Postanowienie SR w Kędzierzynie Koźlu z 14 grudnia 2017 r. w sprawie o przestępstwo z art. 177 § 2 kk.

Sygn. akt II K 732/17

POSTANOWIENIE

o przedłużenie tymczasowego aresztowania

Dnia 14 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Zięba

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Koziełek

Za oskarżyciela Prokuraturę Rejonową w Kędzierzynie-Koźlu – --------

po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu w dniu 14.12.2017r.

z urzędu

w przedmiocie przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego B. S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18.09.2017r. na drodze wojewódzkiej nr (...), na trasie L. – K., umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym określone w art. 3 ust. 1, art. 19 ust. 1 oraz art. 45 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości – wynik I badania – 1,10 mg/l, II badania – 1,12 mg/l oraz III badania – 1,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki A. o nr rej. (...), a nadto nie zachował wymaganej ostrożności, poruszał się z nadmierną prędkością, niezapewniającą panowania nad pojazdem i niedostosowaną do panujących warunków atmosferycznych, w wyniku czego nieumyślnie potrącił I. K., poruszającego się rowerem w tym samym kierunku jazdy, na skutek czego w/w odniósł obrażenia ciała w postaci rany tłuczonej skóry głowy w okolicy potylicznej, podbiegnięć krwawych powłok miękkich czaszki, rozerwania mózgu, w tym rozerwania pnia mózgu, podbiegnięć krwawych tkanki podskórnej grzbietu, złamania żeber po stronie lewej i kilkumiejscowych złamań żeber po stronie prawej, złamania prawej łopatki i stłuczenia płuc oraz złamania kości prawego podudzia, które to obrażenia spowodowały jego śmierć

tj. o czyn z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk

Na podstawie art. 249 § 1 kpk, art. 250 § 2 kpk, art. 258 § 1 pkt 1 kpk oraz art. 258 § 2 kpk i art. 344 kpk

p o s t a n a w i a

utrzymać stosowanie wobec oskarżonego B. S., s. S. i K. zd. P., ur. (...) w P. – środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, zastosowanego postanowieniem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 20.09.2017r. w sprawie IIKp 395/17, przedłużając jego stosowanie na okres dalszych 3 (trzech) miesięcy, to jest na okres dalszych 90 dni, oznaczając czas jego stosowania do dnia 17 marca 2018r. godz. 23:00

UZASADNIENIE

Po wpłynięciu do Sądu aktu oskarżenia przeciwko w/w B. S. o przestępstwo z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk zaszła konieczność rozważenia dalszego stosowania zastosowanego wobec niego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. W opinii Sądu, wszystkie dotychczas powołane przesłanki zastosowania wobec oskarżonego tymczasowego aresztowania nadal są aktualne.

Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania wtedy, gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje na duże prawdopodobieństwo tego, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. W niniejszej sprawie – nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia – na obecnym etapie postępowania nie może budzić wątpliwości fakt, iż sprawstwo oskarżonego pozostaje w znacznym stopniu uprawdopodobnione w odniesieniu do zarzucanego mu czynu kwalifikowanego z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk. Wskazać trzeba, iż co do zasady B. S. przyznał się do jego popełnienia, nie kwestionując w tym zakresie swojego sprawstwa. Zauważyć trzeba, iż taki stan rzeczy znajduje na obecnym etapie postępowania oparcie w dowodach z zeznań świadków M. B. – obserwującego zachowanie oskarżonego na jezdni tuż przed zdarzeniem, także w jego trakcie, P. W. i M. C. – którzy opisywali w swoich zeznaniach przebieg zdarzeń mający miejsce już po zatrzymaniu się pojazdu kierowanego przez B. S.. Ustalenia w tej materii wynikają także z przeprowadzonych na miejscu zdarzenia czynności procesowych w postaci oględzin miejsca zdarzenia, oględzin pojazdów, także badania stanu trzeźwości oskarżonego. Nie mógł także budzić wątpliwości fakt mającego miejsce zgonu poruszającego się rowerem mężczyzny.

W konsekwencji zatem, zdaniem Sądu, spełniona została w odniesieniu do zarzucanego oskarżonemu czynu ogólna przesłanka stosowania środków zapobiegawczych opisana w art. 249 § 1 kpk.

Zdaniem Sądu, w odniesieniu do oskarżonego nie zachodzi przesłanka szczególna stosowania tymczasowego aresztowania, wynikająca z obawy, iż oskarżony może utrudniać postępowanie karne w sposób opisany w art. 258 § 1 pkt 2 kpk. Zauważyć trzeba, iż w istocie żaden z przesłuchanych w toku postępowania przygotowawczego świadków nie wskazał jednoznacznie i wprost, by B. S. starał się oddalić z miejsca zdarzenia.

W opinii Sądu, zachodzi wobec oskarżonego przesłanka szczególna stosowania tymczasowego aresztowania opisana w art. 258 § 2 kpk. Zważyć bowiem należy, że zarzucone oskarżonemu przestępstwo kwalifikowane z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk zagrożone jest karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Mając na uwadze ustalone do tej pory okoliczności zdarzenia i przebieg wypadków uznać należy, iż z pewnością B. S. grozi wymierzenie surowej kary pozbawienia wolności, w szczególności również mając na uwadze normę art. 178 § 1 kk w zakresie dotyczącym dolnej granicy ustawowego zagrożenia tego typu czynu. Jednocześnie uznać należy, że grożąca oskarżonemu surowa kara może skłonić go do zachowań zmierzających do uniknięcia konsekwencji swojego zachowania, w szczególności do ukrywania się w kraju albo za granicą.

Mając na uwadze konieczność przeprowadzenia na rozprawie czynności zawnioskowanych przez oskarżyciela publicznego, konieczne jest, zdaniem Sądu, dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania na czas potrzebny do zakończenia rozprawy i wydania orzeczenia kończącego postępowanie. W ramach okresu przedłużonego aresztowania wyznaczone zostały rozprawy w dniach 22.01.2018r. oraz 15.02.2018r. W konsekwencji brak było przesłanek do postawienia tezy, że inny środek zapobiegawczy, o charakterze nieizolacyjnym pozwoli na zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania.

Obecnie w sytuacji oskarżonego brak jest przesłanek wyłączających stosowanie tymczasowego aresztowania, o których mowa w art. 259 kpk. Przesłanką taką nie może być sam wiek oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe, Sąd postanowił jak na wstępie.

Niniejsze orzeczenie

jest wykonalne z dniem: 14 grudnia 2017r.

(podpis sędziego)

Pouczenie

Na powyższe postanowienie służy podejrzanemu zażalenie do Sądu Okręgowego w Opolu w terminie zawitym 7 dni od daty doręczenia odpisu postanowienia. Wniesienie zażalenia po tym terminie jest bezskuteczne (art.122 i 460 kpk).

Zażalenie składa się za pośrednictwem Sądu, który wydał postanowienie. Podejrzany może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego do Prokuratora Prokuratury, do dyspozycji której pozostaje (art.254 kpk)