Art. 150. § 1. Egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza
zobowiązanemu:
1) odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2) postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu zobowiązanego do wykonania
obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym, z zagrożeniem zastosowania
przymusu bezpośredniego.
§ 2. Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów w sprawie prowadzenia
postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na
postanowienie w sprawie zastosowania środka egzekucyjnego.
§ 3. Jeżeli zwłoka w wykonaniu obowiązku może zagrozić zdrowiu lub życiu
albo spowodować niemożność lub znaczne utrudnienie w dochodzeniu wykonania
przez zobowiązanego obowiązku, a także w innych przypadkach określonych
w odrębnych przepisach, może być niezwłocznie zastosowany przymus bezpośredni
wykonania obowiązku wynikającego z przepisu prawa, po ustnym wezwaniu organu
egzekucyjnego, bez uprzedniego upomnienia zobowiązanego oraz bez doręczenia mu
odpisu tytułu wykonawczego i postanowienia o wezwaniu do wykonania obowiązku (§ 1).
§ 4. Określone w § 3 zasady stosowania przymusu bezpośredniego dotyczą
również organów celnych przy sprawowaniu kontroli celnej.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 150

DODAJ