Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

art. 1. więcej Art. 1. 1. Zakwaterowanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych
dalej „Siłami Zbrojnymi”, polega na:
1) stałym, tymczasowym lub przejściowym rozmieszczeniu:
a) żołnierzy i innych osób określonych w ustawie,
b) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej
lub przez niego nadzorowanych,
2) magazynowaniu lub przechowywaniu urządzeń, uzbrojenia, środków
materiałowych i sprzętu wojskowego
– w budynkach i lokalach oraz na gruntach będących własnością Skarbu Państwa,
pozostających w trwałym zarządzie organów wojskowych lub powierzonych
Agencji Mienia Wojskowego, uzyskanych czasowo na te cele od właściwych
organów administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego, osób
prawnych lub fizycznych.
2. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, określi:
1) normy rozmieszczenia jednostek i instytucji wojskowych oraz innych
jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej,
a także urządzeń, uzbrojenia, środków materiałowych i sprzętu wojskowego;
2) sposób zarządzania budynkami i gruntami przeznaczonymi na
zakwaterowanie Sił Zbrojnych;
3) właściwość organów wojskowych w sprawach związanych
z zakwaterowaniem Sił Zbrojnych.
4) (uchylony)

Art. 1a. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) lokalu mieszkalnym – należy przez to rozumieć samodzielny lokal mieszkalny
w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U.
z 2020 r. poz. 532 i 568) będący w dyspozycji Agencji Mienia Wojskowego,
zwanej dalej „Agencją”;
2) kwaterze – należy przez to rozumieć lokal mieszkalny przeznaczony do
zakwaterowania żołnierza zawodowego i ujęty w wykazie kwater
sporządzanym na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia
Wojskowego (Dz. U. z 2020 r. poz. 231 i 284);
3) wspólnej kwaterze stałej – należy przez to rozumieć pomieszczenie
mieszkalne przeznaczone do nieodpłatnego zakwaterowania zbiorowego
żołnierzy, znajdujące się w budynku położonym na terenie zamkniętym lub
pomieszczenia jednostek pływających Marynarki Wojennej;
4) lokalu użytkowym – należy przez to rozumieć budynek lub jego część
przeznaczone na cele inne niż mieszkalne;
5) zamieszkiwaniu – należy przez to rozumieć przebywanie i korzystanie
z lokalu mieszkalnego;
6) zajmowaniu lokalu – należy przez to rozumieć posiadanie tytułu prawnego do
lokalu mieszkalnego ustanowionego w drodze decyzji administracyjnej albo
umowy najmu albo umowy użyczenia;
7) miejscowości pobliskiej – należy przez to rozumieć miejscowość, do której
najkrótszy czas dojazdu lądowym środkiem publicznego transportu
zbiorowego, łącznie z przesiadkami, nie przekracza zgodnie z rozkładem
jazdy 2 godzin w obie strony, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca
pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez
uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie
miejscowości, z której żołnierz dojeżdża, oraz miejscowości, w której
wykonuje obowiązki służbowe;
8) kwaterze internatowej – należy przez to rozumieć lokal mieszkalny pełniący
funkcję internatu, przeznaczony do zamieszkiwania przez żołnierza lub
większą liczbę żołnierzy zawodowych lub pracowników cywilnych wojska;
9) internacie – należy przez to rozumieć budynek lub zespół pomieszczeń
mieszkalnych stanowiących organizacyjną całość, przeznaczoną do
zakwaterowania żołnierzy zawodowych lub pracowników cywilnych wojska;
10) służbowym pokoju noclegowym – należy przez to rozumieć wydzielone
pomieszczenie przeznaczone na stały pobyt ludzi, znajdujące się w budynku
położonym na terenie zamkniętym;
11) lokalu zamiennym – należy przez to rozumieć lokal mieszkalny znajdujący
się w tej samej miejscowości lub w miejscowości pobliskiej, wyposażony
w urządzenia techniczne co najmniej takie, w jakie był wyposażony lokal
mieszkalny używany dotychczas, o powierzchni użytkowej podstawowej
takiej, jak lokalu mieszkalnego dotychczas używanego z jednoczesnym
zachowaniem minimalnej powierzchni użytkowej podstawowej przypadającej
na członka gospodarstwa domowego nie mniejszej niż 8 m2
powierzchni
użytkowej podstawowej, a w przypadku gospodarstwa jednoosobowego nie
mniejszej niż 16 m2
tej powierzchni;
12) opłatach za używanie lokalu – należy przez to rozumieć świadczenie
pieniężne za korzystanie z lokalu mieszkalnego, które obejmuje koszty
administrowania, koszty konserwacji, koszty utrzymania technicznego
nieruchomości, odpis na fundusz remontowy, koszty utrzymania zieleni,
koszty utrzymania pomieszczeń wspólnego użytkowania, w tym koszty
związane z utrzymaniem czystości, koszty energii cieplnej, elektrycznej
i wody na potrzeby części wspólnej, zwrot kosztów z tytułu podatku od
nieruchomości, opłatę za antenę zbiorczą lub telewizję kablową, opłaty
z tytułu legalizacji przyrządów pomiarowych zamontowanych na potrzeby
lokalu mieszkalnego oraz opłaty z tytułu użytkowania dźwigu osobowego
i konserwacji urządzeń domofonowych;
13) opłatach pośrednich – należy przez to rozumieć opłaty za energię cieplną,
elektryczną, gaz, wodę oraz za odbiór nieczystości stałych i płynnych;
14) powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego – należy przez to rozumieć
powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu
mieszkalnym, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków,
holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym
i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, pralni, suszarni, wózkowni
oraz pomieszczeń przynależnych;
15) powierzchni użytkowej podstawowej – należy przez to rozumieć
powierzchnię pokoi;
16) inwestycjach – należy przez to rozumieć środki trwałe w budowie
w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U.
z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568);
17) eksploatacji kwatery – należy przez to rozumieć wykorzystywanie kwatery
zgodnie z jej przeznaczeniem, utrzymywanie we właściwym stanie
technicznym i sanitarnohigienicznym z równoczesną dbałością
o niepogorszenie jej właściwości użytkowych;
18) stawce podstawowej – należy przez to rozumieć minimalną możliwą stawkę
świadczenia mieszkaniowego.
2. Obmiaru powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego dokonuje się
w świetle wyprawionych ścian. Powierzchnie pomieszczeń lub ich części
o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń
w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m
w 50%, o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie. Pozostałe zasady
obliczania powierzchni należy stosować zgodnie z Polską Normą odpowiednią do
określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych
w budownictwie.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej lub
inny organ właściwy na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471, 782 i 1709), na wniosek
Ministra Obrony Narodowej, przekazuje mu bez pierwszej opłaty w trwały zarząd
nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa.
2. Przekazanie, o którym mowa w ust. 1, następuje w przypadku, gdy
jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego
nadzorowane nie dysponują w określonej miejscowości dostateczną ilością
nieruchomości gruntowych, budynków lub lokali, niezbędnych na cele obronności
i bezpieczeństwa państwa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, lub na cele mieszkaniowe żołnierzy zawodowych.
3. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa oraz związane z nimi
nieruchomości podlegają przekazaniu organom wojskowym na zasadach i w trybie
określonym w przepisach o lasach. Przekazaniu nie podlegają grunty objęte
ochroną prawną.

art. 3. więcej Art. 3. (uchylony).

art. 4. więcej Art. 4. 1. Dowódca jednostki wojskowej może wprowadzić zakaz wstępu na
grunty zajęte na zakwaterowanie Sił Zbrojnych lub wykorzystywane na cele
obronności i bezpieczeństwa państwa, w uzgodnieniu z starostą wykonującym
zadanie z zakresu administracji rządowej. Zakaz wstępu nie dotyczy pracowników
Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Lasy Państwowe” upoważnionych do
nadzorowania i wykonywania czynności gospodarczo-leśnych, w zakresie i
terminach uzgodnionych z dowódcą jednostki wojskowej.
2. Grunty objęte zakazem wstępu należy oznaczyć w sposób łatwo
dostrzegalny.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

art. 5. więcej Art. 5. (uchylony).

Art. 5¹. Od decyzji wydawanych przez starostę, wykonującego zadania
z zakresu administracji rządowej, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących
własność Skarbu Państwa przysługuje stronie odwołanie do wojewody.

Art. 5². (uchylony).

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. 1. Wspólne kwatery stałe są przeznaczone do zakwaterowania
zbiorowego żołnierzy:
1) odbywających zasadniczą służbę wojskową;
2) odbywających przeszkolenie wojskowe;
2a) terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie;
3) odbywających ćwiczenia wojskowe;
4) służby kandydackiej;
5) służby przygotowawczej;
6) pełniących okresową służbę wojskową;
7) będących słuchaczami szkół albo uczestniczących w innych formach
szkolenia w Siłach Zbrojnych, a także skierowanych do pełnienia czynnej
służby wojskowej poza granicami państwa;
8) pełniących służbę wojskową w czasie stanu nadzwyczajnego, po ogłoszeniu
mobilizacji lub w czasie wojny.
2. Możliwość zakwaterowania we wspólnej kwaterze stałej przysługuje
również żołnierzom zawodowym, na ich wniosek, za zgodą dowódcy jednostki
wojskowej.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, normy
zakwaterowania żołnierzy we wspólnych kwaterach stałych oraz tryb ich
kwaterowania, z uwzględnieniem podziału wspólnych kwater stałych na
powierzchnię podstawową – rozumianą jako powierzchnię mieszkalną izb
żołnierskich oraz powierzchnię pomocniczą – rozumianą jako inne rodzaje
powierzchni, niezbędnych do zakwaterowania zbiorowego żołnierzy, oraz
zajmowane przez żołnierza stanowisko służbowe.

art. 8. więcej Art. 8. (uchylony).

art. 9. więcej Art. 9. (uchylony).

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

art. 11. więcej Art. 11. (uchylony).

art. 12. więcej Art. 12. (uchylony).

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

Art. 13a. (uchylony).

Art. 13b. (uchylony).

Art. 13c. (uchylony).

Art. 13d. (uchylony).

Art. 13e. (uchylony).

Art. 13f. (uchylony).

Art. 13g. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. (uchylony).

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

Art. 17a. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

Art. 19a. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

Art. 20a. (uchylony).

Art. 20b. (uchylony).

