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U.
z 2012 r. poz. 392, z 2015 r. poz. 1064, z 2018 r. poz. 1669 oraz z 2019 r. poz.
271), obejmuje zadania związane z działalnością służb specjalnych, w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 2, w tym koordynację działalności służb specjalnych.
art. 5.
więcej
1) rozpoznawanie, zapobieganie oraz wykrywanie, popełnianych przez żołnierzy
pełniących czynną służbę wojskową, funkcjonariuszy SKW i SWW oraz
pracowników SZ RP i innych jednostek organizacyjnych MON, przestępstw:
a) przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstw wojennych określonych w
rozdziale XVI ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z
2018 r. poz. 1600 i 2077), a także innych ustawach i umowach
międzynarodowych,
b) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej określonych w rozdziale XVII ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oraz takich czynów skierowanych
przeciwko państwom obcym, które zapewniają wzajemność,
c) określonych w art. 140 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny,
d) określonych w art. 228–230 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny, jeżeli mogą one zagrażać bezpieczeństwu lub zdolności bojowej SZ
RP lub innych jednostek organizacyjnych MON,
e) przeciwko ochronie informacji określonych w rozdziale XXXIII ustawy z
dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, jeżeli mogą one zagrażać
bezpieczeństwu lub zdolności bojowej SZ RP lub innych jednostek organizacyjnych MON, a także takich czynów skierowanych przeciwko państwom obcym, które zapewniają wzajemność,
f) określonych w art. 33 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o
obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu
strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1050
oraz z 2018 r. poz. 650),
g) innych niż określone w lit. a–f, godzących w bezpieczeństwo potencjału
obronnego państwa, SZ RP oraz jednostek organizacyjnych MON, a także
państw, które zapewniają wzajemność,
h) określonych w art. 232, art. 233 § 1, 1a, 4 i 6, art. 234, art. 235, art. 236 § 1
i art. 239 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, jeżeli dotyczą
przestępstw, o których mowa w lit. a–g,
jak również ujawnianie mienia zagrożonego przepadkiem w związku z tymi
przestępstwami;
2) współdziałanie z Żandarmerią Wojskową i innymi organami uprawnionymi do
ścigania przestępstw wymienionych w pkt 1;
2a) rozpoznawanie, zapobieganie oraz wykrywanie zdarzeń oraz przestępstw
o charakterze terrorystycznym godzących w bezpieczeństwo potencjału
obronnego państwa, SZ RP oraz jednostek organizacyjnych MON;
3) realizowanie, w granicach swojej właściwości, zadań określonych w przepisach
ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U.
z 2018 r. poz. 412, 650, 1000, 1083 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 125);
4) uzyskiwanie, gromadzenie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie
właściwym organom informacji mogących mieć znaczenie dla obronności
państwa, bezpieczeństwa lub zdolności bojowej SZ RP lub innych jednostek
organizacyjnych MON, w zakresie określonym w pkt 1, oraz podejmowanie
działań w celu eliminowania ustalonych zagrożeń;
5) prowadzenie kontrwywiadu radioelektronicznego oraz przedsięwzięć z zakresu
ochrony kryptograficznej i kryptoanalizy;
6) uczestniczenie w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli realizacji umów
międzynarodowych dotyczących rozbrojenia;
7) ochrona bezpieczeństwa jednostek wojskowych, innych jednostek
organizacyjnych MON oraz żołnierzy wykonujących zadania służbowe poza
granicami państwa;
8) ochrona bezpieczeństwa badań naukowych i prac rozwojowych zleconych przez
SZ RP i inne jednostki organizacyjne MON oraz produkcji i obrotu towarami,
technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym zamówionymi przez SZ
RP i inne jednostki organizacyjne MON, w zakresie określonym w pkt 1;
9) podejmowanie działań, przewidzianych dla SKW, w innych ustawach, a także
umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana.
2. Zadania SKW obejmują również rozpoznawanie oraz wykrywanie
przestępstw, o których mowa w ust. 1, popełnionych we współdziałaniu z żołnierzami
pełniącymi czynną służbę wojskową, funkcjonariuszami SKW i SWW lub
pracownikami SZ RP i innych jednostek organizacyjnych MON.
3. Działalność SKW poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej może być
prowadzona w związku z jej działalnością na terytorium państwa wyłącznie
w zakresie realizacji zadań określonych w ust. 1 i 2.
art. 6.
więcej
1) uzyskiwanie, gromadzenie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie
właściwym organom informacji mogących mieć istotne znaczenie dla:
a) bezpieczeństwa potencjału obronnego Rzeczypospolitej Polskiej,
b) bezpieczeństwa i zdolności bojowej SZ RP,
c) warunków realizacji, przez SZ RP, zadań poza granicami państwa;
2) rozpoznawanie i przeciwdziałanie:
a) militarnym zagrożeniom zewnętrznym godzącym w obronność
Rzeczypospolitej Polskiej,
b) zagrożeniom międzynarodowym terroryzmem;
3) rozpoznawanie międzynarodowego obrotu bronią, amunicją i materiałami
wybuchowymi oraz towarami, technologiami i usługami o znaczeniu
strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także rozpoznawanie
międzynarodowego obrotu bronią masowej zagłady i zagrożeń związanych
z rozprzestrzenianiem tej broni oraz środków jej przenoszenia;
3a) rozpoznawanie, przeciwdziałanie i zapobieganie zdarzeniom o charakterze
terrorystycznym wymierzonym przeciwko personelowi i mieniu SZ RP poza
granicami państwa oraz zwalczanie skutków takich zdarzeń;
4) rozpoznawanie i analizowanie zagrożeń występujących w rejonach napięć,
konfliktów i kryzysów międzynarodowych, mających wpływ na obronność
państwa oraz zdolność bojową SZ RP, a także podejmowanie działań mających
na celu eliminowanie tych zagrożeń;
5) prowadzenie wywiadu elektronicznego na rzecz SZ RP oraz przedsięwzięć
z zakresu kryptoanalizy i kryptografii;
6) współdziałanie w organizowaniu polskich przedstawicielstw wojskowych za granicą;
7) uczestniczenie w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli realizacji umów
międzynarodowych dotyczących rozbrojenia;
8) podejmowanie innych działań przewidzianych dla SWW w odrębnych ustawach,
a także umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3, są realizowane poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Działalność SWW na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być
prowadzona wyłącznie w związku z jej działalnością poza granicami państwa,
a realizacja czynności, o których mowa w art. 29, art. 31 ust. 1, art. 33 ust. 1 oraz
art. 34 ust. 1 dopuszczalna jest wyłącznie za pośrednictwem SKW albo Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, odpowiednio do ich kompetencji.
art. 7.
więcej
w drodze wytycznych. W przypadku powołania Ministra Koordynatora Służb
Specjalnych określenie kierunków działania SKW i SWW w drodze wytycznych
następuje w uzgodnieniu z tym ministrem. Wytyczne zatwierdza Prezes Rady Ministrów.
2. Szefowie SKW i SWW, najpóźniej na 3 miesiące przed końcem roku
kalendarzowego, przedstawiają Ministrowi Obrony Narodowej, każdy w zakresie
swojej właściwości, roczne plany działania na rok następny.
3. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, przedstawiają
corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrowi Obrony
Narodowej sprawozdania z działalności i wykonania budżetu SKW i SWW za
poprzedni rok kalendarzowy.
4. Wytyczne, o których mowa w ust. 1, oraz plany i sprawozdania, o których
mowa w ust. 2 i 3, opiniuje Kolegium do Spraw Służb Specjalnych.
