Art. 105. 1. Bank ma obowiązek udzielenia informacji stanowiących tajemnicę
bankową wyłącznie:
1) innym bankom i instytucjom kredytowym w zakresie, w jakim informacje te są
niezbędne w związku z wykonywaniem czynności bankowych oraz nabywaniem
i zbywaniem wierzytelności;
1a) na zasadzie wzajemności – innym instytucjom ustawowo upoważnionym do
udzielania kredytów – o wierzytelnościach oraz o obrotach i stanach rachunków
bankowych w zakresie, w jakim informacje te są niezbędne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych
i poręczeń;
1b) innym bankom, instytucjom kredytowym lub instytucjom finansowym,
w zakresie niezbędnym dla:
a) wykonywania obowiązujących je przepisów dotyczących nadzoru
skonsolidowanego, w tym w szczególności dla sporządzania
skonsolidowanych sprawozdań finansowych, obejmujących także bank,
b) zarządzania ryzykiem dużych zaangażowań,
c) stosowania metod wewnętrznych oraz innych metod i modeli, o których
mowa w przepisach części trzeciej rozporządzenia nr 575/2013;
1c) instytucjom, o których mowa w ust. 4, w zakresie niezbędnym do stosowania
metod wewnętrznych oraz innych metod i modeli, o których mowa w przepisach
części trzeciej rozporządzenia nr 575/2013;
1d) innym bankom, spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym, Krajowej
Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej oraz izbie rozliczeniowej, o
której mowa w art. 67, albo spółce handlowej, o której mowa w art. 92bb ust. 1,
w zakresie niezbędnym do udzielania zbiorczej informacji, o której mowa w art.
92ba ust. 1, lub zbiorczej informacji, o której mowa w art. 105c;
1e) innym bankom, spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym oraz izbie
rozliczeniowej, o której mowa w art. 67, albo spółce handlowej, o której mowa
w art. 92bb ust. 1, w zakresie niezbędnym do udzielania informacji, o której
mowa w art. 92ba ust. 3;
1f) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz izbie rozliczeniowej, o której
mowa w art. 67, w zakresie niezbędnym do wykonywania odpowiednio zadań i
obowiązków, o których mowa w dziale IIIB ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
1g) dostawcom świadczącym usługę inicjowania transakcji płatniczej, o których
mowa w art. 2 pkt 4d ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
w zakresie niezbędnym do świadczenia usługi inicjowania transakcji płatniczej;
1h) dostawcom świadczącym usługę dostępu do informacji o rachunku, o których
mowa w art. 2 pkt 4e ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
w zakresie niezbędnym do świadczenia usługi dostępu do informacji o rachunku;
1i) dostawcom usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o
usługach płatniczych, w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązków
określonych w art. 143a ust. 1 pkt 2, art. 143b ust. 2 i art. 143c ust. 2 i 5 tej
ustawy;
1j) zakładom ubezpieczeń, zakładom reasekuracji, dominującym podmiotom
ubezpieczeniowym, dominującym podmiotom nieregulowanym lub mieszanym
dominującym podmiotom ubezpieczeniowym w zakresie niezbędnym do
wykonywania obowiązujących te podmioty przepisów dotyczących nadzoru nad
grupą, o których mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381, 730 i 2217), oraz
w zakresie niezbędnym do wykonywania obowiązujących te podmioty
przepisów dotyczących nadzoru uzupełniającego sprawowanego na podstawie
ustawy o nadzorze uzupełniającym;
2) na żądanie:
a) Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie nadzoru sprawowanego na
podstawie niniejszej ustawy i ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad
rynkiem finansowym, pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego
w zakresie, o którym mowa w art. 139 ust. 1 pkt 2, oraz osób
upoważnionych uchwałą Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie
określonym w tym upoważnieniu,
b) sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem o
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe:
– przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy zawartej z bankiem,
w zakresie informacji dotyczących tej osoby fizycznej,
– popełnione w związku z działaniem osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, w zakresie informacji
dotyczących tej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej,
– określone w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1950 i 2128), zwanej dalej
„Kodeksem karnym”,
– w zakresie zawarcia z osobą fizyczną, prawną lub jednostką
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej umowy o wykonywanie czynności bankowych, w celu weryfikacji zawarcia
takich umów i czasu ich obowiązywania,
