Orzecznictwo dla art. 10 Kodeks Karny

II AKa 126/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 17 maja 2012 r. w sprawie o wymiar kary.
#Wymiar kary

Teza Powinność i możliwość przewidywania przez sprawcę skutku przestępnego zachowania się musi być ustalona na podstawie konkretnych faktów, przy czym należy tu uwzględnić zarówno element obiektywny, jak i subiektywny. czytaj dalej

II AKa 352/13 Wyrok SA we Wrocławiu z 24 października 2013 r. w sprawie o nadzwyczajne złagodzenie kary.
#Nadzwyczajne złagodzenie kary

Teza Instytucja tak zwanego małego świadka koronnego, korzystają z niej skruszeni przestępcy, którzy chcą zmniejszyć sobie wymiar kary, przekazując organom ścigania istotne informacje na temat popełnienia przestępstwa. czytaj dalej

II AKa 315/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 12 grudnia 2012 r. w sprawie o przestępstwo przeciwko mieniu.
#Przestępstwo przeciwko mieniu

Teza Czyn ciągły nie składa się zatem z niezależnych od siebie czynów, lecz z zachowań będących jego elementami, które nie stanowią odrębnych bytów prawnych. czytaj dalej

II AKa 255/14 Wyrok SA we Wrocławiu z 18 września 2014 r. w sprawie o rozbój.
#Rozbój

Teza Wymierzając karę nawet sprawcy nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować, to jednak nie oznacza to „konieczności” orzekania wobec sprawców młodocianych wyłącznie kar wolnościowych lub nadzwyczajnego złagodzenia kary. czytaj dalej

II AKa 178/14 Wyrok SA we Wrocławiu z 7 listopada 2014 r. w sprawie o przedawnienie.
#Przedawnienie #Dowody

Teza Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone, albo wcześniej wszczęte toczy się. czytaj dalej

II AKa 262/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 21 października 2015 r. w sprawie o zabójstwo.
#Przestępstwo przeciwko życiu

Teza Warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności karnej nieletniego jest popełnienie przez niego czynu bezprawnego, karalnego, karygodnego i zawinionego. czytaj dalej

II AKa 45/13 Wyrok SA we Wrocławiu z 13 marca 2013 r. w sprawie o udział w bójce i pobiciu.
#Dowody

Teza Skutek przywłaszczenia, objęty bezpośrednim a nie ewentualnym zamiarem sprawcy, stanowi więc utrata rzeczy przez osobę uprawnioną, wobec czego szkoda powstała w majątku tej osoby ma, w zamierzeniu przywłaszczającego, nieodwracalny charakter. czytaj dalej

Wyszukiwarka