Art. 14. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–6, 8–10 i 12–
14 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1834 oraz z 2019 r. poz. 15), strażnik może użyć środków
przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. a, b i d, pkt 2
lit. a, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a, b, e i pkt 2 oraz
w art. 47 pkt 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej, strażnik może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Wobec zwierzęcia, którego zachowanie zagraża bezpośrednio życiu lub
zdrowiu strażnika lub innej osoby, strażnik może wykorzystać także środek przymusu
bezpośredniego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 maja 2013 r.
o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.
4. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz
dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych
w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

Art. 14a. (uchylony).

Art. 14b. (uchylony).

Art. 14c. (uchylony).

Art. 14d. (uchylony).

Art. 14e. (uchylony).

Art. 14f. (uchylony).

Art. 14g. (uchylony).

Art. 14h. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przechowywania i ewidencjonowania środków przymusu
bezpośredniego, uwzględniając potrzebę właściwego zabezpieczenia tych środków
i dokumentacji, uniemożliwiającego dostęp osób niepowołanych.

Ustawa o strażach gminnych art. 14

DODAJ