c) sądu lub prokuratora w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie
pomocy prawnej, pochodzącego z państwa obcego, które na mocy
ratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską
ma prawo występować o udzielenie informacji objętych tajemnicą
bankową,
d) sądu w związku z prowadzonym postępowaniem spadkowym lub o podział
majątku między małżonkami albo prowadzoną przeciwko osobie fizycznej
będącej stroną umowy sprawą o alimenty lub o rentę o charakterze
alimentacyjnym,
da) sądu w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawach własności
intelektualnej, jeżeli jest to niezbędne do określenia źródła lub zakresu
naruszenia praw własności intelektualnej, w zakresie, o którym mowa
w art. 479115 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego,
e) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, naczelnika urzędu celno-
-skarbowego albo naczelnika urzędu skarbowego na zasadach i w trybie
określonych w przepisach ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej:
– w związku z toczącym się postępowaniem karnym lub postępowaniem
w sprawach o przestępstwa skarbowe przeciwko osobie fizycznej
będącej stroną umowy zawartej z bankiem,
– w związku z toczącym się postępowaniem karnym lub postępowaniem
w sprawach o przestępstwa skarbowe popełnione w zakresie
działalności osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej
osobowości prawnej, która jest posiadaczem rachunku,
– jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub
przestępstwom skarbowym, ich wykrycia albo ustalenia ich sprawców
i uzyskania dowodów ich popełnienia, a także wykrycia i identyfikacji
przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z
przestępstwa lub przestępstwa skarbowego albo ich równowartości – w zakresie, o którym mowa w art. 127a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.
o Krajowej Administracji Skarbowej,
– w związku z wszczętą kontrolą celno-skarbową, kontrolą podatkową
albo toczącym się postępowaniem podatkowym albo czynnościami
audytowymi, o których mowa w art. 99a pkt 2 ustawy z dnia
16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej,
– w związku z prowadzonymi czynnościami analitycznymi, o których
mowa w art. 49a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej,
f) Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia postępowania kontrolnego określonego w ustawie z dnia
23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2019 r. poz. 489 i
1571),
g) (uchylona)
h) Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie określonym ustawą
z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie
gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz
upoważnionych pracowników Bankowego Funduszu Gwarancyjnego
w zakresie określonym upoważnieniem,
i) biegłego rewidenta upoważnionego do badania sprawozdań finansowych
banku na podstawie zawartej z bankiem umowy,
j) (uchylona)
k) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej,
Straży Granicznej, Służby Więziennej, Służby Ochrony Państwa i ich
posiadających pisemne upoważnienie funkcjonariuszy lub żołnierzy
w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego
na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,
l) Policji, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia
przestępstwom, ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania
dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści
majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r.
o Policji,
la) Żandarmerii Wojskowej, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego
zapobieżenia przestępstwom, ich wykrycia albo ustalenia sprawców i
uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych
korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich
równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 40b ustawy z dnia
24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach
porządkowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 518 i 730),
ł) komornika sądowego w zakresie rachunków bankowych lub
pełnomocnictw do dysponowania rachunkami bankowymi, liczby tych
rachunków lub pełnomocnictw, obrotów i stanów tych rachunków,
z podaniem wpływów, obciążeń rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio
ich nadawców i odbiorców, w zakresie niezbędnym do prawidłowego
prowadzenia postępowania egzekucyjnego, postępowania
zabezpieczającego oraz wykonywania innych czynności wynikających
z jego ustawowych zadań,
ła) Ministra Sprawiedliwości w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań
organu do spraw informacji zgodnie z art. 14 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r.
ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na
rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia
wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z
27.06.2014, str. 59),
m) wydawców instrumentów płatniczych niebędących bankami, w zakresie
określonym ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
ma) płatnika w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych, w zakresie określonym w art. 143b oraz art. 143c ust. 6 tej
ustawy,
n) Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w zakresie niezbędnym do
realizacji ustawowych zadań,
o) koordynatora w związku z wykonywaniem przez niego nadzoru
uzupełniającego nad konglomeratem finansowym w rozumieniu ustawy
o nadzorze uzupełniającym,
p) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w trybie i na zasadach
określonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1921 i 2020),
q) właściwej władzy nadzorczej, jeżeli jest to niezbędne dla wykonywania
przez tę władzę nadzoru skonsolidowanego nad bankiem, przy czym
w przypadku właściwej władzy nadzorczej z państwa niebędącego
państwem członkowskim – jeżeli Komisja Nadzoru Finansowego zawarła
z tą władzą porozumienie, o którym mowa w art. 141f ust. 3,
r) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów:
– w zakresie określonym ustawą z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U.
z 2018 r. poz. 362 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1063),
– w związku z toczącym się postępowaniem przed Prezesem Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzonym na podstawie
przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i
konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667),
– w związku z toczącym się przed Prezesem Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów postępowaniem prowadzonym na
podstawie przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o
przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi
kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi (Dz. U. z
2019 r. poz. 517, 1649 i 1667),
– w związku z toczącym się postępowaniem przed Prezesem Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzonym na podstawie
przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu
nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2019
r. poz. 118, 1649 i 2020),
s) prokuratora, Policji i innych organów uprawnionych do prowadzenia
postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa lub czynności
wyjaśniających w sprawach o wykroczenia – w zakresie określonym w art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.),
t) (uchylona)
u) podmiotu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca
2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania
depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, w zakresie niezbędnym do
zapewnienia prawidłowej realizacji wypłat środków gwarantowanych,
v) administracyjnego organu egzekucyjnego oraz centralnego biura
łącznikowego, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 11 października 2013
r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i
innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 425 oraz z 2019 r. poz.
730 i 2070), w zakresie:
– posiadanych przez dany podmiot:
– – rachunków bankowych lub pełnomocnictw do dysponowania
rachunkami bankowymi, liczby tych rachunków lub
pełnomocnictw, obrotów i stanów tych rachunków, z podaniem
wpływów, obciążeń rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio ich
nadawców i odbiorców,
– – rachunków pieniężnych, rachunków papierów wartościowych lub
posiadanych pełnomocnictw do dysponowania takimi rachunkami,
liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków,
– zawartych przez dany podmiot umów:
– – kredytowych lub umów pożyczki, z podaniem wysokości
zobowiązań wynikających z tych kredytów lub pożyczek, celów, na
jakie zostały udzielone, i sposobu zabezpieczenia ich spłaty,
– – depozytowych,
– – udostępniania skrytek sejfowych,
– nabytych przez dany podmiot, za pośrednictwem banków, akcji Skarbu
Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami
wartościowymi,
– obrotu przez dany podmiot wydawanymi przez banki certyfikatami
depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi
– w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym,
postępowaniem zabezpieczającym oraz wykonywaniem innych
czynności wynikających z ustawowych zadań tych organów.
w) (uchylona)
wa) Rzecznika Finansowego, o którym mowa w art. 11 ustawy z dnia 5 sierpnia
2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego
i o Rzeczniku Finansowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2038, 2215 i 2243 oraz
z 2019 r. poz. 875) w zakresie niezbędnym do realizacji przez niego
ustawowych zadań;
x) Komisji Nadzoru Finansowego w przypadku otrzymania wniosku
o przekazanie informacji niezbędnych do prawidłowego wykonywania
zadań w zakresie sprawowanego nadzoru nad rynkiem kapitałowym oraz
w sprawach związanych z wykonywaniem tego nadzoru, pochodzącego od
organu nadzoru nad rynkiem kapitałowym z siedzibą w państwie
członkowskim, albo od organu nadzoru nad rynkiem kapitałowym
z siedzibą w innym państwie, jeżeli Komisja Nadzoru Finansowego zawarła
z tym organem porozumienie, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. z 2019 r. poz.
