Art. 1. 1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia.
Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony
Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie
wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze postanowienia,
w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw
wewnętrznych. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do
spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu przysługuje prawo sprzeciwu,
przedłuża termin na jego wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga
wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw
rozwoju wsi.
2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1) osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego;
2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą;
3) nieposiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2,
mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw
obcych;
4) osoba prawna i spółka handlowa nieposiadająca osobowości prawnej mająca
siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio
lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.
3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w rozumieniu ustawy,
uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50% głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym
zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień
z innymi osobami, albo mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1
pkt 4 lit. b lub c, lub e ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych
(Dz. U. z 2017 r. poz. 1577).
4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności
nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia
prawnego.
5. Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest nabycie przez
cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, nieruchomości przeznaczonej pod
zabudowę mieszkaniową lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie
stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie dotyczy to nabycia
samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.
o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892 oraz z 2017 r. poz. 1529).

Art. 1a. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 1 ust. 1, jest wydawane na
wniosek cudzoziemca, jeżeli:
1) nabycie nieruchomości przez cudzoziemca nie spowoduje zagrożenia
obronności, bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, a także nie
sprzeciwiają się temu względy polityki społecznej i zdrowia społeczeństwa;
2) wykaże on, że zachodzą okoliczności potwierdzające jego więzi
z Rzecząpospolitą Polską.
2. Okolicznościami potwierdzającymi więzi cudzoziemca z Rzecząpospolitą
Polską mogą być w szczególności:
1) posiadanie polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia;
2) zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej;
3) posiadanie zezwolenia na pobyt:
a) czasowy z wyłączeniem zezwolenia, o którym mowa w art. 176 i art. 181
ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1990, 1948 i 2066 oraz z 2017 r. poz. 60, 858 i 1543), lub
b) stały, lub
c) rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
4) członkostwo w organie zarządzającym przedsiębiorców wymienionych w art. 1
ust. 2 pkt 4;
5) wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej
lub rolniczej, zgodnie z przepisami prawa polskiego.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać:
1) oznaczenie wnioskodawcy i jego statusu prawnego;
2) oznaczenie nabywanej nieruchomości;
3) oznaczenie zbywcy;
4) określenie formy prawnej nabycia nieruchomości;
5) informację o celu i możliwości nabycia nieruchomości.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, cudzoziemiec ubiegający się o wydanie
zezwolenia jest obowiązany dołączyć dokumenty potwierdzające okoliczności
wskazane we wniosku oraz okoliczności, o których mowa w ust. 2, a także inne
dokumenty umożliwiające ustalenie prawidłowości nabycia nieruchomości.
5. Powierzchnia nieruchomości nabytych przez cudzoziemca w celu
zaspokojenia jego potrzeb życiowych nie może przekroczyć 0,5 ha, zaś w przypadku
określonym w ust. 2 pkt 5 powinna być uzasadniona rzeczywistymi potrzebami wynikającymi z charakteru wykonywanej działalności gospodarczej.
6. Nabycie nieruchomości rolnych przez cudzoziemców następuje dodatkowo,
z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju
rolnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 2052 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624).

Ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców art. 1