Chcąc uregulować kwestię meldunku, warto odwołać się do odpowiednich przepisów prawa. W Polsce, sprawy związane z meldunkiem reguluje ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności.
Po pierwsze, zgodnie z przepisami, osoba może być zameldowana tylko w jednym miejscu stałego pobytu. Jeżeli dana osoba nie mieszka w miejscu, gdzie jest zameldowana, można podjąć działania w celu jej wymeldowania.
Czy można wymeldować z domu osoby które w nim nie zamieszkują/nie łożą na utrzymanie, nie mają praw innych prócz meldunek stały, ale same wymeldować się nie chcą?
Tak, w przypadku stwierdzenia, że dana osoba nie zamieszkuje pod wskazanym adresem, można złożyć wniosek o skreślenie jej z rejestru ewidencji ludności. W praktyce oznacza to, że kierując się do właściwego Urzędu Miasta/Gminy z odpowiednim wnioskiem i przedstawieniem dowodów (na przykład świadków, rachunków potwierdzających, że osoba nie korzysta z mediów w danym miejscu), można zainicjować procedurę kontrolną. Urząd przeprowadza kontrolę, i jeżeli stwierdzi, że osoba nie mieszka pod wskazanym adresem, może ją wymeldować.
A jak taka osoba zostaje o tym informowana?
W trakcie postępowania kontrolnego, osoba, której dotyczy kontrola, zostanie powiadomiona pismem wysłanym na adres, gdzie jest obecnie zameldowana. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w meldunku, osoba ma prawo do odwołania się od decyzji urzędu do Urzędu Wojewódzkiego.
Ostatecznie, warto pamiętać, że zgodnie z obowiązującym prawem, każda osoba ma obowiązek meldować się w miejscu stałego pobytu. Nie dopełnienie tego obowiązku może wiązać się z odpowiedzialnością administracyjną. W praktyce, skreślenie z rejestru ewidencji ludności nie jest równoznaczne z pozbawieniem praw do nieruchomości czy też innych praw związanych z danym miejscem zamieszkania.