Art. 22. 1. Opłatę od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia
pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym,
opłatę za egzekucję świadczeń niepieniężnych oraz opłaty, o których mowa
w art. 40–42, art. 43 ust. 1 oraz art. 44, wnioskodawca uiszcza wraz z wnioskiem
o wszczęcie egzekucji, wykonanie zabezpieczenia roszczenia, wszczęcie innego
postępowania albo dokonanie innej czynności.
2. Jeżeli od wniosku nie uiszczono należnej opłaty, komornik wzywa
wnioskodawcę do jej uiszczenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
Jeżeli wniosek złożyła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie
ma w kraju przedstawiciela, komornik wyznacza termin na uiszczenie opłaty nie
krótszy niż miesiąc. W wezwaniu komornik określa wysokość należnej opłaty,
termin jej uiszczenia oraz poucza wnioskodawcę o skutkach niewykonania
wezwania.
3. Komornik nie podejmuje czynności na skutek wniosku, od którego nie
została uiszczona należna opłata.
4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, komornik
zwraca wniosek. Wniosek zwrócony nie wywołuje skutków, jakie ustawa wiąże
z jego wniesieniem.
5. W razie uiszczenia opłaty komornik podejmuje niezwłocznie, nie później
niż w terminie 7 dni od dnia uiszczenia opłaty, działania niezbędne do skutecznego
przeprowadzenia egzekucji, wykonania zabezpieczenia roszczenia,
przeprowadzenia innego postępowania albo dokonania innej czynności.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się do wniosku o rozszerzenie egzekucji lub
wykonania zabezpieczenia roszczenia.

Ustawa o kosztach komorniczych art. 22

DODAJ