5. Plany i sprawozdania, o których mowa w ust. 2 i 3, zatwierdza Minister
Obrony Narodowej.
6. Minister Obrony Narodowej przekazuje niezwłocznie Prezydentowi
Rzeczypospolitej Polskiej wytyczne, o których mowa w ust. 1, oraz zatwierdzone
plany i sprawozdania, o których mowa w ust. 2 i 3, wraz z opiniami, o których mowa w ust. 4.
art. 8.
więcej
niepodlegającego ogłoszeniu, formy i tryb współdziałania SKW i SWW.
art. 9.
więcej
realizacji zadań podległych sobie służb mogą podejmować współpracę z właściwymi
organami i służbami innych państw.
2. Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 1, może nastąpić po uzyskaniu
zgody Prezesa Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów przed wyrażeniem zgody
zasięga opinii Ministra Obrony Narodowej.
art. 10.
więcej
1) ze Sztabem Generalnym Wojska Polskiego i innymi komórkami
organizacyjnymi Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Dowódcą Generalnym
Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcą Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych,
Dowódcą Wojsk Obrony Terytorialnej, Szefem Inspektoratu Wsparcia Sił
Zbrojnych, dowódcami garnizonów wojskowych i jednostek wojskowych;
2) odpowiednimi organami, służbami i instytucjami podległymi ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych;
3) odpowiednimi organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych;
4) odpowiednimi organami, służbami i instytucjami podległymi ministrowi
właściwemu do spraw zagranicznych;
5) innymi organami, służbami i instytucjami uprawnionymi do wykonywania
czynności operacyjno-rozpoznawczych.
1a. W celu realizacji współdziałania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
w szczególności dla zapewnienia bezpieczeństwa i właściwej realizacji zadań SWW
poza granicami państwa, w SWW mogą być tworzone zespoły zadaniowe składające
się z funkcjonariuszy SWW, żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w SWW oraz żołnierzy pełniących służbę w oddziałach lub pododdziałach SZ RP.
1b. Żołnierze pełniący służbę w oddziałach lub pododdziałach SZ RP,
wchodzący w skład zespołów zadaniowych, o których mowa w ust. 1a, wykonują
polecenia i rozkazy według procedur obowiązujących w SWW. Żołnierzom tym
przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 26, art. 28 i art. 30.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego
ogłoszeniu, zakres i tryb współdziałania SKW i SWW ze Sztabem Generalnym
Wojska Polskiego i innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Obrony
Narodowej oraz Dowódcą Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcą
Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcą Wojsk Obrony Terytorialnej,
Szefem Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, dowódcami garnizonów wojskowych
i jednostek wojskowych.
2a. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego
ogłoszeniu, sposób i tryb tworzenia zespołów zadaniowych, o których mowa
w ust. 1a, oraz wyznaczania żołnierzy pełniących służbę w oddziałach lub pododdziałach SZ RP do składu takich zespołów.
3. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw zagranicznych
określą, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, formy i tryb
współdziałania SKW i SWW z organami, służbami i instytucjami podległymi
ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, uwzględniając właściwość tych
organów, służb i instytucji.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, formy i tryb
współdziałania SKW i SWW z odpowiednimi organami, służbami i instytucjami
podległymi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, z odpowiednimi
organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych, a także z innymi organami, służbami i instytucjami
uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych,
uwzględniając właściwość tych organów, służb i instytucji.
art. 11.
więcej
z części – obrona narodowa.
2. Koszty realizacji zadań SKW i SWW, w zakresie których – ze względu na
wyłączenie ich jawności – nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych, rachunkowości i zamówieniach publicznych, są finansowane z utworzonego na ten cel dla każdej ze służb funduszu operacyjnego.
3. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, po
zatwierdzeniu przez Ministra Obrony Narodowej, określają, w drodze zarządzeń,
stanowiące informacje niejawne szczegółowe zasady tworzenia i gospodarowania
funduszem operacyjnym, o którym mowa w ust. 2.
art. 12.
więcej
instytucje państwowe oraz przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie
użyteczności publicznej są obowiązani, w zakresie swojego działania, do współdziałania z SKW i SWW, a w szczególności do udzielania pomocy w realizacji zadań SKW i SWW.
2. Przedsiębiorcy, instytucje oraz inne organizacje realizujące umowy
z jednostkami organizacyjnymi MON, w zakresie badań naukowych i prac
rozwojowych oraz produkcji i obrotu towarami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym są obowiązane, w zakresie realizowanych umów, do
współdziałania z SKW i SWW, jeżeli nie stoi to w sprzeczności z ich prawnie
chronionym interesem.
art. 13.
więcej
Obrony Narodowej, Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kolegium do Spraw Służb Specjalnych i Sejmowej
Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
2. Prezes Rady Ministrów zwracając się do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
o wyrażenie opinii w sprawie, o której mowa w ust. 1, załącza opinie Kolegium do
Spraw Służb Specjalnych i Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
3. Minister Obrony Narodowej, na wniosek Szefa właściwej służby, powołuje
i odwołuje zastępców Szefa SKW i Szefa SWW, po zasięgnięciu opinii Sejmowej
Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
art. 14.
więcej
Szefa SKW, Szefa SWW lub ich zastępców nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz.
330), w zakresie przepisów określających zasady i tryb wyznaczania oraz zwalniania
ze stanowisk służbowych.
art. 15.
więcej
osoby niebędącej żołnierzem zawodowym albo funkcjonariuszem SKW albo SWW,
jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania,
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U.
z 2018 r. poz. 917, z późn. zm.).
art. 16.
więcej
1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) wykazuje nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;
4) daje rękojmię należytego wykonywania zadań;
5) spełnia wymagania określone w przepisach ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r.
o ochronie informacji niejawnych w zakresie dostępu do informacji niejawnych
o klauzuli tajności „ściśle tajne”;
6) posiada wyższe wykształcenie;
7) nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem
organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia
18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2018 r. poz. 2032 i 2529 oraz z 2019 r. poz. 131);
8) nie została skazana prawomocnym wyrokiem sądu dyscyplinarnego za czyn,
o którym mowa w art. 1 ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 3 grudnia 1998 r.
o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, którzy w latach 1944–1989
sprzeniewierzyli się niezawisłości sędziowskiej (Dz. U. z 1999 r. poz. 1 oraz
z 2001 r. poz. 1070).
art. 17.
więcej
następuje w przypadku:
1) rezygnacji z zajmowanego stanowiska;
2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa;
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
4) utraty predyspozycji niezbędnych do zajmowania stanowiska.
2. Odwołanie Szefa SKW albo Szefa SWW z zajmowanego stanowiska może
nastąpić w przypadku niewykonywania obowiązków z powodu choroby trwającej
nieprzerwanie ponad 3 miesiące.
art. 18.
więcej
czasowej niemożności sprawowania przez niego funkcji, Prezes Rady Ministrów może
powierzyć pełnienie obowiązków Szefa, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, jego
zastępcy lub, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, innej osobie.
art. 19.
więcej
powiadamiając Ministra Obrony Narodowej, przekazują niezwłocznie Prezydentowi
Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesowi Rady Ministrów informacje mogące mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i międzynarodowej pozycji Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, przekazują
niezwłocznie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej informacje, o których mowa
w ust. 1, w każdym przypadku, kiedy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej tak zadecyduje.
3. Jeśli informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczą spraw objętych zakresem
działania właściwego ministra, Szef SKW lub Szef SWW przekazuje je temu
ministrowi, chyba że Prezes Rady Ministrów zadecyduje inaczej.
art. 20.
więcej
bezpośrednio lub przez swoich zastępców.
