Art. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o:
1) konsumencie – należy przez to rozumieć konsumenta w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
(Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);
2) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
3) sporze konsumenckim – należy przez to rozumieć spór między konsumentem a przedsiębiorcą wynikający z zawartej
z konsumentem umowy;
4) sporze krajowym – należy przez to rozumieć spór konsumencki w przypadku, gdy konsument w chwili złożenia oferty
przedsiębiorcy albo przyjęcia oferty przedsiębiorcy miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) sporze transgranicznym – należy przez to rozumieć spór konsumencki w przypadku, gdy konsument w chwili złożenia
oferty przedsiębiorcy albo przyjęcia oferty przedsiębiorcy miał miejsce zamieszkania na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
6) trwałym nośniku – należy przez to rozumieć materiał lub narzędzie umożliwiające przechowywanie informacji,
w sposób umożliwiający dostęp do nich w przyszłości przez czas odpowiedni do celów, jakim te informacje służą,
i pozwalające na odtworzenie przechowywanych informacji w niezmienionej postaci.

Ustawa o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich art. 2

DODAJ