Art. 277. 1. Zakład ubezpieczeń tworzy rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe
dla celów rachunkowości, przeznaczone na pokrycie bieżących i przyszłych
zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych umów ubezpieczenia, umów gwarancji
ubezpieczeniowych lub umów reasekuracji.
2. Zakład reasekuracji tworzy rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla celów
rachunkowości, przeznaczone na pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań, jakie
mogą wyniknąć z zawartych umów reasekuracji.
3. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla celów rachunkowości obejmują:
1) rezerwę składek;
2) rezerwę na ryzyka niewygasłe;
3) rezerwę na niewypłacone odszkodowania i świadczenia, w tym rezerwę na
skapitalizowaną wartość rent;
4) rezerwę na wyrównanie szkodowości;
5) rezerwę ubezpieczeń na życie;
6) rezerwę ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający;
7) rezerwy na premie i rabaty dla ubezpieczonych;
8) rezerwy na zwrot składek dla członków;
9) inne rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe określone w statucie.
4. Rezerwy, o których mowa w ust. 3 pkt 5–7, oraz rezerwę na skapitalizowaną
wartość rent, zwiększa się w całości lub określonej części o przychody z tytułu lokat
tych rezerw, z uwzględnieniem warunków umowy ubezpieczenia i odpowiednich
formuł matematycznych wykorzystywanych przy obliczaniu rezerw.
5. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla celów rachunkowości, które są
ustalane metodami matematyki ubezpieczeniowej, są potwierdzone opinią aktuariusza
nadzorującego funkcję aktuarialną o ich prawidłowości.
6. Zakład ubezpieczeń, w zakresie koasekuracji, tworzy rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla celów rachunkowości zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie, co najmniej w wysokości proporcjonalnej do udziału zakładu w koasekurowanym ryzyku.

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 277