2. Szefowie SKW i SWW mogą upoważnić podległych żołnierzy zawodowych
lub funkcjonariuszy do załatwiania spraw w ich imieniu w określonym zakresie,
z zastrzeżeniem, że upoważnienie Szefa SKW nie może obejmować spraw, o których
mowa w art. 29 ust. 3, art. 33 ust. 1 i art. 34 ust. 1, a także art. 31, z wyłączeniem
upoważnienia zastępcy Szefa SKW w zakresie określonym w art. 31 ust. 7a.
3. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, w drodze
zarządzeń niepodlegających ogłoszeniu, określają sposoby, metody i formy
wykonywania zadań w służbach w zakresie nieobjętym innymi przepisami.
art. 21.
więcej
Ministrów, nadaje, w drodze zarządzeń, odrębnie dla SKW i SWW statut, który
określa ich organizację wewnętrzną.
2. Szefowie SKW i SWW, po uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej,
w drodze zarządzeń, każdy w zakresie swojej właściwości, nadają regulaminy
organizacyjne jednostkom organizacyjnym każdej ze służb, w których określają ich
strukturę wewnętrzną i szczegółowe zadania.
3. Szefowie SKW i SWW, w drodze zarządzeń, każdy w zakresie swojej
właściwości, tworzą, przekształcają i likwidują ośrodki szkolenia służb, określając ich
strukturę, zadania oraz zasady funkcjonowania w zakresie nieobjętym innymi przepisami.
4. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, mogą tworzyć
zespoły o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, skład osobowy oraz
szczegółowy zakres i tryb działania.
art. 22.
więcej
wojskowych SZ RP realizujących zadania za granicą w skład tych jednostek mogą
wchodzić jednostki organizacyjne SKW i SWW.
2. Funkcjonariusze SKW i SWW pełniący służbę w jednostkach
organizacyjnych SKW i SWW, o których mowa w ust. 1, wykonują polecenia
i rozkazy według procedur obowiązujących w SZ RP.
3. Do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio
przepisy dotyczące uprawnień żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza
granicami państwa.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, tryb i sposób
powoływania jednostek organizacyjnych SKW i SWW, wchodzących w skład
jednostek wojskowych SZ RP realizujących zadania za granicą, uwzględniając
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i zdolności bojowej tych jednostek oraz
przepisy regulujące funkcjonowanie jednostek Sił Zbrojnych.
art. 23.
więcej
art. 24.
więcej
SWW posiadają uprawnienia i podlegają obowiązkom określonym w niniejszym
rozdziale odpowiednio dla funkcjonariuszy SKW albo SWW.
art. 25.
więcej
wykonują czynności:
1) operacyjno-rozpoznawcze;
2) analityczno-informacyjne;
3) wynikające z przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.
art. 26.
więcej
SWW wykonują czynności:
1) operacyjno-rozpoznawcze;
2) analityczno-informacyjne.
art. 27.
więcej
przez SKW albo SWW wskazują, że sprawa będąca ich przedmiotem należy do
zakresu działania innych organów, służb lub instytucji, SKW albo SWW przekazują,
z zastrzeżeniem ust. 5–7, uzyskane informacje i materiały właściwemu podmiotowi.
2. Jeżeli informacje i materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych przez
organy, służby lub instytucje uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-
-rozpoznawczych wskazują, że sprawa będąca przedmiotem tych czynności należy do
zakresu działania SKW albo SWW, podmioty te przekazują uzyskane informacje
i materiały właściwej służbie.
3. Jeżeli informacje i materiały uzyskane przez SKW albo SWW wskazują na
uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego albo
potwierdzają jego popełnienie, SKW albo SWW przedstawia je właściwemu
prokuratorowi, w celu podjęcia decyzji w zakresie ich dalszego procesowego
wykorzystania.
4. Jeżeli informacje i materiały uzyskane przez SKW albo SWW dostatecznie
uzasadniają podejrzenie popełnienia wykroczenia lub wykroczenia skarbowego albo
potwierdzają jego popełnienie, SKW albo SWW zawiadamia organ właściwy dla
ścigania sprawcy.
5. Jeżeli w toku realizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych ujawnią się
okoliczności wskazujące na to, że sprawa będąca przedmiotem tych czynności nie
pozostaje w kompetencji SKW albo SWW, Szef właściwej służby może podjąć
decyzję o jej kontynuowaniu, jeżeli jest to uzasadnione bezpieczeństwem państwa.
6. Szef SKW albo Szef SWW podejmuje decyzję, o której mowa w ust. 5, za
zgodą Prezesa Rady Ministrów, z zastrzeżeniem ust. 7. Wniosek w tej sprawie Szef
SKW albo Szef SWW przedstawia za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej,
powiadamiając Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
7. W przypadku powołania Ministra Koordynatora Służb Specjalnych, zgodę,
o której mowa w ust. 6, wyraża Minister Koordynator Służb Specjalnych.
8. Szef SKW albo Szef SWW, niezwłocznie po uzyskaniu zgody, o której mowa
w ust. 6 albo 7, powiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o kontynuacji
czynności, o których mowa w ust. 5.
9. Minister Obrony Narodowej, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, określi,
w drodze zarządzenia, sposób i tryb realizacji przez SKW i SWW obowiązków określonych w ust. 1, 3 i 4, uwzględniając przepisy ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.
Art. 27a. 1. Jeżeli informacje lub materiały uzyskane przez SKW podczas
realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1:
1) wskazują na popełnienie przestępstwa szpiegostwa albo
2) uprawdopodobniają działalność zmierzającą do popełnienia przestępstwa
o charakterze terrorystycznym
– Szef SKW może, w przypadku gdy jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa
państwa, odstąpić od obowiązku zawiadomienia właściwego prokuratora
o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia tego przestępstwa oraz osobie, która według
uzyskanych przez SKW informacji lub materiałów może być jego sprawcą.
2. Szef SKW może odstąpić od obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
w przypadku gdy sprawca przestępstwa szpiegostwa albo podejrzewany
o przestępstwa o charakterze terrorystycznym świadomie i dobrowolnie:
1) ujawnił wszelkie okoliczności popełnionego czynu lub prowadzonej
działalności;
2) zobowiązał się do podjęcia tajnej współpracy z SKW.
3. Szef SKW może odstąpić od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, po
zasięgnięciu opinii Prokuratora Generalnego oraz Ministra Koordynatora Służb
Specjalnych, jeżeli został powołany.
4. Odstąpienie od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, dotyczy funkcjonariuszy
publicznych wykonujących czynności w postępowaniu określonym w niniejszym artykule.
5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy sprawca przestępstwa
szpiegostwa lub podejrzewany o przestępstwa o charakterze terrorystycznym:
1) popełnił umyślne przestępstwo przeciwko życiu albo inne przestępstwo umyślne,
którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki uszczerbek na zdrowiu, albo
2) współdziałał w popełnieniu takiego przestępstwa lub usiłował je popełnić, albo
3) nakłaniał inną osobę do popełnienia czynu zabronionego, o którym mowa w pkt 1.
6. W przypadku gdy sprawca przestępstwa szpiegostwa lub podejrzewany
o przestępstwa o charakterze terrorystycznym mimo podjęcia tajnej współpracy
z SKW prowadzi nadal działalność na szkodę SZ RP lub obronności Rzeczypospolitej
Polskiej niezgodnie z warunkami tej współpracy albo popełnił jedno z przestępstw, o których mowa w ust. 5, lub współdziałał w popełnieniu takiego przestępstwa, albo
nakłaniał do jego popełnienia, Szef SKW powiadamia o tym właściwego prokuratora.
