Art. 11. 1. Jednostka służby medycyny pracy prowadzi
dokumentację medyczną osób objętych zakresem jej działania.
2. Obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej obejmuje również
pielęgniarkę, o której mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1.
2a. Obowiązek prowadzenia dokumentacji badań i orzeczeń
psychologicznych obejmuje również psychologa, o którym mowa w art. 2 ust. 3 pkt 2.
3. Dane zawarte w dokumentacji medycznej oraz dane zawarte
w dokumentacji, o której mowa w ust. 2a, są objęte tajemnicą zawodową
i służbową. Dane te mogą być udostępniane wyłącznie podmiotom określonym
w art. 19 i art. 2 ust. 4 oraz podmiotom uprawnionym do udostępniania im
dokumentacji medycznej na podstawie odrębnych przepisów i na zasadach
określonych w tych przepisach.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej
Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje dokumentacji medycznej, o której mowa w ust. 1 i 2, oraz
sposób jej prowadzenia i przechowywania, a także wzory stosowanych
dokumentów, mając na względzie właściwe udokumentowanie przeprowadzanych
badań oraz zapewnienie ochrony danych osobowych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
rodzaje dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, o których mowa w ust.
2a, wzory stosowanych dokumentów oraz szczegółowy sposób jej prowadzenia,
przechowywania i udostępniania, mając na względzie właściwe udokumentowanie
przeprowadzanych badań oraz zapewnienie ochrony danych osobowych. Minister
właściwy do spraw zdrowia przed wydaniem rozporządzenia może zasięgnąć opinii
Krajowej Rady Psychologów.

Ustawa o służbie medycyny pracy art. 11

DODAJ