Art. 11. 1. Za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane
przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych
z prowadzeniem działalności rolniczej albo pozostających w związku
z wykonywaniem tych czynności:
1) na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym
stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego
z tym gospodarstwem rolnym lub
2) w drodze ubezpieczonego z mieszkania do gospodarstwa rolnego, o którym
mowa w pkt 1, albo w drodze powrotnej, lub
3) podczas wykonywania poza terenem gospodarstwa rolnego, o którym mowa
w pkt 1, zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej
albo w związku z wykonywaniem tych czynności, lub
4) w drodze do miejsca wykonywania czynności, o których mowa w pkt 3, albo
w drodze powrotnej.
1a. W przypadku pomocnika rolnika za wypadek przy pracy rolniczej uznaje się
nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas
wykonywania przez pomocnika rolnika czynności określonych w umowie o pomocy
przy zbiorach, o której mowa w art. 91a.
2. Na wniosek Rady Rolników minister właściwy do spraw rozwoju wsi,
w drodze rozporządzenia, może określić, jakie czynności niewymienione w ust. 1
pkt 3 traktuje się, w zakresie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia z tytułu
wypadku przy pracy rolniczej, na równi z czynnościami związanymi z prowadzeniem
działalności rolniczej.

Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników art. 11

DODAJ