7. Szef SKW powiadamia właściwego prokuratora także w przypadku, gdy
zostanie ujawnione, że sprawca przestępstwa szpiegostwa lub podejrzewany
o przestępstwa o charakterze terrorystycznym, który podjął tajną współpracę z SKW,
świadomie nie ujawnił wszelkich okoliczności czynu lub działalności, o których mowa
w ust. 1.
8. W przypadku zagrożenia życia lub zdrowia osoby, o której mowa w ust. 1, lub
osób przez nią wskazanych Szef SKW stosuje wobec tej osoby lub osób przez nią
wskazanych odpowiednie do zagrożenia środki ochronne, a także zapewnia niezbędne
środki pomocy, w tym, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, także pomoc
finansową. Przepisy art. 39 ust. 3 i art. 40 stosuje się odpowiednio.
9. Szef SKW cofa ochronę lub pomoc w przypadku:
1) umyślnego naruszania przez osobę objętą ochroną lub pomocą, o których mowa
w ust. 8, zasad albo zaleceń w zakresie tej ochrony lub pomocy;
2) zaistnienia co najmniej jednej z okoliczności, o których mowa w ust. 5–7.
10. W razie cofnięcia ochrony lub pomocy w przypadkach, o których mowa
w ust. 9, sprawca przestępstwa szpiegostwa lub podejrzewany o przestępstwa
o charakterze terrorystycznym jest obowiązany do zwrotu Szefowi SKW
równowartości świadczeń otrzymanych w ramach pomocy, a także do zwrotu
dokumentów określonych w art. 39 ust. 3, jeżeli zostały mu wydane. Przepis stosuje
się odpowiednio do osób chronionych, o których mowa w ust. 8.
art. 28.
więcej
1) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji
rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących
działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy
i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielania
nieodpłatnie tej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa;
2) zwracania się o niezbędną pomoc do innych, niż wymienieni w pkt 1,
przedsiębiorców, jednostek organizacyjnych i organizacji społecznych, jak
również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie
doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając
obowiązki funkcjonariusza SKW i SWW występującego z żądaniem udzielenia
pomocy lub zwracającego się o tę pomoc.
Art. 28a. 1. Funkcjonariusze SKW i SWW mają prawo przeprowadzania
doprowadzenia, o którym mowa w art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1834 oraz
z 2019 r. poz. 15), lub konwoju, o którym mowa w art. 4 pkt 3 tej ustawy.
2. Funkcjonariusze SKW i SWW wykonujący zadania w zakresie
przeprowadzania doprowadzenia lub konwoju, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia
bezpieczeństwa tego doprowadzenia lub konwoju, mają prawo wydawania poleceń
określonego zachowania się.
3. Do wykonywania zadań w zakresie przeprowadzania doprowadzenia lub
konwoju stosuje się przepisy art. 30–30b.
art. 29.
więcej
zadań, o których mowa w art. 5, mają prawo obserwowania i rejestrowania przy
użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku
towarzyszącego tym zdarzeniom w trakcie wykonywania czynności operacyjno-
-rozpoznawczych podejmowanych na podstawie ustawy.
2. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1, w terminie
7 dni od dnia gdy podmiot dowiedział się o dokonanych wobec niego czynnościach –
przysługuje zażalenie do prokuratora właściwego ze względu na miejsce
przeprowadzenia czynności. Do zażalenia stosuje się przepisy postępowania karnego
w zakresie dotyczącym postępowania odwoławczego.
3. Materiały, z czynności o których mowa w ust. 1, które nie stanowią informacji
potwierdzających popełnienie przestępstwa lub nie są istotne dla bezpieczeństwa
potencjału obronnego SZ RP, podlegają niezwłocznie protokolarnemu, komisyjnemu
zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef SKW.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1,
uwzględniając dostosowany do sytuacji sposób przeprowadzania przez
funkcjonariuszy SKW czynności podejmowanych w ramach ustawowych uprawnień
oraz obowiązki funkcjonariuszy podczas realizacji tych czynności.
Art. 29a. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a–
c, f oraz g, Szef SKW może zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających
telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania
czynności przez SKW, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku
możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych.
2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Szef SKW niezwłocznie
informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
art. 30.
więcej
ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej,
funkcjonariusz SKW może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa
w art. 12 ust. 1 pkt 1, 2, 7, 9, 11, pkt 12 lit. a i d, pkt 13 i 18 tej ustawy, lub
wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2 i pkt 4 lit. c
tiret trzecie oraz w art. 47 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 5–7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz SKW może użyć
broni palnej lub ją wykorzystać.
Art. 30a. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 5, 6, 8–10, 12
i 13 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni
palnej, funkcjonariusz SWW może użyć środków przymusu bezpośredniego,
o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a i b, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a, pkt 13
i 18 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2 i pkt 3
lit. a oraz w art. 47 pkt 1, 6 i 7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz SWW może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
Art. 30b. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej przez funkcjonariuszy SKW i SWW oraz dokumentowanie tego użycia
i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.
art. 31.
więcej
podejmowanych przez SKW w celu realizacji zadań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1,
5, 7 i 8 oraz ust. 2, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne,
sąd, na pisemny wniosek Szefa SKW, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną.
1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami
uzasadniającymi potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie.
3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę
informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Szef SKW może
zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, kontrolę
operacyjną, zwracając się jednocześnie do sądu, o którym mowa w ust. 2, z wnioskiem
o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sąd zgody
w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej Szef SKW wstrzymuje
kontrolę operacyjną oraz poleca niezwłoczne, protokolarne i komisyjne zniszczenie
materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania.
4. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:
1) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści rozmów prowadzonych przy użyciu środków
technicznych, w tym za pomocą sieci telekomunikacyjnych;
2) uzyskiwaniu i utrwalaniu obrazu lub dźwięku osób z pomieszczeń, środków
transportu lub miejsc innych niż miejsca publiczne;
3) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści korespondencji, w tym korespondencji
prowadzonej za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
4) uzyskiwaniu i utrwalaniu danych zawartych w informatycznych nośnikach
danych, telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych, systemach
informatycznych i teleinformatycznych;
5) uzyskiwaniu dostępu i kontroli zawartości przesyłek.
5. Wniosek Szefa SKW, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:
1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
2) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym
stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków;
3) dane osoby lub inne dane pozwalające na jednoznaczne określenie podmiotu lub
przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze
wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania;
4) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej.
6. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd,
o którym mowa w ust. 2, może, na pisemny wniosek Szefa SKW, złożony po
uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, na okres nie dłuższy niż kolejne
3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej,
jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.
7. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej
pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa
albo ustalenia sprawcy i uzyskania dowodów przestępstwa, sąd, o którym mowa
w ust. 2, na pisemny wniosek Szefa SKW, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody
Prokuratora Generalnego, może wydawać, również po upływie okresów, o których
mowa w ust. 6, kolejne postanowienia o przedłużeniu kontroli operacyjnej na
następujące po sobie okresy, z których żaden nie może trwać dłużej niż 12 miesięcy.
7a. Szef SKW może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków,
o których mowa w ust. 1, 3, 6 i 7, lub do zarządzania kontroli operacyjnej w trybie ust. 3.
8. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 6 i 7, stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 1a i 5. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3,
6 i 7, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi wniosek, w szczególności
zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie.
9. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 6 i 7, sąd rozpoznaje jednoosobowo,
przy czym czynności sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być
realizowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania
i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów
wydanych na podstawie art. 181 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 150).
W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel Szefa SKW.
10. Na postanowienia sądu, o których mowa w:
1) ust. 1, 3, 6 i 7 – przysługuje zażalenie Szefowi SKW;
2) ust. 3 i 14c – przysługuje zażalenie Prokuratorowi Generalnemu.
Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks postępowania karnego.
11. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez SKW kontroli operacyjnej.
11a. Usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną będący
mikroprzedsiębiorcą lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633
i 2212) zapewnia warunki techniczne i organizacyjne umożliwiające prowadzenie
przez SKW kontroli operacyjnej stosownie do posiadanej infrastruktury.
12. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu
przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została
wprowadzona.
13. Szef SKW informuje Prokuratora Generalnego o wynikach kontroli
operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli,
przedstawiając zebrane w jej toku materiały.
14. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie
postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania
karnego Szef SKW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały
zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej. W postępowaniu przed sądem,
w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie
pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
14a. (uchylony)
14b. (uchylony)
14c. (uchylony)
14d. (uchylony)
14e. (uchylony)
14f. W przypadku, gdy materiały, o których mowa w ust. 14:
1) zawierają informacje, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef SKW zarządza ich niezwłoczne,
komisyjne i protokolarne zniszczenie;
2) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, z wyłączeniem
informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, albo informacje stanowiące tajemnice
związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef SKW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu te materiały.
14g. W przypadku, o którym mowa w ust. 14f pkt 2, Prokurator Generalny
niezwłocznie po otrzymaniu materiałów, kieruje je do sądu, który zarządził kontrolę
operacyjną, albo wyraził na nią zgodę w trybie określonym w ust. 3, wraz z wnioskiem o:
1) stwierdzenie, które z przekazanych materiałów zawierają informacje, o których
mowa w ust. 14f pkt 2;
2) dopuszczenie do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów
zawierających informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem
zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, nieobjęte zakazami określonymi
w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których
mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
14h. Sąd, niezwłocznie po złożeniu wniosku przez Prokuratora Generalnego,
wydaje postanowienie o dopuszczeniu do wykorzystania w postępowaniu karnym
materiałów, o których mowa w ust. 14g pkt 2, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru
sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu,
a także zarządza niezwłoczne zniszczenie materiałów, których wykorzystanie
w postępowaniu karnym jest niedopuszczalne.
14i. Na postanowienie sądu w przedmiocie dopuszczenia do wykorzystania
w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 14g pkt 2, Prokuratorowi
Generalnemu przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
14j. Szef SKW jest obowiązany do wykonania zarządzenia sądu o zniszczeniu
materiałów, o którym mowa w ust. 14h, oraz niezwłocznego, komisyjnego
i protokolarnego zniszczenia materiałów, których wykorzystanie w postępowaniu
karnym jest niedopuszczalne. Szef SKW niezwłocznie informuje Prokuratora
Generalnego o zniszczeniu tych materiałów.
15. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały, które nie
stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają
niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów
zarządza Szef SKW.
15a. O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia materiałów,
o których mowa w ust. 15, Szef SKW jest obowiązany do niezwłocznego
poinformowania Prokuratora Generalnego.
15b. Sąd, Prokurator Generalny i Szef SKW prowadzą rejestry wniosków,
zarządzeń, zgód i postanowień dotyczących kontroli operacyjnej. Rejestry prowadzi
się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych.
16. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania
wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania
i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzględniając
potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych
materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.
art. 32.
więcej
mowa w art. 5, dane niestanowiące treści odpowiednio, przekazu
telekomunikacyjnego, przesyłki pocztowej albo przekazu w ramach usługi
świadczonej drogą elektroniczną, określone w:
1) art. 180c i art. 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, 2245 i 2354), zwane dalej „danymi
telekomunikacyjnymi”,
2) art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2188), zwane dalej „danymi pocztowymi”,
3) art. 18 ust. 1–5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą
elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123), zwane dalej „danymi internetowymi”
– oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy lub usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1:
1) na pisemny wniosek Szefa SKW lub osoby przez niego upoważnionej;
2) na ustne żądanie funkcjonariusza SKW, posiadającego pisemne upoważnienie Szefa SKW;
3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi SKW
posiadającemu pisemne upoważnienie Szefa SKW.
3. O udostępnieniu danych w trybie określonym w ust. 2 pkt 2 przedsiębiorca
telekomunikacyjny, operator pocztowy lub usługodawca świadczący usługi drogą
elektroniczną informuje niezwłocznie Szefa SKW.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani udostępnić dane, o których
mowa w ust. 1, funkcjonariuszom wskazanym we wniosku.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych, o których
mowa w ust. 1, odbywa się bez udziału pracowników przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, operatora pocztowego lub usługodawcy świadczącego usługi
drogą elektroniczną lub przy niezbędnym ich współudziale, jeżeli możliwość taką
przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem SKW a tym podmiotem.
6. Udostępnienie SKW danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub
internetowych może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli:
1) wykorzystywane sieci i system teleinformatyczny zapewniają:
a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej te dane, ich rodzaju oraz czasu,
w którym zostały uzyskane,
b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiają osobie
nieuprawnionej dostęp do tych danych;
2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez SKW
albo prowadzonych przez nią czynności.
7. Szef SKW prowadzi rejestr wystąpień o uzyskanie danych
telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych zawierający informacje
identyfikujące jednostkę organizacyjną SKW i funkcjonariusza SKW uzyskującego te
dane, ich rodzaj, cel uzyskania oraz czas, w którym zostały uzyskane. Rejestr prowadzi
się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.
8. Dane, o których mowa w ust. 1, które mają znaczenie dla postępowania
karnego, Szef SKW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu. Prokurator Generalny
podejmuje decyzję o zakresie i sposobie wykorzystania przekazanych danych.
9. Dane, o których mowa w ust. 1, które nie mają znaczenia dla postępowania
karnego albo nie są istotne dla obronności Państwa, podlegają niezwłocznemu,
komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.
Art. 32a. 1. Kontrolę nad uzyskiwaniem przez SKW danych
telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych sprawuje Wojskowy Sąd
Okręgowy w Warszawie.
2. Szef SKW przekazuje, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych, sądowi, o którym mowa w ust. 1, w okresach półrocznych, sprawozdanie obejmujące:
1) liczbę przypadków pozyskania w okresie sprawozdawczym danych
telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych oraz rodzaj tych danych;
2) kwalifikacje prawne czynów, w związku z zaistnieniem których wystąpiono
o dane telekomunikacyjne, pocztowe lub internetowe.
3. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, sąd może zapoznać się
z materiałami uzasadniającymi udostępnienie SKW danych telekomunikacyjnych,
pocztowych lub internetowych.
4. Sąd, o którym mowa w ust. 1, informuje Szefa SKW o wyniku kontroli
w terminie 30 dni od jej zakończenia.
5. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlega uzyskiwanie danych na
podstawie art. 32b ust. 1.