Art. 20c. (uchylony).

Art. 20d. (uchylony).

Art. 20e. (uchylony).

Art. 20f. (uchylony).

Art. 20g. (uchylony).

Art. 20h. (uchylony).

Art. 20i. (uchylony).

Art. 20j. (uchylony).

Art. 20k. (uchylony).

Art. 20l. (uchylony).

Art. 20m. (uchylony).

Art. 20n. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Żołnierzowi zawodowemu od dnia wyznaczenia na pierwsze
stanowisko służbowe do dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej przysługuje
prawo do zakwaterowania na czas pełnienia służby wojskowej w miejscowości,
w której żołnierz pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej albo za jego zgodą
w innej miejscowości.
2. Prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego jest realizowane w jednej
z następujących form:
1) przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego;
2) przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej;
3) wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
3. Żołnierz służby stałej wybiera, na swój wniosek, jedną z form
zakwaterowania, o których mowa w ust. 2.
4. Żołnierzowi służby kontraktowej prawo do zakwaterowania realizuje się,
na jego wniosek, w pierwszej kolejności w formie przydziału kwatery albo innego
lokalu mieszkalnego. W przypadku nieprzydzielenia kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego żołnierz ten wybiera, na swój wniosek, jedną z form zakwaterowania,
o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.
5. W przypadku odmowy przyjęcia kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
żołnierz służby kontraktowej z dniem złożenia oświadczenia traci prawo do
zakwaterowania, w tym w formach zakwaterowania, o których mowa w ust. 2 pkt 2
i 3, przez okres zajmowania danego stanowiska służbowego, chyba że zmianie
ulegną jego uprawnienia do zakwaterowania.
6. Żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania,
jeżeli on lub jego małżonek, z zastrzeżeniem ust. 10:
1) otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery,
wypłacony na podstawie przepisów ustawy obowiązujących do dnia
30 czerwca 2004 r.;
2) otrzymał odprawę mieszkaniową wypłaconą albo zrealizowaną w formie
rzeczowej na podstawie przepisów ustawy obowiązujących od dnia 1 lipca 2004 r.;
3) nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa, Agencji albo jednostki samorządu
terytorialnego z bonifikatą lub z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia;
4) otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej
do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja
1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. poz. 19 oraz
z 1994 r. poz. 36);
5) nabył własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego od Agencji.
7. W przypadku gdy oboje małżonkowie są żołnierzami zawodowymi,
jednemu z małżonków przysługuje prawo do zakwaterowania realizowane
w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, a drugiemu
w formie przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaty
świadczenia mieszkaniowego; w przypadku braku możliwości przydziału kwatery
albo innego lokalu mieszkalnego, prawo do zakwaterowania jest realizowane
w formie przydziału miejsc w internacie albo kwaterze internatowej, albo w formie
wypłaty świadczeń mieszkaniowych. Małżonkowie wybierają, na ich wniosek,
formę realizowania prawa do zakwaterowania. Małżonkowi, który wybrał
realizację prawa do zakwaterowania w formie przydziału kwatery albo innego
lokalu mieszkalnego, nie przysługuje norma na małżonka, który korzysta z innej
formy realizacji prawa do zakwaterowania.
8. Żołnierz zawodowy traci prawo do zakwaterowania w miejscowości,
w której pełni służbę przez czas pełnienia tej służby, jeżeli:
1) wynajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzieloną kwaterę albo
inny lokal mieszkalny, nie zamieszkuje w niej przez okres dłuższy niż trzy
miesiące, z przyczyn niewynikających ze stosunku służby lub innych
niezależnych od niego;
2) używa lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej
w sposób sprzeczny z decyzją o przydziale kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej lub w sposób
niezgodny z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do
powstania szkód, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego
korzystania przez mieszkańców;
3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu
albo obowiązującym w tym zakresie regulaminom w internacie albo
w kwaterze internatowej, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali lub
miejsc w internacie albo kwaterze internatowej;
4) zajmuje lokal mieszkalny przydzielony na podstawie art. 38 i nie uiszcza
pełnych opłat za używanie kwatery lub pełnych opłat pośrednich z tytułu
zajmowania kwatery przez łączny okres dłuższy niż trzy miesiące.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8, dyrektor oddziału regionalnego
wzywa żołnierza do zaniechania naruszeń, określając trzydziestodniowy termin realizacji, a w przypadku niezastosowania się do wezwania wydaje decyzję
o utracie prawa do zakwaterowania w miejscowości, w której żołnierz pełni służbę,
przez czas pełnienia tej służby. Utrata prawa do zakwaterowania następuje z dniem,
w którym decyzja staje się ostateczna.
10. Prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej przysługuje żołnierzowi zawodowemu,
jeżeli on lub jego małżonek w miejscowości, w której pełni służbę, albo w
miejscowości pobliskiej nie skorzystał z uprawnień, o których mowa w ust. 6, albo
on lub jego małżonek nie posiada w tej miejscowości lokalu mieszkalnego
wybudowanego lub nabytego z wykorzystaniem uprawnień, o których mowa
w ust. 6.

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. 1. Odprawa mieszkaniowa, o której mowa w art. 47, przysługuje żołnierzowi:
1) służby stałej:
a) zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, zamieszkałemu
w kwaterze, o ile nabył on prawo do emerytury wojskowej lub
wojskowej renty inwalidzkiej lub został zwolniony z zawodowej służby
wojskowej przed upływem okresu wymaganego do nabycia uprawnień
do emerytury wojskowej, w przypadku wypowiedzenia mu stosunku
służbowego zawodowej służby wojskowej przez właściwy organ
wojskowy,
b) który do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej nie otrzymał
decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem przypadków,
o których mowa w art. 21 ust. 6, o ile nabył prawo do emerytury
wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej lub został zwolniony
z zawodowej służby wojskowej przed upływem okresu wymaganego do
nabycia uprawnień do emerytury wojskowej, w przypadku
wypowiedzenia mu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej
przez właściwy organ wojskowy;
2) służby kontraktowej zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, o ile
nabył prawo do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą
wojskową lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi
właściwościami lub warunkami tej służby, z tytułu których przysługują
świadczenia odszkodowawcze.
2. Żołnierzowi służby stałej zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej,
zamieszkałemu w lokalu mieszkalnym niebędącym kwaterą, przysługuje prawo do
zajmowania tego lokalu. Dyrektor oddziału regionalnego zawiera umowę najmu
tego lokalu mieszkalnego.
3. W razie śmierci:
1) żołnierza służby stałej, który do dnia śmierci zajmował lokal mieszkalny lub
nie otrzymał decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem
przypadków, o których mowa w art. 21 ust. 6, o ile do dnia śmierci nabył
prawo do emerytury wojskowej lub jego śmierć pozostaje w związku ze
służbą wojskową,
2) żołnierza służby kontraktowej, który do dnia śmierci nabył prawo do
emerytury wojskowej lub którego śmierć pozostaje w związku ze służbą
wojskową,
3) żołnierza pełniącego służbę kandydacką, nadterminową zasadniczą służbę
wojskową, służbę przygotowawczą albo służbę okresową, którego śmierć
pozostaje w związku ze służbą wojskową,
4) żołnierza, o którym mowa w pkt 1–3, zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu
ze służby wojskowej, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych
w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo w ciągu
3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku
pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej,
5) żołnierza uprawnionego do odprawy mieszkaniowej w dniu zwolnienia ze
służby wojskowej, zmarłego przed dniem wypłaty tej odprawy
– wspólnie zamieszkałym z nim w dniu jego śmierci: małżonkowi, zstępnym,
wstępnym, osobom przysposobionym i osobom przysposabiającym przysługują
uprawnienia, o których mowa w ust. 4, a w przypadku żołnierza, o którym mowa
w pkt 5 – uprawnienie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.
4. Osobom, o których mowa w ust. 3, przysługują:
1) odprawa mieszkaniowa, o której mowa w art. 47, wypłacana uprawnionym
w częściach równych:
a) w wysokości obliczonej według ilości norm przysługujących zmarłemu
żołnierzowi w dniu jego śmierci,
b) w wysokości 80% wartości przysługującego lokalu mieszkalnego,
obliczonej według zasad określonych w art. 47, o ile śmierć żołnierza
pozostaje w związku ze służbą wojskową, albo
2) zajmowany lokal mieszkalny, lokal zamienny w przypadku zajmowania
kwatery, jeżeli Agencja ma taki w swoim zasobie mieszkaniowym
i internatowym, za ich zgodą, albo
3) lokal mieszkalny odpowiadający uprawnieniom żołnierza w dniu jego
śmierci, ustalonym na zasadach określonych w art. 26 ust. 1–4, będący
w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w wybranej przez nich
miejscowości, o ile śmierć żołnierza pozostaje w związku ze służbą
wojskową, na ich wniosek.
5. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, Agencja
może zaproponować w zamian za odprawę mieszkaniową, o której mowa w art. 47,
za jego zgodą, lokal zamienny, jeżeli ma taki w swoich zasobach.
6. Żołnierzowi zawodowemu zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej,
który nabył prawo do wojskowej renty inwalidzkiej, jeżeli inwalidztwo powstało
wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową lub wskutek
choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej
służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze, w zamian za
odprawę, na jego wniosek, przysługuje prawo do zajmowania lokalu mieszkalnego
w wybranej przez niego miejscowości, w której Agencja posiada zasób
mieszkaniowy i internatowy, według uprawnień posiadanych w dniu zaistnienia
wypadku lub choroby.
7. W przypadku skorzystania przez żołnierza zawodowego, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1 lit. a, przez osoby, o których mowa w ust. 3, albo przez żołnierza
zawodowego, o którym mowa w ust. 6, z prawa do lokalu zamiennego albo innego
lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego zawiera z tymi osobami
umowę najmu lokalu mieszkalnego.
8. W przypadku braku w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji,
w miejscowości wybranej przez osoby, o których mowa w ust. 3, lokalu
mieszkalnego odpowiadającego uprawnieniom żołnierza w dniu jego śmierci,
Agencja może pozyskać lokal mieszkalny w tej miejscowości. Koszty zakupu
lokalu są finansowane z dotacji budżetowej.
9. Odprawa mieszkaniowa nie przysługuje żołnierzowi zawodowemu oraz
osobom, o których mowa w ust. 3, jeżeli żołnierz:
1) skorzystał z uprawnień w przypadkach określonych w ust. 6 i art. 21 ust. 6;
2) został zwolniony z czynnej służby wojskowej na skutek skazania
prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa umyślnego;
3) został zwolniony z czynnej służby wojskowej na skutek orzeczenia wydanego
w postępowaniu dyscyplinarnym.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Żołnierzowi zawodowemu, na jego wniosek poświadczony przez
dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową, dyrektor
oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę
wojskową, wydaje decyzję o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego.
2. W przypadku przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej,
dyspozycji lub wyznaczenia na stanowisko służbowe w innej miejscowości
żołnierz ma prawo nadal zajmować kwaterę albo inny lokal mieszkalny na
podstawie decyzji o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, nie
dłużej jednak niż do dnia:
1) w którym kolejna decyzja o przydziale kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego stała się ostateczna albo odmowy przyjęcia przydzielonej
kolejnej kwatery albo innego lokalu mieszkalnego;
2) ostatniego w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym następuje wypłata
świadczenia mieszkaniowego;
3) zwolnienia z czynnej służby wojskowej.
3. W przypadku braku możliwości przydziału żołnierzowi zawodowemu
kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego, zgodnie
z uprawnieniem i wyborem dokonanym przez żołnierza zawodowego, przydziela
miejsce w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaca świadczenie
mieszkaniowe.
4. W przypadku zaistnienia możliwości przydziału żołnierzowi zawodowemu
kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, dyrektor oddziału regionalnego
informuje o tym żołnierza i za jego zgodą wyrażoną na piśmie, przydziela kwaterę
albo inny lokal mieszkalny. Jeżeli żołnierzowi zawodowemu wypłaca się
świadczenie mieszkaniowe, przydzielenie kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego może nastąpić po upływie miesiąca na koniec miesiąca
kalendarzowego od dnia poinformowania żołnierza o możliwości zakwaterowania.
Termin ten za zgodą żołnierza może zostać skrócony.
5. Żołnierz zawodowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić dyrektora
oddziału regionalnego o wszelkich okolicznościach mających wpływ na jego
prawo do zakwaterowania. Skutki braku powiadomienia organów Agencji o
zaistniałych zmianach obciążają żołnierza.

