Art. 106. 1. Bank jest obowiązany przeciwdziałać wykorzystywaniu swojej
działalności dla celów mających związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 165a
lub art. 299 Kodeksu karnego.
2. Tryb postępowania banku w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa
w ust. 1, określa odrębna ustawa.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)

Art. 106a. 1. W razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, że działalność
banku jest wykorzystywana w celu ukrycia działań przestępczych lub dla celów
mających związek z przestępstwem skarbowym lub innym przestępstwem niż
przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego – bank
zawiadamia o tym prokuratora, Policję albo inny właściwy organ uprawniony do
prowadzenia postępowania przygotowawczego.
2. Prokurator, Policja albo inny właściwy organ uprawniony do prowadzenia
postępowania przygotowawczego, który otrzymał zawiadomienie, o którym mowa
w ust. 1, może żądać uzupełnienia informacji, także w toku czynności
podejmowanych na podstawie art. 307 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 150, 679,
1255 i 1694).
3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że zgromadzone na
rachunku bankowym środki, w całości lub w części pochodzą lub mają związek z
przestępstwem skarbowym lub przestępstwem innym niż przestępstwo, o którym
mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, bank jest uprawniony do dokonania
blokady środków na tym rachunku. Blokada może nastąpić wyłącznie do wysokości
zgromadzonych na rachunku środków, co do których zachodzi takie podejrzenie.
3a. W przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa, o którym
mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, lub wykorzystywania działalności
banku w celu ukrycia działań przestępczych lub dla celów mających związek z
przestępstwem lub przestępstwem skarbowym prokurator może, w drodze
postanowienia, wstrzymać określoną transakcję lub dokonać blokady środków na
rachunku bankowym na czas oznaczony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, również pomimo
braku zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1. W postanowieniu określa się zakres,
sposób i termin wstrzymania transakcji lub blokady środków na rachunku.
4. Blokada środków na rachunku, dokonana w okolicznościach, o których mowa
w ust. 3, nie może trwać dłużej niż 72 godziny.
5. Niezwłocznie po dokonaniu blokady, o której mowa w ust. 3, bank
zawiadamia prokuratora.
6. W terminie określonym w ust. 4, prokurator wydaje postanowienie o
wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania, o którym niezwłocznie zawiadamia
właściwy bank. Terminu określonego w art. 307 § 1 Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się. W razie wszczęcia postępowania prokurator może, w drodze
postanowienia, wstrzymać określoną transakcję lub dokonać blokady środków na
rachunku na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 miesiące od otrzymania
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5. W postanowieniu określa się zakres, sposób
i termin wstrzymania transakcji lub blokady środków na rachunku.
7. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie stosowania blokady środków na
rachunku przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
8. Wstrzymanie transakcji lub blokada środków na rachunku upada, jeżeli przed
upływem 3 miesięcy od wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 3a, lub
otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, nie zostanie wydane
postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym lub postanowienie w przedmiocie
dowodów rzeczowych.
9. W kwestiach dotyczących blokady środków na rachunku, nieuregulowanych
w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.
10. Bank nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, która może wyniknąć
z wykonania w dobrej wierze obowiązków określonych w ust. 3–5. W takim
przypadku, jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 3–5, nie miały związku z
przestępstwem lub ukrywaniem działań przestępczych, o których mowa w ust. 1,
odpowiedzialność za szkodę wynikłą z dokonania blokady środków na rachunku
ponosi Skarb Państwa.
11. (uchylony)

Art. 106b. 1. Poza przypadkami określonymi w art. 105 i art. 106a, prokurator
prowadzący postępowanie o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe może żądać od
banku, osób zatrudnionych w banku oraz osób, za pośrednictwem których bank
wykonuje czynności bankowe, udzielenia informacji stanowiących tajemnicę
bankową jedynie na podstawie postanowienia wydanego na jego wniosek przez
właściwy miejscowo sąd okręgowy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) numer lub sygnaturę sprawy;
2) opis przestępstwa wraz z kwalifikacją prawną, którego dotyczy postępowanie
przygotowawcze;
3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji;
4) wskazanie osoby lub jednostki organizacyjnej, której dotyczą informacje;
5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych;
6) rodzaj i zakres informacji.
3. Po rozpatrzeniu wniosku sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na
udostępnienie informacji, określając ich rodzaj i zakres, osobę lub jednostkę
organizacyjną, których dotyczą, oraz podmiot zobowiązany do ich udostępnienia, albo
odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji.
4. Na postanowienie sądu, o którym mowa w ust. 3, przysługuje zażalenie
prokuratorowi wnioskującemu o wydanie postanowienia.
5. Uprawniony przez sąd prokurator pisemnie informuje podmiot zobowiązany
do udostępnienia informacji o treści postanowienia sądu, osobie lub jednostce, której
mają dotyczyć informacje, rodzaju i zakresie tych informacji.

Art. 106c. Prokurator prowadzący postępowanie, w przypadkach określonych
w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. b i c, może – na podstawie postanowienia wydanego na jego
wniosek przez właściwy miejscowo sąd okręgowy – żądać udzielenia informacji
stanowiących tajemnicę bankową od podmiotów, którym bank ujawnił informacje
stanowiące tajemnicę bankową. Przepisy art. 106b ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 106d. 1. Banki, inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania
kredytów, izby rozliczeniowe utworzone na podstawie art. 67, instytucje utworzone
na mocy art. 105 ust. 4, instytucje pożyczkowe, podmioty, których podstawowa
działalność polega na udostępnianiu składników majątkowych na podstawie umowy
leasingu, oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o
kredycie konsumenckim, mogą przetwarzać i wzajemnie udostępniać informacje, w
tym informacje objęte tajemnicą bankową, w przypadkach:
1) uzasadnionych podejrzeń, o których mowa w art. 106a ust. 3;
2) uzasadnionych podejrzeń popełnienia przestępstw dokonywanych na szkodę
banków, innych instytucji ustawowo upoważnionych do udzielania kredytów,
instytucji kredytowych, instytucji finansowych, instytucji pożyczkowych oraz
podmiotów, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim, i ich klientów, w celu i zakresie niezbędnym do zapobiegania
tym przestępstwom;
3) wykonywania obowiązków w zakresie określonym w przepisach o
przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
2. Podmioty określone w ust. 1 mogą przetwarzać i wzajemnie udostępniać
informacje, w tym informacje objęte tajemnicą bankową oraz informacje dotyczące
wyroków skazujących, w przypadkach przestępstw dokonywanych na szkodę
banków, innych instytucji ustawowo upoważnionych do udzielania kredytów,
instytucji kredytowych, instytucji finansowych, instytucji pożyczkowych oraz
podmiotów, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim, i ich klientów, w celu i zakresie niezbędnym do zapobiegania tym
przestępstwom.

Art. 106e. Do przetwarzania danych osobowych przez banki, inne instytucje
ustawowo upoważnione do udzielania kredytów oraz instytucje utworzone na
podstawie art. 105 ust. 4, instytucje pożyczkowe, podmioty, których podstawowa
działalność polega na udostępnianiu składników majątkowych na podstawie umowy
leasingu, oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja 2011 r.
o kredycie konsumenckim, przepisu art. 15 rozporządzenia 2016/679 nie stosuje się
w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla prawidłowej realizacji zadań dotyczących
przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zgodnie z art. 106, oraz
zapobiegania przestępstwom, zgodnie z art. 106a i art. 106d.

Prawo bankowe art. 106