Art. 32b. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5, SKW może
uzyskiwać dane:
1) z wykazu, o którym mowa w art. 179 ust. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. –
Prawo telekomunikacyjne,
2) o których mowa w art. 161 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne,
3) w przypadku użytkownika, który nie jest osobą fizyczną numer zakończenia sieci
oraz siedzibę lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej, firmę lub
nazwę i formę organizacyjną tego użytkownika,
4) w przypadku stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej – także nazwę
miejscowości oraz ulicy, przy której znajduje się zakończenie sieci, udostępnione użytkownikowi
– oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
2. Do udostępniania i przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1, art. 32
ust. 2–9 stosuje się.
art. 33.
więcej
czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o popełnieniu przestępstwa oraz wykrycia jego
sprawców i uzyskania dowodów jego popełnienia mogą polegać na dokonaniu
w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących
z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których wytwarzanie, posiadanie,
przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu
korzyści majątkowej.
2. Szef SKW może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1,
po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, którego na bieżąco informuje
o przebiegu tych czynności i ich wyniku.
2a. Przed wydaniem pisemnej zgody Prokurator Generalny zapoznaje się
z materiałami uzasadniającymi potrzebę przeprowadzenia czynności, o których mowa
w ust. 1.
3. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami
wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary.
4. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym w art. 5
ust. 1 pkt 1 Szef SKW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały
zgromadzone w wyniku wykonywania czynności. W postępowaniu przed sądem,
w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie
pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.
Rozporządzenie powinno, uwzględniając niejawny charakter czynności, ustalać
sposób przechowywania, przekazywania i niszczenia materiałów i dokumentów
uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją czynności, o których mowa
w ust. 1, a także określać wzory stosowanych druków i rejestrów.
art. 34.
więcej
w ramach czynności operacyjno-rozpoznawczych zmierzających do
udokumentowania tych przestępstw albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących
w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Szef SKW może
zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania
i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub
zdrowia ludzkiego.
2. O zarządzeniu, przebiegu i wynikach czynności podjętych w trybie ust. 1 Szef
SKW niezwłocznie zawiadamia Prokuratora Generalnego, który może nakazać ich
zaniechanie.
3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, urzędy, instytucje
i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty i transportu, organy celne
oraz organy Straży Granicznej są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu
przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich
usunięciu albo zastąpieniu w całości lub w części.
4. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie Szef SKW przekazuje
Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone w wyniku
wykonywania czynności. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych
materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.
Rozporządzenie powinno, uwzględniając niejawny charakter czynności, ustalać
sposób przechowywania, przekazywania i niszczenia materiałów i dokumentów
uzyskanych lub wytworzonych w związku z realizacją czynności, o których mowa
w ust. 1, a także określać wzory stosowanych druków i rejestrów.
art. 35.
więcej
czynności określone w art. 33 ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone
w art. 33 ust. 3, a także kto wykonuje czynności określone w art. 34 ust. 1.
art. 36.
więcej
ust. 1, może być stosowana kontrola korespondencji lub środki techniczne na zasadach
określonych w art. 31.
art. 37.
więcej
informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać i przetwarzać.
art. 38.
więcej
niejawnie, wszelkie dane osobowe, w tym również, jeżeli jest to uzasadnione
charakterem realizowanych zadań, dane wskazane w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia
14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku
z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), a także
korzystać z danych osobowych i innych informacji uzyskanych w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez uprawnione do tego organy, służby i instytucje państwowe oraz przetwarzać je bez wiedzy i zgody osoby, której te dane dotyczą.
2. Administrator zbioru danych jest obowiązany nieodpłatnie udostępnić dane
osobowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie imiennego upoważnienia wydanego
odpowiednio przez Szefa SKW albo Szefa SWW okazanego przez funkcjonariusza
wraz z legitymacją służbową.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla
SKW i SWW, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając
konieczność wskazania w upoważnieniu zakresu danych osobowych mających
podlegać udostępnieniu.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW
i SWW, zakres, warunki i tryb przekazywania odpowiednio SKW i SWW informacji
przez organy, służby i instytucje państwowe, o których mowa w ust. 1, uwzględniając
zakres i sposób działania tych instytucji, potrzebę minimalizowania kosztów
udostępniania oraz konieczność szczegółowej ochrony danych osobowych.
art. 39.
więcej
ochronę środków, form i metod realizacji zadań, zgromadzonych informacji oraz
własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy tych służb.
2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze
SKW i SWW mogą posługiwać się dokumentami publicznymi w rozumieniu ustawy
z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 53) lub
innymi dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących
funkcjonariusza oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych.
2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze
SKW i SWW mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej
zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące odpowiednio funkcjonariusza SKW albo SWW.
3. Osoby udzielające SKW i SWW pomocy przy wykonywaniu czynności
operacyjno-rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa
w ust. 2, oraz odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a.
4. SWW, na potrzeby uprawnionych organów, służb i instytucji państwowych,
sporządza i wydaje dokumenty publiczne, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 16–20
oraz pkt 32 lit. g i h ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych,
i inne dokumenty wojskowe oraz dokumenty SKW i SWW, uniemożliwiające
ustalenie danych identyfikujących żołnierzy, funkcjonariuszy albo pracowników tych
organów, służb i instytucji, osób udzielających im pomocy przy wykonywaniu
czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz środków, którymi posługują się przy
wykonywaniu zadań służbowych, a także prowadzi rejestr tych dokumentów.
Sporządzanie i wydawanie dokumentów na potrzeby organów, służb i instytucji
innych niż SWW następuje na ich wniosek.
4a. SWW prowadzi centralny rejestr środków identyfikacji elektronicznej,
o których mowa w ust. 2a.
4b. Przy sporządzaniu i wydawaniu dokumentów, o których mowa w ust. 4,
SWW może dokonywać zmiany danych i informacji zgromadzonych w rejestrach
publicznych i ewidencjach prowadzonych przez organy administracji publicznej,
służących uprawdopodobnieniu danych i informacji zawartych w tych dokumentach.
4c. Przy sporządzaniu i wydawaniu dokumentów, o których mowa w ust. 4, Szef
SWW może korzystać z pomocy emitenta dokumentu publicznego, o którym mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych,
Spółki, o której mowa w art. 17 ust. 1 tej ustawy, i podmiotów, o których mowa
w art. 18 tej ustawy, innych niż Spółka.
5. Na pisemny wniosek Szefa SKW albo Szefa SWW uprawnione organy, służby
i instytucje państwowe wydają dokumenty i znaki identyfikujące osobom
posługującym się nimi jako funkcjonariusze lub pracownicy tych organów, służb lub
instytucji państwowych.
6. Nie popełnia przestępstwa:
1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których
mowa w ust. 2 i 3;
2) kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3;
3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3;
4) funkcjonariusz SKW, SWW, żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko
służbowe w SKW albo SWW lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się
przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2 i 3, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;
5) kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a,
funkcjonariuszowi SKW, SWW albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub
dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji
elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.
7. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą,
w drodze zarządzeń, szczegółowy tryb wydawania i przechowywania dokumentów,
o których mowa w ust. 2 i 3, oraz posługiwania się tymi dokumentami,
z uwzględnieniem wymogów dotyczących ochrony informacji niejawnych.
art. 40.
więcej
z zastrzeżeniem art. 41, z pomocy osób niebędących ich funkcjonariuszami.
Zabronione jest, z zastrzeżeniem ust. 2, ujawnianie danych o osobie udzielającej SKW
i SWW pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych.
2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie
w przypadkach określonych w art. 43 ust. 4.
3. Za udzielenie pomocy osobom, o których mowa w ust. 1, może być przyznane
wynagrodzenie wypłacane z funduszu operacyjnego.
