Wyrok SA w Białymstoku z 27 lutego 2014 r. w sprawie o stwierdzenie nieważności uchwał ewentualnie o uchylenie uchwał.

Sygn. akt I ACa 775/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący

:

SSA Beata Wojtasiak

Sędziowie

:

SA Jadwiga Chojnowska (spr.)

SO del. Dariusz Małkiński

Protokolant

:

Sylwia Radek - Łuksza

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa P. R.

przeciwko (...) Spółce z o.o. w B.

o stwierdzenie nieważności uchwał ewentualnie o uchylenie uchwał

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku

z dnia 6 września 2013 r. sygn. akt VII GC 273/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 540 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

UZASADNIENIE

P. R. wniósł o stwierdzenie nieważności albo uchylenie uchwał Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. w B. z dnia 8 listopada 2012 r.: nr 1 w sprawie odwołania go z funkcji członka Zarządu Spółki oraz nr 2 w sprawie powołania do pełnienia funkcji członka Zarządu U. S.. Podał, że choć jest wspólnikiem i członkiem Zarządu pozwanej spółki, to nie mógł wziąć udziału w Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników. Nie został bowiem powiadomiony o posiedzeniu Zarządu, nie brał udziału w podjęciu uchwały Zarządu o zwołaniu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, a następnie nie otrzymał zaproszenia na Zgromadzenie w dniu 8 listopada 2012 r. Twierdził też, że wprawdzie M. S. (1) wysłał do niego listy polecone w dniach 20 września i 24 października 2012 r., tym niemniej korespondencja ta zawierała wezwanie do podpisania dokumentów finansowych spółki oraz plik dokumentów dotyczących sprawozdań finansowych spółki za lata 2010 i 2011.

(...) sp. z o.o. w B. wniosła o oddalenie powództwa. Wskazała, że zastosowana procedura zwołania posiedzenia Zarządu, podjęcie przez Zarząd uchwały oraz zawiadomienie wspólników o Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników były zgodne z art. 208 § 5 k.s.h. i art. 238 k.s.h.

Wyrokiem z dnia 6 września 2013 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 720 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Orzeczenie to zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne.

P. R. i M. S. (1) są wspólnikami spółki z o.o. (...) i są wpisani w krajowym rejestrze sądowym jako członkowie Zarządu tej spółki.

W dniu 20 września 2012 r. pracownik spółki (...) wysłała listem poleconym na adres zamieszkania powoda zaproszenie (wraz z porządkiem obrad) na posiedzenie Zarządu zaplanowane na dzień 22 października 2012 r.

22 października 2012 r. odbyło się posiedzenie Zarządu pozwanej spółki, na które powód nie stawił się. Na posiedzeniu tym podjęta została uchwała o zwołaniu na dzień 8 listopada 2012 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, którego przedmiotem obrad miało być, m. in. podjęcie uchwał: nr 1 w trybie § 6.1 umowy spółki w zakresie podwyższenia kapitału zakładowego spółki z kwoty 630.000 zł do kwoty 756.000 zł poprzez utworzenie 252 nowych, równych i niepodzielnych udziałów po 500 zł każdy z nich, wszystkie o łącznej wartości 126.000 zł, wyłączenia prawa pierwszeństwa w objęciu wszystkich nowoutworzonych udziałów wszystkich dotychczasowych wspólników i zaoferowania wszystkich nowoutworzonych udziałów do objęcia przez U. S. za wpłatę gotówkową; nr 2 w sprawie odwołania z funkcji członka Zarządu P. R.; nr 3 w sprawie powołania nowego członka Zarządu U. S.; nr 4 w przedmiocie powołania pełnomocnika do reprezentowania spółki.

W dniu 24 października 2012 r. M. S. (1) wysłał listem poleconym powodowi zaproszenie na posiedzenie Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników zaplanowane na dzień 8 listopada 2012 r. Wraz z zaproszeniem przesłał też dokumenty finansowe spółki, aby powód mógł się z nimi zapoznać i podjąć konieczne decyzje.

