[Mediacja w postępowaniu cywilnym]

Art. 183. (uchylony).

Art. 183¹. . § 1. Mediacja jest dobrowolna.
§ 2. Mediację prowadzi się na podstawie umowy o mediację albo postanowienia
sądu kierującego strony do mediacji. Umowa może być zawarta także przez wyrażenie
przez stronę zgody na mediację, gdy druga strona złożyła wniosek, o którym mowa
w art. 183⁶ § 1.
§ 3. W umowie o mediację strony określają w szczególności przedmiot mediacji,
osobę mediatora albo sposób wyboru mediatora.
§ 4. Mediację prowadzi się przed wszczęciem postępowania, a za zgodą stron
także w toku sprawy.

Art. 183².  § 1. Mediatorem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do
czynności prawnych, korzystająca w pełni z praw publicznych.
§ 2. Mediatorem nie może być sędzia. Nie dotyczy to sędziów w stanie
spoczynku.
§ 3. Organizacje pozarządowe w zakresie swoich zadań statutowych oraz
uczelnie mogą prowadzić listy mediatorów oraz tworzyć ośrodki mediacyjne. Wpis na
listę wymaga wyrażonej na piśmie zgody mediatora. Informację o listach mediatorów
oraz ośrodkach mediacyjnych przekazuje się prezesowi sądu okręgowego.
§ 3¹. Ilekroć w dalszych przepisach niniejszego kodeksu jest mowa
o mediatorze, należy przez to rozumieć także stałego mediatora, chyba że przepisy
niniejszego kodeksu stanowią inaczej.
§ 4. Stały mediator może odmówić prowadzenia mediacji tylko z ważnych
powodów, o których jest obowiązany niezwłocznie powiadomić strony, a jeżeli strony
do mediacji skierował sąd – również sąd.

Art. 183³. § 1. Mediator powinien zachować bezstronność przy prowadzeniu
mediacji.
§ 2. Mediator niezwłocznie ujawnia stronom okoliczności, które mogłyby
wzbudzić wątpliwości co do jego bezstronności.


Art. 183^3a. Mediator prowadzi mediację, wykorzystując różne metody
zmierzające do polubownego rozwiązania sporu, w tym poprzez wspieranie stron
w formułowaniu przez nie propozycji ugodowych, lub na zgodny wniosek stron może
wskazać sposoby rozwiązania sporu, które nie są dla stron wiążące.

Art. 183⁴.§ 1. Postępowanie mediacyjne nie jest jawne.
§ 2. Mediator, strony i inne osoby biorące udział w postępowaniu mediacyjnym
są obowiązane zachować w tajemnicy fakty, o których dowiedziały się w związku
z prowadzeniem mediacji. Strony mogą zwolnić mediatora i inne osoby biorące udział
w postępowaniu mediacyjnym z tego obowiązku.
§ 3. Bezskuteczne jest powoływanie się w toku postępowania przed sądem lub
sądem polubownym na propozycje ugodowe, propozycje wzajemnych ustępstw lub
inne oświadczenia składane w postępowaniu mediacyjnym.

Art. 183⁵. § 1. Mediator ma prawo do wynagrodzenia i zwrotu wydatków
związanych z przeprowadzeniem mediacji, chyba że wyraził zgodę na prowadzenie
mediacji bez wynagrodzenia. Wynagrodzenie i zwrot wydatków obciążają strony.
§ 2. Należności, o których mowa w § 1, mediator pobiera bezpośrednio od stron.
Sąd ustala je i przyznaje mediatorowi tylko wówczas, gdy przynajmniej jedna ze stron
skierowanych do mediacji przez sąd była zwolniona od kosztów sądowych w zakresie
obejmującym należności mediatora, a pozostałe strony nie wypłaciły mediatorowi
tych należności w całości.

