Art. 250. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić tylko na mocy
postanowienia sądu.
§ 2. Tymczasowe aresztowanie stosuje w postępowaniu przygotowawczym na
wniosek prokuratora sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie,
a w wypadkach niecierpiących zwłoki także inny sąd rejonowy. Po wniesieniu aktu
oskarżenia tymczasowe aresztowanie stosuje sąd, przed którym sprawa się toczy.
§ 2a. We wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania wymienia się
dowody wskazujące na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił
przestępstwo, okoliczności przemawiające za istnieniem zagrożeń dla prawidłowego
toku postępowania lub możliwości popełnienia przez oskarżonego nowego, ciężkiego
przestępstwa oraz określonej podstawy stosowania tego środka zapobiegawczego
i konieczności jego stosowania.
§ 2b. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia
albo wolności świadka lub osoby dla niego najbliższej, prokurator dołącza do wniosku,
o którym mowa w § 2a, w wyodrębnionym zbiorze dokumentów, dowody z zeznań
świadka, których nie udostępnia się oskarżonemu i jego obrońcy.
§ 3. Prokurator, przesyłając wraz z aktami sprawy wniosek, o którym mowa
w § 2, poucza podejrzanego o przysługujących mu w wypadku zastosowania
tymczasowego aresztowania uprawnieniach oraz zarządza jednocześnie
doprowadzenie go do sądu.
§ 3a. Jeżeli tymczasowe aresztowanie stosowane jest w postępowaniu sądowym,
pouczenia oskarżonego o przysługujących mu w wypadku zastosowania
tymczasowego aresztowania uprawnieniach dokonuje sąd niezwłocznie po ogłoszeniu
lub doręczeniu oskarżonemu postanowienia o zastosowaniu tego środka
zapobiegawczego.
§ 3b. Można odstąpić od przymusowego doprowadzenia do sądu podejrzanego,
jeżeli zostanie zapewniony udział podejrzanego w posiedzeniu, w szczególności
złożenie przez niego wyjaśnień, przy użyciu urządzeń technicznych, umożliwiających
przeprowadzenie tego posiedzenia na odległość z jednoczesnym bezpośrednim
przekazem obrazu i dźwięku.
§ 3c. W wypadku określonym w § 3b w posiedzeniu bierze udział w miejscu
przebywania podejrzanego referendarz sądowy lub asystent sędziego zatrudniony
w sądzie, w którego okręgu przebywa podejrzany lub funkcjonariusz Służby
Więziennej, jeżeli podejrzany przebywa w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.
§ 3d. Obrońca bierze udział w posiedzeniu przeprowadzonym w sposób
określony w § 3b w miejscu przebywania oskarżonego, chyba że obrońca stawi się
w tym celu w sądzie lub sąd zobowiąże go do udziału w posiedzeniu w budynku sądu
z uwagi na konieczność uchylenia ryzyka nierozstrzygnięcia wniosku w przedmiocie
zastosowania tymczasowego aresztowania przed upływem dopuszczalnego czasu
zatrzymania oskarżonego.
§ 3e. W wypadku, gdy obrońca bierze udział w posiedzeniu przebywając
w innym miejscu niż oskarżony, sąd na wniosek oskarżonego lub obrońcy może
zarządzić przerwę na czas oznaczony i zezwolić na telefoniczny kontakt obrońcy
z oskarżonym, chyba że uwzględnienie wniosku może zakłócić prawidłowy przebieg
posiedzenia lub stwarza ryzyko nierozstrzygnięcia wniosku w przedmiocie
zastosowania tymczasowego aresztowania przed upływem dopuszczalnego czasu
zatrzymania oskarżonego.
§ 3f. Przepisu § 3b nie stosuje się w wypadku oskarżonego, którego dotyczą
okoliczności wskazane w art. 79 § 1 pkt 2.
§ 3g. Tłumacz może wziąć udział w posiedzeniu również w miejscu
przebywania oskarżonego.
§ 3h. Przepisy art. 517ea stosuje się odpowiednio.
§ 4. Inne środki zapobiegawcze stosuje sąd, a w postępowaniu
przygotowawczym także prokurator

Kodeks Postępowania Karnego art. 250