W dniu 8 listopada 2012 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki (...), które podjęło uchwałę nr 1 w sprawie odwołania powoda z funkcji członka Zarządu spółki oraz uchwałę nr 2 w sprawie powołania do pełnienia funkcji członka Zarządu U. S.. Powód nie brał udziału w tym Zgromadzeniu.

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Uznał, że P. R. nie wykazał, aby posiedzenie Zarządu spółki oraz Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, na którym podjęto zakwestionowane uchwały, zostały zwołane wadliwie.

Wskazał, że wprawdzie powód podnosił, że przesyłka pocztowa wysłana do niego w dniu 20 września 2012 r. nie zawierała zaproszenia na posiedzenie Zarządu lecz korespondencję zupełnie innej treści i nie wykluczyła tego treść opinii sporządzonej przez (...)w B., tym niemniej opinia ta nie zawierała stanowczych wniosków i jako taka nie była wystarczającym dowodem na potwierdzenie stanowiska powoda. Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadka M. B., która twierdziła, że na polecenie M. S. (1), osobiście wysłała do powoda w dniu 20 września 2012 r. korespondencję zawierającą zaproszenie na posiedzenie Zarządu. Sąd zasygnalizował także, że chociaż powód wskazywał, iż w czasie, gdy otwierał korespondencję z dnia 20 września 2012 r. była obecna jego żona to nie wnosił o dopuszczenie dowodu z jej zeznań na tę okoliczność. Pokreślił też, że powód nie negował otrzymania pisma wzywającego go, jako członka Zarządu, do podpisania dokumentów finansowych spółki. Dlatego też Sąd uznał, że posiedzenie Zarządu pozwanej, które odbyło się w dniu 22 października 2012 r., zostało zwołane w prawidłowy sposób, a powód, który został właściwie zawiadomiony o jego terminie i porządku obrad, dobrowolnie zrezygnował z udziału w nim. Nie został naruszony art. 208 § 5 k.s.h.

Sąd podkreślił, że także sama uchwała Zarządu o zwołaniu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników na dzień 8 listopada 2012 r., została podjęta zgodnie z przepisami prawa (art. 208 § 5 k.s.h.).

Sąd nie dał wiary twierdzeniom powoda, że wysłany do niego w dniu 24 października 2012 r. przez M. S. (1) list polecony nie zawierał zaproszenia na Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, zaplanowane na dzień 8 listopada 2012 r. Zauważył, że powód nie kwestionował tego, że otrzymał od pozwanego korespondencję nadaną w dniu 24 października 2012 r. Wyraził stanowisko, że powód nie zaoferował żadnych dowodów na potwierdzenie tezy, że w przesyłce tej nie było spornego zaproszenia.

Za wiarygodne natomiast uznał zeznania M. S. (1), który prezentował stanowisko, że skoro powód nie stawił się na posiedzenie Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w dniu 8 listopada 2012 r. to podjęcie uchwały w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego spółki oraz wyłączenia prawa pierwszeństwa wspólnika w objęciu nowoutworzonych udziałów nie mogło zostać skutecznie dokonane z powodu konieczności uzyskania zgody wspólnika, którego prawo pierwszeństwa jest wyłączane. Wobec tego, porządek obrad ograniczono wyłącznie do uchwał w przedmiocie odwołania powoda z funkcji członka Zarządu oraz w przedmiocie powołania U. S. na członka Zarządu. Taki obrót rzeczy spowodował, że udział notariusza w posiedzeniu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników okazał się zbędny, gdyż jego przedmiot nie obejmował już kwestii wymagających zmiany umowy spółki. Okoliczność tę potwierdził świadek (notariusz) D. Z..

Dlatego też Sąd uznał, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki zostało zwołane w sposób prawidłowy, zgodny z art. 238 § 1 k.s.h. Zaproszenie zostało wysłane na adres powoda w dniu 24 października 2012 r., a więc z zachowaniem 2-tygodniowego terminu przed zwołanym Zgromadzeniem i wskazano w nim datę, miejsce oraz przedmiot posiedzenia.