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. 1. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej podstawowej uwzględnia
się stanowisko służbowe żołnierza zawodowego oraz jego stan rodzinny. Norma
powierzchni użytkowej podstawowej, która przysługuje żołnierzowi z jednego
tytułu, wynosi 8–12 m². W przypadku gospodarstwa jednoosobowego norma
wynosi nie mniej niż 16 m².
2. Struktura kwatery powinna obejmować:
1) dla żołnierza samotnego – jeden pokój z kuchnią albo aneksem kuchennym;
2) dla rodziny dwuosobowej – dwa pokoje z kuchnią albo aneksem kuchennym;
3) dla rodziny trzyosobowej – trzy pokoje z kuchnią albo aneksem kuchennym;
4) dla rodziny czteroosobowej lub większej – trzy albo cztery pokoje z kuchnią
albo aneksem kuchennym.
3. Członkami rodziny żołnierza zawodowego, których uwzględnia się przy
ustalaniu przysługującej powierzchni użytkowej podstawowej, są:
1) małżonek;
2) wspólnie zamieszkałe dzieci własne, przysposobione, przyjęte na
wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, dzieci małżonka,
zwane dalej „dziećmi”, do czasu zawarcia przez nie związku małżeńskiego,
nie dłużej jednak niż do dnia ukończenia 25 roku życia, chyba że przed tym dniem stały się niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji i nie zawarły związku małżeńskiego.
4. Żołnierzowi zawodowemu, który zawarł związek małżeński, przyznaje się
dodatkową powierzchnię użytkową podstawową w wysokości jednej normy, jeżeli
on i małżonek nie posiadają dzieci.
5. Żołnierzowi zawodowemu, na wniosek lub za jego pisemną zgodą, dyrektor
oddziału regionalnego może przydzielić kwaterę albo inny lokal mieszkalny
o powierzchni użytkowej podstawowej mniejszej albo do 20 m2 większej niż
wynikająca z przysługujących norm, o ile taka kwatera albo lokal mieszkalny nie
jest niezbędny na zakwaterowanie żołnierza zawodowego o większej liczbie
przysługujących mu norm.
6. W przypadku gdy żołnierzami zawodowymi są oboje małżonkowie, przy
ustalaniu powierzchni, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się normę
korzystniejszą.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, ilość norm
powierzchni użytkowej podstawowej przysługujących żołnierzom zawodowym,
uwzględniając stopień etatowy zajmowanego przez żołnierza zawodowego
stanowiska służbowego z rozróżnieniem stanowisk służbowych zaszeregowanych
do stopni generałów (admirałów), oficerów starszych oraz pozostałych stanowisk
służbowych, jak również stan rodzinny żołnierza zawodowego.

art. 27. więcej Art. 27. Przyznanie emerytury wojskowej, wojskowej renty inwalidzkiej lub
wojskowej renty rodzinnej w trybie wyjątkowym, przewidzianym w przepisach
o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, nie powoduje
powstania prawa do kwatery ani świadczeń wynikających z tego prawa.

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. 1. (uchylony)
2. Osoba inna niż żołnierz zawodowy, która zajmuje lokal mieszkalny na
podstawie umowy najmu, uiszcza opłaty za używanie lokalu mieszkalnego i opłaty
pośrednie na zasadach i w wysokości określonych w art. 36.
3. W przypadku śmierci osoby, o której mowa w ust. 2, członkowie rodziny,
o których mowa w art. 26 ust. 3, stale z nią zamieszkujący do chwili jej śmierci,
mają prawo zajmowania lokalu mieszkalnego. W takim przypadku dyrektor oddziału regionalnego zawiera na ich wniosek umowę najmu do końca okresu obowiązywania tytułu prawnego, który przysługiwał osobie zmarłej.
4. W przypadku umowy najmu zawartej z osobą prawną, jednostką
samorządu terytorialnego albo państwową lub samorządową jednostką
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, do opłat za używanie lokalu
mieszkalnego i opłat pośrednich mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Art. 29a. Do osób innych niż żołnierze zawodowi, które zajmują lokale
mieszkalne będące w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w zakresie
nieuregulowanym w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. –
Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 i 1578).

Art. 29b. 1. Osoby inne niż żołnierz zawodowy, które zamieszkują kwatery
albo inne lokale mieszkalne, są obowiązane do ich opróżnienia w terminie
trzydziestu dni od dnia doręczenia wezwania właściwego dyrektora oddziału
regionalnego. Przepis art. 41 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku nieopróżnienia lokalu mieszkalnego w ustalonym terminie,
dyrektor oddziału regionalnego kieruje do sądu powszechnego pozew
o opróżnienie lokalu mieszkalnego, a w przypadkach, o których mowa w art. 45
ust. 3, również o wezwanie gminy do udziału w postępowaniu.
3. W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, dyrektor oddziału regionalnego
może wskazać inny lokal mieszkalny lub pomieszczenie tymczasowe, jeżeli
potrzeby mieszkaniowe żołnierzy zawodowych są zaspokojone, a osoba
obowiązana do opróżnienia lokalu mieszkalnego nie posiada tytułu prawnego do
innego lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub nie
jest uprawniona do takiego lokalu lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego na
podstawie odrębnych przepisów.
4. Jeżeli osobie uprawnionej do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu na
mocy wyroku sądowego gmina nie dostarczyła lokalu, Agencji przysługuje
roszczenie o odszkodowanie od gminy na podstawie art. 417 ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

art. 30. więcej Art. 30. (uchylony).

art. 31. więcej Art. 31. 1. Kwatera albo inny lokal mieszkalny nie mogą być w całości lub
części oddane w podnajem.
2. Kwatera albo inny lokal mieszkalny nie mogą być w całości lub części
użyczone bez zgody dyrektora oddziału regionalnego.

art. 32. więcej Art. 32. (uchylony).

Art. 32a. (uchylony).

art. 33. więcej Art. 33. (uchylony).

art. 34. więcej Art. 34. (uchylony).

art. 35. więcej Art. 35. (uchylony).

art. 36. więcej Art. 36. 1. Osoba, która zajmuje lokal mieszkalny uiszcza opłaty za używanie
lokalu w wysokości nie większej niż 3% wartości odtworzeniowej lokalu w skali
rocznej, określonej na podstawie ust. 2, oraz zaliczki na opłaty pośrednie
w terminie do piętnastego dnia każdego miesiąca, od dnia przekazania lokalu
mieszkalnego. Za dzień wpłaty opłat przyjmuje się dzień ich wpływu na rachunek
bankowy Agencji.
2. Wartość odtworzeniową lokalu stanowi iloczyn powierzchni użytkowej
danego lokalu oraz wartości odtworzeniowej 1 m² powierzchni użytkowej lokalu
mieszkalnego, ogłaszanej przez Prezesa Agencji raz w roku nie później niż do
końca roku kalendarzowego, w formie komunikatu, która jest średnią
arytmetyczną, wyliczoną na podstawie wskaźnika przeliczeniowego kosztu
odtworzenia 1 m² powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych ogłaszanego
przez wojewodów dla poszczególnych powiatów, za pierwsze półrocze na rok
następny.
3. Agencja ma prawo pobierać zaliczki na opłaty pośrednie.
4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób
naliczania oraz rozliczania opłat za używanie lokali mieszkalnych i opłat
pośrednich, sposób obliczania zaliczek na opłaty pośrednie oraz wzory kalkulacji
stawki opłat za używanie 1 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, biorąc
pod uwagę tytuł prawny do lokali mieszkalnych.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Opłaty i opłaty pośrednie za używanie lokalu mieszkalnego
zajmowanego przez żołnierza zawodowego, nieuiszczone w ustalonym terminie płatności, podlegają, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, przymusowemu ściągnięciu na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 i 1492).
2. Za uiszczanie opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich z tytułu
zajmowania lokalu mieszkalnego odpowiadają solidarnie pełnoletnie osoby stale
zamieszkujące w tym lokalu.
3. Odpowiedzialność osób, o których mowa w ust. 2, ogranicza się do
wysokości opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich, za okres ich stałego
zamieszkiwania.

