Art. 13. 1. Cudzoziemcowi nadaje się status uchodźcy, jeżeli na skutek
uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy,
religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej
grupy społecznej nie może lub nie chce korzystać z ochrony tego kraju.
2. Status uchodźcy nadaje się także małoletniemu dziecku cudzoziemca, który
uzyskał status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, urodzonemu na tym terytorium.
3. Prześladowanie, o którym mowa w ust. 1, musi:
1) ze względu na swoją istotę lub powtarzalność stanowić poważne naruszenie
praw człowieka, w szczególności praw, których uchylenie jest
niedopuszczalne zgodnie z art. 15 ust. 2 Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia
4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 284, z późn. zm.), lub
2) być kumulacją różnych działań lub zaniechań, w tym stanowiących
naruszenie praw człowieka, których oddziaływanie jest równie dotkliwe jak
prześladowania, o których mowa w pkt 1.
4. Prześladowanie może polegać w szczególności na:
1) użyciu przemocy fizycznej lub psychicznej, w tym przemocy seksualnej;
2) zastosowaniu środków prawnych, administracyjnych, policyjnych lub
sądowych w sposób dyskryminujący lub o charakterze dyskryminującym;
3) wszczęciu lub prowadzeniu postępowania karnego albo ukaraniu, w sposób,
który ma charakter nieproporcjonalny lub dyskryminujący;
4) braku prawa odwołania się do sądu od kary o charakterze nieproporcjonalnym
lub dyskryminującym;
5) wszczęciu lub prowadzeniu postępowania karnego albo ukaraniu z powodu
odmowy odbycia służby wojskowej podczas konfliktu, jeżeli odbywanie
służby wojskowej stanowiłoby zbrodnię lub działania, o których mowa
w art. 19 ust. 1 pkt 3;
6) czynach skierowanych przeciwko osobom ze względu na ich płeć lub małoletniość.

Ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 13

DODAJ