W podsumowaniu Sąd stwierdził, że powodowi, który nie był obecny na Zgromadzeniu i nie wykazał, że zostało ono wadliwie zwołane lub też powzięto na nim uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad, nie służyło prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwał wspólników (art. 250 pkt 4 k.s.h.).

O kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Apelację od tego wyroku wniósł powód, który zarzucił Sądowi I instancji:

1)naruszenie art. 250 pkt 4 k.s.h. (ewentualnie art. 250 pkt 3 k.s.h.) w zw. z art. 252 § 2 k.s.h. przez błędną wykładnię pojęcia „wadliwe zwołanie zgromadzenia wspólników” (ewentualnie „bezzasadne niedopuszczenie do udziału w zgromadzeniu wspólników”) i przyjęcie, że posiedzenie Zarządu i Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki nie zostały zwołane „wadliwie” z uwagi na niezgodność procedury ich zwołania z zasadą lojalności wspólników względem siebie i spółki, a uczestnictwo w obradach zostało mu skutecznie uniemożliwione, co spowodowało również „bezzasadne niedopuszczenie do udziału w zgromadzeniu wspólników”;

2)poczynienie ustaleń sprzecznych z zebranymi w sprawie dowodami i przyjęcie, że posiedzenie Zarządu oraz Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej zostały zwołane w sposób prawidłowy, co skutkuje brakiem legitymacji czynnej po jego stronie wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności (ewentualnie uchylenie) uchwał spółki;

3)naruszenie art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. i art. 227 k.p.c. przez przyjęcie, że nie wykazał faktu nieotrzymania zaproszeń: na posiedzenie Zarządu w dniu 22 października 2012 r. i na Zgromadzenie Wspólników w dniu 8 listopada 2012 r. oraz, że w załączonych do pozwu kopertach doręczono mu inne dokumenty w sytuacji, gdy nie miał on realnej możliwości udowodnienia faktu negatywnego, a na podstawie art. 232 k.p.c. Sąd mógł dopuścić dowód niewskazany przez stronę, jeżeli jego przeprowadzenie pozwoliłoby ustalić fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy;

4)niewyjaśnienie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, polegające na niepodjęciu przez Sąd próby poczynienia wiążących ustaleń odnośnie zaistniałych dwukrotnie nieprawidłowości przy zwoływaniu posiedzenia Zarządu oraz Zgromadzenia Wspólników oraz na wskazaniu, że Sąd nie posiada wiedzy, czy posiedzenia, na których podejmowane były kluczowe decyzje były zwoływane w sposób prawidłowy;

5)naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. polegające na pominięciu w uzasadnieniu orzeczenia wywodów dotyczących podstaw ustalenia, że posiedzenie Zarządu oraz Zgromadzenie Wspólników były zwołane niewadliwie, a także na nadaniu kluczowej wagi kwestii zwołania zebrania Zarządu przy pominięciu szczegółowych ustaleń odnośnie sposobu konwokacji Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, na którym zapadły uchwały krzywdzące go jako wspólnika i dotyczące jego interesów majątkowych, brak konstatacji w tym zakresie uniemożliwia prześledzenie toku rozumowania Sądu;

6)naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. polegające na nierozważeniu w sposób wszechstronny materiału dowodowego zebranego w sprawie oraz dokonaniu wybiórczej oceny dowodów, a zwłaszcza dowodu z opinii biegłego, w sytuacji gdy ocena dowodów przeprowadzona zgodnie z zasadami logiki oraz wskazaniami doświadczenia życiowego, w realiach konfliktu stron i powtarzanych przez pozwaną schematów działania, powinna prowadzić do wniosku, że posiedzenie Zarządu oraz Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników po raz kolejny zostały zwołane wadliwie.

Wnosił o zmianę wyroku przez stwierdzenie nieważności uchwał nr 1 i nr 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. w B. z 8 listopada 2012 r. albo zmianę wyroku poprzez uchylenie powyższych uchwał, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Pozwana wnioskowała o oddalenie apelacji.

Na etapie postępowania apelacyjnego został złożony wniosek o wyłączenie od rozpoznania sprawy I ACa 775/13 sędziego sprawozdawcy. Na rozprawie w dniu 27 lutego 2014 r. pełnomocnik pozwanej oświadczył, że zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 17 lutego 2014 r., którym oddalono wniosek o wyłączenie sędziego, nie zostało złożone.

Na rozprawie w dniu 27 lutego 2014 r. B. S. – jako Prezes Zarządu spółki oraz wspólnik – złożył interwencję uboczną po stronie powoda wnosząc o oddalenie apelacji w całości. Powód złożył opozycję przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego do sprawy.

Sąd Apelacyjny uwzględnił opozycję strony powodowej.

Rozpoznając apelację Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Nie mógł być uznany za uzasadniony zarzut niewyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy poprzez nieodniesienie się do okoliczności, które występowały przy zwoływaniu posiedzeń Zarządu oraz Zgromadzeń Wspólników spółki (...) we wcześniejszym okresie. Sąd Okręgowy rozpoznawał określoną sprawę i był zobowiązany do orzeczenia o zasadności roszczeń poddanych mu pod osąd w niniejszej sprawie. Oceniał zatem okoliczności faktyczne, które występowały w przedmiotowej sprawie. Co prawda w pozwie powód zawnioskował przeprowadzenie dowodu z określonych dokumentów znajdujących się w sprawie VII GC 95/10 Sądu Okręgowego w Białymstoku i akta te fizycznie zostały dołączone do akt niniejszej sprawy to formalnie dowód z tych dokumentów nie został przeprowadzony na rozprawie w dniu 14 marca 2013 r., 17 kwietnia 2013 r., ani też w dniu 28 sierpnia 2013 r. W pisemnych motywach orzeczenia Sąd I instancji nie odnosił się do dokumentów przywoływanych przez powoda w pozwie a znajdujących się w sprawie VII GC 95/10 Sądu Okręgowego w Białymstoku (ich treść nie była uwzględniana w ustalonej podstawie faktycznej). W apelacji nie znalazł się zarzut bezpodstawnego pominięcia w podstawie faktycznej dokumentów w postaci uchwał Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników pozwanej spółki podjętych w lipcu i sierpniu 2010 r., które to były przedmiotem procedowania w sprawie VII GC 95/10 Sądu Okręgowego w Białymstoku. Dokumenty w postaci tych uchwał (jak i inne zgromadzone w sprawie VII GC 95/10), z uwagi na niedopuszczenie z nich dowodu, nie znalazły się w zasięgu oceny prawnej Sądu, który rozpoznawał niniejszą sprawę. Nieprzeprowadzenie z tych dokumentów dowodu na okoliczność podejmowania przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników uchwał w lipcu i sierpniu 2010 r. nie może być uznawane za niewyjaśnienie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wypada też stwierdzić, że w pisemnych motywach orzeczenia Sąd Okręgowy poczynił konkretne ustalenia faktyczne i wskazał kryteria, którymi kierował się je czyniąc. Nie może w takiej sytuacji być uzasadniony zarzut niewyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych z odwołaniem się do stwierdzenia „jak było wie pan powód”, które padło w ustnych motywach wyroku.

Nieuzasadniony jest też zarzut naruszenia art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. i art. 227 k.p.c. (w jego uzasadnieniu przywołano nadto art. 212 § 1 k.p.c.). Nieskutecznie czyniony jest Sądowi I instancji zarzut nieprzeprowadzenia z urzędu – by wyjaśnić istotne okoliczności faktyczne – dowodu z zeznań żony powoda, celem wyjaśnienia treści korespondencji z dnia 20 września 2012 r. Okoliczność dotycząca treści korespondencji z tej daty była sporna między stronami (powód twierdził, że w przesyłce nadanej listem poleconym był inny dokument, niż wskazywany przez stronę pozwaną – twierdzenia te były przedstawione już w pozwie, w tej dacie powodowi znane były dokumenty złożone w krajowym rejestrze sądowym). (...) dowodowa – w szczególności po zapoznaniu się z wynikami postępowania dowodowego – (zeznania świadka, opinia biegłego) powinna pochodzić od strony, która podjęła działania dowodowe w kierunku wykazywania zasadności twierdzeń przez siebie przedstawianych (zgłoszenie wniosku dowodowego z opinii biegłego).

Pozostałe zarzuty apelacyjne – dotyczące naruszenia prawa procesowego – odnoszą się w zasadzie do kwestionowania oceny Sądu I instancji dowodów przeprowadzonych w sprawie, która to ocena doprowadziła do określonych wniosków prawnych.

Spornym w sprawie był fakt zawiadomienia powoda jako członka Zarządu przez Prezesa Zarządu o posiedzeniu Zarządu spółki w dniu 22 października 2012 r., na którym to miała być podjęta uchwała o zwołaniu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z określonym porządkiem oraz fakt zawiadomienia powoda jako wspólnika o Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników, na którym zapadły zaskarżone uchwały.

Dalsze rozważania należy poprzedzić konstatacją, że po wydaniu orzeczenia w sprawie IA Ca 308/12 Sądu Apelacyjnego w Białymstoku – w dniu 7 września 2012 r., którym to przesądzono m.i.n. kwestię ważności uchwały z dnia 23 lipca 2010 r. o odwołaniu powoda z funkcji członka Zarządu pozwanej Spółki – (...) w sposób aktywny nie przejawiał zainteresowania – jako członek Zarządu – sprawami spółki. Nie jest też kwestią sporną, że wspólnicy spółki, którzy jednocześnie stanowili jej Zarząd, pozostawali od dłuższego już czasu w ostrym konflikcie personalnym.

Spór między stronami na okoliczność wystosowania w przesyłce nadanej listem poleconym w dniu 20 września 2012 r. zaproszenia na posiedzenie Zarządu w dniu 22 października 2012 r. Sąd Okręgowy rozstrzygnął na korzyść strony pozwanej. Ocena dowodów przeprowadzonych w sprawie na tę okoliczność została podzielona przez Sąd odwoławczy, co czyni zarzut apelacji dotyczący tej kwestii bezpodstawnym.

W ocenie Sądu Apelacyjnego dowód z dokumentu w postaci przesyłki nadanej listem poleconym 20 września 2012 r. w połączeniu z zeznaniami świadka M. B. uprawniał do przyjęcia, iż w przesyłce (w kopercie przesłanej listem poleconym) znajdowało się zaproszenie z 19 września 2012 r. na posiedzenie Zarządu w dniu 22 października 2012 r. Zeznania M. B. dotyczące wysłania listem poleconym tej przesyłki są stanowcze. Dokładnie określiła ona kiedy otrzymała pismo od Prezesa Zarządu, podała, że to pismo włożyła do koperty i po zaadresowaniu oraz wypełnieniu potwierdzenia nadania wysłała ją na adres powoda. Istotnie jest ona pracownikiem pozwanej Spółki, jednakże tylko ta okoliczność nie może dyskwalifikować jej zeznań. Złożyła ona je po pouczeniu o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Inne zarzuty odnoszące się do niewiarygodności zeznań tego świadka nie były przedstawiane.

Pozwany nie zaprzeczył, że otrzymał przesyłkę poleconą, ale kwestionował jej zawartość. Twierdził, iż nie otrzymał w ogóle zaproszenia z 19 września 2012 r. na posiedzenie Zarządu, a otrzymał jedynie nadane listem poleconym pismo datowane „20 września 2012 r.”, wzywające go do złożenia podpisu na dokumentach.

Strona pozwana przyznała, że wysyłała do powoda pismo z dnia 20 września 2012 r., jednakże nie było ono nadane przesyłką poleconą.

Na wniosek powoda został przeprowadzony dowód z ekspertyzy kryminalistycznej celem wyjaśnienia faktów przez niego zgłaszanych. Z opinii pisemnej (...) w B. wynikało, że „w kopercie… jest odwzorowanie na czwartej części złożonej kartki, tj. części z podpisem M. S. od strony rewersu (w której grzbiet to dolna krawędź), w prawym górnym rogu wgłębienia zewnętrznego otoku datownika, które odpowiada usytuowaniu odbitki datownika z załączonej do badań koperty”. We wnioskach opinii podano, że nie przesądza to jednak bezspornie, że załączona do badań kartka formatu A-4 znajdowała się w przedmiotowej kopercie, ponieważ wzajemne usytuowanie odbitki datownika i odciśnięcie otoku na kartce nie może być traktowane jako cecha indywidualna (k. 175 akt). W trakcie składania wyjaśnień biegły nie zmienił postawionych wniosków w opinii pisemnej, podkreślił, że stwierdzona przez niego cecha ma jedynie charakter rodzajowy. W trakcie przesłuchania w charakterze strony powoda oraz Prezesa Zarządu pozwanej popierali oni swoje wersje zdarzeń prezentowane w toku postępowania.

Uwzględniając kryteria wynikające z art. 233 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy miał prawo wyrazić ocenę, że zaoferowane mu przez powoda dowody – w kontekście innych przeprowadzonych w sprawie dowodów – nie były wystarczające dla wykazania forsowanej przez niego tezy. Na rzecz stanowiska prezentowanego przez skarżącego nie może przemawiać fakt, że pomiędzy powodem i Prezesem Zarządu pozwanej spółki istniała możliwość porozumiewania się z wykorzystaniem środków archiwizujących treść przekazu.

W odpowiedzi na pozew przedstawiono dokumenty, z których wynika, że w dniu 22 października 2012 r. zapadła uchwała Zarządu w przedmiocie zwołania Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z określonym porządkiem, w tym odwołania z funkcji członka Zarządu powoda i powołanie w jego miejsce U. S.. Zgromadzenie miało odbyć się w Kancelarii Notarialnej Notariusza D. Z. w dniu 8 listopada o godz. 9.00. Sąd Apelacyjny podzielił ocenę prawną Sądu Okręgowego, że uchwała ta jest ważna jako podjęta z zachowaniem wymogów przewidzianych art. 208 § 5 k.s.h.

Sąd II instancji podzielił także stanowisko Sądu Okręgowego, że powód został zawiadomiony o wyznaczonym terminie oraz porządku Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników listem poleconym wysłanym 24 października 2012 r.

Powód nie zaprzeczył, że otrzymał list polecony, ale kwestionował, aby pośród przesłanych mu dokumentów znajdowało się zaproszenie na Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Akcentował, że z pisma przewodniego nie wynika, iż zaproszenie znajdowało się w przesyłce poleconej. Słuchany w charakterze strony zeznał, że była jeszcze jedna korespondencja od pozwanej, otwieranie jej było nagrywane (00.14.51). Okoliczności, przywoływane przez powoda w trakcie słuchania go w trybie art. 299 k.p.c. a dotyczące otwierania drugiej przesyłki, która dotarła do powoda, nie były wyjaśniane innymi dowodami.

Słuchany w charakterze strony M. S. (1) zeznał, że przesyłka wysłana listem poleconym w dniu 24 października 2012 r. zawierała, poza zaproszeniem na Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, jeszcze inne dokumenty w tym dokumenty finansowe spółki, które winny być podpisane przez powoda jako członka Zarządu (skarżący przyznał, że nie podpisał ich po otrzymaniu pisma we wrześniu 2012 r., jak i w okresie późniejszym). Podzielić można pogląd skarżącego, że pismo Prezesa Zarządu z dnia 23 października 2012 r. dołączone do dokumentów przesłanych w dniu 24 października 2012 r. jest dosyć ogólnikowe – nie wymieniono w nim jakie dokumenty są przesyłane, a jedynie stwierdzono, że „z uwagi na konieczność podjęcia rozstrzygnięć w zakresie prowadzonych spraw spółki, w załączeniu niniejszego pisma dokumenty celem zapoznania się i podjęcia stosownych decyzji” (k. 41 akt). Koperta zawierająca przesyłane dokumenty została zaadresowana przez M. S. (1) i przesyłka wysłana przez niego osobiście.