4. Jeśli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez SKW i SWW
z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły
uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub ich spadkobiercom przysługuje
odszkodowanie, renta inwalidzka i rodzinna oraz świadczenia wyrównawcze, na
zasadach i w trybie określonych w przepisach o świadczeniach osobistych na rzecz
obrony w czasie pokoju.
5. Jeśli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez SKW i SWW
z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te poniosły szkodę w mieniu, osobom
tym przysługuje ryczałt albo odszkodowanie, na zasadach i w trybie określonych
w przepisach o świadczeniach rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju.
6. Osoba, o której mowa w ust. 1, nie może ujawniać faktu udzielania pomocy
ani okoliczności związanych z jej udzieleniem.
art. 41.
więcej
z tajnej współpracy:
1) posłów i senatorów;
2) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, o których mowa w art. 2
ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze
stanowiska państwowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 152);
3) dyrektorów generalnych w ministerstwach, urzędach centralnych lub urzędach
wojewódzkich;
4) sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych;
5) członków rady nadzorczej, członków zarządu oraz dyrektorów programów
„Telewizji Polskiej – Spółka Akcyjna” i „Polskiego Radia – Spółka Akcyjna”,
a także dyrektorów terenowych oddziałów „Telewizji Polskiej – Spółka
Akcyjna”;
6) dyrektora generalnego, dyrektorów biur oraz kierowników oddziałów
regionalnych „Polskiej Agencji Prasowej – Spółka Akcyjna”;
7) nadawców w rozumieniu art. 4 pkt 1
2) ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r.
o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2019 r. poz. 361);
8) redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób prowadzących działalność
wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo
prasowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 1914);
9) rektorów;
10) członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji
Akredytacyjnej i Rady Doskonałości Naukowej.
2. Funkcjonariusze SKW i SWW w okresie pełnienia służby nie mogą:
1) być członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego;
2) być członkami zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni,
z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych;
3) być członkami zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą;
4) posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały
przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego – w każdej z tych spółek;
5) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi
osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy
pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.
3. Szefowie SKW i SWW, w celu realizacji zadań SKW albo SWW, mogą
wydać zgodę na:
1) korzystanie z tajnej współpracy z osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8,
2) sprawowanie funkcji, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3,
3) posiadanie akcji lub udziałów, o których mowa w ust. 2 pkt 4,
4) prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 2 pkt 5
– jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa państwa, po uzyskaniu zgody
Prezesa Rady Ministrów, z zastrzeżeniem ust. 4. Wniosek w tej sprawie Szefowie
SKW i SWW przedstawiają za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej.
4. W przypadku powołania Ministra Koordynatora Służb Specjalnych, Szefowie
SKW i SWW wyrażają zgodę, o której mowa w ust. 3, po uzyskaniu zgody Ministra
Koordynatora Służb Specjalnych.
art. 42.
więcej
albo Szefowi SWW oświadczenie o swoim stanie majątkowym, o którym mowa
w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia
działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1393 oraz z 2019 r. poz. 371), w trybie określonym w tych przepisach.
art. 43.
więcej
zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom SKW i SWW oraz byłym
funkcjonariuszom i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub stosunku
pracy w SKW i SWW, a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu
czynności operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej
osobie lub instytucji.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wobec byłych żołnierzy
i pracowników Wojskowych Służb Informacyjnych przysługuje Ministrowi Obrony Narodowej.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może dotyczyć udzielenia informacji o:
1) osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez SKW, SWW albo
inne organy, służby lub instytucje państwowe czynności operacyjno-rozpoznawczych;
2) szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich prowadzeniem środkach i metodach;
3) osobie, o której mowa w art. 40 ust. 1, udzielającej pomocy SKW i SWW;
4) osobie udzielającej pomocy Wojskowym Służbom Informacyjnym
w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych lub wojskowym
jednostkom organizacyjnym realizującym zadania z zakresu wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r.
o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz. U. poz. 1326 i 1750 oraz z 2004 r.
poz. 177, 1800 i 2703).
4. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się w przypadku żądania prokuratora
albo sądu, zgłoszonego w celu ścigania karnego za czyn zabroniony, stanowiący
zbrodnię lub występek, którego skutkiem jest śmierć, albo żądania Rzecznika Interesu
Publicznego4) w celu przeprowadzenia postępowania lustracyjnego lub realizacji
zadań Rzecznika Interesu Publicznego, lub przeprowadzenia postępowania
sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.
5. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się również w przypadku żądania
prokuratora lub sądu uzasadnionego podejrzeniem popełnienia przestępstwa
ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
6. W razie odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby
udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od
obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne”
lub „ściśle tajne” albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów stanowiących
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym
o przestępstwo określone w art. 105 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu lub
zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef SKW albo Szef SWW
przedstawia żądane materiały oraz wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu
Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie
żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego,
Szef SKW albo Szef SWW jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub
udostępnić materiały objęte tajemnicą.
art. 44.
więcej
urządzeń oraz obszarów i obiektów, a także przebywających w nich osób, przez
wewnętrzną służbę ochrony.
2. Funkcjonariusze wykonujący zadania w zakresie ochrony w granicach
chronionych obszarów i obiektów mają prawo:
1) ustalania uprawnień osób do przebywania na obszarach lub w obiektach
chronionych,
2) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości,
3) wydawania poleceń dotyczących określonego zachowania się w granicach
chronionych obszarów i obiektów, w tym ich opuszczenia,
4) ujęcia osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego,
a także zagrożenie dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania tych
osób Policji lub innym właściwym organom,
5) dokonywania sprawdzenia prewencyjnego, a także sprawdzania bagaży,
środków transportu i ładunków,
6) usunięcia pojazdów z miejsca postoju
– jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa chronionych urządzeń,
a także obszarów, obiektów oraz przebywających w nich osób.
3. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 4 i 6, mogą być wykonywane
również w miejscu bezpośrednio sąsiadującym z chronionymi urządzeniami,
obszarami lub obiektami, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpieczeństwa
lub bezpieczeństwa przebywających w nich osób.
4. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, wykonuje się z poszanowaniem
dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
5. Do wykonywania zadań w zakresie ochrony, o której mowa w ust. 1, stosuje
się przepisy art. 30–30b.
Art. 44a. 1. Sprawdzenie prewencyjne o którym mowa w art. 44 ust. 2 pkt 5,
polega na manualnym sprawdzeniu osoby, zawartości jej odzieży oraz przedmiotów
znajdujących się na jej ciele lub przez nią posiadanych, sprawdzeniu za pomocą
środków technicznych niezbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń
niebezpiecznych lub których posiadanie jest zabronione, w szczególności broni,
materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich
prekursorów, sprawdzeniu biochemicznym lub z wykorzystaniem psa służbowego
w zakresie niezbędnym do realizacji celu podejmowanych czynności w danych okolicznościach oraz w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której czynności są wykonywane.
2. Sprawdzanie bagaży, środków transportu i ładunków polega na sprawdzeniu
zawartości bagaży i sprawdzeniu ładunku poprzez manualne sprawdzenie ładunków
i elementów konstrukcyjnych bagaży oraz znajdujących się w nich przedmiotów lub
sprawdzenie bagaży i ładunków z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu
specjalistycznego lub psa służbowego lub sprawdzeniu środków transportu
z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu specjalistycznego lub psa służbowego, jeżeli jest
to niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa ochranianych obiektów.