Art. 183⁶. § 1. Wszczęcie mediacji przez stronę następuje z chwilą doręczenia
mediatorowi wniosku o przeprowadzenie mediacji, z dołączonym dowodem
doręczenia jego odpisu drugiej stronie.
§ 2. Mimo doręczenia wniosku, o którym mowa w § 1, mediacja nie zostaje
wszczęta, jeżeli:
1) stały mediator, w terminie tygodnia od dnia doręczenia mu wniosku
o przeprowadzenie mediacji, odmówił przeprowadzenia mediacji;
2) strony zawarły umowę o mediację, w której wskazano jako mediatora osobę
niebędącą stałym mediatorem, a osoba ta, w terminie tygodnia od dnia doręczenia jej wniosku o przeprowadzenie mediacji, odmówiła przeprowadzenia
mediacji;
3) strony zawarły umowę o mediację bez wskazania mediatora i osoba, do której
strona zwróciła się o przeprowadzenie mediacji, w terminie tygodnia od dnia
doręczenia jej wniosku o przeprowadzenie mediacji, nie wyraziła zgody na
przeprowadzenie mediacji albo druga strona w terminie tygodnia nie wyraziła
zgody na osobę mediatora;
4) strony nie zawarły umowy o mediację, a druga strona nie wyraziła zgody na
mediację.
§ 3. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1–3, strona wytoczy
powództwo o roszczenie, które było objęte wnioskiem o przeprowadzenie mediacji,
w terminie trzech miesięcy od dnia:
1) w którym mediator lub druga strona złożyli oświadczenie powodujące, że
mediacja nie została wszczęta albo
2) następnego po upływie tygodnia od dnia doręczenia wniosku o przeprowadzenie
mediacji, gdy mediator lub druga strona nie złożyli oświadczenia, o którym
mowa w pkt 1
– w odniesieniu do tego roszczenia zostają zachowane skutki przewidziane dla
wszczęcia mediacji.

Art. 183⁷. Wniosek o przeprowadzenie mediacji zawiera oznaczenie stron, dokładnie określone żądanie, przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie, podpis strony oraz wymienienie załączników. Jeżeli strony zawarły umowę o mediację na piśmie, do wniosku dołącza się odpis tej umowy.

Art. 183⁸.  § 1. Sąd może skierować strony do mediacji na każdym etapie
postępowania.
§ 2. Mediacji nie prowadzi się, jeżeli strona w terminie tygodnia od dnia
ogłoszenia lub doręczenia jej postanowienia kierującego strony do mediacji nie
wyraziła zgody na mediację.
§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się w sprawach rozpoznawanych w postępowaniach
upominawczym oraz nakazowym, chyba że doszło do skutecznego wniesienia
zarzutów.
§ 4. Przewodniczący może wezwać strony do udziału w spotkaniu
informacyjnym dotyczącym polubownych metod rozwiązywania sporów,
w szczególności mediacji. Spotkanie informacyjne może prowadzić sędzia,
referendarz sądowy, urzędnik sądowy, asystent sędziego lub stały mediator.
§ 5. Przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę przewodniczący
dokonuje oceny, czy skierować strony do mediacji. W tym celu przewodniczący, jeżeli
zachodzi potrzeba wysłuchania stron, może wezwać je do osobistego stawiennictwa
na posiedzeniu niejawnym.
§ 6. Jeżeli strona bez uzasadnienia nie stawi się na spotkanie informacyjne lub
posiedzenie niejawne, sąd może obciążyć ją kosztami nakazanego stawiennictwa
poniesionymi przez stronę przeciwną.

Art. 183⁹. § 1. Jeżeli strony nie dokonały wyboru osoby mediatora, sąd, kierując
strony do mediacji, wyznacza mediatora mającego odpowiednią wiedzę i umiejętności
w zakresie prowadzenia mediacji w sprawach danego rodzaju, biorąc pod uwagę
w pierwszej kolejności stałych mediatorów.
§ 2. Mediator ma prawo do zapoznania się z aktami sprawy, chyba że strona
w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia lub doręczenia postanowienia kierującego
strony do mediacji nie wyrazi zgody na zapoznanie się mediatora z aktami.
§ 3. Po skierowaniu stron do mediacji, przewodniczący niezwłocznie przekazuje
mediatorowi dane kontaktowe stron oraz ich pełnomocników, w szczególności
numery telefonów i adresy poczty elektronicznej, o ile je posiadają.