Art. 37a. (uchylony).

art. 38. więcej Art. 38. 1. W przypadku żołnierza zawodowego, który nie uiszcza w całości
opłat, o których mowa w art. 36 ust. 1, przez łączny okres dłuższy niż trzy miesiące,
dyrektor oddziału regionalnego wzywa żołnierza zawodowego do uiszczenia
zaległych opłat, określając trzydziestodniowy termin realizacji, a w przypadku
niezastosowania się do wezwania uchyla decyzję o przydziale dotychczasowego
lokalu mieszkalnego i przydziela lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej
podstawowej mniejszej od przysługującej.
2. Na wniosek żołnierza zawodowego, po uregulowaniu zaległości wraz
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, dyrektor oddziału regionalnego może
odstąpić od przekwaterowania tego żołnierza.

art. 39. więcej Art. 39. (uchylony).

art. 40. więcej Art. 40. (uchylony).

art. 41. więcej Art. 41. 1. Żołnierz zawodowy wraz z osobami wspólnie z nim
zamieszkującymi jest obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie
albo kwaterze internatowej, jeżeli:
1) nie przysługuje mu prawo do zakwaterowania w związku ze skorzystaniem
z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6;
2) ostateczna decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego utraciła moc oraz
w przypadkach, o których mowa w art. 24 ust. 2;
3) żołnierz zawodowy i jego małżonek zajmują oddzielne lokale mieszkalne,
z których jeden odpowiada co najmniej ich uprawnieniom; w takim
przypadku przysługuje im prawo wyboru lokalu mieszkalnego;
4) żołnierz zawodowy i jego małżonek zajmują oddzielne miejsca w internacie
albo kwaterze internatowej bez spełnienia warunków, o których mowa
w art. 21 ust. 10; w takim przypadku przysługuje im prawo wyboru miejsca w
internacie albo kwaterze internatowej;
5) utracił prawo do zakwaterowania na podstawie art. 21 ust. 9;
6) otrzymuje świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 48d;
7) został zwolniony z zawodowej służby wojskowej.
2. Żołnierz zawodowy, który utracił prawo do zakwaterowania, jest
obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie albo kwaterze
internatowej wraz z osobami wspólnie z nim zamieszkującymi, w terminie 30 dni
od dnia utraty prawa do zakwaterowania, a w przypadku żołnierza zwalnianego
z zawodowej służby wojskowej, któremu przysługuje odprawa mieszkaniowa,
w terminie:
1) 30 dni od dnia jej wypłaty albo
2) 90 dni od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w przypadku,
o którym mowa w art. 47 ust. 6.
3. Żołnierz zawodowy, który otrzymał odprawę mieszkaniową w trybie
art. 47 ust. 5 jest obowiązany opróżnić lokal mieszkalny, miejsce w internacie lub
kwaterze internatowej, w terminie trzydziestu dni od dnia zwolnienia z zawodowej
służby wojskowej.
4. W przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 2, dyrektor
oddziału regionalnego wzywa do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca
w internacie albo w kwaterze internatowej w terminie trzydziestu dni od dnia
doręczenia wezwania.
5. Za okres zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, internacie albo kwaterze
internatowej do dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 4, żołnierz jest
obowiązany uiszczać odszkodowanie w wysokości opłaty za używanie lokalu
mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej oraz opłaty
pośrednie, a za okres od dnia doręczenia wezwania do dnia opróżnienia,
odszkodowanie w wysokości 150% opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej oraz opłaty pośrednie. Do odszkodowania należnego za zamieszkiwanie w internacie albo w kwaterze internatowej nie stosuje się przepisu art. 53 ust. 1.
6. W przypadku nieopróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie
albo kwatery internatowej w ustalonym terminie, o którym mowa w ust. 4, dyrektor
oddziału regionalnego wydaje decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej wraz z osobami wspólnie
zamieszkującymi, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 45 ust. 3.
7. Do nieuiszczonego odszkodowania, do dnia opróżnienia lokalu
mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej, stosuje się przepisy art. 37.

Art. 41a. 1. W przypadku rozwodu żołnierza zawodowego posiadającego
dziecko i zajmującego lokal mieszkalny, dyrektor oddziału regionalnego właściwy
ze względu na położenie lokalu mieszkalnego dotychczas wspólnie zajmowanego
przez żołnierza zawodowego i jego małżonka, dokonuje rozkwaterowania byłych
małżonków po uprawomocnieniu się wyroku orzekającego rozwód, w ten sposób,
że uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego i:
1) żołnierzowi zawodowemu wydaje decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego
z uwzględnieniem uprawnień określonych w art. 26, posiadanych w dniu
uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód;
2) z byłym małżonkiem żołnierza zawodowego wychowującym dziecko, który
nie posiada tytułu prawnego do zajmowania innego lokalu mieszkalnego lub
budynku mieszkalnego jednorodzinnego i nie jest uprawniony do lokalu
mieszkalnego lub budynku mieszkalnego jednorodzinnego na podstawie
odrębnych przepisów, zawiera na czas oznaczony umowę najmu lokalu
mieszkalnego położonego:
a) w tej samej miejscowości albo
b) w miejscowości pobliskiej albo
c) za jego zgodą w innej miejscowości, w której Agencja posiada wolny
zasób mieszkaniowy i internatowy;
3) byłego małżonka żołnierza zawodowego niewychowującego dziecka wzywa
do opróżnienia lokalu mieszkalnego, bez konieczności zapewnienia lokalu ze
strony Agencji, i stosuje odpowiednio przepisy art. 41 ust. 4–7.
2. Lokal mieszkalny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien nadawać się do
zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, zaś powierzchnia
użytkowa podstawowa przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy
nie może być mniejsza niż 5 m2
, przy czym lokal ten może być o obniżonym
standardzie.
3. W przypadku odmowy zawarcia umowy najmu i odmowy opróżnienia
lokalu mieszkalnego, dotychczas zajmowanego przez osobę, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, dyrektor oddziału regionalnego wzywa do opróżnienia lokalu
mieszkalnego i stosuje odpowiednio przepisy art. 41 ust. 4–7.
4. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zajmująca lokal mieszkalny na
podstawie umowy najmu, uiszcza opłaty za używanie lokalu mieszkalnego i opłaty
pośrednie na zasadach i w wysokości określonych w art. 36.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do małżonków żołnierzy
zawodowych, którzy zmarli, nie nabywając prawa do emerytury wojskowej lub
wojskowej renty inwalidzkiej lub których śmierć nie pozostawała w związku ze
służbą wojskową.
6. W przypadku rozwodu żołnierza zawodowego nieposiadającego dzieci,
dyrektor oddziału regionalnego uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego
żołnierzowi zawodowemu i przydziela lokal mieszkalny z uwzględnieniem
uprawnień określonych w art. 26, posiadanych w dniu uprawomocnienia się
wyroku orzekającego rozwód. Były małżonek jest obowiązany w terminie
trzydziestu dni od dnia uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód
opróżnić lokal mieszkalny, bez konieczności zapewnienia lokalu ze strony Agencji,
z zastrzeżeniem art. 45 ust. 3 pkt 1 oraz 3–5.

art. 42. więcej Art. 42. (uchylony).

art. 43. więcej Art. 43. (uchylony).

art. 44. więcej Art. 44. Osoby inne niż żołnierz zawodowy, które zamieszkują lokale
mieszkalne i odmówiły skorzystania z uprawnień, o których mowa w art. 23 ust. 1
i 4, tracą prawo do tych uprawnień. W takim przypadku przepisy art. 41 ust. 4–7
stosuje się odpowiednio.

Art. 44a. Osoba zajmująca kwaterę albo inny lokal mieszkalny jest
obowiązana zawiadomić Agencję o zamiarze ich opróżnienia w terminie 7 dni
przed dokonaniem tej czynności.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo
kwaterze internatowej zamieszkiwanych przez żołnierza wspólnie z innymi
osobami dokonuje organ egzekucyjny, na wniosek dyrektora oddziału
regionalnego, w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z zastrzeżeniem ust. 3.
2. Egzekucja wydatków związanych z opróżnieniem, o którym mowa
w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery
internatowej przez:
1) kobietę w ciąży,
2) małoletniego,
3) osobę niepełnosprawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia
1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875) lub
ubezwłasnowolnioną,
4) obłożnie chorego – osobę, która dysponuje dokumentem urzędowym lub
zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym stan zdrowia, w którym chory bez
narażenia życia lub zdrowia nie może prowadzić normalnej egzystencji,
a w szczególności nie jest zdolny do podjęcia żadnej pracy, wydanym nie
wcześniej niż miesiąc przed wykonywaniem przymusowego
wykwaterowania,
5) emeryta i rencistę
– wraz z osobami wspólnie z nimi zamieszkującymi, nie wydaje się decyzji
o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze
internatowej. W takim przypadku dyrektor oddziału regionalnego kieruje do sądu
powszechnego pozew o opróżnienie lokalu mieszkalnego, orzeczenie o
uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, o wezwanie do udziału
w postępowaniu gminy oraz zasądzenie odszkodowania.

Art. 45a. 1. Wniosek o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
zawiera dane osobowe żołnierza oraz członków jego rodziny niezbędne do
ustalenia jego uprawnień.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb składania wniosków o przydział kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego,
2) wzór wniosku o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego,
3) wzór decyzji o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
– uwzględniając sprawność postępowania oraz uproszczony charakter wzorów tych
dokumentów.

