Art. 43. 1. Szefowie SKW i SWW, każdy w zakresie swojego działania, mogą
zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom SKW i SWW oraz byłym
funkcjonariuszom i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub stosunku
pracy w SKW i SWW, a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu
czynności operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej
osobie lub instytucji.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wobec byłych żołnierzy
i pracowników Wojskowych Służb Informacyjnych przysługuje Ministrowi Obrony Narodowej.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może dotyczyć udzielenia informacji o:
1) osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez SKW, SWW albo
inne organy, służby lub instytucje państwowe czynności operacyjno-rozpoznawczych;
2) szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich prowadzeniem środkach i metodach;
3) osobie, o której mowa w art. 40 ust. 1, udzielającej pomocy SKW i SWW;
4) osobie udzielającej pomocy Wojskowym Służbom Informacyjnym
w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych lub wojskowym
jednostkom organizacyjnym realizującym zadania z zakresu wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r.
o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz. U. poz. 1326 i 1750 oraz z 2004 r.
poz. 177, 1800 i 2703).
4. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się w przypadku żądania prokuratora
albo sądu, zgłoszonego w celu ścigania karnego za czyn zabroniony, stanowiący
zbrodnię lub występek, którego skutkiem jest śmierć, albo żądania Rzecznika Interesu
Publicznego4) w celu przeprowadzenia postępowania lustracyjnego lub realizacji
zadań Rzecznika Interesu Publicznego, lub przeprowadzenia postępowania
sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.
5. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się również w przypadku żądania
prokuratora lub sądu uzasadnionego podejrzeniem popełnienia przestępstwa
ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
6. W razie odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby
udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od
obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne”
lub „ściśle tajne” albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów stanowiących
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym
o przestępstwo określone w art. 105 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu lub
zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef SKW albo Szef SWW
przedstawia żądane materiały oraz wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu
Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie
żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego,
Szef SKW albo Szef SWW jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub
udostępnić materiały objęte tajemnicą.

Ustawa o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego art. 43

DODAJ