Art. 183¹⁰. § 1. Kierując strony do mediacji, sąd wyznacza czas jej trwania na
okres do trzech miesięcy. Na zgodny wniosek stron lub z innych ważnych powodów
termin na przeprowadzenie mediacji może zostać przedłużony, jeżeli będzie to
sprzyjać ugodowemu załatwieniu sprawy. Czasu trwania mediacji nie wlicza się do
czasu trwania postępowania sądowego.
§ 2. Przewodniczący wyznacza rozprawę po upływie terminu, o którym mowa
w § 1, a przed jego upływem, jeżeli choć jedna ze stron oświadczy, że nie wyraża
zgody na mediację.

Art. 183¹¹. Mediator niezwłocznie ustala termin i miejsce posiedzenia
mediacyjnego. Wyznaczenie posiedzenia mediacyjnego nie jest wymagane, jeżeli
strony zgodzą się na przeprowadzenie mediacji bez posiedzenia mediacyjnego.

Art. 183¹². § 1. Z przebiegu mediacji sporządza się protokół, w którym oznacza
się miejsce i czas przeprowadzenia mediacji, a także imię, nazwisko (nazwę) i adresy
stron, imię i nazwisko oraz adres mediatora, a ponadto wynik mediacji. Protokół
podpisuje mediator.
§ 2. Jeżeli strony zawarły ugodę przed mediatorem, ugodę zamieszcza się
w protokole albo załącza się do niego. Strony podpisują ugodę. Niemożność
podpisania ugody mediator stwierdza w protokole.
§ 2¹. Przez podpisanie ugody strony wyrażają zgodę na wystąpienie do sądu
z wnioskiem o jej zatwierdzenie, o czym mediator informuje strony.
§ 3. Mediator doręcza stronom odpis protokołu.

Art. 183¹³. § 1. W przypadku gdy strona, po zawarciu ugody, w ramach mediacji
prowadzonej na podstawie umowy o mediację, wystąpi do sądu z wnioskiem
o zatwierdzenie ugody mediator składa protokół w sądzie, który byłby właściwy do
rozpoznania sprawy według właściwości ogólnej lub wyłącznej.
§ 2. W razie skierowania przez sąd sprawy do mediacji mediator składa protokół
w sądzie rozpoznającym sprawę

Art. 183¹⁴. § 1. Jeżeli zawarto ugodę przed mediatorem, sąd, o którym mowa
w art. 183¹³, na wniosek strony niezwłocznie przeprowadza postępowanie co do
zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem.
§ 2. Jeżeli ugoda podlega wykonaniu w drodze egzekucji, sąd zatwierdza ją przez
nadanie jej klauzuli wykonalności; w przeciwnym przypadku sąd zatwierdza ugodę
postanowieniem.
§ 3. Sąd odmawia nadania klauzuli wykonalności albo zatwierdzenia ugody
zawartej przed mediatorem, w całości lub części, jeżeli ugoda jest sprzeczna z prawem
lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, a także gdy jest
niezrozumiała lub zawiera sprzeczności.

Art. 183¹⁵.§ 1. Ugoda zawarta przed mediatorem, po jej zatwierdzeniu przez
sąd, ma moc prawną ugody zawartej przed sądem. Ugoda zawarta przed mediatorem,
którą zatwierdzono przez nadanie jej klauzuli wykonalności, jest tytułem
wykonawczym.
§ 2. Przepis § 1 nie uchybia przepisom o szczególnej formie czynności prawnej.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 183

DODAJ