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. 1. Odprawa mieszkaniowa wynosi 3% wartości przysługującego
lokalu mieszkalnego za każdy rok podlegający zaliczeniu do wysługi lat, od której
jest uzależniona wysokość dodatku za długoletnią służbę wojskową i nie może być
niższa niż 45% oraz wyższa niż 80% wartości przysługującego lokalu
mieszkalnego. Odprawę oblicza się i wypłaca według następujących zasad:
1) żołnierzowi zawodowemu, zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej,
przysługuje odprawa obliczona z uwzględnieniem okresu służby liczonego
w pełnych latach, z tym że rozpoczęty rok, w którym następuje zwolnienie ze
służby, przyjmuje się jako rok pełny;
2) żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej,
jeżeli nie nabył prawa do emerytury wojskowej, w przypadku wypowiedzenia
stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej przez właściwy organ
wojskowy lub któremu przyznano wojskową rentę inwalidzką przed nabyciem
prawa do emerytury wojskowej, przysługuje odprawa w wysokości 45%
wartości przysługującego lokalu mieszkalnego;
3) wartość przysługującego lokalu mieszkalnego jest iloczynem maksymalnej
powierzchni użytkowej podstawowej przypadającej na jedną normę, o której
mowa w art. 26 ust. 1, ilości norm należnych żołnierzowi w okresie
zawodowej służby wojskowej w dniu wskazanym przez żołnierza, wskaźnika
1,66, wskaźnika ceny 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego
oddanego do użytkowania w kwartale poprzedzającym kwartał, w którym nastąpiło zwolnienie z tej służby, określanego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
2. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji wydaje decyzję o wypłacie
odprawy mieszkaniowej nie później niż w terminie 90 dni od dnia złożenia
wniosku. Wydanie decyzji następuje po złożeniu wniosku, oświadczenia żołnierza
o stanie rodzinnym na dzień wskazany przez żołnierza, o którym mowa w ust. 1
pkt 3, i przedstawieniu co najmniej jednego z następujących dokumentów:
1) zaświadczenia o nabyciu uprawnień do emerytury wojskowej lub do
wojskowej renty inwalidzkiej wydanego przez wojskowy organ emerytalny;
2) zaświadczenia o przyczynach zwolnienia z zawodowej służby wojskowej
wydanego przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy
pełnił służbę wojskową, jeżeli nie nabył prawa do emerytury wojskowej lub
nie uzyskał uprawnień do wojskowej renty inwalidzkiej;
3) zaświadczenia o związku śmierci żołnierza ze służbą wojskową wydanego
przez właściwy organ wojskowy;
4) decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej wraz z zaświadczeniem
o wysłudze lat, od której jest uzależniona wysokość dodatku za długoletnią
służbę wojskową, wydanym przez właściwy organ wojskowy, jaką żołnierz
zawodowy będzie posiadał w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby
wojskowej.
3. W przypadku śmierci żołnierza zawodowego odprawę mieszkaniową
oblicza się, przyjmując wysługę lat, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustaloną na dzień
jego śmierci i wypłaca wspólnie zamieszkałym: małżonkowi, zstępnym,
wstępnym, osobom przysposobionym i osobom przysposabiającym, w wysokości
nie niższej niż 45% wartości przysługującego lokalu mieszkalnego.
4. Do obliczenia wartości przysługującego lokalu mieszkalnego w przypadku
żołnierza służby kontraktowej, żołnierza pełniącego służbę kandydacką oraz
żołnierza nadterminowej zasadniczej służby wojskowej stosuje się odpowiednio
przepisy art. 26 ust. 1–4.
5. Żołnierzowi zawodowemu, w stosunku do którego wydano ostateczną
decyzję o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, na jego wniosek złożony
przed zwolnieniem ze służby, wydaje się decyzję o wypłacie odprawy
mieszkaniowej, przyjmując do obliczenia wartość przysługującego lokalu mieszkalnego, ilość norm należnych żołnierzowi w okresie zawodowej służby wojskowej w dniu wskazanym przez żołnierza, oraz wskaźnika ceny 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oddanego do użytkowania
w kwartale poprzedzającym kwartał, w którym decyzja o zwolnieniu stała się
ostateczna, określonego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
W przypadku uchylenia decyzji o zwolnieniu żołnierza i dalszego pełnienia służby,
odprawa ponowna i jej wyrównanie za pozostały okres nie przysługuje.
6. Odmowa przyjęcia odprawy mieszkaniowej lub niezłożenie dokumentów,
o których mowa w ust. 2, w terminie 90 dni od dnia zwolnienia z zawodowej
służby wojskowej, nie zwalnia z obowiązku opróżnienia lokalu, o którym mowa
w art. 41.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki i tryb wypłaty odprawy mieszkaniowej oraz wzory
wniosków składanych w tych sprawach, uwzględniając potrzebę szybkiego
i uproszczonego postępowania.

art. 48. więcej Art. 48. (uchylony).

Art. 48a. W razie samowolnego zajęcia lokalu mieszkalnego przedstawiciel
Agencji, w asyście Żandarmerii Wojskowej lub Policji, dokonuje wykwaterowania
osób, które zajęły lokal mieszkalny, na ich koszt, bez obowiązku dostarczenia
innego lokalu.

Art. 48b. 1. Na wniosek żołnierza zawodowego dyrektor oddziału
regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz zawodowy jest
wyznaczony na stanowisko służbowe, może dokonać zamiany lokalu mieszkalnego
dotychczas zajmowanego przez żołnierza zawodowego na inny lokal mieszkalny
w tym garnizonie lub w miejscowości pobliskiej lub innej miejscowości
niezasiedlony, albo zajmowany przez innego żołnierza zawodowego lub osobę inną
niż żołnierz zawodowy.
1a. Dyrektor oddziału regionalnego właściwy ze względu na miejsce
położenia lokalu mieszkalnego zajmowanego przez osobę inną niż żołnierz
zawodowy może, na wniosek tej osoby, dokonać zamiany tego lokalu mieszkalnego
na inny lokal mieszkalny, niezasiedlony albo zajmowany przez żołnierza
zawodowego albo osobę inną niż żołnierz zawodowy.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 1a, do żołnierza zawodowego
przepis art. 24 ust. 1 stosuje się odpowiednio, a z osobą inną niż żołnierz
zawodowy dyrektor oddziału regionalnego właściwy ze względu na miejsce
położenia lokalu mieszkalnego zawiera umowę najmu lokalu mieszkalnego na czas,
na jaki obowiązywał tytuł prawny do dotychczas zajmowanego lokalu
mieszkalnego.
3. Koszty zamiany lokalu mieszkalnego ponoszą żołnierz zawodowy lub
osoba, o których mowa w ust. 1 i 1a.
4. Zamiany lokalu mieszkalnego nie dokonuje się, jeżeli o zamianę ubiega się
osoba, która na podstawie art. 29b lub art. 41 jest obowiązana do opróżnienia lokalu
mieszkalnego.

Art. 48c. W przypadku zajmowania przez żołnierza zawodowego lokalu
mieszkalnego znajdującego się w budynku przeznaczonym do przebudowy,
rozbiórki lub z innej przyczyny uniemożliwiającej dalsze zamieszkiwanie w nim,
dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz
zawodowy zajmuje lokal mieszkalny, informuje o tym żołnierza zawodowego,
uchyla decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego i wydaje decyzję o przydziale
lokalu mieszkalnego odpowiadającego uprawnieniom żołnierza zawodowego.

Art. 48d. 1. Świadczenie mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 2
pkt 3, przysługuje żołnierzowi zawodowemu przez czas pełnienia służby w danym
garnizonie w wysokości iloczynu stawki podstawowej i współczynnika
świadczenia mieszkaniowego zależnego od garnizonu.
2. Świadczenie mieszkaniowe nie przysługuje żołnierzowi zawodowemu:
1) przeniesionemu do rezerwy kadrowej niewykonującemu zadań służbowych;
2) przeniesionemu do dyspozycji zwolnionemu z wykonywania zadań
służbowych;
3) pobierającemu świadczenia, o których mowa w art. 68 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 860);
4) wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami
państwa, korzystającemu z prawa do nieodpłatnego zakwaterowania w lokalu
mieszkalnym albo równoważnika pieniężnego na wynajęcie lokalu mieszkalnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
3. Żołnierzowi służby kontraktowej, w przypadku braku możliwości
przydziału lokalu, świadczenie mieszkaniowe przysługuje od pierwszego dnia
miesiąca, w którym wpłynął wniosek o przydział kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego do właściwego oddziału regionalnego Agencji, jednak nie wcześniej
niż od dnia rozpoczęcia pełnienia służby w danym garnizonie.
4. W przypadku przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przyjęcia kwatery
albo innego lokalu mieszkalnego, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym decyzja
o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego stała się ostateczna.
5. W przypadku przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej
świadczenie mieszkaniowe przysługuje do dnia protokolarnego przyjęcia miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej.
6. W przypadku korzystania z urlopu macierzyńskiego i wychowawczego
świadczenie mieszkaniowe przysługuje przez czas pobierania uposażenia.
7. Świadczenie mieszkaniowe jest wypłacane za miesiąc kalendarzowy
w terminie do 10 dnia każdego miesiąca kalendarzowego za poprzedni miesiąc,
począwszy od pierwszego dnia miesiąca, w którym wpłynął wniosek o wypłatę
świadczenia mieszkaniowego do właściwego oddziału regionalnego Agencji, do
dnia zakończenia kadencji lub kontraktu, albo w przypadku żołnierza zawodowego
przeniesionego do rezerwy kadrowej lub dyspozycji – do dnia zakończenia
pełnienia służby w danym garnizonie określonym w rozkazie personalnym.
8. W przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego albo miejsca w internacie
albo kwaterze internatowej świadczenie mieszkaniowe wypłaca się od dnia
następującego po dniu zwolnienia lokalu lub miejsca w internacie.
9. W przypadku uprawnienia do świadczenia mieszkaniowego za okres
krótszy niż miesiąc kalendarzowy świadczenie jest wypłacane za ten okres
w wysokości 1/30 za każdy dzień.
10. W przypadku oddelegowania żołnierza otrzymującego świadczenie
mieszkaniowe do wykonywania obowiązków służbowych poza garnizon pełnienia
służby żołnierzowi przysługuje świadczenie mieszkaniowe w wysokości
określonej dla garnizonu, w którym pełni służbę wojskową.
11. W przypadku zakwaterowania żołnierza zawodowego na zasadach,
o których mowa w art. 7 ust. 2, wysokość świadczenia mieszkaniowego ulega
zmniejszeniu o uśrednione koszty utrzymania miejsca zakwaterowania, począwszy
od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakwaterowanie.
12. Odmowa wypłaty świadczenia mieszkaniowego oraz zwrot świadczenia
mieszkaniowego wypłaconego nienależnie lub w nienależnej wysokości następuje
w formie decyzji administracyjnej.
13. W przypadku stwierdzenia nadpłaty świadczenia mieszkaniowego
dyrektor oddziału regionalnego Agencji wzywa do zwrotu należności w terminie
14 dni od otrzymania przez żołnierza wezwania, a po bezskutecznym upływie
terminu wydaje decyzję administracyjną.
14. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji każdego miesiąca sporządza
wykaz wypłat świadczenia mieszkaniowego należnego za poprzedni miesiąc.
15. Świadczenie mieszkaniowe jest wypłacane przez dyrektora oddziału
regionalnego Agencji właściwego miejscowo dla garnizonu, w którym żołnierz
pełni służbę wojskową, na podstawie wykazu sporządzanego przez tego dyrektora.
16. Świadczenie mieszkaniowe wypłacane przez Agencję jest pokrywane
z dotacji budżetowej.
17. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
stawki podstawowej i współczynnik świadczenia mieszkaniowego dla każdego
garnizonu, uwzględniając cenę rynkową najmu lokali mieszkalnych w garnizonie
oraz uśrednione koszty utrzymania miejsca zakwaterowania, a także koszty
utrzymania obiektów koszarowych kompleksów wojskowych obliczone na
podstawie danych z roku poprzedniego.