3. Sprawdzenia prewencyjnego, o którym mowa w art. 44 ust. 2 pkt 5, dokonuje
funkcjonariusz tej samej płci, co osoba sprawdzana, w miejscu niedostępnym w czasie
wykonywania sprawdzenia dla osób postronnych.
4. W przypadku gdy sprawdzenie prewencyjne, o którym mowa
w art. 44 ust. 2 pkt 5, musi być dokonane niezwłocznie, w szczególności ze względu
na okoliczności mogące stanowić zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego lub mienia,
może go dokonać funkcjonariusz płci odmiennej niż osoba sprawdzana, także
w miejscu niespełniającym warunku, o którym mowa w ust. 3, w sposób możliwie
najmniej naruszający dobra osobiste osoby sprawdzanej.
5. W przypadku gdy przedmioty ujawnione w wyniku czynności, o których
mowa w ust. 1 lub 2, stwarzają niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia lub mienia,
funkcjonariusz, w granicach dostępnych środków, niezwłocznie podejmuje działania
zmierzające do usunięcia niebezpieczeństwa.
art. 45.
więcej
2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby
Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1516 i 1669).
art. 46.
więcej
służbowych w SKW i SWW, w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie,
określają przepisy ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych.
2. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim żołnierzy zawodowych,
o których mowa w ust. 1, w przypadkach uzasadnionych charakterem, miejscem,
sposobem lub rodzajem wykonywanych zadań służbowych stwierdza się na zasadach
określonych w art. 96c ust. 2 i 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie
funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu
Wojskowego.
2a. W zakresie bezpieczeństwa i higieny służby żołnierzy zawodowych, o
których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 11a ustawy z
dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego
oraz Służby Wywiadu Wojskowego.
art. 47.
więcej
w SKW lub SWW następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego.
Przepisy art. 4 i art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie
funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu
Wojskowego stosuje się odpowiednio.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla
SKW i SWW, szczegółowe formy i tryb przeprowadzania postępowania
kwalifikacyjnego wobec żołnierzy ubiegających się o wyznaczenie na stanowisko
służbowe w SKW lub SWW, oraz wzór kwestionariusza osobowego, uwzględniając
potrzebę uzyskania takich informacji o kandydacie, które są niezbędne do podjęcia
decyzji o przyjęciu do służby w SKW lub SWW.
art. 48.
więcej
potwierdzającym pełnienie służby w SKW albo SWW, a także posiadanie uprawnień
wynikających z zakresu działania tych służb.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla
SKW i SWW, wzór legitymacji służbowej SKW i SWW oraz innych dokumentów
SKW i SWW, organy właściwe do ich wydawania, wymiany i unieważniania oraz
dokonywania w nich wpisów, przypadki, w których legitymacja służbowa lub inne
dokumenty podlegają zwrotowi, wymianie lub unieważnieniu, a także tryb
postępowania w przypadku ich utraty, jak również sposób posługiwania się
legitymacją służbową oraz innymi dokumentami, uwzględniając w szczególności
okres ważności legitymacji, okoliczności uzasadniające jej wymianę i zwrot, zadania
przełożonych w zakresie wydawania legitymacji i dokonywania w niej wpisów, treść legitymacji, a także regulacje dotyczące innych dokumentów, w tym zwłaszcza
dokumentów uprawniających do świadczeń lekarskich.
art. 49.
więcej
służbowych Szefowie SKW i SWW na zasadach i w trybie określonym w ustawie
z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
2. Jeżeli żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko służbowe w SKW lub
SWW pełni zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby
terminowej, z dniem wyznaczenia na stanowisko służbowe w SKW lub SWW
kontrakt na pełnienie służby terminowej staje się z mocy prawa kontraktem na
pełnienie służby stałej. Fakt ten, organ, który wyznaczył na stanowisko służbowe,
stwierdza w rozkazie personalnym.
art. 50.
więcej
pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku
uposażenie żołnierza nie może być obniżone.
2. Żołnierza, gdy jest to uzasadnione realizacją zadań SKW albo SWW, w której
pełni służbę, za jego zgodą, można oddelegować do wykonywania zadań służbowych
poza SKW albo SWW, po przeniesieniu go do dyspozycji Szefa tej służby.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla
SKW i SWW, warunki i tryb oddelegowania, uprawnienia i obowiązki żołnierza
w czasie oddelegowania, wysokość i sposób wypłacania uposażenia i innych
świadczeń pieniężnych przysługujących oddelegowanemu żołnierzowi,
uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań
służbowych poza SKW albo SWW, a także ustali, z uwzględnieniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych, szczególne uprawnienia i obowiązki żołnierza
pełniącego służbę poza granicami kraju.
art. 51.
więcej
i SWW, polecenie określonego działania lub zaniechania wydane służbowo przez
osobę niebędącą żołnierzem zawodowym, zajmującą stanowisko służbowe w SKW
lub SWW, ma moc rozkazu wojskowego.
art. 52.
więcej
wyznaczony na stanowisko służbowe w SKW albo w SWW, który:
1) jest członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego,
2) jest członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni,
z wyjątkiem rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej,
3) jest członkiem zarządu fundacji prowadzącej działalność gospodarczą,
4) posiada w spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały
przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego – w każdej z tych spółek lub
5) prowadzi działalności gospodarczą na własny rachunek lub wspólnie z innymi
osobami zarządza taką działalnością lub jest przedstawicielem czy
pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności
– podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Nie popełnia przestępstwa określonego w ust. 1 funkcjonariusz albo żołnierz,
który uzyskał zgodę odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, o której mowa
w art. 41 ust. 3 pkt 2–4.
art. 53.
więcej
wyznaczony na stanowisko służbowe w SKW albo w SWW, który wbrew przepisom
ustawy, wykorzystuje informacje uzyskane podczas lub w związku z pełnieniem
obowiązków służbowych, do wpływania na działalność organów władzy publicznej,
przedsiębiorców lub nadawców w rozumieniu art. 4 pkt 1
2) ustawy z dnia 29 grudnia
1992 r. o radiofonii i telewizji oraz redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób
prowadzących działalność wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia
1984 r. – Prawo prasowe
– podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, działa w celu osiągnięcia
korzyści osobistej lub majątkowej
– podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
art. 54.
więcej
pełniła służbę lub była zatrudniona w Wojskowych Służbach Informacyjnych lub
w wojskowych jednostkach organizacyjnych realizujących zadania z zakresu
wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia
9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych, która wbrew przepisom
ustawy, wykorzystuje informacje uzyskane podczas lub w związku z pełnieniem
obowiązków służbowych, do wpływania na działalność organów władzy publicznej, przedsiębiorców lub nadawców w rozumieniu art. 4 pkt ustawy z dnia 29 grudnia
1992 r. o radiofonii i telewizji oraz redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób
prowadzących działalność wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia
1984 r. – Prawo prasowe
– podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, działa w celu osiągnięcia
korzyści osobistej lub majątkowej
– podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
art. 55.
więcej
wyznaczony na stanowisko służbowe w SKW albo w SWW, który tajnie współpracuje
z nadawcą w rozumieniu art. 4 pkt 1
2) ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii
i telewizji oraz redaktorem naczelnym, dziennikarzem lub osobą prowadzącą
działalność wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe
– podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
2. Nie popełnia przestępstwa określonego w ust. 1 funkcjonariusz albo żołnierz,
który uzyskał zgodę odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, o której mowa
w art. 41 ust. 3 pkt 1.
art. 56.
więcej
9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu
Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie
funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców