Rozstanie z partnerem a dziecko.

Nie jest to obowiązkowe ale jeżeli pojawiają się spory to każdy z rodziców może wnieść o ustalenie kontaktów zamieszkującego oddzielnie rodzica z dzieckiem. Wniosek składa się do sądu rejonowego wydziału rodzinnego i nieletnich. Dwa egzemplarze, opłata 100 złotych, we wniosku należałoby zaproponować częstotliwość kontaktów. We wniosku o ustalenie kontaktów (lub później ale wtedy za dodatkową opłatą 100 złotych) można zawrzeć żądanie ustalenia kontaktów już na czas sprawy (zabezpieczenie).

Jeżeli chodzi o odpowiedzialność np. za porzucenie małoletniego generalnie to odpowiada ten rodzic, który opiekę sprawuje w danym momencie na podstawie postanowienia sądu albo ustaleń między rodzicami.

Pod względem prawnym oba rodzice posiadają takie same prawa i obowiązki względem dziecka, niezależnie od tego czy są małżeństwem, czy też nie. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, oba rodzice sprawują władzę rodzicielską wspólnie. W przypadku nieporozumień, które dotyczą sprawowania władzy rodzicielskiej, każdy z rodziców może zwrócić się do sądu z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu.

Jeśli chodzi o kontakt z dzieckiem i ewentualne regulacje w tym zakresie:

Dokładnie tak, wniosek ten składany jest do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich. Wniosek powinien zawierać propozycję dotyczącą częstotliwości kontaktów. Jeśli chodzi o zabezpieczenie, można wystąpić z wnioskiem o ustalenie kontaktów już na czas trwania postępowania sądowego.
Jeśli chodzi o odpowiedzialność rodziców, kiedy dziecko jest pod ich opieką:

Tak jest, odpowiedzialność prawna spoczywa na tym rodzicu, u którego w danym momencie przebywa dziecko. W przypadku zaniedbania obowiązków rodzicielskich lub innych sytuacji wymagających interwencji prawnej, odpowiedzialność ponosi ten rodzic, u którego w chwili wystąpienia takiej sytuacji przebywało dziecko.
Kwestie te regulowane są przez Kodeks rodzinnym i opiekuńczym, w szczególności art. 96, art. 97 i art. 111, które mówią o władzy rodzicielskiej oraz odpowiedzialności rodziców względem dziecka. W przypadku, gdy między rodzicami dochodzi do sporów dotyczących opieki nad dzieckiem lub kontaktów z nim, warto wziąć pod uwagę dobro dziecka i jeśli to możliwe, znaleźć wspólne rozwiązanie, które będzie dla niego najkorzystniejsze. Jeśli nie jest to możliwe, kwestie te mogą być regulowane przez sąd.

Skoro władza rodzicielska jest wspólna, a dziecko mieszka z matką, to jak jest z obowiązkiem alimentacyjnym ojca? Czy są jakieś konkrety, jak to wygląda w przepisach? Chciałbym wiedzieć, na jakiej podstawie mogę być zobowiązany do płacenia alimentów oraz czy są jakieś kryteria, które decydują o wysokości tych alimentów? Jak to jest zasadniczo uregulowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym?

Pod względem prawnym, obowiązek alimentacyjny jednego z rodziców wobec dziecka wynika z art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.). Zgodnie z tym przepisem, rodzic, który nie sprawuje faktycznej opieki nad dzieckiem, jest obowiązany do łożenia na koszty jego utrzymania i wychowania, w miarę swoich możliwości i potrzeb dziecka. W praktyce oznacza to, że jeśli dziecko mieszka na stałe z matką, ojciec może być zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz dziecka.

Jeśli chodzi o kryteria decydujące o wysokości alimentów, sąd bierze pod uwagę:

Potrzeby dziecka, w tym koszty związane z jego utrzymaniem, wychowaniem, edukacją oraz opieką zdrowotną.
Możliwości zarobkowe i majątkowe obu rodziców.
Okoliczności osobiste obu rodziców, w tym ich sytuację materialną, koszty utrzymania, a także inne ważne aspekty, takie jak np. obciążenie opieką nad innymi osobami.
Zasady dotyczące obowiązku alimentacyjnego i jego ustalania są regulowane przede wszystkim w art. 133-142 K.r.o.

Jeśli ojciec nie zgadza się z wysokością alimentów żądaną przez matkę, kwestia ta może zostać rozstrzygnięta przez sąd. Sąd w trakcie postępowania może uwzględnić zarówno argumenty matki, jak i ojca, biorąc pod uwagę dobro dziecka oraz okoliczności każdej ze stron. Wysokość alimentów może być także w przyszłości zmieniona, jeśli zajdą istotne zmiany w sytuacji materialnej jednego z rodziców lub potrzebach dziecka.