1871 i 2217),
y) lustratorów związków rewizyjnych zrzeszających banki spółdzielcze na
podstawie umowy zawartej z bankiem spółdzielczym,
z) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w trybie i na zasadach
określonych w art. 34a ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2018 r.
poz. 2387, z późn. zm.),
za) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego
zapobieżenia przestępstwom lub wykrycia ich sprawców i uzyskania
dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści
majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996
r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego
do spraw wewnętrznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2216 oraz z 2019 r. poz. 15,
125 i 2020),
zb) marszałka województwa w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych
zadań, o których mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o
imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 548) w związku z turystycznym rachunkiem powierniczym
posiadanym przez organizatorów turystyki lub przedsiębiorców
ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych,
zc) Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu w zakresie niezbędnym
do wykonywania przez ten Fundusz zadań związanych z dokonywaniem
wypłat z Turystycznego Funduszu Zwrotów lub Turystycznego Funduszu
Pomocowego, o których mowa odpowiednio w art. 15ka i art. 15kc ustawy
z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych
chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U.
poz. 374, z późn. zm.);
3) Narodowemu Bankowi Polskiemu, w związku z wykonywaniem kontroli oraz
zbieraniem danych niezbędnych do sporządzania bilansu płatniczego oraz
międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, a także innym bankom uprawnionym
do pośredniczenia w dokonywaniu przez rezydentów przekazów pieniężnych za
granicę oraz rozliczeń w kraju z nierezydentami, w zakresie określonym
w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 160).
2. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez banki organom podatkowym,
organom Krajowej Administracji Skarbowej oraz powiernikowi i jego zastępcy w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach
hipotecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1771, z 2018 r. poz. 2243 oraz z 2019 r. poz.
2217), regulują odrębne ustawy.
2a. Banki, na pisemne żądanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, są
obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących numerów rachunków bankowych płatników składek oraz przekazywania danych
umożliwiających identyfikację posiadaczy tych rachunków.
2b. Banki, na pisemne żądanie organu wypłacającego świadczenie
z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego albo uposażenie w stanie
spoczynku, są obowiązane do sporządzania i przekazywania danych umożliwiających
identyfikację współposiadacza (współposiadaczy) rachunku wspólnego, na który
zostały przekazane świadczenia lub uposażenia za okres po śmierci
świadczeniobiorcy.
3. Banki, inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów, organy
państwowe i osoby, którym ujawniono wiadomości stanowiące tajemnicę bankową, są
obowiązane wykorzystać te wiadomości wyłącznie w granicach upoważnienia
określonego w ust. 1.
4. Banki mogą, wspólnie z bankowymi izbami gospodarczymi, utworzyć
instytucje upoważnione do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania:
1) bankom – informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie, w jakim
informacje te są potrzebne w związku z wykonywaniem czynności bankowych
oraz w związku ze stosowaniem metod wewnętrznych oraz innych metod
i modeli, o których mowa w części trzeciej rozporządzenia nr 575/2013;
2) innym instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów –
informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie, w jakim informacje te
są niezbędne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek pieniężnych,
gwarancji bankowych i poręczeń;
3) instytucjom kredytowym – informacji stanowiących tajemnicę bankową
w zakresie niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta, o której
mowa w art. 9 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim;
4) instytucjom pożyczkowym i podmiotom, o których mowa w art. 59d ustawy
z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim – na zasadzie wzajemności,
informacji stanowiących odpowiednio tajemnicę bankową oraz informacje
udostępnione przez instytucje pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa
w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie
niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta, o której mowa
w art. 9 tej ustawy, i analizy ryzyka kredytowego;
5) jednostce zarządzającej systemem ochrony lub bankowi zrzeszającemu –
informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie, w jakim są one
niezbędne dla realizacji jej zadań określonych w art. 19 ust. 2, art. 22i ust. 1 i 3–
5 oraz art. 22v ust. 2 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich
zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.
4a. Instytucje utworzone na podstawie ust. 4 mogą udostępniać, z zastrzeżeniem
ust. 4a¹ i 4a², biurom informacji gospodarczej działającym na podstawie ustawy z dnia
9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych
gospodarczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 681 i 730) dane w drodze teletransmisji.
4a¹. Udostępnianie danych na podstawie ust. 4a może nastąpić, jeżeli wierzyciel
występujący o udostępnienie tych danych uzyskał pisemne upoważnienie osoby,
której dotyczą te dane. Upoważnienie określa zakres danych przeznaczonych do
udostępnienia.
4a². Sposób udostępniania danych określa umowa o współpracy między
instytucją utworzoną na podstawie ust. 4 a biurem informacji gospodarczej. Umowa
zawiera wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 4a¹.
4b. Banki mogą udostępniać biurom, o których mowa w ust. 4a, dane
o zobowiązaniach powstałych z tytułu umów związanych z dokonywaniem czynności
bankowych, jeżeli umowy te zawierają klauzule informujące o możliwości
przekazania danych do tych biur.
4c. Klauzule, o których mowa w ust. 4b, zawierają informacje o warunkach, na
jakich banki przekazują dane, o których mowa w art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy,
o której mowa w ust. 4a.
4d. Instytucje, utworzone zgodnie z ust. 4, mogą udostępniać instytucjom
finansowym, będącym podmiotami zależnymi od banków, informacje
o zobowiązaniach powstałych z tytułu umów związanych z wykonywaniem czynności
bankowych, jeżeli umowy te zawierają klauzule informujące o możliwości
przekazania danych do tych instytucji finansowych.
4e. Instytucje utworzone na podstawie ust. 4 mogą udostępniać instytucjom
pożyczkowym i podmiotom, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja
2011 r. o kredycie konsumenckim, informacje stanowiące tajemnicę bankową pod
warunkiem wyrażenia pisemnej zgody na przekazanie tych informacji przez osobę,
której one dotyczą.
4f. Zgoda konsumenta może być także wyrażona w postaci elektronicznej.
W takim przypadku instytucja pożyczkowa lub podmiot, o którym mowa w art. 59d
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, obowiązane są do
utrwalania wyrażonej w ten sposób zgody na informatycznym nośniku danych
w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
4g. Przed udostępnieniem informacji na podstawie ust. 4e instytucje utworzone
na podstawie ust. 4 sprawdzają, czy konsument wyraził zgodę na udostępnienie tych
informacji, w formie, o której mowa w ust. 4e lub 4f.
4h. Wymianie pomiędzy instytucjami utworzonymi na podstawie ust. 4
a instytucjami pożyczkowymi i podmiotami, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, podlegają dane umożliwiające
identyfikację konsumenta, w tym jego dane teleadresowe, oraz dane dotyczące
zobowiązania konsumenta.
4i. Banki i instytucje, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, obowiązane są do
informowania instytucji utworzonych na podstawie ust. 4 o całkowitej spłacie
zobowiązań, ich wygaśnięciu, stwierdzeniu nieistnienia zobowiązania, korekcie jego
wysokości oraz o nowo powstałych zobowiązaniach i ich aktualizacji, w terminie
7 dni od wystąpienia okoliczności uzasadniających przekazanie informacji. Instytucja
utworzona na podstawie ust. 4 obowiązana jest wprowadzić informacje, o których
mowa w zdaniu poprzedzającym, do zbioru, w którym są one przetwarzane,
w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia ich otrzymania.
5. Bank ponosi odpowiedzialność za szkody wynikające z ujawnienia tajemnicy
bankowej i wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem.
6. Bank nie ponosi odpowiedzialności za szkodę wynikającą z ujawnienia
tajemnicy bankowej przez osoby i instytucje upoważnione przez ustawę do żądania od
banków udzielania informacji stanowiących tajemnicę bankową.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Komisji Nadzoru Finansowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres danych podlegających wymianie, o których mowa w ust. 4h, uwzględniając
właściwą ochronę praw osób, których informacje dotyczą, oraz zapewnienie
możliwości dokonania oceny zdolności kredytowej konsumenta i analizy ryzyka
kredytowego.

Art. 105a. 1. Przetwarzanie przez banki, inne instytucje ustawowo upoważnione
do udzielania kredytów, instytucje pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa
w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, a także instytucje
utworzone na podstawie art. 105 ust. 4, informacji stanowiących tajemnicę bankową
i informacji udostępnionych przez instytucje pożyczkowe oraz podmioty, o których
mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie
dotyczącym osób fizycznych może być wykonywane, z zastrzeżeniem art. 104,
art. 105 i art. 106–106d, w celu oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka
kredytowego.
1a. Banki, inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów,
instytucje pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, a także instytucje utworzone na podstawie
art. 105 ust. 4, mogą w celu oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego
podejmować decyzje, opierając się wyłącznie na zautomatyzowanym przetwarzaniu,
w tym profilowaniu, danych osobowych – również stanowiących tajemnicę bankową
– pod warunkiem zapewnienia osobie, której dotyczy decyzja podejmowana w sposób
zautomatyzowany, prawa do otrzymania stosownych wyjaśnień co do podstaw
podjętej decyzji, do uzyskania interwencji ludzkiej w celu podjęcia ponownej decyzji
oraz do wyrażenia własnego stanowiska.
1b. Decyzje, o których mowa w ust. 1a, mogą być podejmowane wyłącznie
w oparciu o dane niezbędne z uwagi na cel i rodzaj kredytu, w szczególności
w oparciu o następujące kategorie danych:
1) dane dotyczące osoby fizycznej:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) nazwisko rodowe,
c) imiona rodziców,
d) datę i miejsce urodzenia,
e) wiek,
f) płeć,
g) obywatelstwo,
h) stan cywilny,
i) serię i numer dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego
tożsamość,
j) numer PESEL, o ile został nadany,
k) numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany,
l) adres zamieszkania, adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
aktualny adres pobytu czasowego inny niż adres zamieszkania lub
zameldowania, adres do korespondencji,
m) tytuł prawny do zajmowanego lokalu,
n) miejsce pracy,
o) zawód,
p) wykształcenie,
q) formę zatrudnienia,
r) sytuację finansową, w tym dochody i wydatki,
s) osoby pozostające na utrzymaniu,
t) ustrój majątkowy małżonków;
2) dane dotyczące zobowiązania:
a) źródło zobowiązania,
b) kwotę i walutę,
c) numer i stan rachunku prowadzonego w banku lub innej instytucji
ustawowo upoważnionej do udzielania kredytów, nazwę i adres siedziby lub
oddziału banku lub innej instytucji ustawowo upoważnionej do udzielania
kredytów,
d) datę powstania zobowiązania,
e) warunki spłaty zobowiązania,
f) ustanowione zabezpieczenia prawne,
g) przebieg realizacji zobowiązania,
h) stan zadłużenia z tytułu zobowiązania,
i) datę wygaśnięcia zobowiązania,
j) przyczyny niewykonania zobowiązania lub dopuszczenia się zwłoki,
o której mowa w ust. 3,
k) przyczyny wygaśnięcia zobowiązania.