art. 49. więcej Art. 49. (uchylony).

art. 50. więcej Art. 50. (uchylony).

art. 51. więcej Art. 51. 1. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej, bez członków
rodziny, przysługuje:
1) żołnierzowi zawodowemu;
2) żołnierzowi pełniącemu okresową służbę wojskową;
3) pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej podległej
Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej zamieszkałemu
w miejscowości innej niż miejscowość, w której jest zatrudniony i niebędącej
miejscowością pobliską, pod warunkiem zaspokojenia potrzeb żołnierzy,
o których mowa w pkt 1 i 2;
4) żołnierzowi, o którym mowa w art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.
o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i
1726), lub osobie, o której mowa w art. 12 pkt 1 tej ustawy, posiadającym
status weterana działań poza granicami państwa lub weterana
poszkodowanego w działaniach poza granicami państwa przyznany decyzją
Ministra Obrony Narodowej, zamieszkałym w miejscowości innej niż
miejscowość, w której położony jest internat lub kwatera internatowa,
zwanymi dalej „weteranem uprawnionym”, pod warunkiem zaspokojenia
potrzeb żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2.
1a. W przypadku braku możliwości przydziału kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego żołnierzowi zawodowemu wychowującemu samotnie małoletnie
dziecko lub sprawującemu samotnie opiekę nad dzieckiem, które stało się niezdolne
do samodzielnej egzystencji, przysługuje miejsce w kwaterze internatowej.
Zajmowanie miejsca przez żołnierza jest nieodpłatne, natomiast za powierzchnię
użytkową zajmowaną przez dziecko żołnierz wnosi opłatę w pełnej wysokości.
1b. W uzasadnionych przypadkach, weteran uprawniony może być
zakwaterowany z opiekunem lub najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa
w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza
granicami państwa.
2. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej przysługuje na czas
pełnienia czynnej służby wojskowej w miejscowości, w której żołnierz zajmuje
stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, nie dłużej
jednak niż trzydzieści dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale lokalu
mieszkalnego albo w przypadku żołnierza:
1) zajmującego stanowisko służbowe – zwolnienia ze stanowiska służbowego
w tej miejscowości;
2) pozostającego w rezerwie kadrowej – wyznaczenia na stanowisko służbowe
lub skierowania do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości
albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej;
3) pozostającego w dyspozycji – zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.
Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.
3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, miejsce w internacie lub
kwaterze internatowej przysługuje przez czas zatrudnienia, nie dłużej jednak niż
trzydzieści dni od dnia zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym lub ustania
stosunku pracy. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.
3a. Weteranowi uprawnionemu miejsce w internacie lub kwaterze
internatowej przysługuje przez czas nieprzekraczający łącznie trzech miesięcy w
roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia o kolejny okres w szczególnie
uzasadnionych przypadkach. Przepisy art. 41 i art. 45 stosuje się odpowiednio.
4. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli
żołnierz zawodowy lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu mieszkalnym
w miejscowości, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje
w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, albo w miejscowości pobliskiej, albo żołnierz
zawodowy zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe w tej miejscowości,
korzystając z uprawnień, o których mowa w art. 21 ust. 6.
5. Miejsce w internacie lub kwaterze internatowej nie przysługuje, jeżeli
pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, lub jego małżonek zamieszkuje w lokalu
mieszkalnym w miejscowości, w której jest zatrudniony lub w miejscowości
pobliskiej.
6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzowi,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli zapewniono mu zakwaterowanie we
wspólnej kwaterze stałej.

art. 52. więcej Art. 52. (uchylony).

art. 53. więcej Art. 53. 1. Zajmowanie miejsca w internacie albo kwaterze internatowej jest
dla żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2, nieodpłatne.
2. Do zakwaterowania żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2,
stosuje się następujące zasady:
1) żołnierzowi, w zależności od zajmowanego stanowiska służbowego,
przysługuje norma powierzchni użytkowej podstawowej:
a) od 7 do 10 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego szeregowego (marynarza) do stopnia etatowego starszego
szeregowego (starszego marynarza) włącznie,
b) od 8 do 12 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego kaprala (mata) do stopnia etatowego starszego sierżanta
sztabowego (starszego bosmana sztabowego) włącznie,
c) od 10 do 15 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) do
stopnia etatowego starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego
sztabowego marynarki) włącznie,
d) od 12 do 18 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego podporucznika (podporucznika marynarki) do stopnia
etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie,
e) od 15 do 20 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego majora (komandora podporucznika) do stopnia etatowego
pułkownika (komandora) włącznie,
f) od 20 do 25 m² – dla zajmujących stanowiska służbowe od stopnia
etatowego generała brygady (kontradmirała) do stopnia etatowego
generała (admirała) włącznie;
2) żołnierzowi zawodowemu, na jego wniosek, dyrektor oddziału regionalnego
może przydzielić miejsce w internacie albo kwaterze internatowej o większej
powierzchni użytkowej podstawowej niż powierzchnia maksymalna, o której
mowa w pkt 1. Za powierzchnię użytkową podstawową większą niż jej
maksymalna wielkość określona w pkt 1, żołnierz ponosi opłatę w pełnej
wysokości.
3. Koszty zajmowania przez żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1
i 2, internatów i kwater internatowych pokrywa się z dotacji budżetowej.
4. Koszty zajmowania przez żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1
i 2, miejsc w internacie lub kwaterze internatowej obejmują koszty utrzymania 1 m²
powierzchni użytkowej, z uwzględnieniem kosztów dostaw energii cieplnej,
elektrycznej, gazu, wody oraz odbioru nieczystości stałych i płynnych, koszty utrzymania instalacji sieci TV, internetowej i telefonicznej oraz koszty sprzątania pokoi, prania i wymiany pościeli, firan i zasłon.
4a. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do żołnierza, o którym mowa
w art. 51 ust. 1a.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób ustalania opłat za zajmowanie miejsca w kwaterze internatowej lub
w internacie oraz terminy i sposób pobierania tych opłat;
2) tryb przydzielania miejsc w internacie lub kwaterze internatowej oraz wzory
dokumentów stanowiących podstawę przydzielania miejsca w internacie lub
kwaterze internatowej;
3) (uchylony)
4) standard oraz wyposażenie kwater internatowych i internatów;
5) tryb i sposób przyjmowania oraz zdawania kwatery internatowej i pokoju
w internacie;
6) tryb wyrażania zgody na pobyt opiekuna lub najbliższego członka rodziny, o
którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach
działań poza granicami państwa, wraz z weteranem uprawnionym oraz wzory
dokumentów stanowiących podstawę ubiegania się o zgodę;
7) tryb wyrażania zgody na przedłużenie zakwaterowania, o którym mowa w art.
51 ust. 3a, w internacie lub kwaterze internatowej oraz wzory dokumentów
stanowiących podstawę ubiegania się o zgodę.
6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, należy uwzględnić, aby:
1) ustalanie opłat za zajmowanie miejsc w kwaterze internatowej lub
w internacie uwzględniało kalkulację kosztów utrzymania takiej kwatery lub internatu;
2) przydzielanie miejsc w internacie lub kwaterze internatowej odbywało się
w sposób pozwalający na bezzwłoczne realizowanie prawa żołnierzy do
zakwaterowania, a wzory dokumentów w tych sprawach były możliwie uproszczone;
3) (uchylony)
4) standard i wyposażenie kwater internatowych i internatów zaspokajały
potrzeby mieszkaniowe żołnierzy na odpowiednim poziomie;
5) przyjmowanie i zdawanie kwatery internatowej i pokoju w internacie
odbywało się na podstawie dokumentu obejmującego zakres wyposażenia
oraz jego stan techniczny.

Art. 53a. 1. Dyrektor oddziału regionalnego może, pod warunkiem
zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2,
zakwaterować w internacie albo kwaterze internatowej:
1) dziecko żołnierza albo pracownika, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 3,
pobierające naukę poza miejscowością zamieszkania, niebędącą
miejscowością pobliską;
2) żołnierza zawodowego, którego prawo do zakwaterowania, o którym mowa
w art. 21 ust. 6, zostało zrealizowane w miejscowości pełnienia służby lub
miejscowości pobliskiej.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane uiszczać opłaty za
korzystanie z internatu lub kwatery internatowej w pełnej wysokości za zajmowaną
powierzchnię użytkową.

Art. 53b. 1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji może, pod warunkiem
zaspokojenia potrzeb żołnierzy, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2, i w
ramach posiadanych możliwości, wyrazić zgodę na pobyt czasowy w internacie
albo w kwaterze internatowej, odwiedzających żołnierza członków rodziny, o
których mowa w art. 26 ust. 3, oraz odwiedzających weterana uprawnionego
najbliższych członków rodziny, o których mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia
19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa. Pobyt członków
rodziny żołnierza i najbliższych członków rodziny weterana uprawnionego nie
może przekroczyć łącznie 7 dni w miesiącu.
2. Członkowie rodziny i najbliżsi członkowie rodziny, o których mowa w ust.
1, są obowiązani uiszczać opłaty za korzystanie z internatu albo kwatery
internatowej w pełnej wysokości za zajmowaną powierzchnię użytkową. W
przypadku gdy członek rodziny odwiedzający żołnierza lub najbliższy członek
rodziny odwiedzający weterana uprawnionego korzysta z powierzchni
przydzielonej żołnierzowi lub weteranowi uprawnionemu na podstawie
skierowania, ponosi opłatę w wysokości połowy kosztów, o których mowa w art.
53 ust. 4.