Na okoliczność zawiadomienia powoda o Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników, poza przesyłką nadaną listem poleconym w dniu 24 października 2012 r., Sąd Okręgowy przeprowadził dowód z przesłuchania stron. Twierdzenia powoda oraz Prezesa Zarządu pozwanej były rozbieżne – podtrzymywali oni swoje stanowiska. Na okoliczność związaną z podjęciem zakwestionowanych uchwał zeznawał notariusz, w którego Kancelarii odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Przebieg Zgromadzenia nie był protokołowany przez notariusza z uwagi na ograniczenie porządku Zgromadzenia (z uwagi na nieobecność powoda odstąpiono od procedowania w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego – co do tego punktu obecność notariusza nie była konieczna). Okoliczności te zostały wyjaśnione przez świadka wskutek zadawanych pytań przez pełnomocników stron.

Sąd Apelacyjny, jako Sąd ponownie merytorycznie rozpoznający sprawę, uwzględniający stan dowodów na dzień rozpoznawania środka zaskarżenia, po przeanalizowaniu dowodów zgromadzonych w sprawie, w tym dowodu z przesłuchania stron, podzielił stanowisko prezentowane przez stronę pozwaną, iż powód jako wspólnik pozwanej spółki został zawiadomiony listem poleconym o dacie i porządku Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników zwołanego na 8 listopada 2012 r. Zeznania M. S. (1) zostały uznane za bardziej przekonujące, korespondujące z zeznaniami słuchanych w sprawie świadków oraz przedłożonymi dokumentami. Nie jest rzeczą Sądu oceniać zachowanie powoda jako członka Zarządu czy wspólnika spółki w odniesieniu do nieuczestniczenia w posiedzeniach organów Spółki w październiku i listopadzie 2012 r. Obie strony odmiennie tę kwestię interpretowały i w ramach rozpoznawanej apelacji nie istnieje obiektywna potrzeba wypowiadania się w tej materii. Jest natomiast okolicznością niesporną, że toczy się obecnie sprawa o rozwiązanie spółki (...).

Nie jest wadliwy wniosek prawny Sądu I instancji, że powód jako wspólnik pozwanej spółki nie posiadał legitymacji czynnej do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwał na podstawie art. 250 pkt 4, jak i art. 250 pkt 3 k.s.h. Stwierdzenie braku legitymacji czynnej po stronie powodowej zwalniało Sąd I instancji z obowiązku badania występowania przesłanek określonych w art. 249 k.s.h.

Sąd Okręgowy wskazał, że przy procedowaniu nad uchwałami w sprawie odwołania powoda z funkcji członka Zarządu spółki oraz powołania do pełnienia funkcji członka Zarządu U. S. nie doszło do naruszenia przepisów ustawy, a zatem uchwały te nie były dotknięte nieważnością (art. 252 § 1 k.s.h.).

Oddalając powództwo o stwierdzenie ewentualnie uchylenie uchwał Sąd Okręgowy nie dopuścił się błędnej wykładni art. 250 pkt 4 i art. 250 pkt 3 k.s.h. w zw. z art. 252 § 1 k.s.h.

Nie znajdując podstaw do uwzględnienia apelacji Sąd Apelacyjny, na mocy art. 385 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu za drugą instancję postanowił w oparciu o art. 98 k.p.c. (zasądzona kwota obejmuje zwrot kosztów zastępstwa procesowego według stawki minimalnej).