1c. Decyzje, o których mowa w ust. 1a, nie mogą być podejmowane w oparciu
o dane, o których mowa w art. 9 rozporządzenia 2016/679.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3, instytucje, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać
informacje stanowiące tajemnicę bankową oraz informacje udostępnione przez instytucje pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie dotyczącym osób fizycznych
po wygaśnięciu zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem, inną
instytucją ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, instytucją pożyczkową lub
podmiotem, o którym mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim, pod warunkiem uzyskania pisemnej zgody osoby, której informacje
te dotyczą, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zgoda ta może być w każdym czasie odwołana.
2a. Zgoda osoby może być także wyrażona w postaci elektronicznej. W takim
przypadku banki, instytucje oraz podmioty, o których mowa w ust. 1, obowiązane są
do utrwalania wyrażonej w ten sposób zgody na informatycznym nośniku danych
w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
3. Banki, instytucje oraz podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać
informacje stanowiące tajemnicę bankową i informacje udostępnione przez instytucje
pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r.
o kredycie konsumenckim, dotyczące osób fizycznych po wygaśnięciu zobowiązania
wynikającego z umowy zawartej z bankiem, inną instytucją ustawowo upoważnioną
do udzielania kredytów, instytucją pożyczkową lub podmiotem, o którym mowa
w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, bez zgody osoby,
której informacje dotyczą, gdy osoba ta nie wykonała zobowiązania lub dopuściła się
zwłoki powyżej 60 dni w spełnieniu świadczenia wynikającego z umowy zawartej
z bankiem, inną instytucją ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, instytucją
pożyczkową lub podmiotem, o którym mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r.
o kredycie konsumenckim, a po zaistnieniu tych okoliczności upłynęło co najmniej
30 dni od poinformowania tej osoby przez bank, inną instytucję ustawowo
upoważnioną do udzielania kredytów, instytucję pożyczkową albo podmiot, o którym
mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, o zamiarze
przetwarzania dotyczących jej tych informacji, bez jej zgody.
4. Banki oraz instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4, mogą przetwarzać
stanowiące tajemnicę bankową informacje dotyczące osoby fizycznej po wygaśnięciu
zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem lub inną instytucją
ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów bez zgody osoby, której informacje dotyczą, do celów stosowania metod wewnętrznych oraz innych metod i modeli,
o których mowa w części trzeciej rozporządzenia nr 575/2013.
5. Przetwarzanie informacji stanowiących tajemnicę bankową w przypadkach,
o których mowa w ust. 3, może być wykonywane przez okres nie dłuższy niż 5 lat od
dnia wygaśnięcia zobowiązania, a w przypadku, o którym mowa w ust. 4, przez okres
12 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania.
6. Zakres przetwarzanych informacji, o których mowa w ust. 3 i 4, może
obejmować dane dotyczące osoby fizycznej lub dane dotyczące zobowiązania.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
właściwych nadzorów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
przetwarzanych informacji, o których mowa w ust. 6, oraz tryb ich usuwania,
uwzględniając właściwą ochronę praw osób, których informacje dotyczą, oraz
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa środków zgromadzonych w bankach
i innych instytucjach ustawowo upoważnionych do udzielania kredytów.

Art. 105b. Podmioty, o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. a–h, k–ł, p, s
oraz v, w granicach uprawnień wynikających z tych przepisów, a także gmina, po
uzyskaniu informacji, o której mowa w art. 111c, z której wynika, że posiadacz
rachunku zmarł, są uprawnione do uzyskania zbiorczej informacji, o której mowa w
art. 92ba ust. 1, w dowolnym banku.

Art. 105c. Podmiot, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. ła, w granicach
uprawnień wynikających z tego przepisu, jest uprawniony do uzyskania z Centralnej
informacji zbiorczej informacji, o której mowa w art. 92ba ust. 1, z tym że zbiorcza
informacja może dotyczyć także rachunków posiadacza niebędącego osobą fizyczną.

Prawo bankowe art. 105