Art. 53c. Weteran uprawniony oraz jego opiekun lub najbliższy członek
rodziny, o którym mowa w art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o
weteranach działań poza granicami państwa, są obowiązani uiszczać opłaty za
korzystanie z internatu lub kwatery internatowej w pełnej wysokości za zajmowaną
powierzchnię użytkową.

art. 54. więcej Art. 54. (uchylony).

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. (uchylony).

art. 57. więcej Art. 57. (uchylony).

art. 58. więcej Art. 58. (uchylony).

Art. 58a. (uchylony).

art. 59. więcej Art. 59. (uchylony).

art. 60. więcej Art. 60. (uchylony).

Art. 60a. (uchylony).

art. 61. więcej Art. 61. (uchylony).

Art. 61a. (uchylony).

art. 62. więcej Art. 62. 1. Zakwaterowanie przejściowe następuje w razie konieczności
czasowego rozmieszczenia jednostek wojskowych, żołnierzy i pracowników
wojska zatrudnionych w tych jednostkach oraz osób towarzyszących Siłom
Zbrojnym, a także magazynowania lub przechowywania urządzeń, uzbrojenia,
środków materiałowych i sprzętu wojskowego – poza budynkami, lokalami
i gruntami przeznaczonymi na zakwaterowanie stałe.
2. Zakwaterowanie przejściowe następuje w szczególności w razie:
1) ćwiczeń, przemarszów lub przewozów wojska;
2) podróży służbowych lub czasowego wykonywania obowiązków przez
żołnierzy i pracowników wojska poza stałym miejscem służby lub pracy;
3) wprowadzenia stanu wyjątkowego lub wojennego, ogłoszenia mobilizacji
albo w czasie wojny.

art. 63. więcej Art. 63. Zajęciu na zakwaterowanie przejściowe podlegają nieruchomości
Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, a w szczególnych
wypadkach nieruchomości będące własnością innych osób prawnych lub
fizycznych.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Nie podlegają zajęciu na zakwaterowanie przejściowe
nieruchomości:
1) Policji, odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Krajowej Administracji Skarbowej wykorzystywane przez Służbę Celno-Skarbową, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Więziennej;
2) państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania szczególnie
ważne dla obronności lub bezpieczeństwa państwa;
3) objęte ochroną ogólną w rozumieniu Konwencji haskiej z dnia 14 maja
1954 r. o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego; zajęcie tych
nieruchomości może nastąpić jedynie za zgodą właściwego organu służby konserwatorskiej;
4) oznakowane i objęte ochroną w rozumieniu Protokołu dodatkowego do
Konwencji genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. o ochronie ofiar
międzynarodowych konfliktów zbrojnych – przeznaczone do ochrony
ludności cywilnej;
5) szkół wyższych lub jednostek badawczo-rozwojowych;
6) przeznaczone do wykonywania kultu religijnego;
7) w których mają siedzibę domy pomocy społecznej;
8) użytkowane przez:
a) obce misje dyplomatyczne i specjalne oraz urzędy konsularne,
b) członków personelu dyplomatycznego obcych misji dyplomatycznych
i specjalnych oraz personelu konsularnego,
c) członków personelu administracyjnego i technicznego oraz członków
personelu służby obcych misji dyplomatycznych i specjalnych oraz
urzędów konsularnych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie
posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej stałego miejsca zamieszkania –
pod warunkiem wzajemności,
d) inne osoby lub instytucje międzynarodowe korzystające z immunitetów
lub przywilejów dyplomatycznych albo konsularnych na mocy ustaw,
umów międzynarodowych, a także powszechnie uznanych zwyczajów
międzynarodowych.
2. Zakłady opieki zdrowotnej i weterynaryjne mogą być zajęte wyłącznie na
potrzeby wojskowej służby zdrowia lub wojskowej służby weterynaryjnej.
3. Nie podlegają zajęciu grunty podlegające szczególnym formom ochrony
przyrody w rozumieniu przepisów o ochronie przyrody, z wyjątkiem wypadków,
o których mowa w art. 62 ust. 2 pkt 3 niniejszej ustawy.

art. 65. więcej Art. 65. Nieruchomości zajęte na zakwaterowanie przejściowe podlegają
zwolnieniu nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia ich zajęcia. Ograniczenia
tego nie stosuje się w razie wprowadzenia stanu wojennego, ogłoszenia mobilizacji
i w czasie wojny.

art. 66. więcej Art. 66. Zajęcie nieruchomości na zakwaterowanie przejściowe następuje na
podstawie:
1) decyzji administracyjnej wydanej przez:
a) starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej –
w stosunku do nieruchomości Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem lit. c oraz d,
b) wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa
– w stosunku do nieruchomości stanowiących własność odpowiedniej
jednostki samorządu terytorialnego,
c) dyrektora regionalnej dyrekcji lasów państwowych – w stosunku do
obiektów i gruntów leśnych Skarbu Państwa będących w zarządzie
Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Lasy Państwowe”,
d) Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa –
w stosunku do nieruchomości rolnych Skarbu Państwa wchodzących
w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa;
2) pisemnej umowy zawartej przez organ wojskowy z osobą fizyczną lub prawną
będącą właścicielem nieruchomości.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Decyzję w sprawie zakwaterowania przejściowego organ wydaje
na wniosek właściwego organu wojskowego.
2. Wniosek powinien zawierać nazwę lub numer jednostki wojskowej, ilość
i rodzaj nieruchomości, czas trwania zakwaterowania oraz termin jego rozpoczęcia
i zakończenia.

art. 68. więcej Art. 68. Zajęcie nieruchomości następuje po uprawomocnieniu się decyzji.
Przejęcie i zwrot nieruchomości odbywa się na podstawie protokołu
zdawczo-odbiorczego.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Przepisów art. 66–68 nie stosuje się w razie wprowadzenia stanu
wyjątkowego i wojennego, ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny.
2. Zajęcie nieruchomości na zakwaterowanie przejściowe w sytuacjach,
o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie pisemnej decyzji dowódcy
jednostki wojskowej, określającej nieruchomości zajęte na zakwaterowanie
przejściowe, a także czas jego trwania. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności i doręcza się ją właścicielowi nieruchomości.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Należność za zakwaterowanie przejściowe ustala się w drodze
umowy z właścicielem nieruchomości przy uwzględnieniu cen rynkowych na
danym terenie.
2. Należność wypłaca się właścicielowi nieruchomości po zakończeniu
zakwaterowania przejściowego w terminie do 30 dni od dnia zwolnienia
nieruchomości. W wypadku gdy zakwaterowanie przejściowe trwa dłużej niż
miesiąc, należność wypłaca się co miesiąc z dołu.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w razie wprowadzenia stanu
wyjątkowego i wojennego, ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny; w takich
wypadkach zasady i tryb wypłacania należności za zakwaterowanie przejściowe
określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Wokół nieruchomości zajętych na zakwaterowanie przejściowe
może być utworzona strefa niebezpieczeństwa na podstawie decyzji wojewody,
wydanej na wniosek dowódcy jednostki wojskowej korzystającej z tego
zakwaterowania.
2. Strefą niebezpieczeństwa jest obszar gruntu, na którym występuje czasowe
zagrożenie zdrowia lub życia osób w niej przebywających, w związku
z działaniami wojskowymi.
3. W strefie niebezpieczeństwa obowiązuje zakaz wstępu dla osób
nieuprawnionych.
4. W razie objęcia strefą niebezpieczeństwa obszarów zamieszkałych, można
zarządzić ewakuację z niej mieszkańców na czas, na jaki obszary te są uznane za
strefę niebezpieczeństwa.
5. Decyzja o utworzeniu strefy niebezpieczeństwa powinna określać obszar
tej strefy, sposób jej oznaczenia i termin czasowej ewakuacji z niej mieszkańców.
6. O utworzeniu strefy niebezpieczeństwa na obszarach zamieszkałych
i wprowadzeniu obowiązku czasowej ewakuacji oraz zakazu wstępu na ten obszar właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest obowiązany poinformować mieszkańców.

art. 72. więcej Art. 72. 1. W razie utworzenia strefy niebezpieczeństwa, starosta wykonujący
zadanie z zakresu administracji rządowej zapewnia pomieszczenia zastępcze dla
mieszkańców czasowo ewakuowanych z tej strefy oraz organizuje ich przeniesienie
do tych pomieszczeń.
2. Mienie pozostawione przez mieszkańców, po uprzednim protokolarnym
przejęciu, zabezpiecza jednostka wojskowa, która zajmuje teren objęty tą strefą.
3. Środki transportu niezbędne do ewakuacji mieszkańców i ich mienia
ruchomego dostarcza jednostka wojskowa.
4. Zwrot mienia zabezpieczonego przez jednostkę wojskową następuje na
podstawie protokołu.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Za szkody wyrządzone w związku z zajęciem nieruchomości na
zakwaterowanie przejściowe lub z utworzeniem strefy niebezpieczeństwa
odpowiedzialność ponosi jednostka wojskowa, o której mowa w art. 72 ust. 2.
2. Za szkodę, o której mowa w ust. 1, uważa się szkodę w mieniu
znajdującym się na nieruchomości zajętej na zakwaterowanie przejściowe oraz
powstałą wskutek przymusowej ewakuacji z terenu objętego strefą
niebezpieczeństwa lub w mieniu pozostającym w tej strefie.
3. Roszczenie o odszkodowanie ulega przedawnieniu po upływie 3 lat od
dnia, w którym szkoda została wyrządzona.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Postępowanie o odszkodowanie wszczyna się na wniosek
poszkodowanego.
2. Wniosek o odszkodowanie składa się do dowódcy jednostki wojskowej,
która wyrządziła szkodę, a jeżeli miejsce postoju tej jednostki nie jest znane – do
Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.
3. Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o odszkodowanie dowódca jednostki
wojskowej zarządza przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.
4. Z przebiegu postępowania wyjaśniającego sporządza się protokół, który
powinien w szczególności zawierać:
1) opis stanu faktycznego z określeniem rodzaju, rozmiaru i wielkości szkody
oraz miejsce i datę jej powstania albo stwierdzenie, że szkoda nie powstała;
2) określenie wysokości proponowanego odszkodowania.
5. Protokół podpisuje osoba prowadząca postępowanie wyjaśniające oraz
poszkodowany.

art. 75. więcej Art. 75. 1. Przed wydaniem decyzji dowódca jednostki wojskowej powinien
dążyć do zawarcia z poszkodowanym ugody określającej wielkość szkody i sposób
jej naprawienia.
2. Naprawienie szkody może nastąpić przez przywrócenie stanu poprzedniego
lub zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

art. 76. więcej Art. 76. 1. W razie niezawarcia ugody, dowódca jednostki wojskowej wydaje
decyzję o sposobie załatwienia wniosku o odszkodowanie.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, w terminie miesiąca od daty
doręczenia, a także w wypadku niewydania jej przez organ wojskowy w terminie
trzech miesięcy od dnia zgłoszenia wniosku o przyznanie odszkodowania,
poszkodowany może dochodzić roszczeń na drodze postępowania sądowego.

art. 77. więcej Art. 77. Przepisów art. 73–76 nie stosuje się w okresie obowiązywania stanu
wyjątkowego i wojennego oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

art. 78. więcej Art. 78. 1. W czasie podróży służbowych, wykonywania obowiązków
służbowych poza stałym miejscem służby lub pracy albo zamieszkania żołnierze
i pracownicy wojska mogą korzystać z zakwaterowania w służbowych pokojach
noclegowych lub w obiektach hotelarskich, a w razie braku takich możliwości,
z zakwaterowania przejściowego na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, sposób
tworzenia i gospodarowania służbowymi pokojami noclegowymi, w tym organy
odpowiedzialne za zakwaterowanie w tych pokojach.

Art. 78¹. 1. Przepisy art. 62, 63 i 65–67 stosuje się odpowiednio w wypadku
zaistnienia klęski żywiołowej, nadzwyczajnego zagrożenia środowiska i na czas
usuwania ich skutków.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania
przedsięwzięć związanych z zakwaterowaniem osób w warunkach, o których
mowa w ust. 1, oraz organy właściwe w tych sprawach.

Art. 78a. 1. Zadania Agencji w stosunku do osób, o których mowa w art. 87
ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego, wykonuje
państwowa jednostka budżetowa – Zarząd Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa
Spraw Wewnętrznych i Administracji podległa ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Osoba fizyczna inna niż wskazana w art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca
2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego, która zajmuje lokal mieszkalny na
podstawie umowy najmu, uiszcza opłaty za używanie lokalu mieszkalnego i opłaty
pośrednie na zasadach i w wysokości określonych w art. 36.
7. W przypadku umowy najmu zawartej z osobą prawną, jednostką
samorządu terytorialnego albo państwową lub samorządową jednostką
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, do opłat za używanie lokalu
mieszkalnego i opłat pośrednich mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Art. 78b. 1. W odniesieniu do lokali mieszkalnych będących w zasobie
Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji art. 36 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób naliczania oraz rozliczania opłat za używanie lokali
mieszkalnych i opłat pośrednich, sposób obliczania zaliczek na opłaty pośrednie
oraz wzory kalkulacji stawki opłat za używanie 1 m² powierzchni użytkowej lokalu
mieszkalnego, biorąc pod uwagę tytuł prawny do lokali mieszkalnych.

Art. 78c. 1. W odniesieniu do lokali mieszkalnych będących w zasobie
Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji art. 41, art. 44a, art. 45, art. 48a i art. 48b stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze
internatowej przekazanego do dyspozycji innej jednostki organizacyjnej podległej
lub nadzorowanej przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
zajmowanego przez osobę, która otrzymała przydział lokalu mieszkalnego, miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej, na zasadach określonych w przepisach:
1) rozdziału 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r.
poz. 360, 956 i 1610),
2) rozdziału 12 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 305 i 1610),
3) rozdziału 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1123 i 1610) lub
4) rozdziału 8 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz.
U. z 2020 r. poz. 384, 695 i 1610),
postępowanie w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie
albo kwaterze internatowej prowadzi organ, w którego dyspozycji pozostaje lokal
mieszkalny, miejsce w internacie albo kwaterze internatowej, na zasadach
i w trybie przewidzianym w przepisach tej ustawy, na podstawie której nastąpił
przydział lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej.
3. Dyrektor Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych i Administracji, na wniosek osoby zajmującej lokal mieszkalny
w zasobie Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
i Administracji, może dokonać zamiany tego lokalu mieszkalnego na inny lokal
mieszkalny, niezasiedlony albo zajmowany przez inną osobę, jeżeli:
1) osoba wnioskująca o zamianę zajmowanego lokalu mieszkalnego na inny
niezasiedlony lokal mieszkalny w wyniku tej zamiany zajmowała będzie
mniejszy lokal mieszkalny;
2) osoba posiadająca prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie przepisów,
o których mowa w ust. 2, w wyniku tej zamiany będzie zajmowała lokal
mieszkalny, którego powierzchnia będzie spełniała posiadane przez nią
uprawnienia;
3) o wzajemną zamianę zgodnie zwróciły się zainteresowane strony i każda
z tych stron złożyła odrębny wniosek o zamianę lokalu mieszkalnego.
4. Zamiana lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 2, wymaga zgody
Dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
i Administracji i organu, który wydał decyzję o przydziale lokalu mieszkalnego dla
osoby wnioskującej o jego zamianę.
5. Z osobami dokonującymi zamiany lokalu mieszkalnego Dyrektor Zarządu
Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji
zawiera umowy najmu lokalu mieszkalnego na czas, na jaki obowiązywał tytuł
prawny do dotychczas zajmowanego lokalu mieszkalnego.
6. W przypadku zamiany lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 2,
Dyrektor Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji zawiera umowę najmu lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji
administracyjnej o przydziale lokalu mieszkalnego wydanej przez organ, o którym
mowa w ust. 4. W takim przypadku zamianie ulega również prawo dysponowania
zamienianymi lokalami mieszkalnymi.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wezwania do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie
albo kwaterze internatowej,
2) wzór decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo
kwaterze internatowej,
3) wzór wniosku o zamianę lokalu mieszkalnego
– uwzględniając uproszczony charakter wzorów tych dokumentów.

Art. 78d. 1. W odniesieniu do lokali mieszkalnych będących w zasobie
Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji art. 51, art. 53 ust. 1–4 i art. 53a stosuje się odpowiednio.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób ustalania opłat za zakwaterowanie w internacie oraz terminy i sposób
pobierania tych opłat;
2) tryb wydawania skierowań do internatu oraz wzory dokumentów
stanowiących podstawę do zakwaterowania w internacie;
3) standard oraz wyposażenie internatów;
4) tryb i sposób przyjmowania oraz zdawania pokoju w internacie.
3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, należy uwzględnić, aby:
1) ustalanie opłat za zakwaterowanie w internacie uwzględniało kalkulację
kosztów utrzymania takiego internatu;
2) kierowanie do internatu odbywało się w sposób pozwalający na bezzwłoczne
realizowanie prawa do zakwaterowania, a wzory dokumentów w tych
sprawach były możliwie uproszczone;
3) standard i wyposażenie internatów zabezpieczały potrzeby mieszkaniowe
osób uprawnionych na odpowiednim poziomie;
4) przyjmowanie i zdawanie pokoju w internacie odbywało się
z uwzględnieniem dokumentu obejmującego zakres wyposażenia oraz jego
stan techniczny.

Art. 78e. (uchylony).

Art. 78f. (uchylony).

art. 79. więcej Art. 79. Kto narusza zakaz wstępu na teren zajęty na zakwaterowanie Sił
Zbrojnych lub na teren objęty strefą niebezpieczeństwa,
podlega karze grzywny.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Kto wbrew przepisom ustawy zajmuje samowolnie kwaterę lub
lokal mieszkalny albo oddaje je w podnajem lub użycza,
podlega karze grzywny.
2. Osoba przebywająca w kwaterze lub lokalu mieszkalnym, która w sposób
złośliwy lub uporczywy zakłóca osobom zamieszkującym w danym budynku
korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego lub pomieszczeń przynależnych
do tego lokalu,
podlega karze grzywny.
3. Kto, będąc obowiązany do zwolnienia zajmowanej kwatery albo innego
lokalu mieszkalnego, opróżnia je bez zawiadomienia o tym Agencji, podlega karze
grzywny.

art. 81. więcej Art. 81. 1. Kto nie stosuje się do decyzji organu w sprawie oddania na
zakwaterowanie przejściowe nieruchomości albo w sprawie usunięcia
mieszkańców z terenu objętego strefą niebezpieczeństwa,
podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto uniemożliwia lub utrudnia korzystanie
z nieruchomości zajętych na zakwaterowanie przejściowe.

art. 82. więcej Art. 82. Orzekanie w sprawach o wykroczenia określone w art. 79–
81 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
Żołnierze odpowiadają za te czyny na zasadach określonych w przepisach
o dyscyplinie wojskowej.

art. 83. więcej Art. 83. (uchylony).

art. 84. więcej Art. 84. (uchylony).

Art. 84a. (uchylony).

art. 85. więcej Art. 85. (uchylony).

art. 86. więcej Art. 86. (uchylony).

art. 87. więcej Art. 87. (uchylony).

art. 88. więcej Art. 88. (uchylony).

art. 89. więcej Art. 89. (uchylony).

art. 90. więcej Art. 90. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23, Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 oraz 1993 r. Nr 11, poz. 50) w art. 3 w ust. 1 w pkt 5 dodaje się lit. c) w brzmieniu:
„c) umowy sprzedaży osobnych kwater stałych i lokali mieszkalnych, których stroną jest Wojskowa Agencja Mieszkaniowa."

art. 91. więcej Art. 91. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4h dodaje się pkt 4i w brzmieniu:
„4i) dochody Wojskowej Agencji Mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł - w części przeznaczonej na cele związane z budownictwem i gospodarką zasobami mieszkaniowymi oraz internatowo-hotelowymi,";

art. 92. więcej Art. 92. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisów ustawy nie stosuje się, z wyjątkiem rozdziału 6, do lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości w zakresie Służby Więziennej."

art. 93. więcej Art. 93. 1. Traci moc ustawa z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił
zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. poz. 19 oraz z 1994 r. poz. 36), z zastrzeżeniem art. 94
ust. 2.
2. (uchylony)
3. (uchylony)

art. 94. więcej Art. 94. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Przepisy rozdziałów 4–6 oraz art. 86–91 wchodzą w życie z dniem
1 stycznia 1996 r.